เรื่องที่จะเล่าเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวผมเอง เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมานี้เอง จนตัวเองจ้องไปนอนที่โรงพยาบาลตำรวจที่ตึกฉุกเฉิน ในความคิดของคนเราเรื่องของแกงค์ป้ายยาเราได้กิตติศัพท์มาบ้างแล้ว ในใจผมบอกได้เลยว่าไม่เชื่อเรื่องแกงค์ป้ายย้าจะมีจริง และแล้ววันที่โชคร้ายที่สุดสำหรับผมก็มาบรรจบกัน ผมไปธุระที่สีลม ช่วงสายของวันเสาร์ที่ผ่านมาโดยการนั่งรถแท็กซี่เพื่อขึ้นตึก ๆ หนึ่งที่หน้าสถานีรถไฟฟ้าชิดลม จนลงมาจากตึก ด้วยเป้นวันเสาร์เวลาบ่ายนิดๆ ทำให้อากาศร้อนมาก คนแทบไม่มีเดินตามท้องถนน โดยตัวผมได้เดินแบกเป้สะพายหลัง 1 ใบพร้อมอุปกรณ์ทำมาหากินเต็มเป้ ช่วงเวลาที่กำลังเดินมาขึ้น รถไฟฟ้าที่อยู่ติดกันหน้าตึก ผมได้เห็น ชาย 2 คน ซึ่งคาดได้ว่าเป้นชาวต่างชาติชาวอาหรับ 2 คน กำลังยืนรอใครอยู่แน่ๆ ผมไม่สนใจ จึงเดินผ่านไป แต่แล้ว ชาวอาหรับ 2 คนนั้นกลับเรียกผมให้หยุดเพื่อที่เขาจะจับมดที่หลังผมให้ ซึ่งเขาพูดเป็นภาษาไทยแต่เป็นสำเนียงของชาวอาหรับ ช่วงเวลานี้เอง ที่เขาทำอะไรกับหลับผมซึ่งเขาบอกว่า จะจับมดให้โดยการเอานิ้วมือมาสะกิดที่ข้างลำคอ แล้วไล่มาเรื่อยๆ จนถึงหัวไหล่ เขาปล่อยมือออกจากตัวผม แล้วก็สอบถามเรื่องเส้นทางที่จะไป ถนนข้าวสาร หลังจากนั้นไม่ถึง 30 วินาที แทบไม่น่าเชื่อเลยว่า ตัวผมเองเหมือนโดนบีบตาให้หลับ และ ตัวเราล่องลอยไปเรื่อย ๆ ผมมารู้ทีหลังว่า ได้เดินทางไปกับ ชาวอาหรับ 2 คนนั้นโดยทางแท็กซี่ ซึ่งเขาพาผมนั่งไปในรถแท็กซี่นั้นด้วย เขาได้ถือเป้ของผม และได้เอาของทุกอย่างที่อยู่ในเป้ ซึ่งมีของสำคัญหลายชิ้นซึ่งสูญหายไป ไม่ว่าจะเป็นสมุดบัญชีต่าง ๆ รวมถึงกระเป๋าสตางค์ของผม ช่วงเวลาที่ผมอยู่ในรถับแกงค์นี้ ผมบอกตรงๆ ว่าผมจำอะไรไม่ไดอีกเลย จนมารู้สึกตัวทีหลังว่า ผมกำลังเดินอยู่ที่ สถานีรถไฟฟ้าสยาม เดินเข้าไปในสบาม โดยที่หาทางออกไม่เจอเป้นเวลานาน เหงื่อแตกเต็มตัว และเวลาต่อมา ร่างกายเกิดอาการชาไปทั้ง หน้า ปาก แขน และ ขา ผมออกมาจาก สยามดิส แล้วเดินมาทางนั้นเดินมาเรื่อยๆ (ที่ผมรู้ว่ามาจากทางสยามดิสเพราะกลับไปสอบถาม ร้านค้าเล็กๆ ข้างทางว่า ผมเดินมาจากทางไหน เพื่อรวบรวมเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเอง ) ผมเดินแบบไม่รุ้จุดหมาย จนเกิดอาการหน้ามืดอย่างแรง อาเจียน และ ไม่มีแรง จนสุดท้ายต้องพึ่ง มอเตอร์ไซด์รับจ้างที่ใกล้วัน ปทุมวนาราม ให้หาตำรวจ และ ตำรวจก็มาถึง พร้อใกบแจ้ง เจ้าหน้าที่ทาง ร.พ ตำรวจ เพื่อนำตัวผมเข้าห้องไอซียู ในช่วงเวลา บ่าย 2 โมง ผมเองไปรุ้สึกตัว อีกทีหลังจากทางแม่ และภรรยา พร้อมลูกมาหาผมที่โรงพยาบาลแล้ว
แทบไม่น่าเชื่อว่าคนอย่างผมอยุ่ในโลกแห่งวิทยาการที่ได้รับทราบข้อมูลข่าวสารก่อนใครผ่านทางหน้าจอคอมพิวเอตร์แต่ผมกลับ ไม่สามารถเอาตัวเองให้รอดพ้นจาก มิจฉาชีพ ได้เลยแม้แต่นิดเดียว
ป.ล.1 ก่อหน้านี้มีเหตุการณ์ระทึกกับผมเมื่อ 3 ปีที่แล้วเกี่ยวกับการขายโทรศัพท์มือถือผ่านทางอินเตอร์เน็ตแล้วเจอแก็งค์เชิดโทรศัพท์มือถือ แต่ครั้งนั้นรอดมาได้ เพราะได้ข้อมูลมาจากที่แห่งนี้เหมือนกันคือ PANTIP.com
ป.ล. 2 เหตุการ์ครั้งนี้สูยเสียทรัพย์สินดังนี้ เงินสด 3,000 บาท เงินสดกดจากตู้ ATM 6,400 บาท โทรศัพท์มือถือ 1 เครื่อง เบอร์โทรที่จำเป็นในกระเป๋าเป้ เครื่องเล่น MP3
จากคุณ :
ขอบคุณPANTIP
- [
13 พ.ค. 51 15:08:36
A:124.121.221.196 X: TicketID:144979
]
เกิดขึ้นกับตัวเองโดนแกงค์ป้ายยา ที่ ข้างล่างสถานีรถไฟฟ้าชิดลม
... เข้ามาดู
เรียนคุณนักหลับ #131