แฟนคนนี้คบมาได้ห้ากว่าๆปีครับ ทั้งที่ทางบ้านผมและบ้านเค้าก็รู้กันหมดว่าเราคบกัน
หลังๆมีระหองระแหงกันบ้าง ก็มีเงียบๆไป เหมือนกับว่าต่างคนต่างยิ่งในศักดิ์ศรี
และก็ไม่ได้ติดต่อกันเลย แม้กระทั้ง MSN ยังบล๊อกกันเลย แต่ก็ยังมีแอบๆโทรถามสารทุกข์สุขดิบกันบ้างนานๆครั้ง
วันหนึ่งไม่รู้อะไรมาดลจิตดลใจผม วันทั้งวันอยากโทรหาเหลือเกิน โทรยังไงก็ไม่เคยเปิดเครื่อง เบอร์บ้านก็ไม่มีใครรับสาย เป็นอาทิตย์
จนสุดท้ายมารู้อีกทีเพื่อนเค้าโทรมาบอกว่า เค้าเสียแล้วนะ จะเผาวันนี้แหละ ผมตกใจมากเลยนะวินาทีนั้นใจหายไปหมดเลยร้องไห้ไม่ออกน้ำตาตกใน ทำไรไม่ถูกเพราะเราต่างคนต่างอยู่ไกลกัน ขับรถไปก็คงไม่ทันแน่ๆ
มาทราบที่หลังว่าเค้ากำชับกับเพื่อนว่าไม่ให้บอกผมก่อนไปกลัวผมรับไม่ได้ บอกแค่เพียงว่าเค้ารักผมมาก รอให้เค้าหายดีก่อนเค้าจะกลับมาเที่ยวหาผม...ส่วนแม่ของเค้าก็พยายามจะโทรหาผม แต่ก็หาเบอร์ไม่เจอเพราะเค้าคงแอบซ่อนไว้
และครั้งสุดท้ายที่ผมได้เห็นเค้านั้นก็คือวันเก็บกระดูกเค้านั่นเอง ไม่ได้เห็นหน้าตาแม้กระทั่งครั้งสุดท้าย ไม่ได้เอ่ยไม่ได้คุยกันแม้กระทั่งวินาทีสุดท้าย ... คุณแม่เค้าบอกว่าเสียใจมากที่หาเบอร์ผมไม่เจอ วันสุดท้ายที่ผมได้เห็นเค้านั่นคือวันที่ผมไปทำบุญกระดูกเค้าที่วัดอีกวันนั่นเอง
ผ่านมาจะครบปีละในเดือน ธ.ค.หน้านี้ ทุกวันนี้เห็นของขวัญที่เค้าเคยให้ เห็นรูปที่เคยถ่ายด้วยกัน เห็นลิสรายชื่อในMSN และเมล ซึ่งผมยังไม่ได้ลบไป ใจมันก็ตกหล่นวูบลงมาทุกที
เฮ้อ...เพื่อนเคยประสบเหตุการณ์แบบนี้บ้างหรือไม่ครับ ทำใจได้ยังไงกันบ้าง รู้สึกเสียใจบ้างไม๊เมือนึกถึงภาพเก่าๆ
ทุกวันนี้ก็อดไม่ได้ที่จะนึกถึงเค้าเมื่อได้ไปสถานที่ที่เคยไปด้วยกัน
..... รักเสมอนะไม่เคยลืม
จากคุณ :
โบอิ้ง-747
- [
14 พ.ย. 51 20:51:53
]