คือเป็นอาการแฝงประหลาดๆที่มาจากการลดความอ้วนหน่ะครับ
เดิมทีผมไม่เคยมีพฤติกรรมแบบนี้มาก่อน แต่ช่วงที่ลดน้ำหนักแบบสุดโต่งคือจำกัดตัวเองมากเกินไปมายาวนานหรือเปล่า ทำให้ผมมีพฤติกรรมแย่ๆแบบนี้เกิดขึ้นมา เรื่องมันมีอยู่ว่า
เมื่อประมาณ 2 เดือนก่อน จู่ๆวันหนึ่งผมเห็นที่บ้านมีขนมเยอะ และตัวผมก็ไม่ได้ทานขนมมาทาน เลยคิดว่าจะชิมซัก 1-2 คำแล้วก็หยุด ซึ่งปกติผมทำได้ดีกับการชิมแล้วเลิกเพราะผมไม่ได้ชอบขนมมากมายอะไรนัก (คือกินแต่ไม่ได้กินทีละแบบยัดทะนานแบบกินข้าว) หลังจากคำที่สองจู่ๆสมองผมก็ว่างเปล่า ไม่ได้คิดอะไรทั้งสิ้น ลงมือกินขนมจำนวนมาก ซึ่งหวานแสบไส้สุดเข้าไปแบบไม่มียั้ง รู้ตัวอีกทีก็คือขนมมันหมดไปแล้ว ที่กินไปตอนนั้นก็มี ข้าวหลาม 1 กระบอก, เม็ดขนุนจำนวนมาก, ขนมชั้นทั้งถาด, หม้อแกงทั้งถาด, บ้าบิ่นทั้งถาด, อลัว 1 ถุงเล็กๆ และขนมผิงกับฝอยทองอีกอย่างละไม่น้อย....... เรียกว่าอิ่มแบบแทบอาเจียนออกมา หลังจากนั้นผมก็ลงโทษตัวเองด้วยการไม่กินขนมอีกเลยอยู่ 1 เดือน
ถัดมา 1 เดือนถึงเทศกาลสาร์ทจีน ผมก็ทานอย่างปกติดีมาทั้งวันแม้แต่กลางโต๊ะที่เต็มไปด้วยของไหว้ ก็ยังพอเลือกกินแบบมีสติได้ตามปกติ แต่ตกกลางคืนพอได้ชิมขนมเปี๊ยะเข้าไป 1 คำ ซึ่งตอนแรกตั้งใจว่าจะหยุดแค่นั้น สมองก็ว่างเปล่าอีกรอบ ผมสวาปามขนมเปี๊ยะไป 15 อัน (แน่นอนว่าผมชอบขนมเปี๊ยะ แต่กิน 15 อันนั้นไม่เคยมีมาก่อน ผมกินขนาดนั้นไม่ได้แน่ๆ ทั้งๆที่กินข้าวอิ่มไปแล้วก็ตามในยามปกติตอนอ้วนๆก็เถอะ) ตอนกินก็กินแบบไม่รู้รสรู้ชาติอะไรเลย สักแต่ว่าเอาเข้าแล้วกลืนๆๆๆๆ กินไปเรื่อยแม้จะรู้สึกว่าแน่นกระเพาะแล้วก็ตาม จนมันหมดกล่อง คืนนั้นผมนอนอึดอัดแทบทั้งคืน
และมันก็มาอีกรอบครับ เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมา เมื่อผมลองทานเพื่อเพิ่มน้ำหนักด้วยการกินขนมหวานๆ มันก็ทำให้หัวผมว่างเปล่าอีกแล้ว ผมทานขนมเปี๊ยะจำนวนมากมายมหาศาลเกินกว่าที่คนสติดีๆเขาจะกินกันได้หมด ทั้งๆที่ท้องอิ่มแต่ปากมันก็ไม่หยุด ยังทานแบบยัดทะนานเข้าไปเรื่อยๆ สมองมันสั่งให้หามากินสนองไปเรื่อยๆ จนขนมหมดและผมก็อึดอัดจนอาหารไม่ย่อย.........
วันจันทร์ผมทำได้ดีคือไม่กินอะไรไร้สาระแบบนั้น และไม่รู้สึกอยากกินอีก
แต่พอวันอังคาร (วันนี้แล) ผมทานขนมเข้าไปอีก ซึ่งตอนแรกคิดว่าจะกินแค่ 1 ชิ้นเอาก็พอ แล้วไปกินข้าวให้อิ่ม แต่กลายเป็นว่าผมทานขนมแบบไม่หยุดอีกแล้ว พอทานหมดสมองก็สั่งให้ไปหาซื้อมากินเพิ่ม ผมเดินหาซื้อขนมมากินเหมือนคนสติแตก ทานแบบยัดทะนาน ไม่รู้รสอีกแล้ว จนมาหยุดสติคืนมาก็อิ่มแทบอาเจียนอีกแล้ว..........
ตอนนี้ผมเริ่มหิวขนมอีกแล้วครับ มันอยากกินแต่ของหวานๆ ไม่อยากทานข้าวเลย และสติสตางค์ก็ไม่ค่อยจะครบถ้วนนัก
ผมกำลังจะเป็นบูลลิเมียหรือเปล่า หรือผมเป็นบ้าไปแล้วอ่ะ ทั้งๆที่ปกติผมเคร่งครัดกับตนเองมาได้ 6 เดือน ไม่ทานขนม กินข้าวหรือทำกับข้าวก็เกรงกลัวไขมันและน้ำตาลยังกะกลัวผี แต่มา 2-3 วันนี้พอได้กินของหวานจำพวกขนมเข้าไป มันเหมือนจุัดประการไฟให้ผมตามหาขนมมากินยังกะคนสติแตก (เชื่อหรือไม่ว่า ผมลงทุึนนั่งรถเมล์ไปเยาวราชเพื่อซื้อขนมเปี๊ยะมากิน คนสติดีๆใครเขาทำกัน)............
ท่านใดช่วยชี้แนะผมทีเถอะ ผมอยากเพิ่มน้ำหนัก แต่ควรมาจากอาหารดีๆ ไม่ใช่มาจากขนมเลวๆจำพวกขนมเปี๊ยะ ขนมหวานและน้ำตาลขัดขาว ผมอยากกลับมาเป็นคนดีๆที่ทานอาหาร low GI, low fat, high fiber แต่ 3 วันแล้วที่สมองผมคิดวนเวียนแต่อยากจะกินขนม แม้ผมจะพยายามทานข้าวให้อิ่ม ทานผลไม้รสหวานจัดๆเช่นลูกพลับหรือแตงโมแล้ว แต่มันก็อยากกินขนมเลวๆจำพวกขนมเปี๊ยะ ขนมหวานร่ำไปเลยครับ
จากคุณ :
digimontamer 
- [
23 ก.ย. 51 16:38:28
]
ข่วยด้วยครับ ผมมีอาการสวาปามขนมหวานอีกแล้วหน่ะครับ
- [
23 ก.ย. 51 22:57:28
]
