ความคิดเห็นที่ 1 ผมส่ง sms อันเดิมเข้าไปอีก 3 ที เค้าถึงออกมาเปิดประตูให้ เค้าตกใจ ไม่คิดว่าจะมารอจริง ๆ เค้าบอกให้ผมเข้าไปข้างใน ผมเดินเข้าไป ห้องเค้ามี 2 เตียงครับ ผมเลือกไปนั่งอยู่อีกเตียง ผมร้องไห้ แต่ไม่ได้ร้องเสียงดัง น้ำตามันไหล ๆ ออกมา ความรู้สึกมันหดหู่ มันไม่มีอะไรจะพูด เค้ามาบอกให้ผมไปนั่งที่เตียงเค้า เค้าบอกว่า ก็เป็นอย่างนี้ถึงไม่อยากพูด ผมถามเค้าว่ามีอะไร เป็นอะไร มีปัญหาอะไรบอกได้มั๊ย ตอนแรกเค้าไม่ยอมบอกผม แต่ผมก็ถาม ๆ  ๆ ไปเรื่อย ๆ สุดท้ายเค้าก็บอก เค้าบอกว่า วันนี้แม่ของเค้าเห็นไฟล์รูป ไฟล์วีดีโอ ใน laptop เห็น conversation history แม่เค้าไม่สบายใจ โทรมาถาม ว่าเค้าเป็นเกย์รึเปล่า เค้าบอกแม่เค้าว่าไม่ได้เป็น "แน่นอน" ปัญหาของเค้าก็คือ เค้าไม่รู้ว่าจะทำยังไง ถ้าเค้าเลือกผม เท่ากับเค้าโกหกแม่เค้า ถ้าเค้าเลือกแม่ เท่ากับเค้าต้องเสียผมไป เค้าเลือกไม่ได้ เค้าเสียใจ เค้าร้องไห้ครับ เค้าบอกขอโทษผมตลอด ผมบอกว่าไม่เป็นไรหรอก ผมคิดไว้แล้วว่าซักวันต้องมีวันนี้ เค้าถามว่า "เราจะทำยังไงต่อไปดี?" ผมบอกเค้าไปว่า "ทำอย่างที่ควรจะทำแหละ ดีแล้ว" แล้วผมก็ร้องไห้ ผมเสียใจ ผมรู้จักกับเค้ามาเกือบ ๆ 2 ปี แต่เราเพิ่งจะคบกันจริง ๆ จัง ๆ ยังไม่ถึงเทอมเลยด้วยซ้ำ เค้าขอโทษผม ผมเลยบอกว่า งั้นจะให้ผมทำยังไงต่อ เค้าบอกว่าเค้าไม่รู้ ผมถามว่าแล้วเค้าจะทำยังไงต่อ เค้าก็บอกว่าไม่รู้ ไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ของผมกับเค้าที่เปลี่ยนไป จากคนที่รักกัน กลายเป็นเพียง พี่-น้อง-เพื่อน เท่านั้น เค้าบอกว่ายังรักผมนะ แต่เค้าคบกับผมไม่ได้จริง ๆ ระหว่างที่ผมคุยกับเค้า ผมไม่ได้ร้องไห้เลย ผมยิ้ม ผมอยากให้เค้าสบายใจ แต่เค้าร้องไห้ตลอด คืนนั้นผมนอนที่ห้องเค้า ปกติเราจะนอนกุมมือกัน กอดกัน แต่วันนี้มันไม่เหมือนเดิมแล้ว ไม่มีอะไรทั้งนั้น ผมบอกเค้าว่าให้ทำอย่างที่มันควรจะต้องทำ ทำสิ่งที่ถูกที่สุดสำหรับเค้า ผมบอกเค้าว่าผมน่ะเห็นแก่ตัว ถ้าจะรั้งเค้าให้ยังคบกับผมต่อ เค้าเงียบ เค้าไม่พูดอะไร ผมไม่รู้ว่าเค้าฟัง แล้วก็รับรู้สิ่งที่ผมบอกเค้ารึเปล่า ผมบอกเค้าว่างั้นเอาอย่างงี้ดีมั๊ย คบกันต่อไป ก็แค่อย่าให้แม่รู้ก็พอ เค้าบอกว่าทำไม่ได้หรอก เค้าไม่อยากโกหกแม่เค้า คนที่เค้ารักและเป็นห่วง ผมไม่โกรธเค้าหรอกนะครับ เพราะผมเข้าใจดี ผมเองก็ผ่านมาแล้ว พ่อแม่ผมก็ถามเหมือนกัน "คิดจะแต่งงานมั๊ย?" ผมบอกเลยว่าไม่ ผมจะอยู่กับ พ่อแม่ ดีแล้วครับ จากคุณ : ~cenobite+ - [ 5 มี.ค. 51 01:19:38 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ผมคิดที่จะบอกเค้าว่า "นี่มันเป็นแค่ event เล็ก ๆ ในชีวิตประจำวันเท่านั้น ทำไมต้องมาทำให้มันเป็นเรื่องเครียดด้วย" ผมอยากจะถามเค้า แต่ผมไม่กล้าที่จะทำแล้วครับ ผมไม่อบากจะพูดกับเค้า "มาก" เหมือนแต่ก่อนแล้ว ผมบอกเค้าว่าผม "ยอมรับ" เหตุผลและเรื่องราวที่เกิดขึ้นของเค้าได้นะ ผมเข้าใจ แต่ผม "ทำใจไม่ได้" กับการที่จะต้องเสียเค้าไปอย่างรวดเร็ว และด้วยเรื่องอย่างนี้ โอเค ผมคิดไว้ล่วงหน้าแล้วล่ะว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ ทำให้เราต้องเลิกกัน ห่างกัน ด้วยเหตุผลใดเหตุผลหนึ่ง ผมคิด ๆ ไว้เยอะเลย ทั้ง สมมติว่าเค้ามีแฟนใหม่ ทั้ง สมมติว่าผมมีแฟนใหม่ ทั้ง สมมติว่าเค้าจบแล้ว ต้องออกไปทำงาน ไปทำฟัน ไปเปิดคลินิกที่อื่น ทั้ง สมมติว่าผมเรียนจบ ผมต้องไปทำงานในโรงบาล ทำงานในคลินิก-สวนสัตว์ต่างจังหวัด 108 เหตุผลที่ผมจะคิดไว้ แต่ผมไม่คิดว่า "มันจะเร็วขนาดนี้" ผมโทรไปปรึกษาพี่ที่สนิทกับผม บอกให้ผม "ปล่อยไว้ซักพัก" ลองห่างกันดู และแกย้ำนักหนาว่าให้ผม กลับมาเป็นคนเดิม (หมายถึงกลับมาอยู่คนเดียวเหมือนเก่า) อย่าคิดมาก ให้ทำใจให้ได้ คิดในแง่บวกเข้าไว้ แต่ถ้าถามผม ตอนนี้ผมรู้สึกบรรยากาศมันอึมครึมน่ะครับ วันนี้ เค้าก็มากินข้าวกับผมนะ มานั่ง-นอนเล่นที่ห้องผม เราดูหนังด้วยกัน ไปซื้อขนมด้วยกัน คือทุกอย่างมันเหมือนเดิมน่ะครับ แต่ความรู้สึกของผมมันโหวง ๆ มัน "ขาดอะไรบางอย่าง" ไป เค้าพยายามพูด แทรกอยู่ตลอด ว่า "พี่...อย่างนั้น....อย่างนี้" คำพูดคำจามันเหมือนเดิม แต่คำแทนตัวของเค้ากับผมจะต่างไป เค้าแทนตัวเค้าเหมือนตอนที่เรารู้จักกันใหม่ ๆ และบอกให้ผมเรียกเค้าอย่างนั้น แต่ผมทำไม่ได้แล้วครับ มันเกินความพยายามจริง ๆ ตอนนี้เค้าก็กลับไปนอนที่ห้องเค้าแล้วครับ ผมถามเค้าว่าคืนนี้นอนนี้ไม่ได้เหรอไง ดึกแล้ว เค้าบอกว่า ไม่ได้หรอก เค้าขอตัวกลับห้องดีกว่า เรื่องที่ผมอยากจะปรึกษา ก็คือ ผมควรจะทำตัว ปรับความคิด ยังไงดีครับ ตอนนี้ผมโทรมเต็มที่เลย ทำอะไรก็ไม่สดใสไปหมด เพลงนี้ฟังไม่ได้เลยครับ อยากจะร้องไห้ ความรู้สึกผมมันเลวร้ายกว่าการที่เค้าไปมีคนใหม่ซะอีก ผมเสียใจครับ ผมไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อไปดี จากคุณ : ~cenobite+ - [ 5 มี.ค. 51 01:19:57 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ้เคยดูหนังเรื่อง"รักแห่งสยามมั๊ยครับ"ผมว่าสถานการณ์คุณกับตัวเอกในเรื่องไม่ต่างกันมาก ผมเชื่อว่าคุณเองก็เข้าใจว่าแฟนคุณเองก็น่าจะตกอยู่ในสถานการณ์ที่ตัดสินใจยากลำบากยิ่งกว่าคุณ เพราะเค้าต้องเลือกระหว่างคนที่รักมาก 2 คน คือ แม่ และ คุณ ถ้าเป็นผม ผมคงเลือกที่จะเคารพในการตัดสินใจของแฟนคุณ และเลือกที่จะสนับสนุนเค้าต่อไปให้ถึงที่สุดละกันครับ ขอให้จขกท ผ่านพ้นไปได้นะครับ เอาเพลงมาฝากครับ http://bignose.exteen.com/20071125/ost คืนอันเป็นนิรันดร์ เหมือนว่าเราจะมอง ไม่เห็นหนทางใด ตกอยู่ในความมืดบอด ตกอยู่ในห้วงใจที่อ่อนไหว เหมือนจะเป็นกลางคืนอันยาวนาน เมื่อฟ้าไม่มีแสงใด มองไปรอบกาย หัวใจก็พลันหวาดกลัว ว่าเหตุใดคืนที่ยาวนาน ไม่ผ่านไปเสียที จากนี้จะมีหนทางอื่นอีกไหม แต่อย่างไรก็ตามยังมีตะวันจะฉายในวันต่อไป แต่ไม่รู้ต้องรอเมื่อไหร่ หรือใจเราคงจะอยู่กับคืนอันเป็นนิรันดร์ เมื่อทุกข์ในวันเมื่อวานคืนกลับมาหาใจอันอ่อนแอ เหตุที่ใจแพ้ เพราะเราต่างหากที่แพ้ใจ ความทุกข์จึงเป็นกลางคืนอันยาวนาน แต่แล้วมันจะผ่านพ้นไป ตราบใดเวลายังหมุนผ่าน ความทุกข์จะผ่านเพราะไม่มีคืนใดเป็นนิรันดร์ วันคืนต้องผ่านนั่นคือเวลาอันเป็นนิรันดร์ จากคุณ : น้ำค้างในยามเช้า - [ 5 มี.ค. 51 01:47:34 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เออ ตกลง กระทู้สาย Y ใช่ม่ะฮะ ผมว่าเหมือนรักแห่งสยามเหรอ ก็เหมือนน่ะ แต่ว่าแฟนคุณอ่ะ จะปฏิเสธว่าไม่ได้เป็นเกย์ คงไม่ใช่หรอก ในเมื่อรู้ความจริงแล้ว ก็ควรคุยกับที่บ้านไปเลยดีกว่าไหม เพราะสุดท้ายเลิกเป็นเกย์ ไม่ได้หรอก การบอกที่บ้านว่าเกย์มันไม่ตกนรก เลวร้ายอย่างที่คิดไว้หรอกครับ= = จากคุณ : taecu - [ 5 มี.ค. 51 01:53:29 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ไม่ว่าเลือกทางไหนก็ดูเหมือนจะต้องมีคนเสียใจแหะ แต่จะอยู่เรียนรู้กับมันหรือหนีมันดีละ จากคุณ : Kura Kuri - [ 5 มี.ค. 51 02:29:40 ]

ความคิดเห็นที่ 6 คห. 4 คุณ taecu ครับ เค้าเป็น bisexaul น่ะครับ เค้ายังคิดที่จะแต่งงานอยู่ และเค้าก็คบกับผู่หญิงก่อนที่จะมาคบกับผมด้วยครับ ซึ่งผมก็ไม่เคยจะว่าเค้าเรื่องนี้เลย เราคบกันที่ความรู้สึกน่ะครับ ประเด็นเรื่องของ sex อะไรนี้ไม่มีเลย ขอบคุณทุกคนนะครับที่มาช่วยให้คำแนะนำ ... แก้ไขเมื่อ 05 มี.ค. 51 02:38:48 จากคุณ : ~cenobite+ - [ 5 มี.ค. 51 02:37:41 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เค้าเป็น bisexaul น่ะครับ - ถ้างั้นปล่อยเค้าไปเหอะค่ะ  สำหรับคนเป็นไบ  พอถึงทางที่ต้องเลือกจริงก็ต้องเลือกเพศตรงข้ามตัวเองก่อนน่ะค่ะ จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย - [ 5 มี.ค. 51 03:13:07 ]

ความคิดเห็นที่ 8 พยายามเข้านะคะ ซักวันคุณต้องผ่านมันไปได้ค่ะ อย่าพยายามอยู่ไกล้ชิดกันบ่อยๆ ดูจากเหตุการณ์แล้ว...ยังไงเค้าก็ไม่เลือกคุณค่ะ เพราะเค้าพยายามหลีกเลี่ยงทุกอย่าง โดยไม่ได้รู้สึกลำบากใจอะไรเลย...ซึ่งไม่เหมือนคุณ ขอโทษนะ ที่แสดงความเห็นผิดแปลกไป จากคุณ : ไม่สนิทอย่ามาล้อเล่น - [ 5 มี.ค. 51 09:01:48 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อืม... เลือกระหว่างแม่กะแฟนนี่บางทีก็ตัดสินใจยากเหมือนกันน้า ให้เวลาเค้าหน่อยแล้วกันค่ะ จากคุณ : เดินโซเซ - [ 5 มี.ค. 51 09:04:32 ]

ความคิดเห็นที่ 10 สิ่งที่คุณกำลังจะเจอก็คือความจริง และความจริงเท่านั้นที่ทำให้เรามีชีวิตอยู่ต่อไปได้ ดังนั้น ยอมรับมันตั้งแต่วันนี้ บอกน้องคนนั้นด้วยว่า อย่าทำร้ายแม่ด้วยการโกหก เพราะแม่จะมีความหวังไปเรื่อยๆ ใหญ่โตขึ้น แล้วพอมารู้ความจริงท่านจะรับไม่ไหว เหมือนคุณ จากคุณ : sirnitfi - [ 5 มี.ค. 51 09:50:01 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ความจริงมันเกิดขึ้นแล้ว ตอนนี้ใจคุณกำลังตามความจริงไม่ทัน แต่คุณน่ะเข้าใจอะไรในชีวิตหลายอย่าง เชื่อว่าในเร็ววันนี้คุณจะกลับไปเข้มแข็ง สู้นะคุณ จากคุณ : แดงเร็กเก้บาร์ - [ 5 มี.ค. 51 12:35:11 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เค้าไม่ได้เลือกคุณ อย่างที่ 8 พูดไว้ครับ ก็ถ้าเค้ารักคุณอย่างแฟนไม่ได้   ก็ไม่ได้หมายความว่าเค้าไม่รักคุณนี่ครับ.......(อ้าว สยามมาเชียว) ไม่บอกให้ทำใจหรอกนะครับ เพราะยังไง คุณต้องดีขึ้นหล่ะ ก็คบกันไปอย่างนี้ ลดระดับความสัมพันธ์ลงมาบ้าง จะเป็นทางออกที่ดีที่สุดนะครับ จากคุณ : ....โจคับ.... - [ 5 มี.ค. 51 12:51:40 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ..... จากคุณ : eykgd - [ 5 มี.ค. 51 13:32:52 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เค้าบอกว่า วันนี้แม่ของเค้าเห็นไฟล์รูป ไฟล์วีดีโอ ใน laptop เห็น conversation history แม่เค้าไม่สบายใจ มันเป็นไฟล์อะไรละครับ คือจริงๆๆแล้ว บอกคนเป็นเกย์ เคยไรกับผู้หญิงครั้งสองครั้ง ผู้ชายเป็นสิบแล้วอ้างเป็นไบเยอะแยะครับ จากคุณ : taecu - [ 5 มี.ค. 51 13:59:38 ]

ความคิดเห็นที่ 15 .....คุณรักเค้า  แต่เค้ารักคุณหรือป่าว เค้ายังคงสงสัย ด้วยเหตุผลต่างๆที่มากมาย..... ....สรุป คุณไม่มีทางเลือก แต่เค้ายังมีทางเลือก ความซวยและเสียใจเลยรับไปมากหน่อย..... ....แล้วต้องทำยังไง..... .....คงไม่ต้อง เพราะตัวเลือกไม่มีสิทธิเรียกร้อง..... .....ถอยออกมา แล้วมองไปทางอื่นบ้าง เรื่องที่ไม่ได้ดั่งใจ มันให้แง่คิดแก่เราเสมอ..... .....จงสู้ต่อไปเถิด ไอ้มดแดง..... จากคุณ : คาซีโอเพย่า. - [ 5 มี.ค. 51 15:26:06 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ผมเคารพการตัดสินใจของเค้านะครับ ผมบอกเค้าว่าทำในสิ่งที่ต้องเถอะ ผมบอกเค้าว่าน่ะเห็นแก่ตัว ถ้ายังจะปล่อยให้เค้าคบกันต่อไป แต่ผมไม่แน่ใจ ว่าที่เค้ากำลังทำอยู่นี้ มันคือการแก้ปัญหารึเปล่า? รึว่ามันเป็นเพียงการหนีปัญหา ตอนนี้ผมก็พยายามทำใจอยู่นะครับ พยายามทำนู่นทำนี่ ให้เวลามันค่อย ๆ หมดลงในแต่ละวัน ไม่อยากจะคิดอะไรเท่าไหร่ อย่างวันนี้ก็ลุกขึ้นมาจัดห้องใหม่ แต่ว่าทำอะไรมันก็ไม่สดใสหรอกครับ ทุกอย่างมันเป็นเพียงแค่สีเทา ๆ หม่น ๆ วันนี้เค้าก็มานะครับ เค้าก็มาหาผม ผมก็ต้องฝืนยิ้ม ฝืนทำทุกอย่างให้เป็นปกติ ผมไม่รู้หรอกครับว่ามันจะเป็นแบบนี้ไปจนถึงวันไหน ผมจะทำเท่าที่ผมจะทำได้ ให้ผมกลับมาเป็นอย่างเดิม แต่ผมคงไม่มีแรง พอจะให้เค้ากลับมารักผมอย่างที่เค้าเคยรักได้อีกแล้วล่ะครับ ขอบคุณทุกคนมากเลยนะครับ ที่มาให้กำลังใจ ส่วนที่บอกว่าเหมือนรักแห่งสยามนั้น ผมก็นึกขำแฮะ เพราะผมไปดูเรื่องนี้กับเค้า 2 คน เรา 2 คนคบกันมา 2 ปีกว่า ผ่านอะไรมามาก เจอกับปัญหามาเยอะ จากนี้ไปผมคงต้องยอมรับและอยู่กับความจริงให้ได้เท่านั้นแหละครับ เพราะว่าผมเหนื่อยกับเรื่องแบบนี้แล้ว เหมือนกับว่ามันไร้การตอบสนองล่ะมั้งครับ ผมก็ขอให้เวลา มันช่วยเยียวยารักษาจิตใจของผมให้ดีขึ้นเรื่อย ๆ ขอบคุณทกคนมากนะครับ ... จากคุณ : ~cenobite+ - [ 5 มี.ค. 51 19:30:16 ]