อ่ะแฮ้ม หวัดดีค่ะ
เพื่อนๆคงกลับจากเที่ยวต่างจังหวัดแล้วเนอะ วันหยุดยาวทีไร คนกรุงเทพอย่างเราเหงาๆสุดๆ จริงๆเพื่อนก็ชวนไปเที่ยวต่างจังหวัด แต่ไม่ไป เพราะจะอยู่บ้านเขียนหนังสือ จะพยายามส่งต้นฉบับ AIDS DIARY เล่ม 6 สักทีอ่ะคะ แต่พอเอาเข้าจริงก็เขียนได้ไม่เท่าไหร่ งานอื่นเข้ามาอีก และมัวนั่งเหม่อๆ เหงาๆอีก
ช่วงเวลาที่ผ่านมาชีวิตก็ยุ่งๆเหลือเกิน ทั้งเรื่องส่วนตัว ที่มีอาการซึมเศร้า เหงาๆ หดหู่ ชอบกลๆๆ อาจจะมีผลจากยาที่กินบ้าง เพราะมีเพื่อนที่ติดเชื้อเหมือนกันโทรมาคุย ว่ากินยาต้าน แล้วมันเหมือนอารมณ์แปรปรวน ซึมๆเศร้าๆ เลยอุ่นใจว่าไม่ได้คิดไปเอง ไม่ได้เป็นอยู่คนเดียวเฟ้ย แม้หมอจะไม่ยอมเชื่อ ว่ายามันมีผลจริงๆนะ อย่างน้อยก็มีเพื่อนที่มีอาการเหมือนกันหลายคนหล่ะ
เพื่อนๆที่กินยาต้านมานาน ก็เริ่มมีผลข้างเคียงที่น่ากลัวของยาต้านมากขึ้น ทำให้เรากลัว วิตกกังวลไปมากพอควร ก็ต้องปลอบใจตัวเอง ว่าอย่ากลัวในสิ่งที่ยังมาไม่ถึงซิ มีชีวิตอยู่กับปัจจุบันให้มากที่สุด แต่แปลกนะ ยิ่งกำลังกลัวอะไร มักจะเจอสิ่งนั้น ช่วงนึง เจอแต่เพื่อนที่ไขมันย้ายที่ รูปร่างแปลกประหลาดไป พอมาช่วงหลังเจอเพื่อนเดินไม่ได้ แขนขาชา 3 รายรวด
โดนเจาะไขสันหลังหมดทั้ง 3 คน โทรไปคุยกะเพื่อนปุ๊บ เจ็บหลังปั๊บ ต้องดุตัวเองว่าตื่นตูมอีกแล้วเอ็ง
ก็ได้แต่ปลอบใจเพื่อน ไม่รู้จะช่วยยังงัยเหมือนกัน ในเมื่อหมอ 3 คน ยังสรุป 3 แบบเลย คนแรกหมอของเพื่อนสรุปว่า เป็นผลจากยาต้าน คนที่สองหมอบอกว่ามีโปรทีนรั่วมาในไขสันหลัง คนที่สามหมอบอกว่า ไขสันหลังขาดเกลือแร่ และมีเชื้อวัณโรคที่สันหลัง
ก็ฟังๆๆด้วยความมึน ก็ให้กำลังใจกันไป บางทีมันก็ท้อนะ จะตายก็ไม่ตาย ยิ่งอยู่นานยิ่งเจอหลายปัญหา ทรมานนะ พวกติดเชื้อใหม่ๆ อาจจะกลัวตาย อยากอยู่นานๆ แต่พวกติดเชื้อนานๆ และยังต้องต่อสู้ดิ้นรนในการดำรงชีวิต หลายคนคิดว่า เมื่อไหร่จะได้ตายสักที เหนื่อยเหลือเกิน
อาทิตย์ก่อน เว็บแก้วอายุครบ 7 ขวบ เรามีงานทำบุญให้เพื่อนๆ และงานเลี้ยงสังสรรค์ตอนเย็น ช่วงวันนั้นเรามีความสุขมากๆๆ อบอุ่น รักเพื่อนมากๆ และมันทำให้รู้สึกมีกำลังใจนะ ชีวิตมันเหนื่อยอ่ะ ไหนจะต้องดูแลตัวเอง ดิ้นรนให้ตัวเองมีชีวิตรอด ไหนจะต้องดูแลเว็บแก้วไดอารี่ให้คงอยู่ต่อไป ดูแลให้ทุกกิจกรรมประสบความสำเร็จ ไหนจะเด็กกำพร้าที่ติดเชื้อเอดส์ที่บ้านแกร์ด้า ซึ่งตอนนี้มี 85 คนแล้ว กำลังกินกำลังนอน กำลังโต จะทำงัยดี
การที่ได้พบเจอเพื่อนๆในงานเว็บ มันเหมือนเป็นการมา "ให้กำลังใจ" ซึ่งกันและกัน มันเป็นเครื่องยืนยันว่า เราไม่ได้เดินบนทางสายนี้คนเดียว เรายังมีเพื่อนเคียงข้างเสมอ ตอนจบงานทุกงานของเว็บแก้ว เราจะจบด้วย "การกอด" คือเราระบุเองอ่ะว่าต้องมี อิอิ ก็เราเป็นคนขี้เหงา อ่ะ ขาดความอบอุ่น อยากกอดเพื่อน มันเป็นการให้ความอบอุ่น และ ให้กำลังใจซึ่งกันและกันนะ และเราก็รักเพื่อนทุกคนมากๆๆด้วย
การเป็น AIDS มันต้องอดทนสุดๆ ต้องมีใจที่เข้มแข็ง เพราะปัญหาและอุปสรรคในชีวิตมันมากเหลือเกิน ดังนั้นนอกจากจะต้องสร้างกำลังใจให้ตัวเองแล้ว กำลังใจจากเพื่อน จากครอบครัวก็สำคัญค่ะ
พรุ่งนี้ก็เป็นอีกวันที่เราต้องใช้ความอดทนแบบสูงมาก เพราะเป็นวันนัดรับยาต้านไวรัสประจำเดือน หมอเรานัดทุกเดือนเลย และ การไปหาหมอแต่ละทีลำบากสุดๆ ปกติ ต้องไปเอาบัตรคิวตั้งแต่เที่ยงคืนก่อน แล้วก็ไปรอหมอตั้งแต่ บ่ายโมง กว่าหมอจะมาก็ประมาณ บ่าย 2 หรือ บ่ายสองครึ่ง กว่าจะได้ตรวจก็ บ่ายสาม บ่ายสี่ กว่าจะรับยา จ่ายเงินค่าหมอ เสร็จก็ 5-6 โมงเย็นอ่ะ
แต่พรุ่งนี้หนักกว่าเพราะคืนนี้เราไม่มีรถไปเอาบัตรคิว รถไปซ่อมสี อยู่ที่ศูนย์ ดังนั้นพรุ่งนี้ต้องขึ้นรถเมล์ไปต่อรถไฟฟ้า แล้วก็ต่อมินิบัส หรือมมอไซด์รับจ้าง ไปโรงพยาบาลให้ทันประมาณ 7 โมงเช้า และ............................ อยู่ที่นั่นจนเย็น นี่ก็เตรียมเป้หลัง ไว้ไปผจญภัยที่โรงพยาบาลแล้ว ต้องมีเสื้อหนาว 1 ตัว เพราะแอร์เย็น เคยรอหมอ จนไข้ขึ้น เตรียมยาต้านสำหรับกินตอน 9 โมงเช้า น้ำ 1 ขวด เตรียมหนังสือไปอ่าน เตรียมสมุดไปเขียน เตรียมเพลงไปฟัง เตรียมใจไปนั่งรอ...................
ต้องท่องไว้ "เป็นเอดส์ต้องอดทน อย่าใจเสาะ"
*************
ขอประชาสัมพันธ์กิจกรรมของเว็บแก้วนะคะ
กำลังจะทำโครงการ "ธรรมะสัญจร เพื่อเด็กบ้านแกร์ด้า"
วัตถุประสงค์คือ สอนธรรมะ ให้น้องๆ เพราะน้องทุกคนมีเชื้อ HIV ถ้าน้องไม่มีความเกรงกลัวต่อบาป ถ้าน้องไม่มีจิตใจที่ดี น้องจะแพร่เชื้อให้คนอื่นได้ มันฆ่ากันทั้งเป็นเลยนะคะ
ก็เลยทำโครงการนี้ขึ้นมา โดยจะเข้าไปหาน้องๆ อย่างน้อยเดือนละ 1-2 ครั้ง เพื่อจัดกิจกรรมเช่น อ่านนิทานธรรมะให้น้องเล็กๆฟัง ประกอบกับ ละครหุ่นมือ หรือ ลูกโป่งแฟนซี คุยเรื่องกฎแห่งกรรมให้น้องวัยรุ่นฟัง และให้น้องเล่นละครที่จะสอนในเรื่องบาปกรรมได้ และมีโครงการจะจัด ค่ายธรรมะให้น้องๆวัยรุ่น ด้วยค่ะ
สิ่งที่ต้องการความช่วยเหลือคือ
1. รับบริจาค นิทานธรรมะ หนังสือธรรมะสำหรับเด็ก สื่อการสอนธรรมะต่างๆ
2. รับบริจาค ลูกโป่งแฟนซี (อันที่เอามามัดๆๆแล้วเป็นตัวสัตว์ เป็นดอกไม้ อ่ะคะ)
3. รับบริจาค หุ่นมือ จะเย็บมาให้ หรือ ซื้อมาให้ก็ได้นะคะ เป็นตัวอะไรก็ได้ เดี๋ยวเราแต่งนิทานให้เอง
4. รับสมัคร อาสาสมัครเข้าคณะหุ่นมือ และ ไปอ่านนิทานให้น้องฟัง (อันนี้ถ้ายังไม่เป็นสมาชิกเว็บแก้ว ก็ควรแวะเวียนไปทำความรู้จักกันสักนิดในเว็บก่อนนะคะ เพราะมันต้องใช้ความสามัคคีในการทำงานร่วมกัน บางทีต้องนัดมาซ้อมก่อนด้วยอ่ะคะ)
5. รับบริจาคเงินเป็นค่าเดินทาง สำหรับครูอาสาในแต่ละรอบ ( แต่ละครั้งจะไปรถตู้ นั่งได้ 13 คน ค่าเช่า 1600 ค่าน้ำมันประมาณ 1800 (ไม่แน่ใจอ่ะคะ) ดังนั้นแต่ละครั้งน่าจะใช้เงินประมาณ 3000 นิดๆ เพราะอาหารกลางวันของครูอาสา บ้านแกร์ด้าเค้าจัดให้ค่ะ)
ความช่วยเหลือ ถ้าเป็นสิ่งของ ส่งได้ที่
เว็บแก้วไดอารี่
ตู้ ป.ณ 147 ป.ณ.จ หลักสี่
กรุงเทพ 10210
ถ้าเป็นเงิน หรือ สมัครเข้าช่วยงาน ดูรายละเอียดในเว็บบอร์ด ของแก้วไดอารี่
http://www.kaewdiary.com
ต้องการถามรายละเอียด หรือ ปรึกษาปัญหา HIV /AIDS โทรเข้าเบอร์เว็บ 086 -905 5584
ขอบคุณค่ะ
จากคุณ :
++MooKaew++ 
- [
20 ก.ค. 51 19:41:25
]
++ KAEW ไดอารี่ ++ เป็น AIDS ต้องอดทน จริงๆนะ จะบอกให้
