เพื่อนๆมีแฟน หรือคนรักไหมคะ? ไม่ว่าจะมี เคยมี หรือไม่เคยมีก็ตาม อยากให้ช่วยแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้หน่อยได้คะ...
แฟนดิฉันคบกันมาเกือบจะ 3 ปีแล้วคะ เมื่อแรกคบก็มีความหวาน จับมือ พูดชมบ้างนิดหน่อย เขาค่อยข้างจะมีอารมณ์ศิลปิน และเป็นคนเฉยๆ ไม่ค่อยแสดงความรู้สึก ในขณะที่ดิฉันเป็นคนที่เปิดเผยความรู้สึกมาก ชอบการเอาใจใส่ดูแล และดูแลคนที่รัก ชอบการสัมผัส เพราะการสัมผัสทำให้ดิฉันรู้สึกใกล้ชิด อบอุ่น ชอบที่จะบอกรักกับแฟนทุกวัน(แม้ว่าเขาจะไม่เคยพูดเลยว่ารักดิฉัน แต่ดิฉันก็รู้ว่าเขารักดิฉัน)
ดิฉันรู้นิสัยของแฟนตัวเองดี บ่อยครั้งที่เราทะเลาะกันเรื่องที่เขาทำเหมือนไม่สนใจดิฉัน บางทีดิฉันรู้สึกเหมือนว่าตัวเองไม่มีตัวตนอยู่ตรงนั้นด้วยซ้ำ เมื่อก่อนแรกๆคบกัน เขาจะคอยจับมือดิฉันตลอด แม้จะอยู่ในรถ มันเป็นความรู้สึกที่อบอุ่น อ่อนหวาน และน่ารักมาก .... แต่เดี๋ยวนี้ ดิฉันจะต้องเป็นคนเอื้อมมือไปวางที่หน้าขาเขา เพราะมันทำให้ดิฉันรู้สึกว่าเราอยู่ตรงนั้นด้วยกัน เนื่องจากว่าบางทีเวลาเรานั่งรถไปด้วยกัน เราก็ไม่มีเรื่องที่คุย ... เป็นเพราะว่าเราคบกันนาน? กลายเป็นความชินชา? ดิฉันไม่รู้ ความรักของเรายังอยู่ แต่วิธีปฎิบัติแสดงความรักมันหายไป... เขาไม่เคยมองดิฉันด้วยความชื่นชม หรือเอ่ยชมว่าวันนี้คุณน่ารักจัง....มันเป็นเรื่องปกติธรรมดาของคนที่คบกันไประยะหนึ่งใช่ไหมคะ?
เมื่อวานเป็นอีกวันหนึ่งที่ดิฉันเสียใจ น้อยใจ และโกรธมาก ดิฉันชวนแฟนไปเที่ยวกลางคืน (พอดีได้บัตรคอนเสริต์ในผับแห่งหนึ่งมาจากเพื่อน จึงชวนเขาไปเที่ยวด้วยกัน เพราะอยากให้เรามีช่วงเวลาที่สนุกสนานดีๆร่วมกัน) ดิฉันพยายามเลือกชุดที่คิดว่าใส่แล้วสวย เพราะหวังว่าดิฉันจะดูดีในสายตาของเขา แต่ก็เหมือนเคย ไม่มีคำชมใดๆ เรานั่งรถไปด้วยกัน มีคุยบ้างเพียงไม่กี่คำ เมื่อถึงในผับ เราต้องรอประมาณ เกือบ 30 นาที กว่าคอนเสริต์จะเริ่ม..
ดิฉันรู้ว่าผู้ชายเกือบทุกคนชอบมองผู้หญิงสวยๆ โดยเฉพาะในผับ ดิฉันรู้ข้อนี้ดี .... แต่ระหว่างที่เรายืนรอการแสดงนั้น เราเหมือนต่างคนต่างยืน เขาก็มองดูบรรยากาศ และผู้หญิงในนั้น ส่วนดิฉันก็ยืนอยู่ข้างๆ โดยแทบจะไม่มีการสนทนาใดๆเกิดขึ้น ......
ดิฉันเริ่มหงุดหงิด เพราะรู้สึกว่าเรา 2 คนทำไมเหมือนไม่ได้มาด้วยกัน และดิฉันก็เริ่มสังเกตเห็นว่าเขามองผู้หญิงที่อยู่ข้างหน้าบ่อย มองด้วยสายตาที่ไม่เคยมองดิฉัน มองเสื้อผ้าผู้หญิงที่โชว์ผิวขาวๆ ถ้าเป็นคุณ คุณจะรู้สึกอย่างไรคะ?? ดิฉันมั่นใจว่าตัวเองก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าผู้หญิงคนอื่นๆสักเท่าไหร่ แต่เขากลับไม่เคยแม้แต่จะมองแบบนั้นกับดิฉัน ทั้งๆที่ดิฉันยืนอยู่ข้างๆ เวลาผ่านไปเกือบ 20 นาที... ความอดทนของดิฉันก็สิ้นสุดลง...
ทำไมคะ? ทำไมต้องเป็นดิฉันที่ต้องคอยชวนคุย? ทำไมต้องเป็นดิฉันที่ต้องคอยแสดงความใกล้ชิด? ทำไมต้องเป็นดิฉันที่ต้องคอยแสดงความรัก? ความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ ความรู้สึกว่าตัวเองสวยๆไม่พอ ความรู้สึกว่าเราไม่มีตัวตน ไร้คุณค่ามันทวีขึ้นเรื่อยๆ
ดิฉันบอกเขาทันทีว่า ดิฉันไม่อยากยืนตรงนี้อีกแล้ว.... ลองนึกดูสิคะ... ต่างคนต่างยืน เหมือนไม่ได้มาด้วยกัน ไม่มีการจับมือ ไม่มีการโอบเอว ไม่มีการคุยอยากล้อ
แต่กลับมีช่องว่าง ต่างคนต่างมอง เขามองสาว ฉันมองไปทางอื่น เพราะพยายามจะไม่สนใจว่าเขามองสาว โดยเฉพาะสาวที่อยู่ข้างหน้า แต่แล้วความอดทนของดิฉันก็สิ้นสุดลงก่อนที่คอนเสริต์จะเริ่ม
เขารู้ว่าดิฉันโกรธอะไร ... และดิฉันก็รู้ว่าเขาคิดว่าเขาไม่ผิด
มันผิดที่ดิฉันใช่ไหม???
ถ้าคุณผู้ชายอ่าน อยากทราบว่าคุณมีพฤติกรรมแบบนี้ไหม?? มี และไม่มีเพราะอะไร
ถ้าคุณผู้หญิงอ่าน คุณเคยมีประสบการณ์แบบนี้ไหมคะ?
แล้วดิฉันควรทำอย่างไร.. ดิฉันเหนื่อย น้อยใจ หดหู่
จากคุณ :
ทำไม
- [
9 ส.ค. 51 12:24:25
A:58.8.28.40 X: TicketID:125710
]
**ขอความคิดเห็นหน่อยคะ รู้สึกเหนื่อย หดหู่ และน้อยใจอย่างบอกไม่ถูก**
