ขอตอบจาก ปสก. ของคนใกล้ตัวนะคะ
คุณแม่ของเรานอนไม่หลับมาประมาณ 15 ปี เพราะเป็นคนคิดมาก ชอบรับความทุกข์คนอื่นมาคิดต่อ (คือ คนเล่าให้ฟังเค้าจบไปแล้ว แต่แม่เราไม่ยอมจบ เก็บมาตลอด) ตลอดเวลาที่ผ่านมา กินยานอนหลับเองวันละ 1 เม็ด (ยาไดอะซิแพม) มีญาติเตือนตลอดว่า กินเป็นเวลานาน มันจะทำลายระบบประสาทและสมอง แม่เราก็ไม่สนใจ จนมาเมื่อประมาณ 2 เดือนที่ผ่านมา กินวันละ 4 เม็ด แล้วมีอาการคือ พูดจาไม่รู้เรื่อง เวลาเราถามอะไร จะได้คำตอบที่ไม่ตรงกับคำถาม (เช่น ถามว่า หิวข้าวหรือยัง ตอบว่า เดี๋ยวต้องรีบไปถ่ายรูป) น่าตกใจมากๆ และเหมือนจะมีอาการเบลอ ลืมวัน ลืมเวลา ลืมวิธีใช้ช้อน ส้อม (หมายเหตุ: อาการพูดไม่รู้เรื่อง จริงๆ เป็นมาประมาณ 2-3 ปีแล้ว แต่เราไม่ฉุกคิดเอง) พูดง่ายๆ คือ สมองเสื่อม แต่ยังจำลูกและญาติๆ ได้
ล่าสุด เดือนที่แล้ว ตัดสินใจพาไปพบจิตแพทย์ หมอให้หยุดกินยานอนหลับ และจัดยาชุดใหม่ให้ (หมอบอกว่า ต้องให้นอนเยอะๆ เพราะเกินจากการนอนไม่หลับเรื้อรัง) กินยาประมาณครึ่งเดือน ตอนนี้หายเป็นปกติ 100% แล้วค่ะ หมอบอกว่า ให้นอนเยอะๆ อย่างต่ำคืนละ 6 ชม. และทุกครั้งที่ไปพบหมอ คุณหมอจะพูดคุยกับแม่เรา บอกให้คิดแต่เรื่องดีๆ อย่าเครียด (คุณหมอที่ รพ.รามคำแหง เก่งและใจเย็นมากๆ)
คุณหมอบอกว่า เป็นคนป่วยที่หายเร็วมาก
ทั้งนี้และทั้งนั้น เราว่าเป็นเพราะเรารู้สาเหตุ เราก็พยายามปรับเปลี่ยนและแก้ไข คือ ช่วงที่คุณแม่พักฟื้น มีการเพ้อบ่นว่า เหนื่อย เราก็หลอกถามว่า เหนื่อยเรื่องอะไร เราก็คอยแบ่งเบาภาระเรื่องนั้น (เช่น งานบ้าน) และพยายามพูดคุยแต่เรื่องที่ทำให้สบายใจค่ะ
อยากแนะนำให้พบจิตแพทย์ ก่อนที่ตัว จขกท. จะควบคุมตัวเองไม่ได้ค่ะ คือ ถ้าอาการหนักแล้ว มันจะเป็นแบบจิตหลุดลอยไปเลยค่ะ
ไม่ต้องอายหมอนะคะ คือ คนไทยส่วนใหญ่คิดว่าการไปพบจิตแพทย์คือ คนบ้า จริงๆ ไม่ใช่ค่ะ แฟนเราก็เคยเป็นโรคนอนไม่หลับ หาหมอก็หายได้ค่ะ หมอจะจัดยาให้ตามอาการ ที่สำคัญคือ หมอถามอะไร พยายามเล่าให้ละเอียดที่สุดค่ะ
(คุณหมอแนะนำด้วยค่ะว่า การกินยานอนหลับ ถ้ากินติดต่อกันเพียง 15 วัน ก็ควรปรึกษาแพทย์แล้วค่ะ)
แก้ไขเมื่อ 23 มิ.ย. 51 15:59:43
แก้ไขเมื่อ 23 มิ.ย. 51 15:44:01
แก้ไขเมื่อ 23 มิ.ย. 51 15:42:32