ความคิดเห็นที่ 1 **ขอโทษครับ ลืมเว้นบรรทัด อ่านยาก ลงข้อความใหม่ครับ** ผมเป็นคนไม่เอาถ่าน ผมต้องการความช่วยเหลือครับ ตอนแรกผมอยากพบกับจิตแพทย์เพราะผมคิดว่าตอนนี้ตัวผมไม่ไหวแล้ว แย่จริงๆ ผมหาข้อมูลใน Googleก่อน เจอความคิดเห็นว่าให้ลองมาโพสต์ในนี้ดูก่อน เผื่อจะสบายใจขึ้นบ้าง(ผมไม่ได้อยากสบายใจเท่าไรหรอกครับ ผมอยากให้เกิดความเปลี่ยนแปลงมากกว่า) ช่วยผมหน่อยเถอะครับ ถ้าผมเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ ชีวิตผมแย่แน่ๆ ตอนนี้ผมกำลังเรียนอยู่ปีสุดท้าย เกรดย่ำแย่มาก(อาจไม่จบได้) เกรดผมแย่มาตั้งแต่ปีแรกแล้วครับ แต่ผมก็ลากมาถึงตอนนี้ได้(แต่ไม่ดีเลยสักเทอม) ติดโปรมาแล้ว 2 ครั้งแต่ก็รอดมาได้หมด เคยคิดว่าถ้าโดนหนักๆสักครั้งคงจะเปลี่ยนแปลงตัวเอง แต่นี่ติดโปรมา 2 ครั้งแล้ว ยังทำตัวเหมือนเดิม ผมมีแรงฮึดแค่ไม่นาน ผมอ่านวิธีคิดในแง่บวกกับตัวเอง ทำให้ตัวเองเชื่อมั่นว่าผมทำได้ ผมรู้วิธีคิด แต่ผมไม่ทำ(โมโหตัวเอง ทุกครั้งที่ฉุดคิดขึ้นมา ว่าทำไมเป็นคนแบบนี้) ผมเคยตั้งใจเรียนมากเทอมหนึ่งถึงขนาดว่าติวให้เพื่อนในรุ่นได้(เพื่อนได้ A วิชาที่ผมติวหลายคน แต่ผมได้แค่ B อ่อ ผมลืมบอกผมติววิชานี้ร่วมกับเพื่อนอีกคนซึ่งเพื่อนผมคนนี้ได้เพียงแค่ D+ เท่านั้น) แต่แล้วผลลัพธ์ที่กลับมาคือ เกรดต่างจากตอนที่ไม่ตั้งใจเรียนแค่ 0.02 เท่านั้น ผมรู้สึกท้อในใจลึกๆผมคิดว่าจะพยายามไปทำไมถ้าผลมันออกมาแบบนี้(มันไม่ดีเลยใช่ไหมครับ) จากนั้นมาผมก็ไม่ได้ตั้งใจเรียนจริงๆจังๆอีก เกรดลุ่มๆดอนๆมาตลอด จนถึงตอนนี้ ผมเริ่มกังวลเกี่ยวกับการทำงานในอนาคต ว่าจะทำอย่างไร... ผมเป็นคนเพ้อฝัน ผมคิดดีทุกอย่าง คิดว่าจะทำอย่างนั้น จะทำอย่างนี้แต่ก็ทำไม่ได้ หรือไม่ก็ทำได้ไม่นาน(ผมถนัดพวกวิชาเชิง Abstraction ครับ เหอะๆ อาจเป็นข้อดีของการเป็นคนเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่ออย่างผมก็ได้) ผมตั้งใจจะเรียนวิชาที่ผมไม่ถนัดให้ทะลุปรุโปร่งเพื่อสอบ certificate(ใบรับรอง)เพื่อให้เป็นการสร้างความน่าเชื่อถือเวลาสมัครงาน(เพราะผมดูเกรดแล้ว มันไม่มีอะไรน่าดึงดูด ขนาดวิชาที่ผมถนัดมาก ผมยังเอา A ไม่ได้) แต่แล้วผมก็ไม่ทำ ความรู้ผมยังเท่าเดิมกับตอนที่ผมคิดจะทำ บอกตรงๆว่าผมรู้สึกผิดหวังกับการกระทำของตัวเองมาก ผมเป็นคนติดนิสัยห่วงเล่น มักทำอะไรตอนที่ใกล้ถึงกำหนดเวลา(ผู้ชายวัยรุ่นหลายๆคนคงเป็นเหมือนกัน) ผมคิดว่านิสัยแบบนี้มันถ่วงความก้าวหน้าผมมาก ผมเคยคิดจะเปลี่ยนแปลงหลายต่อหลายครั้ง แต่ก็เหมือนเดิม(มีแค่ตอนเทอมที่ผมตั้งใจเรียนนั่นแหล่ะครับที่ผมทำได้) ขนาดจะสอบอีก2วันผมยังนั่งเล่นเกม นั่งดูทีวี ดูหนัง ใจเย็น แล้วตื่นมาอ่านตอนตี 2 ของวันสุดท้าย....แย่ไหมครับ ผมอยากเปลี่ยนตัวเองให้ได้ ด่าผมแรงๆก็ได้ครับ ถ้ามันจะทำให้ผมคิดได้ จากคุณ : คนไม่เอาถ่าน - [ 11 ต.ค. 51 21:30:03 A:124.120.151.185 X: TicketID:190236 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ผมก็คิดว่า ผมเองก็ไม่เอาถ่านเหมือนกัน แต่ผมมีความพยายามนะ่ ผมมักคิดเสมอว่าผมค่อยข้างโง่ ผมเลยอ่า่นหนังสือซะ 3รอบ เป็นมาตรฐานเลยน่ะ เผื่อจะจำอะไรกะเ้ข้าได้บ้าง... รู้ว่าไม่เอาถ่าน ก็ต้องพยายามให้มากกว่าคนปกติครับ ...แค่นั้น... จากคุณ : HI Golfer - [ 11 ต.ค. 51 21:51:32 ]

ความคิดเห็นที่ 3 การเรียนนะ คุณต้องมีเพื่อนดีๆ ขยันๆ สักคน เรียนคนเดียว ไม่ค่อยประสบผลสำเร็จ จากคุณ : Adore - [ 11 ต.ค. 51 22:12:50 ]

ความคิดเห็นที่ 4 คุณคนไม่เอาถ่าน ในเมื่อคุณมองตัวเองออกทะลุปรุโปร่งขนาดนี้ก็ต้องแก้ไขด้วยตัวเองได้ค่ะ อย่้างนึงที่เรามองคุณคือ คุณขาดแรงบันดาลใจที่จะทำงานให้สำเร็จ แต่คุณมีความสามารถนะอย่าลืม คุณบอกเองว่าคุณติวเพื่อนได้เกรดเอ นั่นเป็นตัวบ่งชี้พอแล้วว่าคุณไม่ได้โง่ คุณแค่ขี้เกียจ การทำอะไรทุกอย่างมันต้องฝืนตัวเองเสมอค่ะ การทำอะไรตามใจตัวเองส่วนใหญ่จะผิดหมด ท่องไว้ค่ะ เท่าที่อ่านคุณยังเด็กอยู่เลย ยังเรียนอยู่ชีวิตยังไม่ต้องรับผิดชอบตัวเองมากใช่มั้ยล่ะ นอกจากวันๆก็เรียนไป ขี้เกียจก็นั่งเล่นเกม นอน เงินหมดขอตังค์พ่อแม่ ใช้ชีวิตเป็นเด็กไม่รู้จักโตไปวันๆ แต่เมื่อไหร่ที่คุณทำงานแล้วคุณต้องมีวินัยในตัวเองมากกว่านี้นะคะ คนเรามันต้องโตขึ้น วุฒิภาวะต้องมากขึ้น อย่าให้ใครมาว่าได้ว่าเป็นผู้ใหญ่ความคิดเท่าเด็กอมมือ ลองพยายามให้ถึงที่สุดความสามารถของดู มันจะดีขึ้นมั้ย ทั้งเกรด ทั้งชีวิต และทุกอย่าง จากคุณ : เสียงจากบ้านนา - [ 11 ต.ค. 51 22:14:07 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ดู จขกท. ไม่มีเป้าหมาย ลองใช้วิธีนี้สั่งจิตใต้สำนึกออกมาช่วย เช่นเทอม นี้อยากได้เกรด 3 ให้เขียนเป็นกระดาษเล็กๆว่า "เทอมนี้ฉันต้องได้เกรด 3" ติดไว้ทุกที่ๆเรามองเห็นได้ ก่อนนอนให้ทำสมาธิสั่งจิตคำพูดเหมือนกัน เมื่อ ไหร่จิตใต้สำนึกรับรู้ คุณจะเปลี่ยนแปลงเอง สิ่งสำคัญเป้าหมายต้องชัดเจน และเป็นไปได้ ไม่ต้องสงสัย จากคุณ : บลูเรย์ - [ 11 ต.ค. 51 22:19:39 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เป็นคนไม่อ่านหนังสือเหมือนกัน ก่อนสอบก็แบบเดียวเป๊ะ พรุ่งนี้สอบคืนนี้ค่อยอ่าน อ่านได้แค่ไหนแค่นั้น อยู่หน้าห้องสอบอีก5นาทีจะสอบผมยังคุยโทรศัพท์อยู่เลย ทั้งๆที่คนอื่นนั่งอ่านกัน ตลอดเทอมไม่เคยตั้งใจ ไปเรียนก็ไปมันงั้นๆ ไม่เคยมาคิดว่าเราต้องฮึดต้องเปลี่ยนตัวเองแบบคุณด้วยซ้ำ ของคุณยังดีกว่าผมเยอะอย่างน้อยคุณก็คิดที่จะทำ ถึงแม้ผลของสิ่งที่ทำไปมันไม่เป็นดั่งใจหวังเท่าไร คุณก็ทำมันต่อเถอะ มันยังดีกว่าไม่ทำอะำไรไม่ใช่เหรอครับ จากคุณ : toriyoru - [ 11 ต.ค. 51 22:27:32 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เป็นเหมือนกันเลยค่ะ จขกท. อย่างเปลี่ยนตัวเองอย่างแรง จากคุณ : มาม่าน้ำข้น - [ 11 ต.ค. 51 22:53:52 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ก่อนอื่น เราต้องรู้จักแบ่งเวลา และลำดับความสำคัญของสิ่งที่ต้องทำก่อนนะคะ เราอาจจะจัดตารางก็ได้ว่าวันนี้ทำอะไร อ่านหนังสือกี่ชั่วโมง เล่นกี่ชั่วโมง จากนั้นก็ทำให้เต็มที่ ไม่ผ่านก็แก้จนกว่าจะผ่าน จบช้าก็ดีกว่าไม่จบ เรื่องงาน ก็อย่าเพิ่งไปเครียดเลย เอาตรงนี้ให้ดีที่สุดก่อนนะคะ เมื่อก่อนแฟนพี่ก็คล้ายๆอย่างงี้ แต่อาจจะไม่หนักเท่านี้อ่านะ ทั้งเข็นทั้งดันกันสุดฤทธิ์ แล้วก็ผ่านกันมาได้ เกรดเค้าก็ไม่เยอะนะคะ 2 นิดๆ แต่ด้วยสายอาชีพ เน้นทักษะ ประสบการณ์การทำงานจริงมากกว่าเกรดเฉลี่ย + จังหวะดีด้วยอ่ะ ก็ได้งานดี จขกท. ก็พยายามเข้านะคะ ไม่ทำเพื่อตัวเองก็ทำเพื่อคนที่รักเราก็ได้ เค้าจะได้ชื่นใจไง สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ^^ จากคุณ : sorry about that - [ 11 ต.ค. 51 23:32:20 ]

ความคิดเห็นที่ 9 รู้ว่าตัวเองรู้ = เทพ รู้ว่าตัวเองไม่รู้ = เดี๋ยวก็เทพ เพราะจะได้ไปอ่านถูกจุด ไม่รู้ว่าตัวเองรู้ = เทพแอบแฝง เดี๋ยวสะกิดหน่อยก็นึกออก ไม่รู้ว่าตัวเองไม่รู้ = แถวบ้านเรียกอวดรู้ มักไม่ค่อยดี จากคุณ : Dr.boyze - [ 11 ต.ค. 51 23:43:25 ]

ความคิดเห็นที่ 10 สู้ๆค่ะ รู้ว่าตัวเองไม่เอาถ่านก็ต้องขยัน ไม่ใช่มาด่าตัวเอง แต่ต้องให้กำลังใจตัวเอง จากคุณ : โนอะโกะ (^Lady Noako^@Love conquers all) - [ 11 ต.ค. 51 23:44:47 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อ่านกระทู้นี้แล้ว...ขอเครียดด้วยคน- -" เฮ้อ...เทอมนี้ตั้งแต่สอบมา...อ่านจบแค่วิชาเดียว....- -" จากคุณ : โลกนี้ยังคงน่ารักเสมอ - [ 12 ต.ค. 51 00:02:10 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อย่างแรกเลยที่ต้องทำนะคะคือคิดที่จะเปลี่ยนแปลงตัวเองค่ะ...หยุดต่อว่าตัวเอง และไม่ใช่แค่หยุดต่อว่าตัวเองเท่านั้น...เราต้องไม่ยอมให้ใครมาต่อว่าเราด้วย   คำถามต่อมาคือกับสารพัดเรื่องราวที่เกิดขึ้น...เราได้ให้โอกาสตัวเองหรือยังคะ? ให้โอกาสตัวเองในการแก้ไขสิ่งที่ผิดพลาด หรือน้องคิดว่าการมานั่งซ้ำเติมตัวเอง อยู่อย่างนี้มันเป็นสิ่งที่ดีและควรทำมากกว่ากันคะ? เมื่อเราหยุดว่าตัวเอง หยุดดูถูกตัวเองได้แล้ว สิ่งต่อมาที่ต้องทำก็คือใส่ความคิดดีๆ ใส่ความคิดในเชิงบวกเข้าไปในหัวตัวเองค่ะ...เอากระดาษมาหนึ่งแผ่น...แล้วลิสต์ ออกมาเลยว่าอะไรบ้าง 1 2 3 ที่เป็นข้อเสียของเรา...เรียงตามลำดับความหนักเบา ต่อไปตั้งจิตให้แน่วแน่ ให้สัญญากับตัวเองและใครก็ได้ค่ะอีกคนที่เราเคารพเรานับถือ (เพื่อให้มันก็เป็นภาระสัญญาที่แน่นหนากว่าการให้สัญญากับตัวเองเพียงคนเดียวไงคะ) สัญญาว่า...ต่อแต่นี้ไป...เราจะเป็นคนใหม่ที่...1 2 3...อะไรก็ว่าไปค่ะ   พี่ถามหน่อยสิคะว่าถ้าตัวเรายังไม่ให้โอกาสตัวเอง...ไม่มีกำลังใจให้กับตัวเอง แล้วน้องจะมาหวังอะไรจากคนในเว็บ? ...คำด่าทอ...หรือกำลังใจจากคนอื่น... มันจะมีประโยชน์อะไรคะถ้าเรายังไม่เริ่มแก้ไขที่ความคิดในหัวเราเป็นอย่างแรก? ชัยชนะของชีวิตน่ะ...มันไม่ได้ได้มาง่ายๆเหมือนกับการเล่นเกมส์นะคะ...รู้ไหม? แต่มันต้องแลกมาด้วยแรงกาย แรงใจ รวมทั้งความมุ่งมั่นอีกมากมายมหาศาล     อย่าให้ชีวิตของเราต้องเดินช้าลงเพียงเพราะ "ความล้มเหลวเล็กๆ"  ที่ผ่านมาเลย มันต้องมีซักวันสิที่ชีวิตเราจะได้ทำและทำได้ในสิ่งที่ดีที่สุด...เชื่อเถอะค่ะว่ามันต้องมี  พี่ฝากประโยคสั้นๆไว้ให้คิดสองประโยคแล้วกันนะคะ   "ความคิด...สำคัญกว่าความรู้"...คือต่อให้รู้เยอะแค่ไหนแต่ถ้าคิดไม่ได้ก็จบ...จริงไหม? ประโยคสุดท้ายที่จะฝากไว้คือ..."กำลังใจ...อยู่ในกำมือ"...กำมือของเราเองนี่ล่ะค่ะ   จากคุณ : ++ Little Miss Someone ++ - [ 12 ต.ค. 51 08:35:48 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ขอเข้ามาแจมด้วยคนค่ะ ส่วนตัวคิดว่า คำว่า "ไม่เอาถ่าน" ใช่ว่าจะวัดด้วยเกรดที่ออกมานะคะ หลายๆคนที่เรียนไม่รอด ไม่จบ รีไทร์ออกมา วุฒิการศึกษาไม่มี บางคนทำงานมีเงิน ร่ำรวยมหาศาล ในขณะที่เกียรตินิยมอันดับ 1 จากสถาบันอันดับ 1 ไม่สามารถทำได้ แต่มันก็มีส่วนจริงอยู่บ้างที่ เกรด จะใช้เป็นตัววัดผลการเรียนรู้ แต่ใช่ว่าจะวัดได้เสมอไป ยิ่งเป็นระบบการศึกษาที่จำกัดความรู้ด้วยตัวเลือก 4 ข้อที่คนสอนกำหนดให้ บางคนก็ถูกบังคับให้เรียนในสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบ พยายามมากกว่าคนอื่นไม่รู้กี่เท่า แต่มันก็ทำไม่ได้ แล้วเราจะไปตัดสินว่า คนๆนี้ "ไม่เอาถ่าน" อย่างนั้นหรือคะ เจ้าของกระทู้อย่าไปคิดมากเลยค่ะ ถ้าจะคิดก็คิดเรื่องของตัวเองดีกว่า หาตัวเองให้เจอว่าต้องการอะไร แล้วทำให้เต็มที่ เกรดมันไม่ได้ช่วยให้เราประสบความสำเร็จในชีวิตเท่าไหร่หรอกค่ะ จากคุณ : sassygal - [ 12 ต.ค. 51 11:17:39 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ขอบคุณทุกท่านมากครับ คห.4 มองผมได้ถูกต้องแล้วครับ ผมมีเพื่อนๆที่ดีครับ คอยช่วยเหลือเสมอ แต่ว่าผมไม่พอใจกับที่ตัวเองเป็นอยู่ตอนนี้ครับ ผมคิดว่าผมสามารถดีได้มากกว่านี้ถ้าผมเอาจริง(ปัญหาคือ ทำไมผมถึงไม่ทำ) ปัญหาไม่ใช่เรื่องเรียนเรื่องเดียวหรอกครับ แต่อีกหลายๆอย่างมันมาจากการที่ผม "ขี้เกียจ" ครับ ผมชอบคิดเข้าข้างตัวเองว่า ผมมีความสามารถ ผมทำได้ ผมถึงเหยาะแหยะ คิดว่าทำช้าหน่อยก็ได้ ยังไงก็เสร็จ ผมอาจจะคิดบวกมากไปครับ ในเวลาปกติ ผมอยากให้ตัวเองใส่ใจงานที่จำเป็นมากกว่านี้อ่ะครับ อยากให้ผมเลิกทำอะไรตามใจตัวเอง .....เหมือนว่าผมจะคิดได้ทุกอย่างแล้วใช่ไหมครับ แต่ปัญหาคือ "ผมไม่ทำมันครับ" จากคุณ : คนไม่เอาถ่าน - [ 12 ต.ค. 51 11:58:05 A:124.120.143.85 X: TicketID:190236 ]

ความคิดเห็นที่ 15 งั้นก็เริ่มได้แล้ว พ่อคุณ คนเรานะ ถ้าไม่เริ่มเอง จะคอยให้คนมา ฉุดกระชากลากถู อย่างงั้นหรือ ต้องรู้จัก บทบาท และ หน้าที่ ของตัวเองครับ เมื่อรู่แล้วก็ทำตามบทบาท และ หน้าที่ จากคุณ : Adore - [ 12 ต.ค. 51 12:26:41 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ก็เริ่มทำจากเรื่องเล็กๆ ก่อนดีมั้ย ตั้งจุดใหญ่ไว้ก่อน  เช่น วันนี้ต้องอ่านบทนี้ให้จบ แต่อ่านทั้งบทมันยาวไปก็เอาเป็น 5 หน้า (อย่าเพิ่งคิดว่านิดเดียวเอง  อ่านให้ได้จริงๆ ซะก่อนเหอะ) จบ 5 หน้าลุกไปทำอะไรนิดหน่อย เล่นเกมก็ได้ (ไม่เกิน 15 นาที) แล้วกลับมาอ่านต่อ อีก 5-10 หน้า ไปเรื่อยๆ เดี๋ยวก็จบบทแล้ว  พอจบบทแล้วจะมีกำลังใจให้ตัวเองอีกมาก แต่ถ้าทำไม่ได้ เช่น อ่านไม่ถึงหน้าที่กำหนดแล้วลุกไปทำอย่างอื่น หรือพักนานเกินควร ให้ลงโทษตัวเองโดยการนั่งเฉยๆ 5 นาที  ห้ามเล่นเกม ห้ามอ่านหนังสือ ห้ามดูทีวี ห้ามคุยกับคนอื่น เอานาฬิกาปลุกตั้งเวลาไว้เลย แล้วจะรู้ว่านรกแห่งการไม่ยอมทำอะไรนั้นมันทรมานขนาดไหน คิดได้แล้วก็เริ่มต้นใหม่ แก้ไขเมื่อ 12 ต.ค. 51 14:24:21 จากคุณ : หมัดแมวเมามาย - [ 12 ต.ค. 51 14:22:03 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เคยมีเพื่อนเป็นแบบนี้เหมือนกัน แล้วตอนหลังฮึด แล้วก็ได้เกรดดีขึ้นมา...จากนั้นเหมือนเค้าจะมีความสุขกับความสำเร็จ จนกลายเป็นคนเรียนเก่งไปเลย เอาใจช่วยนะจ๊ะ ถ้าทำได้สักครั้ง มันก็จะมีครั้งต่อๆ ไปตามมา จากคุณ : apicsu - [ 12 ต.ค. 51 15:02:32 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อ่านแล้วเครียดเลย เหมือนผมเลยครับ แต่เดี๋ยวนี้ผมดีขึ้นหน่อย เกรดคุณที่ว่าแย่น่ะ แค่ไหน มีเทอมนึงผมได้แค่ 1.5 จากปกติ 2.6 จิตตกเลยครับ เทอมต่อมาพยายามตั้งใจเรียน แต่ไม่ค่อยจะดีขึ้น อีกเทอมถัดมาเริ่มมีเพื่อน ทีนี้ละสบายละ เหมือนผมกะเพื่อนช่วยๆกันเรียน พอผมเห็นเพื่อนอ่าน ผมก็อยากอ่าน ความคิดแบบคุณผมเคยคิดมาแล้วแบบเด๊ะๆ ประมาณ 1 เดือนก่อนสอบ "mang ขี้เกียดอ่านสือว่ะ อีกเดือนนึง อีกเยอะ วันนี้กลับไปดูๆดีกว่าว่ามีเรื่องไรต้องอ่านบ้าง" พอกลับไปก็เปิดคอม ดอทเอ 1อาทิตย์ก่อนสอบ "chipหายแระ ยังไม่อ่านเลย ทำไงดีๆๆๆๆ" แล้วก็ไปเล่นเกม 1วันก่อนสอบ "ยังไม่ได้อ่านเลบยโว้ย" แต่ก็ยังเล่นเกม ดูหนัง 10 ชั่วโมงก่อนสอบ "ลุยแหลกเฟ้ย คนอย่างตรุ ไฟไม่ลนตูด ไม่อ่าน 55555555555" พูดไปจะร้องไห้ไป แต่ก็ต้องอ่าน เพราะไม่อยากโดนไทล์ ผมชอบคิดว่า เฮ้ย อ่านก่อนสอบ 10 ชั่วโมง ถ้าGU ทำได้นี่ อัจฉริยะข้ามคืนเลยนะเว้ย คุ้ม chip หาย คนอื่นเรียนเป็นเดือนๆ Gu อ่านคืนเดียวอ่านและ เทพจรริงๆ พอคิดแบบนี้ขึ้นมา อยากอ่านทันทีครับ แต่อ่านแบบนี้ผมได้แค่พอผ่านเท่านั้น ถ้าจะเอาเอหรือบีต้องเข้าเรียนบ่อยๆ อ่านก่อนเปนอาทิต ซึ่งนานๆครั้ง จะมีวิชาที่ผมชอบและผมก็ทำแบบนี้ มันก็ได้ a ส่วนตอนอ่านสือ แนะนำให้อัดยาวๆไปเลย เอาจนไม่ไหว เบลอๆ ค่อยพัก ไม่ใช่ในหัวคิดแต่จะทำเรื่องอื่น(เป็นบ่อย) แต่วิธีอ่านแบบอัดๆอย่างที่ผมทำก่อนสอบแค่คืนเดียว มันใช้ได้แค่ก่อนสอบ เพราะอะไรที่เรารับมาเร็วๆอย่างการอ่านหนังสือรวดเดียวเยอะ มันก็จะลืมเร็วเช่นกัน เหมือนผมตอนนี้ ก่อนสอบรู้เรื่องsudsud ตอนนี้คืนหนังสือไปหมดแล้ว ลองดูครับ สนุกนะ อ่านแป๊บเดียวแต่ทำได้เท่ากันคนอ่านเยอะๆ อ่านจริงๆจัง 2 ชั่วโมง ดีกว่าอ่านแบบเห่ยๆสองวัน ยืนยัน จากคุณ : snoopyสีแสด - [ 12 ต.ค. 51 15:06:50 ]

ความคิดเห็นที่ 19 วัดกันที่ใจครับ ของที่เราอยากทำจริงๆถ้าเราทำไม่ถึงที่สุดนั่นแหละ "ห่วย"ครับ  ดังนั้นอย่าเอาใจไปซีัเรียสกับสิ่งที่เราไม่ได้สนใจ  แต่คนเราจะอยู่ได้มันต้องมีความรับผิดชอบ เพราะเราไม่ได้อยู่แค่คนเดียว ยังมีครอบครัว และอนาคตจะต้องมีลูกหลานอีกมากมาย  ถึงเราไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบทุกคนเสียหมด แต่ก็ต้องเป็นหลัก เป็นที่พึ่งได้ นั่นสำคัญครับ ถ้าคุณทำเหล่านี้ไ่ม่ได้คุณ นั่นสมควรกับคำว่า "ไม่เอาถ่าน" จริงๆครับ จากคุณ : ต้นสนใบเดี่ยว - [ 12 ต.ค. 51 17:04:36 ]

ความคิดเห็นที่ 20 มีเรื่องเล่าค่ะ... เคยสอบกลางภาคได้ 2 คะแนน เต็ม 50 ...ในคลาสนั้นมีคนเรียนหลายร้อยคนจากหลายคณะ แล้วเป็นวิชาประจำภาคด้วย >_< กลัวติด F อย่างใหญ่หลวง กลัวว่าจะต้องมาเรียนกับรุ่นน้อง กัวไม่จบ 4 ปี พอรุ้ผลสอบ ร้องไห้อยู่ 3 วัน...ด่าตัวเองอีก 3 วัน แล้วก็มานั่งนึกๆๆๆ แล้วก็ฮึดสู้อย่างใหญ่หลวง แบบ ขอฉันแค่ D ก็ได้ฟระ ไม่อยากติด F .....อ่านและทำความเข้าใจมันทุกอณูของตัวหนังสือที่เรียนมาเลย ......ตอนผลสอบออกมา ลุ้นเกือบตาย >_<....เพื่อนก็ติด F ไปหลายราย แต่ตรูได้ C มา คนที่ได้คะแนนเยอะๆ บางคนได้ D  ไอ้ฉันได้ C มา เป็นที่เชิดหน้าชูตาแล้วโม้ได้จนวันตายเลยค่ะ สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้...ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่นค่ะ แต่ว่าต้องคุยกับตัวเองให้รุ้เรื่องก่อนว่า....ฉันจะต้องทำให้ได้ ...แล้วเด๋วทุกอย่างก็ได้เองค่ะ ^_^ จากคุณ : 8051 (Sisterter) - [ 12 ต.ค. 51 19:25:59 ]

ความคิดเห็นที่ 21 - ไม่เอาถ่าน... อืม... ใช้เตาแก๊สแล้วกันครับ... (- -") ... ไม่มีใคร โง่เกินกว่า ที่จะเรียนรู้ ครับ ทุ่มมันให้สุดตัว แล้วยิ้มรับ กับผลที่จะตามมา ครับ จากคุณ : - License To Kill - - [ 13 ต.ค. 51 00:07:06 ]

ความคิดเห็นที่ 23 น้องจขกท.ครับ  ใครว่าน้อง"ไม่เอาถ่าน"ครับ? คนไม่เอาถ่านจริงๆ...มีหรือจะโพสต์ข้อความใหม่อีกครั้ง เพื่อจัดหน้าให้มันอ่านง่าย แลดูสะอาดตา??? ถามหน่อยซิ (ของเดิมในเนื้อกระทู้ก็อ่านได้สบายอยู่แล้วนะครับ แต่น้องลงทุนจัดใหม่แล้วโพสต์ซ้ำอีกครั้งให้มันดูดี เห็นมั้ย น้องเป็นคน "พิถีพิถัน" นะครับ  ขอบอก!) วัยรุ่นที่ไม่เอาถ่านจริงๆ  ทำไมเขียนข้อความยาวๆได้ โดยสะกดได้ถูกหมด ไม่มีผิดเลย แถมไม่มีคำแสลง ไม่มีภาษาเน็ตอีกด้วย จากข้อสังเกตนี้ ทำให้พี่คิดว่าน้องไม่ใช่ไม่เอาถ่านครับ แต่น้องมีปัญหา "ตามใจตัวเอง" ต่างหาก เหมือนกับว่า..น้องจะเป็นคนลงทุนทำอะไรก็ตามที่มีแรงจูงใจมากพอ น้องชอบมากพอ หรือเชื่อมั่นมากพอ น้องถึงจะทำ การเรียนต่อให้เกรดตกต่ำย่ำแย่แค่ไหน น้องไม่ชอบ ไม่เชื่อ ไม่มีแรงจูงใจที่โดนใจน้อง น้องก็ไม่ทำซะงั้น แสดงว่าน้องตามใจตัวเองสุดๆ ศิลปินสุดฤทธิ์  ทำให้ ขาดวินัย ครับ เมื่อน้องมีพื้นฐานที่ดีอยู่แล้ว น้องขาดแค่การฝึกวินัยเท่านั้นเอง dicipline หมายถึง "การบังคับตัวเองให้ทำในสิ่งที่เราไม่อยากทำ ในเวลาที่เราไม่อยากทำได้สำเร็จ" น้องฝึกข้อนี้ได้เมื่อไหร่....น้องรุ่งกว่าพี่ครับ ปล.ถ้าน้องจะถามต่อว่า..แล้วจะฝึกวินัยยังไงครับพี่ พี่มีคำตอบให้ 2 ข้อ ข้อแรก  ลุกขึ้นมาทำเองด้วยใจอิสระ เรียกว่า freewill หรือ 2 จะรอชีวิตให้เกิดวิกฤตสุดๆย่ำแย่ชนิดถ้าไม่มีวินัยก็ไม่รอด แบบนี้เรียก Cosmic functioning ครับ คือ "จักรวาลจัดสรร"ให้ เอาแบบไหนดีล่ะ จากคุณ : ผึ้งน้อยพเนจร - [ 13 ต.ค. 51 03:46:11 ]

ความคิดเห็นที่ 24 Thanks alot for every comment and 23rd thank you verymuch you give me an inspiration Thx. (sorry, I can't type Thai) จากคุณ : คนไม่เอาถ่าน - [ 13 ต.ค. 51 11:49:25 A:161.246.72.32 X:161.246.1.33 TicketID:190236 ]

ความคิดเห็นที่ 25 บิลเกตส์ ก็ไม่เอาถ่านครับ เรียนก็ไม่จบ ออกไปทำโปรแกรมบ้าบออะไรก็ไม่รู้ จากคุณ : แสนสุขสมนั่งชมวิหค - [ 13 ต.ค. 51 15:29:39 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ^^^ 55555 จริงมากๆครับคุณแสนสุขฯ โดน!!! จากคุณ : ผึ้งน้อยพเนจร - [ 13 ต.ค. 51 15:59:57 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ผมอยากจะยกตัวอย่าง ของคนที่ไม่เอาถ่าน มาเล่าสักคนหนึ่งครับ คนคนนี้ เรียนก็ห่วย พี่น้องมีะุรกิจกันทำ แต่ ตัวเองเอาแต่ เล่นเกมไปวัน เล่นกันทั้งวันไม่หลับไม่นอน เล่นจนอ๊วกแตก โดยเฉพาะ วินนิ่ง เล่นมันสารพัดเกม จนวันนึ่ง เขาก็ได้กลายมาเป็น เซียนเกม ที่เป็นเจ้าของ นิตสาร เกมเมอร์ รายสัปดาห์ เจ้าแรกที่โด่งดังสุดในไทย (- -'') ทุกวันนี้เขาบอกว่า ต้องมีเครื่องเ play station ไว้ในห้องทำงานเสมอ ไว้เล่น วินนิ่งกับเพื่อนๆหรือ พนักงานด้วยกัน และพนักงานของเขาก็ จะเป็นพวกบ้าเกม เล่นเกมออนไลน์ เยอะแยะมากมาย เพื่อเป็นข้อมมูลสำหรับ เขียนคอลั่มในนิตยสาร หึหึ ก็ลองฟังดู จากคุณ : นายโอ้นโต้น - [ 13 ต.ค. 51 17:11:51 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เป็นโรคเดียวกับแฟนเก่าเราเล้ยยย คือคิดได้นะ แต่ไม่ทำอ่ะ เพราะ..ขี้เกียจ เราก็ผิดด้วยแหล่ะ ทำให้ทุกอย่าง เค้าว่าเราตามใจเค้าจนเสียคน (- -") ปีนี้ปี 8 แล้ว ปัจจุบันบวชอยู่ สึกแล้วว่าจะกลับมาเรียนต่อให้จบ ไม่รู้แฮะว่าจะทำได้ป่าว คอยลุ้นๆ อยู่เหมือนกัน อิอิ จากคุณ : รักแรกฝังใจ - [ 13 ต.ค. 51 20:08:25 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เป็นกำลังใจให้ เราก้อขี้เกียจเหมือนกัน แต่โชคร้ายที่ไม่เคยสอบตก เพราะงั้นก้อเลยไม่เคยเปลี่ยนตัวเองได้ ทั้งๆที่รู้ว่าต้องเปลี่ยน (ทุกวันนี้ก้อยังเสียใจอยู่) แต่ตอนนี้พยายามเปลี่ยนแล้ว เพราะว่าอายุมากขึ้น สักวันก้อต้องรับผิดชอบครอบครัว ถ้าไม่เปลี่ยนตอนนี้ ถึงเวลามันจะไม่มีเวลาให้เปลี่ยน ให้พยายามอีก ลองคิดแบบนี้สิว่า ถ้าวันนี้ไม่เริ่ม พรุ่งนี้ก้อต้องเริ่ม ไม่วันใดวันหนึ่งก้อต้องเริ่ม ถ้างั้นทำไมไม่เริ่มวันนี้ แล้วก้อค่อยๆเริ่ม อย่างเช่น บอกตัวเองว่าต้องอ่านหนังสือหรือทำอะไรที่มีสาระทุกวัน อย่างเรานะ อย่างน้อยต้องพยายามหยิบหนังสือมาพลิกๆดู นิดหน่อยก้อยังดี อย่างน้อยๆก้อได้เริ่ม (เราก้อพยายามอยู่ แต่ดันมาติดพันทิปซะก่อน อิอิ) ยาวไปปะเนี่ย อย่าขี้เกียจแม้แต่จะอ่านเลยนะ เรายังไม่ขี้เกียจพิมให้เลย นานๆจะออกมาแสดงตัวซักทีนะเนี่ย ^_^ สู้สู้นะ จขกท จากคุณ : สงสัย - [ 13 ต.ค. 51 21:35:23 A:60.24.49.128 X: TicketID:189071 ]

ความคิดเห็นที่ 30 มีคนมาให้คำแนะนำและกำลังใจมากมาย เริ่มต้นได้แล้วจ้า จขกท :) จากคุณ : . (Christian Chang) - [ วันออกพรรษา 02:41:02 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เป็นเหมือนกันเลย คุณ จขกท.  รู้สึกแย่ใช่ไหมเอ่ย   คิดว่าตรงตามที่คุณผึ้งน้อยพเนจรบอกไว้นะ  คือ  เป็นพวกที่ตามใจตัวเองมากๆ  และมากที่สุด  ถ้าไม่มีอารมณ์จะทำ  ก็ไม่ทำซะอย่างนั้น  ใครจะทำไม การกระทำทุกอย่าง  จะรู้เสมอ ว่าทำแบบนี้มีเหตุผลไหม สมควรไหม ทำไปแล้วผลที่ตามมาจะเป็นยังไง   แต่สุดท้าย  ก็เลือกทำตามใจตัวเองอยู่ดีทั้งๆที่รู้ว่าผลที่ตามมาจะหายนะ  หรือแย่กว่าอีกทางที่ควรจะทำเสียอีก แล้วก็มานึกเสียใจทีหลัง   เฮ้อ... แต่ทุกปัญหามีทางออกเสมอ     ตามที่คุณผึ้งน้อยพเนจรบอกไว้นั่นแหละ  ใช้ได้แน่นอน  รับประกันเลย  คือ  อย่างแรกเลิกคิดโทษตัวเอง   แล้วหาทางแก้ไขซะ เห็นได้ว่าที่ยังมีน้อยและต้องเพิ่มเติมอย่างด่วนที่สุด  คือ  วินัย  เพราะฉะนั้น  เริ่มได้แล้วนะ ดูเหมือนจะเครียด  และทำยากใช่ไหม  คำตอบคือใช่เลย  แรกๆ มันอาจจะทำยาก  รู้สึกอึดอัด  ฝืนใจ  ขัดใจไปหมด  ก็ต้องอดทนสถานเดียว อาจจะเริ่มต้นจากการพยายามทำชีวิตประจำวันให้ลงตัวก่อน  ไม่ตามใจตัวเองเรื่อยเปื่อย  ง่ายๆก็ทำตารางเวลานั่นแหละ  เช่น  เวลานี้ๆ ตื่นนอน  ก็ทำให้ได้เหมือนเดิมทุกวัน   เวลากินต้องกิน  ช่วงไหนจะอ่านหนังสือ  ก็พยายามอ่านเวลาเดิมให้ได้  พยายามเข้าเรียนให้บ่อยขึ้น  ไม่ใช่หวัง A  อย่างเดียว  แต่ยังประหยัดเวลาที่จะอ่านช่วงสอบให้น้อยลงได้ด้วย     เวลาพักผ่อน เล่นเกมก็ยังมีได้แต่ไม่ตลอดเวลาที่นึกอยากทำเหมือนก่อนแค่นั้น   คุณจขกท.ยังเรียนอยู่ ภาระไม่มีมากมาย  จัดเวลาได้อยู่แล้ว ท่องไว้ๆ  เพื่ออนาคต สู้ๆ นะคะ  เป็นกำลังใจให้ จากคุณ : เคยเป็นมาก่อน (หนอนกลม) - [ วันออกพรรษา 06:16:06 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ยังดีที่รู้ตัวครับ มีอีกหลายคนที่ไม่รู้ จากคุณ : LunaticNeko - [ 18 ต.ค. 51 15:36:18 ]

ความคิดเห็นที่ 33 เราก็เป็นแบบเดียวกับเจ้าของกระทู้เลย วันนี้เช็คดูเกรดแล้วเจอข่าวไม่ค่อยดี ได้เลี้ยงน้องหมา (ทั้งๆ ที่ไม่ได้อยากเลี้ยงเล้ยยยย) ด้วยเพราะว่าเป็นวิชาเอกเลยส่งผลทำให้ต้องเรียนซ้ำ ตารางที่วางวิชาไว้รวดหมดเลยค่ะ รู้สึกแบบ มึนๆ ทำอะไรไม่ถูกเลย มันเบลอๆ ตอนนั้นหิวนิดๆ ด้วยกะว่าดูเกรดเสร็จก็จะไปหาอะไรกิน พอเห็นเกรดแล้วเลยแบบ หายหิวเลย ทำอะไรไม่ถูก สองสามชั่วโมงแรกเราได้แต่นั่งโทษตัวเอง ว่าเราพลาดอะไรตรงไหน โทษตังเองว่าทำไมเราไม่พยายามอีกนิด เขียนตอบดีๆ อีกสักข้อสองข้อคงได้เลี้ยงแมวแทน จะได้ไม่ต้องเรียนซ้ำ ตอนเค้าไปติวกันทำไมไม่ตั้งใจอ่าน ทำไมมัวแต่วาดรูปเล่น ทำไมมัวแต่ฟุบหลับ และอีกสารพัดทำไมๆๆ ในใจตอนนั้นกลัวไปหมดเลยค่ะ ตามประสาคนไม่มีประสบการณ์ บวกกับคิดมากด้วย กลัวเรียนไม่จบสี่ปี กลัวหางานทำไม่ได้ เกรดก็ไม่สวยหรูเหมือนเพื่อนในเอก รู้สึกว่าทำอะไรก็ไม่มั่นใจ เราดูด้อยค่าขนาดนั้นเลยหรอ เราเองโดยพื้นฐานก็เป็นคนขวนขวาย หนังสือดีๆเกี่ยวกับวิชาภาคก็พยายามหามาอ่าน ซีร๊อกซ์มา ชี๊ทก็สรรหามา ก็เอามาแบ่งเพื่อน เพื่อนก็แบบ โห...อินี่ดูเนิร์ดจัง หามาอ่านอะไรเยอะแยะ เหมือนกับว่า มีหนังสือเยอะแยะมันอุ่นใจ...แต่ไม่อ่าน ไม่ทำ--" เราเองก็ไม่ใช่เด็กเที่ยวอะไรนะ แต่เพื่อนเราหลายคนเที่ยวเก่งมาก แต่เค้าก็จัดการเวลาเค้าได้ ผลการเรียนก็ออกมาดีมากๆ กันด้วย เรารู้แล้วล่ะว่าเราเป็นอะไร จนมาเจอกระทู้นี้ ตอนแรกเราก็ยังไม่ชัวร์ เราคิดว่าเราอ่านเยอะแล้ว หรือหัวเราไม่ดีเอง พอมาเจอแต่คนเก่งๆ เลยเป็นแบบนี้ เราขาดวินัย เราไม่พยายามเต็มที่เอง เรามีนิสัยแบบเจ้าของกระทู้เลย ติดเล่น เรื่อยๆ ถ้าไม่ชอบ ก็จะไม่ทำ ต่อต้านสุดๆ ทั้งๆที่ชีวิตเราจริงๆ จะเจอแต่สิ่งที่ชอบหมด ก็คงเป็นไปไม่ได้ ต่อไปนี้เราจะพยายามสร้างวินัยให้ตัวเองมากขึ้น อ่านมากขึ้น ทำความเข้าใจมากขึ้น จริงๆ ก็แอบนึกกลัวอีกว่าจะกลับไปเป็นแบบเดิมมั๊ย จะไม่อดทนมั๊ย เราจะพยายามให้ถึงที่สุดแล้วกันนะคะ แล้วมาดูกันว่าเทอมหน้าจะเป็นยังไง.... ดีใจจังเลยได้มาเจอกระทู้นี้ เลยขออนุญาตเก็บลงคลังกระทู้ไว้เลยนะคะ จากคุณ : lavacances - [ วันปิยมหาราช 00:29:11 ]