ความคิดเห็นที่ 1 ช่วงก่อน จิตตก ไม่อยากอยู่บนโลกกลมๆๆ ใบนี้เลยค่ะ แต่ทำไงได้ จะฆ่าตัวตายก็ใช่ที่ ยังไงก็ต้องอยู่ใช่ปรือป่าวค่ะ ก็ต้องอยู่ให้ได้ ใช้ความอดทนเยอะๆๆๆ ทุกสิ่ง ทุกอย่างต้องดีขึ้นค่ะ เวลา และ การทำใจ จะทำให้เราสามารถยืนอยู่ได้ค่ะ จากคุณ : vranya_aor - [ 23 มิ.ย. 51 12:18:53 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ตอนนั้นเป็นหนี้เยอะแยะ  หาเงินได้เท่าไหร่ก็ต้องใช้หนี้  รู้สึกเหนื่อยอ่ะ แต่พอทำงานๆๆ มีนทำก็วุ่นวายกับงานจนลืมๆไปอ่ะนะ อย่าหมกมุ่นอยู่กับปัญหาที่ไม่มีทางออกนานๆค่ะ  มันทำให้เราหมดแรงได้ง่าย เอาปัญหาเล็กๆเรื่องอื่นๆที่เราแก้ได้มาแก้ก่อน แล้วค่อยเอาเรื่องยากๆมาทำทีหลัง การนั่งทอดอาลัย  ท้อแท้  โทษตัวเอง  ไม่มีประโยชน์เลย   เมื่อเราผ่านปัญหาไปได้จะรู้สึกว่า  เราเก่งขึ้น  แกร่งขึ้น  และมีคุณค่ามากขึ้น จากคุณ : KHIMM - [ 23 มิ.ย. 51 12:56:51 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ไม่เคยคิดเลยค่ะ...ว่าโลกไม่น่าอยู่...เพราะโลกใบเล็กๆของพี่น่าอยู่เสมอ จากกระทู้ข้างล่างของหนู เบื่อโลก เบื่อคน ไปเดินในที่คนเยอะๆแล้วรู้สึกปวดหัว เบื่อๆๆๆ ซึ่งเมื่อก่อนเราไม่เคยเป็น ชอบคิดว่าไม่มีใครรัก คิดว่าทุกคนจะทิ้งเราไป ทุกคนชอบนินทา เกลียดเรา ทั้งๆที่มันอาจจะไม่จริงอย่างที่คิด คิดถึงบ้านมากๆๆ เพราะไปเรียนไกล คิดถึงจนบางทีไม่อยากไปเรียน เบื่อการเรียนไปเลย ^^^ น้องเห็นไหมคะว่า...สิ่งที่น้องคิดบางครั้งมันก็ขัดแย้งกันเอง จุดมุ่งหมายของเราคือเราตั้งใจจะไปเรียนใช่ไหมคะ? ... แต่ทำไมการคิดถึงบ้าน กลับทำให้น้องไม่อยากเรียนคะ? ... น้องเอาความฝันของตัวเองไปโยนทิ้งไว้ที่ไหนแล้ว?? ข้างทางหรือเปล่า? ... ไปเก็บมันกลับมาเร็วค่ะ...เดี๋ยวนี้...ด่วนจี๋เลย... ถ้าตอนนี้มองไปซ้ายก็เบื่อ...มองไปขวาก็เบื่อ...มีแต่เส้นทางเดิมๆ...โลกใบเดิมๆ เพื่อนก็เพื่อนกลุ่มเดิม...เบื่อแล้ว...ไม่อยากอยู่แล้ว...อยากออกไปเที่ยวเล่นบ้างไหม? ใช้ความกล้าก้าวออกมาจากความกลัวค่ะ...กล้าที่จะพบเจอ...กล้าที่จะเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ กล้าที่จะออกไปวิ่งเล่นนอกเส้นทางที่เคยเดินอยู่ทุกวันบ้างไง...น้องกล้าไหมคะ? ลองถามตัวเองซิ...ว่าน้องอยากทำอะไรแต่ยังไม่เคยลองทำบ้าง...อยากลองทำดูไหม? นี่ไง...แค่เราแอบออกไปวิ่งเล่นนอกเส้นทางที่เราเบื่อแสนเบื่อพอให้เรามีแรง ...ที่จะกลับมาสู้...กลับมาเดินบนเส้นทางที่เราแสนจะอึดอัดอีกครั้งไงคะ โลกที่เราต้องการคือโลกที่เรากำหนดขึ้นมาในหัวเราเองนะคะ...มันอาจจะสวยสำหรับเรา แต่มันไม่ใช่โลกของความเป็นจริง...บนโลกใบนี้เราหลีกเลี่ยงการแข่งขันไม่ได้หรอกค่ะ วันนี้เรารู้สึกว่าเราเบื่อโลก...เพราะเราหยุดอยู่กับที่ในขณะที่โลกหมุนไปเรื่อยๆไงคะ เห็นไหมว่าคนรอบข้างเรา...ทำไมบางคนเค้าเดิน?...ทำไมบางคนเค้าวิ่ง?? ลองก้มลงมองดูซิว่า...เรามีขาสองข้างเหมือนกับคนอื่นเค้าไหม? ถ้ามี...แล้วทำไมเราถึงเลือกที่จะใช้ขาทั้งสองข้างนั่งบ่นนั่งเบื่อโลกอยู่เฉยๆอย่างนี้คะ อยากเรียนให้จบ...อยากไปให้ไกลๆ...ไปให้สูงๆ...ก็ต้องหัดเดินหัดปีนค่ะ ไม่ต้องแข่งกับเพื่อนหรอก...แค่รู้จักที่จะมองให้ "เพื่อน" เป็น "เพื่อน" แล้วเดินจูงมือไปด้วยกัน เพราะเรารู้ดีว่าเพื่อนไม่ได้ทำร้ายเรา แต่ความคิดของเราต่างหากที่ทำร้ายตัวเองและทำร้ายเพื่อน ก้าวแรกๆที่เราต้องปรับตัว...แน่นอน...มันย่อมต้องเหนื่อย...มันย่อมต้องหนักเป็นธรรมดา แต่ถ้าเรามัวแต่อ่อนแอ...ไม่เข้มแข็ง...และมัวมานั่งซึมเศร้าเหงาทุกข์อยู่อย่างนี้ เราก็จะไม่มีวันเดินตามทันโลก...และเราก็จะมานั่งบ่นโลก...เบื่อโลก...เกลียดโลก และในที่สุดเราก็อาจต้องย้อนกลับไปยังจุดเดิมที่เราจากมาโดยที่ไม่มีอะไรติดมือกลับไปเลย อยากได้แบบไหนคะ...ถ้าอยากเดินให้ทันโลก...ทันเพื่อน...ก็ต้องลุกขึ้นมาค่ะ ยิ้มให้ตัวเอง...ยิ้มให้เพื่อนที่เราเคยมองเค้าไม่ดี...และที่สำคัญ...ยิ้มหวานๆให้โลก และก็บอกกับโลกว่าต่อไปนี้...เราจะไม่ยอมแพ้โลกอีกแล้วนะ...ไม่มีวัน...ทำได้ไหมคะ?   http://www.imeem.com/mrmories/music/nXBCA8zx/wattana/   จากคุณ : ++ Little Miss Someone ++ - [ 23 มิ.ย. 51 13:03:10 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เพิ่งพาน้องสาวไปพบจิตแพทย์มา คุณหมอถามน้องสาวว่า เคยคิดฆ่าตัวตายมั้ย น้องตอบไปว่า เคย คุณหมอถามต่อว่า เคยทำมั้ย น้องบอกว่าไม่เคย คุณหมอถามว่า  ทำไมไม่ทำ น้องตอบไปว่า  คิดว่าตอนอยู่ยังทรมาณขนาดนี้ ถึงตายไปก็คงไม่ต่างกันเท่าไหร่  และถ้าอยู่เรายังไม่โอกาสหายมีโอกาสแก้ไข แต่ถ้าตายไปแล้ว แล้วยังทรมาณอยู่เราจะแก้ไขยังไงล่ะ หนูอยากหายค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : jezo - [ 23 มิ.ย. 51 13:21:19 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เราเบื่อโลก เพราะว่าเราไปคิดว่าโลกนี้ ต้องเป็นอย่างที่เราคิด ไม่ว่า บ้าน คนที่บ้าน คนที่ทำงาน คนในสังคม ประเทศไทย คนทั้งโลกนี้ โลกมันเป็นของมันแบบนี้ และจะไม่มีวันเปลี่ยน เราเองสมบูรณ์แบบหรือยัง ถึงจะอยากให้คนอื่นเป็นแบบเรา ทำตามคำแนะนำข้างบนก่อน แล้วเมื่อสิ่งดีๆ กลับเข้ามาในชีวิต เราจะเริ่มกลับไปเป็นแบบเดิมได้บ้าง ชีวิตคนเรา มันมีขึ้น และมีลงเสมอ จากคุณ : บันไดเลื่อน - [ 23 มิ.ย. 51 13:51:18 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ...ไม่เคย... จากคุณ : พ่ออ้ายแรค&ทายนี่ - [ 23 มิ.ย. 51 13:58:57 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ชีวิตมัน ลุ่ม ๆ ดอน ๆ จากคุณ : **หิมะใต้พระจันทร์** - [ 23 มิ.ย. 51 14:21:33 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เพิ่งเคยคิดไป ตอนนี้ไม่คิดละ เพราะมีไรให้ทำ อิอิ ก็ได้กำลังใจจากเพื่อนๆ พี่ๆ ในห้องนี้แล จากคุณ : หน้าแง๊ว~* - [ 23 มิ.ย. 51 15:48:36 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ..ยกมือครับ ตอนนี้คิด อยุ่ วุ่นวาย สับสน น่าเบื่อ หาไรทำ แก้ เซ็ง ๆ ไปครับ จากคุณ : yaPis - [ 23 มิ.ย. 51 16:03:43 ]

ความคิดเห็นที่ 10 คห.3 น่ารักจัง "นาฬิกาตายยังบอกเวลาถูกวันละ 2 ครั้ง ชีวิตคนเราก็เหมือนกัน ไม่ว่าห่วยแตกแค่ไหนก็ยังมีค่าเสมอ" จากคุณ : นายแมมมอส - [ 23 มิ.ย. 51 16:11:22 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เคยคิด ตอนนี้ เวบบิท มัน เดี้ยงโหลด หนังไม่ได้ ทำให้ ทั้งวัน นอกจากทำงานแล้ว ก็ จะ ว่างๆๆ ไม่รู้ทำไร มันเลยนทำให้ไม่ค่อย น่าอยู่เท่าไหร่ พอเวบบิท กลับมา หนังทุกแนวหายหมด อีก เง้อ จากคุณ : MiNiMaRu - [ 23 มิ.ย. 51 17:11:51 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ต้องให้เวลาและโอกาสกับตัวเองบ้างนะ จากคุณ : sirnitfi - [ 23 มิ.ย. 51 17:38:24 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เคยเหมือนกันค่ะ ตอนที่ปัญหาหลายๆอย่างมันรุมเร้าเข้ามา โดยเฉพาะเรื่องเพื่อน เพราะมันเป็นสิ่งที่เราต้องอยู่ด้วยเกือบทั้งวัน แต่ไม่ถึงกับอยากตาย แค่อยากออกไปให้พ้นจากตรงจุดนี้ เพราะยังไงเราก็เสียดายชีวิตเรานะ ตอนนี้ก็ทำใจได้แล้ว พยายามทำจิตใจให้สงบ อยู่อย่างมีความหวัง เพราะยังมีคนที่ดีกับเราและรอเราสำเ้ร็จอยู่อีกมาก โดยเฉพาะครอบครัว สำคัญสุดนะคะ จะตายไม่ได้ค่ะ จากคุณ : kurapik - [ 23 มิ.ย. 51 18:40:33 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ไม่ได้ร้สึดว่าโลกไม่น่าอยู่ แต่ตอนนี้ซึมเศร้ามากคะ ไม่สามารถยิ้มได้เลย ร้องไห้ได้ตลอดเวลา แม้ไม่มีน้ำตาออกมาก็ร้องอยู่ข้างในคะ ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว เราอยู่คนเดียวก็ร้องไห้ อยู่กับคนอื่นก็ทนไม่ได้จะร้องไห้อยู่ดี ต้องแยกตัวออกมา เรากลัวอาการของเราตอนนี้มากๆเลย ไม่รู้ว่าเป็นอะไร และจะทำยังไงให้หายได้ จากคุณ : กินจุจัง - [ 23 มิ.ย. 51 18:56:27 ]

ความคิดเห็นที่ 15 อย่าเครียดนะคะ มองหาแสงสว่างในชีวิตค่ะ หรือ หาแรงบันดาลใจ เช่น กดเข้าไปดูห้อง blueplanet ห้องบันทึกนักเดินทาง เห็นเพื่อน ๆ ที่เค้าไปเที่ยวที่โน่นที่นี่ แล้วถ่ายรูปสวย ๆ พร้อมคำบรรยายสนุก  ๆ โอย..เห็นแล้วอยากไปมาก มีสถานที่มากมายในโลกที่สวย และน่าไปเที่ยวไปยืนอยู่ตรงนั้น ดูที่เที่ยวไปเรื่อย ๆ แล้วเราก็อาจะมีความหวังในชีวิตขึ้นมาอีกว่า เอ..ทำยังไงนะ ? เราถึงจะสามารถไปเที่ยวแบบนั้นได้บ้าง ? เอ..ต้องทำงานหาเงินยังไงดีนะ ฯลฯ เรื่องหมองเศร้าในชีวิตมันก็จะแว้บหายไปทีละน้อยค่ะ เราเองทำแบบนี้ตลอดเลยค่ะ มันทำให้อาการจิตตกหายไปบ้าง แล้วเราก็ชอบเข้ามาอ่านเรื่องราวปัญหาสุขภาพจิตในห้องนี้ พออ่านแล้ว บางทีรู้สึกว่า บางคนเค้าหนักกว่าเราอีกนะ เค้ายังพยายามเลยที่จะให้มันดีขึ้น ลองทำแบบนี้ดูนะคะ จากคุณ : ดลฤทัย - [ 23 มิ.ย. 51 19:52:08 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เวลาไม่มีอะไรทำ จะเบื่อโลก อยากตายสุดๆ จากคุณ : คนหัวฟู - [ 23 มิ.ย. 51 20:37:09 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เพราะเรากำลังอินเลิฟค่ะ.. กิ๊ดกิ๊ว.. วันนี้เข้าไปทัก แต่โดนเดินหนีใส่เฉยเลย ทั้งๆ ที่ไม่ได้ทำอะไรผิด.. อะไรมันจะขี้อายขนาดนั้นพ่อคุณ จากคุณ : หวานใจนายโหด - [ 23 มิ.ย. 51 20:40:57 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ไม่เคยรู้สึกว่าโลกไม่น่าอยู่นะ เคยแต่อยู่คนเดียวแล้วเหง๊า เหงาอ่ะค่ะ แบบว่าขี้เหงาอะค่ะ ^^ จากคุณ : lonelytoto - [ 23 มิ.ย. 51 22:42:16 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เคยครับ บางทียังคิดเลยว่าตายๆไปซะก็ดี เหนื่อย เบื่อ เหงาเหลือเกิน จริงๆผมเป็นคนเฮฮาร่าเริงนะครับ เวลาเข้าสังคม พบปะเพื่อนๆ ผมนี่แหละตัวโจ๊กเลย ชอบเล่าเรื่องนู่นนี่ให้เพื่อนฟัง เวลาเพื่อนมีปัญหามาปรึกษาผม ผมก็ให้คำแนะนำไปทำนองว่ารู้มาก รู้เยอะ ใครๆก็ให้ความเชื่อใจ ฮ่า ฮ่า แต่ไม่มีใครรู้เลยว่าลึกๆแล้ว ผมมีเรื่องเจ็บปวดในใจตลอด โดยที่เรื่องบางเรื่องไม่สามารถปรึกษาใครได้เลย คนที่สนิทที่สุดก็ไม่มีแล้ว ดังนั้นในบางเวลา จะเหมือนผมอยู่ตัวคนเดียวในโลก ยิ่งผ่าน ปสก ที่แย่ๆของคนหลายคนที่รู้จัก ยิ่งทำให้จิตตกมากขึ้นไปอีก จนบางทีก็คิดว่าถ้าตายไปซะก็ดีจะได้ไม่ต้องมาทรมานอยู่แบบนี้ แต่ก็ได้แค่คิดแหละครับ ส่วนนึงคือคิดถึงแม่ คิดถึงพี่สาว น้องสาว และถามตัวเองว่าเราจะยอมแพ้แค่นี้เหรอ?? คนที่แย่กว่าเรายังอยู่ได้ แล้วทำไมเราใจเสาะจังวะ คิดได้ดังนี้แล้วก็ลุกขึ้นมาใหม่ได้ทุกครั้ง ได้อ่านคุณ 15 ดลฤทัยแล้วนับว่าเป็นไอเดียที่ดีนะครับ โลกเรายังมีสิ่งสวยงามอีกเยอะ ถ้าเราให้ที่ท่องเที่ยวเป็นจุดหมายของชีวิตเรา ก็นับว่าเป็นจุดหมายที่ไม่ไกลเกินเอื้อมนะครับ ส่วนคุณ กินจุจัง (14) อ่านแล้วเข้าใจเลยครับ ว่าอารมณ์แบบนั้นมันเป็นยังไง ผมเองก็เกือบตายกับความรู้สึกแบบนั้นมาแล้ว แต่ขอให้สู้นะครับ สู้กับมันให้ได้ แม้ตอนนี้จะไม่รู้ว่าสู้ไปเพื่ออะไร แต่เมื่อคุณชนะมันได้แล้ว เมื่อนั้นคุณจะรู้สึกภูมิใจกับตัวเองมาก และคนที่รักคุณก็จะภูมิใจกับคุณด้วยเช่นกัน ขอเป็นกำลังใจให้กับคนที่ท้อแท้สิ้นหวังทุกคนนะครับ จากคุณ : ยำทุเรียน - [ 24 มิ.ย. 51 00:00:46 A:58.9.28.52 X: TicketID:144399 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ก่อนอื่นต้องพยายามทำความเข้าใจและยอมรับให้ได้เสียก่อนว่า .. การเปลี่ยนแปลงย่อมมีอยู่ในทุกสรรพชีวิต .. กระทั่งสิ่งไม่มีชีวิตมันยังสามารถเปลี่ยนแปลงได้เลย พยายามมองหาแง่มุมที่งดงามจากการเปลี่ยนแปลงนั้นๆ คิดเสียว่าเป็นอีกหนึ่งบทเรียนในชีวิต ที่เข้ามาทดสอบให้เราได้เติบโต งอกเงย และงดงาม หากดักแด้ดื้อดึงไม่ยอมออกจากรังของมัน เราคงไม่มีโอกาสได้เห็นผีเสื้อสวยๆ โบยบินอยู่ในท้องทุ่ง และเพราะการปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมได้นี้ ทำให้สิ่งมีชีวิตเล็กๆ อย่างมนุษย์เรา สามารถดำรงชีวิตอยู่รอดมาได้ ทั้งๆ ที่เจ้าไดโนเสาร์ขนาดมหึมาได้พากันสูญพันธุ์ไปจากโลกนี้เมื่อนานมาแล้ว จากคุณ : Constellation - [ 24 มิ.ย. 51 00:46:27 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ไม่เคยคิดเบื่อขนาดนั้นเลยค่ะ อาจจะแค่รู้สึกเบื่อคน หรือเบื่อสังคมแค่นั้นเอง จากคุณ : ล่ามสาวพราวเสน่ห์ - [ 24 มิ.ย. 51 10:12:19 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ตอนนี้ไม่เบื่อเลย เพราะชีวิตมีเป้าหมายแล้ว เป้าหมายก็คือ ทำตัวให้มีความสุขที่สุดทุกๆวัน โมโหให้น้อยที่สุดในแต่ละวัน จากคุณ : ขนมปังปิ้งจิ้มนม - [ 24 มิ.ย. 51 11:36:04 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เคย มากด้วย เพราะตอนนั้นเรารู้สึกว่า ถึงแม้จะพยายามอะไรมากแค่ไหน แต่ก็ได้รับแต่คำด่าว่าว่าไม่ได้เรื่อง ทั้งที่ทำดีที่สุดแล้ว กลายเป็นว่าเราคิดไปว่าเราไม่มีอะไรดีเลย ตอนนี้ก็ยังคิดอยู่นะ ไม่รู้จะทำยังไงให้ตัวเองเปลี่ยนความคิดแบบนี้ได้ พยายามเท่าไหร่มันก็ทำไม่ได้ซะที จากคุณ : มนุษย์แว่นอับโชค - [ 24 มิ.ย. 51 14:19:30 ]

ความคิดเห็นที่ 24 เคยคิดค่ะ ตอนนี้ก็คิด ส่วนมากจะเรื่องความรักเพราะเราเป้นคนที่จริงจังกับความรักมาก รักใครก้รักคนนั้น ไม่เปลี่ยนแปลง แต่มาวันนึง เราไปโกหกเค้า ทำให้ที่บ้านรังเกียจและสั่งให้เลิกคบ ไม่ให้ไปไหนมาไหนด้วยกันอีก เราขอโทษแล้วแต่ทุกอย่างกลับเลวร้ายลง ไม่มีการสอบถามจากเราโดยตรง อาจเป็นเพราะคนเคยโกหกคงไม่มีใครเชื่ออีก แรกๆเค้าก็เหมือนจะเข้าใจเพราะเราอธิบายให้เค้าฟังด้วยความจริงใจ เค้าเหมือนจะรับได้และจะสู้ไปด้วยกัน แต่นานเข้าเค้าโดนกดดันจากครอบครัว ทุกอย่างเลยมีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น ทั้งที่เราก้รู้ว่าเค้าก้ลำบากใจ แต่เค้าจะขัดคนที่บ้านไม่ได้ ทุกวันนี้เราเลยต้องแอบคุยกัน เจ็บปวดมากเลยค่ะ ทุกวันนี้ชดใช้เวรกรรมอยู่ สมน้ำหน้าตัวเองที่ทำผิด แต่สงสารเค้าที่ต้องเป็นคนกลาง ทุกวันนี้เลยรู้สึกเบื่อโลกด้วยกันทั้งคู่ค่ะ แต่จะพยายามสู้ต่อไป จากคุณ : toomjung - [ วันต่อต้านยาเสพติดโลก 12:41:07 ]

ความคิดเห็นที่ 25 กำลังคิดอยู่พอดีเลยค่ะ เพราะเจอประสบการณ์แย่ๆจากผู้คนรอบข้าง ไม่มีใครที่เรา สามารถไว้วางใจ พูดคุย แบ่งปันแลกเปลี่ยนทุกข์สุขซึ่งกันและกัน ไม่มีเลย ซักคนที่เข้าใจเรา ทุกคนคอยทำร้าย เกลียด โกรธ ใส่หน้ากาก กับเรา ปกติตัวเองก็เป็นคนร่าเริงค่ะ ทำให้คนอื่นหัวเราะได้เสมอ แต่กลับถูกมองว่า ไร้สาระ หรือถูกเบรค บางทีมันอาจมากเกินไปก่อนได้ ตอนนี้อยากให้โลก หยุดหมุน ค่ะ เพราะเดินตามไม่ทันแล้ว เหนื่อยเหลือเกิน จากคุณ : Kaew T. - [ 14 ก.ค. 51 23:12:56 ]