เรื่องก็คือเรามีแฟนที่คบกันมาได้เกือบๆปี สำหรับตัวเราแล้วการคบแล้วก็ได้มีเขาเป็นแฟนเป็นสิ่งที่มีความสุขมาก เรารักเขามากพยายามทำตัวเป็นแฟนที่ดีในแบบของเรามาตลอด คอยดูแลห่วงใยเอาใจใส่เขาในทุกๆเรื่อง งานที่เขาทำค่อนข้างจะเสี่ยงอันตรายเราก็คอยเป็นห่วงอยู่เคียงข้างให้กำลังใจเรื่อยมา เขาเคยบอกว่าอยู่กับเราแล้วมีความสุขและเราก็ดีกับเขามากกว่าใครๆ แต่ระยะหลังนี้เราทะเลาะกันบ่อย จริงๆคือไม่อยากเรียกว่าทะเลาะค่ะ เพราะเวลาเขาหงุดหงิดใส่เราไม่เคยเถียงหรือตอบโต้ด้วยอารมณ์เลย ได้แต่พูดกับเขาเพราะๆดีๆเพื่อให้เขาอารมณ์เย็นลง ช่วงที่เราเจอหน้าอยู่ด้วยกันจะไม่เคยมีปัญหาค่ะ แต่จะมีปัญหาตอนที่อยู่ห่างแล้วโทรคุยกัน เขามักจะว่าเราพูดอะไรโดยไม่คิด คำพูดเรามักทำให้เขาเครียดทุกครั้ง ถึงแม้ว่าจะพูดเพราะห่วงใยก็ตาม เวลาที่เขาโมโหก็มักจะตะคอกใส่แสดงความหงุดหงิดใส่เราอย่างเต็มที่ โดยที่เราเป็นฝ่ายตั้งรับแล้วพยายามทำให้อารมณ์เย็น เราบอกรัก บอกคิดถึงเขาอยู่บ่อยๆ เคยคิดว่าเป็นสิ่งที่ดีเพราะอยากให้เขารู้ความรู้สึก เขาก็ว่าเขาไม่ได้โง่ขนาดที่จะไม่รู้ว่าเรารักเขา แต่ไม่ต้องบอกกันบ่อยๆ เวลาเขาเดือดร้อนเราก็มักจะให้ความช่วยเหลือเท่าที่จะทำได้ เราทำเต็มที่เพื่อเขาเสมอ แม้บางครั้งมันจะเกินกำลังแต่เราก็ทำให้โดยไม่เคยปริปากบอกว่าเราก็เหนื่อยไม่น้อยไปกว่าเขาเลย เขามักจะบอกเลิกในหลายๆครั้งที่เราทำให้เขาหงุดหงิดมากๆ แต่เราก็พยายามที่จะพูดคุยกับเขาให้เข้าใจถึงสิ่งที่เราทำ ก็ผ่านมาได้เรื่อยๆ เรารู้ว่าเขาหงุดหงิดง่าย แต่พอเขาหายโมโหแล้ว ก็จะไม่เก็บเรื่องเดิมๆมาคิดอีก ซึ่งก็เป็นสิ่งที่ดีเพียงแต่ต้องให้อารมณ์เย็นก่อน และวันนี้ก็เป็นอีกครั้งที่คำพูดของเราทำให้เขาหงุดหงิดอีก เขาก็บอกว่าสิ่งที่เราได้ช่วยเหลือมันเป็นแค่สิ่งของ แต่มันไม่มีความรู้สึกร่วมไปด้วย เราไม่เคยทำให้เขาสบายใจได้เลยสักครั้งเวลาเขามีปัญหา มีแต่ทำให้เครียดยิ่งกว่าเดิมเหมือนตอกย้ำปัญหาเขา เราฟังแล้วก็ได้แต่ร้องไห้เพราะว่าที่เราทำทุกอย่างมันทำออกมาจากใจจริงๆ แต่เขากลับไม่รู้สึกถึงใจของเรา ความรักของเรา เราได้แต่พูดขอโทษที่ทำให้เครียด ถามว่าเราโกรธเขามั้ยกับคำพูดที่เขาพูดกับเรา คำตอบคือเราไม่เคยโกรธเขาเลยสักครั้ง เพราะเรารู้ว่าผู้ชายคนที่เรารักเป็นคนแบบไหน เขามักแสดงความโกรธเกรี้ยวแต่ในใจเขาเจ็บปวดมากแค่ไหนเรารู้สึกได้ เขาอ่อนไหวกับคำพูดเล็กๆน้อยๆ อ่อนไหวกับสิ่งที่เราทำไปโดยไม่คิดให้ดีก่อน มีอยู่ครั้งนึงเขาไม่สบายมากจะไปโรงพยาบาล เราก็เลยโทรหาเพื่อนเขาบอกว่าถ้าว่างให้ช่วยเข้าไปดูหน่อยเพราะตัวเราต้องไปต่างจังหวัดและเราก็รู้ว่าเขาไม่มีใครแม้แต่ญาติๆ แต่เราไม่ได้บอกให้ตัวเขารู้ว่าเราโทรหาเพื่อนเขา พอเขารู้ก็โกรธมาก เขาบอกว่านี่ล่ะที่เราทำไปโดยไม่คิด ตัวเขารู้ดีว่าควรโทรหาใคร ใครว่างตอนไหน เพราะพวกนั้นคือเพื่อนเขา การที่เราโทรไปมันทำให้ต้องไปรบกวนเพื่อนเขาหรือเปล่า ทั้งๆที่รู้ว่าคือความเป็นห่วงของเราแต่มันก็คือการไปรบกวนคนอื่น เราก็สัญญาว่าจะไม่ทำแบบนั้นอีก จนมาถึงวันนี้คำพูดของเรามันก็ทำให้เขาเครียดอีก เราเหนื่อยแต่เราก็ยังไม่คิดอยากเลิกกับเขา เราควรทำยังไงดีคะ รักเขาให้น้อยลง ทำดีกับเขาให้น้อยลง หรือว่ายังไงดี อะไรคือจุดที่มันพอดีระหว่างเราสองคน ไม่ว่าอะไรก็ตามเราพร้อมที่จะทำทุกๆอย่างที่จะรักษาความสัมพันธ์ครั้งนี้เอาไว้ ขอบคุณที่สละเวลาเข้ามาอ่านค่ะ
จากคุณ :
baby
- [
วันออกพรรษา 21:37:40
A:222.123.160.232 X: TicketID:190609
]
ขอคำแนะนำเรื่องการทำตัวเป็นแฟนที่ดีค่ะ
..ใจร้ายจังเลยเนอะ
