ความคิดเห็นที่ 1 เป็นเหมือนกันค่ะ แต่เราเป็นที่หนังศรีษะ เคยไปพบแพทย์ ได้ยามาทั้งทาน ทา สระ  ก็ทุเลาลง แต่ไม่หายขาดนะ ตอนนี้ทำใจแล้วล่ะ เป็นมานานสิบกว่าปีแล้ว แต่ถ้ามีใครทราบวิธีรักษาทางอื่นๆ จะลองดูนะคะ จากคุณ : JackY_Pan - [ 10 เม.ย. 51 08:32:31 ]

ความคิดเห็นที่ 2 สาเหตุเกิดจากอะไร จากคุณ : ชัยบาล - [ 10 เม.ย. 51 10:19:57 ]

ความคิดเห็นที่ 3 สะเก็ดเงินเกิดจากหลายสาเหตุ.. แต่ที่ทางการแพทย์มักกล่าวว่าเกิดจาก - -- พันธุกรรม ---  แต่..... ของเราเอง พ่อ แม่พี่น้อง ทางต้นตระกูลพ่อ และแม่..ไม่มีใครเป็น แปลกไหมคะ ตอนที่เริ่มเป็น. ตอนนั้นอายุ  24  คิดดูเถอะค่ะ เด็กสาวที่กำลังเริ่ม ก่อร่าง สร้างตัว มุมานะกับหน้าที่การงาน จู่ๆก็เป็นขึ้นมา.... เครียด ทำลายข้าวของ  พาลกับคนรอบข้าง จากผื่นที่หลัง ลุกลามไปที่แขน เล็บ จะถึงหนังศรีษะ คนแนะนำให้ไปรักษาที่คลินิกแห่งหนึ่ง  แถวพระประแดง เพราะแถวนั้นใกล้โรงพยาบาลโรคผิวหนัง คลินิกจึงเยอะมาก แต่ที่นี่...ใครๆก็ว่า ดี เก่ง ก็ไปค่ะ หมอเอาสะเก็ดบาง ๆ ( ตอนนั้น) ไปตรวจแลป นัดไปอทิตย์ เว้นอาทิตย์ ไปครั้งนึง เค้าจะเอาเข็มฉีดยา จิ้ม ๆๆ ที่หนังศรีษะ แล้วก็ให้ยามา ทาน ครั้งนึงหมดไป 2 -3000 บาท ไปอยู่ 2 เดือน หมดไป หมื่นกว่าบาท อาการดีขึ้น แต่เงินเริ่มไม่ไหว ก็หยุดไปค่ะ 2 อาทิตย์ต่อมา ผื่นขึ้นค่ะ เยอะ มากๆๆๆๆๆๆ   ที่หนังศรีษะมีน้ำเหลืองไหลออกมา ( เหมือนแผลหกล้มที่กำลังจะหายมีน้ำเหลือง ซึมๆ ออกมา ) ผื่นที่หลังก็หนาขึ้น เครียดมากกกกกกกกกกกกกกกกก    คราวนี้ไปสถาบันโรคผิวหนัง  เค้าก็บอกว่า..โรคนี้ไม่มียารักษาให้หายนะ การที่เราไปฉีดยา ทานยา ....มันเป็นการกระตุ้นให้มันออกมา  เลยลุกลามแบบนี้ !!!! เศร้าค่ะ ก็ได้ แชมพูน้ำมันดิน กับ ยาทาน้ำมันดินกลับมา ทาให้ตายก็ไม่ยุบ ไม่หายค่ะ เครียดต่อไปอีก ที่ทำงานเริ่มนินทา คนในแผนกเข้าใจเพราะเค้าเห็นเราค่อยๆเป็น แต่แผนกนอก เค้านานๆจะเจอ จนคนเริ่มลือว่าเป็น เอดส์ !!!!   แต่เรายังมีครอบครัวที่ให้กำลังใจ ก็สู้ต่อไปอีกสักพัก จนกระทั่ง.. มันลุกลามมาที่เล็บและนิ้วมือ หนังเริ่มหลุด เล็บหนาขึ้นเรื่อยๆ นั่งร้องไห้อยู่ในห้องน้ำที่บริษัท ทุกวัน ๆ สุดท้ายกำลังใจก็ต้านไม่อยู่ ลาออก มา แบบไร้จุดหมายว่าจะมีที่ไหนรับคนแบบนี้เข้างานเหรอ  นานอยู่บ้าน 3 เดือน หันไปมองคนรอบข้าง เราทำตัวเป็นภาระทำไม อายุก็ยังน้อย ต้องสู้ต่อไปก่อนนะ  อย่าท้อ เข้าเนตค่ะ หาข้อมูล แล้วก็ไปมาหลายที่ จนกระทั่ง.....  ตัดสินใจไปที่ศิริราช  ที่นั่นเอง ที่เราได้ชีวิตใหม่(ในแบบเก่า) กลับคืนมา เดี๋ยวมาต่อค่ะ.... จากคุณ : เส้นเล็กต้มยำใส่ถั่วงอกดิบ - [ 10 เม.ย. 51 11:24:40 ]

ความคิดเห็นที่ 4 โอ้ สุดยอด มารออ่านต่อ ขอบคุณมากมาก จากคุณ : suratna - [ 10 เม.ย. 51 11:29:31 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ที่ศิริราช วันแรกที่เราไปเป็นวันพุธสิ้นเดือนพอดี ซึ่งเค้าจะมีการบรรยายอบรมเรื่องสะเก็ดเงิน ให้ผู้ป่วยและผู้สนใจฟังฟรี เข้าไปหมอก็ให้ยาเหมือนที่สถาบันโรคผิวหนังกลับมา แต่มีตัวนึงที่เพิ่มขึ้นมา เป็นโลชั่นน้ำนม ขวดละ80 บาท ขวดนึง น่าจะใหญ่กว่ายาหยอดตาเล็กน้อย ไว้หยอดที่หนังศรีษะ ซึ่งได้ผลดีมากๆค่ะ ( ตอนนี้หายไป 80 % แล้ว น่าจะเป็นเหมือนคนที่เป็นรังแคเยอะๆมากกว่า ) ช่วงบ่ายเราก็เลยถือโอกาสไปฟังการบรรยาย ซึ่งแฟนก็ไปนั่งฟังด้วย พอเข้าไปเราเจอคนที่นั่งอยู่ น้ำตาแทบร่วงเลยค่ะ  มีตั้งแต่เด็กๆ อายุ 14 ถึง ผู้ใหญ่วัย 70 ทุกคนหน้าตายิ้มแย้ม คุยกันอยู่เป็นกลุ่มๆ ( ตอนนั้นหมอยังไม่มาค่ะ ) แฟนเราบอกว่า เราเนี่ยพอไปอยู่ในห้องนี้แล้วดูเป็นคนที่เป็นน้อยมากๆๆๆๆ เลย ทุกคนเป็นเยอะมาก (ซึ่งตอนแรกเราว่าเรานี่เป็นเยอะ น่าเกลียดสุดๆไปเลย ) นั่งคุยไปเรื่องยา เรื่องอาหาร เราก็นั่งยิ้มๆไปตามเรื่อง จนคุณป้าคนนึงเข้ามาคุยด้วย แกบอกว่า  แกเป็นตั้งแต่ ม.4 ตอนนี้อายุ 50 แล้ว แต่แกก็ว่าดีแล้วมันเป็นที่ผิวหนัง เรายังช่วยตัวเองได้ คุณค่าเรายังเหมือนคนทั่วไป หนูอย่าไปคิดมากเลย พอหมอเข้ามาบรรยายก็นั่งฟังไปเรื่อยๆ ในแต่ละครั้ง เค้าจะมีหัวข้อต่างๆค่ะ ว่าเน้นไปทางด้านใด อย่างตอนที่เราไปเค้าพูดเรื่องอาหารกับโรคสะเก็ดเงิน เค้าก็จะบอกว่าควรเลี่ยงอะไร ควรทานอะไร แต่เท่าที่จำได้ เค้าบอกให้เน้นทานพวกปลา วิตามินจากปลา เพราะพวกนี้จะมีโอเมก้า ช่วยในการผลัดเซลล์ผิวค่ะ หลังจากวันนั้นเรามีกำลังใจขึ้นมาก ถึงจะเครียดเรื่องเล็บ เพราะปวดมาก มันหนาขึ้นเรื่อยๆ จนไปต่างจังหวัด คุณตาท่านนึงแนะนำยาให้เรา แกว่าซื้อให้พระอยู่บ่อยๆ พระท่านก็เป็นอยู่ เราก็เลยจดชื่อมาลองซื้อทาบ้าง หายค่ะ ดีใจมากๆๆๆๆ เป็นยาขี้ผึ้งใส ชื่อ เบต้าเอส หลอดละ 130-150 แล้วแต่ร้านจะขาย  ต้องคอยหมั่นทา แต่ต้องระวังทาแต่บริเวณที่เป็นเพราะไม่งั้น ตรงผิวหนังรอบๆรอยโรคที่เซลล์ดี จะเป็นรอยด่าง อาทิตย์นึงทา 2 ครั้ง แต่มันไม่ยุบหายไปเลยหรอกนะคะ เดี๋ยวก็เห่อขึ้นมาใหม่ แต่ก็ยังดีค่ะ เพราะอย่างน้อยเราก็สร้างความมั่นใจได้มากขึ้น ทุกวันนี้เราเองก็มีหน้าที่การงานที่ดีค่ะ  เจ้านายและเพื่อนร่วมงานดีมากๆ เข้าใจทุกอย่างเลย  ครอบครัวก็มีกำลังใจให้เต็มที่ พอหายเครียด มันก็ยุบค่ะ คือดีขึ้นเรื่อยๆ แทบจะมองไม่รู้เลยว่าเป็นสะเก็ดเงิน นิ้วและเล็บก็ทายาขี้ผึ้งนั้นก็ดีค่ะ เกือบเป็นปกติแล้ว อยากบอกกับเพื่อนๆทุกคนที่เป็นให้ต่อสู้ค่ะ .. อย่าท้อ เรายังถือว่าเป็นโรคที่ร้ายแรงน้อยมาก  ต้องมีกำลังใจให้ตัวเองค่ะ ถ้าไม่เครียดจะดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัด และ...... สำคัญมากๆ คนที่ไม่ได้เป็นแต่มีคนรอบข้างเป็นอยู่ ให้กำลังใจเค้าเยอะๆนะคะ เค้าจะได้ไม่ท้อ อย่ารังเกียจเลยค่ะ โรคนี้ไม่มีการติดต่อไม่ว่าจะทางใด  ยกเว้นแม่สู่ลูก คือมัน ...แค่ มีโอกาส ไม่ใช่ว่าลูกต้องเป็นแน่นอนถ้าแม่เป็นอยู่ แต่ทุกวันนี้เราก็ไม่กล้ามีลูกนะเพราะกลัวมาก ต่อสู้กับโรคมาได้ 3 ปีเศษแล้วค่ะ แล้วก็ท่องไว้แล้วจนขึ้นใจว่าจะต้องต่อสู้ไปอีก 30 40  หรือ 50 ปี ก็จะไม่ท้อค่ะ สะเก็ดเงินไม่มีทางรักษาให้หายได้ค่ะ อย่าไปหาวิธีพิศดารใดๆ มารักษา เพราะมันจะสงบลงได้แค่ชั่วครั้ง ชั่วคราว  แล้วกลับมาอีกหลายเท่านัก ใช้ ..ใจ...ค่ะ ถึงจะรักษาได้ดี จริง จริง .. ปล. หลังไมค์ได้ตลอดเวลาค่ะ ข้อมูลแน่นเปรี๊ยะ จนจะไปเปิดคลินิครักษาสะเก็ดเงินแล้วค่ะ 555++ จากคุณ : เส้นเล็กต้มยำใส่ถั่วงอกดิบ - [ 10 เม.ย. 51 11:48:04 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ขอตบมือให้ คุณเส้นเล็กต้มยำใส่ถั่วงอกดิบ ....สู้ๆครับ ปกติชอบกินนะเนี๊ยะเส้นเล็กต้มยำใส่ถั่วงอกดิบนะ....555+ จากคุณ : ทะยานฟ้า - [ 10 เม.ย. 51 12:49:48 ]

ความคิดเห็นที่ 7 คุณ เส้นเล็กต้มยำใส่ถั่วงอกดิบ อธิบายละเอียดดีจังค่ะ คุณพ่อเราก็เป็นอยู่ ตอนแรกๆก็ตระเวนหาหมอไปทั่วเหมือนกัน ดีใจด้วยที่ดีขึ้นเยอะแล้วนะคะ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ ^^ จากคุณ : sokheang14 - [ 10 เม.ย. 51 13:00:16 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เราก็เป็นค่ะ เป็นมา10กว่าปีแล้ว เรียกได้ว่าช่วงเวลาวัยรุ่น ไม่มีโอกาสได้แต่งตัวตามแฟชั่นกะเค้าเลยค่ะ แต่งตัวยากมากเพราะต้องคอยระวังไม่อยากให้คนเห็น ของเรานี่จะขึ้นในร่มผ้า ตามตัว ต้นแขน ต้นขากระจายเยอะเลยค่ะ แล้วก็มีที่หนังศีรษะ ไรผมบ้าง แต่หลังๆนี่ดีขึ้นมาก ถ้าไม่เครียดอาการจะดีขึ้นจริงๆนะคะ ช่วงสอบขึ้นเยอะมาก ถึงปากเราจะบอกไม่เครียดๆไม่กดดัน แต่ร่างกายมันแสดงออกมาค่ะ ว่าเราเครียด เพราะผื่นมันขึ้นกระจายเลย ก็ประโคมยารักษาอาการกันไป เราโชคดีที่ที่เล็บไม่มีการมาก อย่างมากก็แค่เล็บบุ๋ม แต่ยังไม่มีอะไรมากกว่านั้นค่ะ อยากรบกวนถามค่ะ ว่าผื่นบริเวณที่มันหายแล้ว เรายังต้องทายาเพื่อคุมไม่ให้มันเห่ออีกรึเปล่าคะ เพราะสังเกตว่าบริเวณที่เราทายาจนหายแล้ว เวลามันเครียดขึ้นมาอีก บริเวณนั้นก็จะเป็นอีกน่ะค่ะ ปล.เราใช้ยาที่มีสเตียร์รอยด์อยู่ด้วยน่ะค่ะ เลยไม่อยากทานานๆ เวลาทาแล้วมันหายแต่สีผิวก็ยังด่างๆ สีไม่เสมอกันน่ะค่ะ กลุ้มใจ จากคุณ : จนปัจจุบัน - [ 10 เม.ย. 51 13:31:23 A:58.9.26.242 X: TicketID:077392 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อ้อ รบกวนถามพี่ เส้นเล็กต้มยำใส่ถั่วงอกดิบ อีกเรื่องนะคะ เห็นพี่พูดถึงเรื่องเพื่อนร่วมงาน พี่มีวิธีบอกคนรอบข้างยังไงเหรอคะ ให้เค้าเข้าใจแล้วไม่รังเกียจเรา บอกตรงๆค่ะ ตอนนี้คนรอบข้างไม่มีใครรู้เลยว่าเราเป็น นอกจากคนในครอบครัว เพราะเราระวังตัวเองมาก ถ้ามันโผล่ออกมานอกร่มผ้าแล้วคนถามเราก็จะบอกว่าผิวมันลอก คันอะไรก็ว่าไป แล้วกลับบ้านประโคมยาสุดชีวิต บอกตรงๆค่ะ ไม่กล้าพูดจริงๆ ปากหนักมาก พูดไม่ออก กลัวคนรังเกียจ เพราะภาพลักษณ์เราในสายตาคนอื่นค่อนข้างดี กลัวว่าถ้าเค้ารู้แล้วจะมีปฏิกิริยาที่ไม่ดีกับเราน่ะค่ะ ถึงมันไม่ติดต่อแต่ก็เป็นโรคที่ไม่สวยงาม T_T เป็นความทุกข์ที่ปรึกษาใครไม่ได้ ทุกวันนี้จะรักษาระยะห่างกับคนรอบข้างพอสมควรค่ะ แล้วอีกอย่าง ไม่กล้ามีแฟนด้วยค่ะ กลัวเค้าจะไม่เข้าใจ เพราะอย่างที่บอกคนผ่านไปผ่านมาจะไม่รู้เลยว่าเราเป็น ทั้งที่จริง....ข้างในด่างดวงมาก... ขอบคุณพื้นที่กระทู้นี้นะคะ และให้กำลังใจคนที่เป็นทุกคนค่ะ(ตัวเองด้วย) จากคุณ : จนปัจจุบัน - [ 10 เม.ย. 51 13:39:54 A:58.9.26.242 X: TicketID:077392 ]

ความคิดเห็นที่ 10 บอกไปเลยค่ะว่าเป็น เราจะผ่อนคลายมากๆ เวลาที่เราไม่ต้องปิดบังตัวเอง ว่าเราเป็นอะไร ไม่อย่างนั้นเราจะเครียดนะคะ ก็บอกเค้าไปบอกเค้าว่ามันไม่ติดต่อนะ เป็นโรคผิวหนังที่เกิดจากพันธุกรรม เหมือนคนเป็นงูสวัสนั่นแหละ ถ้าถามว่าแล้วทำไมเป็นรอยโรคแบบนี้ ก็คือว่าคนปกติโดยทั่วๆไปเนี่ย เค้าจะผลัดเซลล์ผิวกัน นานๆครั้งนึง แต่คนที่เป็นสะเก็ดเงิน บริเวณที่เป็นผื่นของรอยโรค เซลล์ทำงานผิดปกติผลัดผิวหนังออกมาตลอดเวลา ก็เลยเป็นรอยเหมือนสะเก็ดทับๆๆๆ กันจนชัดเจนขึ้นมา แต่ถ้าเราทายาสะเก็ดหายไปแต่ฤทธิ์ยาก็ทำให้ผิวหนัง ด่างเป็นรอยขาวๆ อยู่ดี ต้องใช้เวลาสักพักจึงจะหายด่างถ้ารอยไม่เห่อซ้ำขึ้นมาอีก ถ้าคนรอบข้างรู้ เราไม่ต้องระวังตัว เราก็จะไม่เครียดค่ะ สำหรับเรื่องแฟน เราโชคดีที่คบกับแฟนมานานตั้งแต่ยังไม่เป็น แต่เป็นแล้ว เค้าเข้าใจ ก็เลยไม่มีปัญหา อย่าไปวิตกเรื่องนี้เลยค่ะ คนที่เค้ารับไม่ได้ก็แสดงว่าไม่รักเราจริง เพราะงั้นอย่าไปใส่ใจ ดูแลตัวเองมากๆค่ะ อย่าท้อ เรายังได้ยืนบนหินก้อนใหญ่กว่าคนอีกหลายคนมากๆ โรคบางโรค คนที่เป็นยืนอยู่บนหินก้อนนิดเดียวเองจะตกเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ สู้ ๆค่ะ ชีวิตต้องดำเนินต่อไป จากคุณ : เส้นเล็กต้มยำใส่ถั่วงอกดิบ - [ 10 เม.ย. 51 14:06:21 ]

ความคิดเห็นที่ 11 "เหมือนคนเป็นงูสวัสนั่นแหละ"...ไม่เหมือนครับ งูสวัสดิ์ ติดต่อครับ ยกเว้นรอยโรคที่เกิดจากงูสวัสดิ์ครับ จากคุณ : ทะยานฟ้า - [ 10 เม.ย. 51 14:14:40 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เราเองไม่ได้เป็น แต่ว่า เราเป็นอีกอย่างที่เกิดจากภูมิแพ้ผิวหนังเหมือนกัน หมอบอกว่าไม่มีทางหายเป็น (ฮือ ฮือ) ตุ่ม ๆ ที่รูขุมขนเหมือนขนคุด อายคนอื่นเหมือนกันค่ะ เหมือนเป็นปมด้อยเลย แต่ดีนะที่แฟนรับได้ อิอิ หลัง ๆ ก้อเลยปลอบใจตัวเองว่า อาจจะเป็นว่าเจ้ากรรมนายเวร หลัง ๆ พอสวดมนต์ ก้แผ่เมตตาให้ขออโหสิกรรมจากเค้า เชือ่ไหมเราสังเกตว่า หลัง ๆ มันริ่มดีขึ้น แล้วมีคนมาแนะนำให้ ทานอาหารเสริม แล้วที่แปลกที่สุดคือ มีเพื่อนที่เค้าอยู่ ปีนังเค้าบอกว่าลูกชายเค้าเป็นสะเก็ดเงินแล้วรักษากับหมออินเดียโดยอิงตำราอายุรเวท ตอนนี้ เค้าหายสนิทแล้ว เราเองเลยฝากเค้าเอายามาให้ ตอนนี้ เราเองก็ดีขึ้นมาก ทางหมออินเดีย เค้าบอกว่าให้ เรางดเนื้อสัตว์ นม เนย ชีส คนที่เป็นสะเก้ดเงินนั้น ให้ทานมังสวิรัติเลย เพื่อน ๆ ที่เป็นโรคผิวหนังที่ไม่หาย เราเข้าใจความรู้สึกค่ะ ลองทานมังสวิรัติดู นะคะ อาจจะช่วยได้ในขั้นต้น ปรับสมดุลย์ จากข้างใน ..... จากคุณ : เป็นเหมือนกัน - [ 10 เม.ย. 51 14:55:41 A:203.146.96.242 X: TicketID:168560 ]

ความคิดเห็นที่ 13 "มีเพื่อนที่เค้าอยู่ ปีนังเค้าบอกว่าลูกชายเค้าเป็นสะเก็ดเงินแล้วรักษากับหมออินเดียโดยอิงตำราอายุรเวท ตอนนี้ เค้าหายสนิทแล้ว " ขอวิจารณ์ข้อความข้างต้นครับ 1.โรคสะเก็ดเงิน  อาจมีช่วงเวลาที่โรคสงบ (remission) ได้  และอาจจะสงบไปเป็นปีๆ  แต่จะไม่หายขาด  สักวันก็จะปรากฎอาการขึ้นใหม่  ถ้าหายขาด ก็เป็นไปได้ว่าวินิจฉัยโรคผิด  เพราะมีอีกหลายโรคที่ดูคล้ายโรคสะเก็ดเงิน และรักษาให้หายขาดได้ เช่น โรค Chronic eczema 2.การที่ได้ยาตำหรับอินเดียแล้วดีขึ้น  อยากแนะนำให้ส่งยาไปตรวจหาสาร steroid ครับ  ถ้าพบสารนี้  ก็ไม่แปลกที่อาการของโรคสะเก็ดเงินจะดีขึ้น จากคุณ : ส.มโนมัย - [ 10 เม.ย. 51 15:26:51 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เป็นมา ตั้งแต่ อายุ 24 เช่นกัน   เริ่มเป็นที่ศีรษะก่อนนิดเดียวค่ะ ปัจจุบันเป็น 15 เปอร์เซ็นต์ของร่างกาย   กลัวคนจะรังเกียจจนเลิกกลัว รักษามาตั้งแต่โรงพยาบาลเอกชน  สถาบันโรคผิวหนัง  ปัจจุบันรักษาศิริราช เพราะใกล้ที่ทำงานที่สุด  ไม่สามารถจะฝ่าการจราจรข้ามไปถึงฝั่งบางกอกได้ค่า     อยากให้คนเป็นทุกคนรักษาสุขภาพกาย และใจค่ะ ให้ดีค่ะ   เพราะสุขภาพจิตสำคัญ  มาก   อย่าอายนะคะ เพราะว่ามีคนเป็นเยอะ  พยายามหลีกเลี่ยงของหมักดอง  ยาอะไร สมุนไพรทั้งหลาย ลองมาหลายอย่างแล้ว  ไม่มีผลอะไร   ยินดีให้คำปรึกษา นะคะ  เพราะรักษาตัวมา 12 ปีแล้วค่า  หลังไมค์มานะคะ http://www.si.mahidol.ac.th/project/psoria/index.asp จากคุณ : โอ้เอ้บางแสน - [ 10 เม.ย. 51 20:11:51 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ขอบคุณทุกๆท่านครับ ขอให้ทุกท่านที่กำลังเป็นอยู่ได้วิธีรักษาโดยเร็วน่ะครับ และขอให้มีสุขภาพกายและใจที่เข้มแข็ง ขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆท่านเลยน่ะครับ จากคุณ : pure_short - [ 10 เม.ย. 51 21:16:18 ]

ความคิดเห็นที่ 16 พ่อเราเป็น เป็นมาตั้งแต่หนุ่ม เขาบอกว่ามันเกี่ยวกับการผลัดเซลล์ป้ะ ที่ว่ามันผลัดเร็วไป ต้องทานยาตลอด ยามีผลต่อตับอย่างโหดเลย หยุดกินแล้วขึ้นทันที ต้องฉายแสงด้วยล่ะ โรคนี้เป็นแล้วไม่หายค่ะ มีแต่สงบ กับกำเริบ อย่าไปเครียดค่ะ เครียดแล้วผื่นยิ่งขึ้นนะคะ ถ้ามันหายไม่ได้ ก็อยู่กับมันอย่างมีความสุขดีกว่า(ก็ไม่หายแล้วหนิ) แล้วก็อยู่กับแพทย์แผนปัจจุบันดีที่สุดค่ะ ยาแผนโบราณยาต้มยาหม้อพยายามอย่ากิน ไม่ได้ดูถูกหรือว่ายาแผนโบราณนะคะ แต่พวกแหกตามันเยอะ ใส่เสตียรอยลงไป(ก็ต้องดีขึ้นอยู่แล้ว ก็เสตียรอยหนิ) คนที่ชอบหากินบนความทุกข์คนอื่นมันมากอยู่ แล้วก็ เหล้านี่ตัวกระตุ้นเลยนะคะ ห้ามดื่มเด็ดขาด! อย่าเครียดนะคะ เป็นกำลังใจให้ คนเป็นสะเก็ดเงินก็เหมือนคนทั่วไป ไม่ได้ต่างกันค่ะ จากคุณ : สวัสดีบีเวอร์ - [ 11 เม.ย. 51 03:20:43 ]

ความคิดเห็นที่ 17 แนะนำที่ศิริราชค่ะ พ่อไปรักษที่นั่นแล้วดีขึ้นมากๆ จากคุณ : เป็ดเทศ (เป็ดเทศ) - [ 11 เม.ย. 51 04:12:35 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เข้ามาขอความรู้ค่ะ  ไม่เคยเป็น และก็ไม่เคยเห็นใครเป็น ฟังๆ ดู มันก็ไม่ได้ร้ายแรง แต่มันฝังกับเรานานจังค่ะ เดี๋ยวต้องไป search ดูรูปสักหน่อยแล้วว่าเค้าเป็นกันยังงัย น่าเห็นใจน่ะค่ะ   เราคิดว่าถ้าเราเป็น  เราควรจะคบหาใครสักคนที่เค้ามีใจให้เราด้วย เพื่อมาเป็นเพื่อนคอยปรึกษา หรือเป็นกำลังใจ ปรึกษา  จะได้ลดความเครียดลงนะ ถ้าคนรอบข้างเข้าใจ เค้าไม่รังเกียจหรอกค่ะ เหมือนคนเป็นโรคแพ้น้ำเหลือง ที่มีตุ่มเหมือนยุงกัดเยอะๆ เค้าก็ยังมีแฟนได้เลย  อย่าปิดกั้นตัวเองเลยค่ะ เอางี้แล้วกัน  ไม่ว่าจะสถานการณ์ไหน ขอให้ทุกคนสู้ๆ ค่ะ จากคุณ : ผ่านมาอ่าน (เค้าว่าหนูดื๊อดื้อ) - [ 11 เม.ย. 51 11:48:59 ]

ความคิดเห็นที่ 19 มาร่วมแชร์ประสบการณ์ เราเริ่มเป็นตอนอายุ 19 ขึ้นปีสองใหม่ๆ(ปัจจุบัน 24 ผื่นไม่มีแล้ว) ตอนแรกมีผื่นนิดเดียวประมาณเหรียญสิบ เป็นอยู่สองเดือนไม่หายก็เลยไปหาหมอที่คลีนิคผิวหนังชื่อดังแห่งนึง หมอบอกว่าน่าจะป็นผิวหนังอักเสบก็จับฉีดยาที่แผล(ทราบทีหลังว่ามันเป็นสเตียรอยด์) วันเดียวได้ผลค่ะ หาย แต่อาทิตย์ถัดมาเห่อมากกว่าเดิมผื่นเริ่มกระจายเป็นหลายจุด ตั้งแต่นั้น ไปหาหมอมาหลายที่ (ยกเว้นที่ศิริราชที่เค้าว่าดีไม่ได้ไปแฮะ) มันก็เป็นมากขึ้นเรื่อยๆ เรารักษาหลักๆที่สถาบันโรคผิวหนัง เริ่มจากทายา ตัวแรกเป็นน้ำมันดินไม่เวิร์ก เปลี่ยนเป็นสเตียรอยด์มาใช้แล้วผื่นยุบ แต่พอหยุดก็เห่อกว่าเดิม เห่อแล้วยุบอยู่สามเดือนได้ เริ่มเป็นประมาณ 10-15% ของร่างกาย รวมที่ศรีษะ เริ่มทายาไม่ไหว หมอเปลี่ยนให้เพิ่มฉายแสง อาทิตย์ละ สามวัน ค่าฉายครั้งละ350 เราเบิกไม่ได้ ค่าใช้จ่ายสูงมากแต่ก็ทนฉายจนครบคอร์ส สรุปว่ายังไม่ดีขึ้น (แต่ตัวดำขึ้น) หมอตัดสินใจให้ทานยา Neotigason ยาแรง มีผลอันตรายกับตับ ห้ามตั้งครรภ์ แพงด้วยเม็ดละ 80 บาทได้ กินวันละเม็ด ดีขึ้นมาหน่อยไม่ค่อยคันละ แต่เพราะความแพงของยาบวกกับอันตรายถ้ากันมากๆ ก็กินยาอยู่สามสี่เดือนแล้วเลิกกิน เหลือทายาอย่างเดียว เคบไปรักษาแบบกินสมุนไพรก็ไม่หาย เป็นมากกว่าเดิมอีก คนที่เป็นคงรู้กันดี ว่ามันคันมันทรมานแค่ไหน เวลานอนตื่นมาตอนเช้ารอยเลือดเลอะเป็นจุดเต็มเตียง เพราะผื่นที่หลัง ตอนเราหลับเราก็เกาไม่รู้ตัว เป็นอย่างนี้ตลอด เราไม่กล้าแต่งตัว ไม่กล้าไปว่ายน้ำ พยายามศึกษาข้อมูลเรื่องนี้อยู่นาน จนเมื่อปีที่แล้วเราอ่านหนังสือเล่มหนึ่งเกี่ยวกับการรักษาด้วยวิธีธรรมชาติ บวกกับค้นหาความรู้จากอินเตอร์เน็ต ทั้งสองอย่าง เราเริ่มเปลี่ยนจากสบู่ที่ใช้อาบน้ำ ซึ่งเป็นสาเหตุการระคายเคืองผิว เปลี่ยนมาใช้สบู่ที่มี ph5.5 ของเราใช้ยูเซอรีน สลับกับเซตาฟิล มันไม่ค่อยหอมหรอกแต่ได้ผล ผิวเราไม่ค่อยแห้ง หรือไม่งั้นก็อาบน้ำไม่ฟอกสบู่อะไรเลยถ้าวันไหนไม่ได้ออกไปไหน อาบเสร็จก็ใช้ครีมบำรุงของสถาบันโรคผิวหนัง ผิวก็ดีขึ้น เราเริ่มกินวิตามินเสริม กินวิตามินเอ สลับกับวิตามินอีเว้นวัน และกินวิตามินซีธรรมชาติและบริวเวอร์ยีสต์ อ้อ น้ำมันอีฟนิ่งพริมโรสด้วยทุกวัน บริวเวอร์ยีสนี่จำสรรพคุณไม่ค่อยได้ละ ถ้าจำได้เดี๋ยวจะมาบอกอีกทีค่ะ  เลี่ยงทานนมวัว ของหมักดองแอลกอฮอลล์ ห้ามนอนดึก ตอนนอนให้ได้วันละไม่ต่ำกว่า 6 ชั่วโมง ออกกำลังกายอะไรก็ได้ นิดๆหน่อยก็ยังดี ห้ามขัดผิว ขี้ไคลมันเยอะก็ปล่อยมัน ผ่านไปสีห้าเดือนผื่นเรายุบลงเรื่อยๆ ระหว่างนี้ก็ทายาบ้าง ไม่ทาบ้าง ทาเฉพาะวันที่มันคันมากๆ ก็กินยาแก้แพ้บ้างบางครั้ง อย่าไปใส่ใจเรื่องผื่นนักค่ะ หากิจกรรมอื่นทำ เบนความสนใจไปเรื่องอื่น เมื่อเดือนตุลาปี50 ผื่นเราน้อยลงมากเหลือแทบไม่ถึง 1% เราดีใจมาก จนตอนนี้ บอกได้ว่าไม่มีผื่นแล้วค่ะ กลับมาใช้สบู่ทั่วไปได้แล้ว ไม่ได้ทายาอะไรเลย ทานวิตามินอย่างเดียว ก็ทานน้อยลงค่ะ แต่วิตามินเอกับอี นี่ทานสองเดือนแล้วต้องหยุดเดือนนึงนะคะ ไม่งั้นจะอันตรายเกินไป ตอนนี้เราไม่มีผื่นแล้ว แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันจะกลับมาอีกเมื่อไหร่ เราก็ต้องคอยระวังสุขภาพตัวเองมากๆ เพราะรู้ดีว่ามันจะเป็นอีกได้ เราอยากให้คนอื่นที่เป็นหายเหมือนเราบ้างก็เลยมาเล่าสู่กันฟัง จริงๆรายละเอียดเรื่องทานวิตามินมันก็มีอีกเยอะ ถ้าใครสนใจก็ถามเราได้นะคะ หลังไมมาก็ได้ เราอยากให้คนอื่นหายบ้าง ขอโทษนะคะที่เขียนยาวไปหน่อย หวังว่าคงเป็นข้อมูลให้กับเพื่อนได้บ้างไม่มากก็น้อยนะคะ จากคุณ : แม่ค้าหน้าแป้น - [ 11 เม.ย. 51 12:53:47 ]

ความคิดเห็นที่ 20 กลับมาอ่านคห.ของหลายๆท่านรู้สึกมีกำลังใจค่ะ ความจริงเราก็ทำใจมานานว่า ไหนๆก็รักษาไม่หายแล้ว ก็มองมันเป็นเพื่อนไปเลยค่ะ แบบเพื่อนจ๋าตอนนี้ชั้นต้องการสวย อย่าพึ่งเห่อนะจ๊ะ ไรงี้ //ฮ่าๆๆๆ จะลองหาวิตามินมาทานบ้างค่ะ หายไม่หายไม่รู้ แต่อย่างน้อยผิวน่าจะดีขึ้น ขอบคุณทุกคนที่มาร่วมแสดงความเห็นนะคะ ขอบคุณจขกท.ด้วยค่ะ จากคุณ : จนปัจจุบัน - [ 11 เม.ย. 51 17:14:32 A:58.9.26.40 X: TicketID:077392 ]

ความคิดเห็นที่ 21 อยากให้สร้างบล็อกขึ้นมานะ จะได้เป็นแหล่าข้อมูลทางเน็ตอีกทางหนึ่ง สำหรับคนข้างหน้า อ่านกระทู้นี้แล้ว ใจอิ่มเอิบดีจัง จากคุณ : my heart will go on - [ 11 เม.ย. 51 21:45:46 A:125.24.67.152 X: TicketID:168509 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ถ้าเลิกสนใจมัน มันจะหายไปเอง ส่วนมากที่อาการกำเริบเพราะไปครุ่นคิดถึงมัน แล้วก็จะแคะแกะเกา ลูบคลำ มันก็เลยไม่หายสักที ลองทำใจให้มั่นคง ลืมมันไปสักพัก หรือลืมมันไปเลย จะดีขึ้นครับ จากคุณ : satitp - [ 12 เม.ย. 51 17:23:30 ]

ความคิดเห็นที่ 23 หนังสือชีวจิตก็เคยแนะนำไว้นะคะ จากคุณ : ลูน่า เลิฟกู๊ด - [ 12 เม.ย. 51 21:41:56 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ขอขอบคุณทุกความเห็นอีกทีครับ ทั้งความเห็นเก่าและใหม่ ผมนำความคิดเห็นของทุกท่านไปให้คนรู้จักที่เป็นอยู่(ที่ทำให้มีกระทู้นี้ขึ้นมา) ดูเค้าเองก็มีกำลังใจมากขึ้น ถือเป็นประโยชน์อย่างมากที่ทุกท่านช่วยแชร์ความรู้สึกนี้ทั้งต่อตัวท่านเองและบุคคลท่านอื่นๆ ขอให้ทุกท่านหายจากโรคภัยไข้เจ็บทุกสิ่งทุกอย่างด้วยน่ะครับ ยังรับฟังความคิดเห็นต่อน่ะครับช่วยกันลงเยอะๆน่ะครับ จากคุณ : pure_short - [ วันเถลิงศก (15) 16:38:52 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เส้นเล็กต้มยำใส่ถั่วงอกดิบ และทุก ๆ ท่านที่กำลังเปนโรคนี้   ---->>> สู้ ๆ ค่ะ จากคุณ : apple_meppo - [ วันเถลิงศก (15) 21:05:16 ]

ความคิดเห็นที่ 26 อยากร่วมแชร์ประสบการณ์ตรงด้วยคนค่ะ... เริ่มเป็นตอนอายุ 15 ตอนนี้ 25... สิบปีแล้วไม่น่าเชื่อ!! เริ่มจากเป็นที่ศีรษะ เต็มไปหมด คันมากๆ ทายา tropical, dermovate, ta location ทุกอย่างยังไงก็ไม่หาย ไม่ดีขึ้น... ช่วงที่เรียนมหาลัย มีทั้งยาแก้เครียด... ยาแก้แพ้กินทุกวัน... อ้ออ ด้วยความที่ปกติเป็นคนเครียดไม่รู้ตัว... เคยคิดถึงขนาดจะไปหาจิตแพทย์ แต่จนแล้วจนรอดก็ยังไม่ได้ไป จนกระทั่งกิน MTX เหมือนจะดีได้สักแป๊บ...ยังไม่ทันหยุดกินยา ก็ดื้อยา MTX ไม่ช่วยอะไร...ลองกินหลายรอบไม่ดีขึ้น จากประวัติหมอเลยคิดว่าดื้อยา สองสามปีที่ผ่านมาก็เริ่มกินยาตัวอื่น....สะเก็ดเงินที่ตัวและเล็บเริ่มขึ้นเยอะขึ้นเรื่อยๆ เพราะว่าทำงานแล้วเครียด... กินยาตระกูลซัลฟาร์ (จำชื่อไม่ได้) กินไปจนครบโดส ก็ไม่ดีขึ้น แต่ก็ไม่แย่ลง ยังคันเหมือนเดิม ลอกเเป็นแผ่นๆ ทั้งหัวเหมือนเดิม.. หยุดกินยาไปสักพัก...หมอบอกฉายแสงดีกว่า ก็เอาตามหมอบอก... ฉายก็ฉายค่ะ... ฉายแล้วก็ดีนะคะ ฉายไปทั้งหมดสิบห้าครั้ง อยากบอกว่าแสบไปทั้งหัว...ฉายแล้วก็ยุบแต่ยุบไม่หมด แต่ว่าแป๊บเดียวไม่ถึงสองเดือนเลย กลับมาเป็นอีกละ คราวนี้หมอเลยให้กิน neotigason (เหมือนคุณแม่ค้าหน้าแป้น) กินแล้วทรมานอีกละ...ตัวแห้ง ปากลอก ทรมานค่ะทรมาน... กินไปได้ไม่ถึงสองเดือนดีเลย... สะเก็ดเงินแบบ กั๊ดเตต ผุดออกมาทั้งตัวภายในวันเดียว ตอนเช้าเป็นที่คอลงมาถึงท้อง ตอนแรกยังชิวๆ ไม่เครียด เพราะว่าชินแล้ว ตกบ่ายเริ่มออกที่หลัง...เห็นท่าไม่ดี ตกใจมากไปหาหมอ... สรุปเลิกกิน tigarson เพราะผลออกมาไม่ค่อยดี ท่าทางจะดื้อยาเหมือนเคย... ปัจจุบันกิน cyclosporin เม็ดละ 320 แพงจัง เพราะเป็นโรงบาลเอกชน... ต้องกินติดต่อกัน 8 อาทิตย์ แต่ว่าเห็นผลตั้งแต่สองเม็ดแรก...ยุบหมดเลย ไม่น่าเชื่อ หมอบอกว่าเค้าไม่ค่อยอยากจ่าย เพระว่ามันอันตรายต่อตับกับไต แต่ว่ารักษากับหมอมานานไม่หายสักที เค้าก็เลยบอกว่าเอาตัวนี้ไปลองละกัน... ตอนนี้ก็รอดูว่ากินครบแปดอาทิตย์แล้วจะยุบไปนานป่าว กะว่ากินหมดคราวนี้จะเลิกกินยาไปสักพัก รู้สึกว่าทั้งร่างกายของตัวเองเต็มไปด้วยยา ทุกวันนี้ก็ดูแลรักษาตัวเองนะคะ...ออกกำลังกายทุกวัน.. พยายามไม่คิดมาก.... สักวันมันต้องดีขึ้น สุดท้ายละ เคยไปหาหมอที่ศิริราชจำชื่อไม่ได้แล้ว แต่โดนหมอด่ากลับมาว่าไม่ได้เป็นสะเก็ดเงินแหละ...เค้าหาว่าเราคิดมาก แล้วก็ถามเราว่า เราไปหาหมอที่ไหน หมอคนไหนบอกว่าเราเป็นสะเก็ดเงินเนี่ย... พอเราบอกหมอคนที่เราหาประจำ หมอคนนั้นที่ศิริราชเค้าบอกว่า อ่อออ ถ้าเป็นหมอคนนี้บอก งั้นเราก็คงเป็นสะเก็ดเงินแหละ... เรางงเลยทีเดียว หลังจากนั้นเลยไม่ได้ไปที่นั่นอีกเลย เพราะคิดว่ากลับมาหาหมอคนเดียวดีก่า คนอื่นที่เป็นอยู่ก็สู้ๆนะคะ มีอะไรดีๆ เอามาแบ่งปันกันด้วยน้า...ถ้าหายจะได้หายด้วยกัน ยาวไปนิด...ขอโทษนะคะ แต่อยากระบายด้วย :P จากคุณ : t-i-c-k - [ 17 เม.ย. 51 21:26:51 ]