.
.
อาจจะไม่ค่อยสุภาพนัก แต่ขอระบายหน่อยนะคะ เกินใจจะอดทนจริง ๆ
เนื่องด้วยเศรษฐกิจตกสะเก็ด น้ำมันแพง ค่าแรงถูก
อิชั้นเลยตกเครื่อง ไปสนามบินไม่ทัน คราวซวยของอิชั้นจริง ๆ
เมื่อความซวยมาเยือนรอบด้าน
ทั้งป๊าบ่น แม่ด่า เพื่อนทวงหนี้ ขี้ไม่ออก ... เอิ่ม ! ประเด็นหลังเริ่มไม่เกี่ยวนะ
จากเครื่องบิน เลยต้องมาพึ่งเครื่องยนต์ดีเซลแทน
ไม่เป็นไร เรื่องนี้นี้จิ๊บ ๆ
ทิ้งตั๋วเครื่องบินไปซะ มาซบอกปิยะทัวร์ดีกว่า
ความซวยยังไม่หมด VIP หมด เลยต้องจำทน ๓๘ ที่นั่ง
ขอโทษที ... ได้ที่นั่งดีมาก นั่งบนส้วม ~
เดินลั้ลลาขึ้นไปบนรถ
รู้ชะตากรรมแน่ชัดมาล่วงหน้าแล้วว่านั่งบนส้วม
มองหาคนนั่งข้างกาย จะเป็นใครว่ะ
เซ็งว่ะ นั่งกะผู้ชาย ต้องสงบเสงี่ยมอีกแล้ว
ที่เซ็งมากไปกว่านั้น ...
คือจะนั่งเบียดอิชั้นหาสวรรค์วิมานอะไรคะ
ตัวอิชั้นคนเดียวก็ใหญ่จะล้นเบาะแล้ว
แขนก็วางเกะกะมันเข้าไปค่ะ
แล้วจะนั่งอ้าขารับลมให้หนอนน้อยเหรอคะ
พี่ไม่ต้องกลัวหนอนน้อยหายใจไม่ออกหรอก
สงสารอิชั้นนี่ แทบจะหายใจไม่ออก
คือ ณ เวลานั้น อิชั้นทำตัวลีบจะตายห่ะอยู่แล้ว
เจียมตัวมาก อิชั้นเจียมตัวมาก
นั่งกอดอกแฟ่บ ๆ ของตัวเอง
เบียดริมหน้าต่าง ทำมิวสิคมองวิวไปเรื่อย
ขาหน้า ขาหลังไม่ไปรบกวนอาณาเขตพี่เลย
อย่าคิดว่าความซวยจะมีเพียงเท่านี้ ~ อิชั้นซวยได้อีก
คงจะพอนึกออกกันใช่มั้ย
เวลาเดินทางไปไหน ไม่ว่าด้วยยานพาหนะใดใด
ในยานพาหนะนั้น มันต้องมีคนนอนกรน อย่างน้อยก็สักหนึ่งคน
รำคาญกันมั้ย ? ....
ตอบกันตรง ๆ มาเลย อย่าเก็ก อย่าทำตัวแบบพี่ใจกว้าง
ใครก็ต้องรำคาญกันทั้งนั้นจริงมั้ย
ถ้าคนที่นอนกรนเป็นแฟน เป็นพ่อแม่
อันนี้พอให้อภัยได้ใช่มั้ย
วันนั้นโชคดีจริง ๆ
ทุกคนกำลังเริ่มหลับใหล ไม่มีใครกรนเลย
อิชั้นกระหยิ่มยิ้มย่อง ได้หลับสบาย ๆ แล้วเรา
รถทัวร์เริ่มปิดไฟ คงบอกเป็นนัย ๆ
ว่าพวกเมิงนอนกันได้แล้ว ตูจะได้เหยียบถึง 150 km/hr ซะที
หลับไปสักพักหลังจากที่ดูหนังที่ฉายบนรถทัวร์จบ
ตื่นขึ้นมาประมาณ ๕ ทุ่ม
เอาแล้วไง ได้ยินเสียงสวรรค์แล้ว
เสียงนี้มันมาอีกแล้ว แล้วอิชั้นจะทำยังไง
เจอแจ็คพ๊อตเข้าให้อย่างจัง
ได้รับเกียรติให้นั่งข้างคนนอนกรน
มะแร่งเอ๊ย !! ทั้งคันมีคนนอนกรนคนเดียว แล้วคนที่นอนกรน เสือกนั่งอยู่ข้างตูนี่
เสียงเซอร์ราวด์รูหูอิชั้นมาก
เสียงที่กลั่นออกมาจากลำคอของพี่มันบาดใจหนูจริง ๆ
ได้ยินทุกลมหายใจ ฟืด ๆ คร่อกฟี้ ๆๆ
เหมือน:-)หายใจรดต้นคออยู่รำไร ๆ
แล้วอิชั้นนี่ยิ่งเป็นพวกหลับยากมาก ถึงมากที่สุด
ยิ่งมีเสียงคนกรนยิ่งนอนไม่หลับ
อารมณ์แบบว่าโกรธมาก โกรธพาลไปหมดเลย
โกรธแม้กระทั่งป๊ะป๊าที่จองตั๋วให้
ทำไมถึงจองที่นั่งที่ดีให้ลูกสาวได้ขนาดนี้
อิชั้นควรจะทำยังไง ...
อิชั้นควรจะเอาหมอนไปอุดหน้า อุดจมูกมันดีมั้ย
หรือแกล้งศอกกลับไปเลย รู้สึกตัวจะได้เลิกกรน
ซึ่งไม่ได้ผล เพราะลองทำแล้ว
ม่ะแร่งอีกมี พี่แกตื่นมาแง๊บ ๆ งับ ๆ จั๊บ ๆ น้ำลายสองสามที แล้วกรนต่อ ~
อิชั้นนี่หน้าเห้ขึ้นมาทันที
นอนไม่หลับแล้วไง ทำไงก็ไม่หลับ
ฟังเพลงก็แล้ว เปิดเสียงดังสุด ยังกลบเสียงกรนไม่ได้
แน่นอนล่ะ เสียงเซอร์ราวด์ข้างหูขนาดนี้
พี่มาทำให้หนูหูหนวกซะเลยดีกว่า
นั่งทนไปเรื่อย ๆ ฟังเพลงแบบไร้อารมณ์สุนทรีย์
เผลอวูบหลับไปตอนไหนไม่รู้
รู้แต่แป๊บเดียวเองนะที่ผลอยหลับไป เพราะตื่นมาอีกทีตี ๑
ขอโทษเหอะ ..
นอนกรนอย่างเดียวอิชั้นไม่ว่า
แต่ ~ กลิ่นปาก ~ ที่ออกมาด้วย สุดทนเลยอ่ะ
คิดสภาพอิชั้นดูสิคะ
นั่งอุดหูไปด้วยการเปิดเพลงเสียงดังสุด
เช้าวันนั้นหูไม่แตกก็บุญเท่าไหร่แล้ว
เอาผ้าห่มมาผิดปาก ปิดจมูก
ไม่ได้หนาวขนาดนั้น แต่เอามากรองกลิ่น
กลิ่นสุดยอดเลยพี่ นับถือ ๆๆๆ
ทำไงก็นอนไม่หลับแล้ว
นั่งฟังเพลงสองร้อยกว่าเพลง วนไปสองรอบ
แล้วต้องนั่งทนไปอีก ๕ ชั่วโมง .... อิชั้นเก่งขนาดไหนเนี่ย ?
รถเริ่มเข้าเขตกรุงเทพ
ทุกคนตื่นจากภวังค์ ภวังค์ที่ลืมชวนกูเข้าไปด้วย แง ๆ
อิตาคนข้าง ๆ ตื่นแล้ว พร้อมเสียงกรนที่หายไป
ยังหันมายิ้มกะอิชั้นได้อีก
แต่โทษที ...
อิชั้นหยิ่งแล้ว โกรธเพราะพี่นอนกรนนั่นแหละ
แต่แอบหันไปค้อนทีนึง คืออิชั้นหมั่นไส้ว่ะ
รถถึงสายใต้ปุ๊บ เก็บของ ลงจากรถโดยเร็ว
ไม่มีการกลับมามองรถใดใดทั้งสิ้น
พอกันทีกับความซวยบนรถทัวร์คราวนี้ รถทัวร์จ๋า ลาก่อน ...
.
.
.
ขอบคุณสำหรับพื้นที่ระบายค่ะ
ถ้าเป็นคุณ มีคนมานอนกรนข้าง ๆ แบบนี้ จะทำยังไงคะ ?
จากคุณ :
มุมที่เธอไม่เคยได้สัมผัส 
- [
8 ก.ค. 51 14:46:57
]
ความซวยบนรถทัวร์ ...
เล่นเอาอยากชี้หน้าแล้วบอก "แกน่ะแหละ"