ความคิดเห็นที่ 1 ทำไมคุณจะรักเขาไม่ได้ ชีวิตคู่ก็คือการปรับความเข้าใจ ปรับจิตใจ ปรับความต้องการ ปรับความรู้สึก มันยากครับ ที่คนสองคนจะมีความต้องการตรงกันทุกอย่าง โดยไม่มีการปรับเปลี่ยนทัศนคติของใครคนหนึ่ง หรือ ทั้งสองคน ถึงขั้นมีไรกันแล้ว จะมาบอกว่า รักเขาเหมือนเดิมไม่ได้ มันก็กระไรอย่เด้อ จากคุณ : นายไวรัส - [ 15 มิ.ย. 51 09:49:48 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ไม่มีความเห็น จากคุณ : Jump.Jr - [ 15 มิ.ย. 51 10:13:45 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ต้องขอโทษด้วยที่ดิฉันขอเป็นคนหนึ่งนะคะ...ที่ไม่มีกำลังใจจะให้กับจขกท. คุณไม่ผิดหรอกค่ะที่จะหมดรัก...รักน้อยลง...หรือว่าลังเล เสียดาย จะมีใครรักผมได้อย่างเธอ...แต่ผมจะกลับมารักเธอได้จริงหรือ... ^^^ นี่ไงคะ...ที่ทำให้ดิฉันเชื่อว่า...ใจของคุณ...มันไปเสียแล้ว และกับคนที่หมดใจ...คนที่เป็นฝ่ายไป...จะต้องการกำลังใจไปเพื่ออะไรคะ? กำลังใจ...เพื่อให้ไปได้ง่ายขึ้นและรู้สึกผิดน้อยลงอย่างนั้นหรือ?? เธอเชื่อใจผมมาตลอด แล้วมันเป็นเพราะว่าผมให้ความหวังเธอมาตลอด ^^^ คนที่ถูกหยิบยื่นความหวังสวยๆให้ แล้ววันนึงก็ถูกบอกว่ามันไม่มีจริงต่างหากล่ะคะ ที่ควรจะเป็นฝ่ายต้องการและได้รับกำลังใจ และดอกไม้....ดอกนี้...สำหรับผู้หญิงคนนั้น ส่วนจขกท. เมื่อหมดรักก็คือหมดรักค่ะ...อย่ายื้อเพื่อทำร้ายหัวใจกันต่อไปอีกเลย   จากคุณ : ++ Little Miss Someone ++ - [ 15 มิ.ย. 51 11:00:14 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เราอ่านเรื่องของคุณทั้ง 2 กระทู้แล้ว รู้สึกว่าทำไมความรักมันเปราะบางจัง เรื่องบางเรื่อง.. บางทีแค่เรื่องเดียวเท่านั้น แต่เพราะไม่คุยกัน ไม่กล้าบอกกัน มันถึงทำร้ายความรู้สึกได้ขนาดนี้เลยเหรอ แล้วทำไมกับบางคู่... ที่ไม่ได้มีแต่เรื่องดีๆผ่านเข้ามา มีปัญหา บางคู่หนักกว่าคุณ เค้ายังให้อภัยกัน จับมือกันแก้ปัญหาไปได้ เราไม่ค่อยรู้เรื่องความรู้สึกหรอกนะว่าหมดรักกับยังรักอยู่มันต่างกันแค่ไหน หรือว่าแค่ผูกพันมันเป็นยังไง ไม่รู้สิ... ถ้าคุณไปคบกับคนใหม่นานๆแบบนี้ ยังไงก็ต้องเจอปัญหาอย่างใดอย่างหนึ่ง... แล้วคุณจะเบื่ออีกมั้ย มันจะทำร้ายความรุ้สึกคุณอีกมั้ย บางทีนะ แฟนคุณ (หรืออดีตเนี่ย?) เค้าก็อาจจะเคยรับไม่ได้กับการกระทำบางอย่างของคุณ แต่ทำไมเค้ายังอยู่ เราเชื่อว่าเค้ารักคุณมากพอที่จะมองคุณและหาเหตุผลให้กับการกระทำที่เค้าของคุณที่เค้ารับไม่ค่อยได้ จากคุณ : มุมมองของเรา.. (mix up) - [ 15 มิ.ย. 51 11:05:54 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ใช้ความรักของเค้าให้เป็นประโยชน์สิ แค่คำว่าเบื่อ อาจไม่พอ บอกไปว่าคุณไม่เคยมีความสุข และตอนนี้การมีเธอก็ไม่ได้ทำให้คุณมีความสุขอีกแล้ว การมีเธอเป็นภาระทำให้คุณไม่ก้าวหน้า ไม่อยากที่จะเกลียดเธอในวันข้างหน้า และไม่อยากปิดโอกาสที่เธอจะได้เจอคนอื่น ถ้ารักคุณ ขอให้เธอปล่อยคุณไปเถอะ ป.ล.เรื่องนี้สอนให้รู้ว่าการได้เป็นคนแรกไม่ได้มีคุณค่าอะไรกับผู้ชายเลยแม้แต่น้อย จาได้ไม่ต้องมาตั้งกระทู้ถามกันว่า ถ้าเค้าขอ จะยอมดีมั้ยกันอีกนะ  ถึงจะอายุแค่ไหนก็เก็บเอาไว้เหอะ  อยู่กับตัวดีกว่าเสียให้คนที่ไม่เห็นคุณค่า   แก้ไขเมื่อ 15 มิ.ย. 51 11:24:09 จากคุณ : jezo - [ 15 มิ.ย. 51 11:14:00 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ไอที่รักไม่รักเนี่ย ผมงงมากเลยนะ คุณแยกออกได้อย่างชัดเจนเลยเหรอว่า คนนี้คุณ 'รัก' หรือ 'ไม่รัก' มันไม่มีอะไรที่เกรย์ๆ บ้างเลยเหรอ? ผมเห็นผู้คนไขว่คว้าหาความรักกัน เปลี่ยนคู่เป็นว่าเล่น เพียงแค่มีความรู้สึกว่า ไอนี่ขี้บ่น ไอนี่กรนดัง ไอนี่ชอบไม่เหมือนกัน ฯลฯ (ซึ่งนั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้คุณ 'ไม่รัก') แต่สุดท้ายคนที่คุณอยู่กินด้วย กลับเป็นคนที่คุณคิดว่า 'พอแระ ขอหยุดแค่คนนี้' ทั้งๆ ที่คนคนนั้นก็ไม่ได้เริดเลอไปกว่าคนเดิมๆ ที่คุณเคยทิ้งมา เวนกำ จากคุณ : LamoonMan - [ 15 มิ.ย. 51 12:36:31 ]

ความคิดเห็นที่ 7 กระทู้นี้... ไม่รู้จะให้ความเห็นยังไงดีค่ะ นั่งคิดอยู่นานเลย... เอาเป็นว่า ถามใจตัวเองให้ดีแล้วกันว่ารักหรือไม่รัก... เมื่อคิดได้...ทุกอย่างมันจะนำทางไปเองแหละ เราเชื่ออย่างนั้นนะ จากคุณ : b_aquatic - [ 15 มิ.ย. 51 14:00:16 ]

ความคิดเห็นที่ 8 หมดใจแล้ว...ก้ปล่อยเธอไปเถอะค่ะ อย่าอยู่เพราะสงสาร...เพราะความสงสารจะทำร้ายผู้หญิงคนนี้ให้เจ็บช้ำมากขึ้นไปอีก ให้เจ้บครั้งเดียวตอนนี้...ดีกว่าปล่อยให้คาราคาซัง...แล้วก็เจ็บยืดเยื้อนะคะ จากคุณ : ฟากฟ้าฝั่งฝัน - [ 15 มิ.ย. 51 17:24:33 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ถามตัวเองแน่ๆ ว่า รัก หรือไม่ ื สงสาร คบมานาน เธอร้องไห้ เสียดาย คบมานาน อะไรพรรค์นี้ไม่ต้องเอามาเกี่ยว ไม่รักก็เลิกซะ รักอยู่ก็อย่าทำแบบนี้อีก จากคุณ : akokm - [ 15 มิ.ย. 51 19:59:35 ]

ความคิดเห็นที่ 10 มาปิดกระทู้ครับ คิดว่าผมได้ข้อสรุปแล้วครับ ความจริงเมื่อวาน หลังจากที่เธอเปิดใจพูดทุกอย่างกับผม ผมก็รู้สึกได้เลยว่าผมยังรักเธออยู่ และแอบภูมิใจเล็กๆว่ามีคนคนนึงที่รักเราแบบนี้ มันทำให้ผมรู้สึกดี และรักเธอมากขึ้นครับ แต่ก็นะครับ ผมยังสับสนอยู่ เรื่องมันเกิดขึ้นมาโดยไม่ทันตั้งตัวจริงๆ จนวันนี้ ผมได้ไปเที่ยวกับคนใหม่ที่ผมแอบปลื่ม (แต่ไม่ได้ไปกันสองต่อสองนะ ,และเหตุผลที่ไปเพราะว่าอยากจะดูความคิด ความรู้สึกของตัวเองเหมือนกัน) แล้วผมจึงเข้าใจว่า มันไม่เหมือนกัน ผู้หญิงแต่ละคนมีเสนห์เป็นขอตัวเองที่ดึงดูดให้ผมหลงไหล คิดว่าผู้ชายหลายคนคงเหมือนกับผม แต่ว่า... ถ้าผมคิดจะมีครอบครัว มันต้องมีอะไรมากกว่าความรัก มันต้องมีความเข้าใจ ความไว้ใจ และการให้อิสระ และอีกหลายอย่าง ชีวิตคู่ มันเบื่อกันได้ และมันก็คือส่วนหนึ่งของชีวิตคู่ ไม่มีครอบครัวไหนที่ไม่เคยเบื่อกัน ไม่เคยทะเลาะกัน มันอยู่ที่ว่าจะบริหารความรู้สึกในชีวิตคู่ได้อย่างไร เรื่องนี้ ผมคงยังต้องเรียนรู้อีกมาก ผมมานั่งนึกถึงตอนที่แม่ผมบ่นให้ฟังตอนพ่อเลี้ยงผมทำอะไรที่แม่ไม่ชอบ เหมือนผมเลยแฮะ แต่เค้าก็ยังอยู่กันได้ วันนี้ เย็นนี้ ผมก็ได้คุยกับเธอทุกอย่าง ขอเธอเลิกทำบางอย่างที่ผมคิดว่ามันทำให้ผมเบื่อเธอ คุยกัน เครีย์กันแล้วครับ ผมรู้สึกได้เลยว่า นี่คือครอบครัวที่ผมสร้างมันมากับมือมาเป็นปีปี เพียงแค่อารมณ์ชั่ววูปที่เกิดขึ้นมาไม่นาน ผมเกือบทำลายมันลงไปแล้ว ถ้าผมเละเธอ หันมาคุยให้เครีย์แต่แรกมันก็คงไม่เกิดเหตุการณ์อะไรอย่างนี้หลอก .......................................... แล้วสิ่งที่ผมคิดมาตลอดเวลา ก็คือความคิดที่อยากกลับไปบวช ผมก็ได้เปิดใจพูดกับเธอ ตรงๆ เธอถามว่าจะบวชเมื่อไร ผมก็บอกไปว่า เมื่อผมอายุสี่สิบ เธอบอกว่าดีแล้วที่บอก เธอจะได้เตรียมตัวเตรียมใจ เธอกลับเป็นคนที่สอนผมว่า ณ ตอนที่ผมบวชแล้ว เธอไม่ใช่แฟนผมแล้ว ไม่ใช่ภรรยาผมแล้ว แต่เป็นเหมือนญาติคนนึงที่จะร่วมอนุโมธนาบุญกับผมด้วย ผมละโล่งครับ ไม่คิดว่าสิ่งที่ผมเป็นทุกข์มาตลอดเวลา ว่าผมจะต้อง"ทิ้งเธอ"เพื่อไปบวช แต่เธอกลับบอกว่าขอให้เธอได้อนุโมธนาบุญกับผมด้วย ประเดนหลังเรื่องบวชนี่หลังจากเครีย์ได้แล้ว ผมหมดแล้วครับข้อกังขา จริงๆมันก็เป็นจุเริ่มของปัญหาทั้งมวลละครับ .................... ผมอาจไม่ได้รักเธอมากเหมือนตอนแรก แต่คิดว่ามากพอที่จะประคับประคองชีวิตคู่ให้ผ่านไปได้ ถ้าเราเข้าใจ ได้คุยกัน ปรับตัวเข้าหากันตามความสามารถ เป็นความรักที่ประกอบไปด้วยความปราถนาดี อยากให้คนที่เรารักมีความสุข .................. ผมไม่ขอโทษเธอเรื่องเมื่อวานนะครับ เพราะว่านั้นคือความจริงว่าผมรักเธอน้อยลงไปมาก แต่ว่า การได้พูดคุย ปรับความเข้าใจกัน ปรับตัวเข้าหากัน มันประทับใจนะครับ มันทำให้ผมรักเธอมากขึ้นด้วย แล้วเธอก็ไม่โกรธเกลียดผม บอกว่าความผิดส่วนหนึ่งก็มาจากตัวเธอเอง .................. ขอบคุณทุกความเห็นอีกครั้งครับ หลายความเห็นโดนใจผมมาก ให้ข้อคิดผมหลายอย่าง เช่น คุณ มุมมองของเรา.. (mix up) คุณ LamoonMan จากคุณ : จขกท - [ 15 มิ.ย. 51 22:29:04 A:118.6.222.4 X: TicketID:178824 ]

ความคิดเห็นที่ 11 มาตอนท้ายปลายกระทู้ แต่แอบดีใจที่จขกท. ตัดสินใจแบบนี้ ชอบเห็นคนประคับประคองชีวิตคู่ที่จะต้องอยู่ด้วยกันไปค่ะ ขอให้ทุกอย่างดีขึ้นและราบรื่นนะคะ จากคุณ : agarwaen - [ 16 มิ.ย. 51 01:01:21 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อ่านตอนแรก  เกือบจะพูดแรงๆ ให้ซะแล้ว แต่พออ่านลงมาถึงความเห็น  ปิดประเด็น  รู้สึกอิ่มใจขึ้นมาเลยค่ะ   ชีวิตคู่นะคะ  มีมากกว่า ความรัก  ต้องมีทั้ง ความผูกพันธ์ ความเข้าใจ  ความอดทน   เป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ  ที่คาดหวังแต่ความรักที่ร้อนแรงตลอดเวลา ขอให้มีความสุขกับความมรักเยอะๆนะคะ จากคุณ : รักครั้งต่อไปคือตัวชั้นเอง - [ 16 มิ.ย. 51 14:24:12 ]

ความคิดเห็นที่ 13 "ถ้าผมคิดจะมีครอบครัว มันต้องมีอะไรมากกว่าความรัก มันต้องมีความเข้าใจ ความไว้ใจ และการให้อิสระ และอีกหลายอย่าง ชีวิตคู่ มันเบื่อกันได้ และมันก็คือส่วนหนึ่งของชีวิตคู่ ไม่มีครอบครัวไหนที่ไม่เคยเบื่อกัน ไม่เคยทะเลาะกัน มันอยู่ที่ว่าจะบริหารความรู้สึกในชีวิตคู่ได้อย่างไร" อ่านตรงนี้แล้วคงไม่มีอะไรแล้วละครับ ถือว่าคุณมีความคิดที่ดีแล้วครับ ถือว่าจบได้ดีครับ ขอให้โชคดีนะครับ จากคุณ : huntersai - [ 16 มิ.ย. 51 16:09:25 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ยินดีด้วยค่ะ :) จากคุณ : mix up - [ 16 มิ.ย. 51 19:35:08 ]