ความคิดเห็นที่ 1 ลงชื่อก่อน พรุ่งนี้ค่อยตื่นมาอ่าน     ตอนนี้จะสลบแล้ว     จากคุณ : moonlit_memory - [ 28 ก.ย. 51 01:33:53 ]

ความคิดเห็นที่ 2 พากษ์ ค่ะ 555+ ดูหนังคนเดียวไม่เหงาเหรอคะ จขกท. จากคุณ : หน้ากาก - [ 28 ก.ย. 51 01:38:22 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ก๊ากกกกก เข้ามาขำ งี้ละชีวิต เรามักซวยเสมอ จากคุณ : I am fine thank you - [ 28 ก.ย. 51 01:38:29 ]

ความคิดเห็นที่ 4 19.10 น. ณ.ร้าน KFC ชั้น 1 เมเจอร์รังสิต!!! ใจจริงเค้าไม่ได้อยากจะมากินไก่ เพราะ การกินไก่ที่ถูกต้องสำหรับเค้า จะต้องลากไปกินในน้ำ ไม่ใช่มานั่งเอาส้อมกับมีดคอยหั่นอยู่อย่างนี้ แต่ที่ต้องกิน เพราะร้านอื่นคนยังกับหนอน ขืนไปยืนต่อแถว มีหวังหนังจบเรื่องไปก่อนที่จะได้กินแน่ๆ แล้วอีกอย่างนึง เค้าก็เข็ดกับการต่อคิวไปซะแล้ว เพราะเพิ่งโดนมากับตัวจากการซื้อตั๋วหนังมาหยกๆ!!! ด้วยความหิว และ อ่อนล้า จากการเล่นกีฬามาหยกๆ ทำให้เค้าจัดการกับ ไก่ที่สั่งมาได้หมดไป ภายในเวลาไม่ถึง 20 นาที!! ไก่หมดไปแล้ว แป๊บซี่ที่มาด้วยกันยังเหลืออีกครึ่งแก้ว  เค้าล้วงไปในกระเป๋า หยิบการ์ตูนที่เพิ่งซื้อมา 2 เล่มขึ้นมาวางบนโต๊ะ เพื่อใช้อ่านฆ่าเวลาที่เหลืออีกกว่าครึ่งชั่วโมง หยิบเล่มแรกออกมาดู "นินจาคาถานารูโตะ"   เค้าแกะห่อพลาสติกที่หุ้มหนังสือออก ยัดใส่ไว้ในกระเป๋า แล้วเปิดหน้าแรก หน้า 2 หน้า 3 หน้า 4 . . . . . . หน้า 50 เค้าเปิดไม่ถึงหน้าสุดท้าย เค้าก็ปิดหนังสือการ์ตูนเล่มนั้นลง แล้วพลิกไปที่หน้าปก พลางพึมพำ อุทานอยู่ในใจคนเดียวว่า "กุซื้อมาซ้ำ T____T" ถูกต้องแล้วครับ เค้าซื้อการ์ตูนเล่มนี้ไปแล้วเล่มนึง แต่อยู่ที่บ้าน อ่านจบไปแล้วด้วย แต่เค้าเจือกจำไม่ได้ว่าซื้อไปแล้ว เพราะไม่ชินหน้าปก แล้วร้านที่เค้าซื้อมา มันก็ดันเอามาวางไว้ซะชั้นบนสุดตรงหนังสือใหม่ ทำให้เค้าเข้าใจผิดว่าเป็นหนังสือเพิ่งออก "ชีวิตบัดซบ ไอ้ควายเอ้ย!!!"  เค้าด่าตัวเองในใจ จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 28 ก.ย. 51 01:42:37 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เคยซื้อหนังสือซ้ำเหมือนกันค่ะ เซ็งมาก จากคุณ : หน้ากาก - [ 28 ก.ย. 51 01:48:40 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ตอนแรกหนูคิดว่า หน้าหนังสือหาย ถ้าเป็นอันนั้นจะเซ็งโคดดๆ ต่อให้อ่านแล้วก็เถอะ จากคุณ : หลงรักเธอตั้งแต่วันแรกที่เจอ - [ 28 ก.ย. 51 01:57:33 ]

ความคิดเห็นที่ 7 19.35 น. ณ. KFC ร้านเดิม โต๊ะเดิม.... หลังจากที่เค้าดึงเขาที่งอกออกจากกบาลตัวเองซุกเก็บไว้ในกระเป๋าเรียบร้อยแล้ว เค้าก็หยิบการ์ตูนที่ซื้อมาอีกเล่มนึง ขึ้นมาแกะซองพลาสติก แล้วยัดไว้ในกระเป๋าใบเดิม ที่ตอนนี้ กระเป๋าใบดังกล่าวเปรียบเสมือนถังขยะ มากกว่าที่จะเป็นกระเป๋า "เสียชาติเกิดชะมัด!!!"  กระเป๋ามันคงนึกในใจ โชคของเค้ายังดีอยู่บ้าง ที่การ์ตูนอีกเล่มไม่ได้ซ้ำเหมือนเล่มแรก "หัตถุเทวดาเทรุ" 5 นาทีผ่านไป ชีวิตผมโลดแล่นอยู่บนแผ่นกระดาษบางๆ เหล่านั้น เปรียบตัวเองเป็นหมอ อาศัยอยู่ประเทศญี่ปุ่น (ทั้งที่หน้าค่อนข้างจะเหมือนกระเหรี่ยงคอยาว) ที่คอยรักษาคนไข้ แต่การเพลิดเพลินของเค้าก็ต้องจบลง เมื่อมีคนมาสะกิด "พี่ตุ้ม นี่พี่ตุ้มใช่ไหม???" เค้าเงยหน้าขึ้นมอง ภาพที่เห็นตรงหน้า เป็นผู้หญิงคนหนึ่ง ที่โคตรจะคุ้นตาพิกล ก็แน่ล่ะ เค้าจะไม่คุ้นได้ยังไง ในเมื่อผู้หญิงคนนี้ เคยเป็นแฟนของเค้ามาก่อน ตอนที่เค้ายังละอ่อน และเป็นวัยรุ่น เพิ่งเข้าทำงานมาหมาด ๆ "เอ่อ ใช่ครับ แล้วนี่มุกใช่ไหม??"  เค้าตอบพร้อมถามกลับเพื่อความแน่ใจ "ใช่ค่ะพี่ เป็นไงสบายดีไหมคะ"  เธอตอบกลับมา "เอ่อ ก็สบายดีแหล่ะครับ" เค้าตอบพลางด่าตัวเองในใจ "กุสบายดีตรงไหนวะ เครียดจะแย่" "มาทำอะไรคะเนี่ย"  เธอถามกลับมาอีกครั้ง "เอ่อ มาหาอะไรกินแล้วเดี๋ยวก็จะไปดูหนังครับ" เค้าตอบ แต่ในใจก็ยังคิด "คิดว่ากุมางานศพหรือไงล่ะ ถามมาได้" ภาพต่าง ๆ ที่ผ่านมาเกี่ยวกับผู้หญิงคนนี้ แล่นทะลุเข้ามาที่กลางกบาลของเค้าอีกครั้ง "วันแรกเธอบอกว่าเธอรักเรา  วันที่สองเธอบอกว่าเธอขาดเราไม่ได้ วันที่สาม เธอมีแฟนใหม่!!!" "อะไรวะ"  เค้าคิดคนเดียวในใจอีกแล้ว นี่เป็นตัวอย่างของสุภาษิตคำว่า "สามวันจากนารีเป็นอื่น" ได้เป็นอย่างดี . . . "นี่แฟนมุกค่ะ วันนี้มาแจกการ์ดแต่งงานให้เพื่อนแถวนี้น่ะค่ะ" เธอบอกพร้อมแนะนำตัวชายหนุ่มร่างยักษ์ที่เพิ่งเดินมาถึง ชายหนุ่มคนนั้น มองผมตาเขม็ง ปานจะแหกอกผมแล้วควักเอาไตของผมออกไปขาย เค้าคงเข้าใจว่า แฟนเค้าเดินมา แล้วไอ้ผู้ชายหน้าเฮี่ยกนี่ พยายามจะลวนลามแฟนเค้าแน่ ๆ "อ่ะ สวัสดีครับ ยินดีกับงานแต่งงานด้วยนะครับ"  เค้ารีบออกตัว เพราะกลัวจะต้องเสียไตไป 1 ข้าง เค้าคิดว่า เค้ามีชีวิตอยู่โดยมีไตข้างเดียวไม่ได้ มันคงเสียศูนย์พิกล แล้วไตอีกข้างก็คงจะเหงา!!! ชายหนุ่มร่างยักษ์ ว่าที่เจ้าบ่าวคนนั้น ยิ้มออกมาได้ และทักทายกลับมาตามประสา เรื่องน่าจะจบ หากเค้าทั้งสองไม่ดันมานั่งอยู่โต๊ะข้างๆกับเค้า!!! "เลื่อนไปอีก 3 โต๊ะ จะตายไหม ที่ว่างตั้งเยอะแยะ"  เค้าคิดคนเดียวในใจ แต่หน้ายิ้มรับแขกสุดฤทธิ์ แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 51 02:19:43 จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 28 ก.ย. 51 02:00:13 ]

ความคิดเห็นที่ 8 กร๊ากกกกก ฮาเหมือนเดิมเลยนะครับ จากคุณ : DON'T CARE - [ 28 ก.ย. 51 02:01:11 ]

ความคิดเห็นที่ 9 19.45 น. ร้าน KFC ร้านเดิม โต๊ะเดิม แต่มีอดีตแฟนเก่า + แฟนใหม่ ของอดีตแฟนเก่า นั่งอยู่ที่โต๊ะข้างๆ T_T เมื่อทั้งสองนั่งลง ฝ่ายชายจึงเดินไปสั่งอาหาร ทิ้งให้ฝ่ายหญิงนั่งอยู่คนเดียว "เอาล่ะสิกุ เดี๋ยวต้องหันมาคุยกับกุแน่ๆ"  เค้าคิดอยู่คนเดียวในใจ "พี่ตุ้มมากับใครคะ"   นั่นไง คิดยังไม่ทันไรเธอก็ชะโงกหน้ามาแล้ว "เอ่อ มาคนเดียวครับ"  เค้าตอบกลับไป ในใจก็คิด "มากันทั้งหมู่บ้านมั้ง นั่งอยู่คนเดียวเนี่ย" "แล้วแฟนล่ะคะ" เธอถามมาอีกครั้ง ซึ่งเป็นคำถามที่หน้าเตะปากมาก ถามงี้เอาแฟนน้องมากระทืบพี่ แล้วเอาไตพี่ไปขายจะดีกว่าไหมครับ?? "เอ่อ ไม่มีหรอกครับ" "จริงดิ"   "จริงครับ"  ในใจคิด "กุจะโกหกทำไม อยากบอกว่ามีใจจะขาด" "ทำไมไม่มีล่ะคะ"   เธอยังถามมาไม่หยุด จนผมเริ่มคิดว่า สงสัยเธอจะเปลี่ยนงานไปทำหน้างานราชการ มีหน้าที่กรอกทะเบียนราษฎร์ เพราะอยากรู้เรื่องคนอื่นเหลือเกิน "เอ่อ ก็ไม่รู้สิครับ ยังไม่เกิดมั้ง"  เค้าตอบกลับไปแบบตลกๆ ทั้งที่ความจริงแล้วต้องตอบว่า "ไม่มีใครเอา" มากกว่า โชคดีที่แฟนเธอเดินกลับมาเสียก่อน ไม่งั้น เธอคงถามเค้าไปยันโคตรแน่ๆ เธอหันไปสนใจกับบรรดาไก่ที่เรียงรายมาวางอยู่บนโต๊ะ ชายหนุ่มเหลือบไปมองพลางคิดในใจ "อะโห นี่เรียกว่ากินใช่ไหม มิน่า แฟนเธอตัวถึงใหญ่ปานช้างสาร" เค้าหันกลับมาสนใจกับคุณหมอเทรุอีกครั้ง แต่ใครที่เคยประสบกับเหตุการณ์อย่างนี้ก็คงจะรู้ว่า ใจมันไม่ได้อยู่กับหมอเทรุ แต่มันดันไปติดอยู่กับโต๊ะข้าง ๆ แทนซะแล้ว ประมาณว่า อยากรู้เรื่องชาวบ้านนั่นแหล่ะ "อ๊ะ ป้อนนนนนนนนนนนนนนน" "อ่ะ น่องงงงงงงงงงงงงงงงงงงง" "ป้อนเค้าหน่อยตะเอ๊งงงงงงงงง" "อุ๊ย ซอสเลอะปากกกกกกกกก" "เป็นไงอร่อยไหมคะ" "แสรดดดดดดดดดดด กุอยู่ไม่ได้แล้ว"  เค้าคิด พลางเก็บหนังสือยัดใส่ถังขยะ เอ้ย กระเป๋า "ไปแล้วเหรอคะพี่"  เธอหันมาถามทั้งที่มือยังค้างอยู่ในปากแฟนรัก "เอ่อ ไปแล้วครับ หนังจะเข้าแล้ว"  เค้าโกหกหน้าด้านๆ เวลายังเหลืออีกพะเรอ "โชคดีค่ะพี่" เธออวยพรกลับมา เค้าเหลือบไปมองแฟนร่างยักษ์ของเธอ เห็นเค้าพยักหน้า แล้วยิ้มให้ "ครับผม"  เค้าตอบ แล้วเดินจากมาพร้อมไตที่ยังอยู่เป็นปกติทั้งสองข้าง!! ชายหนุ่มคนนั้นออกมายืนหน้าร้าน KFC เค้าถามตัวเองในใจ "แล้วกุจะไปอยู่ตรงไหนดีล่ะเนี่ย" แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 51 02:20:05 จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 28 ก.ย. 51 02:16:26 ]

ความคิดเห็นที่ 10 พี่คะ นั่นมันตัวอะไรหรือเปล่าที่ต้องลากไปกินในน้ำน่ะ.... ขำอะ ฮี่ จากคุณ : GREENOLOGY - [ 28 ก.ย. 51 02:17:38 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อิอิอิ....แจ่มครับ @^^@ ดูนาฬิกาผิดรึเปล่าครับ...ชายหนุ่มคนนั้นน่ะ? @^_____^@ จากคุณ : เฮียแมว - [ 28 ก.ย. 51 02:19:49 ]

ความคิดเห็นที่ 12 19.55 น. (เขียนเวลาผิดไปหน่อยขออภัยครับ) ถึงแม้ว่า เวลาจะเหลืออีกเพียงนิดเดียว หนังก็จะเข้าแล้ว แต่ใครที่เคยดูหนังที่เมเจอร์ ก็คงจะรู้ว่า ท่านจะต้องเสียเวลาอีกไม่ต่ำกว่า 20 นาที เพื่อดูโฆษณาบ้าเลือดก่อนหนังฉาย ซึ่งชายหนุ่มคนนั้น ไม่ชอบที่จะเข้าไปนั่งดูอะไรอย่างนั้น จึงทำให้เค้าตัดสินใจ เดินออกจากเมเจอร์ แล้วไปนั่งอยู่ที่ขั้นบันไดด้านหน้าแทน เหลือบซ้าย แลขวา เห็นที่ว่างอยู่สุดทางเดิน เค้าจึงไปหย่อนก้นลงตรงนั้น เปิดกระเป๋า และหยิบคุณหมอเทรุขึ้นมาอ่านอีกครั้ง เค้าเปิดหน้าที่ 1 (ต่อจากที่อ่านค้างไว้) เค้าเปิดหน้าที่ 2 เค้าเปิดหน้าที่ 3 . . . . . . . . . ฝนตก!!!!!!! "แสรดดดดดดดดดดดดดดดด แน่จริงผ่าลงมากลางกบาลกุเลยสิวะ อะไรกันนักหนา" ชีวิตดูเหมือนเรื่องตลก ถ้าเล่าให้มันตลก แต่เมื่อเจอเข้าจริงๆ ณ เวลานั้น เค้าแทบจะร้องไห้ให้กับชะตากรรมของตัวเอง เก็บหนังสือเข้ากระเป๋า เดินคอตกกลับเข้าไปในห้างอีกครั้ง พร้อมกับความหนาวเหน็บ เมื่อกี๊โดนฝน HA ใหญ่ ตกแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว จึงโดนมาแบบชื้นๆ  แต่เมื่อชื้นๆ มาเจอกับแอร์ภายในห้าง ก็ทำให้ชายหนุ่มคนนั้น สั่นเอาได้เหมือนกัน!!! "แล้วจะไปอยู่ที่ไหนดีล่ะเนี่ย"  เค้าถามตัวเองอีกครั้ง "เอาวะ สองทุ่มแล้ว เค้าไปนั่งดูโฆษณาก่อนก็ได้วะ"   เค้าตัดสินใจ แล้วเดินขึ้น บังอะไรอยู่ในห้าง ขึ้นไปบนชั้นสอง ตรงไปที่ตรวจตั๋วหน้าโรงหนัง แน่นอน เค้าต้องเจอกับพนักงานยืนตรวจตั๋ว และตรวจกระเป๋าที่อยู่หน้าโรงนั้นแน่ๆ เค้าชะงักนิดนึงเมื่อนึงถึงของที่อยู่ในกระเป๋า เปล่าครับ เค้าไม่ได้พกระเบิด ไม่ได้พกกล้อง ไม่ได้พกอะไรที่บันทึกหรืออัดได้ นอกจากโทรศัพท์ แต่ภายในกระเป๋าใบนั้น มันมีรองเท้าเน่าๆ พร้อมถุงเท้าเน่าๆ ที่เพิ่งใส่มาสดๆร้อนๆ อยู่ 1 คู่ เค้าจะทำยังไงดี ขืนเปิดออกมา มีหวังตายกันทั้งโรงหนังแน่ๆ เค้าพลาดไปหน่อย ที่หลังจากชะงักแล้ว เค้าดันเดินต่อไปช้าๆ พลางคิดไปด้วย กว่าจะรู้สึกตัว เค้าก็มายืนอยู่ตรงที่ตรวจตั๋วซะแล้ว!!! คนที่เดินมาต่อเค้า ยาวเป็นหางว่าว และทุกสายตา จ้องมองมาที่เค้า ซึ่งสะพายกระเป๋าใบเท่าบ้าน ด้วยสายตาอยากรู้ว่า ภายในกระเป๋าใบนั้น มันใส่อะไรมาบ้าง ทำไมถึงใหญ่ขนาดนั้น!!! (ถ้านึกภาพไม่ออก ให้นึกภาพนักกีฬาทีมชาติสะพายกระเป๋าตอนจะไปแข่งนะครับ ใบโตๆ ประมาณนั้น) "ตรวจกระเป๋าด้วยค่ะ"  พนักงานสาวเอ่ยวาจาออกมาทำเอาเค้าสะดุ้ง "เอ่อ ครับ"   เค้าตอบกลับไป พลางรูดซิบกระเป๋าด้านหน้าให้พนักงานดู โดยไม่ยอมรูดช่องใหญ่ให้ พนักงานล้วงมือเข้ามาควานหาวัตถุระเบิดที่เธอคิดว่ามันจะมี แต่เธอต้องผิดหวัง เพราะเจอแต่โทรศัพท์รุ่นพระเจ้าบุเรงนองอยู่ 2 เครื่อง พร้อมซองพลาสติกที่ห่อการ์ตูน 2 เล่ม "แล้วช่องใหญ่ใส่อะไรมาคะ"  เธอถามมาอีกครั้งพร้อมสายตาอำมะหิต!!! "เอ่อ รองเท้าครับ"  ผมตอบกลับไป "เปิดหน่อยค่ะ" "อย่าดีกว่าครับ" ผมตอบพลางหันไปมองคนในแถวที่ต่อยาวเป็นหางว่าว อุปทานเหมือนได้ยินเสียงจากคนเหล่านั้นดังมาแว่วๆ ว่า "เปิดเลย เปิดเลย อยากรู้ อยากรู้" "ทำไมล่ะคะ" พนักงานถามกลับมา "คือ แบบว่า รองเท้ามันเน่ามากครับ กลัวน้องจะเป็นลมตายไปซะก่อน"  ผมตอบกลับไปตามความจริง "ไม่เป็นไรค่ะ ขอดูหน่อย" เธอยังยืนยันคำเดิม เมื่อเธอต้องการอย่างนั้น ผมจะทำยังไงได้ เธออยากดู ก็ต้องเปิดให้เธอดู "ปรื่ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด" เสียงซิปรูดจากซ้ายไปขวา "โอเคค่ะ ปิดได้เลยค่ะ"   คงไม่ต้องบอกว่า เธอเห็นอะไรที่อยู่ข้างในหรือเปล่า รู้อย่างเดียวว่า กลิ่นน่ะ ถึงจมูกเธอแน่ๆ T_T จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 28 ก.ย. 51 02:36:47 ]

ความคิดเห็นที่ 13 20.20 น. โรง 3 ที่นั่ง D1 หนังกำลังจะฉายแล้ว หลังจากโฆษณาบ้าเลือดผ่านไป ด้านข้างเค้า มีชายหนุ่ม และ หญิงสาวหลายคู่ นั่งอยู่ใกล้ๆ กัน มากันเป็นคู่ๆ รักกัน รักกัน ป้อนป๊อปคอร์นให้กัน ดูดปาก เอ้ย ดูดน้ำกันจ๊วบๆ  T_T เค้าเหลียวมองไปรอบๆ ไม่มีใครมาดูคนเดียวเลย ปกติ เค้าก็ไปดูหนังคนเดียวตลอดกาลอยู่แล้ว แต่ทำไมคราวนี้มันถึงได้มีความรู้สึก แตกต่างไปจากที่เคยเป็น ความรู้สึกอะไรซักอย่าง ที่ตัวเค้าเองก็ตอบตัวเองไม่ได้ มันวิเวกวิเหวงโหวงยังไงพิกล   EGLE EYE พากษ์ พากย์ พากส์ ไทย ดำเนินไปเรื่อยๆ โชคดีที่ พากษ์ พากย์ พากส์ ไทย เรื่องนี้สนุกไม่ชวนหลับ ระหว่างที่กำลังเพลิดเพลินไปกับเรื่องราวบนจอภาพยนต์นั่นเอง โทรศัพท์ของเค้าก็สั่น อื่ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด อื่ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด อื่ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด เค้าหยิบมันขึ้นมาดูชื่อคนโทรเข้า "แม่"  ปรากฎว่า คนที่โทรเข้ามาก็คือแม่ของเค้าเอง เค้าเก็บโทรศัพท์เข้ากระเป๋าโดยไม่ได้รับ เค้าคิดว่า เดี๋ยวหนังจบแล้วค่อยโทรหาทีเดียว .... แต่มันไม่ได้เป็นเช่นนั้น เมื่อ แม่ของเค้าโทรเข้ามาโดยไม่หยุด ตัดไปแล้วก็โทรเข้ามาอีก จนเค้าทนไม่ไหว ต้องหยิบโทรศัพท์และสะพายกระเป๋าเดินออกมาคุยนอกโรง "มีเรื่องอะไรเนี่ย" เค้าคิดในใจ พลางกดรับสาย "อื้อ มีอะไรแม่"  เค้ากรอกเสียงลงไป "ตุ้ม อยู่ไหน"  เสียงแม่ร้อนรนตอบกลับมา "อยู่รังสิต มีอะไรเหรอ"   "ตุ้มจะกลับมาตอนไหน" "ซักชั่วโมงละมั้ง" "กลับมาตอนนี้เลยได้มั๊ย" "ทำไมล่ะ" "เจ้าของบ้านเค้ามาไล่เราแล้ว" "ฮ๊ะ!!!!!" "เนี่ย เค้ามาไล่เราแล้วลูก" "อ้าว ทำไมล่ะ พรุ่งนี้เราก็จะย้ายแล้ว ทำไมต้องมาไล่ด้วย" "แม่ก็ไม่รู้ ตุ้มรีบกลับมานะ" "ได้ๆ เดี๋ยวผมจะกลับไปเลย" . . . . . . "เจ้าของบ้านมาไล่"  คำ ๆ นี้ก้องอยู่ในหัวของเค้าตลอดทาง "ทำไมต้องมาไล่ด้วย" 20 นาทีหลังจากนั้น เค้าก็กลับมาถึงบ้าน บ้านที่เค้าอยู่มากว่า 7 ปี บ้าน ที่วันนี้จะเป็นวันสุดท้ายที่จะได้อาศัย หลังจากการตกลงกับเจ้าของบ้านครั้งสุดท้ายไม่เป็นไปตามคาดในการขึ้นค่าเช่า มันแพงจนเราเกินรับไหว ซึ่งความจริงแล้ว เค้าเพียงต้องการจะบีบให้เราเลิกเช่า เพื่อจะได้ขายบ้านหลังนี้แล้วได้เงินก้อนใหญ่ จริงๆ เค้าก็ไม่ได้ไม่พอใจอะไร อีกทั้งยังเข้าใจเจ้าของบ้านอีกด้วย ว่าขายไปดีกว่าที่จะให้คนอื่นมาเช่าให้สภาพบ้านเสีย ซึ่งก็ได้ตกลงกันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ว่า เค้าและครอบครัว จะย้ายออกไปในวันพรุ่งนี้ (คือวันนี้) แต่ทำไมถึงต้องมาไล่ "ตุ้มกลับมาแล้ว"  เสียงแม่ดังออกมาจากในบ้าน ระหว่างที่เค้าเปิดประตูเข้าไป "มีอะไรกันครับ" เค้าถามสวนกลับ เมื่อเห็นแม่ และเจ้าของบ้าน "น้องต้องย้ายออกไปในวันนี้"  เจ้าของบ้านที่ตอนนี้เค้าเริ่มมองเห็นเขี้ยวงอกออกมาจากปากพูดห้วนๆ "ตอน 3 ทุ่มกว่าเนี่ยนะ"  เค้าถามกลับไป "ใช่" "จะย้ายยังไงล่ะครับ ก็กำหนดมันพรุ่งนี้" "พรุ่งนี้จะมีคนเข้ามาดูบ้าน น้องต้องย้ายออกวันนี้" "จะมาดูตอนไหน" "ตอนเที่ยง" "เดี๋ยวผมไปแต่เช้า ถ้าอยากให้ไปตอนนี้ คุณมาช่วยผมย้ายไหมล่ะ รถก็ไม่มี คุณหาให้ได้หรือเปล่า" ".........." "โอเคไหมครับ เดี๋ยวผมจะย้ายออกไปตั้งแต่เช้า จะให้เสร็จก่อนเที่ยง" "แล้วบ้านใครจะเก็บกวาด" "เดี๋ยวผมเก็บกวาดให้ นี่ก็เก็บจะหมดอยู่แล้ว" "พรุ่งนี้เช้าแน่นะ" "อยากให้เสร็จเร็วกว่านั้น คุณก็มาช่วยผมแล้วกัน" ".........โอเค" จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 28 ก.ย. 51 02:59:03 ]

ความคิดเห็นที่ 14 22.00 น. ที่บ้านซึ่งกำลังจะกลายเป็นอดีต แม่ของเค้าขึ้นไปนอนแล้ว แต่เค้ายังคงนั่งจมอยู่กับหน้าจอคอมพิวเตอร์อยู่ เค้านั่งคิดถึงเรื่องราวต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นภายในเวลาเพียงไม่กี่ชั่วโมงที่ผ่านมา "ทำไมไม่ฆ่าผมให้ตายไปเลยให้รู้แล้วรู้รอดละครับท่าน" เค้าบ่นกับอะไรซักอย่างที่เรียกว่า "เจ้ากรรมนายเวร" "ผมทำอะไรผิดนักหนา ทำไมท่านถึงได้ทำกับผมขนาดนี้" เค้าก็ยังบ่นไม่เลิก "เท่าที่ท่านทำกับผมมาขนาดนี้ ยังไม่สาแก่ใจท่านอีกเหรอครับ" ยัง ยังไม่เลิก "ทำไมไม่มาเอาชีวิตผมไปเสียเลยล่ะ จะได้หมดเวรหมดกรรมกันเสียที" น้ำตาของเค้าไหลอาบแก้ม  เค้าร้องไห้ให้กับโชคชะตาของตัวเอง 2 - 3 เดือนที่ผ่านมา ทุกสิ่งทุกอย่างประดังเข้ามาที่ชายหนุ่มคนนี้ เหมือนตัวเค้าเป็นเป้าให้ทหาร 1 กองร้อยระดมยิง ตกงาน โดนโกง โดนคู่แข่งทางการค้าโทรมาหลอกให้ทำงานจนเสร็จแล้วไม่จ่ายเงิน โดนหลอกให้อดหลับอดนอนทำงาน แล้วปัดไม่ยอมรับเมื่องานเสร็จ โดนไล่ที่อยู่ ฯลฯ 24.00 น. ณ.เก้าอี้ตัวเดิม เค้าหยุดร้องไห้แล้วพลางเหลือบมองที่จอคอมพิวเตอร์  ซึ่งหน้าจอคือ website pantip.com เค้าเปิดมาที่ห้อง ปัญหาสุขภาพจิต  ห้องที่เค้าเคยเข้ามาตอบโน่น ตอบนี่ มีสาระบ้าง ไม่มีสาระบ้าง ตั้งกระทู้ให้คนอื่นขำบ้าง ให้คนอื่นด่าบ้างตลอดระยะเวลากว่า 5 ปีที่ผ่านมา แม้ว่าระยะหลังๆ เค้าจะไม่ค่อยได้ตอบ หรือ ตั้งกระทู้แล้ว แต่เค้าก็ยังคงเข้ามาดูเพื่อนฝูง เข้ามาอ่านเรื่องราวของเพื่อนๆ อยู่เสมอๆ เค้าคิด "ย้ายบ้านแล้ว เมื่อไหร่จะได้กลับมาที่ห้องนี้อีก" นั่นน่ะสิ เมื่อไหร่ ????? เค้าก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเมื่อไหร่ อาจจะเร็ว หรือ ช้า ซึ่งก็ขึ้นอยู่กับผู้ให้บริการ ว่ามันจะอยู่ในพื้นที่บริการของเค้าหรือไม่!!! ปัญหาสุขภาพจิต!!! ห้องที่มีทุกรสชาด เฮฮา ปรับทุกข์ ซึมเศร้า เหงา รัก โกรธ เกลียด  มีหมด บางเวลาก็ทะเลาะกันเอง เป็นสีสรรของห้อง ...... นี่จะเป็นครั้งแรกในชีวิตของชายหนุ่มคนหนึ่ง ที่จะเข้ามาขอกำลังใจจากเพื่อน ๆ ในห้องนี้ ณ เวลานี้ พลังชีวิตของเค้าเหลือน้อยเต็มทน  กระทู้อาจจะยาวไปบ้าง แต่อย่างน้อย เค้าก็ได้ระบาย แม้จะออกทะเลไปบ้าง มันก็เป็นสไตล์ของเค้า ที่แม้จะเศร้าก็ขอตลกไว้ก่อน เค้าคิด "เราตั้งกระทู้นี้แล้ว เมื่อไหร่เราจะได้เข้ามาอ่านคำตอบของเพื่อนๆ แต่เอาน่ะ อย่างน้อยก็ได้ระบายบางอย่างออกไปเสียบ้าง เผื่อจิตใจเราจะได้ดีขึ้น" ว่าแล้ว เค้าก็เลื่อนเม้าท์ไปกดที่ปุ่ม "ตั้งกระทู้ใหม่"   และบรรจงวางนิ้วทั้ง 5 ของเค้า ลงบนแป้นคีย์บอร์ด แล้วเริ่มพิมพ์ --[ขอพื้นที่เล็กๆ ในห้องแห่งนี้ เพื่อระบายบางอย่างที่อยู่ในใจบ้างครับ]-- 18.45 น. ณ.เมเจอร์สาขารังสิต....... ชายหนุ่มคนหนึ่ง ยืนต่อแถวซื้อตั๋ว เพื่อจะเข้าไปดูหนัง เค้านับจำนวนคนที่ยืนอยู่ข้างหน้าเค้า . . . . . . . . . . . . . ขอกำลังใจหน่อยครับ และรบกวนช่วยกดเก็บเข้า คลังกระทู้เก่าไว้ให้ผมด้วย เผื่อวันใดที่ผมมีโอกาสได้กลับมา ผมจะได้เข้ามาอ่านอีกครั้ง ขอบคุณเพื่อน ๆ ทุกคนมาก ๆ ครับ ที่รับฟังเรื่องราวของผม สมันน้อย เบอร์ 14 แก้ไขเมื่อ 28 ก.ย. 51 03:24:28 จากคุณ : สมันน้อย เบอร์ 14 - [ 28 ก.ย. 51 03:16:05 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เป็นกำลังใจให้อย่างเต็มเปี่ยมครับ กัดฟันเดินก้าวแรกต่อไปให้ได้...มันต้องเดินต่อได้เองครับ อย่าท้อเท่านั้นเองครับ @^^@ นึกเอาไว้ว่า "ทุกทางออกน่ะ...ย่อมมีปัญหาทั้งน้น" เฮ้ยยยย.....ไม่ใช่ ๆ  ๆ "ทุกปัญหาน่ะ...ย่อมมีทางออกทั้งนั้นครับ" @^^@ จากคุณ : เฮียแมว - [ 28 ก.ย. 51 03:21:56 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เข้ามานั่งอยู่เป็นเพื่อน เข้ามารับฟังอย่างเข้าใจ ฟังเรื่องราวหลาย ๆ เรื่อง ที่ผ่านมา ยอมรับว่า นายเข้มแข็ง มาก ผมว่า คงไม่มีใครดวงไม่ดีไปตลอดชีวิตหรอก แล้วจะรอวันนายกลับมา และสุดท้าย ช่วยเก็บกระทู้นี้เข้าคลังแล้วนะครับ ^________^ จากคุณ : postmaker - [ 28 ก.ย. 51 03:36:32 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ก็แค่เคยเห็น รู้จักกันแค่ล็อกอินในพันทิป ให้กำลังใจนะครับ เพราะผมเองก็เคยเจอเรื่องเลวร้ายมาก่อน ก็เข้าใจครับ จากคุณ : micawber - [ 28 ก.ย. 51 03:47:24 ]

ความคิดเห็นที่ 18 สู้ๆ นะค๊า จากคุณ : ปริศนาอักษรไขว้ - [ 28 ก.ย. 51 03:54:50 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เป็นกำลังใจให้นะคะ ติดตามอ่านกระทู้และblog ของคุณมาตลอด คุณทำให้เรามีรอยยิ้มได้เสมอ แม้ว่าบางทีจะรู้สึกเครียดๆอยู่ก็ตาม หลายๆครั้งในชีวิตของเราก็ประสบปัญหาให้รู้สึกแย่ๆ ร้องไห้ ท้อ ฯลฯ สู้ๆนะคะ หวังว่าคุณคงกลับมาตั้งกระทู้ที่สร้างรอยยิ้มให้คนอื่นๆอีกในเร็วๆนี้ จากคุณ : ~\MINKU/~ - [ 28 ก.ย. 51 03:58:23 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ถ้าเปรียบเทียบเรื่องของคุณสมันน้อยเป็นหนังสักเรื่องนึง  มันก็คงเป็นหนังที่น่าติดตามเรื่องนึงเลยคับ   ผมอ่านเรื่องของคุณตั้งแต่ต้น  ยอมรับว่าฮาไปหลายรอบคับ  มุมมองชีวิต  สำนวนการเขียน  ดีจนทำให้ผมติดจนต้องอ่านจนจบให้ได้ แต่พออ่านลงมาเรื่อยๆ  อึ้งเลยคับ  เออนั่นดิ  ทำไมชีวิตมันต้องแย่ขนาดนี้ด้วย  แต่สิ่งที่ต่างจากหนังก็คือ  เรื่องของคุณมันยังไม่จบหรอก  ชีวิตยังมีทางออกเสมอ  แค่มีกำลังใจที่จะฟันฝ่ามันไป แต่สิ่งที่เชื่อว่าจะทำให้คุณผ่านมันไปได้ไม่ยาก ก็คืออารมณ์ขันและการมองโลกในแง่ดีนี่แหละคับ  ตัวอักษรของผมแค่ไม่กี่บรรทัดก็ช่วยอะไรไม่ได้เท่ากับจิตใจที่เข้มแข็งของคุณเองนะ ถ้าเหนื่อยก็หยุดบ้าง  พักบ้าง  ท้อได้แต่อย่านานและก็อย่าหมดหวังนะคับ สุดท้ายก็ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆ ที่นำมาเล่าให้ฟังคับ  อ่านแล้วทั้งยิ้มทั้งซึ้งเลย จากคุณ : deepthink - [ 28 ก.ย. 51 04:14:57 ]

ความคิดเห็นที่ 21 .......สู้ๆคับน้าหมันฯ พรุ่งนี้มันจะดีขึ้นเอง...... จากคุณ : คาซีโอเพย่า. - [ 28 ก.ย. 51 04:48:50 ]

ความคิดเห็นที่ 22 "ทำไมไม่ฆ่าผมให้ตายไปเลยให้รู้แล้วรู้รอดละครับท่าน" ^^^ ผมเคยนั่งถามคำถามนี้กับพระเจ้าเหมือนกันครับ ทำไมไม่ฆ่ากันให้ตายไปเลย คำตอบที่พระเจ้าให้ผมในภายหลังคือ..."เพราะท่านเชื่อว่าคุณสมันฯจะผ่านมันไปได้อย่างสวยงาม"น่ะเองครับ พระเจ้า(หรือสวรรค์ หรือฟ้าเบื้องบน) จะไม่ยอมโยนอะไรมาให้คุณหมัน ที่ท่านเชื่อว่าคุณหมันจัดการมันไม่ไ่ด้ครับ เค้าบ่นกับอะไรซักอย่างที่เรียกว่า "เจ้ากรรมนายเวร" "ผมทำอะไรผิดนักหนา ทำไมท่านถึงได้ทำกับผมขนาดนี้" ^^^ คำตอบอยู่ในประโยคของคุรหมันอยู่แล้วครับ "เจ้ากรรมนายเวร" ซึ่งชาตินี้เราไม่รู้ แต่ผลที่เราได้ สามารถทำให้เราสาวต้นเหตุได้ "เท่าที่ท่านทำกับผมมาขนาดนี้ ยังไม่สาแก่ใจท่านอีกเหรอครับ" ^^^ ถ้าเป็นบทเรียนที่เราต้องเรียนรู้จริงๆ เรายังต้องเจออีกครับ แต่เชื่อเถอะ คุรหมันจะผ่านมันไปได้อย่างดีเลยครับ ชีวิตเหมือนเกลือ "เค็มแต่ดี" "ทำไมไม่มาเอาชีวิตผมไปเสียเลยล่ะ จะได้หมดเวรหมดกรรมกันเสียที" ^^^ ถ้าคุณหมันตายตอนนี้  บทเรียนไม่จบ สอบไม่ผ่าน วิชานี้ค้างไว้ เกิดชาติใหม่ต้องเรียนวิชา"ชีวิต 101" ซ้ำอีก และยากกว่าเดิม เพราะเราต้องเก็บไอ้ตัว ร.ที่เราค้างไว้ จะเอาไหมครับ? น้ำตาของเค้าไหลอาบแก้ม  เค้าร้องไห้ให้กับโชคชะตาของตัวเอง 2 - 3 เดือนที่ผ่านมา ทุกสิ่งทุกอย่างประดังเข้ามาที่ชายหนุ่มคนนี้ เหมือนตัวเค้าเป็นเป้าให้ทหาร 1 กองร้อยระดมยิง ^^^ ถ้าไปดูดวง เขาเรียกช่วงดวงตก ถ้าเป็นเรื่องกรรม เขาเรียก กรรมจัดสรร ถ้าเป็นเรื่องธรรมชาติ เขาเรียกจังหวะมันลงตัว ตกงาน ูููโดนโกง โดนคู่แข่งทางการค้าโทรมาหลอกให้ทำงานจนเสร็จแล้วไม่จ่ายเงิน โดนหลอกให้อดหลับอดนอนทำงาน แล้วปัดไม่ยอมรับเมื่องานเสร็จ โดนไล่ที่อยู่ ^^^ ผมเคยเจอแบบคุณหมันพร้อมๆกันในคราวเดียวเช่นกัน ผมเข้าใจความรู้สึกคุณดีมากครับว่า..มันแทบบ้า (อ้อ..ของผมมีเพิ่มอีกติ่งครับ สูญเสียคนรักด้วยพร้อมกัน แบบแว่..มาเป็นแพ็คเกจ) คุณหมันเสียใจไปเลยครับ..เสียให้สุดๆไปเลย แล้วพอใจโล่ง..ปาฏิหาริย์จะมา จริงๆนะครับ ไม่ได้ปลอบใจ เพราะคุณเป็นคนจิตใจดีงาม ไม่เคยทำร้ายใคร ไม่เคยคิดร้ายกับใคร คุณแค่เจอมรสุม  ไม่ได้หมายความว่าคุณต้องล้มแล้วลุกไม่ได้ซะหน่อยนะครับ ความดีที่คุณมีอยู่ในตัวเอง จะช่วยให้คุณลุกได้ และดีกว่าเดิมจริงๆครับ คุณไม่เชื่อในความดีของคุณหน่อยเหรอครับ?  ว่ามันมีจริงๆ จากคุณ : ผึ้งน้อยพเนจร - [ 28 ก.ย. 51 04:52:16 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เป็นกำลังใจให้ค่ะ... แล้วแว๊บมาห้องจิตบ่อยๆ นะ ^ ^ ติตุ่นรู้น้าหมันทำได้ .. เด๋วอะไรๆ ก็ดีขึ้นค่ะ ติตุ่นเชื่อว่า ฟ้าหลังฝนต้องสดใส เชื่อว่าหลังเรื่องร้ายๆ จะมีเกิดเรื่องดีดีขึ้น .. ถึงมันจะเกิดขึ้นช้า ช้ามากๆ แต่อย่างน้อย มันก็ทำให้เราเข้มแข็งขึ้น วันนี้อาจเหนื่อย ท้อ เสียใจ อย่างรุนแรง แต่เช้าวันนี้ น้าหมันจะเป็นคนเดิมที่มีความรู้สึกไม่เหมือนเดิม น้าหมันจะเข้มแข็งขึ้นอีก 1 ขั้น อย่ามัวคิดแต่เรื่องร้ายๆ ที่มันเกิดขึ้น ปล. #21 เพลงอย่าหยุดยั้ง .. มอบให้น้าหมันค่ะ .. สู้ๆ นะคะ จากคุณ : titun - [ 28 ก.ย. 51 06:45:54 ]

ความคิดเห็นที่ 24 หลังจากตรงนี้อาจจะดีขึ้นก็ได้นะครับ เหมือนกับคำไทยที่ว่า ฟ้าหลังฝน ไง ปล. สงสัยว่าคุณกับผมอาจจะเป็นญาติกัน เพราะผมก็ทานไก่ในน้ำ ปล2. ผมอยู่ริมน้ำแถวสวนลุมครับ (เฮ้ย ที่นี่ก็สวนลุม!) จากคุณ : ห๊ะ! อะไรนะ - [ 28 ก.ย. 51 07:19:11 A:58.10.0.206 X: TicketID:184480 ]

ความคิดเห็นที่ 25 คุณน้าสมันครับ ขอบคุณที่มอบความสุขผ่านตัวหนังสือให้พวกเราตลอดมา การผ่านเรื่องร้ายๆไปได้จะทำให้เราแข็งแรงขึ้นเสมอครับ ขนาดน้าผ่านเรื่องร้ายๆมายังมาตั้งกระทู้ให้เราหัวเราะได้อีก ผมรับรองครับน้าหมันหลังจากนี้จะโชคดีและเป็นคนเข้มแข็งจนหลายคนอิจฉา เกิดมา 30 ปียังไม่เคยเจอคนทำดีแล้วไม่ได้ดีครับ สู้ๆ จากคุณ : I am fine thank you - [ 28 ก.ย. 51 08:09:11 ]

ความคิดเห็นที่ 26 คุณหมันคะ -- ชีวิตมันก็เป็นอย่างนี้หล่ะมั้งคะ -- เราเคยเจอแย่กว่านี้อีก -- ทุกวันนี้ ยังหลอนในหัวอยู่เลยค่ะ --- ขอส่งกำลังใจให้นะคะ สู้ สู้ค่ะ ^^ จากคุณ : ปังจิ้มนม - [ 28 ก.ย. 51 08:09:15 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เรื่องร้ายๆ หมดไปแล้ว ต่อไปจะเป็นเรื่่องดีๆ ค่ะ และยิ่งกับคนที่มองโลกในแง่ดี มีอารมณ์ขัน ทุกอย่างก็จะผ่านไปได้อย่างสวยงามค่ะ   (^_^)/ จากคุณ : lalabel - [ 28 ก.ย. 51 08:42:58 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เป็นกำลังใจให้นะคะ   ทุกอย่างจะต้องดีขึ้นแน่นอนค่ะ   จากคุณ : moonlit_memory - [ 28 ก.ย. 51 08:48:36 ]

ความคิดเห็นที่ 29 พออ่านถึงตอนจบแล้ว ขำไม่ออกเลย เป็นกำลังใจให้นะครับ ตอนนี้คงกำลังย้ายบ้านอยู่ คนดี มันต้องได้ดีนะครับ อดทนไว้ ซักวันจะต้องมีวันของเรา จากคุณ : Denon - [ 28 ก.ย. 51 08:48:51 ]

ความคิดเห็นที่ 30 น้าหมันครับ ผมทำอะไรไม่ได้ไปมากกว่า ให้ Give น้า ซึ่งผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่ามันจะเป็นกำลังใขให้น้าดีขึ้น วันที่เราล้ม เราเจ็บ วันไหนเรายืนได้ เราเจ๋ง แน่นอน ผมขอฟันธง!!!! จากคุณ : ตวงสิทธิ์ - [ 28 ก.ย. 51 08:55:41 ]

ความคิดเห็นที่ 31 อ่านจนจบและขอให้กำลังใจเจ้าของกระทู้ ขอให้ผ่านช่วงเวลาตรงนี้ไปได้ด้วยดีค่ะ แม้จะมีเรื่องเศร้าแต่ก็ยังมีรอยยิ้ม จากคุณ : หมูปิ้งไม้ละ 5 บาท - [ 28 ก.ย. 51 09:15:37 ]

ความคิดเห็นที่ 32 มาเป็นกำลังใจให้น้องหมันอีกคน ขอให้อดทนผ่านเรื่องร้ายๆเหล่านี้ไปด้วยความเข้มแข็ง อีกไม่นานเรื่องดีๆก็คงจะเข้ามา "ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอ" สู้ๆนะคะ จากคุณ : ป้าปูเป้ - [ 28 ก.ย. 51 09:23:18 ]

ความคิดเห็นที่ 33 อ่านทั้งหมดแล้วครับ เขียนเล่าเรื่องได้เยี่ยมยอดเลยครับ ตลกด้วย แต่มาหักมุมเป็นดราม่าตอนท้ายเอาน่ะซิ ขอเป็นกำลังใจให้คุณ สมันน้อยเบอร์ 14 นะครับ ยิ้มแย้มแจ่มใสเข้าไว้แล้วโชคดีจะมาหา จากคุณ : lotviler - [ 28 ก.ย. 51 09:27:10 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ผมตามอ่านเรื่องของพี่อยู่เสมอๆนะครับ แต่พี่คงไม่รู้จักผมหรอก เป็นกำลังใจให้พี่หมันครับ,, สู้ๆ พี่ เดี๋ยวชีวิตมันก็เข้าที่เข้าทาง รอวันพี่หมันกลับมาอีกครั้งนะครับ  ^_______^ ** take care ** จากคุณ : Sky Vodka - [ 28 ก.ย. 51 09:29:14 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ให้สามใจเลย กำลังใจ +3 จากคุณ : ZEROSUM - [ 28 ก.ย. 51 09:31:49 ]

ความคิดเห็นที่ 36 พยายามเข้าครับ น้าหมัน เคยเข้ามาอ่านแล้ว ยังไม่เคยเม้นกันเลย ปล. ผมก็ไปดูเมเจอร์รังสิตออกจะบ่อย อาจจะเจอกันบ้าง สู้ ครับน้า ! จากคุณ : ยิ้มให้กันด้วยหัวใจ - [ 28 ก.ย. 51 09:47:50 ]

ความคิดเห็นที่ 37 น้าหมัน เพื่อนๆที่นี่รักน้า เค้าก็รักน้านะ อยากให้น้า สู้ๆๆ จะรออ่านกระทู้ของน้าอีกนะ อย่าลืมๆๆๆ รีบมานะ จะรอ ปล. ไม่ได้ห่วงว่าจะไม่ได้อ่านกระทู้ แต่ห่วงน้ากับคุณแม่คะ ขอให้เจอทางออกที่ดีที่สุดนะคะ จากคุณ : แม่ขนตางอน - [ 28 ก.ย. 51 09:50:53 ]

ความคิดเห็นที่ 38 เป็นกำลังใจให้นะคะ หวังว่าจะได้เจอกัแนอีกเร็วๆนี้ค่ะ เป็นห่วงนะคะ จากคุณ : la-la-bell - [ 28 ก.ย. 51 09:56:57 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ฟังน้าบ่นมาตั้งนาน ไม่คิดว่าจะจบแบบเจ็บ ๆ แบบนี้เลยค่ะ ขอให้ผ่านวันร้าย ๆ ไปได้เร็ว ๆ นะคะ สู้ ๆ ค่ะ จากคุณ : oldword - [ 28 ก.ย. 51 10:23:17 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ตามมาให้กำลังใจอึกกระทู้ค่ะ คุณหมันคะ เราไม่รู้จักกันเป็นการส่วนตัวแต่ก็ติดตามอ่าน อยู่บ่อย ๆ     ขอให้ทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดีค่ะ จากคุณ : หนึ่งในคนใกล้ตัว - [ 28 ก.ย. 51 10:24:23 ]

ความคิดเห็นที่ 41 มาให้กำลังใจน้าหมันค่ะ แล้วจะย้ายเป็นอยู่ที่ไหนคะ ขอให้มีเน็ตใช้เร็วๆ นะคะ คิดถึง :( เอาคะน้ามาให้หนูเลี้ยงพลางๆ ก่อนมั้ยค่ะ :D จากคุณ : Chapter 1-17 - [ 28 ก.ย. 51 10:30:52 ]

ความคิดเห็นที่ 42 หาบ้านใหม่ เซ็ตคอมใหม่ แล้วกลับมาอีกนะคร้าบ จากคุณ : omeg - [ 28 ก.ย. 51 10:31:35 ]

ความคิดเห็นที่ 43 ตอนที่เราเจอปัญหา ซ้ำซ้อน หลายๆอย่างดันทุ่มเข้ามาพร้อมกัน (แน่นอนว่าปัญหาเราไม่หนักเท่าคุณสมัน ...) มันท้อได้ง่ายๆเหมือนกันนะ เราก็ไม่ใช่คนท้อ อะไรง่ายๆ แต่มันดันมีแต่ปัญหา อะไรที่ไม่ควรเป็นปัญหา มันก็เป็น ก็จะร้องไห้อยู่และ หรือร้องไปแล้วก็ไม่รู้ แล้วก็โทษใครซักคน บนฟ้า ถ้ามีอยู่จริง ทำไมต้องเป็นกรุวะ ... แล้วก็เลย เออ ตัดใจ แกล้งลืมปัญหาอื่นไปก่อน แก้ไอ่ที่มันพอแก้ได้ก่อน ทีนี้ พอแก้ปัญหาแรกได้ มันสบายใจ มันเริ่มคิดออก มันเริ่มคิดได้ ว่าที่จริงบางเรื่องก็ไม่หนักหนาอะไร  แต่เราท้อแท้เอง โดยเฉพาะตอนสภาพจิตใจไม่ปกติ ตอนนั้นเพลงหนึ่งผุดขึ้นมาในหัวเลย "อย่าไปมัวร้องหา ด่าทอโชคชะตา สิ่งเหล่านี้นั้นพา หนทาง...." คุณสมันต้องใจร่มๆ ก่อน แก้ที่แก้ได้ก่อน ทีละเรื่อง ขอให้ทุกอย่างค่อยๆดีขึ้นนะ :) จากคุณ : HowtoMake ScannerDarkly teaser - [ 28 ก.ย. 51 10:35:30 ]

ความคิดเห็นที่ 44 มาให้กำลังใจ สู้ๆนะคะ จากคุณ : Ainsi - [ 28 ก.ย. 51 10:35:40 ]

ความคิดเห็นที่ 45 สู้ๆนะคะ คนห้องสวนลุม  ยินดีต้อนรับ น้าหมันเสมอค่ะ จากคุณ : แพนด้าม้าน้ำ - [ 28 ก.ย. 51 10:40:56 ]

ความคิดเห็นที่ 46 เข้ามาเป็นกำลังใจให้น้าหมันด้วยคนครับ!!! สู้ๆ!!! จากคุณ : นายD - [ 28 ก.ย. 51 10:55:40 ]

ความคิดเห็นที่ 47 พอเห็นชื่อน้าหมันเป็นคนตั้งกระทู้ ก็ต้องรีบคลิกเข้ามาอ่าน ตามประสาของคนที่ตามอ่านน้าหมันมานาน ไม่ว่าจะเป็นกระทู้ หรือว่าบลอค ตอนอ่านหัวข้อกระทู้คิดว่า วันนี้มันเศร้าแปลกๆ รึเปล่า พอเข้ามาถึงความเห็นแรกๆ ก็ยังขำเหมือนเดิม แต่ความเห็นท้ายๆ นี่..... มันเศร้าไปด้วยอ่ะน้า ไม่รู้ว่าน้าหมันจะได้กลับมาอ่านอีกเมื่อไหร่ แต่ก็ขอให้รู้ไว้ ว่ามีกำลังใจให้อยู่ตรงนี้อีกที่นะคะ จากคุณ : แฟนอองรี - [ 28 ก.ย. 51 10:58:19 ]

ความคิดเห็นที่ 48 เข้มแข็งเข้านะคะ พี่ตุ้ม(น้าหมัน) จากคุณ : bubblebaba - [ 28 ก.ย. 51 10:59:41 ]

ความคิดเห็นที่ 49 เขียน pocketbook ขายเลยครับ สำนวน วลี ใช้ได้เลย อ่านแล้ว เหมือนไปยืนต่อคิวซื้อตั๋วหนัง เหมือนไปนั่งข้างๆในร้านKFC เหมือนได้ตั๋วD2 โรง3 ขอเป็นอีก 1 กำลังใจเล็กๆให้สู้ต่อไปครับ บ้านนี้ยังรอคุณนะครับ จากคุณ : some1 in pattaya - [ 28 ก.ย. 51 11:00:28 A:202.44.7.81 X: TicketID:188645 ]

ความคิดเห็นที่ 50 เขียนอารัย ก้อม่ายรุ  อ่านไปนิดเดียวก็ไม่อ่านแล้ว ไม่น่าอ่านเลย เหมือนคนเป็นโรคจิตจริง ๆ พูดอยู่คนเดียว สบถทุกครั้งที่อยากพูด มองโลกแง่เดียว ซ้ำเติมตัวเองทุกครั้ง ที่มีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น สมันน้อยจริง ๆ.. จากคุณ : jonathan w. - [ 28 ก.ย. 51 11:01:27 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ขอให้ผ่านพ้นช่วงนี้ไปได้ด้วยดีครับ ที่นี่เราคือ เพื่อนตุ้ม ครับ จากคุณ : เด็กหนอน(ข้างบ้าน)CND (blue bike) - [ 28 ก.ย. 51 11:03:24 ]

ความคิดเห็นที่ 52 เป็นกำลังใจให้ สู้ๆ ครับ จากคุณ : MuHN - [ 28 ก.ย. 51 11:06:24 ]

ความคิดเห็นที่ 53 สู้ๆครับน้า จากคุณ : Beeee(Beeee) - [ 28 ก.ย. 51 11:17:02 ]

ความคิดเห็นที่ 54 "เพราะชีวิตคือชีวิต" เป็นกำลังใจให่อีกคนค่ะ สู้ๆนะคะ เดี๋ยวหรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว ^________________________^ จากคุณ : รักนะ(แต่ไม่เหมือนเดิม) - [ 28 ก.ย. 51 11:38:55 A:124.120.197.162 X: TicketID:186070 ]

ความคิดเห็นที่ 55 เป็นกำลังใจให้อีก 1 คนค่ะ ชอบตอนลากไก่ไปกินในน้ำจัง 555 จากคุณ : dreamin - [ 28 ก.ย. 51 11:43:15 ]

ความคิดเห็นที่ 56 สู้ต่อไปคุณสมันน้อย จากคุณ : ..ฟ้าใส.. - [ 28 ก.ย. 51 11:45:34 ]

ความคิดเห็นที่ 57 ป่านนี้ น่าจะย้ายบ้านเสร็จแล้ว.. พักเหนื่อย..จัดของ กินข้าว... แล้วสู้ต่อนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : อินทวา - [ 28 ก.ย. 51 12:07:01 ]

ความคิดเห็นที่ 58 ไม่รู้เลยว่าเมื่อวานน้ามีเรื่องเยอะขนาดนี้ T^T รู้สึกผิดค่ะ เดี๋ยวโทรไปนะคะ จากคุณ : พี-ไลน์ - [ 28 ก.ย. 51 12:13:08 ]

ความคิดเห็นที่ 59 เป็นกำลังใจให้ คุณหมัน นะครับ สู้สู้ นะครับ จากคุณ : khowit - [ 28 ก.ย. 51 12:25:00 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ส่งกำลังใจไปให้ สู้ๆเน้อ จากคุณ : witchy (witchjung) - [ 28 ก.ย. 51 12:33:42 ]

ความคิดเห็นที่ 61   เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ จากคุณ : พิมมาดา (พิมมาดา@trustnoone) - [ 28 ก.ย. 51 13:12:43 ]

ความคิดเห็นที่ 62 สู้ๆ ก๊าบ จากคุณ : hit on me - [ 28 ก.ย. 51 13:18:51 ]

ความคิดเห็นที่ 63 เพิ่งเคยอ่านกระทู้ของคุณครั้งแรกค่ะ ไม่มีอะไรจะบอก นอกจาก "เป็นกำลังใจให้นะค่ะ คุณสมันน้อย เบอร์14" จากคุณ : ตัวเล๊ก (เงาตะวันออก) - [ 28 ก.ย. 51 13:18:57 ]

ความคิดเห็นที่ 64 เริ่มต้นอ่านเหมือนจะฮาๆ ขำๆ ตามปกติของคุณสมันฯ แต่ทำไมมาเศร้าตอนจบซะงั้น อย่างน้อยขอเป็นอีกหนึ่งเสียงที่ขอให้คุณสมัน ผ่านช่วงเวลาซับซ้อนช่วงนี้ไปให้ได้  ถึงแม้วันนี้คุณอาจจะคิดว่าอะไรเนี่ย! ทำไมต้องเกิดกับฉัน อย่างนี้  แต่เชื่อว่าคุณจะผ่านไปได้อย่างแน่นอนค่ะ จากคุณ : rosella - [ 28 ก.ย. 51 13:35:22 ]

ความคิดเห็นที่ 65 เคยมีคนบอกเราว่า ชีวิตประกอบด้วยโชคดีครึ่งนึง โชคร้ายครึ่งนึง เป็นกำลังใจให้นะคะ ชีวิตคือบทเรียนค่ะ ผ่านมันไปให้ได้นะคะ จากคุณ : เมมิจัง - [ 28 ก.ย. 51 13:36:07 ]

ความคิดเห็นที่ 66 สู้ๆนะน้าหมัน หลังฝนตก ฟ้าย่อมใสเสมอ ส่งกำลังใจไปให้นะค่ะ จากคุณ : ชอบเพ้อเจ้อ - [ 28 ก.ย. 51 13:41:58 ]

ความคิดเห็นที่ 67 เป็นกำลังใจให้นะคะ  สู้ๆๆๆๆ     จากคุณ : เม็ดทรายสายน้ำ - [ 28 ก.ย. 51 13:45:53 ]

ความคิดเห็นที่ 68 คนเราก็มีวันอ่อนแอได้ครับ แต่อย่างคุณสมัน อ่อนแอได้ไม่นานหรอก ผมเชื่ออย่างนั้น!! จากคุณ : DON'T CARE - [ 28 ก.ย. 51 13:47:15 ]

ความคิดเห็นที่ 69 คุณเป็นคนที่มีอารมญ์ขันมากๆเลย แม้ในยามวิกฤต นี่คือข้อดีอย่างหนึ่งที่น้อยคนจะเป็นอย่างงั้น เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : ไชโป๊ - [ 28 ก.ย. 51 13:54:55 ]

ความคิดเห็นที่ 70 ความทุกข์ไม่อยู่กับเราตลอดไปหรอกค่ะ เชื่อว่าคุณจะกลับมาอ่านอีก แล้วจะรอจนถึงวันนั้นนะคะ จากคุณ : Hobbit - [ 28 ก.ย. 51 14:08:16 ]

ความคิดเห็นที่ 71 เรื่องบ้านนี่ ตามกฏหมาย เราจะสามารถอยู่ได้อีกหน่อยนี่ครับ ไม่ใช่ไล่แล้วต้องย้าย จากคุณ : Nickest of Bakane - [ 28 ก.ย. 51 14:10:36 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ไม่ได้เข้าพันทิปมาหลายวันเพราะติดงานอีเว้นท์ นี่เป็นกระทู้แรกที่อ่านและตอบ เพราะเห็นชื่อ...สมันน้อยเบอร์ 14 ทุกครั้งที่อ่านกระทู้น้าหมัน ยิ้มและหัวเราะได้เสมอเลยค่ะ ไม่เว้นแม้แต่ครั้งนี้ แต่พอตอนท้ายน้ำตากลับไหลโดยไม่รู้ตัว น้าหมันสู้ๆนะคะ เข้มแข็งให้มากๆ ขอให้เรื่องต่างๆผ่านไปโดยเร็วค่ะ จากคุณ : KS_SK - [ 28 ก.ย. 51 14:41:04 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ปกติไม่ค่อยได้ตอบใคร  แต่กระทู้นี้เป็นกระทู้ที่ต้องตอบอย่างแรง !!!!   ชีวิตยังไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันไปแบบนี้แหละ  ผมก็เคยเจอมรสุมอย่างนี้แล้วผ่านมันมาได้พี่หมันก็ต้องผ่านได้เหมือนกันครับ  สู้ต่อไปแล้วสักวันหนึ่งมันก็จะผ่านไปเอง  ขอให้พี่หมันสู้ต่อไปนะครับ   จากคุณ : ชีวิตไม่สิ้นก็ต้องดิ้นกันไป (PokG) - [ 28 ก.ย. 51 14:42:21 ]

ความคิดเห็นที่ 74 กำลังใจอีกดอกหนึ่งนะคะ อยู่ที่เรียนรู้ อยู่ที่ยอมรับมัน.. ขอให้ผ่านวันคืนไปด้วยใจที่เข้มแข็งค่ะ จากคุณ : หนูแหวนแขนอ่อน - [ 28 ก.ย. 51 14:52:42 ]

ความคิดเห็นที่ 75 มานั่งเป็นเพื่อนเงียบ ๆ ค่ะ life goes on , เข้มแข็งไว้นะคะ จากคุณ : i_lllive - [ 28 ก.ย. 51 15:10:36 ]

ความคิดเห็นที่ 76 เข้มแข็งนะคะ...สักวันฟ้าต้องเข้าข้างคุณหมัน ปล. รีบกลับมาสร้างรอยยิ้มไวไวเน้อออ จากคุณ : mrs.mini - [ 28 ก.ย. 51 15:29:31 ]

ความคิดเห็นที่ 77 เป็นกำลังใจให้ค่ะ มองดูจักรวลาที่กว้างใหญ่ ใหญ่ซะจนปัญหาเรากลายเป็นเรื่องขี้ผง สู้ๆนะคะ จากคุณ : San Makyos - [ 28 ก.ย. 51 16:09:16 ]

ความคิดเห็นที่ 78 แรก ๆ ก็ฮา แล้วทำไมน้าจบเศร้าแบบนี้ล่ะ T_T สู้ ๆ นะน้า จากคุณ : ผู้สาวเมืองยศ - [ 28 ก.ย. 51 16:14:12 ]

ความคิดเห็นที่ 79 ขอกำลังใจหน่อยครับ และรบกวนช่วยกดเก็บเข้า คลังกระทู้เก่าไว้ให้ผมด้วย เผื่อวันใดที่ผมมีโอกาสได้กลับมา ผมจะได้เข้ามาอ่านอีกครั้ง ^ ^ เข้ามาโหวตอีกรอบค่ะ ป่านนี้จะได้แวะมาอ่านบ้างน๊า... ฝากคนสนิทน้าหมันไปบอกน้าเค้าด้วยนะคะ .. เพื่อนๆ ห้องจิตมาให้กำลังใจกันเพียบเลย จากคุณ : เพื่อนตุ้มค่ะ (titun) - [ 28 ก.ย. 51 16:34:30 ]

ความคิดเห็นที่ 80 ขอเป็นกำลังใจให้น้าหมันอีกคนค่ะ เป็นแฟนกระทู้มานาน แต่ไม่เคยออกความเห็น เริ่มแรกอ่านกระทู้ก็มาตามสไตล์ของน้าหมัน ไม่ทิ้งความฮา แต่พอมาถึงเรื่องท้า่ย ถึงกับอึ้งและน้ำตาไหลเลยค่ะ เพราะเข้าใจความรู้สึก ในช่วงเวลาที่ทุกอย่างมันประดังเข้ามาพร้อมกัน อยากบอกว่าให้ตั้งสติและต้องมีกำลังใจให้เยอะไว้ค่ะ หากหาไม่ได้ ก็ให้นึกถึงคุณแม่เอาไว้ค่ะ แล้วน้าหมันก็จะสู้ได้ ที่สำึคัญเพื่อนๆห้องนี้ ก็ยังเป็นกำลังใจให้ฝ่ามรสุมชีวิตครั้งนี้ไปได้ สู้ๆๆๆๆ ^^ จากคุณ : ยิ้มเข้าไว้ (ฤทธิรัตน์) - [ 28 ก.ย. 51 17:31:56 ]

ความคิดเห็นที่ 81 อ่านแล้วจะร้องไห้ เป็นผู้ชายต้องเข้มแข็งเข้าไว้นะครับ สู้ๆ (สู้เพื่อแม่) จากคุณ : หลงทางเป็นงานอดิเรก - [ 28 ก.ย. 51 17:40:41 ]

ความคิดเห็นที่ 82 เป็นกำลังใจให้คุณสมันนะค่ะ เดี๋ยวเรื่องร้ายๆก็ผ่านไปได้ แต่เขียนเก่งจริงๆ น่าไปลองเขียนหยังสือจริงๆเลย จากคุณ : ปุ้งปิ้ง กลิ้งกะลุก - [ 28 ก.ย. 51 17:52:13 ]

ความคิดเห็นที่ 83 ขอให้น้าหมัน กลับมาทันได้อ่านก่อนกระทู้จะตกไปซะก่อนน้า.. ย้ายบ้านอย่างนี้แล้วน้าหมันจะไปเล่นบาสที่ไหนเนี่ย.. ^^" ยังไงก็ขอให้ทุกอย่างที่จะเกิดขึ้นในอนาคตมีแต่เรื่องดีดีนะคะ.. จากคุณ : ไม้ขีดสีม่วง - [ 28 ก.ย. 51 17:57:57 ]

ความคิดเห็นที่ 84 ตามมาจากเฉลิมไทยค่ะ คุณเป็นคนดีนะคะ มองโลกสดใส อดทนไว้ ทำจิตใจให้สะอาดแบบนี้ไปเรื่อยๆนะคะ แล้วสิ่งดีๆจะตามมาเองแหละ เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆ จากคุณ : มือปราบหน้าใส - [ 28 ก.ย. 51 18:24:11 ]

ความคิดเห็นที่ 85 มาเป็นกำลังใจให้น้าหมัน อดทนและผ่านไปได้ค่ะ แรกๆ อ่าน ฮา ตามสไตล์ สมันน้อย เบอร์ 14 เหมือนเดิม แต่หลังๆ ทำเราใจแป้วเลย มานั่งเป็นเพื่อนนะคะ เอากำลังใจไปเลย 1 หอบใหญ่ หลายครั้งที่ชีวิต เจอกับปัญหา ทำให้ใจเธออ่อนล้าลงบ้างไหม ฉันถามด้วยความรัก ถามด้วยความห่วงใย ไม่ได้ดูถูกเธอ . . . . ไม่คิดจะยอมแพ้ เราก็ไม่แพ้ แค่เพียงทางไม่มีดอกไม้ให้ก้าวเดิน ขุนเขาหรือขวากหนาม ด้วยรักมันคงไม่ยากเกิน ที่จะเดินไปให้ถึงปลายทาง http://www.imeem.com/anansiri/music/ougFMKl0// จากคุณ : กล้วยไม้ชายเขา - [ 28 ก.ย. 51 18:43:15 ]

ความคิดเห็นที่ 86 ...สู้!! เพื่อชีวิตเรา และคนที่เราต้องดูแลปกป้องค่ะ   น้าหมัน... จากคุณ : EkNoT - [ 28 ก.ย. 51 18:59:26 ]

ความคิดเห็นที่ 87 เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆนะคะ ขอให้เรื่องร้ายผ่านไป มีเรื่องดีๆเข้ามาเร็วๆนะคะ จากคุณ : shinobu - [ 28 ก.ย. 51 19:01:02 ]

ความคิดเห็นที่ 88 ตอนแรกขำๆทำไมหลังๆมันเศร้าจัง T^T เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : นางาเสะจัง - [ 28 ก.ย. 51 19:22:16 ]

ความคิดเห็นที่ 89 ตั้งสติให้ดี แล้วสู้นะท่าน ทุกปัญหามันมีทางออกของมัน อยู่ที่เราจะเลือกออกแบบไหน จากคุณ : เทพนิทรา - [ 28 ก.ย. 51 19:29:37 ]

ความคิดเห็นที่ 90 หลังพายุฝนมักมีฟ้างามนะคะ จากคุณ : เลี้ยวซ้ายผ่านตลาด - [ 28 ก.ย. 51 19:41:08 ]

ความคิดเห็นที่ 91 เขียนไม่ค่อยเก่ง เอาเป็นว่า..เป็นกำลังใจให้คุณสมันน้อยนะคะ สู้ ๆ ค่ะ ^__^ จากคุณ : Noey :p - [ 28 ก.ย. 51 19:45:06 ]

ความคิดเห็นที่ 92 มาให้กำลังใจนะคะ ตอนแรกก็ตลกดี แต่หลังๆเศร้าจัง เราเชื่อว่าในชีวิตคนเราก็ต้องผ่านช่วงเวลาเหล่านี้ค่ะ เราเองก็เคยผ่านช่วงที่คิดว่า ทำไมมันโชคร้าย ขนาดนี้ โดนซ้ำหนักๆ ถึง 3-4 เรื่องต่อกัน ในบรรดาเพื่อนๆรุ่นเดียวกับเราไม่เห็นมีใครเป็นแบบเราเลย ทำไมต้องเป็นเรา  แต่ตอนนี้ก็ต้องสู้ต่อไปค่ะ เฮ้อออ ทั้งๆที่ไม่รู้จะอยู่เพื่ออะไรเหมือนกัน แต่ให้ทำไงได้ ในเมื่อเกิดมาแล้ว ก็ใช้ชีวิตเราสบายใจที่สุด  บางครั้งการคิดมากทำให้เราทุกข์ใจ ก็ปล่อยวางไปบ้างค่ะ   เราคิดว่าอย่างน้อย จขกท. ก็ยังมีคุณแม่คอยเป็นหลักและให้กำลังใจ เราคิดว่าในชีวิตเรา ถ้าเลือกได้ ถึงเราจะไม่มีงานทำ จะโดนคนหลอก แต่ขอให้คุณแม่ยังอยู่กับเรา เราก็ยอมค่ะ แต่เสียดายที่ไม่มีโอกาสให้เลือก เลย  ไปๆมาๆ เราพูดซะเยอะ เหมือนระบายซะเอง แหะๆ ยังไงก็ขอให้กำลังใจค่ะ จากคุณ : moslop - [ 28 ก.ย. 51 19:48:17 ]

ความคิดเห็นที่ 93 เป็นกำลังใจให้น้าหมันนะคะ ผ่านมันไปให้ได้.. ชีวิตยังไม่สิ้น  ดิ้นต่อค่ะน้าหมัน คนที่ทุกข์กว่าเรายังมีอีกเยอะ http://www.pantip.com/cafe/wahkor/topic/X6713868/X6713868.html สู้ๆค่ะ... จากคุณ : พิพิม - [ 28 ก.ย. 51 19:55:32 ]

ความคิดเห็นที่ 94 สู้ ๆ ค่ะ เอาใจช่วยให้อุปสรรคทุกอย่างผ่านพ้นไปนะคะ อย่ายอมแพ้ค่ะ ต้องมีสักวันที่เป็นของเรา สู้ต่อไปค่ะ จากคุณ : ฉินเมิ่งเหยา - [ 28 ก.ย. 51 20:25:43 ]

ความคิดเห็นที่ 95 มาเป็นกำลังใจให้คุณค่ะ อุปสรรคอาจจะถาโถมเข้ามาในวันนี้ แต่ขอให้คิดว่า เป็นบททดสอบให้เราแกร่งนะคะ หวังว่า คุณจะหอบกำลังใจจากคนในนี้ไปต่อสู้กับโลกแห่งความจริงข้างนอก วันไหนที่คุณกลับมาแล้ว รีบมาทักทายกันนะคะ จะรอต้อนรับค่ะ  \(^ w ^)/ จากคุณ : Sentra de Sephirot - [ 28 ก.ย. 51 20:29:02 ]

ความคิดเห็นที่ 96 สู้ๆนะคะน้าหมัน ให้ Give ไป 3 เลย แทนกำลังใจที่ส่งให้ไป พยายามฉีกยิ้มเข้าไว้นะคะ ยังงัยก็มีกำลังใจมากมายอยู่ในห้องสวนลุมนี้ ^____________^ จากคุณ : kannasan - [ 28 ก.ย. 51 20:43:11 ]

ความคิดเห็นที่ 97 เป็นกำลังใจให้ครับ .................. จากคุณ : คนวิเศษ - [ 28 ก.ย. 51 20:44:37 ]

ความคิดเห็นที่ 98 ชีวิตต้องสู้ ฉลามสู้ชีวิตตตตต โอ๊ววว เย จากคุณ : กลัวที่หนาย - [ 28 ก.ย. 51 21:18:59 ]

ความคิดเห็นที่ 99 เง้อ .. มีหักมุมตอนจบซะงั้นเลยน้าหมัน (T-T) เป็นกำลังใจให้นะคะ .. แล้วจะรอวันที่น้าหมันกลับมาค่ะ ^^ สู้ๆๆ จากคุณ : s.o.s - [ 28 ก.ย. 51 21:19:51 ]

ความคิดเห็นที่ 100 ... ... เป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้นะคะน้าหมันขา สู้สู้ สู้! ... ...... ... จากคุณ : นางสาวพุงกะทิ - [ 28 ก.ย. 51 21:37:34 ]

ความคิดเห็นที่ 101 โอ๊ย เครียดๆงานมานั่งอ่าน โคตรฮาเลยค่ะ ขอบอก เดี๋ยวไปอ่านต่อก่อนนะ จากคุณ : ลูกพริกไทย - [ 28 ก.ย. 51 21:37:41 ]

ความคิดเห็นที่ 102 เข้ามาอ่าน เห็นใจที่เจอเรื่องแย่ๆ พร้อมๆ กัน แต่ปรับเรื่องสบถ+โทษตัวเอง+สังคมครับ รู้ว่าเครียด แต่ทำแบบนั้นก็ไม่ได้ทำให้ความเครียดลดลง คงต้องตั้งสติแล้วหาหนทางแก้ปัญหาครับ จากคุณ : ปะป๋าน้องมุก - [ 28 ก.ย. 51 21:39:33 ]

ความคิดเห็นที่ 103 สู้ๆ นะคะ แล้ัวกลับมาตั้งทู้่หนุกๆ ให้อ่านอีกนะคะ ไม่งั้นเหงาแย่เลย >__< กดเก็บเข้าคลังกระทู้ให้แล้วนะคะ ^__^ จากคุณ : เผือกหางหงอก - [ 28 ก.ย. 51 21:48:29 ]

ความคิดเห็นที่ 104 โอ๊ยย หลังๆเศร้าอ่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ พรุ่งนี้ต้องดีกว่า ท่องไว้ๆ บางมีคนเราล้มแล้วยังจะเจอเคราะห์ซ้ำกรรมซัดถาโถมเข้ามาใส่อีก วันที่ลุกขึ้นมายืนได้อีกครั้ง จะหันหลังกลับไปมอง แล้วพูดได้เต็มปากกว่า "เรื่องแค่นี้เอง ผ่านมาแล้วเฟร้ย" จากคุณ : ลูกพริกไทย - [ 28 ก.ย. 51 21:50:21 ]

ความคิดเห็นที่ 105 เป็นกำลังใจให้่คุณ สมันน้อย เบอร์ 14 คืออ่านมาถึงตอนท้ายก็อึ้งมากเลย ยังไงก็อย่าท้อแท้นะคะ คุณน่าจะเป็นนักเขียนได้ดีมากๆแน่ เราคิดว่าอนาคตคงจะเห็นนักเขียนนามปากกาว่า สมันน้อย เบอร์ 14 ในวันใดวันหนึ่ง ^ ^ หากชีวิตนี้ไม่สิ้น ก็ดิ้นกันไป นะคะ จากคุณ : เสียงจากบ้านนา - [ 28 ก.ย. 51 22:41:36 ]

ความคิดเห็นที่ 106 จากคุณ : Jamuay - [ 28 ก.ย. 51 22:51:38 ]

ความคิดเห็นที่ 107 น้าหมันครับ ผมหลังไมไปหาไม่ได้ งั้นขอตอบตรงนี้เลยแล้วกันนะคัรบ ลองดูเรื่องไหนเราแก้ได้แก้ไม่ได้นะครับ เรื่องบ้านถ้ามันเป็นอย่างงี้แล้วคงต้องดิ้นรน ผมเชื่อว่าน้าหมันผ่านอะไรมาได้ จนถึงตอนนี้แล้ว เรื่องนี้คงเอาอยู่อย่างแน่นอน โอเค ตอนแรกคงรู้สึกแย่ มืด8ด้านเหมือนตอนนี้ แต่เชื่อว่าเวลาคงจะช่วยให้น้าหมันผ่านมันไปได้เอง เรื่องงานและเรื่องอื่นๆ พอจะทราบว่าน้าหมันทำเว็บทำไรได้ ถ้าตอนนี้ยังหางานอยู่มาช่วยผมก่อนไหมหล่ะครับ ถือซะว่าเป้นรายได้ แล้วถ้ามีงานประจำที่มั่นคงกว่าอะไรดีกว่าจะทำที่ใหม่ก็ไม่เป็นไร งานผมค่อนข้างเยอะเอาเรื่องอยู่เหมือนกัน ถ้ายังไงหลังไมมานะครับน้าหมัน จากคุณ : นายแมมมอส - [ 28 ก.ย. 51 23:29:15 ]

ความคิดเห็นที่ 108 >_< สู้ๆครับพี่ จากคุณ : หญ้าฮับป๋ม - [ 28 ก.ย. 51 23:34:55 ]

ความคิดเห็นที่ 109 พูดไม่ออกเลยอะ เป็นกำลังใจให้น้าหมันนะคะ จากคุณ : เบตาดีน - [ 28 ก.ย. 51 23:51:47 A:10.90.5.178 X:202.28.179.3 TicketID:106054 ]

ความคิดเห็นที่ 110 รีบ Login เข้ามาให้กำลังใจน้าหมันค่ะ สู้ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ  ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ มีอะไรไม่สบายใจเพื่อน ๆ ในห้องนี้พร้อมจะช่วยเสมอ ปรางเชื่ออย่างนั้นค่ะ จากคุณ : ปรายปราง - [ 28 ก.ย. 51 23:52:05 ]

ความคิดเห็นที่ 111 น้ำตาของเค้าไหลอาบแก้ม  เค้าร้องไห้ให้กับโชคชะตาของตัวเอง 2 - 3 เดือนที่ผ่านมา ทุกสิ่งทุกอย่างประดังเข้ามาที่ชายหนุ่มคนนี้ เหมือนตัวเค้าเป็นเป้าให้ทหาร 1 กองร้อยระดมยิง ตกงาน โดนโกง โดนคู่แข่งทางการค้าโทรมาหลอกให้ทำงานจนเสร็จแล้วไม่จ่ายเงิน โดนหลอกให้อดหลับอดนอนทำงาน แล้วปัดไม่ยอมรับเมื่องานเสร็จ โดนไล่ที่อยู่ อ่านตรงนี้แล้ว  เราอยากเดินไปกอดคุณมาก ๆ เลยค่ะ จากคุณ : น้องหนูสะดิ้งน้อย - [ 28 ก.ย. 51 23:52:44 ]

ความคิดเห็นที่ 112 - สู้ๆ ครับ... "ระยะทางพิสูจน์ม้า ดูเร็กส์เพอฟอร์ม่าพิสูจน์คน" (- -") จากคุณ : - License To Kill - - [ 29 ก.ย. 51 00:01:48 ]

ความคิดเห็นที่ 113 เคยอ่านเรื่องของน้าหมันแล้วร้องไห้ด้วยอะนานแล้ว วันนี้อ่านแล้วไม่ร้องหรอกค่ะ แต่เป็นกำลังใจให้นะคะ สู้เค้าค่ะ สู้เค้า!! จากคุณ : มันจะดีเหรอคะ - [ 29 ก.ย. 51 00:03:13 ]

ความคิดเห็นที่ 114 เข้ามาเป็นกำลังใจ ให้เช่นกันค่ะ เห็นชื่อคุณขึ้นหลาย ๆ กระทู้ มองเห็นความคิดเห็นอันหลายหลากจากตัวคุณ มาส่งกำลังใจที่หวังดี และขอให้คุณได้เจอแต่สิ่งที่ดีๆ ในเร็ววันนี้นะคะ จะคอยเมื่อคุณได้ยืนขึ้นเหมือนเดิมค่ะ ไม่ว่าตอนนี้คุณจะอยู่ที่ไหน คุณได้รับกำลังใจจากพวกเราไปทั้งใจค่ะ จากคุณ : heartmiddle - [ 29 ก.ย. 51 00:05:25 ]

ความคิดเห็นที่ 115 ชีวิตคนเรามีขึ้นมีลง เคยอ่าน (ผ่านๆ) The Prophet ของ Kahlil Gibran ในบทที่พูดถึงความสุขและความเจ็บปวด ได้แง่คิดนึงมา จำได้จนทุกวัน ...คนเราจะไม่รู้จักความสุข หากไม่เคยมีความทุกข์มาก่อน... เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : ...hamster... - [ 29 ก.ย. 51 00:43:03 ]

ความคิดเห็นที่ 116 You got us,, all the time. ,,,Walk on ... จากคุณ : BakedMonkey - [ 29 ก.ย. 51 01:01:46 ]

ความคิดเห็นที่ 117 ชีวิตต้องสู้ค่ะ  ติดตามอ่านกระทู้คุณมาหลายกระทู้  ยอมรับว่าชอบอ่านมากค่ะ อย่าไปยึดติดอดีตเลยค่ะ  ว่าคนนี้เคยทำให้เราเศร้า  ว่าบ้านหลังนี้เราเคยอยู่ ที่ เรายังทุกข์เพราะเรายังไปยึดติดอดีตที่ผ่านมา ลองปล่อยอดีตให้ผ่านไป  แล้วมองปัจุบัน และอนาคต เหตุการณ์อย่างคุณเราก็เคยผ่านมาแล้ว  คุณยังดีกว่าเราที่ยังมีคุณแม่อยู่ข้าง ๆ แต่เราตัวคนเดียว   เราต้องจากทั้งครอบครัวที่เรารัก  เสียที่ซุกหัวนอน  เสียเพือน  เสียคนรัก แต่เราก็ผ่านมาได้  และเราก็เชื่อว่า  คุณก็ต้องผ่านมันได้เหมือนกัน จากคุณ : eissee - [ 29 ก.ย. 51 03:33:39 ]

ความคิดเห็นที่ 118 เป็นกำลังใจให้คุณสมัน คุณแม่ แล้วก็ คะน้า ขอให้ได้พบวันที่ดีๆยิ่งกว่าวันนี้  เราจะรอคุณอยู่ที่ pantip  รอวันที่คุณกลับมาสร้างรอยยิ้มให้อีกครั้ง และขอให้รอยยิ้มนั้นกลับไปสู่ตัวคุณด้วย จากคุณ : ขี้เหงา...เอาแต่ใจ - [ 29 ก.ย. 51 03:50:02 ]

ความคิดเห็นที่ 119 เพลง โชคมนุษย์ คำร้อง พลตรีหลวงวิจิตรวาทการ โลกมนุษย์นี้ไม่มีที่แน่นอน ประเดี๋ยวเย็นประเดี๋ยวร้อนช่างแปรผัน โชคหมุนเวียนเปลี่ยนไปได้ ทุก ๆ วัน สาระพันหาอะไรไม่ยั่งยืน ชีวิต เหมือนเรือน้อยล่องลอยอยู่ ต้องต่อสู้แรงลมประสมคลื่น ต้องทนทานหวานสู้อมขมสู้กลืน ต้องจำฝืนสู้ภัยไปทุกวัน เป็นการง่ายยิ้มได้ไม่ ต้องฝืน เมื่อชีพชื่นเหมือนบรรเลงเพลงสวรรค์ แต่คนที่ควรชมนิยมกัน ต้องใจมั่นยิ้มได้เมื่อภัยมา จากคุณ : หมูหวานหมด - [ 29 ก.ย. 51 07:18:20 ]

ความคิดเห็นที่ 120 สู้ๆนะน้าหมัน  ขืนรีบตาย  แต่กรรมยังไม่หมด  ชาติหน้าก็ต้องใช้หนี้กันอีก ตอนนี้เรายังมีแรง  มีกำลัง  อาจจะหย่อนกำลังใจไปบ้างบางช่วง แต่ก็ควรจะนับว่ามันเป็นช่วงชีวิตที่ดีที่สุดที่เราจะสู้กับปัญหา ผู้ชายเริ่มต้นชีวิตที่ 40 นะ   ตอนนี้เอาให้มันแย่ที่สุดไปเลยวะ ฮึดสู้ บอกคนบนฟ้าเลยว่า  มาเลย  มาให้หมด  กรูพร้อมแล้ววววววววววว จากคุณ : KHIMM - [ 29 ก.ย. 51 08:32:16 ]

ความคิดเห็นที่ 121 เราไม่รู้จักกัน แต่ติดตามอ่านกระทุ้น้าหมันมาบ้างชอบตอนที่ไปเมาแล้วยืนฉี่กลางถนน อันนั้นฮาสุดๆๆเลยค่ะ สำหรับกระทุ้มีคนให้กำลังไปเยอะแล้ว มาให้กำลังกายละกาน ต้องย้ายบ้านคงต้องปรับตัวปรับเปลี่ยนอะไรเยอะๆ สุ้ๆๆๆค่ะ จากคุณ : ดีแอน - [ 29 ก.ย. 51 09:00:37 ]

ความคิดเห็นที่ 122 ขอเป็นกำลังใจให้นะค่ะ เราชอบกระทู้ของน้าหมัน  เห็นเป็นต้องคลิกอ่านตลอด ชีวิตต้องมีสุขทุกข์เคล้ากันไป ตอนนี้เพียงแต่เป็นช่วงทุกข์  แต่เด๋วสุขก็ตามมา เมื่อก่อนอาจเป็นการเดินก้าวที่ 4..5..6.. แล้วน้าหมันล้มลง ก็คิดเสียว่า  น้าหมันแค่กลับไปเดินก้าวที่ 1  ใหม่อีกรอบ  เริ่มต้นชีวิตใหม่  ที่อยู่ใหม่  งานใหม่ จากคุณ : สาวกุมภ์ - [ 29 ก.ย. 51 09:07:25 ]

ความคิดเห็นที่ 123 จะรอวันที่คุณกลับมาค่ะ จากคุณ : gibbeat - [ 29 ก.ย. 51 09:13:32 ]

ความคิดเห็นที่ 124 มาส่งข่าวสำหรับเพื่อนๆที่เป็นห่วงน้าหมันค่ะ ตอนนี้น้าเค้าย้ายบ้านเรียบร้อยแล้วนะคะ แต่ว่าที่บ้านใหม่คาดว่าคงไม่ได้ต่ออินเตอร์เนตน่ะค่ะ น้าก็เลยเข้ามาเช็คกระทู้ไม่ได้ เราฟังจากน้ำเสียงก็ค่อนข้างผ่อนคลายขึ้น เร็วๆนี้คงจะได้กลับมาที่สวนลุมอีก ฝากขอบคุณในน้ำใจของเพื่อนๆชาวสวนลุมทุกท่านด้วยนะคะ ^/\^ ห้องสวนลุม อบอุ่นเสมอ ไม่เปลี่ยนไปเลยจริงๆ จากคุณ : พี-ไลน์ - [ 29 ก.ย. 51 09:16:24 ]

ความคิดเห็นที่ 125 อะไรดลใจให้อ่านจนจบเนี่ยยย ?? (((ปกติไม่ค่อยได้อ่านกระทู้สมันน้อย ฯ และถึงอ่านก็ไม่เคยอ่านจบเล้ย))) ถ้าไม่ยอมแพ้ ซักวันมันต้องดีขึ้นแน่นอน เป็นกำลังใจให้อีกแรงจ้ะ จากคุณ : ร่วมรัก...สมัครสมาน - [ 29 ก.ย. 51 09:53:09 ]

ความคิดเห็นที่ 126 สู้ๆนะคะน้า  เป็นกำลังใจให้คะ จากคุณ : น้องผิง - [ 29 ก.ย. 51 09:55:58 ]

ความคิดเห็นที่ 127 ของอย่างงี้มาเป็น Package ค่ะ เราก็เคยโดน ส่วนใหญ่น่าจะเคยพบพานกันมาแล้วล่ะค่ะ เวลาแย่มันแย่ได้ซะทุกเรื่อง แต่เรื่องเลวร้ายมันก็จะผ่านไปให้เราได้เรียนรู้ค่ะ จากคุณ : Everytime you go away - [ 29 ก.ย. 51 10:06:30 ]

ความคิดเห็นที่ 128 มาลงชื่อก่อนค่ะ..หุหุ ตอนนี้มันเวลาทำงานนนน T-T เดี๋ยวมาอ่านต่อนะจ๊ะ ^^ แก้ไขเมื่อ 29 ก.ย. 51 10:07:51 จากคุณ : fongtopaz - [ 29 ก.ย. 51 10:07:20 ]

ความคิดเห็นที่ 129 มาเป็นกำลังให้ค่ะ ชีวิตคนเราก็แบบนี้แหละค่ะ มีล้ม มีลุก ผสมกันไป เหนื่อยนักก็พักสักหน่อย แล้วค่อยกลับมาสู้ต่อ จากคุณ : ohhioh - [ 29 ก.ย. 51 10:08:58 ]

ความคิดเห็นที่ 130 บางทีมันอาจเป็นบททดสอบอันยิ่งใหญ่ในชีวิตคุณ เราเชื่อว่าคุณจะเอาตัวรอดผ่านบททดสอบอันนี้ไป ไม่นานหรอกนะหลังจากผ่านมันไปชีวิตเราจะสดใสขึ้น เข้มแข็งขึ้น สู้ๆๆนะค๊ะ น้าหมัน จากคุณ : ใบไม้เดือนห้า - [ 29 ก.ย. 51 10:12:27 ]

ความคิดเห็นที่ 131 พระเจ้ายังไม่ฆ่าคุณหรอก เพราะคุณเข้มแข็งพอที่จะสู้ต่อ ...^^ กลับมาไวไวน๊า ... จากคุณ : ซซ - [ 29 ก.ย. 51 10:45:52 ]

ความคิดเห็นที่ 132 โหย เจ้าของบ้านแล้งน้ำใจสิ้นดี อย่าไปเก็บกวาดให้มันนะพี่หมัน เราต้องแอบวางยาไว้ ให้แมร่ง ไปซ่อมให้ตายเลย ชี่ จากคุณ : ~*~LiLLa_KrOnPrInSeSsA~*~ - [ 29 ก.ย. 51 11:02:56 ]

ความคิดเห็นที่ 133 ปล่อยมันให้ล้มบ้างก็ได้ ปล่อยมันใ ห้แพ้บ้างก็ได้ แค่หกล้มแล้วลุกขึ้นยืนใหม่ แพ้ก็แค่ต้องเข้าใจ จาก ล้มบ้างก็ได้ BoYd จากคุณ : เจ้าหญิงขี้เซา - [ 29 ก.ย. 51 11:04:56 ]

ความคิดเห็นที่ 134 น้าหมัน สู้ๆ นะครับ.. อย่ายอมแพ้!! ผมเอาใจช่วย จากคุณ : MiRaCLe DouBLeSHoT - [ 29 ก.ย. 51 11:41:06 ]

ความคิดเห็นที่ 135 ......มาเป็นกำลังใจให้ครับ..... ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น........คุณต้องผ่านมันไปได้...เชื่อสิ จากคุณ : mooaomsin - [ 29 ก.ย. 51 11:42:08 ]

ความคิดเห็นที่ 136 รักน้าหมันนะคะ เป็นกำลังใจให้และจะรอน้าหมันเสมค่ะ จากคุณ : Florentyna - [ 29 ก.ย. 51 11:43:01 ]

ความคิดเห็นที่ 137 แรกๆ โคตรฮาเลยค่ะ แต่หลังจากรับโทรศัพท์ T^T เป็นกำลังใจให้นะคะ ไม่รู้ว่าจะบอกอะไรที่ดีกว่านี้ได้... สู้ๆ ค่ะ ปล. "พากย์" นะคะ จากคุณ : zyleth - [ 29 ก.ย. 51 11:47:43 ]

ความคิดเห็นที่ 138 เอากำลังใจมาส่งให้อีกหนึ่งค่ะ   จากคุณ : สาวหน้าใส - [ 29 ก.ย. 51 12:42:44 ]

ความคิดเห็นที่ 139 อ่านเรื่องราวของคุณแล้วไม่สงสารหรอกนะ.....เพราะแน่ใจได้เลยว่า...ต่อให้ชีวิตคุณเจอมรสุมแค่ไหน....คุณก็สามารถผ่านมันไปได้อย่างสบาย...ตราบใดที่คุณยังเป็นคนมองโลกด้วยรอยยิ้มอย่างนี้..... อีกอย่างที่ไม่สงสาร...แถมหมั่นไส้มาก มาก....คนอะไร มีเพื่อน ๆ มาให้กำลังใจเป็นร้อย...... จำไว้อย่างนะว่า....เหล็กที่ว่าแข็ง....ยอมผ่านการถูกตีถูกเผามานับครั้งไม่ถ้วน........และไวน์ที่ว่ารสชาดดีแค่ไหน....ก็ย่อมผ่านการถูกหมักบ่มมานานปี.....(จำเขาว่ามาอีกที).... ขอให้โชคดีนะน้อง..... จากคุณ : DoDream (DoDream) - [ 29 ก.ย. 51 12:44:05 ]

ความคิดเห็นที่ 140 คุณคะ คุณไม่ใช่คนที่โชคร้ายที่สุดในโลก  แต่คุณอาจเป็นคนที่โชคดีที่สุดในโลกได้ในวันนึงข้างหน้า   เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : ด้วยดินสอและน้ำตา - [ 29 ก.ย. 51 12:48:39 ]

ความคิดเห็นที่ 141 สู้ๆ ค่ะน้าหมัน จากคุณ : เสือสาวเขย่าโลก - [ 29 ก.ย. 51 12:50:03 ]

ความคิดเห็นที่ 142 คุณสมันน้อยจะได้กลับมาอ่านหรือยังหนอ.. ว่ามีคนให้กำลังใจมากขนาดไหน.... รีบ ๆ กลับมาไว ๆ นะคะ สู้ ๆ บางที..ที่เราเหนื่อย ๆ เรามักจะคิดถึงอนาคตอีกสักสามวัน ว่าตอนนั้น เราจะทำอะไรอยู่ มันคงจะเหนื่อยน้อยกว่าตอนนี้ละน่า...สู้ ๆค่ะ ^^ จากคุณ : fongtopaz - [ 29 ก.ย. 51 13:17:38 ]

ความคิดเห็นที่ 143 ^ ^V สู้นะคะ ถึงจะหน้าชื่นอกตรมแค่ไหน ท่องเอาไว้เสมอว่า "เราต้องผ่านมันไปให้ได้" จากคุณ : ลูกเกาลัด - [ 29 ก.ย. 51 13:25:49 ]

ความคิดเห็นที่ 144 ตกงาน โดนโกง โดนคู่แข่งทางการค้าโทรมาหลอกให้ทำงานจนเสร็จแล้วไม่จ่ายเงิน โดนหลอกให้อดหลับอดนอนทำงาน แล้วปัดไม่ยอมรับเมื่องานเสร็จ โดนไล่ที่อยู่ ฯลฯ หลายคนเคยเจอสถานการณ์แบบนี้ โดยที่ไม่มีเพื่อนให้กำลังใจหรือช่วยเลยสักคนนะครับ แต่คุณหมันยังมีเพื่อนในพันทิปหลายคนที่พร้อมจะให้กำลังใจและช่วยเท่าที่จะช่วยได้ ขอให้คุณหมันผ่านเหตุการณ์เลวร้ายไปได้โดยเร็วนะครับ จากคุณ : นกกระจอกจอมขยัน - [ 29 ก.ย. 51 13:31:42 ]

ความคิดเห็นที่ 145 ขอให้เจอกับฟ้าหลังฝนที่มีแต่ความสดใสนะคับ ;)) จากคุณ : มดแดง (mpl2004) - [ 29 ก.ย. 51 13:37:38 ]

ความคิดเห็นที่ 146 ^^' ทั้งโหวตกระทู้ ทั้งกดเข้าคลังกระทู้เก่า แม้จะไม่รู้จักกันมาก่อน ... แต่พลังจิตที่ทุกคนส่งให้เชื่อว่าต้องไปถึงคุณสมันน้อยนะคะ ไม่ขอส่งความเห็นใจ แต่จะส่งกำลังใจให้คะ ... กลับมาเมื่อไร .. แวะมาทักทายกันด้วยนะคะ ... ^^'  Anny แก้ไขเมื่อ 29 ก.ย. 51 13:59:06 จากคุณ : Archimandrite - [ 29 ก.ย. 51 13:42:45 ]

ความคิดเห็นที่ 147 ถึงวันนี้จะมีพายุ แต่เดี๋ยวมันก็จะพัดผ่านไป .. อาจจะเหนื่อย จะท้อไปบ้าง แต่มันก็ทำให้เรามีภูมิต้านทานแข็งแรงขึ้น สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ V(^ ^) จากคุณ : burino - [ 29 ก.ย. 51 13:43:54 ]

ความคิดเห็นที่ 148 เป็นกำลังใจให้ครับ อย่าไปคิดถึงคนที่มีสบายกว่าเรา ลองดูคนที่ลำบากกว่าสิครับ แล้วจะรู้ว่าเราช่างสบายเหลือเกิน ดูรายการพวกวงเวียนชีวิต เห็นแล้วหดหู่กว่าเยอะครับ บางคนบ้านก็แทบจะไม่เป็นบ้าน ข้าวก็มีกินบ้างไม่มีบ้าง ตามแต่คนแถวนั้นจะสงสารเอามาให้ ทำงานหนักก็ไม่ได้ เพราะบางคนก็แก่มากแล้ว งานที่ทำถ้าคิดเป็นเงินก็วันละไม่กี่บาท อยู่กรุงเทพซื้อข้าวยังไม่ได้จานนึงเลย ผมเชื่อว่าคุณไม่ได้ลำบากถึงที่สุดหรอกครับ ไม่ต้องเสียใจจนเกินไป ติดตามที่คุณมานานพอสมควร ผมเชื่อว่าคุณมีความสามารถนะ เพียงแต่ไม่สามารถนำความสามารถมาให้เกิดประโยชน์กับตัวเองได้สูงสุด วันใดที่คุณทำได้ คุณจะดีขึ้นกว่านี้แน่นอนครับ จากคุณ : pop - [ 29 ก.ย. 51 13:45:16 A:58.137.53.241 X: TicketID:070123 ]

ความคิดเห็นที่ 149 ตามมาดูง่ะ .. น้าหมันแว๊บมาเห็นทู้นี้บ้างหรือยัง คนสนิทน้าหมันช่วยบอกหน่อยจ้า  หลังไมค์มาบอกก็ได้นะ ^ ^ จากคุณ : titun - [ 29 ก.ย. 51 14:08:17 ]