ความคิดเห็นที่ 1 ไม่มีผู้ใดช่วยให้คุณเป็นเช่นนั้นได้ แม้แต่ตัวคุณเองตอนนี้ก็ตาม แต่ถ้าแรงบันดาลใจมีมากขึ้นเรื่อยๆ กฎของแรงดึงดูด(คำนี้ฮิตจริง)จะดึงคุณเอง เรื่องของคนเร่ร่อน เราเคยอ่านหนังสือที่เป็นวิทยานิพนธ์ ชื่อ เปิดพรมแดนโลกของคนไร้บ้าน เขียนโดย บุญเลิศ วิเศษปรีชา ถึงจะเป็นวิทยานิพนธ์แต่อ่านแล้วเข้าใจง่าย อ่านเพลินดีค่ะ เผื่อคุณ lustful สนใจ จากคุณ : แดงเร็กเก้บาร์ - [ 6 ก.ย. 51 15:13:16 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ อีกไม่เกิน 70-80 ปี ได้หายแน่นอน ไม่ต้องรีบ ความอิสระมันอยู่ที่ใจค่ะ ถ้าใจไม่อิสระ ห่วงโน้น คิดนี่ ต่อให้หายไปจนสุดโลก แล้วก็มานั่งคิดว่า คนบนโลกเค้าจะคิดถึงเราไม๊ว๊า แบบนี้ก็ไม่เรียกอิสระอยู่ดีนั่นแหละค่ะ จากคุณ : Im onair - [ 6 ก.ย. 51 15:13:38 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อืมมม  อะไรคือสิ่งที่คุณค้นพบคะ? ไม่รู้ดิ เหมือนกับคุณค้นเจอสิ่งที่ต้องการแล้ว แต่ก็ยังไม่ใช่อยู่ดี เวลาผ่านไปคุณคงคิดอะไรใหม่ๆด้ละมั้งคะ จากคุณ : อิงจ๋า - [ 6 ก.ย. 51 15:17:49 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ไม่มีใคร ช่วยคุณได้หรอกคะ นอกจากตัวคุณเอง รู้ไหมคะสิ่งที่คุณรู้สึก หลายๆคนก็คงรู้สึกเหมือนกัน ไม่อยากมีตัวตน ไม่อยากให้ใครรู้จัก อยากหลีกหนีทุกสิ่งอย่างไป ไม่ว่าจะทุกข์หรือสุข แต่สัจธรรมวัฎจักรของโลกคือ การเวียนว่ายตายเกิด ต่อเมื่อเรายังมีชีวิตอยู่ ยังดำรงชีพด้วยการหายใจ ฉะนั้นเราก็ยังคงต้องคงอยู่ต่อไป อย่างมีเหตุผลในคนละแง่มุมของแต่ละคน บางคนมีชีวิตอยู่ต่อไป เพราะคนที่รักเค้า และคนที่เค้ารัก บางคนที่ชีวิตอยู่ต่อไปด้วยหน้าที่ และความรับผิดชอบมากมายต่างกันออกไป บางคนก็มีชีวิตด้วยความยากลำบาก แต่ก็ไม่หมดความหวังที่จะยังเดินหน้าต่อไป เคยคิดไหมคะ ว่ามนุษย์เกิดมาเพื่ออะไร...... ลองทบทวนดู เหตุผลแต่ละคนต่างกันออกไป แต่ที่คุณ และฉันยังยืนอยู่ในบนโลกกว้างใบนี้ มันต้องมีวัตถุประสงค์อย่างแน่นอน ซึ่งแน่นอน ย่อมต่างกัน ลองหลับตา แล้วนึกภาพตั้งแต่ออกมาจากท้องแม่ มาจนถึงตอนที่พิมพ์กระทู้นี้สิคะ ว่าทำไมเราต้องมีชีวิตอยู่ต่อบนโลกนี้ ไม่หายไปไหน........... อย่าหาให้ใครช่วยเลยนะคะ เพียงแค่คุณพยายามที่จะเข้าใจตัวเองให้มากที่สุด ถึงแม้จะไม่ค่อยเข้าใจ นั่นก็น่าจะพอช่วยได้แล้ว..... ^^ จากคุณ : smabbytoon - [ 6 ก.ย. 51 15:19:38 ]

ความคิดเห็นที่ 5 - อยากได้คู่มือ 100 way to disappare ไหมครับ.... ผมมีนะ (- -") จากคุณ : - License To Kill - - [ 6 ก.ย. 51 15:37:17 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อะนะ จากคุณ : Bhind`hazeL`eyeS - [ 6 ก.ย. 51 15:43:25 ]

ความคิดเห็นที่ 7 สิ่งที่ต้องการ  คุณเอง ทำได้  ลองทำดูสิ  มันอยู่ที่ใจ  ถ้าอยากได้แบบนั้นจริงๆ  มันก็ไม่ยากหรอก อยู่ที่ จะกล้าทำปะละ จากคุณ : Bhind`hazeL`eyeS - [ 6 ก.ย. 51 15:44:35 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ไม่สำคัญว่าอยู่ที่ไหน สำคัญที่ จิตใจต้องหลุดพ้น อยู่ที่ไหนก็เหมือนกัน จากคุณ : วันนี้มีสาระ (BOPI) - [ 6 ก.ย. 51 15:44:40 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ปัญหาของคุณอยู่ที่ใจหรือเปล่าคะ .. อยู่ที่ไหนถ้าไม่รู้จักความพอใจ ในสิ่งที่ตัวเองเป็นหรือมีอยู่ ก็ต้องดิ้นรนไขว่คว้าต่อไป ไม่มีที่สิ้นสุด เริ่มต้นจากใจคุณเองดีกว่าค่ะ .. แนะนำให้หาหนังสือมาอ่านค่ะ มีวีธิการคิด มีคำแนะนำดีดีเยอะเลยล่ะ .. ขอให้สุขใจเร็วๆ นะคะ ^ ^ จากคุณ : titun - [ 6 ก.ย. 51 16:02:22 ]

ความคิดเห็นที่ 10 คุณอยู่ตรงนี้.. คุณก็มีปัญหาและความทุกข์แบบหนึ่ง คุณไปอยู่คนเดียว.. คุณก็จะเจอปัญหาและความทุกข์อีกแบบ เหมือนคนในอยากออก.. คนนอกก็อยากเข้า ผมว่าคุณอยู่ตรงนี้ล่ะดีแล้ว.. เพียงแค่คุณ "ต้องรู้จักมีความสุขบ้าง" เท่านั้นเอง ไม่ใช่ความสุขที่คุณมี.. เมื่อคุณได้สิ่งที่คุณต้องการ แต่เป็นความสุขที่เกิดจากใจคุณยอมรับสิ่งที่คุณมี สิ่งที่คุณเป็น และเห็นคุณค่าของสิ่งเหล่านั้น ลองมองสิ่งรอบตัวในแง่มุมใหม่ๆ บ้าง แล้วคุณจะเห็นว่า สิ่งเล็กๆ น้อยๆ ก็ทำให้คุณมีความสุขได้ โชคดีนะ ปล. คนเราจะมีความสุข..ไม่ต้องใช้ความพยายาม เพียงแค่เปิดใจรับมันเท่านั้นเอง จากคุณ : MiRaCLe DouBLeSHoT - [ 6 ก.ย. 51 16:06:31 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ผมเคยคิดอย่างนี้เมื่อสิบกว่าปีที่แล้วนะ ตอนนั้นใช้ชีวิตเหมือนไม่มีเป้าหมาย เราเกิดมาทำไม? ไม่มีเพื่อนรู้ใจ ไม่มีคนรัก อยู่กับตัวเอง แต่ หลังจากที่ผมได้ค้นพบสิ่งหนึ่งที่ท้าทายในชีวิต มันคืองานชิ้นเล็กๆ ที่ผมสามารถทำและควบคุมมันได้ ผมมีความสุขที่ได้เห็นมันพัฒนาขึ้นเรื่อยๆ จากสองมือหนึ่งสมองของผมเอง มันเยี่ยมมากเลย มันทำให้ผมสามารถมีชีวิตอยู่บนโลกนี้ได้อย่างมีคุณค่า คุณลองค้นหามันดูสิ เผื่อบางทีคุณอาจจะพบแบบผมก็ได้ จากคุณ : LamoonMan - [ 6 ก.ย. 51 16:22:47 ]

ความคิดเห็นที่ 12 พอได้ดูคลิปถึงได้รู้ว่าคนบ้าไม่น่ากลัวอย่างที่คิด ออกจะน่ารักด้วย ^^ จากคุณ : ImMuNoLoGy - [ 6 ก.ย. 51 16:30:27 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เคยคิดงี้เหมือนกันค่ะ เวลาที่เรารู้สึกเบื่อคน มองไปทางไหนก็มีแต่ผู้คนเต็มไปหมด ... น่ารำคาญ ร้องร่ำๆ อยู่ในใจว่าเบื่อคนๆๆๆ แต่สุดท้ายก็ยังต้องการคนเหล่านั้นอยู่ดี ... จากคุณ : sorry about that - [ 6 ก.ย. 51 17:15:32 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ผมเชื่อว่า ใจเราจะมีอิสระได้ก็เพราะใจเราเอง หากแต่ต้องหาสิ่งที่ปิดกั้นหัวใจให้เจอ จากคุณ : นายไวรัส - [ 6 ก.ย. 51 17:40:45 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เคยรู้สึกแบบนั้นเหมือนกันเหมือนกันนะแบบว่าหายไปจากชีวิตคนที่รู้จักอ่ะ  เมื่อหลายปีที่แล้ว ณ.วันนี้ก้ยังคิดอยู่ แต่มันทำไม่ได้ เหตุผล...ที่อยากหายไปเพราะเบื่อในสิ่งที่เห็นและเป็นอยู่ อยากไปอยู่ในหมูพวกที่ไม่มีใครรู้จักเรา เบื่อตอบคำถามในหลายๆๆเรื่อง จากคุณ : ใบไม้เดือนห้า - [ 6 ก.ย. 51 17:45:18 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ทางกายน่ะทำง่ายนิดเดียวค่ะ แค่ละทิ้งทุกอย่างแล้วก็ออกไปผจญกองขยะเดี๋ยวนี้เลย แต่จริงๆแล้วตัวเรา(และใจ)ก็ยังติดนั่นนี่อยู่ดี สรุปง่ายๆ ว่า จริงๆจะไปก็ไปได้ แต่จริงๆ(กว่านั้น)ไปไม่ได้หรอก อย่างน้อยต่อไห้ไปใจก็ยังยึดติดทางโลกอยู่ดี แต่เราไม่เข้าใจค่ะว่าคุณ เจ้าของกระทู้อยากหายไปเพราะอะไร คนปกติที่เค้าพอใจกับชีวิตปัจจุบันมักจะไม่คิดแบบนี้เท่าไรน่ะค่ะ ก็แค่สงสัยขึ้นมาเฉยๆ แต่ติดอยู่อย่านึง คือ เราไม่ชอบวิธีที่คุณพูดกับเค้าเลยค่ะ ถึงแม้ว่าอีกฝ่ายอาจจะมีสติหรือไม่มีก็ตาม แต่เริ่มพูดกับเค้าก่อนแบบนี้เรารู้สึกว่าไม่สุภาพเลยยังไงก็ไม่รู้นะคะ จากคุณ : pankee - [ 6 ก.ย. 51 17:47:20 ]

ความคิดเห็นที่ 17 อยากเป็นอิสระคุณต้องเริ่มที่ใจ ปัญหาทุกอย่างเริ่มที่นั่น และจบที่นั่น ถ้าคุณไม่แก้ที่ใจ ต่อให้หนีไปสุดหล้าฟ้าเขียว ไปแดนลับแลที่ไม่มีใครรู้จักคุณ คุณก็ไม่อาจมีความสุขได้หรอก เพราะปมปัญหาที่แท้จริงในใจจะติดตามหลอกหลอนคุณไปทุกที่ ถ้าเหนื่อยนักก็พักร้อนซักพักนะคะ ไปที่ไกลๆ ห่างผู้ห่างคน อะไรๆ อาจจะดีขึ้น หายเหนื่อยแล้วอย่าลืมค้นหาปัญหาที่แท้จริงในใจที่ทำให้คุณรู้สึกแบบนี้ และขออวยพรให้คุณแก้ไข ยอมรับ และเข้าใจมันได้ในที่สุดนะคะ จากคุณ : Hobbit - [ 6 ก.ย. 51 17:59:45 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อาร์ตฯ ว่า .. เป็นเพราะว่า .. คุณยังไม่เจอ ' สิ่ง ' ที่คุณอยากมี อยากได้ หรืออยากอยู่ร่วมกับมัน ค่ะ เชื่อมั๊ยคะ .. คนบางคน อยากมีชีวิตให้ยาวกว่าเดิมอีกเพียงแค่ 1 วินาที เพื่อให้ได้มีโอกาสบอกรักกับคนที่เค้ารัก หรือ ได้ลูบไรผมคนที่เค้าแคร์ หรือแม้แต่ได้ลูบหัวหมาที่เค้าเลี้ยงและผูกพันธ์กับมัน อีกแค่วินาทีเดียว จากคุณ : Art of Illusion - [ 6 ก.ย. 51 18:14:47 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เคยรู้สึกแบบนี้เหมือนกันนะคะ แต่พอเวลาผ่านมาสักพัก ต่อให้ไปอยู่ที่อื่น แต่ถ้าใจไม่สุข ก็ไม่มีความสุขค่ะ ก็เลยหันกลับมาพยายามมีความสุขในสิ่งที่เรามี คิดว่าตอนนี้สิ่งเราที่เรามีมันก็มากมายพอแล้ว แล้วใจก็เป็นสุขเอง.... จากคุณ : ~LoveIsAroundYou~ - [ 6 ก.ย. 51 18:23:36 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เข้ามาขอบคุณ เจ้าของกระทู้ค่ะ  ที่ตั้งกระทู้แบบนี้ ทั้งคำถามของคุณและคำตอบของเพื่อนๆ  เป็นประโยชน์กับเรามากๆ ตลอดอายุของเรา  เราผ่านการคิดแบบนี้มาชนิดที่เรียกว่า คิดซ้ำซาก ทั้งที่ชีวิตเราค่อนข้างดี  มีสุขมากกว่าทุกข์ และมีแต่คนดีๆ อยู่ในชีวิต เมื่อก่อนเราแอบขอพรให้ตัวเองอยู่เสมอๆ   ว่าขอให้เราหายไปจากโลกใบนี้เมื่อเราอายุได้ 40 ปี เรารู้ว่าปัญหาของตัวเองเกิดจากจิตใจค่ะ เราพยายามหาคำตอบมานาน  ว่าทำไมเรามีจิตใจแบบนี้ ... เดี๋ยวนี้ เราเลิกหาคำตอบแล้วค่ะ เพราะเรารู้แล้วว่า  ทำไมโลกใบนี้จึงควรมี  "เรา" อยู่ - ทุกเช้าที่ตื่นขึ้นมา  เราจะฝึกสติตัวเอง ด้วยการยิ้มทันทีให้กับตัวเอง และโลกใบนี้ - อาบน้ำแต่งตัวเสร็จ เราจะไปสวดมนต์ แผ่เมตตาให้มนุษย์ ให้ตัวเอง ให้สรรพสัตว์สรรพวิญญาณทั้งหลาย - พอแฟนเราอาบน้ำเสร็จ   เราจะมาช่วยแต่งตัวติดกระดุมเสื้อให้เค้าแล้วก็กอดกัน แบบนี้ทุกวัน สิ่งที่เราเห็นคือ ใบหน้าเค้าจะยิ้มแบบมีความสุขมาก - ก่อนออกจากบ้าน  เราจะเจอพวกแมวจรมานั่งร้องแง้วๆ รอกินอาหารอยู่ที่โรงรถ พอเทอาหารให้ พวกเค้าก็วิ่งมากินกันอย่างหิวโหย - ขับรถไปถึงที่ทำงาน  เจอ รปภ. มาช่วยโบกรถ เราก็ทักทาย ขอบคุณ ยิ้มแย้มแจ่มใสให้กัน  รู้สึกดีๆ ด้วยกันทั้งสองฝ่าย - ไปหาซื้ออาหารเช้าหลังตึก เจอแม่ค้าก็ยิ้มแย้มแจ่มใส ป้าจ๊ะป้าจ๋าไปเรื่อย คนขายบางคนหน้าใหม่ๆ ขายไม่ดี  ก็ไปคุยไปทักทาย  ช่วยซื้อด้วย - พอถึงโต๊ะทำงาน ก็ยิ้มแย้มแจ่มใสกับเพื่อนร่วมงาน  มีขนมก็แจกเด็กๆ - ในระหว่างการทำงาน  ก็ให้บริการ ให้ความช่วยเหลือทั้งคนใน และลูกค้าที่มาติดต่อ   บางคนเดือดร้อนมากๆ เรื่องเบิกเงินไม่ได้ เราก็จะรีบลัดคิวทำสัญญาให้ก่อน - กลางวันกินข้าวกับเพื่อนสนิท  เพื่อนเราเป็นคนค่อนข้างเครียด และวิตกกังวล เราก็จะหาแต่เรื่องสบายใจ ขำๆ  มาคุยกับเค้า  บางวันก็มีคำปลอบใจให้กำลังใจกันแล้วแต่สถานการณ์ - เลิกงาน ขับรถขึ้นทางด่วน  ก็ยิ้ม ทักทายให้คนเก็บเงิน - แวะตลาด ซื้อของกิน ก็ยิ้มทักทาย จ๊ะจ๋ากับแม่ค้าอีกตามเคย - กลับถึงบ้าน ก็ให้อาหารแมวขาประจำอีกรอบ - จากนั้นก็มาเล่นกับแมวในบ้าน วิ่งไล่ขับกันรอบบ้าน รู้เลยว่าพวกเค้ามีความสุข - บางวัน เราโทร.ไปคุยกับแม่ แม่ก็จะดีใจ น้ำเสียงมีความสุขมากที่ลูกคิดถึง - ที่สำคัญ เรามีทัศนคติและความคิดหลายๆเรื่อง ที่เราคิดว่า เป็นสิ่งสวยงามของโลกใบนี้ . . . เราว่าเหตุผลแค่นี้  มันก็เพียงพอแล้ว ที่จะเตือนสติ  ให้เราควรจะอยู่ต่อไป และเราเชื่อว่า เมื่อคุณเจ้าของกระทู้ list ออกมาแบบที่เราทำ คุณก็จะเจอเหตุผลมากมาย ที่ทำให้โลกนี้ยังคงต้องมี "คุณ"  อยู่  ^^ แก้ไขเมื่อ 16 ก.ย. 51 08:37:52 จากคุณ : น้องพี่อิ้ว - [ 6 ก.ย. 51 19:05:41 ]

ความคิดเห็นที่ 21 คุณก็ลองทำสิครับ ผมยังเคยลองทำเลยไปไหนก็ไป ง่วงไหนก็นอนนั้น อยู่ดีๆหายไป 7-8 วัน ลองระยะสั้นๆก่อนว่าชอบป่าว ถ้าชอบก็หายไปยาวเลย จากคุณ : นายแมมมอส - [ 6 ก.ย. 51 19:09:28 ]

ความคิดเห็นที่ 22 เราเคยคิดแบบคุณ แต่มีคนบอกว่า เรากำลังวิ่งหนีความจริง จากคุณ : ปังจิ้มนม - [ 6 ก.ย. 51 19:19:29 ]

ความคิดเห็นที่ 23 คงไม่มีอะไรจะพูดหรือขยายความเพิ่มเติม นอกจากคำว่า "เข้าใจ" ค่ะ :) จากคุณ : Sherre - [ 6 ก.ย. 51 19:57:37 ]

ความคิดเห็นที่ 24 หายตัวไปประจำ  อย่างน้อยก้จะรู้ว่า คำถามแรกที่เรากลับมา แกหายไปไหน จะได้รู้ว่ามีใครที่เปนห่วง จากคุณ : คนหัวฟู - [ 6 ก.ย. 51 20:40:16 ]

ความคิดเห็นที่ 25 แต่ผมไม่สามารถทำได้ เพราะยังมีคนที่ผมรัก คนที่รักผม ^^^ บางที...สิ่งที่คุณมีอยู่แล้วแต่คุณไม่อยากได้ อาจเป็นสิ่งที่คนบ้าหรือคนเร่ร่อนเหล่านั้นโหยหามากที่สุดก็ได้นะครับ เขาอาจอยากขอพระเจ้าอยู่ก็ได้ว่า..ขอแค่มีใครสักคนที่รักเขาและให้เขารัก เขาคงจะไม่เป็นบ้า และไม่เร่ร่อน เรามักไม่เห็นคุณค่าของสิ่งที่เรามี  จนกว่าเราจะสูญเสียมันไปก็ได้นะครับ จากคุณ : ผึ้งน้อยพเนจร - [ 6 ก.ย. 51 22:00:30 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เห็นด้วยกับคคห.22ครับ จากคุณ : ~Eternity Memories of Life~ - [ 6 ก.ย. 51 22:01:52 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ตะก่อนก็คิดแบบนี้บ่อยๆ เช่น ตอนนอนก็คิดว่าอยากให้ที่นอนมันดูดให้หายวับไปจากจักรวาลนี้เลย  และก็ตั้งมั่นว่าฉันต้องตายตอน 35 แน่ๆ   ตอนนี้กลัวค่ะ  กลัวจะตายตอน 35  เรายังไม่ได้ทำ "ความดี" ที่ควรจะทำตั้งเยอะแยะเลย   ถึงแม้ไม่ใช่คนดีก็ตาม  แต่มันทำให้เราสบายใจ   ลองดูพวกรายการวงเวียนชีวิตบ่อยๆ ละกัน  เราว่าสอนใจคนได้ดีมากๆๆ คิดดูดิเรามีตังค์พอซื้อคอมพิวเตอร์มีอินเทอร์เน็ท  แต่คนเหล่านั้นอ่ะแถบไม่มีอะไรเลย   เราว่าอย่าไปฟุ้งกะเรื่องของตัวเองมากเลยนะ  ถ้าสนใจลองไปเป็นพวก volunteer ดิ  เห็นในเว็บมีแบบให้ไปแถบแอฟริกาด้วย  เผื่อคุณชอบ  ถ้าอยากไปร่อนเร่แบบนั้น  แต่สร้างประโยชน์ให้โลกก็ดีนะคะ   (ไม่ได้ประชดนะ) จากคุณ : teresita - [ 6 ก.ย. 51 23:18:09 ]

ความคิดเห็นที่ 28 อยากบอกว่าเป็นเหมือนเจ้าของกระทู้เลย เดินไปกับแฟน พอเห็นคนจรจัด ก็บอกกับแฟนว่า อยากลองเป็นอย่างนั้นบ้าง แต่ต้องรอให้มีเงินซัก 10 ล้าน ร้อยล้านก่อน เพื่อให้แฟนและครอบครัวสบาย เฮ้อ สับสนในชีวิตตัวเองจริง-*- จากคุณ : akasia - [ 6 ก.ย. 51 23:41:38 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เป็นเเบบเจ้าของกระทู้เลยค่ะ จากคุณ : ก๋วยเตี๋ยวต้มยำ - [ 7 ก.ย. 51 01:31:33 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ลองศึกษาปรัชญา Existentialism จากคุณ : mamao - [ 7 ก.ย. 51 01:58:30 ]

ความคิดเห็นที่ 31 - + นู๋สลัดน้อยแค่สับสนเฉยเฉย เป็นช่วงช่วงของจังหวะความบ้า(ส่วนตัวไงต๊ะ) กิกิ ;b หายสับสนไวไวเน้อ เป็นกำลังใจให้ ถามคนอื่นไปก้เท่านั้น เคยฟังใครด้วยรึน่านอะ เอ่า ตกลงเราเปงคราย? <<< + - จากคุณ : นางสาวพุงกะทิ - [ 7 ก.ย. 51 02:09:01 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เคย มีความคิดเหมือน ว่าคนเราเกิดมาทำไม   นรก สวรรค์มีจริง มั๊ย แล้วโลกเรามีตั้งหลาย ศาสนา พระเจ้า มีหลายองค์ ตายไปแล้ว จะแยกพระเจ้า กันยังไง  หรือแยก นรกกันยังไง  หรือมันเป็นเรื่องความเชื่อ  ที่เล่ากันมาอีกทีโดยไม่มีอยู่จริง   แต่ที่รู้ๆตอนนี้มีความทุกข์ก็เหมือนตกนรกแล้ว ล่ะ เฮ้อ .... จากคุณ : may (lourdes) - [ 7 ก.ย. 51 02:41:00 ]

ความคิดเห็นที่ 33 เรามักไม่เห็นคุณค่าของสิ่งที่เรามี จนกว่าเราจะสูญเสียมันไปก็ได้นะครับ จาก : คุณผึ้งน้อยพเนจร ^^^ ถุๆ....ถุ....ถูกต้องจะคร๊าบบบบบบบ แก้ไขเมื่อ 07 ก.ย. 51 11:04:06 จากคุณ : โจลี่ - [ 7 ก.ย. 51 11:02:46 ]

ความคิดเห็นที่ 34 "ความคิด" มันเป็นอิสระไงคะ เราทุกคนมีความคิดหลากหลายได้ทั้งนั้น คุณแค่คิดและอยากทำแบบนั้น แต่ยังทำไม่ได้ เมื่อยังทำไม่ได้ก็ยังไม่ต้องทำนะคะ ปล่อยให้เป็นเพียงแค่ "ความคิด" ไปก่อน สักวันเมื่อคุณมีโอกาส คุณค่อยลงมือทำก็ยังไม่สายค่ะ จากคุณ : ล่ามสาวพราวเสน่ห์ - [ 7 ก.ย. 51 11:23:34 ]

ความคิดเห็นที่ 35 บนทางที่วกวน มีคนอยู่มากมาย ต่างเดินก้าวไป ด้วยใจมุ่งหวังจะให้ดี บางคนก็หลงทาง เลือนลางกับวิธี ไม่เจอสักที ไม่มีสุขแท้ในหัวใจ มันยังเป็นความจริงแห่งชีวิตคน พอคนเราดิ้นรนยิ่งไขว่ยิ่งคว้ามันยิ่งไกล มันอยู่ตรงนี้อยู่แล้ว ทุกอย่างที่อยากมี หากมองชีวิตอย่างนี้ให้เข้าใจ มันอยู่ตรงนี้อยู่แล้ว มันอยู่ที่ตรงนี้แค่เพียงเรา .. ยอมรับและพอใจ .. บางคนที่รักกัน ดูกันก็หลายปี ก็ไปได้ดี ไม่มีสิ่งไหนที่เคืองใจ นานไปก็เริ่มลืม ลืมวันที่ซึ่งใจ กลับมองข้ามไป จนความสุขใจมันไม่มี มันยังเป็นความจริงแห่งชีวิตคน อันคนเราทุกคนสุขอันจริงแท้นั้นยังมี มันอยู่ตรงนี้อยู่แล้ว ทุกอย่างที่อยากมี หากมองชีวิตอย่างนี้ให้เข้าใจ มันอยู่ตรงนี้อยู่แล้ว มันอยู่ที่ตรงนี้ .. มันไม่ไกล คนเอ๋ย .. ทุกคนคงได้เห็น คงจะเห็น หนทางแห่งความเป็นไป เพียงแค่ยอมรับแล้วเราจะสุขใจ ความสุขสุดท้ายมันอยู่ในใจเราเอง มันยังเป็นความจริงแห่งชีวิตคน อันคนเราทุกคนสุขอันจริงแท้มันไม่ไกล มันอยู่ตรงนี้อยู่แล้ว ทุกอย่างที่อยากมี หากมองชีวิตอย่างนี้ให้เข้าใจ มันอยู่ตรงนี้อยู่แล้ว มันอยู่ที่ตรงนี้แค่เพียงเรา .. มันไม่ไกล มันอยู่ตรงนี้อยู่แล้ว ทุกอย่างที่อยากมี หากมองชีวิตอย่างนี้ให้เข้าใจ มันอยู่ตรงนี้อยู่แล้ว มันอยู่ที่ตรงนี้แค่เพียงเรา .. ยอมรับและพอใจ .. จากคุณ : Constellation - [ 7 ก.ย. 51 11:42:52 ]

ความคิดเห็นที่ 36 "ความรัก"...มันคงทำให้คนเราอยากมีชีวิตอยู่บนโลกนี้มากขึ้น แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 51 19:22:02 แก้ไขเมื่อ 08 ก.ย. 51 07:06:12 จากคุณ : +DidYouKnowMe+ - [ 7 ก.ย. 51 14:14:42 ]

ความคิดเห็นที่ 37 บางครั้งเราก็รู้สึกเหมือนเจ้าของกระทู้เลยอ่ะ  เวลาที่ท้อใจ  เจอปัญหา   แต่พอปัญหามันจบไป  ได้เจอกับความสุข  ความรู้สึกนั้นก็หายไป   ชอบ คห.20 จัง จากคุณ : หลง เปิ่น เอ๋อ - [ 7 ก.ย. 51 15:24:24 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ความอิสระในจิตใจไม่จำเป็นต้องเดินทางไปอยู่คนเดียวในสถานที่ห่างไกลหรอกครับ ถ้าสามารถควบคุมอารมณ์และความรู้สึกได้ มันก็คงจะเหมือนว่าคุณกำลังอยู่กับตัวเอง อยู่คนเดียวในเวลานั้นๆ อารมณ์ของคุณ lustful ตอนนี้อาจจะกำลังเหมือนลบหนีปัญหาอยู่หรือเปล่าครับ ... ผมไม่รู้ว่าจริงๆ แล้วสาเหตุอะไรที่ทำให้คุณคิดอยากจะปลีกวิเวกไปอยู่คนเดียว ลองหัดคุยกับตัวเองเยอะๆ หรือพูดคุยกับสิ่งรอบๆ ตัวบ้างนะครับ (แต่ต้องระวังสถานการณ์ที่่ทำให้คนอื่นมองคุณเสียสติได้นะครับ :P) เพื่อเป็นการระบายความรู้สึกลึกๆ ในใจออกมา อาจจะช่วยให้ดีขึ้นก็ได้ ถ้าคุณไปอยู่ในป่าหรือเกาะร้างคนเดียว แล้วใครจะมาขับรถซิ่งกับผมบนทางด่วนหล่ะครับ ผมยังจะได้ว่าคุณแอบขับตามรถผมอยู่ตั้งนานและก็หาโอกาสแซงให้ผมเห็นสติกเกอร์ รัชดาด้วย ผมยังรอว่าจะได้เจอคุณบนทางด่วนอีกนะครับ จากคุณ : หล่อที่สุดในเขตกทม. และปริมณฑล - [ 7 ก.ย. 51 19:34:48 A:58.9.217.127 X: TicketID:166481 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ทุกคนเป็นเฟืองตัวหนึ่งที่ทำให้โลกหมุนไป... ไม่มีใครสักคนที่เกิดมาแล้วหาประโยชน์อะไรไม่ได้เลย ผมก็คิดเหมือนคุณแหละ มีทุกอย่างครบแล้ว แต่อยากจะโยนทิ้งแล้วเดินเข้าไปในป่าเฉยๆ ไปยืนตายซากให้แร้งหมากากิน... แต่เมื่อมาคิดดู... ถ้าผมยืนตายซากในป่า ก็แค่ แร้ง หมา กา กิน แต่ถ้าผมรู้จักให้ กับคนที่ควรได้ ผมว่าผมกำลังสร้างเฟืองรุ่นใหม่ที่จะขับเคลื่อนโลกเน่าๆใบนี้ให้ไปในทางดีได้บ้าง(มั๊ง) ทุกวันนี้ผมกำลังเริ่มทำสิ่งที่ผม "ได้"จากคนอื่นมานาน มา"ให้" กับคนอื่นที่ไม่มีคนให้ได้บ้าง จากคุณ : คิดได้เมื่อหายบ้า (Eakiji Onisuka) - [ 8 ก.ย. 51 12:53:42 ]

ความคิดเห็นที่ 40 เป็นกำลังใจให้นะ หายไวๆๆๆๆ เน้อ จากคุณ : AVSystem - [ 8 ก.ย. 51 16:43:04 ]

ความคิดเห็นที่ 41 พ่อหนุ่ม คงยังไม่เคยค้นหาแบบจริงจัง มีหลายคนข้ามโลกมาค้นหา เพราะตั้งคำถามเเบบ พ่อหนุ่มนี่แหละ เขาพยายามหลบ หลีก จากกฎของสังคม ความเบื่อ ความอยาก มันมีจากสัมผัส รูป รส กลิ่นเสียง มันเป็นตัณหา ความอยากได้ ใคร่มี อยากที่จะเป็น มันเป็นตัณหา คนที่มีความสุขจากการหลุดพ้นมันเป็นการเสพตัณหา อย่างที่พ่อหนุ่มอยากจะเป็นไงครับ อยากที่หลุดพ้น หายตัวไป ไม่มีตัวตน จะใช้หลักปรัชญา หรือหลักจากตำราเล่มไหน ถ้าไม่ได้ปฏิบัติแล้ว ไม่มีความสุขก็จะตั้งคำถามเรื่อยไป ตั้งคำถามเพื่อให้คนอื่นตอบอยู่เรื่อยไป หรือถามเองตอบเอง ในที่สุดก็เพื่อความสุขของตัวเอง ปลอบประโลมตัวเอง เพราะไม่ได้ค้นพบคำตอบด้วยการปฏิบัติด้วยตัวเอง ตอนนี้ที่พ่อหนุ่มอยากจะได้จากการหายตัวไปคือ ความต้องการที่จะพ้นทุกข์มันคือตัณหาของพ่อหนุ่มนั่นเอง ทางสายกลางอย่างที่มีใครเคยค้นพบแล้ว แต่ว่าไม่ใช่ทางสายกลาง ลองตั้งความหวัง แล้วไม่ได้อย่างที่หวังมันก็เกิดทุกข์ไง แล้ว ลองศึกษา ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค ท่านกล่าวว่า ๑.ศรัทธา ๒. วิริยะ ๓. สติ ๔. สมาธิ ๕. ปัญญา   มันเวียนว่ายตายเกิดอยู่อย่างนี้แหละครับ ไม่มีใครหนีได้แม้แต่คนค้นคิดทฤษฎีนี้ได้ องค์พุทธเจ้า ก็มีกิเลสในพ้นทุกข์ มีกิเลสในการชำระความให้คลายปัญหาที่จะต้องสอนผู้อื่น และยังกำหนดไว้ว่าคนมีปัญญาเท่านั้นถึงพ้นทุกข์ แล้วเรากำหนดขอบเขตคนมีปัญญาไว้แค่ไหน อัญญาโกณฑัญญะก็ยังมีกิเลส ที่ต้องการพ้นทุกข์เช่นกันครับ ทั้งที่ศึกษาลัทธิฺอื่นมาจนแทบบรรลุแล้ว มีทิธิต่อต้านจน จนพุทธเจ้าสอนจนได้สามรอบ ถึงยอมรับ ทั้งที่หลักของศาสนาต้องเรียนรู้ด้วยตัวเอง ทำไมต้องสอนสามรอบ ไม่รู้ใครดื้อกว่าใคร เราว่าด้วยเหตุผล ต้องไปศึกษาดู แม้แต่สมัยใหม่ท่านปัญญานันทภิกขุ ก็มิกิเลสในการสั่งสอน มีตำรา มีลูกศิษย์ เพื่อทำความเข้าใจที่ถูกต้อง คนบ้านั่นที่ยกมา ก็มีตัณหา กิเลส ราคะ หิวก็ต้องการกิน อยากถ่ายก็ถ่าย ความต้องการทางเพศไม่สามารถยับยั้งได้ ขี้เยี่ยวก็ต้องตามใจเขาสั่ง ผมขอถามว่าความดีคืออะไร คนบ้าคงแยกไม่ออก ก่อนที่จะถามว่า การหลุดพ้นว่าต้องทำอย่างไร ไม่มีใครหลุดพ้นได้หรอกครับ แม้พุทธเจ้าก็หลุดพ้นไม่ได้ ถ้าหลุดพ้นได้คงเห็นท่านตัวเป็นๆเดินสายสอนธรรมแล้วครับ ปัญหาครับ กิเลสคือการติดในด้านมืดที่เกาะติดในใจ ตัณหาคือการติดใจในสิ่งที่เลว ราคะคือความพอใจ ไม่ว่าดีหรือชั่ว พุทธเจ้าก็ไม่ได้หลุดพ้นจนทุกวันนี้ครับ คำสอน เศษเถ้า กระดูก เส้นผม ยังมิได้สลายหายไปกับชิวิตท่านนะครับ ไม่มีผู้ใดหลุดพ้นได้ครับ ที่เหลือมาจนปัจจุบันคือกฏหมายครับ คือบังคับให้อยู่อย่างสงบสุข เท่านั้นเอง จากคุณ : ppnyc - [ 9 ก.ย. 51 02:41:14 ]

ความคิดเห็นที่ 42 เพียงแค่รู้จักคำว่า "ปล่อยวาง" คิดในเรื่องที่ควรคิด และ คิดในที่ที่ควรคิด จากคุณ : Mr Jane - [ 9 ก.ย. 51 12:37:47 ]