ตามหัวข้อนะค่ะ พอดีเราเก็บของย้ายบ้านแล้วไปเจอรูปอดีต "เพื่อสนิท"อยากคืนเค้าเพราะว่ามันเยอะมาก หลายสิบรูป
รูปทั้งหมดมิได้เป็นรูปคู่นะคะรูปคู่คงโดนทำลายนานแล้วตั้งแต่เลิกคบกัน
ต้องบอกว่าเราไม่ได้ติดต่ออดีต "เพื่อสนิท"คนนี้ตั้งแต่ปี 42 แล้วนะคะแต่อยากคืนรูปเค้าจริงๆไม่ได้มีอะไรแอบแฝง
เริ่มตั้งแต่บ่ายๆลองนึกเบอร์โทรเค้า นึกชื่อจริง นามสกุลก็ ดันจำได้สะงั้น
ลองค้นจากทำเนียบศิษย์เก่า ไม่ได้ระบุ ที่อยู่หรือเบอร์โทรที่จะติดต่อได้ซวยแล้วตรู....
จำได้แต่เบอร์บ้านนะหละก้อกล้าๆกลัวว่าจะโทรไปดีไหม....
เลยลองถามพี่ที่สนิทว่าควรโทรไหมพูดไงดี...
ใจเราคืออยากโทรไปแล้วแล้วบอกว่าเราชื่อ...นะจำได้หรือเปล่าคือเรามีรูปนายแล้วเราอยากคืนให้ ขอที่อยู่หน่อยเราจำไม่ได้ เบอร์โทรที่จำได้เนี่ยก็ฟลุ๊คนะบลาๆ
ส่วนเค้าจะตอบไงเราไม่ได้สนใจอ่ะ...
พี่ที่ให้คำปรึกษาก็ สอนว่าควรเท้าความบลาๆๆๆๆถามไถ่นิดๆละค่อยโน้มเข้าเรื่องคืนรูป
ยังแซวกันเล่นๆว่าถ้าเมียเค้ารับทำไง...แล้วก็ขำกันไป
แล้วก็ถึงเวลาที่โทรไปเหมือนง่ายนะแต่ทำใจยากมากฮ่า....ไม่รู้จะพูดไรเพราะการห่างหายไปหลายปีนี่ระ
กดไปตรู๊ดดดดด.....ฮัลโหลสวัสดีค่ะ
เรา : สวัสดีค่ะขอสาย...ค่ะ
ปลายสาย : หนูเป็นใคร
เรา : เพื่อนค่ะเพื่อนสมัยเรียนชื่อ...ค่ะ
ปลายสาย : มีอะไรกะ...หรอ...ไม่ได้ยู่บ้านนี้
ปลายสาย :ตอนนี้...มีลูกมีเมียแล้ว
ปลายสาย : เมียกำลังท้อง
ปลายสาย : หนูมีไรเหรอ
เรา : ไม่มีไรค่ะแม่
ปลายสาย : แล้วหนูโทรมาทำไม
เรา : หนูจะส่งของให้...ค่ะเลยโทรมาเป็นรูป...เยอะมากหนูจะย้ายบ้านหนูเสียดายถ้าจะทิ้ง
ปลายสาย : ไม่ต้องส่งอะไรมาแล้วลูก
ปลายสาย : เค้ามีครอบครัวแล้วเดี๋ยวเค้าจะมีปัญหา
ปลายสาย : เท่านี้นะคะ
แล้ววางสาย ......
เราอึ้งไปเล็กน้อยอืม...คงไม่โทรไปอีกแล้วหล่ะเราไม่ได้ติดต่อเค้านานมากเลยไม่รู้อะไรเกี่ยวกะเค้าเลย
รวมถึงเรื่องชีวิตเค้าด้วยความบริสุทธ์ใจไม่รู้อะไรทั้งนั้น นี่คือการติดต่อไปในรอบ 9ปี กับการโดนวางหูใส่ ....เครียดเล็กๆ
เราแค่อยากคืนรูปเพราะมันเยอะมาก...เราไม่รู้ว่าตอนที่เค้าให้เราเค้ามีก๊อปปี้ไว้ไหม..จะทิ้งก็เสียดาย..เราไม่ใช่เด้กๆที่จะแบบทำลายรูปแล้วอ่ะ...
นึกแค่ว่าโทรไปถามที่อยู่ละก็ส่งให้เท่านั้น ดันมาเจอเหตุการณ์แบบนี้...อืมก็คิดไปว่าแม่เค้าคงไม่อยากให้ครอบครัวเค้ามีปัญหา
แต่แหมฟังเราอีกนิดดิ๊...เรากำลังจะบอกว่าแค่ขอที่อยู่ค่ะส่งไปให้แม่แกะได้เลย
แล้วไม่ต้องบอกใครทั้งนั้นว่าหนูส่งมาเอารูปไปแค่นั้นค่ะแม่ถ้าแม่เห็นแม่ต้องเสียดายแบบหนูเสียดายนี่ระคะไม่มีรูปคู่มีแต่รูปเค้าเดี่ยวๆ
ไม่ได้พูดอย่างที่คิด....เฮ้อแย่จัง
หลังจากวางสายก็หน้ามึนเล็กน้อยมาเล่าให้พี่ที่ปรึกษาฟัง...บลาๆ
อย่างแรกความตั้งใจเรายังคงมั่นฉันต้องการคืนรูป
แล้วจะทำไงดี
คิดในใจ...หาที่อยู่เองก็ได้ฟระแล้วจะส่งไปไม่ลงชื่อผู้ส่ง...
คิดในใจ....ขับรถไปส่งให้ที่บ้านเลยไหม๊....แต่จำทางไม่ได้หลงแน่ตรู
คิดในใจ....หาที่อยู่....ส่งไประบุคนส่ง...ลงท้ายว่าแม่แกะดูได้เลยค่ะ
คิดในใจ...หาที่อยู่....ส่งไป....เขียนโน๊ตสั้นๆในซองบอกว่าพอดีจะย้ายบ้านเจอรูปพวกนี้สามีบอกว่าควรคืนเพราะว่ามีรูปตั้งแต่สมัยเล็กๆจนโต เลยส่งมาให้
คิดแบบข้อสุดท้ายนี่ต้องโกหกเพราะเรายังไม่มีสามี..มีแต่แฟนนะค่ะ
จะทำไงดีคะคืออยากคืนจริงๆ แล้วเมียเค้าที่ท้องหน่ะจะคิดมากไหม..
หรือไม่ต้องคืนทิ้งไปเลย...เพราะเราย้ายไปอยู่ เรือนหอ อ่ะค่ะ ก็ห่วงความรู้สึกแฟน ไม่อยากทะเลาะกันถ้าบังเอิญเค้ามารู้ว่ายังไม่ได้ทิ้งรูปเก่าๆ
ไม่ได้ตำหนิแม่เค้านะคะแต่หนูรู้สึกชาๆ...คือฟังอีกนิดดิ๊ค๊า....และหาทางออกที่ดียากอ่ะ...เพราะแม่เค้าต้องนึกว่าเราเป็นผู้หญิงเก่าๆมาเรียกร้องความสนใจละมั้ง...
เอาไงดีหว่า
แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 51 23:13:12