ความคิดเห็นที่ 1  ไม่ทราบครับ  ตอนเกิดไม่ได้คิดไว้   ไม่ได้ถามคนที่ทำให้ผมเกิดไว้ด้วย รู้แต่ว่า  เกิดมาแล้วก็ต้องทำตัวให้มีประโยชน์ที่สุด  ใช้ชีวิตให้มีความสุขที่สุดก็แค่นั้นคับ  แทนที่จะถามว่าเกิดมาเพื่ออะไร   ไม่ลองเปลี่ยนคำถามดูว่าจะใช้ชีวิตให้มีความสุขที่สุด และมีคุณค่ามากที่สุดได้อย่างไร คำถามแรกถามไป ยังไงมันก็ไม่มีข้อสรุปหรอกคับ  ร้อยคน ร้อยความเชื่อ ร้อยความคิด  แต่คำถามหลังอะ  คุณหาคำตอบด้วยตัวเองได้นะ จากคุณ : deepthink - [ 19 ต.ค. 51 03:47:29 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ควรจะถามตัวเองว่าคุณเกิดมาเพื่อใครมากกว่าครับ พ่อแม่ คนที่คุณรัก คนเราเลือกเกิดไม่ได้แต่เลือกที่จะเป็นได้ เป็นในสิ่งที่คุณอยู่แล้วมีความสุข :) จากคุณ : ตี๋น้อยคับ - [ 19 ต.ค. 51 03:47:37 ]

ความคิดเห็นที่ 3 แล้วคิดฆ่าตัวตายด้วยหรือเปล่าเนี่ย เพราะเราเคยเป็นแบบนี้เหมือนกันตอนเด็กๆ เลยเข้าใจ จขกท นะว่ารู้สึกยังไง คือคนเราไม่จำเป็นต้องหาคำตอบให้กับชีวิตทุกเรื่องหรอกค่ะ เพราะคำถามบางอย่างมันก็ไม่มีใครรู้คำตอบที่แท้จริง เว้นที่ว่างให้กับความไม่รู้ และใช้ความศรัทธา ความเชื่อเป็นเครื่องนำทางบ้าง ไม่อย่างงั้นชีวิตหนูก็จะฟุ้งซ่านและหาความสุขไม่ได้ และอย่าได้คิดว่าการตายจะเป็นคำตอบที่ดีที่สุด ตายไม่ได้แปลว่าจบ แต่อาจจะหมายถึงการเริ่มต้นที่แย่กว่าก็ได้ ฉะนั้นจงอย่าได้เสี่ยง ตอนเกิดเลือกไม่ได้ก็จริง แต่ไหนๆ ก็เกิดมาแล้ว ก็เลือกเอาตามสบายเลยค่ะ ว่าอยาก "อยู่" เพื่ออะไร ปล. ถ้าไม่ลืมตาขึ้นมา ก็จะยังเป็นผู้ไม่ตื่นอยู่นั่นเอง จากคุณ : Im onair - [ 19 ต.ค. 51 04:17:55 ]

ความคิดเห็นที่ 4 จะพยายามตอบคำถามของหนูนะจ๊ะ คนเราเกิดมาเพื่ออะไรคะ? ^^^ รู้ไหมว่าคำถามของหนู เป็นคำถามยิ่งใหญ่มาก ที่มนุษยชาติใฝ่หาคำตอบกันมาเป็นพันๆปี WHY ARE WE HERE ON EARTH? ถ้าหนูไปถามกระต่ายรัฐเวอร์มอนท์ เขาจะตอบว่า "เกิดมาเพื่อกระจึ๊กๆๆๆ" ถ้าหนูไปถามนักเศรษฐศาสตร์ เขาจะตอบว่า "เกิดมาเพื่อบริโภค" ถ้าหนูไปถามนักทุนนิยม เขาจะตอบว่า "เพื่อจะร่ำรวย" ถ้าหนูไปถามศิลปิน เขาจะตอบว่า "เพื่อสร้างงานศิลปะรับใช้ชาวโลก" ถ้าหนูไปถามนักเคลื่อนไหว เขาจะตอบว่า เพื่อรับใช้มวลชน" ถ้าหนูไปถามนักการเมือง เขาจะตอบว่า "เพื่อจะเป็นนายก" ถ้าหนูไปถามเจ๊เกียว เจ๊จะตอบว่า "เพื่อพลีชีพให้ผู้โดยสาร"(อย่าทำเป็นเล่น เจ๊เกียวตอบป๋าสอแบบนี้เจงๆ) ถ้าหนูไปถามวอร์เรน บัฟเฟต์ เขาจะตอบว่า "เพื่อกลับใจบิลเกตส์" ถ้าหนูไปถามสตีฟ จ๊อบส์ เขาจะตอบว่า "เพื่อแก้แค้นแอปเปิ้ล" ถ้าหนูไปถาม Dr.Martin Luther King JR. เขาจะตอบว่า "เพื่อช่วยเหลือผู้อื่น" ถ้าหนูไปถามท่านมหาตมะคานธี ท่านจะตอบว่า "เพื่อปลดปล่อยอินเดียด้วยหลักอหิงสา" ถ้าหนูไปถามชาวคริสต์ เขาจะตอบว่า "เพื่อรับใช้พระเจ้า" ถ้าหนูไปถามชาวพุทธ เขาจะตอบว่า "เพื่อนิพพาน" สรุป ถ้าหนูไปถามคนเดินดินกินข้าวแกงที่มีกิเลสต่างกัน ปูมหลังไม่เหมือนกัน เป้าหมายคนละเรื่องกัน หนูก็จะได้คำตอบต่างกัน  จนหนูเวียนหัวและตูละมึลล เช่นนี้แล ดังนั้น คำถามที่ยิ่งใหญ่ อมตะ และไร้กาลเวลาเช่นนี้ จึงต้องตอบด้วยธรรมะ เพราะธรรมะไม่ได้หมายถึงคัมภีร์บาลีเล่มใหญ่ที่อ่านเข้าใจยาก แต่"ธรรมะที่แท้" หมายถึง "ธรรมชาติ" นี่เองครับ ธรรมชาติของการเกิด การตาย การเวียนว่าย การเกิดใหม่ ซึ่งเป็นไปตามหลักธรรมชาติที่สุด เพราะฉะนั้น คำตอบว่า...คนเราเกิดมาทำไม? ตอบตามหลักธรรมชาติที่สุด..คือ.. หน้าที่หลักของการที่เราเกิดมา ก็เพื่อเรียนรู้บทเรียนชีวิต แล้วเติบโต จนกว่าจะถึงที่สุดของการโตของเรา เท่ากับจบบทเรียนชีวิตครบทุกหลักสูตรแล้วจ้ะ ถือว่าจบ cycle สมบูรณ์ สุดท้ายก็ต้องตาย แล้วจะทำทุกอย่างไปเพื่ออะไรคะ? ^^^ เพราะหนูเข้าใจผิดไงครับ ว่า การตาย=การจบของทุกสรรพสิ่ง ซึ่งที่จริงไม่ใช่เลยครับ   คนที่คิดว่าการตายคือจุดจบของทุกสิ่ง จะแสดงปฏิกิริยาไม่พ้น 2 แบบ แบบแรกคือแบบหนู  มองไม่เห็นความหมายของการ"ทำอะไรไปเพื่ออะไร" แบบ 2 คือแบบคนที่"กอบโกยทุกอย่างเพื่อให้ตัวสบายที่สุดก่อนตาย" ้ถ้าหนูไม่เชื่อพี่ว่าการตายไม่ใช่จุดจบ...งั้นพี่จะพาหนูมานั่งตรงชานหน้าบ้านนะ ...แล้วให้หนูสังเกตใบไม้จากต้นไม้... หนูคิดว่าเมื่อใบไม้งอกออกมาจนผลิใบเขียวเต็มที่ แล้วก็รอวันโรยรา จนสุดท้ายก็ปลิดออกจากขั้ว  ใช่หรือไม่? ไม่ใช่ครับ...ใบไม้ที่หลุดจากขั้วเขาไม่ได้จบ"การเดินทางของชีวิตใบไม้"แค่นั้น เขาจะหล่นลงบนพื้นดิน เน่าเปื่อยและเป็นอาหารให้แก่หน้าดินต่อไป ใช่ไหมครับ? นั่นแหละที่เรียกว่าธรรมชาติ หนูไม่ได้ตั้งใจจะถามเพื่อกวนประสาทนะคะ แต่หนูอยากรู้จริงๆ อยากรู้ ในแง่ของมนุษย์เดินดินทั่วไป ี่ไม่ใช่เอาคำสอนตามหลักธรรมะมาอ้างอิง ^^^ ถ้าหนูสนใจในกระบวนการธรรมชาติ หนูจะเข้าใจชีวิตครับ ว่าคนเราเกิดมาทำไม หนูไม่ต้องอ่านธรรมะก็ได้นะจ๊ะ แค่ตื่นตาตื่นใจและใส่ใจในธรรมชาติรอบตัวเท่านั้น.. ว่า..ฝนตกเพราะอะไร น้ำฝนไปไหน ไปทำปฏิกิริยาอะไร กับสิ่งใด เอาหินโยนลงน้ำ ทำไมน้ำกระเพื่อม กระเพื่อมแล้วไปไหนต่อ.... ธรรมะมันน่าเบื่อ หนูไม่เข้าใจ... และไม่อยากได้ยินค่ะ ทำไมถามใครแล้วก็ชอบยกธรรมะมาอ้าง ...นอกจากธรรมะแล้วมันไม่มีอะไรที่จะใช้ตอบคำถามนี้ได้เลยหรือคะ? ^^^ ในธรรมชาติ จะมีคำตอบของชีวิตทุกประการที่หนูอยากรู้ครับ ทำไมต้องอยู่นานๆด้วย? ^^^ มนุษย์มักกลัวตายเสมอ บางงทีไมไ่ด้อยากอยู่นานเพราะ"รักชีวิต" แต่เพราะ "กลัวตาย" เลยพยายามจะยื้อให้อยู่นานๆ โดยลืมไปว่า.. ไม่สำคัญหรอกว่าเราจะอยู่นานแค่ไหน แต่สำคัญที่ว่าเราอยู่อย่างไรต่างหาก พี่ไม่เชื่อว่าคำตอบอันยืดยาวของพี่จะช่วยหนูได้  แต่อย่างน้อยก็ได้ตอบข้อข้องใจหนูบ้าง หากมีคำตอบเพิ่มเติม  กรุณาส่งจดหมายมาที่ "มาลัยไทยรัฐ" นะจ๊ะ เพราะพี่ถนัดกระทู้ชมพู  ไม่ถนัดกระทู้ชีวิตจ้ะ Nice to talk to you. Amen แก้ไขเมื่อ 20 ต.ค. 51 00:23:52 จากคุณ : ผึ้งน้อยพเนจร - [ 19 ต.ค. 51 04:40:30 ]

ความคิดเห็นที่ 5 มีคนอินเดียท่านหนึ่งเคยพูดว่า "Life in itself has no meaning. Life is an opportunity to create meaning." จากคุณ : ซีโร่ - [ 19 ต.ค. 51 05:30:56 A:71.58.71.166 X: TicketID:087715 ]

ความคิดเห็นที่ 6 พี่ผึ้งตื่นเช้า หรือ ยังไม่นอนเนี่ยะ o_O ตอบเจ้าของกระทู้ รู้ไม่ได้เหรอว่าตัวเองเป็นใครอ่า แหะๆ เค้าอยากรู้จัก สำหรับเรา เราว่า คนเราอะ มันเกิดมาเพื่อดำรงเผ่าพันธุ์เนี่ยะแหละ สัตว์แต่ละอย่างเลือกไม่ได้หรอก แต่มันเกิดมาเป็น 1 ในเผ่าพันธุ์นั้นแล้วไง ถ้าเอาจริงๆก็คือ เกิดมาเพื่อไม่ให้เผ่าพันธุ์ของเราสูญพันธุ์ไป แต่ไหนๆก็เกิดมาแล้ว ก็อยากใช้ชีวิตให้มันเต็มที่ เราไม่อยากเกิดมาแค่ "ดำรงเผ่าพันธุ์" จริงๆหรอก?​ จริงอยู่ว่าเกิดมาต้องตาย แต่โลกนี้มันจะไม่เหลืออะไรให้เราพิศมัยและอยากทำอะไรสักอย่างบ้างเหรอคะ -ยังไงก็มีเพื่อน มีญาติพี่น้อง คนเราเกิดมามันต้องมีใครสักคนแหละ ที่อยากพูดคุย คงไม่โดดเดี่ยวขนาดนั้นหรอกน่า?   - ยังไงก็ต้องมีอะไรที่อยากทำมั่ง อะไรที่ถ้าตายไปจะทำไม่ได้ วันนี้หาไม่เจอก็ใจเย็นๆก่อนก็ได้มั้งคะ อาจเป็นแค่ ต้นไม้หน้าบ้านใครจะดูแล ละครเรื่องโปรดจะมาแล้วจะอดดู พอคิดแบบนี้ก็น่าจะมีกำลังใจต่อไปแล้วนา...ส่วนเป้าหมายชีวิตอะ ค่อยๆหาไปก็ได้ ตอนนี้ทำตัวเองให้แจ่มใส เดี๋ยวของพรรค์นั้นมันก็ตามมาเองแหละ? จากคุณ : pankee - [ 19 ต.ค. 51 06:14:55 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ...คุณผึ้งน้อยตอบได้สุดยอด มิเสียแรงที่เปนสมาชิกชมรมเล้ยให้ตายยยยย จากคุณ : เหมียวออก้า (orcahappy) - [ 19 ต.ค. 51 07:07:17 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ขอบคุณทุกคนค่ะ ได้มานั่งอ่านความคิดเห็นและพยามตีความไปเรื่อยๆอย่างนี้เหมือนได้ทบทวน และเรียบเรียงความคิดตัวเองดูใหม่ จริงๆแล้วก็คงเหมือนที่คุณ Im onair ว่า บางที...หนูก็คงจะตื่นแล้วเหมือนกะคนอื่นๆนั่นแหละ แต่แค่ไม่ยอมลืมตาเฉยๆละมังคะ คำถามว่าอยู่เพื่ออะไรตอบง่ายกว่ามากเลยค่ะ แต่ถ้าวันนึง... สิ่งที่เราต้องการจะ"อยู่"เพื่อมันได้หายไป เราก็ต้องหาใหม่ไปเรื่อยๆเหรอคะ? ทำไมเราไม่หยุดหาแล้วก็จากไปเองละคะ... จะหาให้เหนื่อยทำไม? บางที... หนูอาจจะแค่อยากจะเข้าใจ ว่าทำไมคนบางคนถึงพยามอย่างยิ่งที่จะใช้ชีวิตอยู่ ทั้งที่เป็นสภาวะหรือสถานการณ์ที่ไม่น่าอยู่เอาเสียเลย ชอบที่คุณผึ้งน้อยพเนจรบอก... สำคัญที่ว่าเราอยู่ยังไงมากกว่านานแค่ไหน แต่ทำไมคนบางคนยังทนทรมานอยู่ได้ทั้งๆที่ถ้าตายไปก็จบแล้ว ไม่ต้องเจ็บต้องปวดอีกต่อไป ต้องทำขนาดนั้น ต้องทนขนาดนั้น...ไปเพื่ออะไรคะ? พอดีกว่าค่ะ ยิ่งคิดก็ยิ่งมีคำถาม... และคงไม่มีใครอยากสนใจเรื่องราวซ้ำๆซากๆแบบนี้หรอกเนอะ มาอ่านซ้ำดูของตัวเองแล้วเหมือนหนูยังเถียงข้างๆคูๆ ถามอะไรซ้ำไปซ้ำมาอยู่นั่นแหละ.... หนูไม่ค่อยฉลาด อ่านจับใจความไม่ค่อยจะเก่งแถมชอบเอาอคติส่วนตัวใส่ไปในความที่ตัวเองตีออกมาเสียเยอะ สรุปสั้นๆได้ว่า เราเกิดมาเพื่อค้นหาว่าเราเกิดมาทำไมนี่เอง ฮา... หวังว่าหนูคงจะอยู่ถึงวันที่ตัวเองจะได้รู้คำตอบจริงๆก็แล้วกัน ขอบคุณทุกความเห็นอีกครั้งนะคะที่ช่วยทำให้มุมมองของหนูกว้างขึ้นไปอีกหลายสิบองศาเลยละค่ะ ปล. ถึงคุณ pankee ถ้าได้รู้จักแล้วจะปวดหัวเอาได้นะคะ ^^ จากคุณ : จขกท. ขอหลับต่ออีกนิดนะคะ^^ - [ 19 ต.ค. 51 09:04:27 A:141.7.150.30 X: TicketID:148663 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เกิดมาเพื่ออะไร อย่าไปหาคำตอบเลยค่ะ.... คิดว่าจะทำชีวิตแต่ละวันที่ยังต้องหายใจอยู่ ให้มันเป็นยังไงดีกว่า... เพราะวันนี้เราก็ยังไม่ตาย...หรือจะฆ่าตัวตาย มันก็น่าจะยุ่งยากนะคะ ถ้าถึงเวลาที่จะตาย มันก็ตายเองแหละ.... วันนี้ เลิกคิดถึงตัวเองน้อยลงนิดนึง มองดูคนอื่นรอบๆข้าง ที่เค้าแย่กว่าเรา ตรงไหนหยิบยื่น ความช่วยเหลือให้เค้าได้บ้าง ก็ทำค่ะ ทำไม่ได้ด้วยเงิน ก็ทำด้วยแรงกาย ก็ได้ค่ะ แล้วก็ไม่ต้องไปคิดว่า ทำเพื่อให้ได้บุญ หรืออะไร คิดแค่ว่า ถ้าเราทำแล้วเค้ามีความสุขขึ้นก็ทำ การอยู่กับตัวเอง แล้วคิดหาเหตุผลเรื่องต่างๆ จริงๆมันดีนะคะ ถ้าเราคิดเป็น แต่ถ้าคิดแล้ววนเวียน หาคำตอบไม่ได้ อย่าไปคิดเลยค่ะ จากคุณ : robinpig - [ 19 ต.ค. 51 09:12:07 ]

ความคิดเห็นที่ 10 "Life in itself has no meaning. Life is an opportunity to create meaning." จากคุณ : ซีโร่ ^^^ WOW!!!!!!!!!!!!!!!! ยังไม่ไ่ด้นอนเลยคร้าบคุณ Pankee  ฝนตกตอนเช้านี่โรแมนติกที่ฉุด คุณเหมียวออก้า..ที่บ้านฝนตกหนักมั้ยครับ ปล.หนูจขกท.ครับ  การตายไม่ใช่จุดจบ ถึงหนูตายวันนี้ วงจรชีวิตไม่ได้จบง่ายๆนะครับ การบ้านที่หนูหลีกเลี่ยงที่จะทำ  บททดสอบที่รออยู่แล้วหนูดันลาออกซะดื้อๆ ไม่ไ่ด้หายไปไหนนะครับ  เหมือนเราเก็บหน่วยกิตไม่ครบ แถมสอบตกติดร. ตามนั้นนิ แก้ไขเมื่อ 19 ต.ค. 51 09:19:17 จากคุณ : ผึ้งน้อยพเนจร - [ 19 ต.ค. 51 09:17:05 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เวลาเราเกิดฟิลเดียวกับ จขกท เสนอให้ฟังเพลงนี้ค่ะ แล้วจะเศร้า บ้า ไปเลย จริงนะคะ โยชิกิแต่งมาได้ชวนให้ตายมาก 555+ เรื่องบางเรื่องในชีวิต อย่าไปค้นหาค่ะ ถ้าสติปัญญาและวุฒิภาวะยังไม่ถึง ไม่ได้ด่านะคะ คือเราเคยถามคำถามนี้กับตัวเอง จนเป็นโรคซึมเศร้า พาลจะไม่เรียนเอาดื้อๆ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : Florentyna - [ 19 ต.ค. 51 09:32:17 ]

ความคิดเห็นที่ 12 แหม  พี่อยากแนะนำให้หนูอ่านเรื่อง อิคิงามิ สาส์นสั่งตาย จริงๆ แล้วหนูจะรู้ว่าชีวิตคนเรานั้น แม้เพียง 1 วินาที ก็สำคัญยิ่ง ไม่มีประโยชน์ที่จะหาคำตอบว่า เกิดมาทำไม เพราะไม่มีใครตอบได้ และเสียเวลาเอามากๆที่จะหมกมุ่นกับเรื่องนั้น ในเมื่อมันไม่ได้ทำให้อะไรๆในชีวิตเราดีขึ้น จริงไหมคะ และหากว่าชีวิตของหนูได้เคยทำประโยชน์ให้แก่ผู้อื่น ไม่ว่าจะคนหรือสัตว์ก็ตาม พี่ว่าหนูน่าจะมองเห็นความหมายของการมีชีวิตอยู่ขึ้นบ้างก็ได้นะคะ จากคุณ : Lakesidemile - [ 19 ต.ค. 51 09:32:50 ]

ความคิดเห็นที่ 13 คำถามที่ว่า คนเราเกิดมาทำไม คนเราเกิดมาเพื่ออะไร แล้วพ่อแม่เราเป็นใคร มนุษย์คนแรกมาจากไหน แล้วจักรวาลกำเนิดขึ้นได้อย่างไร ใครเป็นคนสร้างสิ่งมีชีวิต คนเราตายแล้วไปไหน ชีวิตหลังความตายมีจริงหรือไม่ ผีมีตัวตนมั๊ย ทำไมเราต้องมีศาสนา ทำไมเราต้องทำสงครามกันด้วย และทำไมชีวิตเราต้องเป็นอย่างนี้ และอีกหลายๆคำถามพวกนี้ มันมีอยู่ในใจคนเราทุกคนนะ แล้วแต่ละคนก็ค้นหาคำตอบแตกต่างกันไป แล้วคำถามพวกนี้ นักวิทยาศาสตร์ ก็คิดว่ามันเป็นคำถามที่ยิ่งใหญ่ ค้นหาคำตอบที่เป็นเรื่องเป็นราว ศิลปินก็มีคำตอบในแบบของตนเอง ศาสนาก็มีคำตอบในแบบของศาสนา เหมือนกับคุณผึ้งน้อยพเนจร กล่าวไว้คือ ทุกคนก็พยายามค้นหาคำตอบ แล้วก็ได้คำตอบที่แตกต่างกันไป มันก็คงขึ้นอยู่กับว่าเราไปถามใคร ณ.เวลาใด ยุคสมัยไหน รวมทั้งตัวเราด้วย เราถามตัวเองวันนี้ก็ตอบอย่างหนึ่ง และเราถามตัวเองในอีกสิบปีข้างหน้าคำตอบที่ได้ ก็อาจจะต่างกันไป คนที่ไม่เคยมีคำถาม และไม่เคยค้นหาคำตอบ ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่เคยสงสัยอะไรเลยนะ เพียงแต่เขาพอใจในสิ่งที่เป็นไปในชีวิตแล้ว และมีข้อสงสัยในด้านอื่นๆที่เขาสนใจมากกว่านี้ต่างหาก คำถามแบบนี้ อาจจะไม่มีคำตอบที่ตายตัวสำหรับบางคน และอาจจะมีคำตอบที่ลงตัวสำหรับบางคน หนูอาจจะอยุ่ในช่วงเวลาสับสน อยู่ในช่วงเวลาค้นหา มันไม่แปลกเลยที่เราจะมีคำถามพวกนี้ในใจ และก็เป็นการดี ที่เราจะไม่เชื่อใครง่ายๆ และหยุดหาคำตอบเหล่านี้ทันที การค้นหาคำตอบพวกนี้อาจจะดูไรสาระนะ แต่บางทีมันก็ทำให้เราได้รู้จักตนเอง ได้ค้นพบคำตอบที่ยิ่งใหญ่ในชีวิต ว่าเราจะวางแผนอนาคตต่อไปอย่างไร ถ้าเราไม่มีอดีต แล้วเราจะมีอนาคตได้อย่างไร ถ้าเราไม่มีที่มา แล้วเราจะเดินหน้าต่อไปได้อย่างไร คำตอบที่ดี มันอยู่ที่เราจะตัดสินใจเชื่อและเลือกคำตอบไหนให้ตนเองมากกว่า เมื่อเรารู้ที่มาของตนเอง เราก็จะใส่คุณค่าของคำตอบนั้นให้ตนเอง และพร้อมจะก้าวต่อไปในอนาคต ถ้าหนูคิดว่าที่มาของหนู เกิดมาเพื่อเป็นนักวิทยาศาสตร์ที่ยิ่งใหญ่ แน่นอนหนูย่อมพาตนเองไปสู่จุดหมายนั่นแน่นอน แล้วถ้าหนู คิดว่าตนเองเกิดมาเพื่อเป็นที่รักของใครสักคน เราก็คงจะรักคนนั้นไปจนตาย แต่ถ้าเราคิดว่า เราไม่ได้เกิดมาเพื่อใครเลย ไม่ได้เกิดมาเพื่อทำอะไรด้วย เราต้องการแค่ความสุขเท่านั้น แน่นอนหนูย่อมจะไม่สนใจคนอื่น นอกจากทำให้ตนเองมีความสุขเพียงแค่นี้ก็พอแล้ว คำตอบอาจจะไม่ได้เกิดขึ้นวันนี้ พรุ่งนี้ แต่การถามคนอื่นมากๆเป็นสิ่งดีนะ เรียนรู้คำตอบจากคนอืน แล้วก็หาแนวทางของตนเองต่อไป คนที่มีคำถามให้ตนเองเสมอ จะเป็นคนที่ไม่ปล่อยชีวิตให้ล่อยลอยไปวันๆ เพราะเมื่อค้นพบคำตอบแล้ว คำตอบชีวิตนั้นจะเป็นเหมือนจุดหมายปลายทางให้เราได้ก้าวเดินต่อไปนะคะ จากคุณ : ..ฟ้าใส.. - [ 19 ต.ค. 51 09:34:50 ]

ความคิดเห็นที่ 14 Part 2/4 ค่ะ จากคุณ : Florentyna - [ 19 ต.ค. 51 09:35:02 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เกิดมาเพื่อเรียนรู้ครับ ตราบใดที่ยังรู้ไม่จริง ยังสำรวจตัวเองไม่ได้ ก็ยังดับทุกข์ไม่ได้ ก็ยังต้องเกิดใหม่ให้เรียนรุ้อยู่เรื่อยๆครับ โอ้ วัฎสังสาร จากคุณ : จันทร์กุมลัคนา - [ 19 ต.ค. 51 09:35:52 ]

ความคิดเห็นที่ 16 Part 4/4 ค่ะ จากคุณ : Florentyna - [ 19 ต.ค. 51 09:38:22 ]

ความคิดเห็นที่ 17 อยากให้กิ๊ฟคห.5สุดๆค่ะ  เอา ไปเลย   สั้นๆค่ะ เกิดมาเพื่อตายไปค่ะ   เรามองว่า ความจริงแล้วมนุษย์ก็เป็นสัตว์ชนิดหนึ่ง  ที่วิวัฒนาการมาไกลจนถึงขั้นที่ว่ารับความจริงพื้นฐานอันนี้ไม่ได้   เราเกิดมาตามวิถีของธรรมชาติ  คงอยู่  มีลูกหลาน แล้ววันนึงก็ตายจากโลกนี้ไปเฉกเช่นสัตว์อื่นๆทั้งหลาย   แต่ด้วยวิวัฒนาการที่ทำให้เราสามารถมีความคิดที่ซับซ้อนลึกซึ้งได้   เราก็ไม่ยอมรับมันเอาดื้อๆ  เห็นได้จากการที่คนเราพยายามจะยกตัวเองให้เหนือกว่าสัตว์ กลายเป็นสัตว์ประเสริฐ   โลกนี้มันมาตามวิถีของมันค่ะ  บิ๊กแบงเกิดจักรวาล  ในดาวดวงต่างๆ ดวงที่มีเงื่อนไขเหมาะแก่สิ่งมีชีวิตเช่นโลกก็มีสิ่งมีชีวิตเกิดขึ้นมา   วิวัฒนาการเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ   ถ้ายอมรับความจริง  มันจะไม่มีเหตุผลอะไรที่คนเราควรผยอง นึกกร้าวในความเป็นคนของตัวเองเลย เพราะจริงๆแล้วเราเป็นเพียงหนึ่งในเซลล์อีกนับล้านของระบบที่ใหญ่กว่าเราเท่านั้น   ด้วยความที่มีความคิดซับซ้อน  และโดยเฉพาะการเป็นสัตว์สังคม   เราก็พัฒนาความต้องการที่จะให้ชีวิตเรามีความหมาย  ต้องการที่ยึดเหนี่ยว  ก็เลยสร้างสิ่งเหล่านี้ขึ้นมาจะโดนรู้ตัวหรือไม่รู้ตัว  ความเชื่อ ศาสนา อุดมการณ์ เป้าหมายชีวิต บุคคลที่เคารพนับถือ ฯลฯ สิ่งเหล่านี้เป็นสิ่งที่เราสร้างขึ้นเพื่อตอบสนองความต้องการอันนี้ทั้งนั้น   เพราะฉะนั้นก็อาจจะพูดได้ว่า คำตอบของคำถามที่ว่าเกิดมาเพื่ออะไร มันเป็นปัจเจกบุคคลค่ะ  แล้วแต่ว่าแต่ละคนจะตั้งไว้ว่ายังไง ถ้าสำหรับเรา  เราเกิดมาเพื่อมีความสุขค่ะ  ความสุขของเราต้องอยู่บนการไม่เอารัดเอาเปรียบคนอื่นด้วย  เท่านี้ก็พอแล้ว   สั้นๆแต่ขยายความได้เป็นเหตุผลเบื้องหลังการกระทำอีกนับร้อยพันของเราเพื่อเป้าหมายนี้ค่ะ จากคุณ : #^_^# นู๋อายยย - [ 19 ต.ค. 51 09:54:03 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ติตุ่นเคยสงสัยแบบนี้เหมือนกันค่ะ และเคยทนทุกข์ทรมานกับคำถามนี้มาเนิ่นนาน ตอนนี้มีคำตอบให้ตัวเองแล้วค่ะ ... ค่อยๆ เรียนรู้ชีวิตไปนะคะ ตอนนี้ จขกท. มาถึงช่วงเวลา ที่กำลังจะได้คำตอบให้ตัวเองแล้วล่ะ  .. ^ ^ จากคุณ : titun - [ 19 ต.ค. 51 10:08:12 ]

ความคิดเห็นที่ 19 สำหรับตัวเอง เราไม่มีคำตอบต่อคำถามที่ว่า เราเกิดมาทำไม เพราะว่าตอนเราเกิด เราเกิดโดยที่เลือกไม่ได้นี่นา ว่าเราจะเกิดหรือไม่เกิดดี คำถามที่ว่า เราจะเกิดมาเพื่ออะไร ควรเป็นคำถามที่เราจะถามตอนเลือกว่าจะเกิดดีหรือไม่เกิดดีไม่ใช่เหรอ เหมือนกับเวลาเราถามตัวเองในเรื่องอื่นๆ เช่น เราจะซื้อมือถือใหม่เพื่ออะไร เราจะเลือกเรียนคณะนี้เพื่ออะไร แต่เมื่อถึงเวลาที่เรามีมือถือใหม่แล้ว มีคณะที่จะเรียนแล้ว รวมถึงมีชีวิตที่จะใช้ดำรงแล้ว เราควรเปลี่ยนมาถามว่าเราจะทำอย่างไรให้สิ่งที่มีอยู่มีคุณค่ามากที่สุดไม่ดีกว่าเหรอ ดังนั้น อยากจะเชิญชวนว่า ลืมเรื่องที่ว่า เราเกิดมาเพื่ออะไรทิ้งไปดีกว่า ทีนี้ ต่อคำถามที่ว่า คนเราทำทุกอย่างไปเพื่ออะไร ขอตอบว่าคนเราส่วนใหญ่ทำทุกอย่างเพื่อสนองความอยาก คนเราอยากกินนู่นกินนี่เพราะความอยากกินมากกว่าความหิว คนเราอยากใส่ชุดแบบนั้นแบบนี้ เพราะอยากดูดีมากกว่าอยากได้เครื่องนุ่งห่มปกปิดร่างกาย คนเราอยากมีเซ็กส์เพราะว่าอยากแสดงความรักหรืออยากปลดปล่อยความต้องการทางเพศมากกว่าอยากจะดำรงเผ่าพันธุ์ของตนเอง คนเราอยากซื้อนาฬิกาข้อมือรุ่นนี้เพราะว่ามันสวยมากกว่าเพราะมันบอกเวลาได้เที่ยงตรงกว่ารุ่นอื่นๆ คนเราอยากมีลูกเพราะว่าตัวเองอยากมีลูกมากกว่าอยากให้มีคนมาสืบทอดวงศ์ตระกูล บางคนอยากเรียนเก่งๆเพราะอยากลบคำสบประมาทป้าข้างบ้านที่เคยมาดูถูกว่าน้ำหน้าอย่างเราคงเป็นได้แค่สาวโรงงาน คนนึงอาจจะอยากทำงานหาเงินมากๆเพื่อให้วันข้างหน้าตัวเองจะสบาย ส่วนอีกคนนึงอยากหาเงินมากๆเพราะจะเอาไปรักษาคุณแม่ที่ป่วย เพราะความอยากทั้งนั้นแหล่ะ ที่คุณสงสัยว่า.. แล้วทำไมเราต้องพยามดิ้นรนเพื่อเอาชีวิตรอด? ทำไมต้องพยามต่อต้าน ยื้อชีวิตกับความตาย...ทั้งๆที่รู้ว่าสุดท้ายก็ต้องตายอยู่ดี จะเร็วจะช้าก็ต้องไป ...แล้วทำไมคนเราต้องพยามใช้ชีวิตอยู่บนโลกนี้ให้นานที่สุดด้วยล่ะ? ไม่ใช่ทุกคนที่คิดแบบนั้น หลายคนไม่ได้พยายามอยู่บนโลกให้นานที่สุด เพราะเค้าไม่ได้ปฏิเสธความตาย แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธความมีชีวิตอยู่ เมื่อความตายยังไม่มาเยือน เค้าก็มีความสุขกับการมีชีวิตอยู่ เมื่อความตายมาเยือน เค้าก็ยอมรับและยินดี ลองอ่านประวัติบุคคลสำคัญที่ทำประโยชน์ให้กับโลก เช่น แม่ชีเทเรซ่า จะเห็นว่าเป้าหมายในการมีชีวิตของท่านไม่ใช่การอยากมีชีวิตนานที่สุด แต่มีชีวิตเพื่อทำความดี คุณรู้ตัวมั้ยว่าที่คุณสงสัยเรื่องนี้เพราะคุณอยากมีชีวิตอยู่ คุณอยากมีชีวิตอยู่ไปต่ออีกเรื่อยๆ คุณจึงต้องมาถามคำถามนี้ แม้คุณจะคิดว่าตัวเองมีทัศนะคติแย่ๆกับการมีชีวิต แต่การใช้ชีวิตของคุณจริงๆแล้วก็ยังสนองความอยากมีชีวิตอยู่อยู่นั่นเอง จากคุณ : +/ - [ 19 ต.ค. 51 10:10:57 A:124.121.129.85 X: TicketID:184620 ]

ความคิดเห็นที่ 20 Life in itself has no meaning. Life is an opportunity to create meaning." จากคุณ : ซีโร่ ^^^ ชอบข้อความนี้เหมือนกัน เชื่อว่าทุกคนคงต้องถามตัวเองเหมือนกัน ทำให้คำตอบที่ต่างคนต่างเลือกที่จะเชื่อ   มันมีหลากหลายเช่นคุณผึ้งบอก พิจารณาและไตร่ตรองเอาเถอะหนู คิดเสียว่าชีวิตคือการเดินทาง ที่มีจุดสุดท้ายปลายทางเดียวกัน ระหว่างทางคือการดำเนินชีวิต ที่นี่ก้อแล้วแต่ล่ะว่าจะเก็บเกี่ยวเอาไรไปบ้าง จะใช้ชีวิตให้คุ้มค่า ที่ได้เกิดมาดีกว่าไหม๊ จากคุณ : meowtogether - [ 19 ต.ค. 51 10:34:02 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ว่ากันตามจริงแล้ว การแสวงหาความจริงของธรรมชาตินั้น (เหมือนที่คุณจขกท. ตั้งธงไว้นั้น) เป็นอันหนึ่งอันเดียวกับ ธรรมะ แล้วธรรมะ คืออะไร ธรรมะก็คือ สัจจะแห่งธรรมชาติ เป็นความจริงแท้ของธรรมะชาติ โดยไม่ได้แยกออกเป็น วัตถุ กาย อะตอม หรือทางจิตใจ แยกออกเป็นส่วนๆ แต่มันเป็นองค์รวม คือ เกี่ยวเนื่องกัน ไม่ได้แยกส่วนออกจากกัน ดังนั้นการแสวงหาคำตอบจากธรรมชาติ (ที่เกี่ยวเนื่องทั้ง กาย และใจ) เราจึงไม่อาจพึ่งวิทยาศาสาตร์ทางกายภาพเพียงอย่างเดียว ซึ่งนอกจากอาจไม่พบคำตอบ เพราะเราจะวนเวียนอยู่กับเนื้อนาของวัตถุสิ่งของแล้ว เรายังอาจหลงในรสแห่งความสุข ก็เป็นได้ (แต่เราพึ่งกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ได้ คือ การตั้งสมมุติฐาน การทดลอง และการปฏิบัติ) คำตอบหลังจากเส้นคั่นข้างล่างนี้...เป็นคำตอบในเชิงธรรมะ(ชาติ) ถ้าคุณจขกท. ไม่ต้องการสามารถข้ามไปได้ครับ______________________________________________________________________ คนเราเกิดมาเพื่ออะไร? ผมเองคิดหาคำตอบจากสติปัญญาของตนเองไม่ได้ ดังนั้นขออธิบายความตามหลักพุทธศาสนาแล้วกันนะครับ 1. มนุษย์เกิดมาเพื่ออะไร? ถ้าว่ากันตามหลักพุทธ "คนเราเกิดมาเพื่อเรียนรู้ และพัฒนาตนเองให้พ้นจากความเขลา" คือ ไม่ได้อยู่เพื่อแสวงหาสิ่งที่เป็นมายา อันเสพและค้นหาไม่สิ้นสุด กล่าวคือ..พุทธศาสนา มองว่า มนุษย์ เป็นเวไนยสัตว์ คือ เป็นสัตว์ที่สามารถได้รับการสั่งสอน ฝึกฝนได้ อบรมได้ และพัฒนาได้ (เรียกกระบวนการฝึกนี้ว่า ไตรสิกขา ๓ คือ ศีล สมาธิ และปัญญา พื้นฐานคงทราบดีอยู่แล้ว) (เรียกการพัฒนาของมนุษย์ ว่า ภาวนา ๔ กายภาวนา ศีลภาวนา สมาธิภาวนา ปัญญาภาวนา) และมองว่า มนุษย์ มีภาวะทางสติปัญญามาแต่กำเนิด (สชาติกปัญญา) >> คำตอบข้อแรกนี้ จึงตอบง่าย(อย่างที่คุณจขกท.ว่าไว้) >> แต่ยากที่ปฏิบัติครับ..<< 2. แล้วเราจะพัฒนาเพื่ออะไร พัฒนาไปทำไม และแค่ไหน? การพัฒนาตนเองตามแนวพุทธศาสนานั้น ก็แบ่งออกได้เป็น สามระดับ ตามที่ อ.พุทธทาสภิกขุ ท่านจำแนกไว้ อุปมาเหมือนทรงปิรามิด คือ 1. ระดับสูง เน้นให้หลุดพ้นจาก "ความเขลา" "ความอยาก" "ยึดมั่นถือมั่น" "มีสภาวะที่แจ่มใส" นิพพาน 2. ระดับรองลงมา เน้นประโยชน์ที่จะเกิดขึ้นภายหน้า ให้หลุดพ้นจาก อกุศลมูล คือ ฝึกหัดอบรมตนเอง "ให้สามารถควบคุมกาย วาจา ใจ พร้อมด้วยไตรสิกขา" 3. ระดับบุคคล โลกียะ "เน้นให้ดำรงตนในศีล" ทำหน้าที่ของตนในสังคม เลี้ยงชีพชอบ ไม่เบียดเบียนผู้อื่น >> กล่าวโดยรวมคือ เพื่อพัฒนาตนให้หลุดพ้นจากความเขลา ให้สามารถฝึกหัดควบคุมตนเอง และอยู่ในสังคมได้ดี โดยไม่เบียดเบียนผู้อื่น 3. ถามว่า ถ้าอยากพัฒนาแล้ว จะพัฒนาอะไรด้านใดได้บ้าง? ขอยกความตอนหนึ่งในหนังสือของพระพรหมคุณากร(จำชื่อหนังสือไม่ได้จริงๆ) ในกล่าวถึงไว้ประมาณนี้ว่า "..มนุษย์ดำเนินชีวิตได้ด้วยการเรียนรู้ และการดำเนินชีวิตของมนุษย์ประกอบด้วย พฤติกรรม จิตใจ และปัญญา ดังนั้นการพัฒนา ก็ต้องพัฒนาทั้งสามด้าน คือ พัฒนาพฤติกรรม พัฒนาจิตใจ และพัฒนาปัญญา.." >> ความหมายก็แปลไม่ยาก แต่ยากที่ปฏิบัติอีกเช่นกัน 4. แล้วกระบวนการอย่างไร เราจึงจะพ้นจากความเขลาที่ว่าได้? พุทธศาสนาว่ากันจริงๆ ก็เหมือนวิทยานิพนธ์เล่มหนึ่งที่พระพุทธเจ้าทรงเป็นผู้ตั้ง สมมุติฐาน เป้าหมาย กระบวนการปฏิบัติ และผลของการปฏิบัติ และแนะแนวทางให้ชนรุ่นหลังได้สามารถทดลองปฏิบัติตาม กระบวนการในทางพุทธนั้น ประกอบด้วย 3 กระบวนการ ได้แก่ ปริยัติ คือ การศึกษา ปฏิบัติ คือ การทดลองทำให้เห็นจริง และปฏิเวธ คือ ผลแหล่งการปฏิบัตินั้นๆ >> รายละเอียดเชิงลึก สมควรศึกษา และปฏิบัติด้วยตนเอง (เมื่อพร้อม) 5. ทำไมเราไม่หยุดหาแล้วก็จากไปเองละคะ... จะหาให้เหนื่อยทำไม?" ..ถูกครึ่งหนึ่งครับ แต่ก่อนอื่นเราต้องรู้ว่าเราควรหยุดหาอะไร และจะจากไปได้อย่างไร - สิ่งที่เราควรจะหยุดแสวงหา คือ มายาอันเป็นกิเลส อัตตา การยึดมั่นถือมั่นในตัวตน - การจะจากสิ่งเหล่านี้ไปได้นั้น จำป็นต้องอาศัยการฝึกฝนครับ ยกตัวอย่างง่ายๆ เรายังชอบในรูปของคนและสิ่งของไหม ชื่นชอบในรสหอมหวานของอาหาร หรือกลิ่นหอมของดอกไม้ โหยหาการสัมผัสที่สบาย ชอบฟังเสียงไพเราะระรื่นหู ติดในอารมณ์รัก โลภโกรธหลง (เรียกรวมๆว่า ผัสสะ ๖) อยู่ไหม? หากต้องการละจากโดยไม่วนเวียนอยูกับสิ่งเหล่านี้ ต้องอาศัยการฝึกฝนครับ _______________________________________________________________ หวังว่าถ้าคุณจขกท ตัดสินใจข้ามเส้นคั่นข้างบน และอ่านจนมาถึงตอนนี้ จะมีความรู้สึกว่าธรรมนั้น ไม่ใช่เรื่องไกลตัว แต่เป็นเรื่องเดียวกับที่เรากำลังดำรงอยู่ เหมือนเรากำลังหายใจเข้า-ออก ทานข้าว มองกิ่งไม้ไหว มองการเกิดมา ตั้งอยู่ และดับไปของสรรพสิ่ง และหากมีข้อความตอนใดข้างบน ผิดเพี้ยนไปจากหลักพุทธ ขอให้ผู้อื่นทุกท่านนช่วยตักเตือน และทักท้วงด้วยนะครับ ปล.1 ลองไปตั้งที่ห้องหว้ากอ คุณจขกท. อาจจะได้รับคำตอบที่หลากหลายขึ้นก็ได้ครับ ปล.2 เป็นกระทู้สั้นๆ ที่กินพลังงานมากเลย แก้ไขเมื่อ 19 ต.ค. 51 10:40:01 จากคุณ : แสนฤทธา - [ 19 ต.ค. 51 10:34:24 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ผมเกิดมาเพื่อสร้างความสุขให้กับตัวเองและคนรอบตัวให้มากที่สุด ถ้ามีโอกาสก็พยายามสนองคุณแผ่นดินเกิด คิดอยู่แค่เนี้ย ชีวิตนี้แสนง่ายจะไปคิดอะไรให้ยาก คนเราเกิดมาเหมือนกัน และต้องตายเหมือนกันทุกคน อยู่ที่ว่าตอนอยู่เนี้ยหล่ะ ทำอะไรให้เค้าระลึกถึงได้บ้าง ว่าตายไปแล้วไอ้นี่ยังมีความดีประดับตัวอยู่ ความเป็นอมตะของมนุษย์ คือ ผลงานที่สร้างไว้ตอนเป็นคน "ตัวตายไปพันปีแต่นามนี้ระบือไกล" แก้ไขเมื่อ 19 ต.ค. 51 11:23:55 จากคุณ : นายแมมมอส - [ 19 ต.ค. 51 10:51:19 ]

ความคิดเห็นที่ 23 แล้วทำไมเราต้องพยามดิ้นรนเพื่อเอาชีวิตรอด? ทำไมต้องพยามต่อต้าน ยื้อชีวิตกับความตาย...ทั้งๆที่รู้ว่าสุดท้ายก็ต้องตายอยู่ดี ^^^ เพราะเค้าไม่อยากตาย เค้ามีจุดหมายในชีวิตไงคะ อาจจะไม่ใช่เพื่อความสุขของตัวเอง แต่้เพื่อความสุขของคนรอบข้าง ยังไงๆ ทุกคนเกิดมาก็ต้องตาย แต่จะตายโดยไม่ได้ทิ้งความดี ความภูมิใจให้คนรอบข้างเลยเหรอคะ จากคุณ : หมึกปิ้งสีชัง - [ 19 ต.ค. 51 10:57:45 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ตอนนี้ประสบการณ์ในชีวิตอาจทำให้ยังไม่เข้าใจธรรมะ แต่ที่มีคนบอกให้หนูศึกษาธรรมะ เพราะธรรมะบอกทุกอย่างที่หนูสงสัยจริงๆ จากคุณ : หมาฉันมันเป็นตุ๊ด - [ 19 ต.ค. 51 12:04:51 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ทุกๆสิ่งมีจุดเริ่มต้น และมีจุดจบเหมือนกัน ที่ไม่เหมือนกันคือตรงกลางระหว่างจุดเริ่มต้นกับจุดจบ เครื่องเล่น iPod ตอนแรกมันคือก้อนอะลุมิเนียม พลาสติก แผงวงจรอะไรก็ไม่รู้ อีกสามสิบปีต่อมา มันอาจจะกลายเป็นเศษขยะ แต่ช่วงระหว่างสามสิบปีนั่นแหละ ที่มันเอาไว้ฟังเพลง เวลาเราเดินทางท่องเที่ยว นอกจากเราจะมุ่งไปยังจุดหมายแล้ว ที่น่าสนุกไม่แพ้กันก็คือประสบการณ์ระหว่างทางนี่แหละครับ ทุกวันนี้ผมทำอะไรค่อนข้างประหลาดมาก ไม่รู้มีใครเป็นอย่างผมมั้ย ไปดูหนัง....หนังจริงคือของแถม หนังตัวอย่างคือที่อยากไปดู ไปเรียน....ถึงคณะคือเรื่องรอง ตอนนั่งรถมอเตอร์ไซค์นี่สิที่มันสนุก ไปฝึกงาน....ถึงออฟฟิศคือเรื่องรอง ได้ฟังเพลงจาก ipod ตอนอยู่บนรถไฟฟ้านี่ล่ะมีความสุข บางคนเค้าบอกว่า มีชีวิตอยู่เพื่อคนอื่น คือการทำให้ชีวิตมีความหมาย ผมเห็นด้วยส่วนหนึ่ง เพราะคิดว่าชีวิตเราเอง จะอยู่เพื่อใครทำไม เพราะงั้นคงต้องแยกให้ถูกระหว่างการป้อนความสุขให้ตนเอง กับการเผื่อแผ่ความสุขให้ผู้อื่น ให้มาบาลานซ์กัน มันถึงจะใช้ชีวิตได้อย่างมีความสุข ผมเองเคยคิดหเมือนจขกท. ว่าที่สุดแล้วมันก็ว่างเปล่า แล้วเราจะทำไปทำไม แต่คิดอย่างงี้แล้วมันก็ไม่ได้ทำอะไรกันพอดี หลังๆเลยพยายามไม่คิดไปถึงปลายสุดแล้ว บ่อยครั้งที่ผมทำอะไรแบบไม่คิดถึงปลายทาง แม้จะโดนหลอก แม้จะล้มเหลวเพราะไม่วางแผน แต่มันก็สนุกมาก เหมือนเล่นเกมน่ะครับ ถ้ารู้ตอนจบแล้วมันจะไปสนุกอะไร ต้องเล่นเองซี่ ดูมายากลก็อย่าไปจับผิดมาก ไม่ต้องกลัวว่าตัวเองจะโดนหลอก เพราะยังไงเราก็โดนเค้าหลอกอยู่แล้ว ดูมายากลให้สนุกดีกว่า ดูละครก็ไม่ต้องคิดมากว่าทำไมพระเอกมันโง่ฟะ ก็ลุ้นตามไปแหละว่าพระเอกมันจะฉลาดเมื่อไหร่ สนุกกว่านั่งดูแบบจับผิดนะครับ ว่างๆหลังไมค์มาคุยกันได้ครับ ผมชอบคุยเรื่องนี้ เพราะครั้งนึงก็เคยถามตัวเองและคิดแบบจขกท.เหมือนกัน จากคุณ : CARAGIO - [ 19 ต.ค. 51 12:41:02 ]

ความคิดเห็นที่ 26 "เกิดมาทำไม?" คำถามนี้ เชื่อว่า หลาย ๆ คนก็คงเคยถามตัวเองมาแล้ว รวมทั้งผมด้วย จริง ๆ คำถามนี้ เป็นคำถามที่สำคัญ เพราะบทสรุป (ซึ่งอาจจะไม่ใช่คำอธิบาย ในเิชิงตอบคำถาม) ...สำหรับคำถามชุดนี้ มัีนอาจจะเปลี่ยนแปลงวิธีิคิด วิธีดำเนินชีวิต ของคุณ ....ตลอดไป จากคุณ : HI Golfer - [ 19 ต.ค. 51 12:57:25 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ต้องยอมรับความจริงก่อนว่า ที่จริงเราเป็นแค่ 'สสาร' ชนิดหนึ่งในจักรวาล ที่มาของสิ่งมีชีวิตคือการผสมกันของสารเคมีหลายๆ ชนิดที่มีอยู่ในจักรวาลนี้ และมันบังเอิญมาผสมกัน ใช้เวลานานนับล้านๆ ปี ถ้าจะถามว่า คนเราเกิดมาเพื่ออะไร ก็คงต้องถามว่า ก้อนหินเกิดมาเพื่ออะไร? โลกเกิดมาเพื่ออะไร? ดวงอาทิตย์และดาวต่างๆ เกิดมาเพื่ออะไร? จักรวาลเกิดมาเพื่ออะไร? สิ่งที่แตกต่างจากความว่างเปล่า เกิดมาเพื่ออะไร? จากคุณ : LamoonMan - [ 19 ต.ค. 51 13:07:05 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ชดใช้กรรมมั้ง ไม่ว่าจะกรรมดีหรือกรรมไม่ดี......... จากคุณ : bubblebaba - [ 19 ต.ค. 51 13:18:23 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ถ้าหนูแปลธรรมะผิด หนูก็จะเบื่อบาลี หนีพระไตรปิฎก คิดไม่ตก ไม่อยากอยู่แบบนี้ แต่เมื่อไหร่หนูแปลถูกต้องว่า ธรรมะ คือ ธรรมชาติ เมื่อนั้นหนูก็จะเริ่มเห็นทางหาคำตอบ เพราะไม่รู้ถึงเกิดมา เพราะไม่รู้ถึงไม่อยากตาย วิธีทำให้รู้นั้นมีอยู่ ที่เหลือขึ้นอยู่กับหนูเองนะ ชีวิตมนุษย์มีอะไรมากกว่าการเกิด สืบพันธุ์ แล้วก็ตายแน่นอน แต่ถึงพวกพี่ๆ บอกน้องมากแค่ไหน ก็ไม่เท่าน้องหาคำตอบด้วยตัวเอง เพราะคนเราไม่เหมือนกัน ไม่มีใครตอบแทนกันได้ ยังหาคำตอบไม่ได้ว่าเกิดมาทำไม ก็ต้องลงมือค้นหา ไม่ใช่ทอดอาลัย ที่อยากรู้ อยากหา อยากมีเป้าหมาย นั่นหมายความว่าเรายังมีชีวิตอยู่ ไม่หยุดเดิน ไม่หยุดค้นหา ซักวันก็จะรู้เองค่ะ จากคุณ : Hobbit - [ 19 ต.ค. 51 14:15:08 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ส่วนตัวเชื่อว่า เราทุกคนเกิดมาล้วนมีวัตถุประสงค์ อาจแบ่งหยาบๆออกเป็น วัตถุประสงค์หลัก และ วัตถุประสงค์รอง วัตถุประสงค์หลักในการเกิดมาของมนุษย์ เป็นวัตถุประสงค์ที่ถูกกำหนดไว้ในพันธุ์กรรมของมนุษย์โดยธรรมชาติ ตัวมนุษย์เองไม่สามารถเปลี่ยนแปลงแก้ไขข้อกำหนดนี้ได้เอง และถูกดำเนินการให้ทำตามวัตถุประสงค์นี้โดยสัญชาตญาณบงการ คือ เพื่อวิวัฒนาการ และ สืบเผ่าพันธุ์ เป็นสิ่งที่ธรรมชาติกำหนดมาในพันธุ์กรรมว่าเราต้องเติบโตมาเป็นเช่นนั้น เช่นนี้ เมื่อถึงวัยเจริญพันธ์ก็สามารถสืบพันธุ์ได้โดยธรรมชาติจะมีกระบวนการคัดเลือกที่เหมาะสมให้เองว่าใครควรจะอยู่ใครควรจะตาย เหมือนกับสัตว์โลกอื่นๆโดยทั่วไปทั้งหมด วัตถุประสงค์รอง ในการเกิดมาของมนุษย์เป็นวัตถุประสงค์ที่ธรรมชาติไม่ได้กำหนดมาให้ แต่เป็นมนุษย์กำหนดให้ตัวเอง และ มีเพียงสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่ามนุษย์เท่านั้นที่สามารถกำหนดวัตถุประสงค์รองในการมีชีวิตต่อไปได้ในขณะที่สิ่งมีชีวิตอื่นๆทำไม่ได้  เช่น อยู่เพื่อเกียรติยศศักดิ์ศรี อยู่เพื่อศึกษาค้นคว้า อยู่เพื่อความรัก อยู่เพื่อครองอำนาจ ฯลฯ เป็นต้น เป็นอย่างที่หนูว่า  หากมนุษย์เกิดมาเพื่อสืบพันธุ์ ถ้างั้นเมื่อสืบพันธุ์เสร็จแล้ว ถือว่าบรรลุวัตถุประสงค์ที่เกิดมาแล้วก็หมดหน้าที่แล้วก็ไม่มีเหตุผลจะอยู่ต่อแล้ว แต่ด้วยวัตถุประสงค์หลักของธรรมชาติ ไม่กำหนดให้สิ่งมีชีวิตตายเมื่อสืบพันธุ์เพียงครั้งเดียว ธรรมชาติสร้างวัตถุประสงค์ให้สิ่งมีชีวิตส่วนใหญ่ยกเว้นมดแมลงบางจำพวกให้สืบพันธ์ได้หลายครั้ง เมื่อหมดสภาพถึงค่อยตาย  สิ่งมีชีวิตทุกชนิดจึงถูกสร้างให้รักตัวกลัวตาย และ มีสัญชาตญาณในการเอาชีวิตรอดให้ยาวนานที่สุด รวมทั้งมนุษย์ด้วย ขณะเดียวกันกว่าจะเติบโตจนสืบพันธุ์ได้ มนุษย์ส่วนใหญ่จะสามารถค้นหาวัถุประสงค์รองในการมีชีวิตอยู่ต่อได้เจอซะก่อน ไม่งั้นก็คงเป็นที่น่าหวาดเสียวว่า สืบพันธุ์เสร็จคงฆ่าตัวตายกันหมดทุกคนเพราะไม่มีเหตุผลจะอยู่ต่อ วัตถุประสงค์รองที่ว่าเช่น การอยู่ต่อไปเพื่อลูก การอยู่ต่อเพื่อช่วยเหลือสังคม การทำฝันให้เป็นจริง หรือแม้แต่การอยู่ต่อเพื่อแสวงหาความสุขให้กับตัวเอง และถึงแม้ในที่นี้จะเรียกมันว่าวัตถุประสงค์รองในการดำรงชีวิตแต่สำหรับมนุษย์บางคน กลับยิ่งใหญ่กว่าวัตถุประสงค์หลักที่ธรรมชาติกำหนดมาเสียด้วยซ้ำ เช่น มนุษย์บางคนยอมตายเพื่ออุดมการณ์ มนุษย์บางคนสละชีพเพื่อชาติ  มนุษย์บางคนละวัตถุประสงค์หลักตามธรรมชาติ หันไปรักษาศีลตลอดชีวิตเพื่อปฏิบัติธรรม  มนุษย์เหล่านี้เห็นว่าวัตถุประสงค์รองที่ตัวเองกำหนดยิ่งใหญ่กว่าวัตถุประสงค์หลักที่ธรรมชาติเป็นผู้กำหนดซะอีก เป็นต้น เหล่านี้คือเหตุผลว่าทำไมมนุษย์ส่วนใหญ่จึงมีความพยายามที่จะมีชีวิตอยู่ต่อไปให้ยาวนานที่สุดเท่าที่จะทำได้ ไม่ว่าจะทนทุกข์ทรมาณแค่ไหน หรือแม้กระทั่งบางทีต้องฝืนธรรมชาติก็ตาม ย้อนมาดูที่ตัวหนูบ้าง โอเค หนูก็เหมือนคนอื่นๆมีวัตถุประสงค์หลักในการเกิดมาเหมือนสิ่งมีชีวิตทั่วไปตามที่ธรรมชาติกำหนดให้ติดตัวมาแล้ว แต่สิ่งที่หนูยังขาดไปคือวัตถุประสงค์รอง ธรรมชาติ หรือใครๆ กำหนดให้หนูไม่ได้ เป็นวัตถุประสงค์ที่หนูต้องเป็นคนกำหนดขึ้นมาด้วยตัวหนูเอง หนูต้องหาแรงบัลดาลใจที่จะทำให้มีชีวิตอยู่ต่อให้ได้ ไม่จำเป็นต้องยาวนาน ไม่จำเป็นต้องยิ่งใหญ่ เอาแค่ที่มีความหมายสำหรับหนูก็พอ ตัวอย่างเช่น วันเกิดคุณแม่ปีนี้หนูจะซื้อของขวัญให้แม่ด้วยเงินที่หาด้วยน้ำพักน้ำแรงของหนูเอง โดยแอบทำงานเก็บเงินไม่ให้แม่รู้ หนูจะซื้อปลาหางนกยูงมาเลี้ยง และ ลองขยายพันธุ์เอาไว้แจกเพื่อนๆดู หนูจะเขียนหนังสือลองส่งไปสำนักพิมพ์ดู เผื่อเค้าสนในตีพิมพ์เรื่องของหนู หนูและเพื่อนๆจะลงทุนทำของชำร่วยไปวางขายตามช่องทางที่หนูมีเพื่อหารายได้สมทบทุนมูลนิธิเพื่อการกุศล ทุกครั้งที่หนูเกิดคำถามขึ้นมาว่า คนเราเกิดมาเพื่อนอะไร พี่ก็อยากให้หนูย้อนถามกลับกับตัวเองว่า หนูทำวันนี้ของหนูให้ดีที่สุดแล้วหรือยัง เพราะสิ่งหนึ่งที่พี่ยึดถือเมือเกิดอารมณ์ท้อแท้ เหนื่อยหน่าย เบื่อโลกเหมือนหนูก็คือ ชีวิตคือวันนี้ วันนี้ขณะนี้ทำดีที่สุดแล้วหรือยัง ถ้าดีที่สุดแล้วค่อยคิดถึงวันพรุ่งนี้มะรืนนี้ แต่ถ้ายัง แล้วจะคิดถึงพรุ่งนี้มะรืนนี้ไปก็คงไร้ประโยชน์ ก็คงต้องรีบไปทำ ทำวันนี้ให้ดีที่สุดทุกๆวัน  แล้วสักวันหนึ่ง หนูอาจจะได้คำตอบว่า หนูเกิดมาเพื่ออะไร ป.ล.พี่ไม่ได้ใช้หลักธรรมคำสอนนะหมดนั้นพี่ใช้มันสมองน้อยๆเท่าหางหอย ของพี่คิดเอาเอง เพราะวัตถุประสงค์ในการมีชีวิตอยู่พี่บ่ายนี้ เวลา 14:30 น.ของวันที่ 19 ตุลาคม 2551 พี่มีชีวิตอยู่เพื่อให้กำลังใจหนู หนูที่พี่ไม่รู้จัก และซัก 15:00 น. พี่จะมีชีวิตอยู่เพื่อไปกินหมี่กรอบราดหน้าซ้กชามเพราะไม่ได้กินนานแว๊ววว ^_^" โชคดีครับ จากคุณ : ขอความเห็น (FinalPath) - [ 19 ต.ค. 51 14:33:22 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ....... ......... ชีวิตคือการเรียนรู้ค่ะ มนุษย์เกิดมาเพื่อที่จะเรียนรู้ ทำวันนี้ให้ดีที่สุด ก่อนที่คุณจะไม่มีโอกาสให้ทำค่ะ เพราะฉะนั้นคุณควรหวงแหนการเกิดมาของตัวคุณเองให้มากที่สุด ในเมื่อเกิดมาแล้วต้องใช้ชีวิตให้คุ้มค่ะ คิดถึงเวลาที่เราตายสิคะ เราจะเสียดายแค่ไหนที่ยังมีอะไรมากมายที่อยากทำแล้วไม่ได้ทำ (อย่าคิดว่าช่างมันตายแล้วก็ไม่รู้แล้วว่าอะไร ใครบอกล่ะคะว่ามันจะเป็นยังงั้น ลองไปถามคนที่รู้ตัวว่าใกล้ตายสิคะ เค้าหวงแหนการมีชีวิตอยู่บนโลกนี้แค่ไหน) ต่อประโยคบอกเล่าที่คุณยกมาว่า คนเราเกิดมาก็ต้องตายนั้น เค้าไว้เตือนใจคนที่ใช้ขีวิตไม่เป็นค่ะ คนที่ไม่มีความพอดีให้กับชีวิต อย่าไปยึดติดอะไรจนเกินไป คนเราเกิดมาก็ต้องตาย ใช้ชีวิตให้คุ้มค่าที่สุดอย่ามากไปน้อยไป ง่ายสุดเลย คือการดำเนินชีวิตด้วยความพอเพียงค่ะ   ....... ......... จากคุณ : ATTENTION PLEASE !!! - [ 19 ต.ค. 51 14:44:10 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ตอบไม่ได้เหมือนกัน รู้แต่ว่าคนไม่ใช่จั๊กจั่นที่เกิดมาเพื่อสืบพันธุ์แล้วก็ตายไป ไม่ได้กวนนะ ไม่รู้จริงๆ แต่ก็ไม่เคยเอามาเป็นอารมณ์ ไม่เคยอยากรู้ แค่ทำยังไงให้ทุกวัน ดีที่สุดสำหรับตัวเอง สำหรับพ่อแม่คนรอบข้าง ก็ไม่มีเวลาไปคิดเรื่องนั้นแล้ว จากคุณ : แม็กซิม - [ 19 ต.ค. 51 15:03:00 ]

ความคิดเห็นที่ 33 La vie n'a en soi aucune signification. La vie est une occasion de créer la signification. จากคุณ : แฟนนายแบบ - [ 19 ต.ค. 51 16:46:23 ]

ความคิดเห็นที่ 34 คนเราเกิดมาเพื่อ "ชนะ" น่ะสิครับ หรือคุณอยากเกิดมาเพื่อพ่ายแพ้?? ถ้าถามต่อว่า ชนะไปเพื่ออะไร ก็เพื่อที่จะดีกว่าพ่ายแพ้ไง ฮ่า ฮ่า ไอ้คำถาม ทำไม เพื่ออะไรเนี่ย มันถามได้ไม่รู้จักจบหรอกนะ เกิดมาทำไม อยู่ไปทำไม ตายไปทำไม จักรวาลมีไปทำไม ไม่รู้เหมือนกันแฮะ รู้แต่ว่า ถ้าเกิดมาแล้วหายใจทิ้งไปวันๆก็น่าเสียดายอะนะ จากคุณ : DON'T CARE - [ 19 ต.ค. 51 18:35:59 A:58.9.31.196 X: TicketID:190735 ]

ความคิดเห็นที่ 35 อย่าถามว่า เกิดมาเพื่ออะไรเลยครับ คนเรา ไม่ได้เกิดเองครับ โดนเบ่งออกมาทั้งนั้นแหละครับ เคยตั้งใจเอาไว้ก่อนออกมาจา ท้องแม่ไว้หรือครับ ? ต้องเปลี่ยนคำถามใหม่เป็น คนเราเกิดมาเพราะอะไรครับ ? รับรอง ห้องนี้จะตอบคำถามให้ฟัง อย่างกะดูสารคดีสำรวจโลก เลยหล่ะครับ จากคุณ : สยึมกึ๋ย - [ 19 ต.ค. 51 19:23:27 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ขอตอบสั้นๆนะคะ เคยได้ยินมั๊ยคะว่า "บางครั้งสิ่งที่สำคัญที่สุดไม่ได้อยู่ที่จุดหมายปลายทาง แต่อยู่ที่ระหว่างการเดินทาง  เราได้พบเจออะไรมามากกว่า" พี่ว่าการมีชีวิตอยู่ ก็น่าจะใกล้เคียงกับคำพูดข้างบนนี้ค่ะ จากคุณ : sungko - [ 19 ต.ค. 51 21:41:47 ]

ความคิดเห็นที่ 37 คห.34 โดนใจมากครับ นึกถึงคำพูดของเออร์เนสท์ แฮมมิ่งเวย์ "มนุษย์ไม่ได้เกิดมาเพื่อแพ้" จากคุณ : CARAGIO - [ 19 ต.ค. 51 21:57:46 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ตอบตรง ๆ นะคะ  "ไม่รู้ค่ะ"   แต่ก็ยังดีนะ  ที่เกิดมาเป็นมนุษย์  ในชาตินี้ ยังไงก็เกิดมาแล้ว  อย่าหาคำตอบว่าเกิดมาทำไมเลยค่ะ ...ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีก็พอแล้วจ้า ... จากคุณ : Cute*Clever*Calm - [ 19 ต.ค. 51 23:32:51 ]

ความคิดเห็นที่ 39 มีคนมาตอบเยอะเลย ขอบคุณจริงๆนะคะ ตอนนี้หนูเหมือนจะ...เข้าใจอะไรเพิ่มขึ้นนิดหน่อย เหตุผลของการใช้ชีวิตอยู่ของแต่ละคนมันก็ต่างออกไป ไม่ว่าของใครก็ดูจะถูกต้องหมด คงจะมีแต่หนูที่ยังมาตั้งคำถามอยู่ตรงนี้ ที่ยังมองไม่เห็นเหตุผลของตัวเอง คุณคห.34คะ... แล้วถ้าเรารู้ว่าเราจะไม่มีทาง "ชนะ" ได้เลยละคะ สิ่งที่คุณต้องลำบากลำบนทำ สิ่งที่คุณต้องทรมานเพื่อมัน... แต่คุณรู้ว่าปลายทางมันไม่มีทางจบอย่างที่คุณหวัง...คุณจะดันทุรังทำไมหรือคะ? สิ่งที่เป็นไปไม่ได้... ก็คือสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ คุณอาจจะไม่เชื่อ เพราะเค้าว่ากันว่า "ไม่มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้" แต่หนูจะพูดอย่างเดิม... สิ่งที่เป็นไปไม่ได้... ยังไงก็เป็นไปไม่ได้ค่ะ ขอนุญาตยกตัวอย่างคนป่วยนะคะ คนที่ป่วยเป็นโรคเรื้อรังที่ไม่มีวันหาย ต้องทรมานทุกครั้งเมื่ออาการกำเริบและสร้างความเดือดร้อนไปถึงคนรอบตัว แต่ก็ยังมีชีวิตอยู่..และพยามใช้ชีวิตอยู่ต่อไป ต้องอดทนกับความเจ็บปวดนั้นจนถึงวันนึงที่ทนไม่ไหว... ทนทำไมคะ? ทำไมใครๆก็บอกให้ต้องอดทนและดิ้นรนเพื่อจะอยู่ให้ทรมานแบบนี้ด้วยคะ? ถ้าคุณบอกว่าทำไมไม่ถามเค้าดูล่ะ..หนูก็จะบอกตรงนี้ว่าหนูไม่กล้าถามค่ะ ถ้าเมื่อไหร่ที่เปิดปากถาม ก็คงจะออกมาแนวเดียวกะที่ว่าไว้ข้างบนนั่นแหละค่ะ มันคงไม่ค่อยดีเท่าไหร่ แล้วจะเกิดมาเพื่ออะไรคะ? ถ้าแค่เกิดมาเพื่อหาึความหมายอะไรทั้งหลายแหล่อย่างที่ทุกๆความเห็นบอกมานั่นละก็... ถ้าหนูไม่อยากรู้ หนูก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ จริงไหมคะ? ถ้าแค่เกิดมาเพื่อใครสักคน... เมื่อเขาเหล่านั้นจากไปแล้ว... หนูก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ ใช่ไหมคะ? ถ้าแค่เกิดมาเพื่อตามหาความสุข... ถ้ามันมีแต่ความทุกข์จนหนูไม่อยากตามหาแล้ว หนูก็หยุดเสีย ได้ใช่ไหมคะ? สุดท้าย... คำตอบที่หนูอยากจะได้จริงๆ บางทีมันก็แค่เจาะจงที่ตัวหนูเองละมังคะว่าเกิดมา...เพื่ออะไร? งี่เง่าเนอะ งี่เง่ามาก... ยิ่งพิมพ์ยิ่งเหมือนตัวเองแถไปไกล อาละวาดฟาดหางใส่คนที่หวังดีมาเตือน ...ขอบคุณที่อุตส่าห์ทนอ่านในสิ่งที่หนูเพ้อ...นะคะ ขอบคุณจริงๆ จากคุณ : ยังไม่รู้ ไม่ตื่น ไม่เบิกบาน - [ 19 ต.ค. 51 23:43:49 A:141.7.150.30 X: TicketID:148663 ]

ความคิดเห็นที่ 40 สำหรับกรณีคนป่วยที่คุณยกตัวอย่าง ถ้าเป็นเราเอง เราก็ไม่มีความคิดที่จะตะบี้ตะบันมีชีวิตอยู่นะ และอาจจะไม่พยายามคะยั้นคะยอให้คนที่เรารักพยายามอยู่ต่อด้วย ถ้าพิจารณาดูแล้วเห็นว่าการจากไปจะดีกว่า ส่วนบางคนที่เค้าพยายามดิ้นรน เค้าย่อมมีเหตุผลของเค้า อาจจะมีเหตุผลมากกว่าการรักตัวกลัวตายก็ได้ แต่คนป่วยคนนั้นจะจัดการกับชีวิตตัวเองอย่างไรมันเกี่ยวอะไรกับการใช้ชีวิตของคุณล่ะ ทำไมถึงต้องอยากรู้เหตุผลของเค้าเพื่อจะมาให้คำตอบกับคำถามของตัวเอง เค้าเป็นคนที่มีเหตุผลมากที่สุดในโลกเหรอ? ถ้าเค้าบอกว่าเค้าอยากมีชีวิตอยู่ต่อเพราะอะไร คนอื่นๆที่เหลือบนโลกก็คิดเหมือนกับเค้าเหรอ? หรือเค้าก็เป็นเพียงคนธรรมดาๆคนนึงที่จะอยากมีชีวิตหรือไม่อยากมีชีวิตเค้าก็ตัดสินใจตามความเชื่อของเค้าเอง ขออนุญาตบอกว่า เท่าที่อ่านๆดู ในความคิดของเรา เราคิดว่าคุณยังไม่มีสติปัญญามากพอในตอนนี้ที่จะเข้าใจสิ่งที่คุณสงสัย หรือมีสติปัญญามากพอที่จะเลิกสงสัย (อยากบอกอีกหนึ่งเสียงว่า ธรรมะให้คำตอบและแนวทางคุณได้จริงๆ แต่คุณก็เลือกที่จะคิดว่าไม่อยากเข้าใจมัน) การมาคิดมาเขียนบนกระดาษหรือบนเวปบอร์ดมันต่างจากการใช้ชีวิตจริงๆ คำถามที่ว่า ถ้าแค่เกิดมาเพื่อใครสักคน... เมื่อเขาเหล่านั้นจากไปแล้ว... หนูก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ ใช่ไหมคะ? การคิดในกระดาษกับการใช้ชีวิตจริงๆต่อคำถามนี้แตกต่างกันมาก ในความเป็นจริงมันจะมีความสัมพันธ์ ความผูกพัน การสานต่อ ฯลฯ ไม่ใช่แค่ที่คุณคิดแค่นี้แน่นอน สิ่งที่คุณต้องการคือความอยากและความสุข เช่นตอนนี้คุณอยากได้คำตอบ ถ้าได้คำตอบที่คุณค้นหาคุณก็จะมีความสุข คุณอยากหายสงสัย ถ้าหายสงสัยคุณจะมีความสุข(มากกว่าการไม่หายสงสัย) ลองคิดดูว่าอะไรๆในชีวิตคุณก็เป็นเช่นนี้จริงมั้ย ถ้าเป็นจริง สิ่งที่คุณสงสัยนั้น ธรรมะจะให้คำตอบคุณได้ ขอเชิญชวนให้ลองมาสนใจดูนะ : ) จากคุณ : +/ - [ 20 ต.ค. 51 09:23:46 A:124.121.127.124 X: TicketID:184620 ]

ความคิดเห็นที่ 41 - คนที่ป่วยเป็นโรคเรื้อรังที่ไม่มีวันหาย ต้องทรมานทุกครั้งเมื่ออาการกำเริบและสร้างความเดือดร้อนไปถึงคนรอบตัว แต่ก็ยังมีชีวิตอยู่..และพยายามใช้ชีวิตอยู่ต่อไป ต้องอดทนกับความเจ็บปวดนั้นจนถึงวันนึงที่ทนไม่ไหว... -------------------------------------------------------------------- ตอบ - คุณว่าคนที่ไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆแบบนี้ น่ายกย่องมั้ยล่ะครับ เค้าอาจจะมีเหตุผลที่จะอยู่ต่อ เพื่อคนที่เค้ารัก เพื่อต่อสู้กับโรคร้าย หรืออะไรก็แล้วแต่ แต่เค้าก็สู้จนวาระสุดท้าย แม้เค้าจะตายลง แต่ผมไม่คิดว่าเค้าแพ้เลยนะ เค้าชนะใจตัวเอง ชนะใจผู้อื่น ชนะใจผม ดีกว่าบางคนที่ปกติดีทุกอย่าง แต่วันๆเอาแต่คิดว่าเกิดมาเดี๋ยวก็ตาย จะดิ้นรนไปทำไม จริงๆแล้วก็แค่เป็นข้ออ้างของคนขี้เกียจเท่านั้นเอง - ถ้าแค่เกิดมาเพื่อหาึความหมายอะไรทั้งหลายแหล่อย่างที่ทุกๆความเห็นบอกมานั่นละก็... ถ้าหนูไม่อยากรู้ หนูก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ จริงไหมคะ? ตอบ - จริงครับ แต่ขออนุญาตผู้ให้กำเนิดด้วยละกัน ถ้าเค้าไม่ว่าอะไรคุณก็ตายไปเลยก็ได้ครับ - ถ้าแค่เกิดมาเพื่อใครสักคน... เมื่อเขาเหล่านั้นจากไปแล้ว... หนูก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ ใช่ไหมคะ? ตอบ - ใช่ครับ แต่ลองนึกถึงคนที่โดนซึนามิแล้วคนในครอบครัวตายกันเรียบ เหลือเค้าคนเดียวในโลกนี้แล้ว เค้าก็น่าจะตายๆไปซะนะ แต่หลายคนยังมีชีวิตอยู่ ผมก็ไม่รู้ว่าเค้าอดทนอยู่เพราะอะไร(ทนอยู่ได้ยังไง) อาจจะเพราะอยากสืบต่อวงศ์ตระกูล เพื่อให้เชื้อสายยังอยู่ต่อไปมั้ง - ถ้าแค่เกิดมาเพื่อตามหาความสุข... ถ้ามันมีแต่ความทุกข์จนหนูไม่อยากตามหาแล้ว หนูก็หยุดเสีย ได้ใช่ไหมคะ? ตอบ - สุขทุกข์อยู่ที่ใจ คิดอย่างคนแพ้ เจอปัญหาเท่ามดกัดก็ทุกข์ได้แล้วครับ คิดอย่างคนชนะ เจอปัญหาหนักอก เค้าก็ยิ้มได้ครับ คุณล่ะเป็นแบบไหน อยากบอกว่าไอ้ที่คุณคิดมาน่ะ ผมและอีกหลายคนเค้าก็เคยคิดทั้งนั้นแหละครับ ยิ่งตัวผมน่ะคิดจริงจังมากเลยนะ เพราะมีเรื่องกระทบชีวิตรุนแรงสุดๆ เรียกได้ว่าเสียศูนย์ไปเลย ไม่คิดว่าชีวิตจะโดนอะไรหนักหนาขนาดนี้ ไม่รู้จะทำอะไรไปมากมายทำไมเนอะ ทำไปแล้วเดี๋ยวก็ตาย เกียรติยศชื่อเสียง เงินทอง สุดท้ายก็ว่างเปล่า ความรักมันก็สุขแค่ชั่วคราว ไม่ว่ายังไงต่อไปก็ต้องพรากจากอยู่ดี เหนื่อยเปล่าจริงๆ ตายดีกว่ามั้ง แต่พอนั่งคิดดูดีๆ ก็ละอายใจตัวเอง ที่แท้ผมมันก็แค่คนขี้แพ้เท่านั้นเอง ฮ่า ฮ่า ไม่เอาดีกว่า ชีวิตนี้ขอสู้ต่อไป เพื่อค้นหาความสุข เพื่อคุณค่าชีวิตที่มันดูจะจับต้องไม่ได้ แต่ผมคิดว่ามันเท่นะ ขอสร้างอะไรซักอย่างที่มันภูมิใจกับชีวิตหน่อยเถอะ หาเป้าหมายชีวิตให้เจอ แล้วพยายามทำมัน แม้สุดท้ายจะไม่ได้ตามที่หวัง แต่ก็รู้สึกดีกับตัวเองที่ไม่คิดจะยอมแพ้โดยไม่ตอบโต้อะไรซักอย่าง มุมมองของหลายท่านข้างบนดีมากนะครับ ลองอ่านดูหลายๆรอบเถอะ จากคุณ : DON'T CARE - [ 20 ต.ค. 51 10:56:17 A:58.9.28.81 X: TicketID:190735 ]

ความคิดเห็นที่ 42 ขออนุญาตเก็บเข้าคลังกระทู้นะจ๊ะ... กระทู้นี้ดีจริงๆ ^^ แล้วก็มาถูกห้องเป๊ะแล้วด้วย... ห้องสุขภาพจิตนี่แหละ ที่จะมีคำตอบให้หนูตามที่อยากได้... ไม่ธรรมะจ๋า และไม่มีใครหาว่าเราเพ้อเจ้อด้วย... คำถามนี้เป็นคำถามที่.... ทุกคนต้องถามตัวเอง ไม่แปลกเลย.... ... คนที่ไม่เคยถามตัวเองสิ ... ไม่สงสัยกันบ้างเหรอ ว่าเกิดมาเพื่ออะไร ^^ พี่อยากจะตอบว่า... คำถามนี้ บางทีเป็นคำถาม ที่ไม่สามารถตอบได้ด้วยการ "คิด" อย่างเดียว นะ แต่่เป็นคำถามที่ หนูจะพบคำตอบได้... เมื่อถึง นาทีนึง... ที่หนูรู้สึกว่าตัวเอง "มีีค่า" ... หรือ "เกิดมาเพื่อสิ่งนี้..." อาจจะเป็นเรื่องใหญ่ๆ ขนาดเปลี่ยนแปลงโลกทั้งโลก... หรือเป็นเรื่องเล็กๆ อย่างหมี่กรอบราดหน้าของพี่ ขอความเห็น (FinalPath)... ก็ได้... พี่เคยถามตัวเอง... ตั้งแต่อยู่มัธยมต้น... ใช้ชีวิตอย่าง "ค้นหา" มาตลอด... ลองทำทุกอย่างที่อยากทำ ... ทำทุกอย่างที่ไม่เคยทำ ... เผื่อว่า... "คำตอบ" ที่เราตามหา... มันจะซ่อนอยู่ในนั้น... จนมาวันนึง ในมหาวิทยาลัย .... พี่ได้ไปสอนน้องๆ ต่างจังหวัด เตรียมตัวเอ็นทรานซ์ ... พี่ได้มีโอกาสพูดคุยกับน้องคนนึง... ที่กำลังมีปัญหาทางบ้าน... แล้วหลังจากนั้นสองวัน... เขามาบอกพี่ว่า... "พี่รู้ไหม... ว่าคุยกับพี่เมื่อสองวันก่อน... ทำให้หนูตัดสินใจ ไม่ฆ่าตัวตาย..." เขามาโรงเรียนวันนั้น.... น้องคนนั้นตั้งใจว่าจะไม่กลับบ้าน... พี่ขนลุก... แต่บอกกับตัวเองว่า... ดีใจจริงๆ ที่ได้เกิดมา... ที่ได้มาอยู่ตรงนั้น เพื่อต่อชีวิตคนอีกคนนึง... มันไม่ใช่ว่าต้องเป็นพี่... แต่พี่เป็นคนเดียวที่ "บังเิอิญ" เข้าไปอยู่ในเหตุการณ์นั้น... และพี่ก็เชื่อว่า นั่นก็เป็นอีก "เหตุผล" หนึ่ง... ที่ทำให้พี่ยังหายใจอยู่จนถึงทุกวันนี้... บางขณะ ... The moment like that ก็เป็นเรื่องที่เรามองข้ามไปง่ายๆ.. จริงไหม ลองสังเกตตัวเอง... ว่าเมื่อไหร่ที่เราพบวินาทีที่เราสูดหายใจได้เต็มปอด... ร้องไห้อย่างไม่อาย... หรือหัวเราะได้เต็มเสียงอย่างไม่ต้องเกรงใจใคร... ... เหตุผลของการมีชีิวิตอยู่.... อาจจะหล่นอยู่ข้างๆ เรา โดยที่เราไม่เคยมองเห็นก็ได้ จริงไหม... เป็นกำลังใจให้นะครับ จากคุณ : รายทาง (Waterman) - [ 20 ต.ค. 51 16:37:55 ]

ความคิดเห็นที่ 43 เกิดมาเพื่อ....!!!! เพื่อ....!!!!! เพื่อ.....!!!! ......เพื่อรักเธอ....@^_^@ .........ฮิฮิ๊วววววววววววววววววววววววววววววววว..... จากคุณ : เบื้องหลัง นางมารร้าย - [ 21 ต.ค. 51 11:29:36 A:125.25.53.204 X: TicketID:187905 ]

ความคิดเห็นที่ 44 เห็นด้วยกับ #12 ลองอ่าน "อิคิงามิ สาส์นสั่งตาย" เล่ม 1-3 ดูรึยังครับ? จากคุณ : Oakyman - [ 22 ต.ค. 51 22:45:56 ]

ความคิดเห็นที่ 45 กระทู้นี้ดีมาก ๆ ได้มุมมองต่อโลกเปลี่ยนไปเยอะคะ ขออนุญาตนำไปแปะไว้ให้เพื่อน ๆ คนอื่นอ่านต่อนะคะ จากคุณ : ลูกปลาวาฬหัวดื้อ - [ วันลอยกระทง 15:09:52 ]