ไปเชียงใหม่กลับมาแล้วคะ
อาการตอนนี้ดีขึ้นกว่าช่วงแรกๆเยอะ พอสมควร
ร้องไห้เป็นเวลาprime time เช้าๆกับดึกๆ
ยานอนหลับก็งดๆบ้างแล้ว แต่ก็ต้องอาศัยตอนนอนไม่หลับด้วยบ้าง
เราไปเชียงใหม่มาหวังจะลืมๆเรื่องเลวร้ายที่ต้องเผชิญกับความจริง
พี่ๆหลายคนรอบข้าง รวมทั้งในนี้ เฝ้าปลอบใจ
แต่หัวใจมันก็ยังบอบบางมากเลยคะ
ไปอยู่เชียงใหม่ 7 วัน มาเป็นเอาหนักอีกรอบเมื่อวานตอนจะกลับ
มันเหมือนอยู่คนเดียวไม่มีเค้าแล้ว เค้าไม่แคร์เราแล้ว
ไม่โทรหาเราแล้ว
เราคงไม่ต้องซื้อของฝากใครแล้ว
รู้นะคะว่าไม่ควรคิดอะไรเกี่ยวกับเค้าอีก แต่หัวใจมันก็ห้ามไม่ได้เลย
จนวันนี้มานั่งทำงานเช้คเมล์ก็เห็นว่าเค้าแอดhi5เรามา
จิตเลยพะว้าพะวงไปเรื่อยแกว่งไปมาทำอะไรไม่ถูก
ท่องไว้เค้าไม่เคยรักเราจิง ท่องๆไปน้ำตาก็ไหลไป
ด้วยจิตใจแบบนี้เลยอยากรู้ก็เลยกดดูhi5เค้า
จิตใจก็แย่ลง เห็นหน้าผู้หญิงคนที่เค้าเลือก น้ำตาก็ยิ่งพลั่งพรู
ไปไหว้พระมา กรวดน้ำอธิษฐานตลอด ขอให้เวรกำที่
ได้เคยทำไว้ ให้แยกออกจากกัน ให้จบกันในชาตินี้ชาติหน้า
เสียใจมากเลยคะ
ทำไมเรายังไม่ลืมเค้า
ทำไมคำพูดทุกคำของเค้า 2 คนยังวนเวียนอยู่รอบตัวเรา
ทำไมค่ะ
ต้องใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะยอมรับความจริงที่ต้องเจอได้
มันล้าไปหมดเลยคะ
ทำไมพี่ผู้หญิงคนนั้นเค้าปล่อยให้คนที่เค้ารักมาหลอกผู้หญิงอีกคน
ทำแบบนี้ทำไม
แล้วพอวันนี้ที่เค้าเลือกกัน เราก็ไม่มีค่าความหมายอะไรที่ต้องคงอยู่
คำพูดทุกคำมันฝังอยู่ในหัวใจ
อยู่ในความคิด
เมื่อคืนกว่าจะนอนได้ปาไปตี 4
แย่จังเลยนะคะ
ต่อให้เราไปอยู่ที่ไหนไกลแค่ไหน
แต่เรื่องที่เกิดขึ้นก็ยังคงอยู่กับเราต่อไป....
http://www.pantip.com/cafe/lumpini/topic/L6455124/L6455124.html
แก้ไขเมื่อ 17 เม.ย. 51 15:05:11