ความคิดเห็นที่ 1 จขกท ลืมลงรูป ป๋าโยชิกิ หรือเปล่าคะ? จากคุณ : แพรเพลง - [ 16 ก.ย. 51 19:26:24 ]

ความคิดเห็นที่ 2 5555+ คห 1 น่ารักจังค่ะ...มามะ โดน จขกท กอดซะดีๆ เบื่อซะจนลืมใส่รูปป๋าเรยดูสิ จากคุณ : Florentyna - [ 16 ก.ย. 51 19:35:25 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ^ สงสัยจะลืมจริงๆ     ขอโทษค่ะ คุณน้องกำลังซีเรียส   แหม ... คนเราก็มีท้อบ้างล่ะค่ะ กลับไม่ได้ แต่ต้องไปถึงแน่ๆ อย่าเสียเวลาโกรธเกลียดตัวเองเลย พักผ่อนเถอะจ้า แล้วพรุ่งนี้ค่อยเริ่มใหม่ นะจ๊ะ  ^__^ จากคุณ : lalabel - [ 16 ก.ย. 51 19:35:39 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ...ค้างเติ่งอยู่ไหนล่ะ... คุณเจ้ากระทู้ไปค้างเติ่งอยู่กิ่งไหนล่ะ  เดี๋ยวผมจะไปเขี่ยๆ ลงมาให้ก็ได้  หรือจะเอาไม้แหย่ไข่มดแดงไปสอยดี  น่าสงสาร...ป่านฉะนี้ไม่เหงือกแห้งไปแล้วหรือ จากคุณ : MD555MAG - [ 16 ก.ย. 51 19:43:08 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เข้ามาปลอบคนสวย ... ในเมื่อก็รู้อยู่ว่า ถอยไม่ได้ ก็จงเลิกคิด... ส่วนเรื่อง จะไปต่อได้หรือไม่ ตัวเองก็คงยังไม่รู้ เพราะยังไม่ได้ลอง...ในเมื่อเลือกเดินทางนี้แล้ว  จะยังไง ก็ต้องทำต่อไป ... หากวันนี้ มันตื้อ คิดไม่ออก ก็หยุดมันก่อน พรุ่งนี้... ค่อยไปต่อ ขอส่งกำลังใจให้คนสวย ก้าวต่อไป ให้สำเร็จ ลุล่วง ไร้อุปสรรคขัดขวาง สู้ สู้ ^^ จากคุณ : ปังจิ้มนม - [ 16 ก.ย. 51 19:45:05 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ก็เป็นอยู่เนี่ยค่ะ   แต่ก็พยายามบอกตัวเองว่า คนเราไม่จำเป็นต้องทำในสิ่งที่ตัวเองชอบทุกอย่างก็ได้ ฝืนทำอะไรที่ไม่ชอบบ้าง  ชีวิตจะได้มีรสชาดดด จากคุณ : ImMuNoLoGy - [ 16 ก.ย. 51 19:45:51 ]

ความคิดเห็นที่ 7 อะแฮ่ม (ทำเสียงจิตแพทย์หล่อๆนะ) จากอาการที่ว่านี้ สันนิษฐานว่า เอิ่มม  คุณเจ้าของกระทู้ เอิ่มม  กำลังเข้าสู่ภาวะ "ล่มปากอ่าว" เอิ่มม  ขอแนะนำให้ เอาหัวโขกกำแพงแล้วไปนอนซะ จากคุณ : แม่ขวัญข้าว - [ 16 ก.ย. 51 19:48:43 ]

ความคิดเห็นที่ 8 "สิงที่ไม่อยากทำมากๆ" มันก็ต้องมีจุดจบไม่ใช่เหรอคะ? มันต้องมีซักวันสิน่า ที่สิ่งที่ไม่อยากทำ มันถึงจุดสิ้นสุดของมันเอง ในเมื่อย้อนกลับไม่ได้ ก็น่าจะลองฮึด เดินไปตามทางสายนี้แหละ ให้ถึงจุดเลี้ยวต่อไป ไม่ต้องคิดหรอกค่ะว่า เดินไปเนี่ย จะถึงไหม แค่เดินไปเรื่อยๆ ตามจังหวะของเรา step แบบเรา...เดินบ้าง เต้นบ้างก็ได้ อาจจะช้าหน่อย อาจจะตามหลังคนอื่น แต่เราก็ต้องไปถึงจุดตรงนั้นได้สิ แม้ว่า เมื่อไปถึงตรงนั้นแล้ว อาจจะดูเหมือนไม่ได้อะไรตอบแทนความทรมาน แต่สิ่งหนึ่งที่จะได้แน่ๆ คือ ความรู้สึกที่ว่า "เออ เราก็ทำได้แฮะ" แล้วพอถึงจุดเลี้ยวครั้งต่อไป อย่าลืมเลือกทางที่เราชอบเดินนะคะ เอาใจช่วยค่ะ  (^ w ^)V จากคุณ : Sentra de Sephirot - [ 16 ก.ย. 51 19:49:36 ]

ความคิดเห็นที่ 9 แต่กลับก็ไม่ได้...ไปก็ไม่รู้จะถึงไหม เหนื่อยจัง ทั้งๆที่ไม่ได้ทำอะไรเลย ทำไมเหนื่อยแบบนี้นะ เฮ้ออออ ^ ^ ถ้าหยุดมีแต่ความพ่ายแพ้และล้มเหลว .. ถ้าเดินต่อ..โอกาสชนะยังมี ถึงไม่ชนะ .. อย่างน้อยก็ได้รู้ว่า .. เราเดินมาผิดทาง คราวหน้าจะได้ไม่หลงมาทางนี้อีก ^ ^  เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : titun - [ 16 ก.ย. 51 19:53:23 ]

ความคิดเห็นที่ 10 อยากปลอบ แต่คิดไม่ออก ตึ่งงงงงงง จากคุณ : Jamuay - [ 16 ก.ย. 51 19:53:47 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เป็นกำลังใจให้นะคะ ^_^ จากคุณ : หน้ากาก - [ 16 ก.ย. 51 20:09:21 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เข้ามานั่งเป็นเพื่อนค่ะ  อาการเดียวกัน จากคุณ : Girl@Lib - [ 16 ก.ย. 51 20:18:01 ]

ความคิดเห็นที่ 13 พลอย เจ๊หอบกำลังใจที่เหลือทั้งหมด มาให้อ่ะ รับไปเยย ไม่มีอะไรที่เราผ่านมันไปไม่ได้หรอก มองย้อนหลังสิ หลายๆอย่างเราก็ผ่านมาหมดแล้ว แค่นี้ ไม่ระคายผิวพลอยหรอก  ชิมิ? แก้ไขเมื่อ 16 ก.ย. 51 20:19:28 จากคุณ : แม่ขนตางอน - [ 16 ก.ย. 51 20:19:04 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ผมอยากจะบอกว่าการก้าวเดินของใครซักคนนึง เมื่อคุณก้าวเดินไปแล้ว จะเริ่มต้นจาก 0-1-2-3-4-5-6-7-8-9-10   แต่หลายคนเข้าใจว่า การดำเนินชีวิตที่ประสบความสำเร็จคือ การก้าวเดินไปถึง 10 คิดแบบนี้ก็โอเคนะครับ ถ้าเราทำได้ แต่ถ้าคุณเดินมาได้แค่กลางทาง หยุดอยู่ที่ตัวเลข 8 ไปไม่ถึง 10 มันไม่ได้หมายความว่าคุณล้มเหลวนะครับ โอเค คุณอาจจะรู้สึกว่าทำไมมันถึงไม่เป็นอย่างที่เราตั้งใจไว้วะ แต่ถ้าท้อๆ ลองมองกลับไปดู คุณเดินมาตั้งแต่ 0 จนถึง 8 แล้ว ถ้าคุณไม่เริ่มก้าวเดินตั้งแต่วันนั้น ก็ไม่สามารถมาถึงตรงนี้ได้ ชีวิตถ้ามันเบื่อๆท้อๆ ไม่อยากจะทำไอ้ที่อยากจะทำแล้ว ผมอยากจะยุให้เลิกทำเหมือนกันนะ แบบหมดอารมณ์ชะมัดยาด ลองถามตัวเองดูว่ามีความจำเป้นขนาดไหนที่จะต้องฝืน ให้มันถึงจุดสิ้นสุด ถ้ามันจำเป็นอยากให้กับฟันเพราะมันเหลืออีกแค่ไม่กี่ก้าว แต่ถ้ามันไม่ไหวแล้วสุดจะทนแล้ว ลองหาเหตุผลลองรับการตัดสินใจของตัวเองที่มันสามารถทำให้ไปถึงจุดหมายดู ซู่ๆ จากคุณ : นายแมมมอส - [ 16 ก.ย. 51 20:24:36 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ถ้ามันใกล้ถึงแล้วจริงๆ ก็แข็งใจสู้ต่อไปเถอะครับ ถึงไม่ใช่ทางที่เราชอบนัก แต่ทำอะไรแล้วทำให้สุด มันก็เป็นสิ่งที่ดีนะ ในอนาคตสิ่งที่เหนื่อยมาในเวลานี้อาจไม่สูญเปล่า มันคงมีประโยชน์กับเราไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ไว้สิ่งนี้สำเร็จแล้ว ค่อยถามตัวเองใหม่ ว่าต้องการอะไรอีก เนอะ ^0^ จากคุณ : หลงทางเป็นงานอดิเรก - [ 16 ก.ย. 51 20:25:17 ]

ความคิดเห็นที่ 16 สู้ๆค่ะ เดินต่อไป เป็นกำลังใจให้ เราไม่ชอบเดินถอยหลังค่ะ เราเชื่อว่าถ้ามีความ อดทน ตั้งใจ พยายาม ถึงจุดหมายแน่ค่ะ จากคุณ : แม็กซิม - [ 16 ก.ย. 51 20:33:48 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เข้ามาให้กำลังใจคุณ จขกท.ค่ะ เป็นอยู่เหมือนกันเลยเข้าใจค่ะ ไม่เป็นไรค่ะ ลองมองดูมีคนเป็นเหมือนคุณเยอะแยะเลยนะ ตอนนี้ก็ใช้ชีวิตไปวันๆเหมือนกัน เฮ้อ แต่ทำไงได้ มีทางเดียวนี่ค่ะ ยังไงก็ต้องเดินต่อไป อย่าถอยหลังอีก จากคุณ : ปูหิมะ - [ 16 ก.ย. 51 20:43:20 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ใจเย็นหนูพลอย เจ๊ก็อยากปลอบ แต่นึกไม่ออกเหมือนกัน ขอเป็นกำลังใจให้หนูพลอยสู้ๆ แล้วกันจ้ะ จากคุณ : ~LoveIsAroundYou~ - [ 16 ก.ย. 51 20:49:37 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณมากนะคะ...ขอบคุณทุกคนจริงๆค่ะ วันนี้ที่รู้สึกแย่มากๆ คงเพราะคุณแม่เปรยขึ้นมาว่า "จะได้เห็นลูกจบเอก ก่อนแม่ตายไหม" น่ะค่ะ เลยรู้สึกเกลียดตัวเอง ที่จนป่านนี้แล้วไปไม่ถึงไหนสักที เหมือนกินแล้วนอนไปวันๆ จะพยายามให้มากกว่านี้ค่ะ TT-TT จากคุณ : Florentyna - [ 16 ก.ย. 51 20:50:03 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ท้อได้แต่อย่ายอมแพ้ค่ะ... เหนื่อยก็พัก ไม่ต้องคิด..ไม่ต้องทำอะไรซักพัก.. แล้วค่อยลุกขึ้นมาสู้ใหม่นะคะ.. เป็นกำลังใจให้เช่นกันจ่ะ ...คนเก่ง จากคุณ : be happy jung - [ 16 ก.ย. 51 21:00:49 ]

ความคิดเห็นที่ 21 อาจารย์ที่มหา'ลัยมักจะพูดให้ฟังเวลาที่พวกเราเหน็ดเหนื่อย ท้อแท้ว่า "อีกแป๊บนึงพวกคุณก้อจะถึงวันที่ดอกไม้บาน" สู้ๆๆนะคะน้องพลอย ขอร่วมเป็นกำลังใจให้คนเก่งด้วยคนค่ะ จากคุณ : ฝนพราว - [ 16 ก.ย. 51 21:33:56 ]

ความคิดเห็นที่ 22 มีสุภาษิตจีนเคยสอนว่า คนเราทำอะไรไม่มีหรอกล้มเหลวมีแต่ล้มเลิก เป็นกำลังใจให้คร้าบบบบบ แก้ไขเมื่อ 16 ก.ย. 51 22:04:38 จากคุณ : I am fine thank you - [ 16 ก.ย. 51 21:42:33 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เอากำลังใจมาฝากนะคะน้องพลอย พี่เข้าใจนะคะว่าเหนื่อยแค่ไหน.. กับสิ่งที่เป็นอยู่ มีคนเคยบอกว่า.. เพียงแค่ความคิดเปลี่ยน.. ก็ทำให้ชีวิตเปลี่ยนไปได้ตั้งมากมาย เพียงแค่ความคิดเปลี่ยน.. โลกที่เคยมืดมนก็กลับมาสดใสได้อีกครั้ง เราน่าจะลองปรับทัศนคติต่ออุปสรรคของเรากันใหม่เนอะ ถ้าเราเลิกเกลียดมัน.. หรือเกลียดมันน้อยลง.. เราอาจจะผ่านมันไปได้ง่ายขึ้น ต้องสู้กับใจตัวเองแล้วนะคะ.. พี่เอาใจช่วยเต็มที่เลยนะ จะได้ไปถ่ายรูปรับปริญญาด้วยกันไง   ^_____^ จากคุณ : MiRaCLe DouBLeSHoT - [ 16 ก.ย. 51 21:43:13 ]

ความคิดเห็นที่ 24 คุณแม่คงอยากให้ฮึดหนะครับ ทำให้ดีที่สุด จะได้ไม่คิดย้อนกลับมาว่า รู้งี้ตอนนั้นพยายามกว่านี้ก็ดี ส่วนจะได้ไม่ได้ ก็อย่าไปเครียดกะมันมากครับ ชีวิตมีอะไรมากกว่านี้อีกตั้งเยอะ ถ้าเป็นลูกผม เรียนจบ ป.โท แล้วเป็นคนดีของสังคม ดีกว่าจบ ป.เอก แล้วเอารัดเอาเปรียบผู้อื่นตั้งเยอะ :) สู้ๆ !!! จากคุณ : Denon - [ 16 ก.ย. 51 21:49:15 ]

ความคิดเห็นที่ 25 คนดีของพิม ไม่เอานะคะอย่าคิดมาก พิมเชื่อว่าเจ้ทำได้ เป็นกำลังใจให้นะกั๊บ จากคุณ : พิมมาดา (พิมมาดา@trustnoone) - [ 16 ก.ย. 51 21:56:00 ]

ความคิดเห็นที่ 26 จะลองหยุดทบทวนค้นหาที่ที่จะไปบ้างก็ดีนะครับ จากคุณ : นายไวรัส - [ 16 ก.ย. 51 22:13:02 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ความรู้สึกไม่ต่างค่ะ.. แต่ต้องไป ถึงถูลู่ถูกัง  กระเสือกกระสน   ก็ต้องไป ไปแบบเนี้ยะ ..  ไม่สนว่าจะอีกนิดหรือเปล่า เข้าใจความรู้สึก ที่กลับไม่ได้   และไปไม่ถึง(ซะที)ค่ะ ช้าก็ไม่เป็นไร  เหนื่อยไม่พัก(เกือบตาย)ก็ไม่เห็นเป็นไร มีอะไรที่จะทุกข์กว่านี้อีกมั้ยนี่ .. มัวคิดอยู่ทำไม  ลงมือทำเถอะค่ะ จากคุณ : พิพิม - [ 16 ก.ย. 51 22:41:04 ]

ความคิดเห็นที่ 28 อย่าเครียดมาก ทำได้เท่าไร ก็ ทำ แต่ อยากให้ สู้ให้ถึงที่สุด เข้าใจว่า มัน เหนื่อย มัน ไม่อยากทำงานนี้ แล้ว แต่ สู้ต่อไป อีกนิด คนที่เขารอลุ้นอยู่จะได้ไม่เหนื่อยเปล่า สู้ๆ นะ เพื่อนรัก จากคุณ : blueshadow9 - [ 16 ก.ย. 51 23:02:31 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ลองขอซ้อน มอไซต์ ใครสักคนไปดีไหมคะ เร็วดี  จะได้ถึงไวไว และปลอดภัยด้วยอ่ะ มีคนไปส่ง จากคุณ : luckycatty - [ 16 ก.ย. 51 23:25:20 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ที่คุณแม่เปรยว่า "จะได้เห็นลูกจบเอก ก่อนแม่ตายไหม" ผมว่าท่านก็แค่พูดทำนองหวังจะได้เห็นน่ะครับ แต่ถ้าถามว่าซีเรียสมากมั้ย ผมว่าท่านก็ไม่ได้คาดหวังถึงขนาดที่ว่าคุณจะต้องทำให้ได้ ถ้าทำไม่ได้แล้วท่านจะผิดหวังเสียใจมากกกก ซึ่งถ้าท่านรู้ว่าคุณกดดัน เครียดและท้อขนาดนี้ ท่านคงไม่พูดแน่ๆครับ เพราะยังไงสิ่งที่สำคัญที่สุดของท่าน ไม่ใช่ใบปริญญา แต่เป็นคุณต่างหาก คุณ Florentyna ก็ต้องจัดลำดับความคิดเกี่ยวกับเรื่องที่จะทำให้ดี ไล่เรียงตั้งแต่ต้น ตรงไหนไม่เข้าใจ โฟกัสมันไปเลย ถ้าไม่ได้ก็ต้องหาคนปรึกษา หาวิธีที่จะเข้าใจมัน แล้วทำไปทีละเสต็ปๆ ผมก็ไม่รู้นะว่าปริญญาเอกมันยากขนาดไหนเพราะผมก็ไม่ใช่คนฉลาด เรียนตรีมาก็รู้สึกเบื่อการเรียนสุดๆแล้ว แต่ผมเชื่อว่าถ้าคนอื่นที่เป็นคนธรรมดาอย่างเราๆ (ไม่ใช่พวกยอดมนุษย์) เค้าทำได้และเรามีโอกาสที่ได้ยืนตรงจุดนั้นเหมือนกัน เราก็ต้องทำได้เช่นกันครับ ถามตัวเองด้วยนะครับว่าพยายามสุดๆรึยัง พยายามมากกว่านี้ได้อีกมั้ย ถ้าคิดว่ามันถึงที่สุดของที่สุดแล้ว ขืนทำต่อไปตายแน่นอน ก็เลิกครับ แต่ถ้าคิดว่า เฮ้ ยังได้อีก ยังไหวว่ะ ก็ลุยต่อครับ แก้ไขเมื่อ 16 ก.ย. 51 23:44:04 จากคุณ : DON'T CARE - [ 16 ก.ย. 51 23:43:16 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เมื่อนำชีวิตของเรานำไปตั้งไว้บนความคาดหวังของคนอื่น...ถามว่าเจ้าของชีวิตจะรู้สึกอย่างไร...กดดันค่ะ... เพราะฉะนั้น อย่าให้ใครมามีอิทธิกับการดำเนินชีวิตของตนมากนัก...ให้ดำเนินชีวิตตามจิตวิญญาณของตนเอง... ในกรณีของจขกท. พยายาม “ฝืนทนทำสิ่งที่ไม่อยากทำมากๆ หลอกตัวเองว่าอีกนิดเดียวนะ อีกนิดเดียว” นี่แหละค่ะ เป็นการกดดันตัวเอง...อย่าทำอะไรเพราะฝืน...อย่าหลอกตัวเอง... ลองเปลี่ยนทัศนคติใหม่ๆ จากฝืนเป็นจะทำ...ทำด้วยความตั้งใจ...ผ่อนคลายกับสิ่งที่จะทำ... มองไปยังจุดหมายไกลๆ...ถ้าหลอกตัวเองว่าอีกนิดๆ พอผลมันไม่นิด คุณจะเหนื่อย...เหนื่อยแล้วท้อ... ว่าทำไมน้า...มันไม่นิดอย่างที่ตั้งใจเลยนี่น่า...ชั้นไม่ไหวแล้วนะ...อีกนิดไม่ไหวแล้วนะ... ทั้งหมดมาจากตัวคุณเองนำความคาดหวังของคนอื่น มากดดันตัวเอง...ไม่ใช่คนอื่นกดดันคุณ เป็นกำลังใจให้นะค่ะ...สู้ๆ อีกไม่ไกลเกินเอื้อม...ถ้าตั้งใจ...สบายๆๆๆ แล้วคุณจะต้องไปถึงจุดหมายอย่างที่คุณตั้งใจค่ะ...แล้วคุณจะยิ้มกับความสำเร็จที่รออยู่ค่ะ จากคุณ : tonjak - [ 17 ก.ย. 51 00:07:38 ]

ความคิดเห็นที่ 32 บางครั้งอย่าตามใจตัวเองมากเกินไปนักนะน้อง แค่เรารู้จักตัวเราว่า เราชอบอะไร ไม่ชอบอะไร มันดีอยู่แล้ว แต่การกระทำที่เราทำอยู่ หน้าที่ของเราก็คือต้องทำ และรับผิดชอบให้เต็มที่ค่ะ ไม่ว่าจะชอบหรือไม่ชอบก็ตาม แต่มันเป็นสิ่งที่เราได้ตัดสินใจเลือกแล้ว เอาน่า กดดันกันหน่อย ชีวิตมีรสชาดดีน้า จากคุณ : แดงเร็กเก้บาร์ - [ 17 ก.ย. 51 00:38:45 ]

ความคิดเห็นที่ 33 เคยค่ะ   ฝืนใจในสิ่งที่ไม่ชอบ  แต่จำเป็นต้องทำ  เพราะก้าวเข้าไปแล้ว จะให้กลับออกมามือเปล่า ก็ใช่ที่ ไหน ๆ ก็ทุ่มเทไปเยอะ   อีกนิดเดียวก็จะสำเร็จแล้ว   ก็เลยลุยต่อ motivation ไม่มีเลยค่ะ บอกตรง ๆ  ทำไปงั้น ๆ   คิดแค่ว่าแพ้ได้ไงง่า อีกนิดเดียว  ถ้าทิ้งตอนนี้ ไม่ทำต่อ   ในอนาคตอาจจะเสียใจทีหลัง แล้วมันย้อนเวลากลับมาไม่ได้ด้วยซิ    งั้นก็ทำ ๆ ไปเหอะ จากคุณ : Cute*Clever*Calm - [ 17 ก.ย. 51 00:51:26 ]

ความคิดเห็นที่ 34 จริงๆ มนุษย์เกิดมาพร้อมกับอวัยวะที่ 33 ซึ่งมองไม่เห็น จับต้องไม่ได้อย่างหนึ่ง แต่มนุษย์ก็ยังไม่ค่อยใช้มันอย่างเต็มประสิทธิภาพ --- มันคือ "ความอดทนค่ะ" --- ทุกเรื่อง ทุกราวในชีวิตล้วนต้องมีความอดทนเป็นส่วนประกอบ   อดทนกับอุปสรรค อดทนกับความรู้สึกไม่ชอบ อดทนที่จะอยู่ร่วมกันอย่างสันติในสังคม หรือ เราเองก็ต้องอดทนกับความเจ็บปวดที่ต้องเผชิญ จนกว่าสิ่งที่เราไม่ชอบจะผ่านพ้นไป... ถ้าคุณอดทนอีกนิด ก็จะเอื้อมถึงความสำเร็จแล้ว Don't give up on a good thing ...อย่าท้อถอยเลยนะคะ ถือซะว่า...ระยะทางพิสูจน์ม้า วันเวลาพิสูจน์คนค่ะ จากคุณ : สวยป่าวไม่แน่ แต่เสน่ห์พอตัว - [ 17 ก.ย. 51 01:12:04 ]

ความคิดเห็นที่ 35 สู้ สู้ นะคะ ตอนนี้กำลังอยู่ในสภาพคล้ายๆคุณ มาให้ และรับกำลังใจด้วย ^^ จากคุณ : cardiogenic - [ 17 ก.ย. 51 01:15:48 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เป็นอยู่เหมือนกันครับ วันนี้เลยหยิบหนังสือเล่มนึงมาอ่าน แล้วเจอสุภาษิตจีนว่า "ความล้มเหลวไม่ใช่การล้มลง แต่คือการไม่ยอมลุกขึ้นต่างหาก" ล้มลงอีกสักรอบจะเป็นไรครับ แต่อย่าไม่ยอมลุกขึ้นนะครับ เป็นกำลงใจให้ ^^ จากคุณ : ~Eternity Memories of Life~ - [ 17 ก.ย. 51 01:16:58 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ^ ^ แอบมาซุ่ม มาตอบกระทู้อยู่นี่เอง อิอิ จากคุณ : titun - [ 17 ก.ย. 51 01:26:50 ]

ความคิดเห็นที่ 38 อยู่ในสถานภาพเดียวกับ จขกท เลยครับ อยากกลับเมืองไทยมากๆๆๆ TT จากคุณ : Attjoe - [ 17 ก.ย. 51 03:18:20 ]

ความคิดเห็นที่ 39 เคยนะสมัยเรียนโท ด้วยภาวะปากท้องแล้วต้องการงานใหม่ด้วย ทำให้เหมือนเรียนไปแล้วมันไม่สุดๆ มองหาโอกาสจบไม่มี จะเลิกเรียนก็ไม่กล้า จนเมื่อได้งานใหม่ที่ต้องการแล้วนี่แหละก็เลิกเรียนไปเลย ไม่ได้รู้สึกเสียดายด้วยนะที่เรียนไม่จบ แต่รู้สึกโล่งอย่างบอกไม่ถูก ชีวิตหลังเลิกเรียนไปมันก็มีความสุขดี จากคุณ : ความสุขเล็กๆ - [ 17 ก.ย. 51 07:09:19 ]

ความคิดเห็นที่ 40 เอากำลังใจมาให้ค่ะ ไม่รู้จะบอกยังไงเหมือนกัน เคยเห็นแต่เพื่อนเรียนโทเครียดๆ แต่เราไม่ได้เรียนด้วย.. แล้วก็นึกออกแค่ตอนที่ตัวเองเรียนวิชาที่เรียนยังไงก็ไม่เข้าหัว รู้แต่ว่า รู้ตัวอีกที  ...ก็รับปริญญาแล้ว   คุณแม่หน้าบานกว่าเราอีกค่ะ   สู้ๆค่ะ  เพื่อวันที่คุณแม่หน้าบาน ^_^ จากคุณ : อินทวา - [ 17 ก.ย. 51 09:50:36 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ให้บอกตัวเองไว้บ่อยๆ ..ต้องสู้ไหว.. ..ต้องไปต่อ.. ลองดู เผื่อดีขึ้น จากคุณ : ปองดาว - [ 17 ก.ย. 51 10:38:55 ]

ความคิดเห็นที่ 42 เวลาที่รู้สึกท้อ จะบอกกับตัวเองว่า "เอาน่า เราทำได้ " ^ ^ จากคุณ : ลูกเกาลัด - [ 17 ก.ย. 51 13:39:30 ]

ความคิดเห็นที่ 43 พึ่งเห็นกระทู้นี้ เข้ามาให้กำลังเจ๊อิกคนนะจ๊ะ อย่างเจ๊พลอยทำไม่ได้ โลกนี้จะมีใครทำได้อีก สู้ตายนะ เพื่อรูปรับปริญญาคู่กันใบนั้น งิงิ   จากคุณ : Sweety Rungrang - [ 17 ก.ย. 51 15:01:08 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ซักวันดอกไม้จะบาน จากคุณ : primjang - [ 17 ก.ย. 51 15:06:38 ]

ความคิดเห็นที่ 45 โอ้วววว เราคนมีกรรมนะ เราขอเป็นกำลังใจให้นะ สู้ๆๆ ไม่รู้จะเขียนอะไรดี มันเขิลน่ะ ตอบกระทู้ ผู้หญิงที่ตัวเองแอบชอบ แล้วมันคิดไรไม่ค่อยออกนะ มือไม้อ่อน พิมพ์ไรไม่ถูก เขิลจัง ไปดีกว่า จากคุณ : คนมีกรรม - [ 17 ก.ย. 51 15:55:49 A:222.123.182.233 X: TicketID:185874 ]

ความคิดเห็นที่ 46 อารมณ์เดียวกันเลย เคยเชื่อว่าเราลิขิตชีวิตตัวเอง แต่ตอนนี้เริ่มเชื่อแล้วว่าบางสิ่งมันก็ถูกกำหนดไว้แล้วจริงๆ เซ็งเหมือนกันเลยยย จากคุณ : natty_bear - [ 17 ก.ย. 51 22:47:52 ]

ความคิดเห็นที่ 47 "แต่กลับก็ไม่ได้...ไปก็ไม่รู้จะถึงไหม " แน่นอนนะจ๊ะ... ว่ากลับไม่ได้... แต่้ถ้าเดินต่อไป... ยังไงมันก็ถึง ... ถ้าไม่หยุดเดินซะก่อน.. จริงไหม พลอยเป็นคนเก่งมากๆ อยู่แล้ว... แต่ไอ้ศักยภาพที่มีในตัวเอง... มันจะลดลงก็ไอ้ตอนเอาเวลามานั่งท้อ นั่งจิตตกอยู่นี่ล่ะ... ไป๊... ล้างหน้าล้างตา... ยิ้ม แล้วเดินต่อ... อู้มานานแล้ว ^^ เป็นกำลังใจให้เสมอจ้ะ จากคุณ : รายทาง (Waterman) - [ 18 ก.ย. 51 00:46:31 ]

ความคิดเห็นที่ 48 พยายามเข้านะคะ จากคุณ : kencute - [ 18 ก.ย. 51 09:58:09 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ** เป็นกำลังใจให้นะคะ ** จากคุณ : นางสาวพุงกะทิ - [ 18 ก.ย. 51 11:29:15 ]