 |
**เครียดมากๆ จะเป็นบ้าอยู้แล้ว จะหันไปอัพยาแล้วนะ รู้ว่ามันไม่ดี แก้ไขปัญหาไม่ได้ซะที**
ผมอายุ 23 ปีครับ เมื่อก่อนกับตอนนี้แตกต่างกันสิ้นเชิง เคยเสียใจเรื่องแฟนครั้งหนึ่งครับ มากๆด้วย ถึงขั้นเบลอ แต่ก็หายแล้ว ปกติเป็นคนกินเหล้าปาร์ตี้บ่อยๆ เพราะสังคมเป็นแบบนั้น ตอนนี้เริ่มเพลาๆแล้วครับ รู้ตัวว่าใช้ชีวิตเสี่ยงเกินไป และไม่ค่อยดูแลสุขภาพ ตอนนี้คิดได้ว่าควรทำอย่างไร ลงมือทำแล้ว ตั้งใจเรียนให้จบ หางานดีๆทำ กำลังจะจบเทอมนี้แล้วครับ แลวกะว่าจะหางานทำ
ไม่รู้ว่ามันติดมาหรือปล่าว ตอนนี้กลายเป็นคนนอนไม่ค่อยหลับ หลับยากมากๆ มองโลกในแง่ร้ายขึ้น เวลาเจอคนเยอะๆ ตื่นเต้น และควบคุมตัวเองไม่ค่อยอยู่ พูดแบบลิ้นพันกัน เข้ากับคนอื่นไม่ค่อยได้เพื่อนที่มีก้รุ้สึกไม่ค่อยเหมือนเดิม พายามเล่าให้เขาฟังเข้าจะเข้าใจหรือปล่าวนั้นไม่รู้ บางทีคิดไปเองว่าเพื่อนๆไม่รัก
เป็นขี้น้อยใจอยู่แล้วครับ ทางบ้านจะว่าไม่อบอุ่นก็ไม่ใช่ ทุกคนรักกันมาก แต่ ค่อนข้างจริงจังกับชีวิตทุกคน เป็นคนเซนซิทีฟเรื่องครอบครัวมากครับ แบบนี้มั้งทำให้ผมคิดมาก
ผมกลัวครับกลัวว่าวันหนึ่งผมจะเป็นโรคประสาทขึ้นมา หรือไม่ก็เป็นโรคซึมเศร้า มือไม้สั่น เวียนหัว เวลาเครียดมากๆ รู้สาเหตุทุกอย่าง ว่าเครียดเรื่องอะไร แยกแยะออก พยายาม ทำตัวผ่อนคลายครับ
แต่ผมทำไม่ได้เหมือนมันตามมาหลอกหลอนผมทุกวัน นั่งงจิตตกอยู่กับเรื่องไม่เป็นเรื่อง แบกความทุกข์ไว้คนเดียว คิดว่าตัวเองไม่ค่อยมีค่าเท่าไหร่ แต่ผมไม่เคยคิดฆ่าตัวตายนะครับ เพราะยัต้องเลี้ยงครอบครัวอยู่
นอนไม่หลับมาหลายเดือนแล้วครับนอนเที่ยงคืนกว่าจะหลับก็ตี 4 พอไปเรียนก็ไม่ค่อยรู้เรื่องชอบแยกตัวเองออกจากกลุ่ม ไม่เฮฮาปาร์ตี้เหมือนแต่ก่อน ไม่เป็นทีรักใคร่เหมือนเดิม เหมือนตัวเองมีปัญหา เก็บกด ทั้งๆที่สังคมก็ดี
ผมจะทำอย่างไรดีครับ ผมหาทางออกไม่ได้แล้ว ผมเครียดมาก ไม่เป็นอันกินอันนอนระบบในร่างกายมันรวนไปหมดแล้ว สูบบุหรี่เยอะขึ้น
เวลาให้คำปรึกษาเพื่อนที่เครียกดสามารถอธิบายให้เพื่อนได้โล่งอกอย่างแจ่มแจ้ง แต่กับปัญหาของตัวเองนี้ขจัดไม่ได้ซักที ทั้งๆที่รู้ว่าปัญหาจริงๆของตัวเองคืออะไร บางครั้งมันมารวมกันจนแยกไม่ออก กดดันครับ ชอบกดดันตัวเอง ความคิดสรางสรรค์ของตัวเองในการทำผลงานซักชิ้นหนึ่งมันหายไปหมด
ชอบคิดว่าคนอื่นจะคิดกับตัวเองอย่างไร แล้วจะชอบอยุ่คนเดียวมากกว่า คือค่อนข้างจะปิดกั้นตัวเองแล้ว เคยโทรไปปรึกษากับจิตแพทย์ก็สบายใจในระยะหนึ่งแต่มันก็กลับมาเป็นอีก เป็นปีสองปีแล้วครับที่เป็นแบบนี้ บางครั้งจะไปหาจิตแพทย์ก็ไม่กล้า กลัวคนรอบข้างมองเราว่าเป็นบ้า ซึมเศร้า หรือโรคจิต
แต่มีข้อดีคือ ผมจิตใจดีนะครับ สงสารคน ซื่อสัตย์กับเพื่อน แต่ด้วยความอ่อนน้อมของผมนั้นบางครั้งจะรู้สึกว่าด้อยกว่าเพื่อนออ่นแอ ชอบโดนเอาเปรียบบ่อยๆ
ผมควรจะทำอย่างไรดีครับ คิดอยู่นานกว่าจะมาตั้งกระทู้
ยังไงก็ขอขอบคุณนะครับที่สละเวลามาอ่านและให้คำแนะนำผม
ผมอยากจะเป็นอีกคนหนึ่งที่เข้มแข็งอยู่บนโลกใบนี้ครับ
จากคุณ :
rock2u  
- [
9 ส.ค. 51 19:34:03
]
|
|
|
|
|
|
