กลุ่มเป้าหมายของบทความ: นักไดเอ็ทมือใหม่ที่กำลังจะทำร้ายสุขภาพของตัวเอง นักไดเอ็ทมืออาชีพ ที่อยากจบอาชีพการไดเอ็ท แล้วเอาเวลาไปทำอาชีพจริงๆ ซะที
คาดว่าทุกคนคงเคยได้เห็นกระทู้ หรือได้ยินคนในชีวิตจริงของคุณที่ประกาศว่าจะลดความอ้วนอย่างจริงจังด้วยวิธีสุดโต่ง เช่น จะทานผลไม้มื้อละลูก จะทานแต่ผักเท่านั้น ไม่ทานอะไรเลยนอกจากน้ำเปล่า ดื่มนมมื้อละแก้ว ทานมื้อเดียวต่อวัน นอกจากนี้ยังมีสารพัดสูตร ที่จำกัดแคลอรีสุดๆ เจ็ดวัน สิบสี่วัน บางคนทานน้อยและประกบด้วยออกกำลังกายอย่างสุดโต่ง ออกครั้งละสองสามชั่วโมง หรือคนที่ทานยาลดความอ้วน อัดอาหารเสริมหลากหลายชนิด คนเหล่านี้อาจจะไม่เข้ามาถาม ปรึกษาผู้รู้ด้วยซ้ำ แต่พยายามจะดื้อทำอย่างที่ตัวเองคิดว่าถูกต้อง ถ้าคุณพบเห็นเค้าที่ไหน ปะการังอยากให้ยื่นบทความนี้ให้เค้าค่ะ เพราะไม่อยากเห็นใครต้องตกอยู่ในวงจรอุบาทก์เพราะการลดน้ำหนักอีก โดยเฉพาะเพื่อนหญิงและเด็กสาวที่ได้รับผลกระทบจากมันมากที่สุด
อยากให้เชื่อว่าปะการังเข้าใจ เจ้าความรู้สึก อยากผอม อยากผอมเร็วๆ จะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม เจ็บใจที่โดนเพื่อนล้อ โดนแฟนกดดัน จะเข้ามหาลัย จะเปิดเทอม จะไปงานแต่ง หรือไปแอบชอบใคร สารพัดเหตุผลที่คนยกมาบอกว่า ไม่มีเวลาแล้ว ต้องรีบลดให้เร็วที่สุด ต้องทรมานแค่ไหนก็ยอม หลายคนทราบดี เคยได้ยินมาแล้วว่าถ้าทานน้อยไปร่างกายจะปรับการใช้พลังงานลดลงและเสียกล้ามเนื้อ และสารพัดข้อเสียที่คนอื่นจะพยายามยกมาห้ามปราม ส่วนใหญ่ไม่ฟัง คิดว่ามันจะแย่ได้แค่ไหนกันเชียว เดี๋ยวผอมแล้วค่อยมาบำรุงสุขภาพก็ยังได้ หรือคิดว่า ยอมรับข้อเสียของมัน เพราะอยากผอมมากกว่า ไม่ผอมไม่ได้แล้ว หรือคิดว่า เราควบคุมตัวเองได้ ลดแล้วไม่โยโย่หรอก คุมอาหารดีๆสิ ทานยาลดความอ้วนแล้วทานยาหยุดสิ ไม่อ้วนขึ้นอีกหรอก
ผู้คนที่ทุกข์ทรมานกับวงจรอุบาทก์อ้วนๆผอมๆทุกวันนี้ เริ่มมาจากการคิดแบบนั้นค่ะ เริ่มมาจากการลดความอ้วนอย่างสุดโต่งในครั้งแรก หลายคนไม่ได้เจอน้ำหนักเก่าของตัวเองอีกเลยตลอดชีวิต หลายคนไม่ได้ทานอย่างคนปกติอีกเลย หลายคนน้ำหนักขึ้นๆลงๆเป็นสิบๆโล ทุกคนล้วนเริ่มมาจากการลดน้ำหนักแบบผิดๆ เพียงครั้งเดียว ถ้าคุณคิดว่าทำแล้วจะรอดไปได้ คุณคิดผิดค่ะ คุณเป็นมนุษย์เหมือนคนเหล่านั้น ผลกระทบจากการทำร้ายร่างกายด้วยการจำกัดพลังงานและอาหารมันก็เหมือนกันค่ะ คุณฝืนการเต้นของหัวใจไม่ได้ฉันท์ใด คุณก็หยุดการพัฒนาของวงจรอุบาทก์นี้ไม่ได้ฉันท์นั้น มันเป็นกลไกธรรมชาติที่อยู่เหนือการควบคุมของคุณ
เคยเห็นคนรอบข้างคุณหรืออาจจะเป็นตัวคุณเองก็ได้ที่พยายามกินน้อยมากๆ หรือออกกำลังกายเยอะจนจะบ้าตาย แต่น้ำหนักลดยากลดเย็น ไม่ลดเลยสักขีดเดียว หรือบางทีก็น้ำหนักเพิ่มมั้ยคะ คนเหล่านี้มองผู้คนรอบกายแล้วเศร้าใจ เห็นใครๆ ทานอาหารน้อยสักวันหนึ่งน้ำหนักก็ลดไปแล้วโลสองโล ส่วนตัวเองนั้นอดอาหารแทบตายยังไม่ลง ทานข้าวมื้อละจานเหมือนกับคนทั่วไปก็ไม่ได้เพราะมีแต่น้ำหนักจะเพิ่ม ต้องจำกัดอาหารไปเรื่อยๆ หรือไม่ก็พึ่งพายาลดความอ้วนเป็นกิจวัตร ไม่พ้นบ่วงนั้นสักที บางคนต้องอยู่ตรงนั้นไปสิบปียี่สิบปี หรือตลอดชีวิต เมื่อถึงจุดนั้นแล้วก็เพิ่งระลึกได้ว่า เมื่อก่อนเราก็เคยเป็นคนปกติเหมือนคนเหล่านั้น ทานปริมาณปกติแล้วก็ไม่อ้วนขึ้น หรือเคยลดน้ำหนักได้อย่างรวดเร็ว แต่ตอนนี้ทำไมทั้งๆที่พยายามจะผอม และมีวินัยการทานอาหารมากกว่าคนปกติทั่วไป กลับต้องมาตกอยู่ในสภาพแบบนี้ คนเหล่านี้ทรมานนะคะ และปะการังเห็นเยอะมากโดยเฉพาะผู้หญิงแทบทุกวัย ที่ทานเท่าแมวดมแต่บ่นเรื่องน้ำหนักตลอดเวลา
จริงๆแล้วการลดน้ำหนักโดยการกินที่เพียงพอ ใครๆก็ว่าเสียเวลา กินเยอะก็ผอมช้า ลองมาคิดกันดีๆอีกสักครั้ง สมมุติคุณเริ่มต้นลดน้ำหนักที่หนึ่งร้อยโล พยายามจะลดให้เหลือสัก 60 โล ถ้าคุณทานให้เพียงพอ ไม่มากและไม่น้อยเกินไป ก็จะลด 0.5-1 กิโลกรัมต่อสัปดาห์ ลดสี่สิบโลใช้เวลา ประมาณหนึ่งปีโดยได้นิสัยการกินและการออกกำลังกายที่ถูกต้องติดตัวไปตลอดชีวิต แต่ถ้าคุณเริ่มผิดโดยการกินน้อยๆไว้ก่อน ช่วงแรกก็อาจจะลดเร็วมาก สัปดาห์ละสามสี่โล ผ่านไปสองสามเดือนอาจจะตกอยู่ประมาณ 80 กิโล ทำไงคะ ยังมีอีก 20 กิโลจะต้องลด แต่เจอหิดปลาทูซะแล้ว จะกินน้อยออกกำลังกายมากแค่ไหน คราวนี้มันลดทีละขีดสองขีด คนส่วนใหญ่จะหมดความสนใจหันกลับไปกินแหลกจนน้ำหนักขึ้นซะก่อน บางคนก็อดทนจนพ้นจุดนั้นไปสู่เป้าหมายที่ต้องการ แต่ก็รักษาน้ำหนักเป้าหมายไว้ไม่ได้ เพราะว่าความอยากอาหารเพิ่มขึ้นกว่าเดิมหลายเท่าจากการทำงานของฮอร์โมนที่เปลี่ยนแปลง หรือช่วงชีวิตที่เปลี่ยนไปทำให้คุณไม่ได้สนใจเรื่องน้ำหนักอยู่ช่วงระยะหนึ่ง กว่าจะรู้ตัวอีกทีก็กลับมาอ้วนแล้ว คุณจะเสียเวลาในการลดๆเพิ่มๆ แบบนั้นไปอีกหลายปี และอาจไม่มีวันได้เห็นน้ำหนักเป้าหมายอีกเลย
ถ้าคุณต้องรีบ ไม่มีเวลาจะเสียให้กับความอ้วนอีก ก็ลดมันอย่างถูกวิธีค่ะ แทนที่จะเสียห้าปีสิบปี กับสงครามวงจรอุบาทก์นี้ ลดอย่างช้าๆให้ถูกวิธี เพื่อที่คุณจะได้ผอมไปตลอดชีวิตและไม่ต้องคิดเรื่องนี้อีก ถ้าคุณกำลังไฟแรงและเด็ดขาด กล้าประกาศว่าจะลดความอ้วนอย่างจริงจัง อย่าจริงจังโดยการอดอาหารและออกกำลังกายหักโหม แต่จริงจังโดยการลดความอ้วนอย่างถูกวิธี ค่อยเป็นค่อยไปและถาวร เอาแรงใจไปขวนขวายหาข้อมูลลดความอ้วนที่เชื่อถือได้และดีต่อร่างกาย ใช้พลังใจของคุณในทางที่ถูกค่ะ
ปะการังเชื่อว่าหลายคนที่อ่านบทความนี้ ได้ทำร้ายตัวเองไปแล้ว โดยการทานน้อยเกินไป อดทนหิวโหยอยู่เป็นระยะเวลานานๆ หรือออกกำลังกายหักโหมจนบาดเจ็บและอ่อนเพลียติดต่อกันหลายสัปดาห์หลายเดือน หลายคนคงมีคำถามว่า แล้วจะทราบได้อย่างไรว่าเราโดนโยโย่เล่นงานแล้ว หรือ อยากทราบผลกระทบที่การกระทำอย่างนี้มีต่อร่างกายของคุณ และที่น่าสงสัยมากกว่า คือทำอย่างไรจึงจะแก้ไขความผิดพลาดเหล่านั้น ให้ร่างกายกลับมาเหมือนคนปกติทั่วไป นี่เป็นที่มาของบทความ Yoyo series นี้ บทความตอนหน้า มาดูกันว่า การทานน้อยเกินไป ทำร้ายร่างกายคุณได้อย่างไร
จากคุณ :
ปะการังเรืองแสง 
- [
20 พ.ค. 51 21:51:39
]
++ Yoyo Series ตอนที่ 1 : หยุดวงจรโยโย่ก่อนที่มันจะเกิดขึ้น ++
