เรามาอยู่อังกิดได้สามปีแล้ว มาเจอแฟนคนไทยที่นี่ จะเลิกกันหลายครั้ง แต่ก็ยังทนมาได้สามปี (ถ้าไม่ได้ติดสัญญาบ้านของที่นี่ ก็คงย้ายออกไปแล้ว) ครั้งล่าสุดเมื่อสองเดือนก่อนก็แยกออกมาได้แล้ว แต่ก็ใจอ่อนโดนง้อให้กลับไป เพราะคำว่าให้โอกาส คือแฟนเราจะไม่ค่อยมีเหตุผลน่ะค่ะ เวลาเมาเหล้าแล้วชอบโวยวาย อะไรผิดหูหน่อยก็เดือดดาลง่าย ถึงกะลงไม้ลงมือ นี่เป็นข้อที่เรารับไม่ได้ ทั้งอายและเจ็บ แต่ปัญหาก็ตือว่าเค้าชอบทานเหล้า ปาร์ตี้สังสาค์กะเพื่อนมาก พยายามหาโอกาสเที่ยวหรือดื่มตลอด (วีคละหลายวัน กลับบ้านเช้า แล้วก็ไม่เคยคิดจะโทรบอก โทรไปก็ไม่รับ เป็นแบบนี้ตลอดและอ้างว่าไม่ได้ยินตลอด) เค้าเป็นคนดีในสายตาคนอื่นมากค่ะ ไม่ปฏิเสธใคร ไปสร้างภาพว่าเราเป็นนังบ้า สงวนแฟนไว้ที่บ้านไม่ให้ไปไหนกับเพื่อน เวลาคุยโทรสับก็ชอบตวาดใส่เราต่อหน้าเพื่อน คือว่าง่ายๆแสดงให้คนอื่นเห็นว่าแฟนชั้นน่ารำคาญมาก ด่าหยาบๆ อย่างเช่น เป็นห่าอะไรอีกอะไร อย่าเป็นโรคจิตให้มากเลย เราเองก็ยอมมาตลอด ว่าไป เราไม่มีสิทธิ์แม้จะงอน ต้องยอมรับในสิ่งที่เค้าเป็นทุกอย่าง และเค้าบอกเลยว่าเค้าไม่ได้ทำอะไรผิด ทะเลาะทุกครั้งถ้าเราเข้าไปคืนดีก่อนแล้วเค้ายังไม่มีอะไรจะดีก็ไล่เราเหมือนหมา ให้ไสหัวออกไป ไอ้เห้ฟังภาษาคนไม่รู้หรือไงวะ (ทั้งๆที่บางเรื่องเราไม่ได้ผิดด้วยซ้ำ อย่างเช่นเรางอนที่เค้ากลับมาเช้าแล้วไม่โทรบอก นั่งรอทั้งคืน เราก็ไม่คุยกะเค้าผ่านไปวันนึง จอรอให้เค้ามาง้อเหรอคะ ไม่มีทาง ต้องไปง้อเค้าเองอีก และก็โดนด่าหยาบๆไล่ออกมา ลืมบอกไปว่าเค้าจะเป็นsensitiveมากเลยค่ะ ลองฟังดูว่าแบบไหนนะคะ คือตามปกติแล้วถ้าเราไม่ได้ผิด แล้วเราเข้าไปง้อเค้าโดนเค้าด่าแบบนี้ เราเสียใจร้องไห้ ร้องไห้ไปเถอะสองชมก็แล้ว ร้องจนไม่มีน้ำตา แถมมือชาหัวชาเหมือนคนจะตาย เราโมโหมาก เอาหมอนเข้าไปตี หรือเข้าไปกระชากผ้าห่มเหมือนให้สนใจกันบ้าง(เราว่าถ้าใครเป็นเราก็คงโมโห หรืออาจทำมากกว่าเรา เพราะเวลานั้นเราร้องไห้จนไม่ไหวแล้ว และก็จากสาเหตุที่เราไม่ได้ผิดด้วย) เชื่อมั้ยคะ แม่ไม้มวยไทยใส่ค่ะ เราแค่ผลักอกเค้าแต่เค้ากำหมัดต่อยท้อง(ไม่ใช่หมัดเดียวนะ แต่เอารัวที่สุดให้แน่ใจว่าเรานิ่ง ทำเค้าคืนไม่ได้) เรานั่งจุกกองอยู่ที่พื้นด้วยอาการปางตาย ร้องไห้กับความเจ็บใจและกายของตัวเอง แฟนสุดที่รักก็บอกว่า สมน้ำหน้า แล้วก็ลงนอนแบบไม่รู้สึกอะไรเลย เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นครั้งแล้วครั้งเล่า มีครั้งนึงเราเกือบตาย เค้าเอามือเราล็อกไว้ข้างหลัง จับเราคว่ำแล้ว เราหน้าแข้งกับหัวเข่ากดที่หัวเรา เราเกือบตาย ตาเขียวไปทำงานโดยต้องโกหกทุกว่าอุบัติเหตุ คิดดูว่าเขียวไม่ได้เพราะโดนต่อยอะไรนะ แต่จากเท้าจากคนอันที่รัก ตอนที่เค้ามาบอกเหตุผลกะเรา รู้มั้ยคะว่าอะไร เค้าบอกว่ามันเป็นอัตโนมัติของเค้าที่จะปกป้องตนเอง เค้าจะไม่มองไม่เห็นอะไรทั้งนั้นเวลานั้น เป็นแค่ปฏิกริยาปกป้องตัวเอง เราเองเจ็บครั้งแล้วครั้งเล่า จะเลิกไปตั้งกี่ครั้ง แยกมาอยู่จิงๆแล้วก็ครั้งนึง แต่ก็เพราะความใจอ่อน โทรมาตลอดหรือไม่ก็อุตส่านั่งรถมาหาทุกเที่ยงเพื่อมาขอโทดและบอกว่าจะเปลี่ยนตัวเอง1,000,000เปอร์เซ็นต์ งงเหมือนกันที่เวลาทะเลาะก็ไล่เราเหมือนสัตว์น่าขยะแขยะตัวนึง แต่เวลาเราไปแล้วก็มาง้อทุกครั้ง น้ำตาไหลให้เราใจอ่อน แต่เวลาอยู่ด้วยกัน เราไม่ได้มีค่าอะไรเลย
เราตัดสินใจจะไปแล้ว เพราะ2-3อาทิตย์ที่ผ่านมานี้ ทะเลาะกันบ่อยมาก ไปกินเหล้า(พยายามหาโอกาสไปจิงๆค่ะ หาข้ออ้างได้ทุกเรื่อง คะยั้นคะยอให้คนอื่นไป ทั้งๆก็มีงานตอนเช้ากัน)แทบจะวันเว้นวัน เราว่าจะไม่ยุ่งแล้ว จะย้ายออกไปเลย จะไม่มีวันหวนกลับแล้วค่ะ เพราะคิดแล้วว่าเค้าไม่เคยเห็นเราอยู่ในสายตาเค้าเลย เค้าแคร์เพื่อนกับความสนุกมากกว่าเรา เค้าไม่รับผิดชอบในสิ่งที่เค้ารับ สุดท้ายกลับมาว่าเราซะอีก ว่ามาขอโทดแล้วจะอะไรหนักหนา ทำไมไม่เปิดใจและไม่มีเหตุผล ขวางโลก (เวลาเรานั่งร้องไห้คนเดียว เป็นวันๆกับเป็นคืนกับการกระทำของเค้า) แต่เค้ากลับให้เราเปลี่ยนอารมณ์เราให้ดีกะเค้าเดี๋ยวนั้น(ถ้ามันไม่ได้เกิดบ่อยๆเรายังรับได้)ทั้งๆที่ไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนเลย เหมือนเราให้อภัยมาตลอด จนมันเป็นเรื่องปกติไปแล้ว พอเราไม่ดีด้วย ขออยู่คนเดียว ก็เริ่มกระชากแล้วค่ะ อย่างวันนี้ก็โดนทั้งกระชาก แล้วก็ตบหัวด้วยค่ะ เพราะเราบอกเลิกไม่อยากอยู่ด้วยแล้ว พอทำเราเจ็บแล้ว มีหัวเราะด้วยความสะใจแบบที่เคย แล้วก็พูดว่า"สนุกดี แต่กูยังสนุกไม่พอแน่ "แล้วก็เข้ามาขยี้หัวเรา ทั้งที่น้ำตาอาบแก้มเราอยู่เลย นี่ขอให้เป็นอุทาหรณ์ให้กะนักรักทั้งหลาย ที่รักเค้าทุ่มเทให้เค้า แต่เค้าไม่ได้เห็นความดีเรา เรามีความดีตอนที่เราจากไปเท่านั้นเอง เพื่ออะไรล่ะคะ ประเทศนี้มันก็น่าเบื่อ ไม่มีอะไรข้างนอก อากาศก็หนาว ตอนเย็นร้านก็ปิดกันหมดแล้ว มันไม่มีอะไรให้ทำเลย อยากอยู่เมืองไทย ถ้าเป็นที่นู่นเราคงไม่เครียดแบบนี้ อยู่กับทั้งพ่อแม่พี่น้อง เพื่อนเยอะแยะ แต่ที่นี่เราเคยให้เวลาทั้งหมดกะเค้า ไม่เคยไปไหนมาไหนกะใครเลย ตอนนี้รู้เลยค่ะ ต้องเผื่อเวลาตัวเองให้เพื่อนบ้าง เพราะถึงวันนึงถ้าคุณไม่มีใคร คุณก็ยังมีเพื่อนอยู่ข้างๆบ้าง เราเองไม่มีหน้าจะไประบายให้ใครฟัง เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาเราก็เลือกแฟนมาตลอด แล้วเวลาเราแค่มีปัญหาจะให้เราเข้าหาเพื่อนเหรอ นี่แหล่ะชีวิต หวังว่าคงไม่มีอะไรแย่ไปกว่านี้อีก( อยากหาบ้านได้เร็วๆจัง จะได้ย้ายออกวันนี้เลย)
จากคุณ :
R_Ra_Re 
- [
26 ต.ค. 51 14:46:59
]
เครียดค่ะอยากกลับบ้าน
ให้ใหม่เดี๋ยวนี้เลยค่ะ...ด่วนๆเลย...อ่านแล้วจะเป็นลม...อดทนอะไรอยู่คะ?
