คือว่าเป็นคนที่ เวลาใครมาดีด้วย หรือคุยด้วยเยอะๆ จะรู้สึกดีกับคนๆนั้นได้ง่าย จนบางทีก็อกหักมาแล้วT T เพราะเขาไม่ได้คิดอะไรด้วย
จริงๆสาเหตุก็มาจากแฟนไม่ค่อยเอาใจใส่เท่าไร ทำให้เหงา ขาดความอบอุ่นซะงั้น
เคยมีเหตุเพราะเรื่องนี้มาแล้ว ถึงขั้นทิ้งแฟนไปหาคนใหม่ แต่ในที่สุดก็รู้ว่าไม่ใช่ โชคดีที่แฟนให้อภัย
กลัวๆๆ กลัวความรู้สึกแบบนี้จังเลยค่ะ กลัวจะไปชอบเพื่อนสนิทตัวเอง เพราะทุกวันนี้คนที่คอยปลอบเราเวลาเราร้องไห้ คนที่ไปไหนมาไหนกับเรา ก็คือเพื่อนสนิททั้งนั้นน
แล้วยิ่งมีคนบอกว่าแฟนบ้างานแบบนี้ จะอยู่ด้วยกันลำบากนะ (คบกันมา 2 ปี) ก็รู้ค่ะ แต่ว่าเรายังไม่เจอใครรักและอดทนเราได้ขนาดนี้เลย ไม่อยากทิ้งไปไหนอีกแล้ว เข็ดแล้ว>_<
แต่บางทีเวลาเหงาๆ แล้วคนที่คุยด้วยกลับเป็นคนอื่นซะงั้น คนที่คอยปลอบ คนที่เป็นห่วง คนที่ไปไหนด้วย เฮ้ออ กลับเป็นเพื่อนคนนี้
ไม่อยากรู้สึกอะไรให้มากเกินกว่าคำว่าเพื่อน ซึ่งเราก็คิดว่าเค้าคงไม่รู้สึกอะไรกับเรา แม้ว่าจะเลี้ยงหนังเราทั้งๆที่แฟนยังแทบไม่เคยเลี้ยงหนังเราเลย(เพราะค่าตั๋วเดี๋ยวนี้แพง 130+) แม้ว่าเราจะแอบคิดไปเองบ้าง แต่ในเมื่อเค้าบอกว่าไม่คิดก็คงไม่คิดแหละ
และเราก็สนิทกันจนรู้ว่าเราคงเป็นแฟนกันไม่ได้แหงๆ เคยเลียบๆเคียงๆถาม แหะๆ ถ้าเค้ารู้ว่าเราคิด เราคงเสียเพื่อนดีๆไปแน่ๆ
เราก็ชอบที่จะเป็นเพื่อนสนิทกันแบบนี้นะ แต่แบบบางอารมณ์มันก็อ่อนไหว บางอารมณ์มันก็รู้สึกว่าทำไมแทนที่จะเป็นแฟนเรา กลับเป็นเค้าที่อยู่ข้างๆ
โอ้ยยยยยยยย เราจะขจัด ขัดขวาง ไม่ให้ความรู้สึกแบบนี้เกิดมีขึ้นได้ยังไงคะ จริงๆถ้าแฟนมีเวลาให้เรามากกว่านี้(บ้างานให้น้อยลง+ติดเพื่อนให้น้อยลง) ก็คงดีมากมาย แต่ทำไม่ได้นี่สิ เฮ้อ
เราก็กะว่าจะต้องสะกัด ยับยั้งความรู้สึกแบบนี้ให้ได้ ก่อนที่จะถลำลึกไปกว่านี้ เฮ้ออ เบื่อ เซ็ง เศร้า เหงาโว้ยยย
ไม่อยากรู้สึกดีๆกับใคร ที่เป็นเพื่อนสนิทเลย เพื่อนๆมีวิธีดีๆแนะนำมั้ยคะ
ปล.ขอบคุณค่ะ
จากคุณ :
~\MINKU/~
- [
20 ก.พ. 51 01:29:12
]