ความคิดเห็นที่ 1 มีวิธีหนึ่งที่ยังไม่ได้ทำค่ะ......หยุดคิด.....!!!! จากคุณ : robinpig - [ 24 พ.ค. 51 13:24:58 ]

ความคิดเห็นที่ 2 คนที่ทำร้ายเรา หยิบมีดมาแทงเรา หนึ่งแผล.. แต่ตัวเรา..ที่คิดถึงแต่เรื่องนั้นไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง ไม่ต่างอะไรกับทำร้ายตัวเอง ไม่รู้กี่แผลต่อกี่แผล ถ้าต้องแสร้งทำตัวเข้มแข็งต่อหน้าคนที่รู้จัก ลองไปเดินในที่ที่ไม่เคยไป ที่ที่ไม่มีคนรู้จักเราบ้างดีไหม อยากทำอะไรก็ทำ ยืนมองท้องฟ้าแล้วคิดอะไรไปเพลิน ๆิ ก็ได้ ยังไงก็เจอกันแค่ครั้งเดียวอยู่แล้ว ไม่เห็นต้องสนใจ วันนี้หน้ากากว่าจะไปสยาม แวะร้านขนมปัง นั่งกินขนมคนเดียว ถ้าฝนตก.. ก็คงดี คงได้บรรยากาศ ^^ ไปด้วยกันไหมคะ ;P แก้ไขเมื่อ 24 พ.ค. 51 13:30:53 จากคุณ : หน้ากาก - [ 24 พ.ค. 51 13:30:10 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ขอเอาใจช่วยครับ จากคุณ : ซีโร่ - [ 24 พ.ค. 51 13:40:14 A:64.178.96.109 X: TicketID:087715 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ไม่ต้องคิดค่ะ คิดเสียว่าสิ่งนั้นไม่มีค่าพอให้เราต้องคิดถึง ปล่อยมันไป ทำใจให้ว่าง  ปล่อยวาง หาสิ่งที่ตัวเองชอบ ทุกสิ่งอย่างมันขึ้นกับตัวเราเองทั้งสิ้นว่าจะคิดถึงสิ่งสิ่งนั้นหรือไม่ ค่ะ ตัวเราเองเท่านั้นค่ะที่ตอบคำถามนี้ได้ จากคุณ : เกลียวคลื่นกะสายลม - [ 24 พ.ค. 51 13:46:52 ]

ความคิดเห็นที่ 5 คุณพยายามที่จะทำมันมากเกินไป เหมือนคุณพยายามและตั้งใจกับอะไรมากเกินไป มันก็ไม่ได้แปลว่ามันจะออกมาดีเสมอไป ยิ่งเป็นเรื่องของความเสียใจด้วยล่ะก็ ยิ่งพยายามและตั้งใจจะลืม มันจะยิ่งทำให้คุณจำๆๆๆๆๆ ก็ไม่มีอะไรอีกนั่นแหละที่รักษาได้ นอกจากตัวคุณเอง ถ้าคุณบอกว่าคุณทำแล้วฉันทำแล้ว คุณกำลังหลอกตัวเองรึเปล่า คนที่อกหักแล้วบอกว่าทำใจ หลายคนและแม้แต่เรา ยังเคยหลอกตัวเองเลยว่าเข้มแข็งและทำใจได้ แม้แต่ใจตัวเองเรายังหลอกได้ จะหลอกไปทำไมกัน แต่ในวันนี้ที่รู้แล้ว เรายอมรับกับมันสิค่ะ คุณอย่าคิดว่าจะต้องลืม มันไม่มีอะไรที่เราลืมได้หรอกค่ะ ยิ่งเป็นเรื่องเราอยากจะลืม แต่มันต้องใช้เวลา ทุกสิ่งทุกอย่างจะค่อยๆเลือนหายไปเอง จะมากจะน้อยขึ้นกับคุณ ยิ่งคุณเร่งก็เหมือนคุณยิ่งทำร้ายตัวเองมากยิ่งขึ้นเท่านั้น เราจะบอกให้คุณเลิกคิด หรือหยุดคิดไม่ได้ เวลาคุณอ่านกระทู้ที่บอกให้ทำใจน่ะ จะมีวิธีมากมาย ซึ่งวิธีเหล่านั้น เป็นวิธีการที่ดึงดูดความสนใจของเราไปอยู่ที่อย่างอื่นมากกว่าเรื่องในอดีต แต่ทุกๆครั้งที่คุณกลับมาอยู่คนเดียว มันอาจจะทำให้คุณเจ็บเป็นทวีคูณ คุณทำใจนานเท่าไรล่ะ บางคนทำใจเป็นหลายปียังทำใจไม่ได้ คนเราต่างกัน อย่าเอาใครมาเป็นตัวกะเกณฑ์ชีวิตเราค่ะ เรากับเค้าไม่เหมือนกัน คนเราต่างกัน เราไม่รู้จะบอกยังไงเหมือนกัน เราเคยทำใจมาเกือบๆจะ 2 ปีแล้วล่ะ ถึงจะทำใจได้ หลอกตัวเองสักล้านครั้งว่าเข้มแข็ง แต่จริงๆกลับอ่อนแอเหลือเกิน หลอกตัวเองว่าลืมได้ ทั้งๆที่จำได้ทุกอย่างเลย เราก็เคยคิดว่าฉันทำมาทุกอย่างแล้ว แล้วเราก็ตั้งต้นใหม่ เริ่มทำใหม่ แต่เปลี่ยนวิธีการเป็นใช้ชีวิตแบบที่เราอยากให้เป็น ถ้าอยากร้องก็ร้อง อยากคิดก็คิด แล้วในที่สุด เราก็เบื่อเองอ่ะ เหมือนประมาณว่าบ้าให้พอ แล้วมันจะรู้สึกว่าพอกับมันสักที จากคุณ : เกิดจากความรัก - [ 24 พ.ค. 51 13:57:17 ]

ความคิดเห็นที่ 6 บ้าให้พอ แล้วมันจะรู้สึกว่าพอกับมันสักที ู ^ ^ ^ ใช่เลย!!! จากคุณ : หน้ากาก - [ 24 พ.ค. 51 14:10:59 ]

ความคิดเห็นที่ 7 มาเป็นกำลังใจให้คะ... ว่วนตัวช่วงนั้นก็... ทำให้ตัวเองสบายใจที่สุดคะ ไม่คิดอะไร อยากทำอะไรก็ทำ ประมาณเอาตัวเองเป็นศูนย์กลางจักวาลสักพัก และพอสบายใจก็ค่อยกลับมาแก้ ถ้ามันเป็นปัญหา จากคุณ : noot (thangthai_ladypink) - [ 24 พ.ค. 51 14:21:48 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ทุกปัญหาต้องแก้ที่ "ใจ" ค่ะ...ถ้า "ใจ" ยังแก้ไม่ได้...ชีวิตก็จะดีขึ้นไม่ได้ ที่เรารู้สึกว่าเราเหนื่อย...นั่นเป็นเพราะว่าเราทำมาเยอะไงคะ...เราวิ่งๆๆๆๆ วิ่งหนีปัญหา หนีคนอื่น...หนีใจตัวเอง...หนีความเจ็บปวด...หนี...ทุกสิ่งทุกอย่าง ยิ่งหนีมาก ก็ยิ่งเหนื่อยมาก บางครั้ง...ถ้าเรารู้สึกว่าเราได้ทำมันทุกอย่างแล้ว...ยังไม่มีอะไรดีขึ้น...ลองเลิกหนีดูบ้างไหม? เลิกหนีโดยการหยุดมันทุกอย่างเลยค่ะ...หยุดรับรู้...หยุดรับฟัง...หยุด... หยุดคิด...หยุดดิ้นรน...หยุดต่อสู้...เพราะยิ่งสู้...เราก็ยิ่งเหนื่อย...จริงไหม? รู้ไหมว่าทำไมเราถึงรู้สึกอึดอัด...เหตุผลง่ายๆคือ... เพราะใจเรา "เต็ม" ค่ะ...เต็มไปด้วยเรื่องราว...ข้อมูล...และความคิดที่ล้วนเป็น "มีด" รื้อไอ้เจ้าความคิดพวกนี้ออกมาให้หมดค่ะ ความท้อแท้ ความสิ้นหวัง ความโกรธ ความเกลียด ทิฐิ และการประชดประชันตัวเอง ใส่สิ่งดีๆเข้าไปแทน เช่น ... คิดถึงความฝัน ความหวัง กำลังใจ ความโชคดี ลองคิดค่ะ...คิดถึงอะไรก็ได้ที่ทำให้เราสดชื่น...และมีรอยยิ้ม สุดท้ายนะคะ...จัดเรียบเรียงเรื่องราวของชีวิตให้เป็นลำดับ   สิ่งไหนที่เป็นอดีต...ผ่านพ้นไปแล้ว...คิดถึงได้...แต่ให้ลดความสำคัญของมันลง ปัจจุบันและอนาคตต่างหากที่สำคัญสำหรับเรา...เพิ่มความสำคัญให้มันค่ะ พยายาม...ตั้งใจ...และใส่ใจกับมันให้มากขึ้น เมื่อใดที่ใจเราโล่ง...สบาย...ไร้ความยุ่งเหยิง วุ่นวาย สับสน เราจะพบทางออกได้เองว่า...เราควรจะเริ่มต้นแก้ปัญหาได้จากที่ตรงไหน...และอย่างไร? อย่าลืมนะคะ...เหนื่อยที่กาย...ต้องให้กายพัก...แต่ถ้าเหนื่อยที่ใจ...ต้องใช้ใจแก้ค่ะ ปล. ง่อยอยู่ค่ะ...ไม่มีอารมณ์ใส่อีโม...แต่รับรองว่าเป็นพี่ลิตเติ้ลมิสตัวจริงแน่นอน   จากคุณ : ++ Little Miss Someone ++ - [ 24 พ.ค. 51 14:22:14 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ....อยู่กับมันให้ชิน...... คิดว่ามันเป็นเรื่องปกติ เป็นธรรมชาติ เป็นส่วนหนึ่งของชีวิต เป็นเรื่องธรรมดา คิดแค่นั้น เอาแค่นั้นให้ได้ก่อน จากประสบการณ์ความเศร้าที่ผ่านมา ทำให้เรา...ผู้เป็นห่วงเธอ เรียนรู้ว่า ถึงเวลาแล้วที่เธอควรนิ่ง เงียบ และทบทวนด้วยตัวเธอเองสักพัก อาจจะเป็นพักยาวๆก็ได้ ไม่มีใครว่าหรอก เธออาจกำลังสับสนและอ่อนแออย่างหนัก เราจะไม่ถามเธอหรอกว่าเธอไปเจออะไรมา เราจะขออยู่ข้างๆเธอก็พอ แค่นี้ที่เพื่อนคนนึงจะทำให้เธอได้ เราและเจ้ปัทม์กอดคอผ่านความเจ็บครั้งนั้นมาอย่างยากลำบาก เราเคยตั้งกระทู้สิ้นชีวิตแบบนี้เหมือนกับเธอ (เมื่อความเจ็บเริ่มเข้าสู่เดือนที่สอง....) คนที่ทำให้เราฟื้นตื่นคือเจ้ปัทม์ ผู้ซึ่งคอยอ่านกะทู้ของเราเสมอๆ วันนี้เราก็เหมือนเจ้ปัมท์ ที่คอยอ่านกระทู้ของเธออยู่เสมอๆ ดูความเปลี่ยนแปลง ดูพัฒนาการความเข้มแข็งของคนๆนึง เราเอาใจช่วยเธออยู่ตลอด อยากให้เธอเข้มแข็งให้ได้ด้วยตัวเธอเอง เราชื่นชมในความเก่งของเธอ ตอนที่เธอคอยให้คำแนะนำเรา เธอเป็นคนที่ห่วงเพื่อนและเข้มแข็งเสมอกับเรื่องของเพื่อน วันนี้เราเห็นเธอป่วย เราถึงต้องมากระตุ้นความเข้มแข็งให้กับเธออีก เธอเป็นพี่สาวของเรา ถ้าวันนี้พี่สาวล้ม แล้วเธอคิดสิว่าน้องสาวอย่างเราจะไม่ล้มตามอย่างไรได้ เราอยากเห็นเธอเข้มแข็ง อยากมีเธอคอยชี้แนะ อยากให้เธอสดใส โดยไม่แกล้ง ลั้ลลาได้แล้วนะตูน กราบล่ะ ขอร้องล่ะ พอเถอะ นะ ขอเลย พยายามเข้านะ เรารอเธออยู่ และจะอยู่ข้างเธอแบบเงียบๆต่อไป แม้เธอจะไม่เข้าใจถึงความห่วงใยของเราก็ตาม ปล.เจ้ปัทม์ถ้าเข้ามา ช่วยกันสวดมนต์ไล่ผีออกจากยัยคนนี้ที และ อยากจะบอกว่าแม่เมย์ น้อยใจแกแล้วด้วย ไปโอ๋ๆซ่ะ เด๋วอดได้มกรดกนะเฟ้ยยยยยยยย จบนะ จุ๊บๆ จากคุณ : อิงจ๋า - [ 24 พ.ค. 51 14:48:46 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ไปกินหนมปังกับคุณหน้ากากเถอะคะ อย่าอยู่คนเดียวเลย อยู่คนเดียวทำให้ฟุ้งซ่าน สู้ สู้ ผ่านมันไปให้ได้นะคะ จากคุณ : ขนมปังปิ้งจิ้มนม - [ 24 พ.ค. 51 15:00:35 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ลองออกไป"วิ่ง"หรือยังคะ วิธีนี้พี่ท่านหนึ่งในห้องนี้แนะนำให้ใช้ เวลารู้สึกหดหู่ใจ....เราลองแล้วค่ะได้ผลมากๆเลย จากคุณ : bluemiga - [ 24 พ.ค. 51 15:16:52 ]

ความคิดเห็นที่ 12 คนเราสามารถเสียใจกับอะไรได้หลายๆ เรื่องค่ะ สิ่งที่เรารู้สึกเสียใจ นั่นเพราะเป็นสิ่งที่เราไม่ได้คาดคิดมาก่อน หรือเป็นสิ่งที่ทำให้เราผิดหวัง ซึ่งนั่นมันเป็นเรื่องที่เรากำหนด กะเกณฑ์มันไม่ได้นะคะ เสียใจได้ แต่เราก็ห้ามให้มันเกิดเรื่องนั้นขึ้นมาไม่ได้หรอกค่ะ สิ่งที่เราทำได้คือ เราต้องอยู่กับความจริงให้ได้ ถ้าเราหนี เราก็ต้องหนีเรื่อยๆ ไป พอมีปัญหานี้เราก็หนี ไปเจออีกปัญหา ก็วิ่งหนี้อีก แล้วเมื่อไหร่เราจะได้หยุดวิ่ง และได้อยู่นิ่งๆ กับตัวเองซักที มันเหนื่อยนะคะ การทำงานอาจไม่ได้ช่วยให้เราลืม หรือหายจากอาการเสียใจผิดหวังได้ซะทีเดียว มีบางทีที่เราลืมๆ มันไปบ้าง นั่นก็ถือเป็นกำไร แต่ที่เราได้กลับมาแน่ๆ คือคุณค่าในตัวเองค่ะ การทำงาน ทำให้คนเรามีคุณค่านะคะ สร้างสรรค์สิ่งที่ดีๆ เพื่อสังคม เพื่อตัวเอง พัฒนาตัวเองไปในทางที่ดีขึ้น เราไม่จำเป็นต้องทำตัวให้เข้มแข็งตลอดเวลาหรอกค่ะ แต่เราต้องรู้ว่าตอนนี้เราทำอะไรอยู่มากกว่า..เวลางาน เราก็ต้องทำงาน ถ้าอยู่คนเดียวแล้วคิดมาก มันก็เป็นเรื่องปกติค่ะ แต่คิดแล้วยังไงต่อคะ แก้ไขมันได้รึเปล่า สรุปสุดท้ายมันก็คือใจเราเอง เรากล้าพอที่จะหันหลังให้กับเรื่องที่มันผ่านมาแล้วแค่ไหน ถ้ามองกันจริงๆ มันผ่านไปแล้วนะคะ กลับไปแก้ไขอะไรก็ไม่ได้ เราจะไปเอามือกำ กอด สิ่งที่มันไม่มีอยู่จริงทำไม ปล่อยมันออกไปเถอะนะคะ ตัวเรา ชีวิตเรา มันก็ต้องเป็นเราสิ ที่จะกำหนดทางเดิน จะเอาตัวเองไปติดยึดกับ “คนอื่น” ทำไม เค้าไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเราเลย ไม่เกี่ยวเลยนะคะ เกิดมาเราก็รู้จักคนมากมาย คนที่ดีกับเราก็มากมาย จะไปใส่ใจทำไมกับคนที่ทำร้ายเรา คนที่เค้าไม่รัก ต่อให้เราลงไปแดดิ้นตายต่อหน้า เค้าก็ไม่สนหรอกค่ะ พาลทำตัวเองเจ็บใจอีก สิ่งที่เราจะแนะนำคือ... ทำตัวเองให้มีค่าค่ะ มองหาไอดอลซักคน...แบบเราจะเป็นแบบคนนี้ให้ได้ แล้วมุ่งมั่นค่ะ ถ้าเรามีจุดมุ่งหมายในชีวิต เราก็จะรู้ว่าเราต้องเดินไปทางไหน... คนที่ทำให้เราเสียใจ ต้องหยุดช่วงชีวิตเป็นเดือนเป็นปี ก้าวเดินต่อไปไหนไม่ได้ค่ะ เป็นเนื้อยร้าย ตัดทิ้งไปซะค่ะ แก้ไขเมื่อ 24 พ.ค. 51 15:22:57 จากคุณ : b_aquatic - [ 24 พ.ค. 51 15:20:31 ]

ความคิดเห็นที่ 13 นี่เเหละค่ะมนุษย์โลก ความชอกช้ำเสียใจ เกิดขึ้นกับทุกคนบนโลกใบนี้ ไม่ได้มีคุณคนเดียวนะ ที่เป็นแบบนี้ เราว่าเราเคยคิดว่าเราจะตายให้ได้เลยกะเรื่องเเบบนี้จนวันนึงเนี่ยเรามีปัญหาที่บ้าน พ่อ แม่ทุกข์ใจ เรื่องนี้มันกลายเป็นเรื่องเล็กสำหรับเราเลย เราจะบอกว่าคุณจะผ่านมันไปได้ด้วยดี ถ้าคุณคิดดีค่ะ และคุณจะผ่านบททดสอบของชีวิตอีก 1เล่ม ขอให้คุณโชคดี และมีความสุขในทุกวัน หาความสุขให้ตัวเอง เถอะค่ะ ไม่รุ้ว่าเราจะตายวันไหน ทำวันนี้ให่มีความสุขไม่เบียดเบียนใคร อย่าทำร้ายจิตใจตัวเองอีกต่อไปเลยค่ะ ไม่มีใครรักคุณเท่ากับ พ่อ แม่ของคุณอีกแล้ว ค่ะ เรื่องจริง จากคุณ : ก๋วยเตี๋ยวต้มยำ - [ 24 พ.ค. 51 15:35:49 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ขอบคุณทุกคนมากเลยคะ รู้สึกซาบซึ้งจิงๆ ก่อนหน้านี้เราเคยมาโพสว่าเราจะเข้มแข็งขึ้น แต่ยอมรับว่าวันนี้มันมีเหตุการณ์บางอย่างเหมือนทำให้เรากลับไปนับ 1 ใหม่ เราเองที่เป็นคนทำให้มันเกิดขึ้น เค้าพยายามติดต่อมา ส่งข้อความ โทรมา ส่งemail ต้องยอมรับว่ามันอดทนไม่ได้จิงๆ อาการเราดีขึ้นเป็นลำดับ แต่สุดท้ายเจอวิธีการติดตามจากเค้า ยอมรับว่ามันยังอาวรณ์คะ ยังหวังอยู่ เราเคยรับสายเค้า แต่คะ ทุกอย่างเป็นอย่างเคย เค้าอยากให้เรารับให้ได้ ทุกคำพูดรัก มันแย่จังนะคะ คำว่ารัก มันทำให้เจ็บปวดจิงๆ เราเจอเค้า ทั้งๆที่รู้ว่าคงไม่มีอะไรดีขึ้น แต่ก็ไปเจอเค้า ความรู้สึกมันควบคุมอาการได้จิงๆคะ เราไม่ได้พูดอะไรมากถึงปัญหา สิ่งที่ขอเค้าอย่างเดียวคืออย่าติดต่อมา ตอนแรกเค้าไม่ยอม เราก็ร้องไห้อยู่นาน ต่อว่าเค้า ว่าเราดีขึ้นแล้ว กลัมาทำแบบนี้ทำไมอีก จนสุดท้ายต้องบอกว่าป่วย เข้า รพ. เอารอยเจาะเลือดให้ดู เค้าจึงบอกว่า เค้าเสียใจ และก็จะยอมไม่ติดต่อมาอีก เรารู้นะว่ามันเหมือนเรียกร้องความสนใจจากเค้า แต่ใจเราอยากให้เค้าไม่ติดต่อมาจิงๆ เรารู้ว่า ถึงเค้าจะติดต่อมา ถ้าเราไม่รับ มันก็จบ ทุกอย่างเรารู้ เหตุผล มันใช้จิตใจควบคุมไม่ได้จิงๆ วันนี้มันอ่อนแอมาก งานก็ต้องทำ หน้าก็แย่ อาการก็แย่ ถึงวันนี้เราจะต้องนับ 1 ใหม่ ก็ตาม เราก็จะก้าวผ่านไปให้ได้อีกครั้ง ขอบคุณทุกคนด้วยหัวใจเล้กๆ ดวงนี้นะคะ จากคุณ : smabbytoon - [ 24 พ.ค. 51 15:52:43 ]

ความคิดเห็นที่ 15 คุณต้องเข้มแข็งนะครับ ไม่ว่าใครจะปลอบประโลมคุณยังไงก็แล้วแต่ สุดท้ายแล้วคนที่จะแบกรับความรู้สึกอย่างงี้ต่อไปหรือจะปล่อยวางมันลง ก็คือตัวคุณเอง ผมเข้าใจคุณนะครับ ผมเชื่อว่าตัวผมเองและอีกหลายๆคนต้องเคยเจอกับ ช่วงเวลาที่คุณเป็นอยู่ น้อยคนนะครับที่คบใครแล้วไม่เคยผิดหวัง คนแค่ไม่กี่คนบนโลกใบนี้หรอก ที่เจอความรักแค่ครั้งแรกแล้วสมหวังถึงขั้นแต่งงานอยู่กินกันไปตลอดชีวิต อย่างในละครที่เราเห็น แต่จริงๆแล้วมันไม่ใช่นะครับ ผมเชื่อว่าคุณก็รู้ ผิดหวังเรื่องความรัก มันเป็นเรื่องสุดแสนจะปกติ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นควบคู่กับความรักเลยก็ว่าได้ เมื่อมันเป็นอย่างงั้นแล้วคุณเศร้าได้ เสียใจได้ แต่อย่านานครับ กลับมาทำตัวให้สดใส ความรักดีๆครั้งใหม่คงเกิดขึ้นได้ไม่ช้า แต่ถ้าคุณมัวจมอยู่กับอดีต ใครก็ช่วยคุณไม่ได้หรอกนะครับ จากคุณ : นายแมมมอส - [ 24 พ.ค. 51 16:12:10 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ตูน.... เราอยากจะบอกว่า... ตอนนี้เรา... "ดีใจ" มากๆ.. ถึงตูนบอกว่า จะกลับไปนับ 1 ใหม่... แต่เราก็ยังรู้สึกดีใจ.... ที่ตูนยังมีโอกาสเริ่มนับ.... ... ถึงจะเริ่มนับใหม่.... แต่ถ้ายังไม่หยุดเดิน...โอกาสที่จะถึงเส้นชัยมันต้องมีสักวัน.... ... ถึงจะเดินช้า.... แต่ก็ใช่ว่าเดินช้าแล้วจะไปไม่ถึง.... จะไม่ปลอบใจมากมาย... เพราะปลอบจนเราก็คิดว่า... ตูนน่าจะท่องคำปลอบของเราแทนบทสวดก่อนนอน ได้แล้วด้วยซ้ำ... แต่วันนี้จะมาตอบคำถาม... ที่ตูนถามเอาไว้....ว่า... "ทำมาหมดแล้ว มันยังมีวิธีไหนที่ลืมทำหรือเปล่า" "สวดมนต์ ไหว้พระ หาหมอ ตรวจเลือด ฉีดยา กอดแม่ ทำงาน อยู่กับเพื่อน อยู่คนเดียว ยิ้ม บ้า หัวเราะ ร้องไห้ เงียบ" มีอะไรที่ทำแล้ว ทำให้ "หัวใจ" แก แข็งแรง... บ้างมั้ย.... ถ้าให้พูดเป็นภาษาคนทำงานหน่อย..ก็... มัน efficiency แต่ไม่ effective.... ทำมันทุกทาง.. แต่ตีไม่เคยตรงเป้าสักที... มา... วันนี้เราจะบอกให้... ว่าอะไรที่ตูนยังทำได้... แล้วยังไม่ได้ทำ... อย่างแรก... ลอง "สัมผัส" ให้ได้ถึงความรัก รอบๆ ตัว.... เสียก่อน... เลิกเอาความคิดตัวเอง...โหยหาความรักจาก คนๆ เดียว... สักที... สัมผัสให้ได้... ว่าแม่... รักเราแค่ไหน... กอดแม่ทุกครั้งที่เจอหน้า... พี่เมย์.. รักตูนแค่ไหน... จะมีใครกี่คนที่คอยปลอบตูนทุกครั้งที่โทรหา... จะมีสักกี่คนที่คอยปลอบจนตูนหลับ... ทุกคืน... ไม่มีแม้สักคืนที่พี่เมย์ทิ้งตูน... เพราะรู้ว่าตูนจะเสียใจ... ทั้งๆที่พี่เค้าเอง...ก็มีบาดแผล และเจ็บปวดไม่แพ้กัน.... ....สัมผัสให้ได้... ว่าพี่เมย์รักตูน... มากแค่ไหน... สัมผัสให้ได้... ถึงความรักของทุกคนในห้องนี้....ที่พยายามมอบให้ตูน.... ลองทำแบบพี่เมย์... เซฟทุกกระทู้ของตัวเอง...อ่านซ้ำแล้วซ้ำอีก.... ดูสิ.... ถึงตูนจะล้มกี่ครั้งกี่หน... ทุกคนก็ยังพยายามมาตอบ... พยายามทำทุกทาง...เพื่อให้ตูนดีขึ้น... น้องอิง... พี่ปัท.. พี่แก้ม... ทุกคนอยู่ข้างๆตูน.... เพราะอะไร... ถ้าไม่ใช่ว่าพวกเค้ารักตูน.... อยากให้ตูนกลับมาเป็นคนเดิม.... คนที่ทำทุกอย่างให้ตูนหายเหนื่อย....เพราะพวกเขารักตูน... กับคนที่ทำให้ตูนเหนื่อยกับทุกๆอย่าง... เพราะเขารักตัวเอง... ทำไมตูนถึงต้องเจ็บปวด.. รอคอยความรักกับคนหลัง.... โดยที่ละเลย... ความรักที่พร้อมจะหยิบยื่นให้ของคนแรก.... สัมผัสให้ได้ถึงความรักรอบๆ ตัว... แล้วเริ่ม "รักตัวเอง" สักที... "ทำหรือยัง...." ต่อมา.... หนังสือที่เราแนะนำให้ตูนอ่าน... อ่านไปกี่รอบแล้ว.... แทนที่จะใช้เวลาว่างทำงาน... หนังสือที่แนะนำไปเนี่ย... คว้ามาอ่านเยอะๆ... จะได้รู้ว่า "สายตา" ที่ควรใช้มองโลก... มองความรัก... เป็นยังไง... เข็มทิศชีวิต... The Secret.... เป็นอะไรไป... ความรัก (ถ้าจะให้ดี... ไปเก็บทั้ง series ที่ ว. แหวน เขียนจะดีมาก) เอาง่ายๆ... แค่สามเล่มนี้.... อ่านซ้ำๆ... เหมือนกินยา... แล้วจะดีขึ้น... "ทำหรือยัง...." อย่างสุดท้าย.... เชื่อเพื่อนคนนี้นะ... หาเวลาว่าง... ลางาน... ไปฝึก "วิปัสสนา" สักสามวัน ถ้าไม่รู้ไปที่ไหน... ไปที่นี่.... http://www.sdsweb.org/th/ ช่วงนี้.. เหมือนจะมีสำหรับคนทั่วไป...ทุกสุดสัปดาห์... การฝึกสมาธิ... ไม่เกี่ยวกับศาสนา... แต่เป็นเรื่องที่ทุกคนควรฝึกไว้.... โดยเฉพาะคนที่ไม่รู้จักให้ "สติ" สามารถจัดการกับ "อารมณ์" ได้... ที่ตูนขาดตอนนี้... คือ กำลังขาด "สติ" ... สติมา...ปัญญาเกิด... รู้ไหม... ถ้าอยากจะให้มี "สติ" ก็ต้องฝึก "สมาธิ" ... เป็นด่านแรก... ถ้าจำไม่ผิด... มีคนแนะนำให้ตูนฝึกสมาธิหลายต่อหลายคนแล้ว.... "ทำหรือยัง...." ตูนบอกว่า ... "เหตุผล มันใช้จิตใจควบคุมไม่ได้จิงๆ"... นั่นเป็นเพราะตูนปล่อยให้หัวใจอ่อนแอเอง.... จะแก้ปัญหาให้ตรงจุด... ก็ต้องแก้ที่ "หัวใจ"... อย่างที่เราบอกไป...สามอย่าง... ข้างบน... ทำนะตูน... ขอร้อง.... ฉันเป็นกำลังใจให้แกเสมอ....  นะ... จากคุณ : รายทาง (Waterman) - [ 24 พ.ค. 51 17:46:11 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เข้ามาตอบคำถามนะคะ....... น้ำตาตกในหัวใจ.....จะรักษายังไง...... ......คำตอบ.......... คนที่จะรักษาและเช็ดน้ำตาให้คุณได้ คือ "ตัวคุณเอง" เช็ดน้ำตาซะ!!!!!!! หยิบหนังสือเข็มทิศชีวิตมาอ่านให้จบ เน้นเรื่อง.... ลิงดมกะปิ ..... อ่านซ้ำหลาย ๆ รอบ   จาก ทุกๆ ความเห็นข้างบน หลายคนในนี้ เป็นห่วงคุณ .... คุณคงมองเห็น และรับรู้ ถึงความรู้สึกของทุกคนบนนั้น.... ไม่มีใครรักษาคุณได้!!!!!!!!! นอกจาก "ตัวคุณเอง"...... ทุกชีวิตมีปัญหาค่ะ....   ไม่มีใครเกิดมาโดยที่ไม่มีปัญหา.... และไม่มีใครแก้ปัญหาให้ใครได้..... นอกจาก ให้กำลังใจ และ คำปรึกษา นอกนั้น คุณต้องคิดเอง แก้เอง ล้มเอง ก็ต้องลุกเองนะคะ...... คุณโชคดีจะตายไป ล้มแล้ว ยังมีอีกหลายมือช่วยฉุดให้คุณลุกขึ้น แล้วถ้าตัวคุณไม่ลุกขึ้นมา .... หลายมือนี้นจะทำยังไงค่ะ.... มีหลายมือ ที่ร่วมทุกข์ไปกับคุณ ทั้งที่ปัญหาของพวกเค้ายังอยู่ ลุกขึ้นซะทีนะคะ ยืนด้วยขาของตัวเอง สนุกกว่าค่ะ ...ลองดู.... แก้ไขเมื่อ 24 พ.ค. 51 18:23:29 จากคุณ : เป็นกำลังใจให้..แต่อย่าล้มนาน (berkery74) - [ 24 พ.ค. 51 18:22:39 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เข้ามาให้กำลังใจก่อน นะครับ ยังอ่านไม่ละเอียดเลย ไปผ่าฟันคุดมา นั้งปวดอยู่ พยายามอ่านมาหลายรอบแล้ว แต่มันปวดมากกว่า บอกไปก่อนเลย อยากร้องไห้ ก็ร้อง อยากเล่า อะไร ก็เล่า ระบาย ออกมาเยอะ ๆ ให้มันเบาลง เก็บไว้คนเดียว ก็เจ็บคนเดียวนะ จากคุณ : นายโรบิ้น - [ 24 พ.ค. 51 18:26:21 ]

ความคิดเห็นที่ 19 อัตตาหิ อัตตาโน นาโถ ถือเป็นบทสวดได้มั้ยอ่ะอิง พี่คิดได้บทนี้อ่ะ เฮ้ออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ (เสียงถอนหายใจ) ไอ้ตูนเอ๋ย!!! คำพูดเป็นล้าน คำปลอบเป็นแสน จากคนเป็นหมื่น ใจเป็นพันดวง พร้อมคำด่าอีกเป็นร้อยๆ เข้าไปในหัวแก่สักสิบ หรือสักหนึ่งมั้ย??? คำตอบคือไม่เลย สิ่งที่แกรับเข้าไป รับมันอยู่นั่น รับทั้งๆที่สมองบอกอย่ารับ แต่เป็นใจแกที่ดื้อรับมา นั่นคือ การหลอกลวง ความรักจอมปลอม ความเกลียดชัง ความบ้าบออะไรก็ไม่รู้ ชั้นนึกไม่ออกแร่ะ จากไอ้ผู้ชายคนนั้น ที่ปากมันบอกว่ายังรักแก ยังต้องการแก มันก็แค่ลมปากจากผู้ชายที่มันรักเป็นแต่ตัวมันเอง เค้าไม่เคยรักแกหรอกตูน ไม่เคยรักมาตั้งแต่ต้น ตอนนี้ก็ไม่ได้รัก อนาคตก็ไม่รัก แต่ที่เค้ายังทำทุกอย่างให้แกกลับไปเพราะเค้ากลัวตัวเองต้องเจ็บ ต้องทรมาน ต้องทุกข์เวลาที่เค้าไม่มีแก เค้าทำเพื่อแกตรงไหนง่ะ ต้องให้แกขอร้องเค้าสักกี่ครั้ง เค้าถึงจะหยุด ต้องให้แกโชว์ร่องรอยความเจ็บปวดให้เค้าเห็นอีกกี่รอย เค้าถึงจะหยุด หรือต้องหยุดตอนเห็นสายออกซิเจนต่อกับจมูกของแกอยู่ แก แก แก แก แกก็รู้อยู่ว่าทุกอย่างที่เค้าทำ เค้าต้องการอะไร แกก็ยังตกหลุมเค้าจนได้ แกมันยังอ่อนแอนัก ไม่ต้องมาแกล้งเล่นละครให้ใครต่อใครเห็นหรอกว่าแกเข้มแข็ง หามีประโยชน์อะไรต่อแกสักนิด ยิ่งสร้างความลำบากให้แกอีก เอาตัวเองให้รอดพอ ไม่ต้องไปแคร์คนอื่นหรอก ทุกข์ก็ทุกข์ เศร้าก็เศร้าสิ เมื่อก่อนนะ ฉันไม่เห็นแคร์ใครเลย อยากร้องฉันก็ร้องเลย ไม่เคยต้องเช็คน้ำตาเพื่อหลบใคร เพราะมันคือทางออกที่ทำให้ฉันสบายใจ ฉันก็ทำ มัวแต่แคร์คนอื่น แต่กลับทำร้ายตัวเอง แล้วจะสนทำไม เพราะฉะนั้น อยากเศร้า อยากอะไรๆๆๆ เต็มที่เพื่อน เก็บไว้มาก อึดอัดนะ แตกออกมาจะแย่ สำหรับเรื่องผู้ชายคนนั้น ในเมื่อแกบอกว่าแกรู้ว่าต้องทำยังไง แต่ปัญหามันคือแกยังทำไม่ได้ แต่แกกลับไปขอร้องให้คนอื่นทำ อย่าให้เค้าติดต่อมา แกจะห้ามเค้าได้หรือตูน ตัวแกเองแกยังห้ามตัวเองไม่ได้เลย ห้ามตัวเองง่ายกว่ามั้ย???? ไม่ต้องสร้างความพยายามอะไรเลย ปล่อยไปตามธรรมชาติ เมื่อไหร่คิดถึงก็คิดซะให้พอ แต่อย่าจมนาน วันไหนเกิดคำถาม ก็ตั้งคำถามซะให้พอ (แต่ทางนี้ไม่แนะนำ ทางที่ดีอย่าตั้งคำถามเลยแกจะหายไวขึ้น) แกไม่ได้นับหนึ่งใหม่หรอก แค่ก้าวถอยหลังไปสองสามก้าวเอง ตอนนี้หยุดเดินก่อนดีมั้ย ในเมื่อไปหน้าไม่ได้ก็หยุดซะ ดีกว่าเดินถอยหลัง หรือแกว่าไง ไอ้งานที่แกรับมาเยอะแยะ ที่แกคิดว่าทำงานหนักเพื่อลืมเธอ เพื่อลืมเรื่องเศร้าๆ เรื่องทุกข์ มันแก้ได้มั้ย ทุกข์กว่าเดิมหรือเปล่า เพราะเวลาแกเหนื่อยกะงาน ท้อกะงาน เรื่องรักบ้าบอนั่นก็จะตามมาหลอกหลอนแกทันที แย่กว่าเดิมอีก ว่าม่ะ แก้ปัญหาให้ตรงจุด ใจแกมีปัญหา แก แก แก ตัวแกคนเดียว คนอื่นไม่เกี่ยวได้ยินมั้ยยยยยย ได้มารับรู้เรื่องราวจากกระทู้นี้ ทำฉันหดหู่ เศร้า และรู้สึกผิดยังไงไม่รู้อ่ะ ที่ไม่ได้เจอแกสักที พลัดวันประกันพรุ่ง บ้าบอไปเรื่อย แย่จริง อนุญาตให้แกด่าได้ 2 คำว่ะ ฮ่าๆๆ ยัยอิง เขินอ่ะมาชมกัน มันไม่ได้เป็นเพราะพี่หรอกที่อิงฟื้น เพราะตัวอิงเองทั้งนั้น พี่เมย์ หนูขอโทษนะคะพี่ ที่ยังไม่ได้โทรหาสักที ได้เบอร์มาจากไอ้ตูนหลายวันแล้ว ตูน แกยิ้มได้ม่ะ ยิ้มจากหัวใจ อย่าแสร้งยิ้ม (แสร้ง เขียนอย่างงี้โว้้ย ไม่ใช่แซง ฮ่าๆ จะไปวิ่งแข่งกะใครอ่ะถึงแซงเค้า อิอิ) ทำเพื่อตัวเองไม่ได้ก็ทำเพื่อพ่อแม่ แกแย่ พ่อแม่แกรู้ เค้าจะเป็นยังไง แย่กว่าแีกอีกกี่เท่า แล้วคนที่เค้ารักแกอีกหลายๆ คนล่ะ แกลืมพวกเค้าไปแล้วหรือ เลิกใช้หัวใจนำทางสักครั้ง ลองใช้สมองเดินบ้าง ยาวฉิบเลยความเห็นฉัน  สุดท้ายๆ ฉันรักแกนะ แกล่ะรักตัวเองป่าว จากคุณ : tonjak - [ 24 พ.ค. 51 18:31:03 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ในวันที่ความรักละลายหาย ในวันที่สับสน วุ่นวาย ทางความคิด เราก็มั่งที่จะ คิดวน ๆ อยู่ในเรื่องเดิม ๆ สิ่งที่บอกมา ว่าทำนั้น ทำนี้แล้ว ทุกอย่างที่ทำ ก็ทำให้รู้สึก ดีขึ้นในระดับนึง แล้วก็ บอกเองว่า รู้สึกว่าดีขึ้นแล้ว แล้วอะไรละครับ ที่ทำให้กลับแย่ลงไปอีก ไปรับเรื่องราว อะไรมาอีกหรือเปล่า มีใครเอาอะไรมาใส่หัว อีกใช่ไหม ถ้าเป็นแบบนี้ ใช้กำลังใจจากคนรอบข้าง เท่าไหร่ ก็คงไม่พอ เพราะว่า เจ้าของเรื่อง ยังไม่ได้เริ่มที่ตัวเองเลย ยังไปรับความเจ็บปวดมาอยู่เรื่อย ๆ และสุดท้ายแล้ว ชีวิตเรายังต้องเดินต่อไปนะครับ....... เริ่มต้นซะที่ตัวเองนั้นละ........................................... จากคุณ : นายโรบิ้น - [ 24 พ.ค. 51 21:04:48 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไรก้ตาม อย่าให้ความรู้สึกนี้ มันอยู่นาน ทำให้คุณไม่เปนอันทำอะไรนะ จากคุณ : คนหัวฟู - [ 24 พ.ค. 51 23:14:30 ]

ความคิดเห็นที่ 22 "คนที่ทำร้ายเรา มีแค่ 0.01% เท่านั้นในโลกใบนี้" จากคุณ : เชอร์เบต จี๊ดด ด - [ 25 พ.ค. 51 00:03:53 ]

ความคิดเห็นที่ 23 อิชั้นไม่รู้วิธีรักษา แต่อิชั้นก็มีวิธีดำรงชีวิต ปล่อยให้มันเป็นไปตามใจของเราจะคิด กระทำอำมหิตกับใจตัวเอง ให้ถึงที่สุด และแล้วอิชั้นก็โล่งขึ้นมาอย่างประหลาด การหักดิบ อิชั้นทำไม่ได้เลย เหมือนเรื่องมันหยุด แผ่นฟิล์มขาดซะงั้น อิชั้นจะดำเนินหนังชีวิตของอิชั้นต่อ เอาให้มันไคลแม็กซ์ หาทางจบของหนังเรื่องนี้ให้ได้ แต่อย่าลืมว่า โหยหาอาลัย ใครเห็นเราน่าเบื่อแค่ไหน ไม่เป็นไรค่ะ ตราบใดที่คุณยังตื่นมา แล้วยังหายใจอยู่ ยังไปแปรงฟัน ล้างหน้า ยิ้มให้ตัวเองกับกระจกเหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา ไปโยนโบว์ลิ่งกันมั้ยละคะ จากคุณ : แดงเร็กเก้บาร์ - [ 25 พ.ค. 51 01:06:14 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ลืมเพื่อ....? สิ่งที่คุณทำมานั้น เป็นการหลอกตัวเองหรือเปล่าคะ? เราก็เคยเป็นนะ ทำเหมือนหลอกตัวเอง แต่แล้ว ก็เปลี่ยนมาเลือกที่จะยอมรับมัน  เพราะไหนๆ มันก็เกิดขึ้นแล้ว ทำใจได้ก็เฮฮา เฮ้ๆๆ   นึกถึงขึ้นมา มือไม้สั่น ใจเต้นระรัว น้ำตาคลอระหว่างนั่งทำงานที่หน้าคอม แต่ทั้งนี้และทั้งนั้น..... เราไม่ลืมที่จะให้กำลังใจแต่ตัวเราเอง   ไม่รอให้ใครอื่นมาหยิบยื่นกำลังใจให้เราอยู่ฝ่ายเดียว ในเมื่อ  ใจเรา "อ่อนแอ" ได้เช่นไร ใจเรา มันก็ต้อง "เข้มแข็ง" ขึ้นได้เช่นนั้น พยายามมากไป มันเหนื่อยนะคะ พักบ้างเถอะ แต่ต้องไม่ถอยค่ะ จากคุณ : แมงปอสีรุ้ง - [ 25 พ.ค. 51 01:44:16 ]

ความคิดเห็นที่ 25 แก้ไขเมื่อ 25 พ.ค. 51 03:12:01 แก้ไขเมื่อ 25 พ.ค. 51 03:04:07 จากคุณ : นายแมมมอส - [ 25 พ.ค. 51 03:03:05 ]

ความคิดเห็นที่ 26 พยายามอ่านและทำความเข้าใจสภาพปมปัญหาที่เกิดในจิตใจของน้อง จขกท อยู่นาน เผื่อว่าจะพอแนะนำหนทางรักษาให้แก่น้องได้ .. ค่อยๆ เข้าใจเพิ่มขึ้น แต่ก็คงยังไม่มากนัก เท่าที่พี่อ่านดูนั้น พี่คิดว่าสาเหตุที่น้องยังจมอยู่กับความทุกข์ระทม อันเนื่องจากไม่สมหวังในรักครั้งนี้ แม้จะเพียรพยายามรักษาใจตนเองด้วยวิธีการต่างๆ มาระยะหนึ่งแล้ว อาจเป็นเพราะว่าใจของน้องยังไม่หยุด ยังไม่นิ่ง ยังไม่สงบ เพื่อให้ใจหยุด นิ่ง และสงบได้ น้องต้องเข้าไปสืบค้น สอบสวนใจของตนเองนะคะ แต่การจะทำเช่นนี้ได้ ต้องอาศัยความเข้มแข็งและกล้าหาญไม่น้อยทีเดียว ด้วยการกระทำเช่นนี้ จะทำให้อารมณ์ผสมปนเปที่หลากหลาย เริ่มแยกออกจากกัน และเมื่อมันแยกออกจากกันแล้ว ก็มีความเป็นไปได้มากขึ้น ที่น้องจะจัดการกับอารมณ์ต่างๆ นั้น แต่ละอารมณ์ ได้อย่างดีขึ้น หากทำได้ อารมณ์อกุศลมากมายที่น้องประสบอยู่ จะมีฤทธิ์รบกวนจิตใจของน้องลดน้อยลง โดยมีความเข้าใจ และการยอมรับเข้ามาแทนที่ โดยไม่ทันรู้ตัว สรุปสั้นๆ ได้ว่า ในความคิดของพี่นั้น น้องเจ็บปวดอยู่ เนื่องจากน้องยังไม่เข้าใจ ยังไม่ยอมรับ การที่คนเรายังไม่เข้าใจและยังไม่ยอมรับนั้น ย่อมทำให้คนเราไม่สามารถปลดปล่อยมัน หรือวางมันลงได้ การสืบค้น สอบสวนใจตนเองที่พี่กล่าวถึงนี้ เกี่ยวข้องกับคำถามหลายๆ คำถาม ที่น้องต้องตอบตนเอง เริ่มจากการตอบตนเองให้ได้ว่า อารมณ์ฝ่ายลบทั้งหลายที่กำลังเกิดขึ้นในใจน้องมีอะไรบ้าง อาทิ โกรธ เสียใจ น้อยใจ เกลียด เสียความมั่นใจ ผิดหวัง รู้สึกเป็นผู้แพ้ ฯลฯ จากนั้น ค่อยๆ สอบสวนอารมณ์แต่ละอย่าง ว่าอะไรทำให้เกิดอารมณ์นั้น จากนั้นพยายามทำความเข้าใจอะไรที่ว่านั้น ทีละน้อยๆ พร้อมกับถามตนเองว่าที่ตนเองคิดนั้นถูกหรือไม่ และมีประโยชน์หรือไม่ พี่ไม่ทราบนะคะ ว่าสิ่งที่พี่แนะนำมานี้จะมีประโยชน์หรือไม่ มากน้อยเพียงใดแก่น้อง จขกท แต่พี่อยากให้น้อง ในฐานะเพื่อนร่วมทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ในโลกนี้คนหนึ่ง มีความทุกข์โศกน้อยลง อย่างน้อย ทีละนิดๆ พร้อมกับสามารถที่จะเติบโตขึ้นได้อย่างดีต่อตนเองและโลกนอกตัว โดย ไม่มากก็น้อย หรือส่วนหนึ่ง อาศัยความทุกข์โศกที่เผชิญอยู่นี้เอง เป็นเครื่องมือเพื่อการเจริญเติบโตขึ้นดังกล่าวค่ะ ขอส่งกำลังใจ มิตรภาพ และความปรารถนาดี มาถึง จขกท ด้วยค่ะ จากคุณ : Between the cradle - the grave (ipiup) - [ 25 พ.ค. 51 07:11:09 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ทุกอย่างเกิดจากตัวคุณเองทั้งนั้นค่ะ... ลองอยู่นิ่งๆซักพัก...หาอะไรทำเพลินๆ อย่าไปคิดเรื่องที่ทำให้ฟุ้งซ่าน แล้วคุณจะรู้สึกได้ค่ะว่า...ยังมีอะไรที่ดี ที่สำคัญในชีวิตอีกเยอะแยะมากมาย ที่สำคัญคือ "หัดมองโลกอีกด้านในแง่ดีๆ" จะมองทำไมในสิ่งที่ทำให้ใจเป็นทุกข์คะ?? ไม่มีใครทุกข์แทนคุณ...นอกจากตัวคุณเองที่ทุกข์จากความคิดของคุณเอง... จากคุณ : ฟากฟ้าฝั่งฝัน - [ 25 พ.ค. 51 11:16:27 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เคยอ่านเจอในหนังสืออะไรจำไม่ได้แล้ว ชอบมากๆ เลยจดเก็บเอาไว้ ไม่มีใครทำให้เราฉลาดขึ้นได้ ถ้าเราไม่ทำตัวเอง เราไม่มีวันเข้มแข็งขึ้นมาได้ ถ้าเราไม่ทำตัวเอง เราไม่มีวันมีความรักที่ดีได้ ถ้าเราไม่รักตัวเอง เป็นกำลังใจให้นะคะ :) จากคุณ : เกิดมาสวยช่วยไม่ได้ - [ 25 พ.ค. 51 11:49:26 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เพื่อน เราเข้าใจเพื่อนนะ แต่อยากจะบอกว่าไม่มีอะไรช่วยเพื่อนได้ นอกจากเพื่อนต้องเข้มแข็ง อดทน และรอให้เวลาผ่านไป  ทุกอย่างมันจะดีขึ้นเอง ใครๆต่างก็เคยผ่านเหตุการณ์แบบนี้มาทั้งนั้น เค้าก็ยังสามารถผ่านไปได้ทำไมเพื่อนจะผ่านไม่ได้ล่ะ จริงมั๊ย  อย่าให้ผู้ชายเพียงคนเดียว(ที่ไม่ได้รักเราอีกตะหาก) มาทำให้ชีวิตเราแย่แบบนี้สิ่  สู้ๆนะเพื่อน เราเป็นกำลังใจให้นะ จากคุณ : Strawberry_Cheese - [ 26 พ.ค. 51 07:32:05 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เพื่อนๆตอบกันยาวดีจริงๆ จากคุณ : Mr.DogGie - [ 26 พ.ค. 51 15:29:57 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ปกติชอบทำอะไรอะครับ ทำให้เพลินๆ ลืมเรื่องแย่ๆแบบขอผ่านไปวันๆก่อน แล้วเวลาจะช่วยเยียวยาเองครับ :) สู้ๆ จากคุณ : Denon - [ 26 พ.ค. 51 15:31:54 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เพิ่งตั้งกระทู้คล้ายๆกันไป อยู่ที่ ใจ ของเราจริงๆครับ "ทุกข์มีไว้ให้เห็น ไม่ใด้มีให้เป็น" ขอให้ผ่านมันให้ได้นะครับ จากคุณ : triwoot - [ 26 พ.ค. 51 17:38:13 ]

ความคิดเห็นที่ 33 เข้มแข็งนะคะ.. เป็นกำลังใจให้.. สู้ไปด้วยกัน.. จากคุณ : hammo - [ 28 พ.ค. 51 18:40:23 ]