ความคิดเห็นที่ 1 เราเคยคบกับแฟนเก่ามาประมาณ 8 ปีค่ะทำให้ได้หลักการอันมาจากประสบการณ์จริง คือ ยอมรับในสิ่งที่ไม่ชอบค่ะ เพราะนิสัยแต่ละคน เมื่ออายุมากขึ้น ก็ยิ่งฝังลึกอยู่ตัวเปลี่ยนยากค่ะ ส่วนการเปิดอกคุย พูดกันตรงๆ นั้น อาจมีการเปลี่ยนแปลงได้บ้างหลังจากคุยจบไปใหม่ๆ สักครั้งสองครั้ง จากนั้นก็จะเข้ารูปเดิมตามนิสัยค่ะ หรือบางทีที่เขานึกได้ขึ้นมา เขาก็ทำตามที่เคยขอ แต่พอนานๆ เดี๋ยวก็เหมือนเดิมค่ะ จากคุณ : good thinking - [ 16 พ.ย. 51 14:51:11 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ที่ผ่านมา ช่วงแีรกๆ จะใช้วิธีแรกครับ ลองสังเกต ลองดูว่าเค้าจะปรับเปลี่ยนพฤติกรรมอะไรบ้างมั๊ย ถ้าเค้าทำไม่ได้ ยังกลับมาเป็นแบบเดิมอีก ผมก็จะพูดตรงๆ พูดให้เค้ารู้ว่า เนี่ย ทำไม่ถูกนะ แบบนี้มันไม่ดี มัน..... ก็ว่าไป หลังจากนั้นก็ขึ้นอยู่กับอีกฝ่ายน่ะครับว่าจะทำไงต่อ จะเปลี่ยน รึ คงเดิม แต่ที่ผ่านมา มันก็กลับเข้ามาแบบเดิมๆ ไม่เปลี่ยนอะไรเลย ^^' ... จากคุณ : ~cenobite+ - [ 16 พ.ย. 51 15:21:09 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เราว่า การจะคบกันให้ได้ยืด มันต้องอาศัยทั้ง 2 วิธีอ่ะค่ะ ปัญหาใหญ่ๆ ที่มีผลกระทบต่อชีวิตคู่มากๆ ก็อาจจะต้องลองหันหน้ามาคุยกัน หาวิธีแก้ไขปรับปรุง คุยกันว่า เราจะทำอะไรได้บ้าง เค้าจะทำอะไรได้บ้าง เจอกันครึ่งทางจะดีกว่า มาหักหาญกันไปเลยว่าห้ามทำแบบนี้นะ หรือเลิกทำซะ นิสัยบางอย่างมันติดตัวมาตั้งแต่เกิด จะให้แก้ไขเลยมันอาจจะยาก บางอย่างต้องใช้เวลา คุณก็ต้องใจเย็นๆหน่อยอ่ะค่ะ ส่วนนิสัยบางอย่างที่เล็กๆน้อยๆ พอทนได้ก็ต้องทนนะคะ จะบอกว่าเป็นวิธีแก้ปัญหาแบบกำปั้นทุบดินก็ได้ แต่เราว่า คงไม่คู่รักคู่ไหนเลย ที่ไม่ต้องอดทนกับอีกฝ่าย อาจจะมากบ้างน้อยบ้าง ตามแต่ที่จะทนกันได้ แต่ยังไงซะ เราก็ควรมีลิมิตกับการทน ไม่ให้ตัวเราเองอึดอัดใจ ถ้าอยู่ๆไปแล้วรู้สึกขึ้นมาได้ว่า ปริมาณความสุขที่มีมันน้อยกว่าความทุกข์ แบบนี้ก็ไม่เห็นควรว่าจะต้องไปทนอยู่ทำไม แต่สุดท้ายแล้ว เรื่องความสัมพันธ์มันก็มีรูปแบบเดียวอ่ะนะคะ คือ.. คุย--->ปรับ--->ปรับไม่ได้--->ทน--->ทนไม่ได้--->เลิก แก้ไขเมื่อ 16 พ.ย. 51 15:35:49 จากคุณ : กระต่ายลงพุง - [ 16 พ.ย. 51 15:35:12 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ทำพยายามทำใจมากกว่า ไอ้ที่ว่าปรับปรุงตัวส่วนใหญ่เรื่องที่ไม่ชอบมักจะเป็นนิสัยเบื้องลึกหรือสันดาน มักจะแก้กันไม่หายหรอก ทำใจให้รู้สึกว่า เออ ช่างมันเถอะ แล้วจะอยู่ด้วยกันได้ยืด เรื่องบางเรื่องถ้าไม่คิดมันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ จากคุณ : Jump.Jr - [ 16 พ.ย. 51 15:41:22 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขอตอบจากประสบการณ์ตัวเองนะคะ แต่ก่อนก็คล้ายๆกับ จขกท อะค่ะ คุยกันตลอดว่าต้องปรับเข้าหากัน หลังคุยแรกๆก็โอเคดี ผ่านไปซักพักก็เป็นแบบเดิม พอเราเตือนกลายเป็นว่า เราเป็นฝ่ายเรื่องมาก หาเรื่องแทน สุดท้ายก็เลิกกันไป แต่อย่างน้อยก็ได้ข้อคิดมาว่า คนเรา ร้อยพ่อพันแม่ พี่น้องท้องเดียวกัน นิสัยยังคนละแบบ เพราะฉะนั้นสั้นๆง่ายๆ คือ รักและยอมรับอย่างที่เค้าเป็น ไม่ใช่ให้ทน แต่ให้มองและพยายามเข้าใจกัน เรื่องเล็กๆน้อยๆก็พยายามเข้าใจกัน ยกเว้นบางเรื่องที่สำคัญจริงๆ ค่อยคุยและปรับเข้าหากัน แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น คนที่จะตอบได้ว่า เรื่องอะไรคือเรื่องเล็กที่ยอมได้ เรื่องอะไรคือเรื่องสำคัญที่ต้องคุยกัน ไม่มีใครตอบได้ นอกจากตัวของคุณเองนะคะ ^ ^ จากคุณ : Gembu - [ 16 พ.ย. 51 15:53:56 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ถึงคนสองคนวิสัยทัศน์จะแตกต่างกัน แต่ถ้าสองคนอยากจะคบกัน ยังไงก็ต้องทน และ ปรับตัวให้เข้ากัน พร้อมกับบริหารความรักไปในตัวด้วยกัน เมื่อวันใดวันหนึ่งความอดทนสิ้นสุดลง หรือกลับไปเป็นตัวเองโดยที่ไม่แคร์อีกฝ่าย ก็เมื่อนั้นแหละ แยกทาง จากคุณ : แดงเร็กเก้บาร์ - [ 16 พ.ย. 51 16:07:21 ]

ความคิดเห็นที่ 7 มาเก็บข้อมูลที่ดีๆ อารมณ์เราตอนนี้ก็ไม่ต่างจากเจ้าของกระทู้เท่าไหร่นัก วันนี้ขออ่านมากกว่าแสดงความคิดเห็นนะค่ะ การทำใจยอมรับอะไรของอีกคนนี้มันทรมานเหมือนกันนะ เป็นกำลังใจให้ทุกคน พร้อมตัวเองด้วย ลุกๆๆๆ (บอกตัวเอง) จากคุณ : jeps - [ 16 พ.ย. 51 17:26:22 ]

ความคิดเห็นที่ 8 คนเรามันจะมีเรื่องที่รับไม่ได้ สุด ๆ ของตัวเองอยู่นะคะ ถ้าเกิดอีกฝ่ายมันโป๊ะเช๊ะมาโดนตรงที่คุณรับไม่ได้สุด ๆ คงต้องคุยกันยาวค่ะ สำหรับเรา ใช้ชั่งน้ำหนักเอาอ่ะค่ะ ถ้าเป็นเรื่องที่พอรับได้ ก็จะพยายามยอมรับ ไม่ใช่ว่าไม่เอาเลย แต่ถ้าแบบมันไม่ไหวจริง ๆ ก็จะไม่ทนค่ะ เพราะเชื่อว่ามันยากที่เค้าจะเปลี่ยน .. สู้เปลี่ยนคน อาจจะง่ายกว่าค่ะ อย่างผู้หญิงบางคน .. ผู้ชายเจ้าชู้ รับได้ บางคนไม่เอาเลย ผู้ชายไม่มีภาวะผู้นำ รับได้ ยอมนำให้แทน บางคนก็ไม่เอาเลย จากคุณ : :: VamleS :: - [ 16 พ.ย. 51 17:55:31 ]

ความคิดเห็นที่ 9 มันไม่ใช่บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ไม่มีสูตรสำเร็จหรอกครับ คนที่อยู่กันเป็นคู่ทุกข์คู่ยากนี่มีน้อย ยิ่งถ้าอยู่แบบสามีภรรยากันแล้ว ไม่ทะเลาะเบาะแว้งกันเลย ...ผมว่าไม่มีหรอก มันขึ้นกับว่าใครจะเตรียมใจทุกข์กับคู่ชีวิตมากน้อยแค่ไหน ได้สามีดีก็ Jackpot เป็นความฝันสำหรับใครหลาย ๆ คน แต่เผอิญชอบเล่นเกมส์ โดยเฉพาะ FF X มันบอกได้ว่า พระเอกเป็นแค่ความฝัน ถ้าจะหาความเป็นพระเอกจากแฟน ก็เลิกคิดเหอะ ปล. รู้สึกตะหงิด ๆ ไหงคาแร็คเตอร์ละคร"ใจร้าว" มันคล้าย ๆ กับ FF X ฟ่ะ จากคุณ : ขิงน้๐ย - [ 16 พ.ย. 51 18:13:37 A:125.27.231.41 X: TicketID:124616 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ที่ผ่านมาเราใช้วิธีที่สองโดยส่วนใหญ่  อาจจะเพราะพื้นฐานนิสัยเป็นคนตรง มีอะไรชอบพูด ซื่อตรงกับความรู้สึกตัวเองมาก เสแสร้งไม่เป็น ^^^ พูดน่ะถูกต้องแล้วค่ะ แต่มันต้องรู้จักทั้งจังหวะที่จะพูดและทั้งวิธีหรือที่เรียกว่าศิลปะในการพูดด้วย ไม่ใช่ถือคติว่าเพราะฉันเป็นคนตรง...ดังนั้นเมื่อมีอะไรที่ไม่ถูกใจ...ฉันก็จะพูด บางเรื่องเราก็พยายามทน และยอมรับ แต่บางทีก็รู้สึกชัดเจนเลยว่าตัวเองกำลังทน ^^^ สองคำนี้ต่างกันนะคะ...ทน...กับยอมรับ...แยกแยะให้ดี สิ่งที่จขกท.กำลังทำไม่ใช่การยอมรับค่ะแต่เป็นการอดทน...นั่นจึงทำให้รู้สึกว่าอึดอัด แต่ถ้าเราเข้าใจความเป็นจริงที่ว่าคนทุกคนล้วนมีข้อบกพร่องในตัวเองด้วยกันทั้งสิ้น คนรักของเราก็เป็นเพียงแค่คนธรรมดาๆคนนึงที่มีทั้งข้อดีและข้อเสียอยู่ในตัว และถ้าเราเลือกที่จะรักเค้าแล้ว...เราก็ต้องพยายามยอมรับข้อเสียทั้งหมดที่เค้ามี ยอมรับหรือไม่ก็มองข้าม...เป็นวิธีที่จะทำให้คนสองคนคบกันได้นานค่ะ...เลือกเอา บางทีความรักมันก็ไม่ได้ขึ้นอยู่กับความเหมือนหรือความต่างเพียงอย่างเดียว แต่มันขึ้นอยู่กับการที่คนสองคนต้องหาจุดตรงกลางระหว่างกันให้เจอต่างหากล่ะคะ หรือนะ...หรือถ้าวันนึงเราจะต้องอดทนขึ้นมาจริงๆมันก็เป็นเรื่องธรรมดาอีกนั่นล่ะค่ะ อย่าตั้งคำถามเลยว่าทำไมเราถึงต้องอดทนกับใครคนนึงมากขนาดนี้ เพราะคำตอบมันคือ...เพราะว่าเรายังรักกันยังไงล่ะคะ อย่าคิดว่าถ้าเราเปลี่ยนไปรักคนอื่นแล้วเราจะไม่ต้องทน...หรือทนน้อยกว่านี้ อย่าคิดว่าถ้าเราเลิกทนกับคนนี้แล้วเราจะไม่เจอกับความยากลำบากใดๆในชีวิต บางทีคนใหม่อาจจะทำให้เราต้องทนมากกว่านี้ก็ได้นะคะ เคยใช้วิธีการที่เรียกว่าการเติมเต็มไหมคะ...อะไรที่เรารู้ว่าเค้าขาด...เติมค่ะ อะไรที่มันขาดไปในความรักของเรา...ไม่ต้องรอให้เค้าเติม...เติมเองเลย ลองมองดูดีๆสิว่าก่อนที่เราจะมาเจอเค้าเราก็ขาดเหมือนกันใช่ไหม...ขาดความรักไง แล้วเค้าใช่ไหมคะที่เข้ามาเพื่อเติมเต็มให้เรา...เหมือนกันเลยค่ะ อะไรที่มันไม่ดีไม่ใช่ก็ช่วยกันแก้ไข...อะไรที่มันไม่ครบ...ไม่เต็มก็ช่วยกันเติม อย่าคิดว่ามันเป็นหน้าที่ๆเราต้องทำหรือเราต้องทน...ก็เพราะว่าเรายังรักกันไม่ใช่เหรอคะ?   จากคุณ : ++ Little Miss Someone ++ - [ 16 พ.ย. 51 18:34:19 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เราคิดเสมอว่าคนเรามันเปลี่ยนแปลงไปอยู่ตลอดชีวิต ชีิวิตคู่มันก็ต้องปรับตัวไปด้วยตลอดไปเหมือนกัน ขึ้นอยู่กับว่า คุณกับเขาจะอยากมีชีวิตคู่และรับความเปลี่ยนแปลงใหม่ๆร่วมกันรึเปล่า และก็ไม่แปลกที่จะกลับมาอยู่คนเดียวถ้าคุณไปร่วมกับเขาไม่ได้ค่ะ จากคุณ : Benette - [ 16 พ.ย. 51 18:43:55 ]

ความคิดเห็นที่ 12 บางเรื่องต้องปรับ ต้องแก้ บางเรื่อง ก็ต้องทำใจยอมรับ ขึ้นกับว่าเป็นเรื่องไหน ยกตัวอย่างง่ายๆ ผมเป็นคนใจร้อน โมโหร้ายมาก ผมก็ควรปรับและแก้ ไม่ใช่ให้แฟนผม มาอดทนและรองรับอารมณ์ของผม ส่วนเรื่องผม โลกส่วนตัวสูง ไม่ชอบให้มาวุ่นวาย ทำงานกลับดึก ก็ห้ามโทรตาม อันนี้ผม ไม่ยอมปรับ ก็ผมเป็นผมแบบนี้ อย่ามายุ่ง แบบนี้เป็นต้น บางเรื่องปรับแล้วมันดีกับตัวเองหรือดีกับเค้าจริงๆ ก็ต้องบอกให้เค้าปรับ หรือเราปรับ บางเรื่อง ไม่ได้หนักหนาอะไร ก็ยอมรับไปเหอะว่าเค้าเป็นแบบนี้ หรือบอกเค้าว่าเราเป็นแบบนี้นะ คนเรามันก็มีที่ต้องปรับ ต้องแก้ ต้องเข้าใจกันไป ชีวิตคู่ มันต้องเรียนรู้ตลอดแหละครับ แก้ไขเมื่อ 16 พ.ย. 51 19:20:23 จากคุณ : mooaomsin - [ 16 พ.ย. 51 19:19:31 ]

ความคิดเห็นที่ 13 โบราณเค้าเรียก  ศิลปะการครองเรือน   เพราะการครองคู่ต้องใช้ศิลปะ     บางเรื่องต้องปรับ  แต่บางเรื่องต้องทน   บางเรื่องต้องยอม  แต่บางเรื่องต้องโวย บางเรื่องต้องลืม  แต่บางเรื่องจำให้มั่น   ถามว่าอะไรเป็นตัวกำหนด   ตอบว่า  ตามแต่จริตของคู่นั้นๆ   เพราะไม่มีใครรู้จักคู่ของตัวเองดีเท่า   ถ้าใช้ศิลปะถูกที่ถูกทางก็ครองคู่กันต่อไป  ถ้าใช้ผิดชีวิตคู่ก็จบลง     ทั้งนี้ไม่มีใครผิด ก็แค่คนสองคนที่จริตไม่ตรงกันเท่านั้น จากคุณ : รักครั้งต่อไปคือตัวชั้นเอง - [ 16 พ.ย. 51 19:22:06 ]

ความคิดเห็นที่ 14 คู่ของเราคุยกันก่อน ปรับได้ไหม ไม่ได้จริงๆนะ โอเค ยอมรับ แต่ขอเหตุผลด้วยนะ แต่ที่สำคัญ เราอย่าเอาใจของเรา ไปเป็นศุนย์กลางจักรวาลของความรัก ให้ความรักหมุนรอบตัวเราดีกว่า บางทีวงโคจรอาจจะเปลี่ยนไปบ้าง อาจจะเจออุกาบาตบ้าง แต่ศูนย์กลางของความรักคงเดิม พักนี้บ้าดาราศาสตร์ไปหน่อยค่ะ ยังไงเอาใจช่วย ให้รักนำทางคุณด้วยนะค่ะ จากคุณ : ให้รักนำทาง - [ 16 พ.ย. 51 21:08:40 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ถ้าทำเเล้วทั้งสองวิธีเเล้ว นอกเหนือจากนี้ก็ทำเเล้ว พยายามเเล้วไม่มีอะไรดีขึ้นซักอย่าง ต้องทำยังไงล่ะคะ จากคุณ : ซาลาเปา ขาว อวบ เอ็กซ์ - [ 16 พ.ย. 51 21:47:24 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ^_^ จากคุณ : cioccolato - [ 16 พ.ย. 51 21:47:39 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ทุกคห.ให้ความคิดเห็นที่ดีๆ มาแล้วทั้งนั้น คห.10 เลิศ คห.12 โอเค ควรใช้ทั้งสองวิธีควบคู่กันไป สิ่งไหนไม่เหนือบ่ากว่าแรงที่พอทนกันได้ก็ยอมทนกันไป แต่ถ้าสิ่งไหนทนแล้วอึดอัดมากควรเปิดอกคุยกันให้เข้าใจถ้าปรับตัวได้ก็ปรับถ้ายังปรับ ไม่ได้ในทันทีต่างคนต่างยอมรับกันได้มากน้อยแค่ไหนก็ว่ากันไป ต่างคนต่างจิตต่างใจ ต่างคนต่างมาจากคนละที่ ดังนั้นความแตกต่างย่อมมี มากบ้างน้อยบ้างมันเป็นเรื่องธรรมดาแต่ที่สำคัญการเดาใจกันไปมาโดยไม่มี การพูดคุยกันเลยอันนี้น่าจะเป็นเรื่องที่อันตรายอย่างยิ่งในทุกความสัมพันธ์ จากคุณ : Somesing may to overlook - [ 16 พ.ย. 51 22:01:12 A:117.47.186.143 X: TicketID:192722 ]

ความคิดเห็นที่ 18 การเปิดใจในการพูดสิ่งที่ตัวเองชอบหรือไม่ชอบมันดีค่ะ แต่เราก็ต้องเปิดใจในความเป็นตัวเขา และก็เหตุผลที่เขาเป็นอยู่ด้วยค่ะ และหลายๆครั้งทีเราพูดตรงไป มันเหมือนเรากำลังตำหนิเขาหรือต่อว่าเขาในสิ่งที่เขาเป็นและตัวตนที่เขาเป็นอยู่ มันก็ต้องมีศิลปะในการพูดในเชิงสร้างสรรค์หน่อยค่ะ ให้เขาไม่เหมือนกับโดนตบหน้าหรือกำลังโดนตำหนิอย่างแรง จากคุณ : la-la-bell - [ 16 พ.ย. 51 23:53:11 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ผสมค่ะ เราเปิดอกคุยกัน แล้วก็พยายามจูน ในขณะเดียวกัน เราก็ยอมรับในส่วนเสียของเขาด้วยค่ะ แล้วจะไม่คิดมากค่ะ จากคุณ : Star in the Sky - [ 17 พ.ย. 51 18:06:41 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ขอบคุณเจ้าของกระทู้ที่ตั้งกระทู้ได้โดนใจเรามาก ๆ เป็นคำถามที่เราสงสัย  แต่นึกคำถามไม่ออก พออ่านกระทู้แล้วรู้สึกว่าใช่เลย.. อันนี้แหละที่เรากำลังสงสัย ควรจะยอมรับหรือคุยกันเพื่อปรับปรุง ขอบคุณน๊าาา ปล.ไม่ได้ช่วยตอบเลยอ่ะ จากคุณ : M^_^K - [ 17 พ.ย. 51 19:45:00 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ถ้าคุณ "รัก" ใครจริงๆ สักคนนะคะ คุณจะเลิกรักตัวเองไปเลยล่ะ จริงๆ นะ เรื่องแบบนี้ต้องใช้ "ใจ" นำทางลูกเดียวเลย จากคุณ : ทะเลตัวปลอม (ทะเลสีดำ หัวใจสีชมพู) - [ 7 ธ.ค. 51 00:52:41 ]