อยากรู้ว่าแต่ละคนคิดอย่างไงบ้าง
พอดีว่าผมเองมีเรื่องให้คิดนะครับ
ต้องบอกว่าตอนนี้ผมกำลังดูๆ ศึกษาคนๆ อยู่ซึ่ง ยอมรับครับว่า รักไปหมดใจแล้วทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยเลยที่จะให้ใครไปเต็มร้อย
กับคนๆ นี้ผมให้ไปหมดจริงๆ
รู้ตัวด้วยครับว่าบางช่วงเวลา กลายเป็นว่าผมเองเกือบไม่เป้นตัวของตัวเอง
จนมันทำให้ผมรู้สึกเหนื่อย แต่ไม่อยากถอดใจเดินหนีไป
เพราะอะไรหรอ เพราะว่ามันมีสองอย่างที่ขัดกันอยู่
นั้นคือ คำพูด กับ การกระทำ
ต้องบอกไว้ก่อนนะครับ ว่า กับคนคนนี้ไม่คิดว่าจะมาเจอ ได้มารู้จัก พอเจอรู้จักแล้วมันทำให้ความคิดหลายๆ อย่างของผมเปลี่ยนไป
จากคนสองคนที่ผ่านมาเจอกันทั้งที่ไม่คิดว่าจะได้รู้จักกัน
มันมีทั้งความรู้สึกดีๆ เข้ามากมาย แต่มันก็มีความต่าง เค้าเป็นคนเที่ยวกินเหล้า เฉพาะวันหยุด ทำงานเยอะ กลับดึก เพื่อนน้อย
ผมเอง ทำงานเยอะ ไม่ชอบเที่ยวกลางคืน เหล้าก็กิน ชอบไปเที่ยวไกลๆ
จนมาวันหนึ่งเกิดอาการที่แปลกๆ ไป หรือเพราะรู้จักตัวตนกันมากขึ้น เลยคุยกันน้อยลงก็ไม่ทราบ
จากคนที่บอกว่าคิดถึง เป็นห่วงเรา ตลอด กลับมาเงียบเฉย
ทั้งที่ตัวผมเองทำทุกย่างปกติ ไม่เข้าไปย่งเกี่ยวไรเลย
มีส่ง sms โทรไปคุยตามปกติ ไปรับไปส่ง ไปทานข้าวบ้างตามเวลาที่ว่าง
แต่มันมีคำพูดมาทำให้ผมเจ็บในอก
-- เรายังไม่ได้เป้นแฟนกันนะ ทำไมต้องทำไรให้เค้าเยอะแยะ
-- เค้าดูแลตัวเองได้ ไม่ต้องมาดูแลอะไรมากมาย
ซึ่งยอมรับนะว่าช้าไปเลย ทำใจไม่ได้ไปพอควร
มานั่งคิดในใจว่า แล้วที่เป้นอยู่มันคืออะไร
ซึ่งการกระทำเค้าเองก็สวนกับคำพูดอยู่บ่อยๆ
อย่างจะไปไหนมาไหนก็บอกกันตลอด ยังคุยเป้นห่วงกันเรื่อยๆ
มีเรื่องไรก็สามารถนั่งอยู่ด้วยกัน โดยไม่คุยไรเลย
ซึ่งหลายๆ คนที่ผมเล่าให้ฟังบอกว่าให้อยู่อย่างนี้ไปนั้นแหละ ค้างๆ คาๆ แบบนี้แหละ ทำใจให้สบายอย่าคิดไรมาก
มาก็คุย เจอก็ทัก ไปก็ไป ไม่ต้องคิดมาก
แต่ถ้าจบไปเลย มันก็เจ็บมาก จนตอนนี้ผมเองไม่รู้ว่าจะทำใจได้หรือ่ป่าว ถ้าเป็นฝ่ายต้องเดินหนีออกไปเอง
เป็นเพื่อนๆ จะว่าอย่างไงบ้าง
ระหว่างคำพูดกับการกระทำ จะเลือกแบบไหน
จากคุณ :
Killer Act
- [
10 ต.ค. 51 11:34:38
A:58.10.65.47 X: TicketID:186212
]