ปกติไม่ค่อยได้ตั้งกระทู้ ขออนุญาตจากห้องสวนลุมนะคะ เพราอาศัยอยู่ในห้องนี้แบบเงียบๆ มานาน จะตั้งในราชดำเนินก็กลัว
ฉันรู้สึกเสียใจกับ ข่าวของการสลายม๊อบโดยใช้แก๊สน้ำตาแล้วมีคนแขนขาขาดและเสียชีวิต ไม่อยากฟังข่าว ไม่อยากเห็น มันเสียใจ คนไทยทะเลาะกัน
แต่...วันนี้ฉันรู้สึกเสียใจมากกว่า...
สามีของฉันฟังข่าวจากทีวี ที่ตำรวจบอกว่ามีชายแขนขาดนั้นอีกมือถือลูกระเบิด ก็ไม่ได้สนใจอะไร แล้วมีสัมภาษณ์ภรรยาผู้บาดเจ็บว่า
ไม่ใช่สามีเขาเป็นศิลปิน ชื่อตี๋
แฟนเลยเอะใจ และเห็นภาพ ก็ใจหายและเศร้าใจทันที ที่รู้ว่าเป็นคนรู้จักกันและนึกถึงใจของเพื่อนเลยว่า
เขาคงรู้สึกเสียใจไม่น้อย กับแขนขวาที่ใช้จับพ่กันขาดหายไป แขนขวาที่สร้างสรรค์ผลงานของเขา ได้ขาดหายไป
เพราะกว่าเขาจะต่อสู้ชีวิตในวัยเด็กจนทำได้อย่างทุกวันนี้ไม่ใช่ง่าย (แฟนเล่าให้ฟังเสมอ)
เท่าที่รู้จักกับพื่เขาก็เป็นคนดี เป็นศิลปินวาดภาพ มีแกลอรี่ภาพวาดที่จตุจักร มีภรรยาและลูกวัยกำลังน่ารัก เจอกันก็คุยทักทายกัน
พี่เขาชอบไปตามอุดมการณ์ของเขา วันที่เกิดเหตุ พี่เขาไปศิลปินที่ไปทำงานวาดรูปในการชุมนุม แต่โดนเต็มๆ เห็นภาพแล้วฉันสงสารมาก
ฉันไม่กล้าโพสต์ภาพ เพราะฉันเองเห็นภาพแล้วใจคอไม่ดีเลย แต่ฉันและสามีค่อนข้างมั่นใจว่า ในมือไม่ใช่ระเบิดแน่นอน ไม่อยากให้ใส่ร้ายกัน
ที่ฉันโพส์วันนี้
ฉันแค่ต้องการระบายและฉันอยากจะให้เราคนไทย เลือดสีเดียวกัน อยากคิดแต่สมน้ำหน้า พูดจาเย้ยหยั่น หรือเกลียดชังกันนักเลย
เพราะอย่างน้อยเราก็คนแผ่นดินเดียวกัน หากคนที่เจ็บอยู่เป็นญาติหรือคนรู้จักของเรา ต่อให้เขาคิดต่างจากเรา
จำเป็นด้วยหรือที่เราต้องเกลียดกันจนต้องเอากันให้ตายเลยหรือไง...
แม้แต่ตำรวจที่บาดเจ็บ ฉันก็ยังอดคิดไม่ได้ว่าจะเป็นญาติหรือคนที่ฉันรู้จักหรือไม่ ฉันเริ่มคิดห่วงเหมือนกัน
จากคุณ :
apla
- [
9 ต.ค. 51 19:47:12
]