ความคิดเห็นที่ 1 เข้ามานั่งเป็นเพื่อน มาอยู่กับคุณแล้วค่ะ ใจเย็นๆ นะคะ .. .. .. จากคุณ : Between the birth - Nirvana (ipiup) - [ 12 ก.พ. 51 12:23:07 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ต้องใช้เวลาอย่างมาก มันสะเทือนใจนะ เปนกำลังใจนะคะ ไม่อยากให้เรื่องแบบนี้เกิดกับใคร ๆ เลย แต่มันห้ามกันยาก T_T จากคุณ : NICE130 - [ 12 ก.พ. 51 12:25:12 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อยู่ให้ได้นะครับ ผมเชื่อว่า คนที่คุณรัก เค้าก็อยากให้คุณอยู่ให้ได้เช่นกัน เข้มแข็งนะครับ จากคุณ : ... (สะพายกล้องท่องโลก) - [ 12 ก.พ. 51 12:25:52 ]

ความคิดเห็นที่ 4 หลายคนในนั้น ทนอยู่ด้วยความทุกข์... และหลายคนในนั้น จากไป พร้อมกับจิตที่เป็นทุกข์... จากหนังสือณ มรณา  ของคุณดังตฤณ ............................................................. ตอนนี้เขาคนนั้นกำลังทุกข์อยู่ เมื่อเห็นคนที่รักกำลังทุกข์โศก เขาก็จะไม่สามารถไปในภพภูมิที่ดีได้ ก็เพราะยังติดห่วงอย่างคุณอยู่ มองความตายให้เป็นเรื่องของธรรมชาติ อีกไม่นานคุณและผมก็ต้องตายเหมือนกัน เร่งทำบุญ ทำกุศล สร้างความดี แล้วแผ่ส่วนกุศลให้เขาเถิด ทุกคนล้วนตรงอยู่ในกฏของ อนิจจัง ทุกข์ขัง อนันตา ไม่มีใครหลีกหนีได้พ้นครับ... จากคุณ : นัยนะ - [ 12 ก.พ. 51 12:33:45 ]

ความคิดเห็นที่ 5 พยายามเข้าครับ หาอะไรทำไม่ให้ฟุ้งซ่านนะ สู้ๆ ^^ จากคุณ : หลงทางเป็นงานอดิเรก - [ 12 ก.พ. 51 12:36:19 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ผมเพิ่งเสียคุณพ่อไปปลายปีก่อน คิดซะว่าเค้าไปสบายแล้วนะคครับ จากคุณ : ตวงสิทธิ์ - [ 12 ก.พ. 51 12:37:56 ]

ความคิดเห็นที่ 7 มาเป็นกำลังใจให้น่ะจ๊ะ พยายามอย่าอยู่คนเดียว   อย่าปล่อยให้ตัวเองว่าง จากคุณ : สงครามกวี - [ 12 ก.พ. 51 12:40:04 ]

ความคิดเห็นที่ 8 แฟนตาย เพราะอุบัติเหตุ จากคนในครอบครัวของคุณ เขาตายในช่วงที่ คุณสองคนเตรียมแต่งงานพอดี คุณจึงอยากกลั้นใจตาย ผ่านไป 1 สัปดาห์ คุณทำใจไม่ได้ เพื่อนฝูงเอือมระอา ไปวัดทำบุญแต่ไม่ดีขึ้น ผมฟังแล้ว ข้อความคุณเป็นเท็จ 100 % เป็นเรื่องแต่งครับ มันดูบังเอิญอย่างเจาะจง และ ไม่สมเหตุสมผลอยู่หลายอย่าง (ผมไม่เสียเวลาอธิบายความนะ) อย่าโพสต์อย่างนี้อีก ถ้าคุณไม่ได้เป็นจริง ๆ ปล. ชื่อคุณ EnjoyNoMore มันยิ่งชี้ชัดเลยว่า เป็นเรื่องกุขึ้นครับ จากคุณ : lolo (lolo) - [ 12 ก.พ. 51 12:49:35 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ไม่ได้เป็นจิตแพทย์นะคะ อ่านจากกระทู้ เหตุการณ์ยังใหม่สดอยู่เลย จขกท ต้องให้เวลาตนเอง และเมตตากับตนเองนะคะ โดยส่วนตัว เราเชื่อว่าหนทางหนึ่งของการเมตตาตนเอง ในกรณีของ จขกท นี้ ไม่ใช่การเก็บกด ยับยั้งความรู้สึกไว้หรอกนะคะ หากแต่ยอมให้ตนเองเสียใจ ตามอารมณ์และความรู้สึกที่เกิดขึ้นจริง ในเวลานี้ คงมีหลากหลายอารมณ์เกิดขึ้นในตัว ในหัวคิด ในใจและในหัวใจของคุณ และเชื่อว่ามันคงมากเสียจนเป็นสาเหตุให้คุณรู้สึกว่าทนได้ยาก ตอนนี้ มีคนใกล้ชิดอยู่ใกล้ๆ ไหมคะ พยายามอย่าอยู่คนเดียว .. เราเองคิดว่าคุณหมอให้ยามาเพื่อช่วยให้นอนพักผ่อนได้เสียก่อน เป็นความช่วยเหลือเบื้องต้น แต่หลังจากนี้ เราเข้าใจว่าคุณหมอคงจะวางแผนการรักษาด้วยจิตบำบัดต่อไป .. ซึ่งวิธีนี้จะช่วยเหลือคุณได้มาก ในการประคองให้คุณค่อยๆ ผ่านพ้นความรู้สึกมากมายที่เกิดอยู่นี้ไปให้ได้ในที่สุด นอกจากคุณหมอแล้ว เราเชื่อว่ามีคนที่พร้อมจะช่วยเหลือคุณอีกมาก ทั้งคนในครอบครัว เพื่อน รวมทั้งเพื่อนจำนวนมากในสวนลุมแห่งนี้ เมื่อเช้า คุณตื่นกี่โมงคะ ได้นอนหลับไปกี่ชั่วโมง และตอนนี้เที่ยงแล้ว คุณกินอาหารกลางวันบ้างหรือยัง -- ไม่ต้องมากก้ได้นะคะ อย่างน้อย ให้มีน้ำ น้ำส้ม หรือนมตกถึงท้องบ้างก็จะดี .. ในยามที่ต้องอยู่กับอารมณ์เป็นทุกข์ที่ประดังกันเข้ามาเช่นนี้ -- ทั้งเสียใจ โกรธ กลัว ฯลฯ -- จำเป็นที่คุณจะต้องรักษาร่างกายไว้ให้แข็งแรงที่สุดเท่าที่จะทำได้ค่ะ ชีวิตเป็นสิ่งที่มีคุณค่าค่ะ ไม่ว่าชีวิตใครทั้งนั้น รวมทั้งคนรักของคุณ ที่จากไปด้วย แต่วิบากกรรมของแต่ละคนไม่เหมือนกันหรอกนะคะ เราแต่ละมีกรรมเป็นของตนเอง การสูญเสียคนรักไป น่าจะเป็นเพราะเขาหมดเวรหมดกรรมแล้ว คุณยังมีชีวิตอยู่ ยังต้องดูแลรักษาและดำเนินมันต่อไปให้ดีค่ะ เราจะเข้ามาอีก หาก จขกท ต้องการพูดคุย ต้องการเพื่อน ยังสื่อสารกันต่อไปได้นะคะ เชื่อว่า มีเพื่อนอีกมากมายที่พร้อมจะเข้ามาอยู่เป็นเพื่อน และส่งกำลังใจ พร้อมความปรารถนาดีถึง จขกท ค่ะ จากคุณ : Between the birth - Nirvana (ipiup) - [ 12 ก.พ. 51 12:50:33 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ตั้งสติ เข้มแข็งให้มากเข้าไว้ครับ พยายามทำกิจกรรมประจำวันให้ครบถ้วนเหมือนปกติให้ได้ก่อนครับ นอนหลับพักผ่อนให้เพียงพอ ตื่นเช้า ชำระร่างกาย  พยายามไปทำงาน ทำความสะอาดบ้าน  ซักผ้า ซื้อของเข้าบ้าน ดูทีวี ฯลฯ ไม่อยากให้หยุดทำเพราะคิดว่าไม่มีกะจิตกะใจ พยายามนิดนึงครับ แล้วจะค่อยๆดีขึ้นเอง ความเสียใจจากการสูญเสียต้องใช้เวลาเยียวยา คนที่อยู่ก็มีหน้าที่ต้องอยู่ต่อไป ช้าเร็วเราก็ได้ตามคนที่เรารักไปทุกคนครับ เพียงแต่ก่อนหน้านั้นเราควรใช้ชีวิตเผื่อในส่วนของเค้าด้วย และเราคงไม่อยากให้คนที่รักเรา เช่น พ่อ แม่ ต้องเสียใจเหมือนเราตอนนี้ ใช่มั๊ยครับ เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : ขอความเห็น (FinalPath) - [ 12 ก.พ. 51 12:54:31 ]

ความคิดเห็นที่ 11 สู้ต่อไปนะคะ ทุกคนมีวันพรุ่งนี้ค่ะ จากคุณ : minnymin - [ 12 ก.พ. 51 13:15:24 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ความรักไม่ใช่ทุกอย่าง อยู่อย่างมีสตินะ จากคุณ : สวยน้อยกว่าลีอาห์ - [ 12 ก.พ. 51 13:30:43 A:203.209.127.107 X: TicketID:122421 ]

ความคิดเห็นที่ 13 (ขออนุญาต จขกท ใช้พื้นที่ของกระทู้เล็กน้อยนะคะ) จริง หรือแต่งขึ้นคะ? ช่วยบอกเราด้วยค่ะ คุณ จขกท โดยปกติ เราเองไม่ได้ไม่รู้เรื่อง และใจดีเสียจนไม่ทันคิดสงสัยนะคะ .. แต่เราเองมักเชื่อไว้ก่อนว่าเรื่องที่มีผู้โพสมานั้นเป็นเรื่องจริง คิดเสมอว่าต้องช่วยให้ผู้ที่กำลังประสบทุกข์ และต้องการกำลังใจและความช่วยเหลือ รอดให้ได้ก่อน แต่กระนั้น หากเกิดกรณีที่มันไม่จริงขึ้น เราเองก็จะยอมรับ และให้อภัยแก่ จขกท นั้นได้ค่ะ แต่หากเพื่อนที่ตั้งใจดี และเราต้องพบกับเรื่องไม่จริงหลายครั้งเข้า ต่อไป หากมีคนต้องการความช่วยเหลือและกำลังใจจริงๆ เขาก็จะได้รับน้อยลง ช้าลง และเคลือบไว้ด้วยความสงสัยของผู้ให้ คนเหล่านั้นย่อมเป็นผู้เสียผลประโยชน์จากการนี้นะคะ แต่ไม่ว่าจะอย่างไร หากมองอีกมุมหนึ่ง เราจะพบว่าการที่ใครสักคนโพสกระทู้เป็นเท็จ ก็น่าจะถือได้ -- อย่างน้อยในระดับหนึ่ง -- ว่าเป็นผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือแล้วคนหนึ่งก็ได้เช่นกัน จริง หรือแต่งขึ้นคะ? ช่วยบอกเราด้วยค่ะ คุณ จขกท เราจะได้ใช้เวลา และกำลังเพื่อทำสิ่งอื่นๆ แทนที่จะใช้มันเพื่อเข้ามาสื่อสารกับคุณค่ะ ป. ล. เข้ามาแก้ไขคำพิมพ์ผิด พิมพ์ตกหล่นค่ะ แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 51 13:55:09 จากคุณ : Between the birth - Nirvana (ipiup) - [ 12 ก.พ. 51 13:43:49 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ตอบคุณความเห็นที่ 8 เราจขกท. คิดว่าถ้าคุณไม่เชื่อคุณก็ไม่ต้องเขามาตอบเสียดีกว่า เราจะเล่าความจริงให้ฟังว่ามันเกิดอะไรขึ้น ถ้าคุณหาว่าเราโกหก คุณช่วยไปปลุกแฟนเราให้เค้าฟื้นขึ้นมาได้มั๊ย เพราะตลอดเวลาเกือบ 7-8 ปีที่ผ่ายมา หัวใจของเรามีให้แฟนดิฉันคนเดียวไม่เปลี่ยนแปลง แน่นอนเราไม่อยากสูญเสียเค้าไป ถ้าอยากรู้รายละเอียดก็จะเล่าให้ฟัง เราอยู่ในเหตุการณ์ตลอดเวลา เราเล่าให้คุณได้ไม่มีตกหล่นเลยเชียว น้องของแฟนเราเค้าเป็นโรคจิต สมาธิสั้น อารมณ์รุนแรงบางครั้ง เข้าออกศรีธัญญามานานพอควร คืนวันจันทร์ที่ 4 ก.พ. แฟนเราเห็นน้องไปสุงสิงกับพวกที่ดูเหมือนจะไม่ค่อยดี แล้วก็เห็นค่ำมืดแล้ว (ประมาณ 3 ทุ่ม) ก็เลยเรียกให้เข้าบ้าน แล้วก็ตักเตือนอะไรกันอยู่หน้าบ้านเราก์ไม่ได้ยินเพราะมันเบามาก สักพักเราเห็นน้องเค้าวิ่งเข้าไปในครัว แฟนเราก็วิ่งตามไป เห็นน้องหยิบมีดมาเป็นมีดทำครัวค่อนข้างใหญ่ แฟนเราถามวาหยิบมาทำไม น้องเค้าตอบว่าก็เอามาแทงแกไงแล้วก็แทงแฟนเรา เหตุการณ์ไวมากเราทำไรไม่ได้เลย แฟนเราล้มลง เรารีบขับรถไปร.พ.ที่อยู่บนถ.วิภาวดี หมอบอก 50-50 แล้วก็พาเข้าห้องผ่าตัด (กว่าจะผ่าตัดได้ค่อนข้างกินเวลานาน) เรารอจนตี 2 หมอบอกถ้าจะให้ช่วยต่อสมองอาจพิการ ณ วินาทีนั้น เราไม่สนว่าเค้าจะเป็นเจ้าชายนิทราหรือว่าอะไร เราขอแค่ให้ได้ชิวิตเค้าคืนมา เพราะเรารักเค้ามากเหลือเกิน ซักพัก น้องสาวของแฟนเรามาถึงโรงพยาบาล แล้วหมอก็บอกข่าวร้ายอีกครั้งว่าหมอทำเค้าเสียเลือดมากระหว่างการผ่าตัด ข้อความที่หมอบอกยังก้องอยู่ในหูเราทุกวัน มันเหมือนโดนฟ้าผ่าลงกลางใจ ทุกวันนี้เรายังคงโทษตัวเองที่ช่วยเคาไม่ได้ ยังคิดว่าถ้าพาไปอีกร.พ.ที่อยู่ตรงแจ้งวัฒนะจะรอดมั๊ย เค้าไม่สมควรตามเพราะทั้งๆ ที่เมื่อไปถึงร.พ.แล้ว เค้ายังช่วยตัวเองโดนขึ้นเตียงได้ พวกบุรุษพยาบาลได้แต่ยืนเฉยๆ เราไปวัด ทำบุญอุทุศส่วนกุศลไปให้เค้า เราอยู่กับเค้าตลอดตั้งแต่อาบน้ำศพที่สถาบันนิติเวช (ต้องเอามาผ่าดูอีกทีเพราะว่าเป็นคดีทำร้ายร่างกาย) จนย้ายศพไปรดน้ำศพ จากนั้นเครื่องย้ายศพไปบำเพ็ญกุศลที่ใต้บ้านเกิดเค้า แล้วก็เผาที่นั้น เราอยู่ด้วยตลอด ไม่ทราบว่าคุณความเห็นที่ 8 ยังจะคิดว่าเราล้อเล่นอีกม๊ย เราทุกข์ แล้วเราก็ต้องการหาวิธีดับทุกข์ จะโทรไปคร่ำครวญกับเพื่อนๆ มากก็เกรงใจ เราเลยอยากหาเพื่อนใหม่ที่เผื่อว่าจะมีความเอื้ออาทร ถ้าคุณไม่เคยเสียคนที่คุณรักมากๆ คุณคงไม่เข้าใจ หวังได้แต่ว่าอย่าให้เกิดเรื่องแบบนี้กลับคนที่คุณรักบ้างแล้วกัน ป.ล. แล้วชื่อ login เรามันไปเกี่ยวอะไรด้วย ก็ใช้ชื่อนี้มานานชาติแล้วนะ จากคุณ : EnjoyNoMore - [ 12 ก.พ. 51 13:57:08 ]

ความคิดเห็นที่ 15 อืม อย่างน้อย คห.8 ก็ช่วยคุณ จขกท.หายจากอาการเศร้าได้พักหนึ่ง เป็นอาการโกรธแทน ก็ ยังไงก็สู้ๆ คับ ที่คุณทำได้ตอนนี้ คือ การใช้ชีวิตอยู่ต่อไปให้ได้ ผมคิดว่าแฟนคุณก็ต้องการเช่นนี้เหมือนกัน อีกอย่างถ้าคิดถึงและรักแฟนมากๆ ก็ทำบุญให้เขาบ่อยๆ คับ สู้ สู้ จากคุณ : ผมแอบดูกระทู้คุณอยู่ - [ 12 ก.พ. 51 14:08:09 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ตอบคุณ Between the birth - Nirvana เราคิดว่าข้อความที่เราโพส์ไปเมื่อซักครู่คงแสดงให้เห็นแล้วว่าเราไม่ได้ต้องการกำลังใจ "หลอกๆ" ตอนที่แฟนเรายังอยู่ เราก็คิดถึงเค้าทุกวินาที แต่ก็ยังโทรหากันได้ ชีวิตประจำวันของเรามีเค้าอยู่ 80% แล้วอยู่ๆ เราก็ไม่มีเค้าอีกแล้ว ตื่นขึ้นมาเราจิตตกมากไม่อยากทำอะไรแม้กระทั่งหายใจ เราไม่เคยอยู่อย่างโดดเดี่ยวแบบนี้มาเป็นเวลานานมากแล้วเราควรจะทำยังไงดีคะ ทั้งนี้ เราขอขอบคุณทุกความเห็นที่เป็นกำลังใจให้เรานะคะ ตอนนี้เรารู้สึกจิตตกสุดขีดถึงได้โพสต์ มองไปทานไหนก็คิดถึงเค้าค่ะ คราบเลือดเค้ายังอยู่ในรถเราเลย ยังไม่ได้ทำความสะอาด แล้วตอนนี้หมอก็ห้ามขับรถด้วย มือไม้สั่นไม่หายเลยค่ะ เราจะทำยังไงดี จากคุณ : EnjoyNoMore - [ 12 ก.พ. 51 14:09:16 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ^ ^ ^ จริงหรือแต่งคุณ ipiup อย่าใส่ใจเลยครับ กำลังใจให้คนอื่นก็ให้ไปเต็มที่ เท่าที่กำลังเราจะให้ได้ เพราะไม่ได้หวังผลตอบแทนอยู่แล้ว จริงอยู่อาจทำให้คนที่เค้าอยากได้คำแนะนำจริงๆเสียโอกาส แต่ในแง่ผู้ให้ เรายึดถือความบริสุทธิ์ใจที่จะให้มากกว่าผลลัพธ์ ที่จะได้อยู่แล้ว คิดซะว่าเหมือนการทำสังฆทานละกันครับ ให้โดยไม่ได้เจาะจงว่าผู้รับจะเป็นใคร อีกอย่างเท่าที่ดู ไม่มีมูลเหตุใดๆที่เจ้าของกระทู้จะต้องโกหกครับ เรื่องเล่าก็ปกติไม่ไดประจวบเหมาะเกินไปครับ ไม่อยากให้ซีเรียสครับ จากคุณ : ขอความเห็น (FinalPath) - [ 12 ก.พ. 51 14:14:47 ]

ความคิดเห็นที่ 18 คุณต้องอยู่ให้ได้ ต้องทำให้ได้ไม่ใช่เพื่อตัวคุณเองแต่เพื่อเค้าที่จากไปค่ะ ถ้าเคยคิดว่าถ้าเรารักใครมากมากเราอยากตายก่อนเค้า แต่จริง ๆ แล้วคนที่รักมากกว่าคือคนที่ต้องอยู่ไม่ใช่เหรอคะ อยู่อย่างมีความสุขสิคะ เค้าอาจจะเห็นแก่ตัวที่ต้องจากไปก่อน อย่างน้อยคนที่คุณรักและจากไปนั้นก็ไม่มีวันรับรู้ความรู้สึกแบบนี้ของคุณเพราะคุณไม่ได้จากเค้าไปก่อน เค้าไปอย่างมีความสุขค่ะ อดทนนะคะ คุณต้องอยู่อย่างมีความสุขให้ได้ แสดงให้เค้าเห็นว่า...คุณรักเค้ามากกว่าเพียงไหน ถ้าคนที่อยู่คือเค้าแล้วคนที่จากไปคือคุณ เค้าก็คงทำอย่างคุณไม่ได้หรอกค่ะ อดทนไว้นะคะ อย่าคิดสั้น ถ้าคุณทำร้ายตัวเองลงไปคุณจะไม่มีวันได้พบเค้าหรอกค่ะ อดทนแล้วรอเวลาวันนั้นของคุณ คุณจะได้พบเค้าค่ะ เป็นกำลังใจให้อย่างแรง จากคุณ : jezo - [ 12 ก.พ. 51 14:17:58 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณคุณ jezo นะคะ เราเคยบอกเค้าว่าเราจะต้องตายก่อนเค้า เค้าจะตายก่อนเราไม่ได้เพราะเราไม่อาจมีชีวิตอยู่ได้ถ้าไม่มีเค้าค่ะ แล้วเค้าก็สัญญา...แต่เค้ารักษาสัญญาไม่ได้ซะแล้วค่ะ T_T ตลอด 7 ปีมานี้ เราคบกัน เลิกกัน กลับมาคบกันอีก เจอพ่อแม่กีดกัน จนวันนี้ทางโปร่งโล่งสบายแล้วค่ะ พ่อแม่ไม่ว่าแล้ว แต่เค้าไม่อยู่แล้วค่ะ เศร้ามากเลยค่ะ จากคุณ : EnjoyNoMore - [ 12 ก.พ. 51 14:29:14 ]

ความคิดเห็นที่ 20 อืมมม ไม่ได้มากวนประสาทนะครับ มาให้สติ แค่อยากจะถามว่า จะตามเค้าไปเนี่ยะรู้เหรอครับว่าเค้าไปไหน? ถ้าตามไปแล้วจะได้เจอกัน อยู่ด้วยกันอีก? คงจะแนะนำอะไรมากไม่ได้ เพราะว่าโดยส่วนตัวเห็นเรื่องตายเป็นเรื่องปรกติ เศร้าโศกเสียใจเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับคนที่ผูกพันกัน แต่ชีวิตคนที่ยังอยู่ก็ยังต้องอยู่ต่อไป จะทำใจได้แค่ไหนก็คงต้องขึ้นกับตัวเองแล้วครับ ความเห็นดีๆ ที่มีคนแนะนำไว้ก็มีมากมาย ค่อยๆ อ่านไปอาจจะได้สติขึ้นมา...โชคดีครับ จากคุณ : ZEROSUM - [ 12 ก.พ. 51 14:35:25 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เราเข้าใจนะ ..เคยผ่านช่วงเวลาเป้นทุกข์ใจแสนสาหัสคล้ายๆแบบนี้เหมือนกัน เพราะหมอที่ผ่าตัดแฟนเรา บอกว่า มันมีข้อผิดพลาดรหว่างผ่าตัด ทำให้ติดเชื้อรุนแรงจนต้องผ่าตัดครั้งที่สอง ...แต่ เค้ารอดนะ แต่..มันไม่ได้แปลว่า เค้าจะอยู่กับเราตลอดไป ซักวันนึง ไม่เราก็เขาต้องตายจากกันแม้ตามอายุไข..ก็เถอะ การจากกันโดยกระทันหันมันทำใจได้ยาก แต่คุณต้องใช้เวลามากกว่านี้ ถ้าเป้นไปได้ อย่าอยู่ในที่เก่าๆ ที่มีเรื่องราวเก่าๆระหว่างคุณกับเค้า ต้องผ่านมันไปให้ได้ค่ะ สู้ๆนะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ .. จากคุณ : ซซ - [ 12 ก.พ. 51 14:35:33 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ....จงสู้ต่อไปเถิดไอ้มดแดง...... จากคุณ : คาซีโอเพย่า. - [ 12 ก.พ. 51 14:35:58 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เป็นกำลังใจให้ค่ะ.... ลองกลับไปอยู่บ้านกับคุณพ่อคุณแม่คุณดีไหมค่ะ ลางานซักพัก จากคุณ : noot (thangthai_ladypink) - [ 12 ก.พ. 51 14:42:44 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ลองปล่อยวาง และอดทนค่ะ ทุกอย่างอยู่ที่ใจ กำลังใจก็มาจากใจเรา คนอื่นพูดยังไงก็เท่านั้นถ้าเราไม่สร้างมันเอง สู้ๆนะคะ จากคุณ : เด็กหญิงในวันสุข - [ 12 ก.พ. 51 14:43:38 ]

ความคิดเห็นที่ 25 คุณลองออกจากสิ่งแวดล้อมเดิมๆ หลบไปทำใจสักพักเถอะค่ะ จากคุณ : Akane:-) - [ 12 ก.พ. 51 14:47:48 ]

ความคิดเห็นที่ 26 คนเรา ไม่จากเป็น ก็จากตาย ทำใจให้ได้เร็ววันนะคะ เอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : sybarites - [ 12 ก.พ. 51 14:48:49 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เอ่อ... แฟนคุณคงไม่ฟื้นขึ้นมาแน่ๆ แต่คุณยังต้องมีชีวิตอยู่ แล้วจะอยู่แบบไหน คุณเป็นคนเลือก ถ้าเลือกที่จะตาย ก็ไม่ได้หมายความว่าจะได้ไปอยู่ร่วมกับแฟนคุณนะ คิดดีๆ จากคุณ : นายไวรัส - [ 12 ก.พ. 51 14:50:39 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ทุกคนก็ต้องมีความทุกข์ที่หนักหนาสาหัสกัน แต่ทุกคนก็ยังม่ชีวิตดำเนินอยุ่ได้ ทุกคนอาจจะรออะไรบางอย่าง อาจจะเป็นความสุขหรือความทุกข์ข้างหน้า ถ้าเป้นความทุกข์ที่หนักกว่านี้ก็แสดงว่าเรื่องในวันนี้ก็แค่เล็กน้อย แต่ถ้าเป็นความสุขเราก็น่าจะมีชีวิตต่อสู้ต่อไป ไม่มีใครบอกได้ว่าจะทุกข์จะสุขแค่ไหน เราต้องรับรู้เอง ต้องสำผัสด้วยตัวเราเอง รอจนกว่าวันนั้นจะมาถึง ถึงมันจะเจอแต่เรื่องไม่ดีเกิดขึ้นในอนาตคแต่ก็ยังมีส่วนที่ดีว่า เราก็ยังเก่งที่ผ่านวันนี้มาได้ แต่ถ้าเจอเรื่องที่ดีๆมีความสุข เราจะรอวันนั้นหรือป่าวละ จากคุณ : ta - [ 12 ก.พ. 51 14:59:27 A:125.24.12.93 X: TicketID:167916 ]

ความคิดเห็นที่ 29 กลับเข้ามาให้กำลังใจกับ จขกท ค่ะ จากรายละเอียดที่บอกมาเพิ่มเติมนั้น เราเองคิดว่าเป็นเหตุการณ์รุนแรง และย่อมต้องทำให้คุณกระเทือนใจมาก อย่างที่บอกไว้แต่แรกนะคะ เรื่องยังใหม่สดมาก ให้เวลากับตนเอง และเมตตาต่อตนเองให้มากเข้าไว้ค่ะ .. จะว่าไปแล้ว เราว่า จขกท ค่อนข้างเข้มแข็งทีเดียวนะคะ เข้มแข็งนั้นดีแล้ว แต่อย่ากด อย่าเก็บอารมณ์เสียใจ กลัวและหลายๆ อย่างที่เกิดไว้จนเกินไปนะคะ เท่าที่เราเคยอ่านพบในเรื่องที่เกี่ยวกับการฟื้นตัวของผู้ประสบกับเหตุการณ์ร้ายแรง พลัดพราก และเสียใจนั้น ทางที่ดีคือ ให้รู้ตัวไว้เสมอค่ะ ว่ากำลังเกิดอารมณ์อะไรขึ้นบ้าง แล้วพยายามจัดการมัน แสดงออกมันออกมาให้ได้อย่างเหมาะสม อย่างที่ จขกท ทำที่มาตั้งกระทู้นี้ขึ้นเพื่อร้องขอความช่วยหลือ ก็ถือว่าเป็นการกระทำที่ถูกและเหมาะสมแล้วนะคะ .. เป็นสัญญาณที่ดีทีเดียวค่ะ ที่บอกให้เราเห็น และมั่นใจว่า จขกท จะค่อยๆ ก้าวผ่านช่วงเวลายากลำบากนี้ไปได้ในที่สุด เอาลิงก์ presentation ความหมายดี ภาพสวย มาฝาก จขกท ด้วยค่ะ อย่างน้อยอาจทำให้ จขกท ได้พบว่า แท้จริงแล้ว คนรักของคุณก็ยังอยู่กับคุณ ในเนื้อในตัวของหัวใจ และรอบๆ ตัวคุณนั่นเองค่ะ http://www.inspiringthots.net/movie/grave.php ป. ล. ขอขอบคุณคุณ FinalPath มากค่ะ แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 51 15:03:17 จากคุณ : Between the birth - Nirvana (ipiup) - [ 12 ก.พ. 51 14:59:34 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เพื่อนรัก นี่กุ๊กไก่เองนะ เราพึ่งรู้เรื่องที่เกิดขึ้น เสียใจด้วยจริงๆๆ แต่ต้องสู้ต่อไปนะ ถึงแม้มันจะลำยากที่จะสู้ต่อ แต่ยังมีแม่ มีเพื่อนที่เอาใจช่วยตลอดเวลานะ ไม่ว่าจะมีเรื่องอะไรพวกเรายินดีที่จะช่วยเสมอ ฟังดูมันเหมือนง่ายแต่เรารู้ว่ามันยากที่จะทำใจ ถ้าเป็นเราก็คงแย่ไม่แพ้กัน แต่สุดท้ายแล้ว เราต้องมีชีวิตต่อไปนะ ถึงแม้คนที่เรารักจะไม่อยู่แล้ว อย่างน้อยความทรงจำดีๆๆก็ยังอยู่ อีกอย่างยังมีแม่อีกคนนะที่เค้าพร้อมจะช่วยเหลือตลอดเวลา อย่าทำร้ายตัวเอง อย่าทำให้คนที่จากเราไปแล้วทุกข์ใจและจากไปอย่างไม่เป็นสุขนะ เราอยู่ข้างๆๆมีไรโทรมาได้ตลอดเวลา เสียใจด้วยนะ และเอาใจช่วยเสมอ เป็นห่วงมา ดูแลตัวเองด้วย จากคุณ : kookai (chicky_kai) - [ 12 ก.พ. 51 15:06:59 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เราขอบคุณทุกคนจริงๆ เรารู้ว่ามันเป็นบุญหรือไม่ก็กรรมที่เราสองคนทำร่วมกันมาแค่นี้ มันก็เลยทำให้เราต้องจากกัน การตายตามไปไม่ใช่คำตอบ แต่เวลาตื่นขึ้นมาแล้วภาพเหตุการณ์มันย้อนมาทำให้จิตตกนี่มันทรมานจริงๆ เพราะคิดถึงเค้าเหลือเกิน อยากออกไปจากสภาพแวดล้อมเดิมๆ เหมือนที่หลายท่านบอกเหมือนกันค่ะ ตอนนี้เลยว่าจะหางานใหม่ทำดีกว่า ที่เก่ามีแต่เรื่องให้นึกถึง แต่ไม่รู้ว่าจะได้เร็วหรือช้าแค่ไหน ก็ต้องดูกันไป อยากทำใจค่ะ อยากทำให้ได้เร็วๆ แต่บังเอิญเรากะแฟนไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดแทบทุกที่ แล้วก็รู้ใจกันมากประมาณว่าไม่ต้องพูดก็เจ้าใจ รู้ว่าใครชอบไม่ชอบอะไร มันผูกพันกันมากค่ะ เพราะฉะนั้น ออกไปไหนก็มีแต่เรื่องให้คิดถึงตลอดเวลา น้ำตามันพอยไหลไม่หยุด เราเองก็อยากช่วยให้ตัวเองดีขึ้นนะคะ ไม่ได้อยากจม แต่มันยากเหลือเกินค่ะ อารมณ์มันขึ้นๆ ลงๆ วันละหลายครั้งเหมือนเล่นหุ้นน่ะค่ะ บางครั้งตกสุดขีดก็เลยต้องการกำลังใจไม่ใช่เฉพาะแต่จากคนรอบข้าง แต่จากใครก็ได้ที่พอจะมีเหลือไว้แบ่งปัน ขอบคุณจริงๆ ค่ะ จากคุณ : EnjoyNoMore - [ 12 ก.พ. 51 15:07:08 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เป็นเรื่องที่ไม่มีใครอยากให้เกิดทั้งนั้นแหละค่ะ แต่เราฝืนความจริงไม่ได้ มีสตินะค่ะ เข้มแข็งให้มากๆ ค่ะ ^   ^ จากคุณ : Redtulip - [ 12 ก.พ. 51 15:13:22 ]

ความคิดเห็นที่ 33 มาอยู่เป็นเพื่อนนะ ถ้าอยากให้เราออกความเห็น "คนที่จากไปก่อนย่อมเจ็บปวดน้อยกว่าคนที่ยังอยู่เสมอ" เราคิดว่าเป็นคุณที่เจ็บปวดจากการจากไปในครั้งนี้ แต่คนที่จากไป ไม่เจ็บปวดแล้ว เค้าเองคงมีความสุขที่ได้เห็นคุณยังรักเค้าอยู่อย่างนี้ แต่อย่าให้นานนัก เพราะถ้าเค้ารู้ก็คงไม่สบายใจและเป็นกังวล จะกลายเป็นความทุกข์ใจ ของเค้าเอง และไม่ว่าคุณจะรักกันแค้ไหน ก็ต้องมีวันจากกันอยู่ดี ในเวลานี้คุณเศร้า ก็ถูกต้องแล้ว แต่อย่าให้นานนักละ เพราะคนที่รักคุณต่างก็อยากเห็นคุณมีความสุขกันทั้งนั้น รวมถึงผู้ที่จากไปด้วย เป็นกำลังใจให้นะ เรามานั่งเป็นเพื่อนคุณด้วย จากคุณ : หายไปแล้ว - [ 12 ก.พ. 51 15:17:21 A:203.148.162.137 X: TicketID:156947 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ให้มันไหลค่ะ มันเป็นเพื่อนที่ดีของคนเราอย่างหนึ่งเลยนะคะ เจ้าน้ำตาเนี่ย พอมันหยุดไหล คุณจะรู้สึกว่าสบายขึ้น สบายขึ้นค่ะ .. ไปหาจิตแพทย์ที่ไหนคะ คุณหมอให้ยาอะไรมากินบ้าง และนัดไปพบอีกเมื่อไร .. ไม่ทราบว่าคุณพอจะรู้จักแนวทางการทำวิปัสสนาเบื้องต้นหรือไม่คะ เราคิดว่าการค่อยๆ ระลึกรู้ลมหายใจเข้าออก น่าจะช่วยคุณให้รู้สึกอยู่กับเวลาและโลกที่ปรากฎตรงหน้านี้ได้ และลดการวิ่งกลับไปรำลึกถึงเวลาและความทรงจำในอดีต .. (แต่ไม่ขอแนะนำให้เจริญสมาธิและวิปัสสนาเต็มรูปแบบนะคะ เพราะจหนักและกดอารมณ์คุณมากเกินไป) .. อาจเข้าไปหาแนวทางจากเว็บธรรมะทั้งหลาย อาทิ เว็บของคุณดังตฤณ ค่ะ .. ขอส่งกำลังใจถึง จขกท ค่ะ พร้อมกับขอตั้งจิตอธิษฐานให้อำนาจคุณพระศรีรัตนตรัยและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายปกป้องคุ้มครองให้คุณมีสติ และค่อยๆ ผ่านช่วงเวลาที่ทนได้ยากนี้ไปได้ในที่สุดค่ะ .. และขอให้ดวงวิญญาณของคนรักของคุณไปสู่สุคติภพด้วยค่ะ จากคุณ : Between the birth - Nirvana (ipiup) - [ 12 ก.พ. 51 15:25:54 ]

ความคิดเห็นที่ 35 หันหน้าเข้าหาวัดไปพลางๆก่อนนะครับ จากคุณ : sirnitfi - [ 12 ก.พ. 51 15:35:17 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เป็นกำลังใจให้นะพี่ สู้ๆ ขอให้พี่เข้มแข็งมากๆนะ... เชื่อว่าเค้าและคนอื่นๆที่รักพี่ไม่อยากเห็นพี่อ่อนแอนะ ชีวิตเราก็ต้องดำเนินต่อไป...เค้าคงมองความสำเร็จของพี่อยู่นะ แล้วก็คอยดูแลพี่อยู่หละ... เรื่องจะตามเค้าไป..ขอร้องหละพี่อย่าพูดอีกนะ คนที่รักพี่ไม่อยากได้ยินหรอก เรื่องที่พี่เจอก็เศร้าอยู่แล้ว สิ่งที่พี่พูดจะทำให้ยิ่งเศร้าเข้าไปอีก... ขอให้พี่ทำใจให้ได้ถึงแม่มันจะยากสุดๆ เก็บสิ่งดีๆของเค้าไว้ในความทรงจำ... อย่างน้อยเราก็เคยได้รู้จักคนดีๆ คนที่เรารักและรักเรา ยังดีกว่าบางคนด้วยซ้ำที่ไม่เคยได้สัมผัสความรู้สึกนี้ แล้วพี่ก็ยังมีคนรอบข้างที่รักพี่อยู่อีกมากนะ...อย่าทำให้เค้าเสียใจหละ เป็นห่วงเสมอนะ โทรมาได้ทุกเวลาเด้อแล้วก็จะโทรไปหาด้วย แล้วพยายาม join กะเพื่อนๆนะ trip หัวหินห้ามพลาด จากคุณ : บุ๋ม - [ 12 ก.พ. 51 15:38:02 A:118.173.7.247 X: TicketID:167921 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ตอบคุณ Between the birth - Nirvana เราไปรักษากับจิตแพทย์ท่านหนึ่งที่ร.พ.มิชชั่นค่ะ ท่านเป็นอาจารย์หมออยู่รามามั๊งคะ แต่เข้าคลินิกนอกเวลาที่นี่ ท่านนัดอีกทีวันจันทร์หน้าค่ะ เราค่อนข้างห่างไกลพระพุทธศาสนาแต่ก็ทำบุญทำทานอยู่สม่ำเสมอ ต่อไปนี้เราคงจะต้องหันหน้าเข้าทางธรรมมากขึ้นค่ะ เพราะเราก็ทราบว่าพระพุทธเจ้าช่วยได้ ถึงแม้จะไม่ได้ช่วยให้คนตายฟื้นขึ้นมา แต่ก็ช่วยให้ครอยู่สามารถมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ค่ะ ขอบคุณในความเป็นห่วงอีกครั้งนะคะ จากคุณ : EnjoyNoMore - [ 12 ก.พ. 51 15:42:06 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ตอนนี้รู้แล้วว่าทำไมเจ้าของกระทู้หายไปเลย ไม่ได้เจอเลย ก็เพราะเป็นอย่างนี้นี่เอง ยืนยันครับว่าทุกอย่างเป็นเรื่องจริง ตอนนี้ทุกๆอย่างก็เปลี่ยนไปแล้ว แก้ไขอะไรไม่ได้ ก็ต้องขึ้นอยู่กับว่าเราจะดำเนินชีวิตไปอย่างไร ทุกชีวิตมีเกิดก็มีดับ อยู่ทีว่าจะเร็วจะช้า การทำใจมันเป็นสิ่งทีลำบาก กำลังใจก็เป็นส่วนนึงที่จะช่วยเยียวยาคุณได้ บาดแผลในใจมันค่อนข้างลึก เพราะฉะนั้นต้องใช้เวลา อย่างน้อยทุกๆคนในที่นี้เค้าให้กำลังใจคุณแล้ว ก็ขอให้กำลังใจที่ทุกๆคนส่งให้ ทำให้คุณมีแรงขึ้นอีกครั้งหนึ่ง ชีวิตเรายังอีกยาวไกลนัก จากนี้ไปยังไม่รู้จะเจออะไรอีกบ้าง แต่ยังไงก็ขอให้ทุกอย่างกลับมาสู่ภาวะปกติเร็วละกันนะ จากคุณ : เพื่อนเจ้าของกระทู้ - [ 12 ก.พ. 51 15:48:39 A:58.8.92.15 X: TicketID:026363 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ความเห็น 8 คงกลัวคนไม่รู้ว่าเป็นอัจฉริยะ จากคุณ : สักวันหนึ่ง - [ 12 ก.พ. 51 15:50:46 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ผมว่าถ้าเขาคนนั้นรู้เขาคงจากไปอย่างไม่เป็นสุขนะครับ ตอนนี้มันเป็นเรื่องยากมากที่จะทำใจแต่ชีวิตคุณยังมีพ่อแม่พี่น้องเพื่อนฝูงที่เขารักและเป็นห่วงคุณอยู่ พวกเขาคงไม่อยากเห็นคุณตัดช่องน้อยแต่พอตัวนะครับ ยังไงก็ต้องมีชีวิตต่อไปนะครับ ป.ล. เป็นกำลังใจให้ครับ แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 51 15:58:08 จากคุณ : เตียวกงจื้อ - [ 12 ก.พ. 51 15:57:34 ]

ความคิดเห็นที่ 41 เข้าใจความรู้สึกนะครับว่าเหตุการณ์ความสูญเสียครั้งนี้ทำใจยากมาก ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ มีคำกล่าวบอกเอาไว้ว่า ไม่มีความเศร้าโศกใดที่กาลเวลาจะช่วยรักษาเยียวยาไม่ได้ อดทนเข้าไว้นะครับ ยังไงก็คงจะดีขึ้นในไม่ช้า ฝากไว้ว่า หากจขกท.ลองสังเกตดูจิตใจตัวเอง ช่วงเวลา ณ ขณะอ่านกระทู้นี้ บางครั้งจิตใจก็ลืมความเศร้าลงไป เปลี่ยนเป็นความรู้สึกอื่น เนี่ยะแหล่ะครับคือธรรมะ เค้าแสดงความจริงให้เราเห็นว่าไม่ว่าอะไรก็มีเกิดมีดับ อารมณ์เศร้าเราก็เกิดๆดับๆเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา ชีวิตเราก็มีเกิดมีดับ ไม่เที่ยงเช่นเดียวกันครับ ขอเพียงยอมรับความจริงนี้ ก็จะปล่อยวางได้ในที่สุดครับ  : ) จากคุณ : อะไรคือสิ่งหายาก แต่ไม่มีค่า - [ 12 ก.พ. 51 16:06:26 ]

ความคิดเห็นที่ 42 เข้าใจคุณมากๆเลยค่ะ ตอนที่พี่สาวเราเสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุเราก็ใช้เวลาเป็นเดือนเลยค่ะ หดหู่และรับไม่ได้ ปีต่อมาพ่อเราก็เสียตามกันไป ทั้งครอบครัวเศร้าเกินจะกล่าว ไม่มีใครทำใจได้เลย แต่พอมองหน้าๆๆๆด้วยกันเวลากินข้าวกับครอบครัวก็ไม่มีใครอยากทำหน้าหมองต่างคนต่างรู้แก่ใจดีว่าถึงเวลาที่พวกเราต้องอยู่ด้วยกัน และรักกันให้มากกว่านี้ อยากให้คุณ จขกท เข้มแข็งมากๆนะคะ อยากให้ระบายกับเพื่อนสนิทที่รักคุณจริงๆน่ะค่ะ ไปอยู่กับเขาบ้าง เชื่อว่าเค้าจะอยู่เป็นเพื่อนคุณค่ะ ที่บอกว่าเพื่อนๆต่างเอือมระอานี่เราไม่เข้าใจเพื่อนคุณเลยนะว่าเค้าจะเอือมคุณได้อย่างไร เพราะมันเพิ่งจะผ่านมาไม่นาน หรือว่าคุณอาจจะเข้าใจไปเองก็ได้ค่ะ ลองหยุดพักชวนเพื่อนรู้ใจออกไปหาธรรมชาติและสัจธรรมคุยกันเยอะๆ ระบายออกมาเยอะๆดีมั้ยคะ เราว่าอาจจะดีขึ้นกว่าจมอยู่แต่ในที่เดิมๆนะ จากคุณ : แดงเร็กเก้บาร์ - [ 12 ก.พ. 51 16:08:38 ]

ความคิดเห็นที่ 43 เข้มแข็งไว้นะคะ คงต้องเข้าวัดบ่อยๆ จิตใจจะได้สงบลงบ้าง อย่าคิดอะไรสั้นๆเลยนะ ถือว่าเราต้องมีชีวิตอยู่เพื่อเขาก็ได้ค่ะ เก็บเกี่ยวสิ่งที่ดีๆ ในสิ่งที่เขาไม่มีโอกาสได้ทำ เอาใจช่วยนะ จากคุณ : หมูชมพูออนไลน์ - [ 12 ก.พ. 51 16:14:50 ]

ความคิดเห็นที่ 44 คุณจขกท คะ เรายังต้องอยู่ต่อไปนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ และอยากจะบอกอะไรอย่างนึง ถามว่า ใครจะช่วยให้จิตใจเราดีขึ้นได้นั้น   ไม่มีใครช่วยได้  นอกจากตัวเราเองค่ะ อย่าพยายามลืมเค้าค่ะ  ยิ่งพยายามลืม จะยิ่งแย่ บอกว่าตัวเองนะคะ ว่าเรายังต้องอยู่ต่อไป เพราะเค้าต้องการให้เราอยู่  แม้ว่าเค้าจะไม่ได้อยู่กับเราแล้วก็ตาม ฉะนั้นเราก็ต้องอยู่ต่อไปให้ได้ค่ะ ตอนนี้เรื่องมันยังใหม่ คงต้องใช้เวลาค่ะ แต่เมื่อเวลาผ่านไป  คุณจะดีขึ้นเรื่อยๆค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ เราจะต้องผ่านพ้นเวลา ณ ตรงนี้ไปให้ได้ เค้าคงจะเสียใจมาก  ถ้ายังเห็นคุณเสียใจมากอย่างงี้ รักษาสุขภาพค่ะ จากคุณ : Pooh Lover - [ 12 ก.พ. 51 16:15:53 ]

ความคิดเห็นที่ 45 8 ปี = 2,920วัน อย่างน้อยในชีวิตนี้คุณก็มีความสุขอยู่กับเค้าตั้งเกือบ 3000 วัน เอาใจช่วยให้กลับมาเข้มแข็งได้เหมือนเดิมเร็วๆนะคะ.. จากคุณ : shewant - [ 12 ก.พ. 51 16:16:11 ]

ความคิดเห็นที่ 46 ผ่านไปให้ได้นะครับ ผมพึ่งสูญเสียคนรักไปอย่างรวดเร็วเหมือนกัน เข้าใจความรู้สึก แต่ชีวิตเราต้องดำเนินต่อไป ลองคิดซะว่า คนรักของคุณ คงไม่อยากให้คุณเป็นทุกข์หรอกใช่ไหมครับ ทำตัวให้สดใส หาอะไรดีๆทำให้กับชีวิต เก็บเรื่องที่ผานมาเป็นเพียงความทรงจำ เวลาจะช่วยคุณเอง จากคุณ : I.Brother - [ 12 ก.พ. 51 16:19:41 ]

ความคิดเห็นที่ 47 hey N (EnjoyNoMore) lemme tell you something and I, for one, don't want to go to a friend's funeral at least, NOT YOURS i don't want to meet you for the first time and last time with you in the coffin, looking at your picture, wearing black, people crying and grieving that has been done is done. you can't turn back time i know you love him so much his life in this world may be been short cut short, prematurely but everything has been designed everything happens for a reason no one can tell you why but you, and only you, will know in the future you will understand you will get over this and i know that you can and you will but right now you are deep in sorrow, grief, anger, denial, and depression you say you don't want to go on all you want now is to follow him, want to meet him but good does that do in the end? i can tell you now, nothing good could come from that how would your mom, your dad, your friends, your love ones will feel? or even HIM? how would he feel if you took your own life? don't you think he would want you to live a long good life? by easy escape, it will make things worse for those who have to endure anyway, if you wanna talk just gimme a call i might not be the best choice of encouragement but i'll try be strong, girl i know you are จากคุณ : mark - [ 12 ก.พ. 51 16:28:02 A:61.91.204.193 X: TicketID:161092 ]

ความคิดเห็นที่ 48 คุณจขกท.คะ  เพื่อนคุณมาแสดงตัวยินดีที่จะรับฟังคุณและเป็๋นกำลังใจให้คุณตลอดเวลาแล้ว   คุณต้องเข็มแข็งให้มากๆ นะคะ  ยังมีคนที่รักคุณอีกหลายคนที่เป็นห่วงคุณนะ สู้ๆ ค่ะ จากคุณ : moonlit_memory - [ 12 ก.พ. 51 16:34:28 ]

ความคิดเห็นที่ 49 คห. 8 ...ไม่ใช่ลูกผู้ชาย... แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 51 16:40:47 จากคุณ : La Gioconda - [ 12 ก.พ. 51 16:39:55 ]

ความคิดเห็นที่ 50 ถ้าเราเป็นคุณนะคะ เราจะคิดว่า...ถ้าเรายังอยู่ เรายังจะมีโอกาสได้ทำบุญส่งไปให้เค้าเสมอ อาจจะทุกวัน ทุกเดือน หรือทุกปี ทดแทนในส่วนของบุญกุศลที่เค้าอาจจะขาดไป แต่ถ้าไม่มีเราอยู่แล้ว ใครจะทำให้เค้าล่ะคะ? อาจจะมีไม่กี่คนหรอกนะที่จะคิดถึงเค้าเสมอเหมือนคุณ :-) สุดท้ายนี้อยากจะบอกว่า คนเราจะช้าจะเร็วก็ต้องจากกันนะคะ ไม่จากเป็นก็จากตาย จากกันทั้งที่ยังรัก ในแง่ดีอย่างน้อยคือคุณกับเค้า ก็จะมีแต่ภาพความทรงจำดีๆ ตลอดไปนะคะ จากคุณ : snippon (snippon) - [ 12 ก.พ. 51 16:42:17 ]

ความคิดเห็นที่ 51 โอ...ขอบคุณมากมายก่ายกองสำหรับกำลังใจที่ท้วมท้นจริงๆ ค่ะ จะพิมพ์ทุกความเห็นไปติดที่บ้านหรือที่โต๊ะทำงานไว้ดูเพื่อคอยเตือนสติ คอยเป็นกำลังใจให้ตัวเองต่อไป ถึงแม้แผลมันยังไม่หาย มันยังคิดถึง ยังรวดร้าว ยังผูกพัน แต่ก็จะพยายามนะคะ ไม่รู้ว่าจะใช้เวลานานแค่ไหน แต่ก็จะพยายามค่ะ (ตอนนี้จิตดีขึ้นแล้ว กลัวว่ามันจะตกอีกจ้งค่ะ) ขอแสดงความเสียใจกับคุณแดงเร็กเก้บาร์  และคุณ I.Brother ด้วยนะคะ จริงอยู่ที่ความตายเป็นเรื่องธรรมชาติทีเราหนีไม่พ้น แต่ไม่มีใครอยากให้เกิดกับคนที่ตัวเองรักในเร็วเกินไปหรอกค่ะ จะพยายามสู้ต่อไปเพื่อแฟนของเราที่เค้าไปรอเราอยู่ก่อนแล้วด้วยค่ะ เรายังจะต้องทำบุญส่งไปให้เค้าเยอะๆ เพื่อให้เค้าไปเกิดในภพภูมิที่ดีเหมือนทีคุณ snippon ว่าไว้ค่ะ จากคุณ : EnjoyNoMore - [ 12 ก.พ. 51 17:00:33 ]

ความคิดเห็นที่ 52 คงบอกได้แค่เพียง ทำใจนะคะ ไม่ตายจากกันวันนี้ ก็ต้องตายจากกันสักวันหนึ่ง เพียงแต่ ณ วันนี้คุณทำใจยังไม่ได้ เราก็ขอแค่เพียงให้คุณ ทำใจ นะคะ หันหน้าเข้าวัดก็ดีนะคะ เป็นการทำบุญเผื่อแฟนคุณไปด้วยในตัว แถมใจคุณจะได้สงบมากกว่านี้นะคะ เอาใจช่วยนะคะ สู้ๆๆ จากคุณ : มนตราสีน้ำเงิน - [ 12 ก.พ. 51 17:14:26 ]

ความคิดเห็นที่ 53 เขาไปสบายแล้ว ยังเหลืออยู่แต่เรานี่ล่ะค่ะ ที่ยังว่ายเวียนอยู่ในวัฏฏะ พยายามอยู่ให้มีทุกข์น้อยที่สุด ถ้ามีเวลา...ไปทำกิจกรรมช่วยเหลือผู้ด้อยโอกาส อย่างคนพิการทางสายตา เด็กพิเศษ หรืองานสาธารณประโยชน์ต่างๆค่ะ ทำให้เห็นโลกอีกด้าน ใช้การช่วยเหลือเขามาบำบัดทุกข์ของเราค่ะ จากคุณ : bluemiga - [ 12 ก.พ. 51 17:46:10 ]

ความคิดเห็นที่ 54 ...เป็นเรื่องที่...ยากจังเลยค่ะ... เคยมีคนบอกว่าเวลาที่เรากำลังมีความทุกข์ ก็เหมือนตกอยู่ในหลุมใหญ่ ๆ ค่ะ มองไม่เห็นอะไรทั้งนั้นนอกจากความทุกข์ที่พัดเข้ามาทางซ้ายที ขวาที แต่ถ้าวันนึงที่เราผ่านมันไปได้ ก็เหมือนเราปีนขึ้นมาได้สำเร็จ แล้วก็จะได้เห็นความสวยงามภายนอกค่ะ ...แต่ตอนที่ยังอยู่จมอยู่กับอารมณ์แบบนี้ ตามความเห็นของตัวเองนะคะ...ไม่อยากให้คิดหนีเลยค่ะ และไม่อยากให้คิดว่าจะกลับไปแก้ไขสิ่งที่ผ่านมาแล้วยังไง หรือแม้แต่คิดว่าจะอยู่ต่อไปยังไง... ...อยากให้ลองทำความเข้าใจกับความรู้สึกของตัวเอง ณ ปัจจุบันอย่างหนักค่ะ พยายามรู้ตัวอยู่เสมอว่ากำลังรู้สึกอะไร และเพราะอะไร และควรจะคิดแบบไหนที่จะทำให้ผ่านจุดหนึ่งของความรู้สึกที่ย่ำแย่แบบนี้ไปได้ อย่าคิดแค่ว่ากำลังเสียใจ อย่ามองที่ผลของความรู้สึกเท่านั้นนะคะ พยายามมองย้อนกลับเข้าไปอีกนึดนึง มองให้เป็นกลาง ๆ ให้ทันความรู้สึกตัวเอง อย่าปล่อยให้ความรู้สึกที่ไม่ดีพัดพาตัวตนของเราไปนะคะ แล้วก็อย่ากดดันตัวเองนะคะ ทำตัวให้เบา ๆ เหมือนลอยอยู่บนท้องฟ้า... บางทีอาจจะช่วยให้เราเจอคำตอบอะไรบางอย่างจากตัวของเราเองก็ได้ค่ะ เชื่อมั่นอยู่ลึก ๆ กับสิ่งที่คุณเจ้าของกระทู้เป็น ในที่สุดทุกอย่างจะดีขึ้นค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : Nagisa - [ 12 ก.พ. 51 17:49:07 A:61.47.5.27 X: TicketID:167933 ]

ความคิดเห็นที่ 55 ตั้งสติ  ให้ดีๆ ยอมรับความเป็นจริงให้ มากที่สุด ทุก สิ่งทุกอย่างในโลก  ย่อม มีการเปลี่ยนแปลงเสมอ ..ใคร บ้าง ที่ไม่เคยพรัดพราก .. เรา อวยพร  และ ส่งกำลังใจ มาให้ สติ  จะ นำ พา คุณ  ผ่านพ้นไปด้วยดี ลองหา หนังสือธรรมะ มาอ่านน๊ะ  ช่วยได้เยอะ จากคุณ : honeybfit - [ 12 ก.พ. 51 17:52:09 ]

ความคิดเห็นที่ 56 ใช้เวลาที่เหลือค้นหาสิ่งดีๆ ใช้เวลากับสิ่งดีๆเผื่อเค้า...ใครสักคนที่อาจไม่ได้ใช้ รอเวลาที่เหมาะสมเพื่อจะได้พบกันอีก  ฆ่าตัวตายอาจจะไม่ได้เกิดหรือเจอกันอีกเลย ตามความเชื่อ 2 ศาสนาที่คนส่วนใหญ่ในโลกนับถือ ปล.ได้ยินมาจากคนอื่นครับ ปล.อีกที มาอยู่เป็นเพื่อนอีกคนครับ ให้กำลังใจ จากคุณ : minicombo - [ 12 ก.พ. 51 17:53:39 ]

ความคิดเห็นที่ 57 เข้าใจความรู้สึกของการสูญเสียนะคะ เพราะก็เคยเสียคุณป๋ากับพี่ชายไปน่ะค่ะ ก็ใช้เวลาทำใจเป็นเดือนค่ะ ของคุณจขกท เพิ่งผ่านมา1อาทิตย์ ก็ยังไม่ทุเลาเท่าไหร่ล่ะมั้งคะ อาการจิตตกช่วงนี้ เค้าเรียกว่า Posttraumatic Stress Disorder (PTSD) น่ะค่ะ http://www.dmh.go.th/news/view.asp?id=915 เอาใจช่วย เข้มแข็งไว้นะคะ ปล. ว่าแต่คุณโลโล #8 ไม่เข้ามาคุยกับจขกทอีกล่ะ? เฮ้อ... -*- ... จากคุณ : Spirited A's way - [ 12 ก.พ. 51 17:55:10 ]

ความคิดเห็นที่ 58 สุดท้าย คนเราก็ต้องพลัดพรากจากกัน ถ้าเปรียบการทำใจแบ่งออกเป็นระดับต่างๆ ผมคิดว่า การทำใจที่จะต้องลาจากกันชั่วนิรันดริ์ นั้นยากที่สุดเลย.. มีนักร้องอยู่ท่านหนึ่ง เขียนเนื้อเพลงพรรณาความรู้สึก ที่ต้องสูญเสียคนที่รัก(น้องชาย)ไป ได้อย่างลึกซึ้งจับใจทีเดียว และเป็นความเสียดายอย่างยิ่ง ที่เขาก็ด่วนจากโลกนี้ ตามน้องชายเขาไป ทุกวันนี้ ผมยังเสียดายอยู่มากเลยครับ คุณจขกท เองก็เช่นกัน อย่าคิดสั้น ด้วยการตายจากตามเขาไปเลยครับ เพราะการตามไปเช่นนี้ จะแน่ใจได้อย่างไรว่า ไปแล้วจะได้พบเจอกัน ความตายอาจทำให้รู้สึกว่า ไม่ต้องรับรู้อะไร แต่คุณคงไม่อยากให้คนที่รักคุณอีกมาก รู้สึกเช่นเดียวกับคุณ ไม่ใช่หรอครับ เข็มแข็งไว้มากๆนะครับ ผมเห็นด้วยนะ ที่จะลองศึกษาธรรม ในช่วงนี้ เพราะคุณจะเห็นซึ้ง ถึงความเป็นตายมากกว่า ช่วงเวลาปกติ มันเป็นธรรมชาติ มันเป็นเช่นนี้มาก่อนเราจะเกิด ไม่ทราบกี่พันกี่หมื่นปี เกิดแล้วตาย ตายแล้วก็มีเกิด วนเวียนกันไป ทุกสิ่งล้วนอนิจจัง เราท่านที่นั่งอ่านอยู่นี้ ซักวันหนึ่งก็ต้องตาย มีคำสอนของท่านพุทธทาส ถูกนำมารวบรวม เป็นหนังสือเล่มเล็กๆ เล่มหนึ่ง ชื่อหนังสือ ตายก่อนตาย ..คุณ จขกท ลองหามาอ่านดูนะครับ เนื้อหาบางตอน อาจจะรู้สึกหนัก แต่ถ้าทำใจให้สบายๆ มันก็เป็นเรื่องเบาๆ ธรรมดาของโลก ที่เราท่านแบกเอาไว้ให้หนัก พูดง่าย แต่ทำยากนะ(โดยเฉพาะเรื่องของคุณจขกท.) เพราะเรื่องพวกนี้ ต้องใช้เวลา..ฝึกฝน เป็นกำลังใจให้นะครับ เข้มแข็งมากๆนะครับ ปล. เข้ามาทักทายในห้องสวนลุม บ่อยๆสิครับ แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 51 18:31:27 จากคุณ : แสนฤทธา - [ 12 ก.พ. 51 18:25:13 ]

ความคิดเห็นที่ 59 เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้ๆ เข้มแข็งไว้คะ เค้าคงอยากให้คุณมีความสุข ถึงแม้จะเค้าจะไม่อยู่ แต่เค้ามองเห็นคุณอยู่ตลอดเวลาคะ จากคุณ : oilja (lynn_oil) - [ 12 ก.พ. 51 18:25:56 ]

ความคิดเห็นที่ 60 เข้ามาอ่านแล้วอึ้งๆ เราคบกับแฟนมา 6 ปี ถ้าเจอแบบคุณคงคิดไม่ต่างกัน เราอยู่ด้วยกันเกือบตลอดเวลา 80% เหมือนจขกท เลย ช่วงนี้พยายามออกห่างจากของเดิมๆ ที่เดิมๆ อะไรก็ตามที่ทำให้คิดถึงเค้า เข้าวัด ทำบุญมากๆ ให้จิตใจเบิกบาน เลิกหดหู่ สนใจถือศีลมั้ยคะ ได้ทำบุญ อุทิศให้เค้าด้วยเลย ฆ่าตัวตายเป็นบาปหนักมากนะคะ เข้าใจความรู้สึกคุณดี แต่อย่าทำเลยค่ะ คุณจะทำให้คนอื่นเป็นเหมือนคุณเพิ่มขึ้นอีกนะคะ คุณพ่อคุณแม่ พี่น้อง เพื่อนๆ ที่ต้องเสียคุณไป จากคุณ : แมวน้อยสีน้ำตาล - [ 12 ก.พ. 51 18:33:14 ]

ความคิดเห็นที่ 61 เพิ่งอ่านถึง ความคิดเห็นที่ 8 ผมขอยืนยันว่าเป็นเรื่องจริงครับ เพื่อนผมก็เป็นเพื่อนกับ จขกท (ตอนนี้ผมคุย M กันอยู่ เพิ่งรู้เรื่อง) ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ อยู่เพื่อคนที่เรารักและคนที่รักเรา นะครับ แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 51 18:48:19 จากคุณ : Whiskey_OnThe_Beach - [ 12 ก.พ. 51 18:33:44 ]

ความคิดเห็นที่ 62 ตอนนี้ที่เป็นทุกข์เพราะความคิดถึง ความห่วงหา ความอาทร ความผูกพัน ความอบอุ่นที่เคยมีให้กัน มันจะไม่มีอีกแล้วค่ะ มันเป็นความยึดติด ซึ่งเป็นบ่อเกิดแห่งทุกข์ แต่หนทางและวิธีการดับทุกข์นั้น มันยากเย็นเหลือเกินค่ะ จากคุณ : จขกท (EnjoyNoMore) - [ 12 ก.พ. 51 18:38:05 ]

ความคิดเห็นที่ 63 เป็นกำลังใจให้เช่นกันค่ะ เคยสัมผัสการจากกับคนรัก...ทั้งจากตาย และ จากเป็น เข้าใจความรู้สึกที่ต้องจากตายกับคนรักมันเป็นอย่างไร ตอนที่เค้าจากไป...ตัวเองก้ออยากที่จะตามเค้าไปเช่นกัน ก้อได้แต่คิดว่า...ชาตินี้เราเกิดมาเป็นคู่ กันได้รักกัน ได้แต่งงานกัน ถึงจะไม่คบ1 ปี สำหรับชีวิตแต่งงาน...แต่มันก้อมีทั้งสุข และ ทุกข์ ปะปนกันไป เวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก...เข้าปี 11 ที่เค้าจากไปแล้ว ตัวเองก้อยังอยู่บนโลกใบนี้ได้ จนถึงทุกวันนี้...และยังคงนึกถึงเค้าอยู่ พบจิตแพทย์ นั่นแหละดีแล้วค่ะ....อย่างน้อย ยาก้อทำให้เราหลับง่ายขึ้น อาศัยเวลาสักพัก...ทุกอย่างก้อคงดีขึ้นเองค่ะ จากคุณ : - (DoS-DiOsaS) - [ 12 ก.พ. 51 18:55:00 ]

ความคิดเห็นที่ 64 "กาลเวลา จะช่วยเยียวยาหัวใจ" ต้องเข้มแข็งไว้ให้มากๆนะครับ อย่ายอมแพ้ แม้มันจะทรมาน แต่มันก็จะต้องผ่านพ้นไป เราต้องก้าวเดินต่อไป ตอนนี้เพียงแค่หยุดพักก่อน รวบรวมสติให้ดีๆ หากกลับกัน ถ้าเป็นเรา แล้วเรารู้ว่าคนที่อยู่เค้าต้องเสียใจมากแค่ไหน เราอยากจะกลับมาบอกเค้าว่าอย่างไร.... อยากมาขอโทษที่ทำให้เสียใจ อยากบอกว่าเรายังอยู่ในใจเสมอ อยากขอบคุณที่มอบความสุขให้กันและกัน... ....และอยากให้ใช้ชีวิตในส่วนที่เหลือเผื่อเรา อยากให้มีความสุขในชีวิตต่อไป คุณ EnjoyNoMore เข้มแข็งมากครับ แม้บางครั้งบางเวลาจะอ่อนลงบ้าง ขอเป็นกำลังใจให้ครับ ยังมีคนที่รักคุณอยู่นะครับ คนที่เลี้ยงดูคุณมา คนที่มีพระคุณกับคุณ เราต้องก้าวเดินต่อเพื่อทดแทนพระคุณพวกเค้า อย่าให้พวกเค้าต้องเศร้าใจเพราะเราเลยนะครับ สู้ๆนะครับ จากคุณ : Whiskey_OnThe_Beach - [ 12 ก.พ. 51 19:11:35 ]

ความคิดเห็นที่ 65 อ้อมกอดแม่เป็นที่พักพิงและเป็นพลังให้ชีวิตที่ดีที่สุดครับ ไหน ๆ คุณก็ไม่มีจิตใจจะทำงาน ทำอะไรไม่ได้ ผมแนะนำให้ลาพักร้อนเต็มสตีม  อยู่กับแม่นะครับ อ้อมกอดที่สามารถถ่ายทอดพลังงานพร้อมความรักและความเข้าใจที่ดีที่สุด เชื่อว่า  ความรักของแม่คุณจะช่วยค้ำจุนความเศร้า ความเคว้งคว้าง และลดทอนความระทมที่มีได้ เพราะอย่างน้อย...คนที่รักคุณมากที่สุดก็กำลังกอดคุณอยู่ ขอเป็นกำลังใจให้  โชคดีนะครับ จากคุณ : พี่อ๋อง - [ 12 ก.พ. 51 19:12:13 ]

ความคิดเห็นที่ 66 เอาใจช่วยครับ จากคุณ : Spirit of Darkness - [ 12 ก.พ. 51 19:29:20 ]

ความคิดเห็นที่ 67 ไม่รู้จะช่วย จขกท.ได้ยังไงจริงๆ แต่เป็นกำลังใจให้นะคะ อย่างน้อยเวลาจะช่วยให้หลายๆ อย่างดีขึ้นนะ จากคุณ : fallen_angel - [ 12 ก.พ. 51 19:40:03 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ...เห็นมั๊ยเพื่อนๆเยอะแยะเลย เราไม่ได้อยู่คนเดียวซะหน่อย พยายามเข้านะ อดทนไว้ ผ่านช่วงเวลานี้ไปให้ได้ เป็นกำลังใจให้เสมอ ด้วยรัก..จากเพื่อนของเธอเอง อิๆ จะโทรไปหาบ่อยๆนะ อย่าเพิ่งรำคาญซะล่ะ จากคุณ : หลงจริงๆ - [ 12 ก.พ. 51 20:30:17 ]

ความคิดเห็นที่ 69 เชื่อว่า แฟนคุณ ไม่อยากให้คุณเป็นแบบนี้ เวลามองรูปเค้า ๆ คงอยากให้คุณยิ้มให้ มากกว่า ร้องไห้ ทำอะไรให้คุณไม่ได้มากไปกว่า มานั่งให้กำลังใจด้วยอีก 1 คน จากคุณ : เราพบกันที่เกาะเสม็ด - [ 12 ก.พ. 51 21:01:55 ]

ความคิดเห็นที่ 70 เห็นใจ และ ให้ขอกำลังใจค่ะ ขอให้เข้มแข็งนะคะ แล้วเวลาจะเยียวยาทุกอย่างค่ะ แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 51 21:04:27 จากคุณ : an ya na ja - [ 12 ก.พ. 51 21:03:24 ]

ความคิดเห็นที่ 71 เป็นกำลังใจให้เสมอนะน้อง จากคุณ : ur brother - [ 12 ก.พ. 51 21:51:50 A:58.9.64.159 X: TicketID:167950 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ทุกๆคนต้อง เจอกับความรู้สึก สูญเสียและพลัดพรากจากสิ่งที่รักครับ คิดไว้เสมอว่า  อย่างน้อย การที่คุณได้รู้จักคนดีๆ ครั้งหนึ่งในชีวิต เท่านี้ ก็ถือว่าดีแล้วครับ อย่าไปโทษใครทั้งนั้น  มีแต่จะทำให้คุณเจ็บปวดหัวใจนะ เข้าใจความรู้สึกนี้ครับ เพราะผมก็เคยสูญเสียคนที่รัก ก็คุณยายผมไง ได้แต่โทษตัวเอง ว่าทำไมไม่พาเค้าส่ง รพ. การเรียน เกรด เสียหมดทุกอย่าง   แต่พอมานั่งคิดได้  อย่างน้อยชีวิตหนึ่งเราก็ได้อยู่กับคนที่เรารัก รู้สึกผิด ที่เคยดื้อ เคยเถียง  แต่เรายังมีคนอื่นที่เรารกัอีกนะครับ พยายามทำดีกับคนรอบข้าง พ่อ แม่ ให้ดีที่สุด แต่ตอนนี้ผมก็กลัว  จะเสียพ่อไปเหมือนกัน ก้คงได้แต่ทำดี และให้เวลากับเค้าให้มากๆ ลองนึกถึงคนที่รัก และเค้ารักคุณดูสิ มีใครบ้าง คุณเป็นอะไรไป เค้าก็คงรู้สึกไม่ต่างจากที่คุณรู้สึกตอนนี้หรอกครับ อยากให้คนที่รักคุณ เค้าทรมานอย่างที่คุณเป็นหรือครับ  สู้ๆครับ เชื่อว่าคุณผ่านช่วงความรู้สึกนี้ได้แน่ๆ เข้มแข็งนะครับ ทำบุญ และให้ทานเยอะนะ จากคุณ : คนหัวฟู - [ 12 ก.พ. 51 23:20:26 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ใจเย็น ๆ ครับ ช่วงเวลานี้ เสียใจ ร้องไห้ เศร้าไปเลยครับ เต็มที่ แต่พ้นจากช่วงนี้แล้ว อยากให้เข้มแข็ง ใช้ชีวิตต่อไปให้ได้ครับ ให้คิดเสมอว่า ถ้าวันนี้เรายังมีเขาอยู่เขาคงอยากให้เราเข้มแข็งกว่านี้ครับ ไม่รู้ว่าจะช่วยได้มากหรือน้อยนะครับ แต่เอาใจช่วยและเป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : terng^_^ - [ 12 ก.พ. 51 23:43:12 ]

ความคิดเห็นที่ 74 เข้ามารับกำลังใจอันมากมายก่ายกองอีกที พรุ่งนี้เช้าเราจะจิตตกอีกมั๊ยน้อ ถ้าเริ่มจะเป็นก็จะรีบเข้ามาอ่านเลยทันทีจะได้ช่วยเยียวยาได้บ้าง คุณคนหัวฟูคะ เราหวังว่าคุณพ่อของคุณคงจะอยู่กับคุณไปอีกนานแสนนานนะคะ เราไม่อยากให้ใครต้องสูญเสีย เพราะมันเจ็บปวดและทรานเหลือเกิน จากคุณ : จขกท (EnjoyNoMore) - [ 12 ก.พ. 51 23:50:32 ]

ความคิดเห็นที่ 75 หนี่ฯ ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ แก้ไขเมื่อ 12 ก.พ. 51 23:54:18 จากคุณ : แพรวขวัญ - [ 12 ก.พ. 51 23:52:20 ]

ความคิดเห็นที่ 76 เอาประวัติของ "พระกีสาโคตมีเถรี" มาฝาก นางกีสาโคตมีอยู่ร่วมกับสามีจนมีบุตรหนึ่งคน ในขณะที่บุตรของนางอยู่ในวัยพอเดินได้เท่านั้นก็ถึงแก่ความตาย นางห้ามมิให้คนนำบุตรของนางไปเผาหรือไปทิ้งในป่าช้า เพราะนางไม่เคยเห็นคนตาย จึงอุ้มร่างบุตรชายที่ตายแล้วนั้นเที่ยวเดินถามตามบ้านเรือนต่าง ๆ ว่ามียารักษาบุตรของนางบ้างหรือไม่ คนทั้งหลายพากันคิดว่า "นางคงจะเป็นบ้า จึงเที่ยวหายารักษาคนตายให้ฟื้น" อุบาสกผู้มีปัญญาคนหนึ่งเห็นกิริยาของนางแล้วคิดว่า "นางคงจะมีบุตรคนแรกจึงรักบุตรมาก และคงจะไม่เคบเห็นคนตาย จึงไม่รู้ว่าความตายเป็นอย่างไร เราควรจะแนะนำทางให้นางดีกว่า" จึงกล่าวกับนางว่า "แม่หนู ฉันเองไม่รู้จักยารักษาลูกของเธอหรอก แต่พระสมณโคดมขณะนี้ประทับอยู่ที่พระวิหารเชตวัน พระองค์ท่านรู้จักยาที่จะรักษาลูกของเธอได้" นางรู้สึกดีใจที่ทราบว่า มีคนสามารถรักษาลูกน้อยของนางให้หายได้ จึงอุ้มลูกน้อยรีบมุ่งตรงไปยังพระวิหารเชตวัน เข้าไปกราบถงายบังคมพระบรมศาสดาแล้วทูลถามหายาที่จะนำมารักษาลูกของนางให้หายได้ พระพุทธองค์ รับสั่งให้นางไปหา "เมล็ดพันธุ์ผักกาดที่ได้จากบ้านที่ไม่เคยมีคนตายมาก่อน" เท่านั้น จึงจะสามารถให้เป็นเครื่องปรุงยาได้ ในดวงจิดของนางคิดว่า ของสิ่งนี้หาไม่ยาก นางอุ้มร่างลูกน้อยเข้าไปในหมู่บ้าน ออกปากขอเมล็ดพันธุ์ผักกาดตั้งแต่บ้านหลังแรกเรื่อยไป ปรากฏว่าทุกบ้านมีเมล็ดพันธุ์ผักกาดทั้งนั้น แต่พอถามว่าที่บ้านนี้เคยมีคนตายหรือไม่ เจ้าของบ้านต่างก็ตอบเหมือนกันอีกว่า "ที่บ้านนี้ คนที่ยังเหลืออยู่นี้น้อยกว่าคนที่ตายไปแล้ว" เมื่อทุกบ้านต่างตอบกันอย่างนี้ นางจึงเข้าใจว่า "ความตายนั้นเป็นอย่างไรและคนที่ตาย ก็มิใช่ว่าจะตายเฉพาะลูกของเธอเท่านั้น ทุกคนเกิดมาก็ต้องตายเหมือนกันหมด" นางจึงวางร่างลูกน้อยไว้ในป่าแล้ว กลับไปกราบทูลพระบรมศาสดาว่า "ไม่สามารถจะหาเมล็ดพันธุ์ผักกาดจากบ้านเรือนที่ไม่เคยมีคนตายได้" พระพุทธองค์ ได้ทรงสดับคำกราบทูลของนางแล้วตรัสว่า "โคตมี เธอเข้าใจว่าลูกของเธอเท่านั้นหรือที่ตาย อันความตายนั้นเป็นของธรรมดาที่มีคู่กับสัตว์ทั้งหลายที่เกิดมาในโลก เพราะว่ามัจจุราชย่อมฉุดคร่าสัตว์ทั้งหมด ผู้มีอัธยาศัยเต็มเปี่ยมไปด้วยกิเลสตัณหา ให้ลงไปในมหาสมุทรคือ อบายภูมิ อันเป็นเสมือนว่าห้วงน้ำใหญ่ ฉะนั้น" จากคุณ : Constellation - [ 13 ก.พ. 51 00:18:21 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ขอให้ทำใจยอมรับความจริงของการจากไปได้เร็วๆนะคะ แอบส่งอะไรไปให้อ่านเผื่อช่วยให้ทำใจได้เร็วขึ้นคะ จากคุณ : เนเวอร์แลนด์ - [ 13 ก.พ. 51 00:24:43 ]

ความคิดเห็นที่ 78 ส่วนหนึ่ง ในช่วงท้ายของบทความ "รักครั้งแรกใช่จะผิดหวังเสมอไป" ที่ดำเนินเรื่องโดย แทนและซี(เสียชีวิตในวันที่แทนขอแต่งงาน) บทความยาวและค่อนข้างสะเทือนใจมาก เลยไม่อยากนำมาลงทั้งหมด แต่ชอบข้อคิดในช่วงนี้ ....คิดว่าแทนคงเป็นตัวแทนของคนที่เข้าใจความรู้สึกของคุณได้   และ หวังว่า บางประโยค ของ ซี คงเป็นกำลังใจ ให้คุณได้.... "สายลมพัดไปแล้วไม่หวนมา เหมือนกับชีวิตคนตายไปแล้วก้อไม่ฟื้นขึ้นมา ขึ้นอยู่กับว่าโลกสำหรับคนที่ตายนั้นมันเป็นอีกโลกนึง แต่โลกสำหรับคนที่อยู่นั้นมันเป็นโลกแห่งความจริง อย่ายึดติดกับสิ่งที่ไม่มีตัวตน และอย่าปิดกั้นในสิ่งที่เรียกว่ารักแท้ แต่จงยึดมั่นและเก็บความรู้สึกที่ดีไว้ให้กับรักแท้จะดีกว่า มีพบก้อมีจากมันเป็นธรรมดา C love Tan never die and forever but Tan forget me not . Because C will alive in your heart. นั่นคือจดหมายฉบับสุดท้ายที่ซีเขียนให้ผมและแนบไว้ในกล่องใส่เทปคลาสเซ็ท" ขอให้เข็มแข็งขึ้นเร็วๆนะคะ ^^ จากคุณ : นีออน - [ 13 ก.พ. 51 00:28:33 ]

ความคิดเห็นที่ 79 คงใช้เวลาครับ จากประสบการณ์ของตัวเอง เวลาจะช่วยให้เราดีขึ้นเอง เข้มแข็งครับ จากคุณ : ahced - [ 13 ก.พ. 51 00:43:17 ]

ความคิดเห็นที่ 80 ใจเย็นๆครับ เวลาเท่านั้น ที่จะรักษาจิตใจ ลองไป เที่ยว ตจว ดูนะครับ จากคุณ : ทาสเทคโนโลยี - [ 13 ก.พ. 51 00:45:34 ]

ความคิดเห็นที่ 81 ยิ้ม ครับ รู้ว่ามันยาก แต่ต้องฝืนยิ้มครับ ยิ้ม ให้ทั้งตัวเราเอง ยิ้ม  ให้กับคนที่จากไป  เค้าจะได้หมดห่วง ว่าคุณจะอยู่ได้ต่อไป โดยที่ไม่มีเค้า ไม่ว่ายังไง ชีวิต ต้องเดินไปข้างหน้าครับ เป็นเพื่อนที่ดีเสมอ ครับ จากคุณ : Dr.Jackass. - [ 13 ก.พ. 51 00:51:21 ]

ความคิดเห็นที่ 82 คุณ เจ้าของกระทู้ ขอรับ กระผมรับทราบ ถึง ความรู้สึก ที่สูญเสีย ของคุณ ขอแสดงความเสียใจด้วย เปนอย่างยิ่ง ขอรับ . . . . . . . อนึ่ง อยากจะเรียนให้ท่านทราบว่า ทุกฅน ก็เคยมีความ สูญเสีย อย่างนี้ เช่นกัน ฉะนั้น หาก ข่ ม ใ จ ใ ห้ มี ส ติ คำนึงถึง วั ฏ ฏ ะ แล วงจร แห่งความไม่เที่ยงแท้ ใน ชีวิต . . . . . . . . แล ความเศร้าโศกนั้น ก็จัก ค่อย ค่อย จาง ไปตาม กาลเวลา เพียงสิ่งที่ คงไว้ คือ ความ คำนึงถึง ซึ่งจักมิคลาย จากใจ คุณ แน่นอน ดังนี้ ขอรับ. จากคุณ : พจนารถ๓๒๒ - [ 13 ก.พ. 51 01:28:36 ]

ความคิดเห็นที่ 83 ขอเป็นกำลังใจให้มากๆ เลยนะคะ ชีวิตของเรามีค่านะคะ ท้อแท้ได้ในวันนี้ แต่.... สักวันเราจะเข้มแข็งนะคะ ถ้ามีอะไรให้ช่วยเหลือ ยินดีนะคะ หลังไมค์มาได้เลยค่ะ ไม่ต้องเกรงใจนะคะ จากคุณ : อลิซ ในดินแดนไม่มหัศจรรย์ (อลิซ ในดินแดนไม่มหัศจรรย์) - [ 13 ก.พ. 51 01:34:40 ]

ความคิดเห็นที่ 84 มาให้กำลังใจค่ะ และเข้าใจ จขกท เป็นที่สุดเลยค่ะ เพราะดิฉันเพิ่งผ่านเหตุการณ์ การสูญเสียมาเหมือนกัน จากคุณ : โอน่าจอมซ่าส์ - [ 13 ก.พ. 51 02:49:26 ]

ความคิดเห็นที่ 85 เข้ามาดูอีกครั้ง เช้านี้ จขกท เป็นอย่างไรบ้างคะ รู้สึกอบอุ่นใจแทน จขกท จังเลยค่ะ เมื่อคืนนอนหลับได้ไหม สิ่งสำคัญในเวลานี้ คือต้องรักษาสุขภาพกายไว้นะคะ .. เราคิดถึงเรื่องที่เกิดกับคุณได้อีกอย่างหนึ่ง ว่าเรื่องนี้ ช่วงเวลานี้นั้น หากจะว่าไปแล้ว คงเรียกได้ว่า .. เป็นช่วงเวลาที่เป็น "จุดเปลี่ยนของชีวิต" ซึ่งเชื่อว่าในชีวิตคนเรา โดยทั่วไป ต่างต้องประสบกันบ้าง บางคนหลายครั้ง บางคนเปลี่ยนแบบไม่พลิกผันแรง อย่างที่เพื่อนแทบทุกท่านบอกไว้นะคะ สิ่งที่สำคัญในตอนนี้ นอกจากร่างกายที่แข็งแรงแล้ว ก็คือ สติสัมปชัญญะ และปัญญาค่ะ และหากจะมีเพิ่มอีกสักอย่างก็คงเป็นสิ่งที่คุณจะยึดเหนี่ยวไว้ได้ ลองค่อยๆ มองหาดูนะคะ ที่เราเห็นอันหนึ่งแน่แน่ นั้นคือความรักของพ่อแม่ที่มีต่อคุณ และยังมีอีกหลายสิ่งค่ะ ที่สำคัญที่สุดอันหนึ่งคือหลักธรรมคำสอนองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทั้งยังมีกำลังใจจากเพื่อนในสวนลุมแห่งนี้อีก .. เราต่างอยู่ภายใต้การทำงานของกระแสพระไตรลักษณ์นะคะ ทุกอย่างเกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป ไม่มีใครสักคน และสิ่งใด ที่จะอยู่กับเราตลอดไป หรือเป็นของของเราอย่างแท้จริง แต่หากจะมียกเว้นบ้าง ก็คงเป็นกรรมและวิบากกรรมเท่านั้นค่ะ .. ขอส่งกำลังใจมาถึง จขกท ค่ะ จากคุณ : Between the birth - Nirvana (ipiup) - [ 13 ก.พ. 51 04:58:42 ]

ความคิดเห็นที่ 86 ชีวิตก็คงไม่มีความหมาย ถ้าหากเราไม่มีชีวิต ถ้าเรายังมีชีวิต เรายังมีโอกาสได้เจอทั้งเรื่อยร้ายและดีปะปนกันเสมอไป แต่ถ้าเมื่อไหร่เราหมดชีวิต มันก็ไม่มีอะไรเหลืออีกแล้ว ฉะนั้นจงมีชีวิต เพื่ออยู่เจอกับเรื่องต่างๆต่อไปในขณะที่ยังมีโอกาสเถอะครับ จากคุณ : จับได้โดยละม่อม Return - [ 13 ก.พ. 51 06:52:00 ]

ความคิดเห็นที่ 87 มาเป้นกำลังใจให้นะค่ะ จากคุณ : PPalone - [ 13 ก.พ. 51 07:50:42 ]

ความคิดเห็นที่ 88 ตามคุณ phoenix มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ ชีวิตที่เหลือยังมีด้านดี ๆ ให้เรียนรู้และต่อสู้อีกเยอะค่ะ ส่วนเค้าของคุณ คงอยู่อย่างสงบ และคิดถึงคุณอย่างมีความสุขอยู่ที่ใหนซักแห่งนะ จากคุณ : nu.raccoon - [ 13 ก.พ. 51 08:25:08 ]

ความคิดเห็นที่ 89 ไม่รู้ว่าจะบอกยังไง รู้แต่ว่า ทำใจให้เข้าแข็งนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : ฉินเมิ่งเหยา - [ 13 ก.พ. 51 08:43:20 ]

ความคิดเห็นที่ 90 กำลังใจเยอะแยะเลยพี่ ว่าแต่วันนี้เป็นไงมั่ง จากคุณ : บุ๋ม - [ 13 ก.พ. 51 09:18:11 A:118.173.9.79 X: TicketID:167921 ]

ความคิดเห็นที่ 91 หวัดดีเช้าตอนเช้านะจ๊ะ ผ่านไปอีกวันแล้ว เพื่อนก็หวังว่าเวลาจะค่อยๆๆช่วยให้จิตใจดีขึ้นนะ ถ้าจิตตกเมือ่ไหร่ก็อย่าลืมมาอ่านกระทู้เหล่านี้เพื่อเป็นกำลังใจให้ตัวเองนะ อย่าปล่อยให้ตัวเองจมอยู่กับวามทุกข์มากมายจนทำอะไรไม่ได้ คนที่เค้ารักจากไปคงไม่อยากเห็นคนที่เค้ารักมากมายอยู่ในสภาพที่เศร้าจนไม่เป็นอันทำอะไร เค้าคงอยากให้เข้มแข็ง ยิ้มสู้ อย่างน้อยเพ่อให้เค้าจากไปอย่างสงบไม่มีห่วงนะ เราเอาใจช่วยทุกวัน เสมอ ตลอดเวลานะ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เพื่อนๆยังอยู่ตรงนี้เสมอ รักมาก จากคุณ : kookai (chicky_kai) - [ 13 ก.พ. 51 09:26:26 ]

ความคิดเห็นที่ 92 ขอยกคำของพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต มากล่าวเป็นอุทาหรณ์ "อย่าไปอาลัยอาวรณ์สิ่งล่วงเลยไป แม้ทำความผูกพันฉันใด ก็ไม่กลับมาให้เป็นเช่นปัจจุบัน แม้อนาคตควรปล่อยตามกาล หันมาทำปุจจุบันนั้นให้สำเร็จประโยชน์ " "นามขันธ์ขั้นนี้ต้องรู้แจ้ง สิ้นเคลือบแคลงด้วยคลี่คลายได้อย่างดี เกิดขึ้นมาตั้งอยู่ดับไปทุกที โดยมีอนัตตานั้นเป็นที่รวมลง ว่างเปล่าไปไม่พะวงไม่มั่นคงเลยสักครา นามธรรมเหล่านี้ที่กล่าวมา ต้องเห็นด้วยปัญญา ไม่ใช่สัญญาแต่อย่างใด..." สิ่งที่ล่วงไปแล้วอย่างแท้จริง แม้จะทำความผุกพันแลมั่นใจให้สิ่งนั้นกลับมาก็เป็นไปไม่ได้ ผู้ทำความผูกพันมั่นหมายนั้นเป็นทุกข์แต่ผู้เดียว อดีตควรปล่อยไว้ตามอดีต อย่าไปตามมัน สิ่งที่อยู่กับตัวเราที่ต้องพิจารณาคือขันธ์ทั้งห้าอันได้แก่ รูป เวทนา สัญญา สังขาร และวิญญาณ ถ้าหมดภาระและพิจารณาในขันธ์อย่างเข้าใจแล้วย่อมหลุดพ้นจากกรรมทั้งปวง v v v v v อย่าคิดมากนะครับ ทำใจให้สบาย ภะวะตุสัพพะมังคะลัง .. ขอสรรพมงคลจงมีแก่ท่าน รักขันตุสัพพะเทวะตา .. ขอเหล่าเทวดาจงอารักขาท่าน สัพพะพุทธานุภาเวนะ .. ด้วยอานุภาพแห่งพระพุทธองค์ทั้งปวง สัพพะธัมมานุภาเวนะ .. ด้วยอานุภาพแห่งพระธรรมทั้งปวง สัพพะสังฆานุภาเวนะ .. ด้วยอานุภาพแห่งพระสงฆ์ทั้งปวง สะทาโสตถี ภะวันตุเต .. จงร่วมอวยพรให้ท่านมีความสุข สวัสดิ์ เทอญ จากคุณ : McArowana (ชีวิตรันทด) - [ 13 ก.พ. 51 09:36:52 ]

ความคิดเห็นที่ 93 มาส่งแรงใจให้ด้วยอีกหนึ่งใจค่ะ เข้มแข็งไว้นะคะ  คุณยังมีคนที่รักและอยู่เคียงข้างคุณอีกมาก (อย่างน้อยๆ ในโลกไซเบอร์นี้ก็มีมากมายเลยนะ) หากคุณมีเวลาและเห็นค่า....เราว่าการไปนั่งสมาธิ หรือทำบุญที่วัด อาจจะช่วยได้บ้างนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : คนหลังม่าน - [ 13 ก.พ. 51 10:26:44 ]

ความคิดเห็นที่ 94 สวัสดีตอนสายๆ นะคะ วันนี้เป็นยังไงบ้างคะ ดีขึ้นรึยัง เข้มแข็งไว้นะคะ จากคุณ : แมวน้อยสีน้ำตาล - [ 13 ก.พ. 51 10:45:49 ]

ความคิดเห็นที่ 95 เข้มแข็ง ไว้ครับ ... ขอให้ฝ่าฟันไปให้ได้ครับ จากคุณ : TeddyJr - [ 13 ก.พ. 51 10:48:43 ]

ความคิดเห็นที่ 96 ขอเอาใจช่วยค่ะ ดิฉันก็เคยประสบปัญหานี้ น้องสาวจากไปอย่างไม่มีวันกลับ อย่างกระทันหัน  นอนร้องไห้ทุกคืน แต่ในที่สุด เวลาก้เป็นยารักษาบาดแผลนั้น ทุกวันนี้ดีขึ้น   ถึงแม้จะยังไม่หายสนิทก็ตาม ขอให้เข้มแข็งนะคะ จากคุณ : มณีสยาม - [ 13 ก.พ. 51 11:11:05 ]

ความคิดเห็นที่ 97 เศร้าง่ะ T_T ขอให้เรื่องร้ายๆของคุณผ่านไปเร็วๆนะคะ เข้มแข็งไว้นะ จากคุณ : นุ้ยค่ะ - [ 13 ก.พ. 51 11:16:11 ]

ความคิดเห็นที่ 98 อ่านแล้วจะร้องไห้.. เป็นกำลังใจให้ค่ะ เราเชื่อว่าแฟนคุณเค้ารับรู้ได้นะ และเค้าคงไม่อยากเห็นคุณเป็นแบบนี้หรอก เศร้าได้ เสียใจได้ แต่ว่าเราก็ต้องเข้มแข็งให้ได้เหมือนกันค่ะ เราต้องมีชีวิตอยู่ต่อไป มองไปรอบๆ อย่างน้อยก็ยังมีคนที่เค้ารักคุณอยู่..ไม่ว่าครอบครัวของคุณ หรือเพื่อนๆ ยังมีคนที่เค้าเป็นรักและห่วงคุณอยู่นะคะ อย่างน้อยในพันทิปนี่ก็มีคนที่คอยรับฟัง และให้กำลังใจคุณอยู่นะคะ มีอะไรก็มาบอกกันได้ค่ะ เรื่องของเราอาจไม่แย่เท่าของคุณนะ แต่อยากเล่าให้ฟังค่ะ เราเองก็มีเพื่อนที่รู้จักกันผ่านเวบบอร์ดอยู่คนนึง.. ในเวลาไม่ถึงปีเค้าก็กลายเป็นเพื่อนสนิทและเป็นเพื่อนรักที่สุดของเรา.. ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด เจอกันแทบทุกวัน คุยโทรศัพท์ คุย msn กันทุกวันจนตี 2-3 บางทีก็ถึงเช้า ทั้งๆ ที่ปกติไม่ค่อยคุยกับใคร และเราเป็นคนที่มีเพื่อนน้อยมากๆ โดยเฉพาะเพื่อนสนิท เพื่อนที่โรงเรียน/มหาวิทยาลัย ยังไม่สนิทเท่านี้เลย.. เพื่อนคนนี้จึงมีความหมายกับเรามากๆ ช่วงนั้นเป็นช่วงสอบ เลยไม่ได้คุยกันเท่าไหร่ วันจันทร์ทักทายกันไปหน่อย บอกว่าเดี๋ยววันพุธสอบเสร็จแล้วจะมาบอก.. วันพุธเช้าก่อนไปสอบ เรากลับได้ข่าวว่าเค้าจากเราไปแล้วตลอดกาล.. ด้วยโรคประจำตัวที่เราไม่เคยเอะใจ เวลาเครียด เค้าจะชัก แล้วตอนนั้นไม่มีใครอยู่บ้านกับเค้าเลย พี่เค้ากลับมาบ้าน เค้าก็ตัวเขียวแล้ว ช่วยไม่ทัน เสียใจมากๆ เจ็บปวดที่สุด มีอะไรอีกหลายอย่างที่ยังไม่ได้พูดยังไม่ได้บอก ตอนนั้นแย่มากๆ รู้สึกอยากตามเค้าไปอยู่ด้วย แอบต่อว่าเค้าว่าทำไมไม่เอาเราไปด้วย ทำไมทิ้งเรา ตกลงกันแล้วนะว่าเราจะไปก่อน ใจร้าย ทำไมทิ้งเราแบบนี้.. ตอนนั้นแย่มากจริงๆ แต่พอมองไปที่บ้าน..เรายังมีพ่อแม่ ยังมีเพื่อนที่คอยเป็นห่วงเราอยู่ตลอดเวลา.. เราก็พยายามเลิกคิด.. ไม่มีใครอยู่กับเราไปตลอดชีวิตหรอก เราควรมาสนใจและให้ความรักกับคนที่ยังมีชีวิตอยู่ดีกว่า.. ทุกวันนี้ผ่านมา 2 ปีแล้ว เราก็ยังคิดถึงเค้าอยู่นะคะ ไม่ว่ามองไปทางไหน จะไปที่ไหนก็จะมีภาพเค้าตลอด.. รักและคิดถึงเค้าอยู่เสมอ.. ถึงเราจะมีเพื่อนรักเพื่อนสนิทเพิ่มขึ้นอีก.. แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าคนเหล่านั้นจะมาแทนที่เค้า ไม่มีใครแทนที่ใครได้เลยค่ะ แล้วเราก็รู้สึกแล้วว่า..คนเราจะตายเมื่อไหร่ก็ได้ ทุกวันนี้เราพร้อมจะตายมากเลยนะ แต่ไม่ได้วิ่งเข้าหาหรือนั่งรออยู่เฉยๆ แต่ชีวิตไม่มีอะไรแน่นอน แค่ต้องทำปัจจุบันให้มันดีที่สุด เวลาจะตายจะได้ไม่เสียใจว่าเรายังไม่ได้ทำนู่นทำนี่เลย.. อย่างน้อยก็พ่อแม่ของเรา..เราจะต้องรักเค้าให้มากที่สุดและจะต้องตอบแทนเค้าให้มากที่สุด อย่ายึดติดกับสิ่งใดหรือใครมากเกินไป.. รักคนอื่นแล้ว อย่าลืมที่จะรักตัวเองนะคะ.. มีคนที่รักคุณอยู่รอบตัวคุณค่ะ เปิดใจนะคะ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ค่ะ ถ้าทำงานไม่ไหว ก็พักก่อนนะคะ ใช้เวลารักษาใจค่ะ คนเราอาจจะใช้เวลามากน้อยต่างกัน แต่สุดท้ายแล้ว..เราก็ต้องเข้มแข็งให้ได้ค่ะ.. บอกกับตัวเองนะคะว่า..เราต้องเข้มแข็ง เราต้องอยู่ต่อไปให้ได้ เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้สู้ค่ะ จากคุณ : Ragazza - [ 13 ก.พ. 51 12:26:44 ]

ความคิดเห็นที่ 99 ผมตามมาให้กำลังใจครับ คุณเป็นเพื่อนของเพื่อน พอจะนับได้ว่าเป็นเพื่อนของผมเช่นกัน มีอะไรให้ช่วยไม่ต้องเกรงใจนะครับ ลองทำบุญให้เค้า หันมาปลูกต้นไม้ เลี้ยงสัตว์ ทำอะไรที่เป็นงานอดิเรก แล้วมีความสุขบ้าง น่าจะสบายใจขึ้นนะครับ จากคุณ : มังกรไฟ หัวใจเขย่าโลก - [ 13 ก.พ. 51 12:39:46 ]

ความคิดเห็นที่ 100 ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจนะ จากที่อ่านมาจะเห็นว่า เธอเองเริ่มเรียนรู้วิธีที่จะทำให้ตัวเองเป็นทุกข์น้อยลง หากรู้สึกดีขึ้นก็ขอให้ทำมันต่อไปเรื่อยๆ เพื่อนๆทุกคนมีกำลังใจดีดี ที่จะมอบให้เสมอ เชื่อว่า เวลาและกำลังใจดี ดี จะช่วยเยียวยา รักษาจิตใจที่บอบช้ำ ให้กลับมาดีขึ้นได้ เข้มแข็งนะ สู้ สู้ ปล.อย่าลืมดูแลกำลังกาย (ดูแลสุขภาพ) ให้ดีไว้สำหรับรับกำลังใจดี ดี จากเพื่อนๆทุกคน(บนโลกใบนี้) หล่ะ จากคุณ : note - [ 13 ก.พ. 51 13:09:16 A:58.97.62.27 X: TicketID:168004 ]

ความคิดเห็นที่ 101 เราเป็นคนๆ นึง ที่เสียใจกับเหตุการณ์ครั้งนี้ เนื่องจากมันทำให้พี่ที่เรารู้จักเสียใจ... เรารับรู้ได้นะ ว่ามันรุนแรงและก้อเร็วไปเกินกว่าจะทำใจได้จริงๆ ในฐานะเพื่อนคนนึง เราพยายามจะปลอบใจและก้ออยากให้กลับสู่ปกติไวๆ แต่ก้อรู้ว่ามันคงลำบากเกินไป.. แต่สิ่งที่เราทำได้ตอนนี้ ก้อคือจะอยู่ข้างๆ พี่ คอยให้กำลังใจอยู่อย่างนี้ เราจะเป็นเพื่อนที่คุณสามารถนึกถึงได้ตลอด จิตตกแล้วโทรหาเราได้นะ เหงาๆ อยากมีเพื่อนคุยก้อโทรหาเราได้ พี่ไม่ต้องคิดว่ามันเป็นการรบกวนเรานะ เราไม่อยากให้คิดอย่างนั้น เข้าใจมั๊ย..^^ ไว้ไปทำบุญกันนะคะ ชวนเราได้บ่อยๆๆ เลยนะ เราว่างเสมอ.. สู้ๆ นะพี่ เราขอเป็นกำลังใจเล็กๆ ให้พี่ผ่านพ้นช่วงเวลาเลวร้ายตอนนี้ไปให้ได้นะคะ น่าจะรู้ใช่มั๊ยว่าเราเป็นใคร... ไว้คุยกันนะคะ จากคุณ : smilejink - [ 13 ก.พ. 51 13:44:40 A:210.1.22.20 X: TicketID:167997 ]

ความคิดเห็นที่ 102 มาเป็นกำลังให้ด้วยอีกคนครับ.. เข้าใจถึงความสูญเสียนะครับ... ยิ่งมีความรัก ยิ่งมีความผูกพันกันมากเท่าไหร่ ความเสียใจย่อมมากตาม เมื่อสูญเสียสิ่งนั้นไป.. หมายถึง..ให้พยายามทำใจและยอมรับความเป็นจริงของความเป็นไปอ่ะครับ.. เสียใจไปเถอะครับ..เพราะเป็นใครก็ต้องเสียใจ และเอาใจช่วย...ให้ยอมรับความจริงได้ไวไวครับ จากคุณ : Off Way (นอกลู่นอกทาง) - [ 13 ก.พ. 51 13:49:11 ]

ความคิดเห็นที่ 103 เป็นกำลังใจให้ จขกทนะค่ะ ขอบอกว่า เวลา จะช่วยให้มันดีขึ้นได้ค่ะ เวลา 7-8 ปีที่คบกัน ที่มีกัน จะให้ตัดได้ภายใน ไม่กี่วัน ยากนะค่ะ แต่เราเชื่อว่า จะดีขึ้นเองค่ะ ลองไปนั่งสมาธิกันนะค่ะ เดือนหน้า อะค่ะ จากคุณ : neppen - [ 13 ก.พ. 51 13:50:22 ]

ความคิดเห็นที่ 104 เข้ามา update ค่ะ เมื่อคืนทานยานอนหลับไป 2 เม็ด หลับสนิทถึงตอนฟ้าสางเลย แต่ปัญหาคือตื่นเช้ามาใจมันสั่น หายใจไม่ออก รู้สึกทรมานและอึดอัดมาก ถ้ากลั้นใจก็คงจะหยุดหายใจ แต่ใครจะไปทำได้ใช่มั๊ยคะ สัญชาตญาณของความต้องการมีชีวิตอยู่ของตัวเอง บวกกับกำลังใจที่ได้รับจากเพื่อนๆ มันทำให้ตะเกียกตะกายหายใจขึ้นมาได้ค่ะ วันนี้เราก็ทานได้เยอะขึ้นกว่าเมื่อวานแล้ว แต่ความคิดถึงมันยังวนๆไม่ยอมไปไหนซักที อยากรู้ว่าเค้าไปดีมั๊ยก็ไม่เห็นมาเข้าฝันทั้งๆที่ได้อธิษฐานก่อนนอนแล้วแท้ๆ สวดมนต์ก็แล้วก็ไม่มาซักทีค่ะ เป็นกังวลว่าเค้าจะลำบากรึปล่าวน่ะค่ะ สำหรับตัวเอง ตอนนี้ลางานกระจายเลย ไม่รู้ว่าจะยังเหลือวันลาอะไรอีกบ้างนอกจากลาออก อยากไปเที่ยวค่ะ แต่เพื่อนๆ ต้องทำงาน ครั้นจะไปคนเดียวก็ไม่เคย แถมกลัวคิดถึงเค้าจนจิตตกจะไม่มีใครช่วยเก็บน่ะค่ะ เลยต้องนอนอยู่บ้านอ่านกำลังใจจากเพื่อนในโลกไซเบอร์ที่ส่งมาให้อยู่อย่างนี้แหละค่ะ ขอบคุณทุกคนค่ะ อยากจะฝากอุทธาหรณ์ไว้สักนิดสำหรับครอบครัวใดก็ตามที่มีผู้ป่วยด้านสุขภาพจิตอยู่ที่บ้าน โดยเฉพาะพวกที่มีอารมณ์รุนแรง เราว่านำเค้าไปฝากไว้กับทางโรงพยาบาลเป็นการถาวรจะดีกว่า เพื่อความปลอดภัยของคนรอบข้าง เข้าใจว่ารพ.ของรัฐเองก็ไม่มีงบมาจัดการดูแลผู้ป่วยที่รังแต่จะมีมากขึ้นทุกวัน จึงได้ส่งผู้ป่วยบางรายกลับบ้านเมื่อเห็นว่าอาการ "น่าจะ" ดีขึ้น ปัญหานี้ควรได้รับการแก้ไข เพื่อไม่ให้ผู้ป่วยเหล่านี้เป็นภัยต่อสังคม ฆ่าใครมา ตำรวจจับได้ก็ต้องปล่อยไปเนื่องจากสติไม่สมประกอบ ที่ผ่านมามีให้เห็นอยู่หลายคดี อยากให้ช่วยกันคิดช่วยกันแก้ไข เพื่อให้สังคมเรามีความน่าอยู่และปลอดภัยยิ่งขึ้นค่ะ แก้ไขเมื่อ 13 ก.พ. 51 14:22:29 จากคุณ : จขกท (EnjoyNoMore) - [ 13 ก.พ. 51 14:03:33 ]

ความคิดเห็นที่ 105 #104.. เราอาจจะจิตแข็งเกินไปค่ะ หรือเค้ายังมีกำลังไม่พอ เลยเข้าฝันเราไม่ได้ (เพื่อนเราไปเข้าฝันเพื่อนคนอื่นหมดเลย ยกเว้นเรา แหะๆ) แนะนำให้ทำบุญอุทิศส่วนกุศลค่ะ ทำบุญให้เค้าไปดี ตัวเราเองก็สบายใจด้วย ขอให้เข้มแข็งเร็วๆ นะคะ^^ จากคุณ : Ragazza - [ 13 ก.พ. 51 14:30:23 ]

ความคิดเห็นที่ 106 ขอลอก คห. 18 หน่อยนะครับ ... ทุกประโยคในนั้น ... มันโดนใจผมจัง ... ขอให้คุณ จขกท เข้มแข็งเอาไว้ให้มาก ๆ นะครับ เค้าว่ากันว่า เวลาจะช่วยรักษาหัวใจ ...  แม้ตอนนี้อาจจะยังไม่ช่วยอะไร แต่หวังว่า ในวันนึงในอนาคต คงทำให้คุณอย่างน้อย รู้สึกดีขึ้นได้ ... ผมขอเอาใจเล็ก ๆ ดวงนี้ ช่วยคุณครับ ... จากคุณ : ... กระซิบรัก จากความทรงจำ ... - [ 13 ก.พ. 51 14:32:14 ]

ความคิดเห็นที่ 107 ถ้าเป็นเรื่องจริง ผมต้องขอโทษเจ้าของกระทู้ มา ณ ที่นี้ด้วยครับ จากคุณ : lolo (lolo) - [ 13 ก.พ. 51 14:37:23 ]

ความคิดเห็นที่ 108 ไม่รู้จะบอกอะไร ได้แต่บอกว่าเข้าใจค่ะ เมื่อ3 ปีก่อน แฟนเราเสียไปด้วยอุบัติเหตุ ซึนามิ มันเจ็บ แบบที่คุณเจ้าของกระทู้บอกแหล่ะค่ะ เจ็บ โหวงๆ มันรุ้สึกว่าวปล่าว อยากไปหาเค้า โกรธ น้อยใจ ที่เค้าหนีไปก่อน ..... จะเข้ามาบอกว่า ไม่มีอะไรช่วยได้นอกจากเวลาค่ะ เราร้องไห้ทุกวัน เป็นเวลา 1 ปีเต็ม ไม่ทานข้าว ไม่มีแรงจะทำอะไร จะหาย มันโหวง ฟังเพลงก็ร้องไห้ เดินไปที่ไหนที่เคยไปกับเค้าก็ร้องไห้ เห็นอะไรที่เคยทำก็ร้องไห้...... เราผอมลง 5 -6 กิโล ใน 2 เดือน   วันๆเราเอาแต่นั่งดูรูป แล้วก็ดูวีดีโอที่เคยถ่ายไว้ด้วยกัน ...แล้วก็ร้องไห้ จนวันนึง เพื่อนเราบอกว่า "แกจะร้องไห้ให้พี่เค้าเป็นห่วงทำไม ไหนว่าแกรักเค้า ทำไมแกไม่ดูแลตัวเอง ดูแลคนที่พี่เค้ารัก แกจะทำร้ายตัวเองทำไม ถ้าเป็นฉัน ฉันจะใช้ชีวิตนี้ให้คุ้มค่า มีความสุข ทำในสิ่งดีๆ ที่แกและเค้าตั้งจะทำ ใช้ชีวิตให้คุ้มค่า เท่ากับคน 2 คนอยู่ ฉันจะใช้ชีวิตเผื่อคนที่ฉันรัก " เราหยุดร้องเลยค่ะ พยายามจะมีความสุข ทำความดี เราพยายามทำบุญทุกครั้งที่มีโอกาส เผื่อซักวันนึงที่ถึงเวลาที่เราจะต้องไป เราจะได้ไปเจอเค้า ...เราเชื่อว่าถึงวันนั้นเค้าจะมารอเราค่ะ จนวันนี้ ไม่ร้องไห้แล้วค่ะ ยิ้มให้กับความทรงจำ อาจจะมีน้ำตาซึม แต่เราจะไม่ร้องไห้อีกแล้ว เจ็บ เหงา คิดถึง อยากไปหา แต่ชีวิตเราต้องเดินต่อไป ยิ้มไว้นะคะ เค้ามองคุณอยู่จากบนฟ้า ...เงยหน้าเข้าไว้ น้ำตาจะได้ไม่ไหล เวลาจะช่วยคุณได้ เอากำลังใจมาให้นะคะ โหวงๆเวลาเดินผ่านสถานที่เดิม ..... จากคุณ : รักคนบนฟ้ายิ่งกว่าใครในโลก (Minnie_me) - [ 13 ก.พ. 51 15:07:18 ]

ความคิดเห็นที่ 109 สู้นะครับ.....ชีวิตยังอีกไกลครับ  ผมเชื่อนะครับว่าถ้าแฟนคุณรับรู้ว่าการจากไปของเค้านั้น ส่งผลให้ชีวิตคุณเป็นทุกข์  เค้าย่อมไม่สบายใจแน่นอนครับ  อีกทั้งชีวิตของคุณยังมีคนที่คุณรักและรักคุณอีกมากมาย หรือคุณต้องการให้ทุกคนที่เค้ารักคุณต้องมีความทุกข์ไปกับคุณด้วยครับ.... +++ชีวิตถ้าไม่รู้จักที่จะเรียนรู้ถึงความทุกข์แล้วคุณจะรู้จักสุขได้อย่างไรครับ+++ จากคุณ : นายสร้างภาพ (นายสร้างภาพ) - [ 13 ก.พ. 51 15:19:52 ]

ความคิดเห็นที่ 110 ขอให้มีสติและทำใจได้ในเร็ววันนะคะ เป็นกำลังใจให้ละกัน ตายน่ะมันง่ายค่ะ แต่มีชีวิตอยู่ต่อไปน่ะมันยาก ถ้าคุณตายตามคุณแฟนไป คุณไม่สงสารคุณพ่อคุณแม่บ้างเหรอคะ  เวลาลูกเจ็บน่ะ พ่อแม่เจ็บยิ่งกว่านะคะ เราเองก็เคยต้องนั่งดูพ่อค่อย ๆ หมดลมหายใจไปต่อหน้า ผ่านมาเกือบสองปีแล้ว แต่เราก็ยังคิดถึงพ่อมาก ๆ เราพยายามทำใจด้วยการคิดว่า พ่ออยากให้เรามีชีวิตอยู่ต่อไปอย่างมีความสุข ตั้งใจทำงานดูแลแม่ มากกว่าที่จะเห็นเราเอาแต่ก่นเศร้าอยู่อย่างนี้ จากคุณ : ปลาทองอัลไซเมอร์ (zaida, film mania) - [ 13 ก.พ. 51 15:33:27 ]

ความคิดเห็นที่ 111 สู้ต่อไปนะครับ... ผมปลอบคนไม่เก่ง(ยิ่งปลอบยิ่งไปกันใหญ่)เอาเป็นว่ามีอะไรก็หลังไมค์คุยกันได้ครับ ยินดีรับฟังครับ จากคุณ : กบกระโดด - [ 13 ก.พ. 51 15:38:47 ]

ความคิดเห็นที่ 112 คห. 107 ไม่เป็นไรค่ะ เรื่องแค่นี้อภัยให้ได้ค่ะ ขนาดน้องชายแฟนที่เค้าเอามีดแทงแฟนเรา เรายังอภัยให้เค้าได้เลย ถึงแม้จะรู้สึกว่าเหตุการณ์นี้มันไม่น่าเกิดขึ้นก็ตาม จากคุณ : จขกท (EnjoyNoMore) - [ 13 ก.พ. 51 15:51:13 ]

ความคิดเห็นที่ 113 สู้ต่อไปครับ ตอนนี้ยังทำใจไม่ได้ แต่เมือถึงจุดๆหนึ่ง คุณจะรับได้ และชินกับมันเอง เวลาครับ เป็นตัวช่วยที่ดีที่สุด เราไม่สามารถเอาอดีตกลับมาได้ แต่เราสามารถเอาอดีตเดินไปในปัจจุบันกันเราได้ การที่คุณเป็นทุกข์ คนอื่กหลากคนอาจจะทุกข์กว่าคุณ กำลังใจมากมายในนี้คงจะพอให้คุณพยุงตัวเองและเดินต่อไปข้างหน้าได้ครับ บุญรักษาครับ ผมเอาใจช่วยอีกคนให้ผ่านไปได้ จากคุณ : Epimetheus - [ 13 ก.พ. 51 16:00:12 ]

ความคิดเห็นที่ 114 เท่าที่ศึกษามานะ ต่อให้คุณ จ ข ก ท ตายตามเค้าไป ก็ใช่ว่าจะไปเจอเค้านะ เพราะต่างกรรม ต่างวาระ เวลาตายก็ต่างคนต่างไปตามกรรมดีกรรมชั่วของแต่ละคน ยิ่งุถ้าใจหมองมากๆ ย่อมไปสู่ภพภูมิที่ทรมานมาก ตั้งสติให้ดี อดทนไว้ แนะนำนะ หากรักเค้ามากจริงๆคุณต้องทำทาน รักษาศีล นั่งสมาธิ ทำทุกบุญ ให้มากๆ แล้วอุทิศไปให้เค้า เพราะชีวิตหลังความตาย บุญเป็นสิ่งที่เค้าต้องการมากที่สุด ไม่ใช่น้ำตา จากคุณ : notthing notthing - [ 13 ก.พ. 51 16:08:11 A:61.7.145.27 X: TicketID:020960 ]

ความคิดเห็นที่ 115 เข้มแข็งนะคะ ชิวิตไม่ใช่หนัง ตายตามกันไปแล้วจะไปเจอกัน และได้เกิด พร้อมกัน ต่างกรรม ต่างวาระ ค่ะ...ทำสิ่งที่ดีๆ  ให้เค้านะคะ เค้าจากเราไปโดยที่ความรักมีให้กับเราอยู่เสมอค่ะ เข้มแข็งนะคะ จากคุณ : รอยร้าวไม่เคยจาง - [ 13 ก.พ. 51 16:13:18 ]

ความคิดเห็นที่ 116 แวะมาดูอะ ดีใจนะ ที่เล่นมุขได้ (จิตตก แล้ว จะไม่มีใครช่วยเก็บ) อืม หืม...ถึก โป๊ะ สร้างรอยยิ้มให้ตัวเอง และคนรอบข้าง ดีครับ จากคุณ : note - [ 13 ก.พ. 51 16:19:57 A:58.97.62.27 X: TicketID:168004 ]

ความคิดเห็นที่ 117 ขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ เราขอเป็นกำลังใจให้นะ อยากให้คุณเข้มแข็ง และมีชีวิตเพื่อตัวคุณเองและคนที่คุณรัก อย่างน้อยคุณก็สามารถทำสิ่งดีๆ ให้คนที่คุณรักได้ ทำบุญให้เขาเยอะๆ นะคะ เราอ่านความคิดเห็นที่ 19 ที่ จขกท.เขียนไว้ เราก็พูดคล้ายๆ ที่ จขกท.พูดไว้กับคนที่เรารักเหมือนกัน อยากให้คุณเข้มแข็งและดำเนินชีวิตที่มีอยู่ต่อไปได้ เราจะเข้ามาเป็นกำลังใจให้ทุกวันเลยนะ มีเว็บไซต์ธรรมะมาฝากเผื่ออยากเข้าไป www.dhammajak.net จากคุณ : อยากเป็นเพื่อนเธอ - [ 13 ก.พ. 51 16:47:25 A:192.168.0.28 X:58.10.225.214 TicketID:168026 ]

ความคิดเห็นที่ 118 ชีวิตมีไว้ให้ฝ่าฟันครับ ขอแสดงความเสียใจกับคุณเจ้าของกระทู้ด้วย   อยากให้คิดซะว่า เรื่องร้ายๆที่ผ่านเข้ามา เพียงเพื่อให้เราได้ฝึกใจให้เข้มแข็ง สักวันเราจะผ่านมันไปได้เอง และเมื่อถึงจุดนั้นแล้ว จิตใจเราจะเข้มแข็งขึ้นครับ.... ขอให้มั่นใจว่า วันนั้นจะมาถึงแน่ๆ แล้วมันจะทำให้คุณเจ้าของกระทู้มีแรงสู้ต่อไปครับ....  เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : Sitporn - [ 13 ก.พ. 51 16:52:34 ]

ความคิดเห็นที่ 119 คือเราเป็นคนตรงๆอะนะคะ ปลอบใจใครไม่ค่อยจะเป็น.. เอาเป็นว่า เราขอบอกสั้นๆนะคะว่า ถ้าคุณตาย เพราะคุณคิดจะตามเค้าไป... คุณจะไม่เจอเค้าแน่นอนค่ะ การฆ่าตัวตายเป็นบาป ต้องตกนรก... แฟนคุณคงจะยิ่งทุกข์ถ้ารู้ว่าเค้าเป็นสาเหตุ.. เวลาคิด ต้องคิดเผื่อคนอื่นด้วยค่ะ อย่าคิดถึงแต่ตัวเองอย่างเดียว ตอนนี้คนที่เรารัก อาจจะมีคนเดียว แต่คนที่รักเรา ไม่ได้มีแค่เค้าคนเดียวนะคะ มองกลับกัน...ถ้าคุณเป็นอะไรไป... บางที คนที่อยู่เบื้องหลัง เช่นพ่อ หรือแม่ อาจจะอยากตามคุณไปบ้างก็ได้ค่ะ จากคุณ : stacynarak - [ 13 ก.พ. 51 17:24:33 ]

ความคิดเห็นที่ 120 เป็นกำลังใจให้นะครับ เข้มแข็งให้มากๆ ต่อจากนี้ไป เวลาและจิตใจของคุณเอง จะช่วยให้คุณข้ามผ่านช่วงเวลานี้ไปได้ครับ ขอให้คิดว่าตอนนี้เค้าไปสบายแล้วนะครับ ชีวิตมีเกิดและมีดับไป แต่คุณก็ต้องใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ของคุณให้ดีที่สุด ช่วงนี้พยายามหาอะไรทำ อย่าให้ตัวเองมีเวลาว่าง การอ่านหนังสือก็ช่วยได้นะครับ หรือไม่ก็ไปหาเพื่อนบ่อยๆ ผมเชื่อว่าคุณมีเพื่อนๆที่ดี คอยเป็นห่วงและให้กำลังใจคุณครับ โชคดีนะครับ จากคุณ : ฆาตกรสาหร่าย - [ 13 ก.พ. 51 17:36:32 ]

ความคิดเห็นที่ 121 ในการดำเนินชีวิตทุกคนย่อมมีปัญหา ทุกปัญหามีทางออกแม้ว่าต้องอาศัยเวลา ชีวิตทุกชีวิตมีค่า ดูอย่างคนพิการมากๆสิครับแล้วคุณจะเข้าใจ จากคุณ : PostSmile - [ 13 ก.พ. 51 18:14:33 ]

ความคิดเห็นที่ 122 สู้ๆ นะคะ.. เหตุการณ์ที่คุณพบ.. แน่นอนว่าเป็นเรื่องยากที่จะทำใจได้.. แต่ก็ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจ.. ขอให้คุณเข้มแข็งขึ้นโดยไวนะคะ.. จากคุณ : nods - [ 13 ก.พ. 51 18:30:17 ]

ความคิดเห็นที่ 123 เมื่อสักครู่หลับค่ะ อาจจะเพราะฤทธิ์ของยา ระหว่างหลับก็ฝันถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ในฝันเค้าไม่ตายค่ะ เราดีใจมาก แต่พอรู้สึกตัวตื่นมาพบกับความเป็นจริง เรามีความรู้สึกเดียวกับตอนที่หมอออกมาบอกว่าเค้าไม่รอดแล้วอ่ะค่ะ เราหายใจไม่ออก อยากร้องไห้อีกแล้ว มันเศร้าเหลือเกินค่ะ เราไม่อยากฝันแบบนี้ จะทำยังไงดีคะ จากคุณ : จขกท (EnjoyNoMore) - [ 13 ก.พ. 51 18:46:48 ]

ความคิดเห็นที่ 124 เสียใจด้วยนะคะ เขาไปสบายแล้วค่ะ อย่าทำให้เขาเป็นห่วง คิดถึงคุณพ่อ คุณแม่คุณด้วยนะคะ เศร้าเสียใจได้ แต่อย่าทำให้ท่านเป็นห่วง ทำบุญ ให้เขาค่ะ เวลาจะช่วยบรรเทานะคะ หาอะไรทำให้ผ่านช่วงเวลานี้ไปได้นะคะ จากคุณ : 010101 - [ 13 ก.พ. 51 19:36:43 ]

ความคิดเห็นที่ 125 ไม่ต้องกลัวว่าจะต้องเสียใจแค่ไหน ให้ตั้งใจรับรู้ถึงความเสียใจที่มีให้กับคนที่เรารัก แล้วพิจารณาดูว่าตอนนี้ควรทำอะไรเพื่อคนที่เรารัก จงพยายามทำสิ่งดีๆที่คิดว่าเมื่อเขาได้รับรู้แล้วเขาจะต้องมีความสุขที่รู้ว่าเราทำ จากคุณ : เมื่อธาตุทั้งหลายมารวมตัว - [ 13 ก.พ. 51 19:50:55 ]

ความคิดเห็นที่ 126 มาอยู่เป็นเพื่อน.... เศร้าซะให้พอ แล้วอย่าลืมถามตนเองว่าในโลกนี้ไม่มีคนรักเราอีกแล้วหรือ พ่อ แม่ ญาติพี่น้องเพื่องฝูงที่รักเราน่ะ ถ้าเราเป็นอะไรไปพวกเขาเหล่านั้นจะเสียใจไหม ถ้าคิดเบ็ดเสร็จตอบตัวเองแล้วว่าไม่มีใครรักเรา เป็นห่วงเราเลย ก็รีบไปตายเหอะ เพราะคงจะเป็นคนชั่วมากๆคนถึงพากันเกลียดน้อออ... จากคุณ : -=.Gay-E-Cha.=- - [ 13 ก.พ. 51 19:55:07 ]

ความคิดเห็นที่ 127 เข้าใจความรู้สึกค่ะ ว่าการสูญเสียคนรัก มันเป็นยังไง ของเรา ยังไม่ถึงขนาดนี้ แต่แค่คิดก็ร้องไห้แล้ว อยู่มาได้ตั้ง 1 อาทิตย์แล้ว เดี๋ยวก็ดีขึ้นเองค่ะ เอาใจช่วยนะคะ ชีวิตเรามันต้องเดินต่อไป จากคุณ : ส้มเช้ง & บุ้งกี๋ - [ 13 ก.พ. 51 20:33:58 ]

ความคิดเห็นที่ 128 เราขอขอบคุณทุกคนนะคะที่มาเป็นกำลังใจให้ กำลังใจจากพวกคุณมีวามหมายต่อเรามากมายเหลือเกิน เราจะเก็บเอาไว้อ่านในยามที่เราท้อแท้หมดกำลังใจ เรารู้ว่าเรายังยึดติดกับสิ่งที่ไม่มีอยู่ต่อไปแล้ว อยากได้เค้าคืนมา แต่ก็เป็นไปไม่ได้แล้ว แต่ก็จะพยายามฟื้นฟูสุขภาพจิตให้เร็วที่สุด เพื่อที่จะสามารถใช้ชีวิตที่เหลืออยู่เพื่อเค้าอีกคน เค้าเป็นคนดีมากค่ะ เราไม่อยากให้เคาต้องมาทุกข์ใจเพราะเรา ดังนั้นเราต้องทำให้ได้ เค้าจะได้ไปเกิดในที่ที่สบายๆ เพราะชึวิตที่ผ่านมาของเค้าลำบากเหลือเกิน เรารักเค้าค่ะ รักมาก อยากจะบอกเค้าว่าไม่ต้องเป็นห่วง ทั้งแม่และน้องสาวเราจะคอยดูแลพวกเค้าให้ บ้านที่เพิ่งซื้อไว้ เราจะดูแลให้เป็นอย่างดีถึงแม้เราจะไม่ได้อยู่แล้วก็ตาม เพราะมันมาจากน้ำพักน้ำแรงของเค้า อยากบอกว่ารักเธอจนหมดหัวใจ หวังว่าเธอจะได้รับรู้ความรู้สึกนี้นะ จะรักเสมอและตลอดไป จากคุณ : จขกท (EnjoyNoMore) - [ 13 ก.พ. 51 21:36:48 ]

ความคิดเห็นที่ 129 บังเอิญเข้ามาอ่าน...ยอมรับเลยว่าเศร้าตามไปด้วยอ่ะครับ... พอจะเข้าใจความรู้สึกของคุณด้วย...แม้ผมไม่เคยจากกับใครแบบคุณก็ตาม... เป็นกำลังใจให้นะครับ... ขอให้คุณใช้ชีวิตอยู่ในโลกนี้อย่างคุ้มค่านะครับ...เพื่อที่เค้าคนนั้นมองลงมาจะได้เป็นสุขไปกับคุณด้วยครับ จากคุณ : ปีศาจจิ้งจอกเงิน@โยโค คุราม่า@ - [ 13 ก.พ. 51 21:53:58 ]

ความคิดเห็นที่ 130 ผมเชื่อด้วยว่าถ้าเค้ายังอยู่...เมื่อคุณเจอปัญหาหรือเศร้าโศกเสียใจ... เค้าจะต้องพูดกับคุณว่า "อย่าเศร้าเลย เข้มแข็งไว้นะคนดี" หรืออะไรทำนองแน่นอนเลยใช่ไหมล่ะครับ จากคุณ : ปีศาจจิ้งจอกเงิน@โยโค คุราม่า@ - [ 13 ก.พ. 51 21:56:51 ]

ความคิดเห็นที่ 131 เวลาจะทำให้ดีขึ้นคับ ขอให้ตอนนี้แค่ฝืนทนเข้มแข็งไว้นะคับ จากคุณ : saranpoo - [ 13 ก.พ. 51 22:23:31 ]

ความคิดเห็นที่ 132 พฤษภกาสร  อีกกุญชรอันปลดปลง โททนต์เสน่งคง  สำคัญหมายในกายมี นรชาติวางวาย  มลายสิ้นทั้งอินทรีย์ สถิตย์ทั่วแต่ชั่วดี  ประดับไว้ให้โลกา... มันไม่มีอะไรในโลกนี้ที่เป็นของเราจริงจัง จขกท ต้องอยู่ให้ได้ ถือว่าเป็นบททดสอบอย่างนึง ลองออกจากสิ่งแวดล้อมเดิมๆๆ น่าจะช่วยได้ ยังไงซะ คนที่จากไป เขาคงจะไม่มีความสุขนัก ถ้ารู้ว่าคุณยังอยู่อย่างเป็นทุกข์  คุณต้อง เรียนรู้  เข้าใจ และอยู่กับมันให้ได้นะ สู้ๆๆๆๆ จากคุณ : เขียด ลิงบ้า คางคกน้อย - [ 13 ก.พ. 51 22:57:03 ]

ความคิดเห็นที่ 133 พี่เชื่อว่า N (EnjoyNoMore) ต้องผ่านช่วงเวลานี้ไปได้อย่างแน่นอน พี่เชื่อเสมอ ด้วยความที่ N เป็นคนจิตใจดีและ เป็นเด็กดี ยังไงๆ ก็จะเจอแต่คนดี เพื่อนดี และสิ่งดีๆ .. พี่เป็นกำลังใจให้เสมอ แล้วอย่าลืมสวดมนต์ดังๆ ก่อนนอนตามที่พี่บอกนะจ๊ะ.. จากคุณ : P'Aei - [ 14 ก.พ. 51 00:30:57 A:124.120.30.154 X: TicketID:168057 ]

ความคิดเห็นที่ 134 ผ่านไปให้ได้นะครับ ผมพิมพ์ไรไม่ค่อยเก่ง แต่เข้าใจคูณดี เพราะเจอเหตุการณ์แบบนี้ใกล้ๆกัน อย่ายอมแพ้นะครับ คนไม่รู้จักคุณก็รักคุณรู้สึกห่วงใยกับคุณได้ อย่าคิดว่าอยุ่คนเดียวในโลกเลยครับ จากคุณ : I.Brother - [ 14 ก.พ. 51 02:10:57 ]

ความคิดเห็นที่ 135 ทุกความคิดเห็นดีมากๆครับ ..เก็บข้อความเหล่านี้ไว้ในใจตลอดไปนะ อย่าให้มันลอยหายไปกับสายลม.. เพื่อเป็นกำลังใจให้เราก้าวเดินต่อไป เจ็บที่ใจ ก็รักษาใจนะครับ ไม่ต้องหนีไปไหน.. ไม่ต้องทำร้ายร่างกาย.. ส่งกำลังใจไปให้แล้ว เช่นเดียวกับทุกๆคนที่นี่ ใช้มันให้เป็นประโยชน์ จากคุณ : หลงจริงๆ - [ 14 ก.พ. 51 07:07:26 ]

ความคิดเห็นที่ 136 หวัดดียามเช้านะจ๊ะ เช้าวันนี้เราเชื่อว่าเพื่อนรักของเราคงจะแอบจิตตกอีกแน่นอน เราขอเข้ามาให้กำลังใจนะ และอยากให้รู้ว่าทุกคนคอยเอาใจช่วยและให้กำลังใจเสมอ อยากเห็นเพื่อนคนนี้เข้มแข็งก้าวเดินได้ต่อไป เราเชื่อว่าเค้าเฝ้ามองอยู่นะ และคงไม่อยากเห็นคนที่เค้ารักมากต้องทนทุกข์ เราทำได้แค่ช่วยปลอบ แต่คนที่จะช่วยเพื่อนได้คือตัวเพื่อนเองนะจ๊ะ ขอให้รู้ไว้ว่าทุกครั้งที่คิดว่าไม่มีใครไม่เหลืออะไรแล้ว หันกลับมามองตรงนี้ยังมีกำลังใจให้เสมอนะ เป็นห่วงมาก จากคุณ : kookai (chicky_kai) - [ 14 ก.พ. 51 07:12:00 ]

ความคิดเห็นที่ 137 วันนี้คงเป็นอีกวันนึงที่อาจทำให้คุณรู้สึกเศร้า แต่คุณต้องเข้มแข็งไว้นะ คุณเศร้าได้ คุณคิดถึงคนรักที่จากไปได้ ความคิดถึง ความห่วงหา อาลัย เป็นสิ่งที่บอกว่าคุณรักเขา แต่คุณต้องไม่ทำให้สุขภาพกายและสุขภาพจิตแย่ และที่สำคัญอย่าให้จิตตก เพราะถ้าคนรักของคุณมองลงมาเขาคงจะเสียใจ คุณคงไม่อยากให้เขาเสียใจใช่ไหม เข้มแข็งไว้นะ ทานข้าวเช้าด้วยล่ะ จากคุณ : อยากเป็นเพื่อนเธอ - [ 14 ก.พ. 51 08:40:59 A:192.168.0.28 X:58.10.225.189 TicketID:168026 ]

ความคิดเห็นที่ 138 เชื่อว่าทุกความคิดเห็นมีค่าและมีความหมายมาก พร้อมที่จะเป็นกำลังใจเพื่อให้ต่อสู้ชีวิตต่อไป และผมขอให้ทุกความคิดเห็นเป็นแรงบันดาลใจผลักดันให้เดินก้าวต่อไป ชีวิตก็คงมีทั้งทุกข์และสุขที่ผ่านเข้ามาให้เราได้เผชิญ ขอให้ จขกท. มีสติและจิตใจที่เข้มแข็งด้วยครับ ยังมีหลายๆคนเป็นห่วงอยู่ ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ จากคุณ : KOCART (arthur_blue) - [ 14 ก.พ. 51 08:48:33 ]

ความคิดเห็นที่ 139 ...เป็นอีกหนึ่งกำลังใจ..ให้คุณผ่านวันร้ายๆ ไป.. บางที คนเราคงต้องปล่อยวาง... คิดซะว่า..เค้าหมดกรรม ที่จะต้องชดใช้ไปแล้วในชาตินี้.. ตอนคุณเกิด...พ่อ-แม่ เป็นผู้ให้กำเนิด ฉะนั้น..ตอนจะไป ... ทดแทนบุญคุณท่าน ให้ได้มากที่สุดก่อนนะคะ อย่าคิดเพียงเพราะ คนรักคุณจากไป.. แล้วคุณต้อง จากไปตาม... ถ้าไม่สบายใจ...ไปนั่งสมาธิในที่สงบๆ ซัก 7-8 วัน แล้วคุณจะ รู้จัก ชีวิตมากขึ้น... เป็นกำลังใจให้ค่ะ.... จากคุณ : The PooH Na Ka - [ 14 ก.พ. 51 09:03:20 ]

ความคิดเห็นที่ 140 วันนี้มาส่งกำลังใจให้อีกหนึ่ง ขอจงค่อยๆ เข้มแข็งขึ้น เข้มแข็งขึ้น เธอจะผ่านช่วงนี้ไปได้อย่างแน่นอน เธอจะไม่ทำให้เค้าทุกข์ใจ เธอทำได้แน่นอน เค้าจะได้รับทุกความรู้สึกและการกระทำที่เธอแสดง เค้าจะเฝ้าดูเธอที่เข้มแข็งด้วยตัวเธอเอง และมีแรงหนุนเป็นกำลังใจจากเพื่อนและทุกคนที่ห่วงใยเธอ จากคุณ : note - [ 14 ก.พ. 51 09:06:18 A:58.97.62.27 X: TicketID:168004 ]

ความคิดเห็นที่ 141 เอาประสบการณ์ของ ตัวเจ๊แหนมมาแบ่งปันค่ะ เมื่อ ราว สิบสอง ปีก่อน..... เจ๊แหนม ได้สูญเสีย "แม่" ผู้เป็นที่รักยิ่ง แบบ ไม่ตั้งตัว ล้มป่วยและ เสียชีวิต ผ่านใน 1 อาทิตย์ ด้วยความที่วัยวุฒิ ยังไม่มาก... ฟูมฟาย เสียใจ ร้องไห้ บ้าคลั่ง และ.... ถึงขนาดอยาก"จะไปให้พ้นจากภพนี้" และ.... คิดว่าจะได้ไปอยู่และพบพานกับ"แม่".... ด้วยความที่เจ๊กะ "พ่อ" ไม่ค่อยจะลงลอยกัน ไม่ค่อยจะ มีปฏิสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน เจ๊แหนม...ก็ตั้งกำแพง ห่างเหิน และ ห่างจาก"พ่อ" ไปเรื่อยๆ จนมีเหตุต้องให้ได้มาทำงานร่วมกัน ถึงได้รู้ว่า... ไม่ใช่แต่เราที่เศร้าและสูญเสีย"แม่" "พ่อ" เองก็เศร้า เหงา หดหู่เช่นกัน ทำให้เราได้เห็นพ่อให้แง่มุมต่างไป เจ๊เอง...ที่เป็นลูกที่ไม่ดี ไม่ได้คำนึง และ ทำหน้าที่ ของลูกที่ดี และด้วยขณะนั้น ได้ระบายกับ"เพื่อน" ซึ่งบางครั้ง เราจะคิดว่า อาย ไม่กล้า กลัว ที่จะระบาย ที่จะเล่า นับว่าเจ๊แหนมคงจะโชคดีที่ได้"เพื่อน" ที่ดี ที่เสียสละ รับฟัง แค่นี้ก็มีค่ามากมาย "เพื่อน" คนนั้นก็คือ"น้าพุ้ย" ....ที่อยู่กะเจ๊แหนมมาตลอด และมีหลักยึด อย่าง"พ่อ" ที่เราต้องดูแล ท่านก็ยังคงต้องการเราเสมอ แต่ทั้งหมดนั้นก็ต้องอยู่ที่ตัวเราเองด้วย ต้องก้าวเดินต่อไป เพราะ ด้วยภาระ และ ชีวิต ที่ยังต้องดำเนินไป ตอนนั้นคิดง่ายๆ ... ว่าทำอะไรแล้วสบายใจ"ทำ" กำลังใจจากคนรอบตัว การให้โอกาส ทั้งจากผู้อื่น และ ตัวเราเอง สำคัญที่สุด...คือ ตัวเราเอง ต้องคิดว่า ชีวิต ไม่ได้จบแค่นี้ ยังเหลือเวลา ทำเรื่องดีๆ อีกมากมาย เชื่อเถอะว่า เวลาจะช่วยรักษา และฟื้นตัว ทุกอย่าง เพียงแต่ ขอให้ จขกท. คิดดี สร้างกรรมดี โมดิฟายน์ กาย ใจ ให้ได้เร็ววัน และ คิดว่า.... " นับช่วงชีวิตที่ดีที่สุด....แม้เพียงจะเป็นเวลาสั้นๆ...ที่เคยเกิดขึ้นกับคุณทั้งคู่..." บุญรักษา ศรัทธาคุ้มครองค่ะ.... จากคุณ : เจ๊แหนมกะน้าพุ้ย - [ 14 ก.พ. 51 10:14:33 ]

ความคิดเห็นที่ 142 วันนี้ตอนแรกตั้งใจว่าจะไปทำงานละ แต่พอตื่นมาจิตตกอีกแลวตามที่กุ๊กไก่ว่า ก็วันนี้วันวาเลนไทน์นี่คะ เราสัญญากับเค้าว่าเราจะทำ Strawberry Cheese Cake ไปให้เค้าทาน แต่เค้าไม่อยู่ทานละ เราก็ไม่มีเรี่ยวแรงจะทำแล้วด้วย มันก็เลยเศร้าอีก ก็เลยรีบเปิดกระทู้มาอ่านๆๆๆ ตั้งแต่ต้นจนจบ วันนึงอ่านไม่รู้กี่รอบเพื่อให้กำลังใจตัวเอง ตอนนี้รู้สึกดีขึ้นนิดนึง ก็เลยกะว่าตอนบ่ายจะเข้าไปทำงานละ หยุดงานหลายวันก็เกรงใจเค้าเหมือนกัน ที่ทำงานเค้ากันไม่ให้ตอบกระทู้ค่ะ แต่ว่าน่าจะสามารถเข้ามาอ่านได้นะ ยังไงต้องลองดู ถ้ากันไม่ให้เข้าพันทิป เราจะแบกโน้ตบุ๊คไปเปิดเองเลย เวลาเราต้องการกำลังใจจะได้สามารถเปิดอ่านได้ตลอดเวลา ขอบคุณนะคะที่มาอยู่เป็นเพื่อนกัน เราเป็นคนขี้เหงาอยู่เป็นทุนเดิม เป็นลูกคนเดียวอยู่คนเดียวอีกต่างหาก พ่ออยู่ทาง แม่อยู่ทาง เวลาสูญเสียคนที่คอยดูแลเราเป็นอย่างดีเลยเศร้ามากมาย ยังไงเข้ามาคุยกะเราบ่อยๆ นะคะ จากคุณ : จขกท (EnjoyNoMore) - [ 14 ก.พ. 51 10:33:51 ]

ความคิดเห็นที่ 143 จ้า ถ้าว่างเมื่อไรเราจะเข้ามาให้กำลังเธอนะ วันนี้เราว่าคุณเข้มแข็งขึ้นนะคะ สู้ สู้ เป็นกำลังใจให้เสมอ จากคุณ : อยากเป็นเพื่อนเธอ - [ 14 ก.พ. 51 10:43:53 A:192.168.0.28 X:58.10.225.189 TicketID:168026 ]

ความคิดเห็นที่ 144 เราเข้ามาให้กำลังใจเพิ่มเติมน้า.... คนที่ N รักเขาคงอยากให้ N มีความสุข ยิ้มรับกับชีวิตที่เหลือ เราเข้าใจว่ามันทำได้ยากเหลือเกิน แต่เราก็ต้องทำนะและกาลเวลาจะช่วยได้ ทุกๆ ที่ N เคยใช้เวลาอยู่ด้วยกัน มันก็จะเป็นอย่างนั้นตลอดไปไม่มีอะไรไปเปลี่ยนแปลงมันได้ ถ้าวันนี้เมื่อเราคิดถึงมันคือความทุกข์ แต่พอเวลาผ่านไปมันจะเป็นความทรงจำที่มีความสุขนะ N ยังมีแม่ มีครอบครัว มีเพื่อนๆ และกำลังใจอีกมากมายอย่างที่ได้เห็น สู้ สู้ นะเพื่อน โทรมาหาได้เสมอเลยนะ.. ถ้าต้องการเพื่อนไป shopping ส่วนกำลังใจมีให้เสมอนะ แล้ว trip หัวหินห้ามเบี้ยวเรานะ.. จะตั้งตารอเน้อ จากคุณ : kkkkeeeedddd - [ 14 ก.พ. 51 10:47:28 A:210.1.22.20 X: TicketID:168074 ]

ความคิดเห็นที่ 145 พอดีตามลิงค์ของคุณเอกมา อ่านในที่ทำงานไม่ค่อยสะดวก เลยเอาลิงค์หนังสือของคุณดังตฤณมาฝากก่อนละกันค่ะ ลองอ่านไปตามลิงค์ข้างล่างนะคะ คิดว่าน่าจะตรงกับสิ่งที่คุณกำลังเผชิญอยู่ตอนนี้ (เราเพิ่งอ่านเล่มนี้จบไม่กี่วันมานี้เอง) http://dungtrin.com/namorana/main.htm?x=179 จากคุณ : หญิงไทยใจดี - [ 14 ก.พ. 51 13:10:22 ]

ความคิดเห็นที่ 146 เริ่มทานข้าวได้แล้วใช่มั้ย ดีใจมากๆ คุณเริ่มกลับมาเป็นตัวเองแล้ว ถึงแม้ต่อไปจะจิตตก จิตขึ้น มันจะเป็นไปอย่างนี้เรื่อยๆ แต่ก็ไม่ห่วงคุณมากแล้วล่ะ เพราะคุณเข้มแข็งขึ้นมากๆแล้ว เราเอากำลังใจแบ่งมาให้ครึ่งนึงเลยนะ คุณทุกข์ใจเราเข้าใจคุณเสมอ และอยากให้คุณออกจากความทุกข์นี้ให้เร็วๆค่ะ จากคุณ : แดงเร็กเก้บาร์ - [ 14 ก.พ. 51 13:24:36 ]

ความคิดเห็นที่ 147 เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : ratmo_11 - [ 14 ก.พ. 51 13:58:03 ]

ความคิดเห็นที่ 148 ถ้าคุณรักใครสักคน คุณก็ย่อมต้องการให้เขาหรือเธอคนนั้นมีความสุข ... แม้ว่าคุณจะจากเขาไปแล้วก็ตาม และแฟนคุณก็คงคิดเช่นนั้น เช่นกัน.... เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : ประจุบวก - [ 14 ก.พ. 51 15:00:37 ]

ความคิดเห็นที่ 149 เมื่อกี้คุยกันอยู่ดีๆ สายก้อหลุดไปอ่ะ เราอยากรู้ว่าเป็นไงบ้างแล้ว เห็นเสียงไม่ค่อยดี ก้อยิ่งอยากเจอ เราเป็นห่วงพี่ N มากๆ เลยน้า สู้ๆ นะพี่ N อย่าลืมล่ะ เราจาไปดูหนังกันน้า เอาแบบพี่ N พร้อมล่ะกันเนอะ เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ จากคุณ : smilejink - [ 14 ก.พ. 51 16:22:44 A:210.1.22.20 X: TicketID:167997 ]

ความคิดเห็นที่ 150 เราคิดว่าทุกคนที่เจอเรื่องแบบนี้คงทำใจกันไม่ได้ และมีอาการไม่ต่างกันเท่าไหร่ เพราะฉะนั้นคุณไม่ใช่คนเดียวในโลกที่เจอการพลัดพรากอย่างกระทันหันแบบนี้กับคนที่คุณรัก เคยได้ยินเรื่องสมัยพุทธกาลไหมคะ ที่มีแม่คนนึงเพิ่งสูญเสียลูกที่ยังเป็นทารกไป เธอไปเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้าให้ช่วยเหลือ พระพุทธเจ้าตรัสให้เธอไปเอาเมล็ดอะไรสักอย่าง หรือข้าวสารนี่แหละจากบ้านของคนที่ยังไม่เคยมีคนตายในครอบครัวมาให้ท่านแล้วท่านจะช่วย เธอคนนั้นวิ่งเข้าบ้านโน้นออกบ้านนี้ พยายามหาเมล็ดที่ว่ามาให้ได้ แต่ทุกๆบ้านที่เธอไปก็มีคนที่ตายจากไปหมดเลย เธอเดินคอตกกลับไปหาพระพุทธเจ้าเล่าให้พระองค์ฟัง พระองค์ตรัสว่าเธอเห็นแล้วหรือยังว่าทุกคนต่างก็ต้องพบเจอการพรากจากกันทั้งนั้น มันเป็นเรื่องธรรมดาของโลก ไม่มีใครที่เกิดมาแล้วไม่ต้องเจอการสูญเสีย เธอได้ฟังแล้วก็คลายความโศกลงเพราะได้คิดแล้วว่าทุกคนต้องประสบพบเจอกับทุกข์ที่เกิดขึ้นจากการพรากจากสิ่งที่ตนรักทั้งนั้น คนบางคนกลัวว่าถ้าไม่คิดถึงคนรักที่ตายจากไปแล้วจะเหมือนกับว่าเราลืมเขาไปแล้ว คนพวกนี้มักจะจมอยู่ในความเศร้าตลอดไป และจะกลับมาได้ยากมาก ไม่เคยมีอะไรดีขึ้นกับการเฝ้าคิดถึงสิ่งที่ผ่านมาแล้ว หรือสิ่งที่จะเป็นในอนาคต หรือมัวแต่เฝ้าฝันอะไรลมๆแล้งๆ มันมีแต่ทำให้คนเราจมอยู่กับสิ่งที่ไม่เป็นความจริงและจะไม่สามารถเอาตัวเองออกมายืนอยู่ในโลกของความจริงได้เลย ตราบใดที่เราไม่สามารถยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นได้ เมื่อนั้นก็ยากที่ทุกข์ของเราจะจางหายไปด้วย เราไม่รู้ว่าจะปลอบอย่างไรคุณถึงจะรู้สึกดีขึ้น หรือหายถาวร แต่ก็แนะนำอย่างที่หลายคนแนะนำว่าวิปัสสนาจะช่วยคุณได้มากทีเดียวถ้าคุณปฏิบัติถูก วิปัสสนาจะช่วยให้คุณมองสิ่งต่างๆตามความเป็นจริง ปล่อยวางอะไรๆได้มากขึ้น และทุกข์น้อยลง ขอให้คุณดีขึ้นเร็วๆนะคะ ลองไปทำงานการกุศลที่ได้ออกพื้นที่ไปเยี่ยมคนตกทุกข์ได้ยากดูบ้าง แล้วคุณจะรู้สึกว่าชีวิตของคุณมีค่ามากเพียงใด แก้ไขเมื่อ 14 ก.พ. 51 21:51:04 จากคุณ : แม่แอมเบอร์ - [ 14 ก.พ. 51 21:49:58 ]

ความคิดเห็นที่ 151 มาอยู่เป็นเพื่อน จากคุณ : หญิงไทยใจดี (หญิงไทยใจดี) - [ 14 ก.พ. 51 21:57:01 ]

ความคิดเห็นที่ 152 วันนี้เป็นยังไงบ้าง...โทรไปไม่ติดเลย โทรศัพท์เป็นไรอะพี่ กลัวจะเหงาอะ -_-' จากคุณ : บุ๋ม - [ 14 ก.พ. 51 22:05:52 A:118.173.106.254 X: TicketID:167921 ]

ความคิดเห็นที่ 153 อืม พึ่งมาอ่านนะ แค่อาทิตย์เดียวทำใจได้ก็แปลกแล้วหละ ทำไมเพื่อนๆต้องเอือมด้วยหละ ขอแนะนำไปอยู่วัดเลย ไปปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐาน จะได้เลิกคิด และจิตใจสงบขึ้น ทำให้เกิดปัญญาด้วย ลองดูนะ เราว่ามันเป็นวิธีที่ดีที่สุดเลยหละ จากคุณ : มาแจม - [ 14 ก.พ. 51 23:42:25 A:125.24.0.3 X: TicketID:161320 ]

ความคิดเห็นที่ 154 จะสุข จะทุกข์ ก็ยึดไว้ไม่ได้ทั้งนั้นค่ะ แล้วมันจะผ่านไปนะคะ สู้ๆค่ะ เอาใจช่วย จากคุณ : BoredGirl - [ 14 ก.พ. 51 23:53:45 A:124.121.22.178 X: TicketID:104613 ]

ความคิดเห็นที่ 155 แวะมาดูนะ เป็นห่วงมากๆ โทรไปไม่ติดเหมือนกัน น้องสาวคนสวยของพี่หายไปไหนอะ...เหงาๆ ก็โทรคุยกันนะ จากคุณ : P'Aei - [ 15 ก.พ. 51 00:25:35 A:124.120.27.74 X: TicketID:168057 ]

ความคิดเห็นที่ 156 โทรหาไม่ติดเหมือนกัน พยายามทั้งวันเป็นไรไปหรือเลป่า มีไรโทรมานะจ๊ะ วันนี้ไปทำงานไหวไหม อยากได้เพื่อนทานข้าวช้อปปิ้งไปวัดก็โทรมาได้ตลอดเลยนะ เป็นห่วงมาก จากคุณ : kookai (chicky_kai) - [ 15 ก.พ. 51 10:17:09 ]

ความคิดเห็นที่ 157 มาส่งกำลังใจอีกหนึ่ง เป็นอย่างไรบ้าง ปรากฎข้อความมาทักทายกันหน่อย จากคุณ : note - [ 15 ก.พ. 51 13:44:27 A:58.97.62.27 X: TicketID:168004 ]

ความคิดเห็นที่ 158 เปนยังไงบ้าง.. ทำอะไรอยู่ที่ไหนจ๊ะ ตอนนี้เพื่อนๆ เป็นห่วงเน้อ กำลังใจอีกเหลือเฟือ มาเอาไปด้วยนะ ยังไงก็เข้ามาตอบด้วยหล่ะ จะได้หายเป็นห่วง เปิดโทรศัพท์หรือรับโทรศัพท์พี่ๆ เพื่อนๆ ด้วยเน้อ เป็นห่วงมากมาย จากคุณ : kkkkeeeedddd - [ 15 ก.พ. 51 14:46:36 A:210.1.22.20 X: TicketID:168074 ]

ความคิดเห็นที่ 159 ใครที่อยู่กทม. ช่วยเอาข้าวน้ำไปส่ง จขกท หน่อย...เล่นกินแต่นมเปล่าๆไม่ไหวนะ หมดอายุด้วยรึป่าวไม่รู้ จากคุณ : บุ๋ม - [ 15 ก.พ. 51 14:58:56 A:118.173.106.237 X: TicketID:167921 ]

ความคิดเห็นที่ 160 มาแล้วจ้า วันนี้ตื่นมาก็คิดถึงเค้าอีกแล้วอ่ะ ก็เลยหยิบหนังสือธรรมะมาอ่าน ทีจริงเป็นหนังสือธรรมะหรือเปล่าไม่ทราบเพราะเขียนโดยทันตแพทย์ ชื่อหนังสือ "เกิดแต่กรรมหรือความซวย" ก็พอช่วยให้ดีขึ้นบ้าง อ่านแล้วก็หลับ พอตื่นก็คิดถึงเค้าก็หยิบมาอ่านแล้วก็หลับอีก เป็นอยู่อย่างเงี้ย วันนี้ก็ยังไม่ได้ไปทำงาน เจ้านายบอกว่าไว้มาวันจันทร์เลยทีเดียว แต่วันจันทร์เช้าเราต้องไปทำบุญครบรอบ 7 วันหลังจากเผาที่บ้านเค้า เราจะอาการแย่ลงมั๊ยนะ ช่วยเป็นกำลังใจให้เราด้วยน๊าเพราะที่นั่นมันมีความทรงจำเยอะเหลือเกิน ตอนนี้พอได้สติเลิกฟูมฟาย เราก็แอบเคืองแฟนเรานิดๆ ว่าทำไมตองมาทิ้งกันไปตอนนี้ด้วย มาทิ้งเราตอนนี้เราได้ขึ้นคานพอดีน่ะสิ เฮ้อ... ก็เค้าเป็นผู้ชายคนเดียวในชีวิตที่เราอยากใช้ชีวิตร่วมด้วยนี่นา แล้วคนอย่างเค้าก็มีเพียงหนึ่งเดียวในโลกซะด้วยสิ คิดได้ดังนี้ก็เศร้าอีก เกิดอาการยึดติดอีกละ...กรรม... จากคุณ : จขกท (EnjoyNoMore) - [ 15 ก.พ. 51 16:05:09 ]

ความคิดเห็นที่ 161 keep your head up and your heart strong you can do it จากคุณ : mark - [ 15 ก.พ. 51 16:26:56 A:61.91.204.193 X: TicketID:161092 ]

ความคิดเห็นที่ 162 สิ่งไหนที่แก้ไขไม่ได้ เราก็ต้องอดทนค่ะ อย่าทำตัวเป็นดาวเคราะห์ พอหมดพระอาทิตย์ก็เหมือนอยู่ในความดับมืด เราทุกคนต่างก็มีแสงสว่างในตัวเองกันทั้งนั้น คนที่ขาเคยปกติ พอขามาพิการ ก็ต้องร้องไห้ฟูมฟายเป็นธรรมดา แต่ถ้าเวลาผ่านไปนานแล้ว ยังไม่พยายามหัดเดิน ทั้งที่คนที่เค้าพิการมาตั้งแต่เกิดเขาก็เป็นเหมือนๆกัน แต่ยังเดินได้ ถึงตอนนั้น คนรอบข้างก็จะเบื่อหน่ายกับความฟูมฟาย แทนที่จะเห็นใจเหมือนแต่ก่อน อันนี้ก็ต้องเข้าใจเขา จริงๆ ดิชั้นมองข้ามช็อตของ จขกท.ไปถึงครอบครัวแฟน จขกท.ซะด้วยซ้ำ ไม่รู้คนเป็นพ่อเป็นแม่เขาจะรู้สึกยังไง เขาเลี้ยงลูกเขามาตั้งนาน ถ้าเขาเป็นเรี่ยวแรงสำคัญของครอบครัวด้วย คงจะเศร้ามากๆ ที่ลูกเขาต้องมาตายด้วยน้ำมือของลูกของเค้าเอง แล้วน้องคนที่สติไม่ดีคนนั้นอีก จะดูแลรักษากันต่อไปยังไง ยิ่งคิด ยิ่งเห็นปัญหาตามมาอีกมาก มากกว่า ที่จขกท.เสียแฟนไปซะอีก จากคุณ : มินเอง - [ 15 ก.พ. 51 18:13:54 ]

ความคิดเห็นที่ 163 พรุ่งนี้เราจะไปทำบุญให้แฟนเราล่ะ เพื่อที่เราจะได้พบกันอีก เราจะรอวันนั้นนะ วันที่เราสองคนจะได้มาอยู่คู่กัน อาจจะดูฝันเฟื่อง แต่ก็เป็นความหวังอันยิ่งใหญ่ของเรา จากคุณ : จขกท (EnjoyNoMore) - [ 15 ก.พ. 51 19:58:22 ]

ความคิดเห็นที่ 164 มาให้กำลังใจอีกรอบค่ะ อ่านข้อความของคุณมินเองแล้วก็ทำให้นึกได้ขึ้นมาค่ะว่า นั่นน่ะสิ เราไม่เคยมีลูก แต่รู้มาว่าการสูญเสียที่เจ็บปวดที่สุดคือการสูญเสียลูก นึกได้อย่างนี้แล้วคุณ จขกท ก็อาจจะบรรเทาเบาบางความเศร้าจากความสูญเสียของตนไปได้บ้างค่ะ ดูแลความรู้สึกของพ่อแม่ของแฟนด้วยนะคะ เพราะความตายทำให้เกิดการสูญเสียทางกาย แต่ไม่ได้หมายถึงการสูญเสียความรักไปด้วย ความรักยังคงอยู่ค่ะ ไม่ได้หายไปไหน อยู่ในใจคุณนั่นแหละ จากคุณ : หญิงไทยใจดี (หญิงไทยใจดี) - [ 15 ก.พ. 51 22:12:25 ]

ความคิดเห็นที่ 165 มาทักทายยามเช้า เมื่อคืนนอนหลับมั้ยเอ่ย ได้ยินว่าดีขึ้นบ้าง ดีใจด้วยครับ ขอให้มีจิตใจเข้มแข็งเยอะๆ ต่อไปต้องผ่านช่วงเวลานี้ไปได้แน่ มีเพื่อนๆคอยเป็นกำลังใจให้อยู่เสมอนะครับ จากคุณ : kocart (arthur_blue) - [ 16 ก.พ. 51 07:27:35 ]

ความคิดเห็นที่ 166 วันนี้ไปทำบุญให้เค้ามาล่ะ พอกลับบ้านก็มา update hi5 กะน้องหนิง เห็น hi5 ของเค้าแล้วก็นั่งร้องไห้อีก พอเรา update ของเรามั่ง เอารูปเค้ามาใส่ก็จิตตกอีก มันคิดถึงมาก เห็นรูปเค้าแล้วเหมือนเค้ายังอยู่ ยังไม่ไปไหน อยากร้องไห้แต่ร้องไม่ออก ปกติเสาร์-อาทิตย์เราต้องไปหาเค้า นี่ก็ไม่มีที่ให้ไปละ มันคิดถึงมากๆ เลยอ่ะ คิดถึงจนหายใจไม่ออกเลย คนในครอบครัวเค้าเข้มแข็งมากค่ะ มีแต่เราเท่านั้นที่อ่อนแอ เราก็เบื่อตัวเองเหมือนกันนะนี่ที่เป็นอย่างงี้อ่ะ อยากความจำเสื่อมไปให้รู้แล้วรู้รอดจะได้ไม่ต้องมีความรู้สึกเสียใจ จากคุณ : จขกท (EnjoyNoMore) - [ 16 ก.พ. 51 16:55:44 ]

ความคิดเห็นที่ 167 มาให้กำลังใจอีกรอบค่ะ เข้มแข็งไว้นะคะ จากคุณ : นีออน - [ 16 ก.พ. 51 22:07:07 ]

ความคิดเห็นที่ 168 แวะมาทักทาย สู้ๆ นะครับ !! ชีวิตเรา ยังต้องเดินต่อไปนะครับ อยู่กับชีวิตของเราให้มีความสุข ให้สมกับที่เขารัก & ปราถนาดีต่อคุณ อยากให้คุณมีชีวิตยืนยาว มีความสุขเหมือนในยามที่เขายังมีชีวิตอยู่นะครับ จากคุณ : แสนฤทธา - [ 16 ก.พ. 51 22:26:28 ]

ความคิดเห็นที่ 169 ง่ะ ขอบคุณคุณนิออนกับคุณแสนฤทธามากๆๆๆ นะคะ ที่ยังอุตส่าห์เข้ามาตอบกระทู้อ่ะค่ะ เรานึกว่าจะมีแต่เราเหลืออยู่คนเดียวซะละที่เข้ามาโพสต์ ดีใจจัง วันนี้เราจะไปบ้านเค้าค่ะ ไปค้างด้วยแหละ เพราะพรุ่งนี้เช้าตรู่เค้าจะทำบุญกันที่บ้าน เราต้องร้องไห้ฟูมฟายอีกยกใหญ่แน่เลย เพราะมันมีวามทรงจำฝังอยู่มากมาย เรายังเคยคิดฝันเลยว่าจะมีลูกของเรา 2 คนวิ่งเล่นอยู่ในบ้านหลังนั้นน่ะค่ะ แต่มันเป็นไปไม่ได้ละ เราเองต้องยอมรับความจริงให้ได้ ทำไมชีวิตเราถึงต้องผ่านบททดสอบที่มันยากอย่างนี้ด้วยนะ...เฮ้อ จากคุณ : จขกท (EnjoyNoMore) - [ 17 ก.พ. 51 10:41:48 ]

ความคิดเห็นที่ 170 เวลาจะช่วยทุกอย่างให้ดีขึ้น ขอเพียงหายใจเข้าไว้ จากคุณ : คุณแหวะ - [ 17 ก.พ. 51 11:52:47 ]

ความคิดเห็นที่ 171 เมื่อสักครู่ฝนตก อยู่บ้านคนเดียว หดหู่ เหงา อ้างว้าง โดดเดี่ยว คิดถึงเค้ามากมาย ทรมานจริงๆ จากคุณ : จขกท (EnjoyNoMore) - [ 17 ก.พ. 51 14:40:29 ]

ความคิดเห็นที่ 172 อือ.. เมื่อกี๊ไปเดินเล่นจตุจักรมา ฝนตกหนักเลยอะ เปียกปอนกันไปหมด แม่ค้า พ่อค้าเก็บของกันวุ่นวาย ต่างคนต่างหามุมหลบฝนของตัวเอง เบียดกันไปมา บางคนหน้าบึ้ง บ่นงึมงำๆ บ้างก็ยิ้มแย้ม หัวเราะสนุกสนาน นานๆเจอฝนตกสักที ..สถานการณ์เดียวกัน หลายอารมณ์จังแหะ ตกสักพักก็หยุด อากาศสดชื่น ลมเย็นๆพัดมา ต่างคนต่างทำกิจกรรมของตัวเองต่อ อิๆๆ.. ส่วนเราก็คิดถึงเจ้าของกระทู้ ทำไรอยู่น้าา เศร้าอยู่แน่ๆ เลยแวะเข้ามาอ่านซะหน่อย อยากให้ออกมาเดินเล่นข้างนอกมั่งนะ ฟ้าหลังฝนนี้ สดใส สดชื่นดีจิงๆ ไม่ได้โม้.. ^^ จากคุณ : หลงจริงๆ - [ 17 ก.พ. 51 17:04:08 ]

ความคิดเห็นที่ 173 ตอนนี้คงอยู่บ้านเค้าละซิ ฝันดีนะพี่ จากคุณ : บุ๋ม - [ 17 ก.พ. 51 21:16:53 A:118.173.106.159 X: TicketID:167921 ]

ความคิดเห็นที่ 174 เช้านี้เข้ามาให้กำลังใจด้วยเสียงเพลงนะจ๊ะ ไม่รู้ว่านานเท่าไร ที่ฉันและเธอห่างไกลตั้งแต่วันนั้น อยากขอแค่เพียงสักวัน ให้เราได้มาพบกันเหมือนวันเก่า แม้ไม่อาจเป็นดั่งใจที่ต้องการ เราต่างรู้ คงไม่นานเกินเฝ้ารอ จะจำไว้เสมอ เมื่อใดที่สายลมพัด ดั่งมีความรักมาช่วยปลอบความเหงาใจ ไม่ว่าตัวเธออยู่ไหน ลมจะเป็นเหมือนใจที่ห่วงใยกัน เพราะรักแท้ก็เป็นเหมือนลมที่โอบกอดฉัน แม้มองไม่เห็นแต่ฉันรู้สึกถึงเธอ แค่นึกว่าได้เจอกัน หรือว่าพบในฝัน ฉันก็สุขใจเหลือเกิน ไม่รู้ว่าตอนนี้เธอ จะเป็นแบบเดิมและคิดถึงกันหรือเปล่า แม้ไม่อาจเป็นดั่งใจที่ต้องการ เราต่างรู้ คงไม่นานเกินเฝ้ารอ จะจำไว้เสมอ เมื่อใดที่สายลมพัด ดั่งมีความรักมาช่วยปลอบความเหงาใจ ไม่ว่าตัวเธออยู่ไหน ลมจะเป็นเหมือนใจที่ห่วงใยกัน เพราะรักแท้ก็เป็นเหมือนลมที่โอบกอดฉัน แม้มองไม่เห็นแต่ฉันรู้สึกถึงเธอ ลมจะพัดมาจากทิศใดก็ตาม สายลมเป็นดั่งสายใยเชื่อมใจเราไว้ไม่ขาด ให้เราผูกพันแม้ต้องห่างไกล ไม่ว่าตัวเธออยู่ไหน ลมจะเป็นเหมือนใจที่ห่วงใยกัน เพราะรักแท้ก็เป็นเหมือนลมที่โอบกอดฉัน แม้มองไม่เห็นแต่ฉันรู้สึกถึงเธอ แม้มองไม่เห็นแต่สัมผัสได้เสมอ จากคุณ : kookai (chicky_kai) - [ 18 ก.พ. 51 06:57:07 ]

ความคิดเห็นที่ 175 ดอกทานตะวัน.. จากคุณ : แสนฤทธา - [ 18 ก.พ. 51 09:26:14 ]

ความคิดเห็นที่ 176 ลองหากิจกรรมทำนะครับ จะไปเที่ยวกับเพื่อนๆหรือไปเป็นอาสาก็ดีนะครับ เผื่อจะช่วยได้ครับ จากคุณ : yakyaiinuk - [ 18 ก.พ. 51 09:50:00 ]

ความคิดเห็นที่ 177 เป็นไงบ้าง ได้ข่าวว่าเป็นลมเป็นแล้งไป รักษาสุขภาพด้วยเน้อ เดี๋ยวเป็นอะไรไปอีกคนจะลำบาก หาอะไรใส่ท้องบ้าง กินๆ เข้าไปเหอะ... อร่อยไม่อร่อย อยากกินไม่อยากกิน ก็ต้องพยายามกินนะ ดูแลตัวเองด้วยนะ แล้ววันนี้ไปทำงานหรือยัง เอากำลังใจมาให้อีก 1 คน พยายามหาอะไรทำ อย่าอยู่เฉยๆ แบ่งปันน้ำใจให้คนรอบข้าง รักตัวเองให้เยอะๆ คิดว่าคนที่ N รัก คงไม่อยากเห็น N อยู่ในสภาพแบบนี้ เขาคงไปอย่างเป็นห่วง ดูแลตัวเองให้ดี สมกับที่เขารักเรานะจ๊ะ ทำงานด้วยความสดใสหล่ะ.. จากคุณ : kkkkeeeedddd@hotmail.com - [ 18 ก.พ. 51 10:06:01 A:210.1.22.20 X: TicketID:168074 ]

ความคิดเห็นที่ 178 มาส่งกำลังใจประจำวันจันทร์ ดูแล สุขภาพตัวเองด้วยนะ จิตใจกำลังเข้มแข็งขึ้น ต้องทำร่างกายให้เข้มแข็ง ควบคู่ไปด้วย จากคุณ : note - [ 18 ก.พ. 51 10:51:52 A:58.97.62.27 X: TicketID:168004 ]