ความคิดเห็นที่ 1 อยากจะตอบกระทู้ให้คุณ พยายามหากระทู้เก่าที่คุณเคยเขียนไว้ เพื่อทำความเข้าใจเรื่องราวทั้งหมด แต่หากระทู้เดิมไม่เจอ   ก็เลยไม่รู้เรื่องราวก่อนหน้านี้ ว่าเป็นมาอย่างไร ถ้าจะตอบกระทู้  ใช้แต่ข้อมูลในกระทู้นี้  เกรงว่าจะมีข้อมูลไม่เพียงพอ แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 51 05:24:31 จากคุณ : ออนไลน์ - [ 19 พ.ย. 51 05:05:09 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ใช่ค่ะ และนี่ก็คือสิ่งที่เราใช้บอกตัวเราเองมาตลอดเช่นกัน ในทางปฎิบัติ เราก้พยายามอดทน "ควบคุมจิตใจตัวเองสิ เงียบๆไปก่อน อย่ารนนักเลย ทำอย่างอื่นไป" คือสิ่งที่เราทำบ่อยๆ คนเราบางครั้ง ผงเข้าตาตัวเองก็เขี่ยไม่ออก เราก็มาเขียนเรื่องราวลงในบอร์ด เหมือนได้คุยกับใครบ้าง ก็คือการทำอย่างอื่นไป อย่างหนึ่งของเรา ที่เราสับสนตอนนี้ก็คือ เราทนมามากพอหรือยังน่ะค่ะ แฟนเราเค้าก็เป็นคนดีนะ แต่มีช่วงเรียน ป.เอกนี่แหละที่ .... น่าเตะ เดือนก่อนที่มาตั้งกระทู้ ก็ได้รับคำแนะนำจากเพื่อนๆ บางท่านก็ว่าอาจจะเป็นเพราะเราไม่พูด ไม่รน เค้าถึงได้ไม่รู้ ว่าเราทนอะไรอยู่ คุณคนโดนแบน ก็บอกว่าต้องให้ผ่านช่วงนี้ไปก่อน ก็เลยทนมาเรื่อยๆล่ะค่ะ ทุกข์ใจทีไร ก็คิดถึงที่คุณโดนแบนเล่าจากประสบการณ์ตรงของเค้า ก็สบายใจไปได้ในทุกๆวันที่มีเรื่องกวนใจ ทีนี้ พอลองไม่ทน ลองพูดดู จึงได้เห็นปฎิกิริยาของเค้า เลยเริ่มสับสน ไม่แน่ใจ ว่าเราทนกับคนผิดคนหรือเปล่า จากคุณ : จขกท. - [ 19 พ.ย. 51 05:34:05 A:79.70.106.2 X: TicketID:054186 ]

ความคิดเห็นที่ 3 คำตอบของผม ข้างล่างนี้  อ่านแล้วอย่าโมโหผมนะครับ ผมวิเคราะห์ตามที่คุณให้ข้อมูลมา   วิเคราะห์อย่างคนที่มีประสบการณ์เรื่องความรัก ไม่ได้พยายามตอบเอาใจคุณ   แต่เป็นความจริงใจทั้งหมด อ่านแล้วทำใจหน่อยครับ ช่วยคิดทบทวนให้ดีๆด้วยนะครับ จากคุณ : ออนไลน์ - [ 19 พ.ย. 51 05:49:51 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เท่าที่อ่านดูจากข้อความในกระทู้นี้  ไม่มีรายละเอียดอะไร  ว่าคุณส้มพูดอะไรกับแฟนบ้าง ที่ว่าพูดไป น้ำตาไหลไป   แต่ดูจากพฤติกรรมของแฟน  ที่ทำกับข้าวให้  แล้วยังอุตส่าห์ตามไปรับประทานอาหารด้วยกัน เอากระเป๋าน้ำร้อนมาให้   และขอโทษ... ก็วิเคราะห์ได้ว่า...  เขายังเป็นคนดีมีน้ำใจ  เอื้ออาหร ห่วงใยคุณดีอยู่ ในมุมมองของผม  คุณเองต่างหาก  ที่เอาแต่อารมณ์มากไปหน่อย   บางครั้ง   ผู้ชายก็ทนไม่ไหว  กับการที่ผู้หญิง  กวนใจ กวนอารมณ์มากๆ  มันน่าเบื่อครับ รักแค่ไหน  แต่ถ้าผู้หญิงทำตัวน่ารำคาญ  ผู้ชายก็ระเบิดอารมณ์ออกมาได้เหมือนกัน การที่คุณโกรธเขา   ไม่สำนึกในน้ำใจที่เขาอุตส่าห์ขอโทษ  อุตส่าห์ทำอาหารให้รับประทาน อุตส่าห์เอากระเป๋าน้ำร้อนมาให้   ผู้ชายก็น้อยใจเป็นเหมือนกันนะครับ พอน้อยใจแล้ว   จะเก็บไว้ในใจ   ไม่พูด  ไม่ด่าออกมา   แต่กลายเป็นเฉย  เย็นชา  เพราะคุณทำกับเขาก่อนนะครับ อยากบอกคุณตรงๆเลยครับว่า   พฤติกรรมของคุณส้ม   ซ่ำแซะ   พูดเรื่องน่ารำคาญ คุณเอาแต่อารมณ์  แล้วไประบายอารมณ์  บ่น ซ่ำแซะ  ซ้ำซากกับเขา  เขาย่อมรำคาญเป็นธรรมดา ผู้ชายไม่ชอบเรื่องจู้จี้จุกจิก  กวนใจครับ   สิ่งที่คุณพูด  อาจเป็นเพียงการระบายอารมณ์ ซึ่งเขาอาจเห็นเป็นเรื่องไร้สาระ     หรืออาจมองว่า  คุณกล่าวหาเขาอย่างไม่สมเหตุสมผล เช่น   การที่คุณบอกว่า  เขา "เลว"  เหมือนเดิม คุณพูดด้วย  เขาก็ทำเหมือนคุณไม่มีตัวตน  ไม่หันมา ถ้าพฤติกรรมแค่นี้  ไม่เรียกว่า  "เลว"  ครับ  แค่ เฉยชา ถ้าเขา "เลว"  เขาต้องตบตีคุณ   รีดไถเงินคุณ  หรือทำอะไรที่ผิดกฏหมาย คุณไม่ควรใช้คำพูด  ที่เกินจริง   ผู้ชายจะมองว่า  คุณกล่าวหาอย่างไม่สมเหตุสมผล ถ้าเขาไม่มีอารมณ์อยากจะพูดกับคุณ   คุณควรปล่อยเขาอยู่เงียบๆ สงบสติอารมณ์ ไว้รอให้เขาอารมณ์ดีก่อน  เขาก็จะเข้าหาคุณเอง  การไปจ้ำจี้จ้ำไช   พูดซ้ำซากเรื่องรักษาน้ำใจ   แล้วคุณล่ะครับ  คุณรักษาน้ำใจเขาไหมครับ คุณเคยคิด   เห็นแก่ความรู้สึกของเขาบ้างหรือเปล่า   คุณเอาแต่เรียกร้องให้เขาเห็นแก่ความรู้สึกของคุณ ทุกอย่างที่เกิดขึ้น  ไม่ได้เป็นเรื่องหนักหนาสาหัสอะไรเลย หากขึ้นอยู่กับทัศนคติของคุณที่มีต่อสิ่งที่เกิดขึ้นต่างหาก คุณเอง เป็นคนใจน้อย  เจ้าอารมณ์   คิดเล็กคิดน้อย    เป็นแบบของผู้หญิงที่น่ารำคาญ แล้วสุขภาพจิตของคุณก็เสียเอง     ทำใจให้กว้างๆหน่อยดีไหมครับ เอาใจเขา  มาใส่ใจเรา   แฟนของคุณ  ไม่ใช่คนเลวหรอกครับ   เพียงแต่ว่า  คุณทำให้เขา  "เครียด" ความรัก....ไม่ใช่คิดเรียกร้องเอาแต่ได้ คุณควรเอาใจเขามาใส่ใจเราด้วย     เขาเองก็ต้องการความรัก ความเข้าใจ   ถ้าคุณยังมีนิสัยอย่างนี้อยู่ต่อไป   แม้จะเจอคนใหม่อีกกี่ครั้งก็ตาม ประวัติศาสตร์จะซ้ำรอยเสมอครับ   เพราะปัญหาไม่ได้อยู่ที่เขา หากแต่อยู่ที่คุณเป็นคนสร้างปัญหาเองต่างหาก รักเขาแบบไหนกันครับ   อยากเห็นคนที่ตัวเองรัก  ต้องเจ็บ อยากแก้แค้นเขา    ไม่ดีหรอกครับ   เขาไม่ได้มีเจตนาทำร้ายจิตใจคุณ แต่คุณไปสร้างความกดดันให้เขา    ทำให้เขาหงุดหงิด  เขาก็ไม่เก็บอารมณ์  ระเบิดออกมาบ้าง ในสายตาของผม   แฟนของคุณเป็นคนดี   มีน้ำใจ  ไม่เลวหรอกครับ เพียงแต่เครียด  และ ได้รับความกดดัน คุณเอง ต้องปรับตัว  พยายามเห็นแก่ความสุขของเขาบ้าง  อย่าเอาแต่ใจน้อยครับ แล้วอะไรๆจะดีขึ้น  ถ้าใช้อารมณ์ให้น้อยลง  ใช้เหตุผลให้มากขึ้น พยายามทำความเข้าใจเขาหน่อยครับ   และยอมรับเขา อย่างที่เขาเป็น ปรับตัวเข้าหากันดีๆครับ     หนักนิด  เบาหน่อย    อภัยกันได้ ก็อภัยกันเถิด โกรธให้ช้าไว้   อภัยให้เร็วไว้ คู่ของผม  เคยเป็นเหมือนคู่ของคุณ  แต่ปัจจุบัน  เราหวานต่อกันทุกวัน  15 ปีแล้วครับ กว่าจะปรับตัวเข้าหากันได้  ใช้เวลานานทีเดียว   กว่าจะเข้าใจกันได้  แต่ก็คุ้มค่านะ ผู้หญิงส่วนใหญ่  เป็นเหมือนคุณส้ม   และผู้ชายส่วนใหญ่ เป็นเหมือนแฟนคุณ จากคุณ : ออนไลน์ - [ 19 พ.ย. 51 05:54:04 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ถ้าคิดว่าแฟนคุณเครียดเพราะเรื่องเรียนจริงๆ งั้นช่วงนี้ห่างๆ กันสักพัก รอเรียนจบค่อยคบกันแบบจริงๆ จังๆ อีกที พูดคุยตกลงกับแฟนให้ดีๆ จากคุณ : udom_su - [ 19 พ.ย. 51 06:49:20 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ได้อ่านสิ่งที่คุณออนไลน์อธิบายแล้ว ได้ข้อคิดหลายอย่างเลยค่ะ จะลองพิจารณาตัวเองดูเหมือนกัน และที่บอกว่า เลว ก็แรงไปจริงๆด้วย ตอนนั้นกำลังเครียดมาลงบอร์ด แต่ขอแก้ต่างหน่อยนึงค่ะ ว่า เราไม่ได้ซ้ำแซะและบ่นเรื่องรักษาน้ำใจบ่อยๆหรอกค่ะ ไม่เคยพูด ไม่เคยแสดงอาการว่าโกรธอะไรเลย เป็นปีแล้วล่ะ ก็พยายามจัดการที่จิตใจตัวเองมากกว่า เราเพิ่งมาพูดเอาเมื่อวาน มันเลยพูดไปร้องไห้ไป และที่เค้ามาขอโทษ ก็คงเพราะเห็นเราร้องไห้ เสียดายที่คุณหากระทู้เก่าไม่เจอ แต่คร่าวๆของกระทู้นั้นคือ เค้าชินกับที่เราเข้าใจเค้ามานานเกินไปหรือเปล่า คือเราเลี่ยงทะเลาะทุกทาง ไม่พอใจก็ไม่วีน แต่พยายามเคลียร์ใจตัวเองให้เย็นลง ไม่ระเบิด และไม่บ่นเค้า กระทู้นั้นเราเล่าว่า เค้ามักจะทำให้เรารู้สึกแย่ๆ และจะดีเลย์ไปสามชั่วโมงถึงจะมาดีด้วยเช่น เพิ่งเข้าบ้านมา เราถามว่า หิวไหม ... เงียบ ไม่ตอบ โยนกระเป๋าใส่หน้า พอเราเจอแบบนั้น เราก็จะเฉยๆ แล้วก็เลี่ยงๆไป ก็คิดว่าเค้าคงเครียดมาจากที่อื่น หลายๆชั่วโมงต่อมา เค้าก็เข้ามาทำดีด้วย ก็คือเราเคลียร์ความหงุดหงิดไปเองก่อนหน้านั้นนานแล้ว พอเค้ามาคุย มันก็เลยไม่ได้มีเรื่องอะไรให้มาทะเลาะมาเถียงกัน ก็เป็นติดต่อกันเป็นปีละ ยิ่งช่วงนี้เค้ายิ่งเป็นบ่อย อธิบายยังไงดี เอ้างี้.. ถ้าเค้าวีนเรา เราไม่โวย เค้ามาทำดีกับเรา เราก็ยิ้มกลับ ไม่เคยทำกิริยาเฉยชาใส่ แต่ถ้าเราเฉยบ้างเวลาเค้ามาทำดีให้....เอ่อ...ไม่รู้แฮะ ไม่มีอะ คืนนี้เลยว่าจะลองดูไงคะ กระทู้นั้น คือเราสงสัย ว่าแค่เจียดเวลามายิ้มน่ะค่ะ ง่ายๆสั้นๆ เราเองก็ไม่ต้องเจื่อน เวลาเจอเค้าทำแบบนั้นใส่ ยิ้มให้เรา 1 วินาที แล้วจะไปไหนทำอะไรต่อ ก้ไม่ว่ากัน ลองคิดกลับกันนะคะ เค้าอยู่บ้าน ไม่รู้ว่าเราเจออะไรข้างนอกมา เรากลับมา เค้าถามหิวไหม เราไม่ตอบ แล้วโยนกระเป๋าใส่หน้าบ้าง .... ถ้าวันนี้ ในมุมของเค้าจะมองว่าเราซ้ำแซะจู้จี้ ก็น่าจะถูก เพราะเรื่องนี้ก็พูดกันไปเมื่อวาน และวันนี้พอเค้าทำอีก เราไปถาม ว่านึกว่าเมื่อวานคุยกันรู้เรื่องแล้ว อืม...ก็จู้จี้นะ เรายอมรับผิดจุดนี้ค่ะ แต่ผู้ชายไม่มองตัวเองบ้างหรือคะ ว่าถ้าไม่ทำเรื่อง ผู้หญิงจะมาพูดทำไม เลยกลายเป็นผิดที่ผู้หญิงพูด แต่ไม่ผิดที่ผู้ชายกระทำเหรอ? จากคุณ : จขกท. - [ 19 พ.ย. 51 07:41:54 A:79.70.106.2 X: TicketID:054186 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ความเห็นส่วนตัวนะคะ เท่าที่เคยเจอมา ผู้ชายที่มีหน้าที่การงานดี ทำงานเก่ง ต้องรับผิดชอบอะไรๆเยอะ เป็นhead คนรอบข้างคาดหวังมากๆ รวมถึงเรียนสูงเเละภาวะที่สังคมต่างๆค้ำคอเนี่ย.... จะมีอีโก้สูงมากกกกกกก...ตามไปด้วยค่ะ เพราะคนพวกนี้จะเป็นมิสเตอร์เพอร์เฟคแมน ถ้าคุณไม่ได้เป็น...ทำไม่ได้...อย่างที่เค้าหวัง เเม้ผิดไปจากความคิดเค้าซักนิดเดียว คุณจะได้รับการปฏิบัติจากเค้าเเบบ...เหยียบจมดิน+กระทืบซ้ำคาเท้าเค้าเลยค่ะ เราโดนมาเเล้ว...จากบอสเก่าเราเองอ่ะ พูดเเล้วก็ยังคิดอยู่ว่าทนมาได้ไงตั้งนาน ตอนนี้ก็ยังรู้สึกว่ากำลังเจออยู่นิดๆจากบางคน ประเด็นคือบางครั้ง เค้าจะเเยกชีวิตการทำงานกับเรื่องส่วนตัวไม่ออก โดยที่เค้าไม่รู้ตัวเลย...เค้าจะติดนิสัยเเบบนี้ไปทำกับเกือบทุกคนค่ะ ถ้าเค้าเจอคนที่ทนเค้าได้ จะยิ่งข่ม คุณยิ่งหงอ...เค้ายิ่งทำ มันเป็นสัญชาตญาณลึกๆของผู้ชาย อาการนี้ต่อไปจะพัฒนาเป็นคำว่า aggressive ถ้าเค้าเจอคนที่ ไม่ยอมไม่ทน คุณจะเจอทั้งเเบบ aggressiveไปสุดขั้ว กับสำนึกผิดเเล้วค่อยมาทำดีกับคุณเพื่อชดเชย เเต่พอคุณอภัยเค้า เดี๋ยวก็เข้าอีหรอบเดิมค่ะ ของเเบบนี้ขึ้นอยู่กับเเต่ละคู่ค่ะ เพราะเงื่อนไขความรักมันต่างกัน ไม่อยากเเนะนำให้คุณทนต่อไปเลยเลย เอาเป็นว่า... ถ้ารู้สึกทุกข์ เสียใจมากกว่าสุขก็ถอยก่อนเเล้วกันค่ะ เเต่เราเป็นประเภท...ทนๆๆๆๆๆที่สุดนะ จนรู้สึกว่าวันนึงไม่ไหวเเล้วจริงๆก็จะถอยหลังกลับ โกยเเน่บเผ่นไปเอง ^^" ลองอ่านกระทู้นี้ดูค่ะ http://www.pantip.com/cafe/lumpini/topic/L7219636/L7219636.html จากคุณ : ซาลาเปา ขาว อวบ เอ็กซ์ - [ 19 พ.ย. 51 07:44:26 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เค้าไม่ใช่คนโดนแบนแต่เค้าอยากตอบอ่ะ เค้าจะบอกว่า ในความคิด ถ้าผู้หญิงตั้งใจฆ่าผู้ชายตาย .. ผู้ชายคนนั้นย่อมสมควรตายจริงๆ ความหมายของเค้าก็คือ ผู้หญิงเป็นเพศที่มีความอดทน เอื้ออารีที่สุดแล้ว เห็นอกเห็นใจ ถ้ารู้สึกว่า ทนไม่ไหวแล้ว ฉันจะต้องไป แสดงว่าผู้ชายคนนั้น มันไม่ได้เรื่องจริงๆ สมควรตายสุดๆ เรายอมรับเลย ถ้าผู้หญิงเลิกกะผู้ชาย แบบคบมานานๆ อ่ะน่ะ เราก็จะคิดว่าผู้ชายไม่ดี มากกว่าจะคิดว่าผู้หญิงไม่ดี มันเป็นคติแล้วก็อคติของเรา เพราะมันวัดมาจากประสบการณ์   คนบางคนนะ ถึงจะดีกับเรามากแค่ไหน แต่ถ้าใจมันไม่รักแล้ว ความรู้สึก คือมันน่าขยะแขยง .. ถ้าคุณมีความรู้สึกงั้น ก็เลิก แต่รักก็ต้องทนไหว มันเป็นอื่นไปไม่ได้จริงๆ จากคุณ : หวานใจนายโหด - [ 19 พ.ย. 51 08:03:31 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ สำหรับเรา... เรามองว่าที่เขาเป็นคงไม่ใช่เพราะกดดันจากการเรียน แต่เป็นเพราะเขาเป็นของเขาแบบนั้น ไม่ได้อยากพูดให้มองแต่ในแง่ดีนะ เพราะในทางที่ร้ายที่สุด...ในวันนี้คุณเจ็บจนจุกอก กับสิ่งที่เขาทำ... ถ้าวันนี้คุณทำใจรับมันไม่ได้ ต่อไปแต่งงานกันก็จะเกิดขึ้นอีก ไม่ใช่เพราะกดดัน แต่เป็นทางแก้ปัญหาและนิสัยของเขาเองมากกว่าคะ ตัวตนเขาเป็นอย่างนี้ คุณบอกว่าเขาเรียนเอก จบเป็นดอกเตอร์... เนื่องจากคุณสามีจบเอกเช่นกัน จากคำคุณสามีคือ เรียนง่ายและเครียดน้อยกว่าเยอะคะ... การันตีได้ว่า หลังจบมา ทำงาน... เขาจะเครียดอีกหลายช่วงตัว และจะไม่ใช่แค่สองสามปีเหมือนเรียนเอก แต่มันจะทั้งชีวิตเขาที่จะต้องเครียด และอยู่กับมัน... แต่ทุกอย่างไม่สำคัญ สำคัญว่าคุณจะรับได้ไหม... กับสิ่งที่เกิดขึ้น และไม่จำเป็นว่าคนเรียนสูงจะเครียดทุกคน เพื่อนคุณสามีเรียนเอก ทำงาน แต่งงานมีลูกอีกหนึ่งคน... ทุกอย่างเวลาเดียวกันคือปัจจุบันนี้ แต่เพื่อนคุณสามีรักภรรยามาก หวานมากพอๆ กับเราเลย... เจอกันโดยบังเอิญที่ห้าง เพื่อนคุณสามีมือหนึ่งเข็นรถ อีกมือจูงมือภรรยาไปด้วย... คุณสามีเราทำงานเป็นนักวิจัยเครียดมาก เขียนขอทุน พอได้ก็ต้องรับผิดชอบให้ได้ แต่ทุกวันนี้คุณสามีไม่เคยกลับบ้านดึก ให้เกียรติเราเสมอ แม้เครียดเรื่องงานแต่เธอก็มักมาซุกอก ให้เรากอดเธอไว้ ขอกำลังใจและจูบ ตั้งแต่อยู่กันมาไม่เคยโดนตะคอกเลย ไม่เคยโดยเฉยชาใส่ แม้แต่ในช่วงหนักที่สุดที่เธอต้องหางานใหม่เพราะที่เก่าหมดสัญญา... พูดง่ายๆ คือกำลังจะตกงาน เธอต้องหางานให้ได้ก่อนหมดสัญญา แต่ก็โชคดีที่มีคนติดต่อมามากมายหลังจากหมดสัญญาพอดี สุดท้ายเป็นกำลังใจให้นะคะ มันไม่ง่ายแต่จงรักตัวเองให้มากกว่าที่รักคนอื่นเสมอนะคะ ถ้าเรารู้จักรักและให้เกียรติตัวเอง คนจะให้เกียรติและรักเราคะ จากคุณ : thangthai_ladypink - [ 19 พ.ย. 51 08:44:50 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เห็นด้วยกับความเห็นที่5ค่ะ ลองห่างกันดูซักพักเถอะ สุขภาพจิตจะได้ดีขึ้น ถ้ารักกันจริง ค่อยกลับมาคบกันใหม่ จากคุณ : น้องจุ่น - [ 19 พ.ย. 51 08:52:32 ]

ความคิดเห็นที่ 11 หลายๆ คนมีช่วงเวลาแบบนี้ครับ บางครั้งผมก็เป็น บางครั้งผมก็ทำเหมือนผมเครียดอยู่คนเดียว จนลืม รักษาใจเธอไว้ จนวันนี้ผมรู้ว่ารักเธอขนาดไหน ถ้าผมกลับมาคบกันได้ เราคงจะเข้าใจมากขึ้น เพราะผมได้ตื่นแล้ว ได้เรียนรู้ความผิดพลาดแล้ว จากคุณ : GZ+++ - [ 19 พ.ย. 51 09:02:56 A:58.64.79.30 X: TicketID:172368 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อยากถามคุณส้มกลับว่า ในตอนนี้คุณอยากจะทนอยู่ต่อไปมั้ย ? หรืออยากจะเลิกทน ? อยากจะให้คุณถามใจของตัวเองดูให้ดีดี แต่ความคิดของเรานะ ถ้าการอดทนกับสิ่งไหนมากๆแล้วมันทำให้เรามีความหวังว่ามันจะดีขึ้น ถึงเราจะมองไม่เห็นทางเลยก็ตาม เราก็จะทนต่อไป แต่ถ้าวันไหนความอดทนของเรามันหมด เราเหนื่อยล้ามากไปแล้ว เราก็เลือกที่จะหยุด จากคุณ : ชาดันไม่เย็น - [ 19 พ.ย. 51 09:04:22 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เรื่องของ จขกท.คล้ายเรื่องของเรามาก... สิ่งที่เราทำครั้งสุดท้ายคือ บอกเลิก และไม่กลับไปใจอ่อนอีกค่ะ ตั้งแต่นั้นมาก็ได้รู้ว่า เราคิดถูกอย่างที่สุดแล้ว :) โชคดีค่ะ... จากคุณ : น้องเขียบ บ้านนา - [ 19 พ.ย. 51 09:23:56 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ง่าย ๆ ...อย่าไปคาดหวัง ในสิ่งที่คุณควบคุมไม่ได้... คุณให้เวลากับ เขามาพอสมควรแล้ว ถึงเวลาพิจารณา สถานะการณ์ปัจจุบันได้แล้ว ว่าควรจะอยู่หรือไป อาจจะออกไปตั้งหลักซะก่อน พักใจซะบ้าง ความคิดเห็นของคนโดนแบน ก็แค่... ก็เหมือน ขอนไม้ลอยน้ำ ที่คุณอยากจะเกาะอยู่พอดี จากคุณ : HI Golfer - [ 19 พ.ย. 51 09:27:38 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เลิกดีกว่ามั้ง มีประโยชน์ต่อทั้งสองฝ่าย จากคุณ : Jump.Jr - [ 19 พ.ย. 51 09:42:21 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อะโหย ถ้าเราเจอแบบนี้ จะทำยังไงนะ ความอดทนของเราก็ต่ำซะด้วยนะ แต่ก็ยืนอยู่บนเหตุและผลนะ ถ้าไร้เหตุผลขึ้นมา ก็คงต้องไปจากกันแล้วล่ะ ^ ^ กรณีของคุณส้ม ดูท่าความอดทนจะสิ้นสุดแล้วหรือเปล่าคะ เคยเห็นคู่ ๆ นึง ฝ่ายชายก็เรียน ดร. แบบนี้่ล่ะค่ะ พอกลับมาเมืองไทย ไม่นาน ก็เลิกกัน เลิกกันแบบ ฝ่ายหญิงไปแต่ตัว และไม่หวนกลับมาอีกเลย... เราเป็นญาิติฝ่ายชาย และยังไม่เข้าใจจนบัดนี้ ว่าเกิดอะไรขึ้น ได้แต่ฟัง ๆ ผู้ใหญ่กว่า เค้าเล่าว่า ฝ่ายชายเอาแต่ใจตัวเอง และอารมณ์ผันผวน ซึ่งขัดกับความเป็นจริงที่เราเห็นมาก ๆ ว่า ต่อหน้าผู้อื่น เค้าหวานปานน้ำผึ้งหยดต่อกัน และฝ่ายชายเอง ก็นิ่ง ๆ เงียบ ๆ ดูสุภาพ พูดจาเพราะ แต่ญาิติ ๆ ผู้ใหญ่กลับให้ข้อมูลมาอีกแบบนึง ที่บ้าน คนข้างตัวก็เครียดและเรียนสูง มีอีโก้ที่เป็นที่ครหาระดับหนึ่ง แต่ในบ้านจะไม่เป็นเลย คงเป็นเพราะเราเองก็แข็งด้วย ไม่ยอมคือไม่ยอม จะมาพูดจาแบบไม่ให้เกียรติกันแบบนี้ไม่ได้ ถ้าทำหรือปรับตัวกันไม่ได้ ก็ต้องคนละทาง เค้าเคยสารภาพกับเราว่า ลูกเป็นโซ่ทองคล้องใจจริง ๆ แต่เราว่าไม่ใช่ซะทีเดียว เพราะความรักต่างหาก ที่เค้ายอมเรา และทำให้เค้ามองเห็นว่า มีสิ่งมีชีวิตที่เกิดมาใช้ชีวิตร่วมกับเค้าอยู่ตอนนี้ ถ้าเค้าไม่มีความรักต่อเราและลูกแล้ว เค้าจะไม่ให้ความสำคัญกับสิ่งที่เกิดขึ้น ระหว่างเราและลูกเลย ซึ่งญาติ ๆ เค้าก็เป็นงงกับเรื่องนี้เหมือนกัน เพราะเค้าก็เป็นหนึ่งในอีโก้แมนมาก ๆ ถ้าได้ไม่สบอารมณ์ หรือเครียดกับงานแล้ว ใครก็เข้าหน้าไม่ติด อันนี้เป็นหนึ่งสาเหตุที่เราก็บอกกับใคร ๆ เสมอ ๆ ว่า เค้าอดทนกับเราและลูกมาก ๆ แต่ในใจเรารู้เองว่า เค้ารักเราและลูกมาก ๆ ต่างหากค่ะ การกระทำของแฟนคุณ ถ้าเป็นเรา เราจะเข้าใจว่า คน ๆ นี้ ตบหัวแล้วลูบหลัง เราไม่ชอบ อยู่ด้วยกัน ควรให้เกียรติกัน ควรรู้ว่ามีอีกชีวิตแชร์ชีวิตกับเราอยู่ ไม่ใช่นึกอยากจะทำอะไรก็ทำ อยากจะระบายอารมณ์ก็ทำ แบบไม่ระมัดระวังตัว หรือแบบไม่รู้ตัว ไม่มีสติ แบบนั้นไม่ได้ เพราะถ้าแค่ในบ้านยังควบคุมตัวเองไม่ได้แบบนี้ มีหรือ นอกบ้านจะทำได้ แต่ถ้าทำได้ ก็คงไม่ได้นาน แล้วพฤติกรรมทีว่่า จะกลับมาทำร้ายตัวเค้าเองในที่สุดค่ะ ให้ความเห็นไว้ได้เท่านี้นะคะ เพราะก็พิมพ์ยาวมาก ๆ แลดูจะไม่น่าอ่านเท่าไหร่ ยังไงก็โชคดีนะคะ ^ ^ จากคุณ : Kibson_TT - [ 19 พ.ย. 51 09:46:52 ]

ความคิดเห็นที่ 17 พฤติกรรมที่เขาทำกับคุณ.....ไม่น่าจะเกิดจากความเครียดนะ...หากเป็นครั้งเป็นคราว....นาน ๆ จะออกอาการแบบนี้....ก็อาจพอทน....แต่ถ้าเป็นทุกวัน.....ถามหน่อย คุณจะทนไปทำไม....ทุกวันนี้ ถ้าไม่มีเขา คุณอยู่ไม่ได้หรือเรียนไม่จบหรือเปล่า....การตบหัวแล้วลูบหลัง....บ่อยครั้งเข้า...สมองอาจจะพิการ....และหลังคงจะชา(ชิน) กับการถูกลูบ..จนไม่รู้สึก  ลองตรองดูให้ดีนะ....ขอให้ตั้งใจเรียนจบเร็ว ๆ จะดีที่สุดนะ..อนาคตคุณยังอีกไกล จากคุณ : DoDream (DoDream) - [ 19 พ.ย. 51 09:54:35 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เอ่อ... เคยคิดลองเปลี่ยนวิธีการคิด วิธีการทำดูบ้างไหม พฤติกรรมของเขา พฤติกรรมของคุณ เกิดจากความคิด ทัศนคติ ก่อนอื่น ธรรมชาติของผู้ชาย(ส่วนหนึ่ง ซึ่งเขาน่าจะเป็นหนึ่งในส่วนนี้) หลังจากงานที่เคร่งเครียดจากภาระหน้าที่ มักจะไม่ต้องการรับรู้อะไรไปมากกว่า การได้อยู่เงียบๆกับสิ่งที่เขาสนใจแล้วรู้สึกผ่อนคลาย เหมือนพาชนะที่ไม่สามารถที่จะรับอะไรได้อีกแล้ว ไม่ชอบรับอารมณ์ใดๆที่จะมาเพิ่มความเคร่งเครียด ส่วนพฤติกรรมของคุณที่ต้องการให้เขาให้ความสนใจ อยากจะเป็นคนที่มีความหมาย ได้รับการปฏิบัติเช่นคนสำคัญ ที่มีค่าสำหรับเขา ซึ่งเป็นไปได้สูงว่าพฤติกรรมของคุณจะไปเพิ่มความเคร่งเครียด จนเกินความสามารถ(ไม่มากพอ)จะระงับอารมณ์ไว้ได้ พฤติกรรมที่คุณเรียกว่า เขากลับมาทำดีกับคุณ เขาอาจจะไม่ได้เจตนาจะง้อคุณก็ได้ หากเป็นเพียงพฤติกรรมปกติที่สะท้อนความรู้สึกภายในว่าคุณยังคงมีความหมาย คุณคือคนสำคัญ ที่เขามักจะทำสิ่งนั่นเป็นประจำอยู่แล้วแม้จะไม่เกิดเหตุการณ์ทะเลาะกัน ถ้าหากว่านั่นไม่ใช่การทำดีเพื่อง้องอน แต่เพียงแต่การแสดงออกที่เขาทำอยู่บ่อยๆ อยู่แล้วก็เท่านั้นเอง แต่นั่นอาจจะไม่เพียงพอต่อความต้องการของคุณ และเขาก็ไม่สามารถทำได้มากกว่านั้น(นั่นก็อาจจะเป็นเพราะคุณเองก็ได้) พูดง่ายๆ เขาไม่ชอบให้ใครมาเซ้าซี้ และอีคิวค่อนข้างต่ำ แต่คุณยังคงมีความหมายในสายตาเขาเสมอ เพียงแต่นิสัยที่ไม่ชอบให้ใครมาเซ้าซี่ และอีคิวต่ำนั้น ทำให้เขาแสดงออกได้เพียงการดูแลคุณ ทำกับข้าว จัดที่นอนให้ การทำความเข้าใจแม้เรื่องง่ายๆ แต่มันเป็นการยากที่สุดที่คุณจะพยายามอธิบายให้คนที่กำลังหงุดหงิด กำลังอารมณ์เสีย หรือจิตที่เกิดปฏิฆะ พฤติกรรมของคุณ ที่มีต่อเขา หากมันเกิดจากความรู้สึกว่า เขาไม่ได้รัก ไม่ได้ให้ความสำคัญ มันก็สุ่มเสี่ยงที่จะแสดงออกมาในด้านลบ และทำลายบรรยากาศในช่วงเวลาที่อยู่ด้วยกัน มันอาจจะเป็นสาเหตุที่ให้คุณต้องนั่งจมทุกข์เช่นทุกวันนี้ก็ได้ ถ้าลองปรับทัศนคติเสียใหม่ ลองทำความเข้าใจกับธรรมชาติของเขา เข้าใจนิสัย พฤติกรรมของเขาเสียใหม่ นอกจากจะทำให้คุณรู้สึกดีขึ้น แล้วยังจะช่วยสร้างบรรยากาศดีๆ ที่น่าจะทำให้พฤติกรรมของเขาเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นได้เช่นกัน จากคุณ : นายไวรัส - [ 19 พ.ย. 51 10:10:51 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ผมเคยเป็นอย่างผู้ชายคนนั้นนะ เรียนหลักสูตรสั้นๆ ห้าเดือน อยากพิสูจน์ตัวเอง อยากได้ที่หนึ่ง เครียด ตอนแรกๆ ภรรยาผมก็ทนได้แต่พอผ่านไปสักพัก ต้องทะเลาะกันบ่อยมาก  บางทีพรุ่งนี้จะสอบก็ทะเลาะกันจนดึก  แล้วผมก็ต้องมานั่งอ่านหนังสือยันสว่าง โชคดีที่เรียนหลักสูตรระยะสั้น ผมจบได้ที่สาม ก็ผิดหวังมาก ผิดหวังเป็นเดือน ดีที่นั่นเป็นบทเรียนแล้ว ผมก็คิดได้ว่า จริงๆแล้ว สิ่งต่างๆคือภาพลวงตา  ที่มีคุณค่ากับเราคือครอบครัวต่างหาก เหมือนเพลงทะเลใจ ....ทุกชีวิตดิ้นรน ค้นหาแต่จุดหมาย  ใจในร่างกายกลับไม่เจอ ทุกข์ที่เกิดซ้ำ เพราะใจนำพร่ำเพ้อ หาหัวใจให้เจอก็เป็นสุข.... เมื่อต้องมาเรียนอีกหลักสูตร ที่ต้องอาศัยคะแนนเลือกที่อยู่  ผมกลับไม่เครียด  และแบ่งเวลาให้ครอบครัว  ทุกคนเลยมีความสุข ผลการเรียนก็น่าพอใจ ตอนนี้คุณสองคนเหมือนม้าที่แบกอะไร อะไรไว้เต็มหลัง เพียงฟางเส้นเดียวม้าก็หลังหัก ลองเลิกไปสนใจเขา ใส่ใจตัวเองให้มากขึ้น  วางอะไรๆที่บรรทุกไว้ซะบ้าง บางทีเวลาเราไม่สนใจเขา ปล่อยเขาไว้ ให้ได้คิดทบทวนมันอาจจะดีขึ้น เรื่องนี้แก้ที่คนคนเดียวไม่ได้  ไม่มีใครถูกผิด  มีแต่การปรับตัว เมื่อเขาพร้อมที่จะคุย ก็ลองคุยกัน แต่ถ้าลองพิจารณาแล้ว  ไม่ไหวก็อย่าไปฝืน .....(วิธีการ ปล่อยวางของที่อัดอั้น คือระบาย  ดีแล้วครับที่มีบอร์ดให้ระบาย ลองระบายแล้วปล่อยซักพักแล้วกลับไปคิดทบทวน ผมว่าน่าจะดีขึ้นนะ) จากคุณ : ใจกระบี่กระจ่างแจ้ง - [ 19 พ.ย. 51 10:11:38 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ชีวิตทำงานเครียดกว่าตอนเรียนเยอะ ขอบอก... ช่วงเรียนเครียดมุมเดียว ช่วงทำงานเครียดอีกหลายมุมจนบางทีก็งง ไม่รู้จะมุมไหนดีไม่มีที่ให้ไปเลย คุณส้มคิดว่าเขาจะปรับตัวได้หรือเปล่าล่ะคะกับชีวิตแบบนั้น เท่าที่ฟังมาถ้ามันเหนื่อยและสุดทนก็ถอยเล็กๆสักก้าวดีไหมคะ เผื่อทั้งคุณและเขาจะเห็นอะไรมากขึ้น บางทีอยู่ในจุดเกิดเหตุมันมองอะไรไม่ชัด ยังไม่เห็น แต่พอถอยออกมานิดหนึ่ง มีเวลาคิด มีเวลาอยู่กับตัวเองก็จะคิดได้มากขึ้นนะคะ เอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : agarwaen - [ 19 พ.ย. 51 10:15:50 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ถ้ายังคบกันต่อไป ดูแล้วเหตุการณ์คงจะเป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อย ๆ นะคะ ถึงแม้ว่าจะเรียนจบกันไปแล้ว... จากคุณ : ร่วมรัก...สมัครสมาน - [ 19 พ.ย. 51 10:45:08 ]

ความคิดเห็นที่ 22 คิดว่าความสัมพันธ์ที่ยาวนาน ทำให้ทั้งสองฝ่ายไม่มีช่องว่างให้เคารพเกรงใจกันค่ะ ซึ่งเดี๊ยนคิดว่าทุกคู่ควรมี !! จะได้รู้ใจเขาใจเรา และใจเย็นมีสติมากกว่านี้ น้ำตาผู้หญิง ให้เห็นน้อยๆ มันจะมีค่ามากค่ะ ถ้าอยากร้องไห้ ทนไม่ไหว อย่าร้องให้เขาเห็น เพราะเขาเริ่มดูถูกน้ำตาของคุณ หาช่องว่างตรงนี้กันบ้างเถอะค่ะ จากคุณ : แดงเร็กเก้บาร์ - [ 19 พ.ย. 51 11:02:32 ]

ความคิดเห็นที่ 23 คิดเห็นเหมือน #9 ไม่รู้ว่าคุณคบกันมานานขนาดไหนแล้วนะครับ แต่ที่คุณบอกว่าแต่ก่อนเค้าก็ดี แต่มาช่วงเรียนเอก เลยเป็นแบบนี้ ผมว่า คนจีบกันรักกัน แรก ๆ ก็หวานชื่นทั้งนั้นแหล่ะครับ แต่อยู่กันไปสักพักนิสัย สันดาน มันก็โผล่ ถามว่า วันนี้เรียนเอกเครียด ละบายออกด้วยวิธีอย่างนี้ วันข้างหน้าหล่ะครับทำงานทำการไม่เครียดเหรอ แล้วจะทำอย่างไรครับ ก็รองรับอารมณ์ไปสิครับ ตัดสินใจดูครับ ว่าชีวิตนี้จะเป็นส้วนอารมณ์ ไปตลอดทั้งชีวิตหรือไม่ จากคุณ : พ่อใจร้าย - [ 19 พ.ย. 51 11:36:53 A:125.24.197.187 X: TicketID:131063 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณทุกๆท่านเลยนะคะ ได้ข้อคิดเยอะเลย สำหรับคุณ นายไวรัส คคห.ที่ 18 "พฤติกรรมที่คุณเรียกว่า เขากลับมาทำดีกับคุณ เขาอาจจะไม่ได้เจตนาจะง้อคุณก็ได้ หากเป็นเพียงพฤติกรรมปกติที่สะท้อนความรู้สึกภายในว่าคุณยังคงมีความหมายคุณคือคนสำคัญ ที่เขามักจะทำสิ่งนั่นเป็นประจำอยู่แล้วแม้จะไม่เกิดเหตุการณ์ทะเลาะกัน" ใช่เลยค่ะ คือเราไม่เคยคิดหรอกค่ะ ว่าที่เค้าทำคือการมาง้อ เพราะที่ผ่านมาเราไม่เคยแสดงออกว่างอนหรือโกรธ ไม แม้แต่จะชักสีหน้า ที่เค้าดูแลเราเรื่องพวกนี้ มันเป็นสิ่งที่เค้าทำมานานแล้ว และเป็นหนึ่งในหลายๆสิ่งที่ดีของเค้า เราคบกันมานานค่ะ พื้นฐานจิตใจเค้าเป็นคนดี แต่ที่เราเศร้าใจทุกวันนี้ ก็คือ พฤติกรรม "ตบหัวแล้วลูบหลัง" อย่างที่หลายๆท่านบอกนี่ล่ะค่ะ ที่เป็นต้นตอจริงๆ เมื่อก่อนเค้าไม่เป็น เพิ่งมาตบหัวแล้วลูบหลังเอาปีล่าสุดนี้ ซึ่งเป็นเป็นปีสุดท้ายของการเรียน ป.เอก มีเรื่องมาประดังประเดเยอะ เราไม่ชอบการตบหัวแล้วลูบหลัง (ซึ่งก็คงไม่มีใครชอบ แม้แต่ตัวเค้า) แต่เราก็หวังลึกๆ ว่านี่ไม่ใช่เค้าที่เราเห็นมาก่อนหน้านั้น 5 ปี (ความคิดเห็นของคุณคนโดนแบน เลยเป็นเหมือนขอนไม้ลอยน้ำมาให้เกาะ เพราะเราหวังว่ามันจะดีขึ้น และดีใจ เมื่อวันนั้นมาถึง โดยที่เราสองคนไม่ต้องเลิกกัน) ... 1 แลก 5.... และ 1 ที่ว่า คือหนึ่งปีเครียดๆของเราสองคน เลยสับสน ว่าควรอยู่หรือไป เจอละ...แก่นของปัญหา แต่ก็ยังไม่รู้อยู่ดี ว่าควรอยู่หรือไป (เชื่อไหม เราคิดคำนี้ไม่ออกเลยจริงๆ "ตบหัวแล้วลูบหลัง" ทั้งๆที่มันก็แก่นของปัญหา...ผงเข้าตาเขี่ยเองไม่ออกจริงๆ ด้วย) จากคุณ : จขกท. - [ 19 พ.ย. 51 11:39:59 A:79.70.106.2 X: TicketID:054186 ]

ความคิดเห็นที่ 25 คุณมีปัญหาเดียวกับเพื่อนเราเด๊ะเลย   แต่ ..รายนั้นเรียนจบกลับมา และแต่งงานแล้ว บ่นว่าทนไม่ไหว จะเลิก จะหย่าหลายปีแล้ว แต่..ก็ยังคงเป็นเช่นนั้น.. เราเดาๆนะว่า ปัญหามันอยู่ที่ ฝ่ายชายมองเรื่องการรักษาความสัมพันธ์ไว้เป็นใหญ่ แค่นั้น..จบข่าว ( "การรักษาความสัมพันธ์"เป็นการตีความหมายทางด้านบวก ของคำว่า" ตบหัวแล้วลูบหลัง"นะ ^^') ในขณะที่คุณให้ความสำคัญกับเรื่องความรู้สึก เรื่องรายละเอียด ความใส่ใจอะไรเทือกๆนั้น ปัญหาแบบนี้เราว่าคล๊าสสิคมาก หลายคู่ที่เป็นอย่างนี้ ถ้าเปิดใจคุยกันแล้วหารครึ่งไม่ได้ ฝ่ายคุณต้องทำใจยอมรับกับธรรมชาติของเขาอย่างเดียวเลย ปล. อย่าไปหวังว่า นี่ไม่ใช่เค้าที่เราเห็นมาก่อนหน้านั้น นี่ล่ะตัวจริง..และเรื่องจริงของชีวิตคู่ล่ะ ^^' แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 51 11:55:47 จากคุณ : ซซ - [ 19 พ.ย. 51 11:54:16 ]

ความคิดเห็นที่ 26 อ่อ..คือ .. เราขอตอบหน่อยนะคะ ..คือเราเรียนเอกอยู่เหมือนกันอายุ 25 กว่า ๆ.. เราก็เข้าใจความรู้สึกของทั้งสองฝ่ายแหละค่ะ..  บางทีความเครียดที่เกิดขึ้น..การคิดอยู่ในสมองตลอดเวลาในเรื่องงาน.. จนทำให้ ความรักเป็นองค์ประกอบรองเท่านั้นอะค่ะ ตัวฉันเองก็เป็นเหมือนคุณ ที่อยากหรือต้องการการเอาใจใส่ดูแลเวลาเรามีปัญหาหรือเครียดกับอะไรบางอย่างมา .. แต่ผู้ชายเวลาเค้าเครียดจะต่างกับผู้หญิง เราว่า เธอลองที่จะยิ้ม อดทน และทำดี.. ดูแลเอาใจใส่เค้า .. ถ้าเค้าเครียด ก็เปลี่ยนเรื่อง มาเฮฮาปาร์ตี้กัน ..เป็นมุมมองใหม่ .. เธออยากได้อะไรจากเค้าก็ลองทำให้เค้าดูก่อน.. ลองเปลี่ยนจากผู้อยากรับ เป็นผู้ให้โดยไม่ต้องหวังผลดีกว่า ..นึกถึงวันดี ๆ ..ที่เคยมีในช่วงรักกันใหม่ .. ยังดีกว่าที่จะมานั่งด่า บ่น บ่น ๆๆ  บางทีของบางอย่าง เราพูดไปนิดเดียวถ้าเค้าจะเข้าใจเค้าก็เข้าใจเองแหละค่ะ ..แต่ถ้าไม่ ก็ให้เวลาเค้าหน่อย ..ในหัวเค้ามีเรื่องมากมาย ..นึกถึงตอนที่คุณเครียดดูสิค่ะ ว่ามันเยอะแค่ไหน.. ลองมองในทางที่บวก ๆ ๆเข้าไว้นะค่ะ แล้วจะดีทั้ง จิตใจคุณ และแฟน การงานสบาย.. คุณมีโอกาสมากกว่าคนอื่น ๆ ทำโอกาสที่คุณมีให้คุ้มค่าที่สุดสิค่ะ จากคุณ : pom (pompae) - [ 19 พ.ย. 51 11:54:21 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เราว่าเรื่องสำคัญที่สุดในการอยู่ด้วยกัน คือความสุข ความสุขคำสั้นนี่แตกแขนงออกไปเป็นดีเทลได้อีกมากมาย แล้วแต่คนด้วย อย่างบางคนความสุขคืออะไรที่ได้ตามใจตัวเอง บางคนความสุขคืออะไรที่ได้ตามใจคนรัก เห็นคนรักสุขก็สุขตาม เป็นต้น ต้องถามตัวเองว่า  ตอนนี้สุขหรือทุกข์มากกว่ากัน   ต้องการอะไรในระยะยาว  ถ้าทนอยู่ทนได้แค่ไหน   เวลาที่คบกับใครนานๆ  ความผูกพันมันเยอะแยะมากมายจนทำให้เราไม่สามารถไปไหนได้ แต่จริงๆแล้วมันเป็นความรู้สึกของตัวเองที่ไม่สามารถก้าวข้ามไปค่ะ   เราติดความสุขที่เคยมี เสียดาย กลัวความเจ็บเมื่อตอนเลิกกัน ก็เลยเลือกที่จะอยู่กับอะไรเดิมๆแบบนี้ไปเรื่อยๆ ที่พูดแบบนี้ไม่ได้ยุให้เลิกกันหรอกนะคะ เรื่องนี้คุณต้องคิดเอง แต่จากประสบการณ์อยากจะบอกว่าความรักอย่างเดียวนั้นไม่พอ หากว่ารักกันมาก แต่เข้ากันไม่ได้  โดยเฉพาะมุมมอง ทัศนคติ ค่านิยม หรือไลฟ์สไตล์ไปกันไม่ได้ มันก็อยู่กันไปแบบต่างฝ่ายต่างอึดอัด หรือมีฝ่ายใดฝ่ายนึงต้องทนต้องปรับเป็นพิเศษ เราว่าฝืนไปเรื่อยๆ วันนึงกำลังใจจะหมดค่ะ  แล้วจะจบลง   ตอนที่จะก้าวข้ามมันไปยากมาก  ลำบากใจมาก แต่ถ้าก้าวผ่านไปแล้ว  จะค้นพบว่าเราสามารถมีความสุขได้อีก   สามารถมีความรักครั้งใหม่ที่ดีกว่านั้นได้อีกค่ะ   อย่าเพิ่งรีบคิดรีบตัดสินใจตอนใจมันร้อนรน เพราะอารมณ์ยังเป็นใหญ่ ให้ตัวเองได้พักซักนิดแล้วค่อยๆคิดค่ะ ความรักที่ยั่งยืนต้องใช้ทั้งสมองและหัวใจรักพร้อมกัน จากคุณ : #^_^# นู๋อายยย - [ 19 พ.ย. 51 12:17:25 ]

ความคิดเห็นที่ 28 โอ้วววว มาแล้วนะ    ขอโทษที่มาช้า    เพิ่งตื่นอ่ะ  กำ เมืองไทยตอนนี้ฝนกำลังตกอ่ะ  สบายดีมาก   ที่นู้นหนาวแล้วหรือยัง   ดูแลสุขภาพด้วยนะ กระทู้นี้   เพื่อนๆทุกคน  ให้คำแนะนำที่ดีมากอยู่แล้วครับ   ลองคิดไตร่ตรองดูนะ ถ้าจะให้เราแนะนำอีกครั้ง   แบบ practical จริงๆ จะบอกว่า เลิกสนใจเรื่องพวกนี้ไปเลยครับ    ก็อยู่ๆกันไปแบบนี้แหละ ช่วงนี้ตั้งใจเรียนให้เต็มที่   เอาให้จบให้ได้ ทนอีกนิดเดียว  และ อย่าไปคาดหวังจากเค้ามากเกินไปนัก พวกความหวาน  ความโรแมนติก  คำบอกรัก   เดินมากอด   อะไรพวกนี้ ของพวกนี้  อย่าไปหวังเลยอ่ะคุณ   ยิ่งหงุดหงิดเปล่าๆ   เค้าไม่มีอารมณ์จะทำให้หรอก ดีไม่ดี  ตอนมีเซ็กซ์กัน  เค้าเอาไว้แค่แก้เครียดนะ   ยิ่งคิด น้องจะยิ่งกลุ้ม     อ้าว...จริงๆ       พี่รู้ดี เคยเป็นมาก่อน...  กำ สรุป  ก็อยู่กันไปแบบนี้ หลังเรียนจบ  ตรงนี้แหละ สำคัญ  ลองดูว่าเค้าเป็นเหมือนเดิมหรือเปล่า หรือกลับมาน่ารักเหมือนสมัยก่อน ถึงตอนนั้น จขกท ก็คงตัดสินใจได้ง่ายแล้วละครับ  ว่าจะเอาไง เอาใจช่วยนะ บาย พี่เกรียน จากคุณ : คนโดนแบน - [ 19 พ.ย. 51 13:39:26 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เราเองก็เรียนเอกค่ะ แล้วก็เคยผ่านช่วงเวลาแบบแฟนคุณมาก่อน คือมีแต่เรื่องงานอยู่ในหัว เรื่องอื่นๆเป็นรองไปหมด แม้แต่เวลาแฟนมาคอยเอาใจ ยังรู้สึกว่าน่ารำคาญ (ถ้าตอนนั้นกำลังคิดๆเรื่องงานอยู่) คิดแม้กระทั่งว่าถ้าอยู่คนเดียวก็คงดี แต่กับเพื่อนเราไม่เป็นนะคะ นั่นเป็นเพราะทำแบบนี้กับเพื่อนไม่ได้ ได้โกรธกันพอดี เลยมาลงกับคนใกล้ตัวแทน แล้วตอนนั้นจะว่าตัวเองไม่รู้ตัวก็ไม่เชิงนะคะ แต่คิด(เอาเอง) ว่าแฟนคงเข้าใจและรับได้ เพราะไม่เห็นเค้าเคยพูดว่าอะไร ก็ยังเห็นพูดดีกับเรา เอาใจเราไม่ได้มีทีท่าว่างอนอะไร จนมาวันนึงที่เค้าก็คงไม่ไหวแล้วเหมือนกัน เค้าก็พูดกับเราค่ะ แบบเดียวกับที่คุณพูดกับแฟนคุณ ว่าเค้าเข้าใจที่เราเครียด แต่เราลืมรักษาน้ำใจเค้าไปหน่อรึเปล่า เราถึงได้คิดค่ะ ว่าที่เราทำกับเค้ามันเกินไปจริงๆ โดยนึกเอาเองว่าเค้าคงเข้าใจและรับได้ ซึ่งจริงๆแล้วก็คงไม่มีใครชอบหรอก ตั้งแต่นั้นเราเลยพยายามปรับปรุงตัวค่ะ ควบคุมอารมณ์ตัวเองให้มากขึ้น รักษาน้ำใจเค้าซึ่งเป็นคนใกล้ตัวให้มากที่สุด (เพราะทีกับเพื่อนยังทำได้เลย กับแฟนควรต้องยิ่งรักษาน้ำใจสิ) แฟนคุณเอง โตจนเรียนปริญญาเอกแล้ว เวลาที่คุณพูดกับเค้า เค้าควรจะคิดได้ค่ะ และควรปรับปรุง แต่ถ้ายังมีพฤติกรรมเหมือนเดิม และยังทำท่าเหมือนสิ่งที่คุณพูดไปมันไม่มีความหมาย เราว่าใช้ไม่ได้ค่ะ อย่างน้อยเค้าต้องคิดได้และขอโทษคุณบ้างว่าที่ผ่านมาเค้าทำในสิ่งที่ไม่ควร และจะพยายามปรับปรุงตัว ทำได้หรือไม่ได้ยังไง ค่อยว่ากัน มันอีกเรื่อง อยากให้คุณลองคิดให้ดีๆค่ะ สิ่งที่คุณกำลังเจออยู่นี้ มันไม่ได้มีระยะเวลาแค่ปีเดียวแน่ๆ ในชีวิตเค้า ยังต้องเจออะไรที่เครียดๆแบบนี้อีกเยอะ คุณจะรับได้รึเปล่า ถ้าให้แนะนำจริงๆ......ลองดูอีกซักนิดดีมั๊ยคะ ว่าหลังจากที่คุณพูดไปแล้ว เค้าพยายามปรับปรุงมั๊ย เพราะอาจจะเปลี่ยนไม่ได้ในทันที จนถ้าคุณรู้สึกว่าคุณให้เวลาเค้าพอแล้ว คงบอกไม่ได้ว่านานเท่าไหร่ (แต่น่จะวัดได้จากการที่คุณรู้สึกว่าทนไม่ไหวแล้ว จะระเบิดอยู่แล้ว) แล้วเค้าไม่มีอะไรเปลี่ยน ให้คุณบอกตัวเองได้เลยค่ะว่านี่คือตัวจริงของเค้า นี่คือสิ่งที่คุณต้องเจอตลอดชีวิตถ้าคุณอยู่กับเค้า คุณจะรับได้รึเปล่า ถึงตอนนั้น คุณคงมีคำตอบให้ตัวเองแล้วล่ะค่ะ จากคุณ : I don't miss anyone but you.. - [ 19 พ.ย. 51 14:25:26 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เรากลับคิดเหมือน คห. 14 นะคะ เราจำกระทู้นั้นได้เหมือนกัน เข้าไปอ่านมา ความเห็นของคุณ คนโดนแบน ในกระทู้นั้นมันเหมือนกับ ขอนไม้ลอยน้ำจริงๆแหละ เหมือนลึกๆ จขกท. ยังทำใจให้เลิกไม่ได้ (ไม่งั้นคงเลิกไปนานแล้ว) พอเสียงส่วนมากมาบอกว่า เลิกเถอะ แต่ มีบางความเห็นบอกอีกอย่าง ซึ่งจริงๆเป็นสิ่งที่ลึกๆ จขกท ต้องการ ก็เลยเห็นตามนั้นมากกว่า เราว่าถามใจตัวเองดีๆดีกว่านะตะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : pankee (SICKHEART) - [ 19 พ.ย. 51 15:52:38 ]

ความคิดเห็นที่ 31 สิ่งที่แฟนคุณเป็น...เหมือนที่เราทำกับแม่เลย ที่มาเปรียบ ไม่ได้เพราะคิดว่าเป็นตัวอย่างที่ดีหรอกนะ แต่อาจเพราะความคุ้นเคย...มันเลยทำให้เราไม่ค่อยรักษาน้ำใจแม่ กลับจากทำงานมาเหนื่อยๆ มาถึงเราก็ไม่ทักทาย เดินดุ่มๆ เข้าห้องเลย บางครั้งแม่ทัก..วันนี้กลับมาเร็วนะ เราก็..เฮ้อ..แค่นั้น แล้วก็เดินไปทำนู่นนี่ตามประสา แม่เจอแบบนี้มาทั้งชีวิต...เราคิดว่าคงเริ่มชินแล้วละ เพราะเราก็เป็นกับทุกคน มันเป็นที่นิสัยของคน...เป็นบุคลิกของเค้า มันแค่ไม่ถูกใจคุณ แต่ก็ไม่ได้แปลว่าเค้าไม่รัก ไม่แคร์นิ บางอย่างปล่อยผ่านไปบ้างก็ได้ อย่าเก็บมาคิดให้จิตตกเสียการเรียนเลยคะ เรามองว่ามันธรรมดามากกกกกกก จากคุณ : akokm - [ 19 พ.ย. 51 18:43:28 ]

ความคิดเห็นที่ 32 คงเป็นเพราะความเครียด + นิสัยส่วนตัว  รวม ๆ กัน แต่ .. ตอนนี้เราคิดว่า  คุณควรสนใจเรื่องส่วนตัวของคุณก่อนดีกว่าค่ะ ทำเรื่องของเราให้ดีที่สุด  ที่เหลือก็ปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาต อย่าให้เสียทั้งการเรียน และเสียทั้งแฟน ถ้าจะต้องเสียอย่างใดอย่างหนึ่ง   "ก็เสียแฟนไปเลยค่ะ"   การศึกษามันติดตัวคุณไปตลอดชีวิต  แต่ผู้ชายหาเมื่อไรก็ได้ค่ะ  ^^ แก้ไขเมื่อ 19 พ.ย. 51 22:06:09 จากคุณ : Cute*Clever*Calm - [ 19 พ.ย. 51 22:05:20 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ขออกตัวก่อนว่า เราไม่ได้มาแนะนำให้คุณเลิกกับแฟนนะคะ แต่คุณต้องคิดถึงตัวเองบ้าง และ หาควาามสุขให้แก่ตนเองบ้าง หากเขาตบหัวแล้วลูบหลังคุณบ่อยๆเข้า คุณอาจลงท้ายด้วยการไม่รู้สึกรู้สาอะไรกับชีวิตอีกต่อไปก็ได้ เราชอบคำพูดของล๊อกอินนึงที่ว่า "ความรักควรอำนวยให้คนมีความสุข" หากเขาระรานคุณ หรือ คุณรู้สึกว่าตัวเองระรานเขา ห่างกันซักพัก ไปเที่ยวคนเดียว หรือ อยู่เงียบๆคนเดียว คำตอบที่เฝ้ารอมันอาจจะปรากฏเองก็ได้ จากคุณ : คนภูธรGO ONนครบาล - [ 19 พ.ย. 51 22:17:59 ]

ความคิดเห็นที่ 34 ห้องจิตฯอบอุ่นเสมอเมื่อเข้ามา เพื่อนๆช่วยเขี่ยผงออกจากตา จนเราเห็นชัดๆแล้วว่าปัญหาของเรามันเล็กนิ๊ดดดดดดดเดียวจริงๆ และขอขอบคุณหลายๆท่านที่เตือนให้เราห่วงเรื่องเรียนให้มากกว่า โชคดีที่เราไม่มีปัญหาเรื่องนี้ ซึ่งนี่อาจจะเป็นเรื่องดีของเรื่องนี้ก็ได้ เพราะหนึ่งปีที่เจออาการแบบนี้ของแฟนมา เราเลี่ยงจากการปะทะไปลงที่วิทยานิพนธ์ อีก 6 เดือนก็น่าจะส่งเล่มได้แล้ว จริงๆเราเคยคิดมากกว่านี้มาก สมัยเค้าเป็นแบบนี้แรกๆ (ตอนยังไม่ย้ายมาอยู่บ้านเดียวกัน) นั่งร้องไห้คนเดียวจนหายใจไม่ออก แบบว่าขี้มูกอุดจมูก เป็นอาทิตย์ติดต่อกัน จนรู้ว่าร้องไปก็ไม่ได้อะไรขึ้นมา จากนั้นมาก็ไม่ร้องไห้ง่ายๆอีก ใจเย็นขึ้นเยอะ อ้อ...คุณคนโดนแบนคะ เรื่อง x ไม่มีปัญหา เพราะไม่มีมานานแล้วค่ะ *^^* จากคุณ : จขกท. - [ 19 พ.ย. 51 23:00:33 A:79.70.106.2 X: TicketID:054186 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ตอบคุณส้ม เจ้าของกระทู้  ความคิดเห็นที่ 6 ผมไม่เชื่อว่า  คุณส้มเข้าใจแฟนนะครับ  ถ้าคุณเข้าใจแฟนของคุณ คุณจะไม่ต่อว่าต่อขาน ไม่ร้องไห้  ที่คุณเลี่ยงการทะเลาะ   เป็นเพียงการเก็บกดของคุณ  มากกว่าการเข้าใจปัญหา ถ้าคุณเข้าใจปัญหาจริงๆ  คุณจะมีใจสงบ   รู้สาเหตุว่า ทำไมเขาหงุดหงิด   และเห็นใจในความหงุดหงิดนั้น  นี่คือ  ความหมายของคำว่า "เข้าใจ"   คุณแค่รู้ว่าเขาหงุดหงิด  แต่คุณยังไม่เข้าใจหรอกครับ ถ้าคุณเข้าใจ คุณต้องรู้สาเหตุ  และ เกิดความรู้สึกร่วมรับรู้ ปัญหาของคุณส้ม  ไม่มีอะไรมาก   อยู่ที่คุณคิดมากไปเอง ไม่พยายามปรับตัว  ไม่พยายามเข้าใจความรู้สึกของผู้ชาย บางที  ผู้ชายอาจจะหงุดหงิดจากเรื่องอื่นมา   เหนื่อยเข้าบ้านมา  อยากอยู่เงียบๆสักพัก แต่คุณคาดหวัง....   ผู้ชายแม้ในยามมีความรัก ก็ไม่ใช่จะหวาน โรแมนติกได้ตลอดเวลา เหนื่อยมาจากนอกบ้าน  ก็ไม่อยากมีคนมา กวนใจ   รอให้เย็นลงสักนิดก่อน แต่คุณ..  ถามเขาว่า "หิวไหม"   เขายังไม่มีอารมณ์จะตอบ  ต้องเข้าใจเขาหน่อย ถ้าคุณเข้าใจ    คุณจะรู้ว่า  เดี๋ยวเขาอารมณ์ดี  ก็จะมาอี๋อ๋อกับคุณเอง การที่คุณถามว่า...ลองคิดกลับ  ว่าถ้าเขาเป็นฝ่ายอยู่บ้าน  แล้วคุณทำแบบนั้นกับเขาบ้าง... เพียงคำถามนี้   ก็เห็นแล้วว่า...  คุณไม่คิดจะทำความเข้าใจแฟนคุณ  หากแต่คิดอยากแก้แค้น ถ้าคุณต้องการอยู่กับคนที่คุณรักอย่างมีความสุข   อย่าคิดโต้ตอบวิธีนี้เลยครับ คิดหาสาเหตุแห่งความหงุดหงิด   และ  พยายามเข้าใจเขาดีกว่า    นี่ละ  "ความรัก" ไม่ใช่จับผิด   เขาผิดอย่างนั้น  ผิดอย่างนี้    คนเรารักกัน   ควรพยายามเข้าใจกันหน่อยครับ อยากให้ความรักยืนยาว   ก็ต้องลด  ละ  เลิก  นิสัยบางอย่างออกไปด้วย คำถามที่ว่า "แต่ผู้ชายไม่มองตัวเองบ้างหรือคะ ว่าถ้าไม่ทำเรื่อง ผู้หญิงจะมาพูดทำไม" อันนี้   อยู่ที่ทัศนคติของผู้หญิงคนน้ันครับ    ซึ่งผู้หญิงแต่ละคน ไม่เหมือนกัน สำหรับเรื่องแค่นี้   ผู้หญิงที่รักแฟน  และ ฉลาดในการครองใจแฟนจนวันตาย เธอจะไม่คอยจับผิด   ไม่พร่ำบ่น    เธอจะเห็นใจในความหงุดหงิดของเขา เธอจะมองเขาด้วยสายตาที่เข้าใจ    หรือแม้แต่จะเข้าไปกอดด้วยความคิดถึง แล้วผู้ชายเจอแฟนอย่างนี้    หน้าตายิ้มแย้ม จริงใจ   เห็นอกเห็นใจเขา   เขายังจะหงุดหงิดต่อไปหรือไม่ครับ คำถามที่ว่า..."เลยกลายเป็นผิดที่ผู้หญิงพูด   แต่ไม่ผิดที่ผู้ชายกระทำเหรอ?" ความรัก     ไม่มีการจับผิดนะครับ ความรัก  มีแต่ต้องพยายามเข้าใจซึ่งกันและกัน    พยายามปรับตัวเข้าหากัน ความรัก  ต้องคิดถึงความสุขของกันและกัน ถ้ารักกัน  แล้วคิดอย่างคุณส้ม   สักวัน  คงต้องโบกมืออำลากันเป็นแน่ แฟนของคุณเป็นคนดี   ถ้าคุณเสียเขาไป  คุณจะต้องเสียดาย และถ้าเขาได้เจอผู้หญิงคนใหม่   ที่เข้าใจเขา  ไม่คอยจับผิดเขา   เขาจะเป็นสามีที่น่ารักมากๆเลยครับ จากคุณ : ออนไลน์ - [ 20 พ.ย. 51 14:32:56 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ขอบคุณคุณออนไลน์นะคะ ที่ได้เข้ามาให้ข้อมูลที่เราควรคิดอีกด้าน การใช้บอรด์สาธารณะก็มีทั้งข้อดีและข้อเสีย ข้อดึ คือ เราได้มาเขียน เหมือนได้พูดคุยกับใครบ้าง คนเราเมื่อได้ระบายและรับฟังข้อมูลอีกด้าน ก็จะสบายใจขึ้น ข้อเสียคือ กระทู้ คือการที่คนแปลกหน้ามาสนทนากัน เป็นไปไม่ได้ ที่ทุกเรื่องราวประกอบการตอบกระทู้ จะถ่ายทอดกันได้ครบ เพียงตัวอักษรที่พิมพ์ จริงๆกระทู้เราตกมาไกลแล้ว เลยไม่คิดว่าจะมีคนมาตอบ เลยตั้งใจจะเข้ามาปิดกระทู้ และ แจ้งความคืบหน้า ว่าตอนนี้ความสับสนและไม่สบายใจของเราหายไปหมดแล้ว เรากล้าพูดได้เต็มปากค่ะ ว่าเราเข้าใจแฟนเราดี แต่คุณต่างหาก ที่ไม่เข้าใจผู้หญิง คุณเอาความรู้สึกแบบผู้ชาย มาเป็นตัวตั้งจนเกินไป คุณลองอ่านความคิดเห็นของเพื่อนๆหลายๆท่านที่เป็นผู้หญิงดูนะคะ แล้วคุณจะรู้ ว่าผู้หญิง ไม่ใช่หมาที่ต้องให้ผู้ชายมา "ฝึก" ผู้หญิงเป็นเพศทีอ่อนไหว และมีความซับซ้อนทางอารมณ์มากกว่าผู้ชายก็เท่านั้น (คุณลองหาอ่านงานวิจัยทางการแพทย์และจิตวิทยาก็ได้นะคะ มีการพิสูจน์กันมาเยอะแล้ว) เราเคยอ่านกระทู้หนึ่ง คุณบอกเจ้าของกระทู้ ว่าคุณเองก็ต้อง "ฝึก" แฟนคุณเวลาเค้างอน ไม่สนใจ เฉยชา อยากงอนงอนไป โทรมาไม่พูดก็ตามใจ คุณก็เฉยและลอยตัว โดยถือว่านั่นคือการ "ฝึก" คุณอาจจะรู้หรือไม่รู้ ว่าระหว่างที่คุณทำแบบนั้น แฟนคุณอาจจะทุกข์ใจ แต่คุณก็เลือกที่จะเอาความคิดของคุณเป็นที่ตั้ง คือ ไม่ตอบสนองเพื่อ "ฝึก" เค้า สำหรับเรากับแฟน คนสองคนคบกันมา 5-6 ปี รายละเอียดในการคบ ทัศนคติต่างๆ มันมากเกินกว่าจะมาพิมพ์ลงบอร์ดได้หมด เพื่อเป็นข้อมูลประกอบการให้คำแนะนำของเพื่อนๆ เราจึงพิมพ์กันแค่ในส่วนที่ไม่สบายใจ และอยากฟังความเห็นของคนอื่นบ้าง แทนที่จะคิดซ้ำไปซ้ำมาในหัวสมองตัวเองคนเดียว เวลาทุกข์ใจ เราจึงเลือกมาระบายลงบอร์ดค่ะ เลือกที่จะไม่เอาเค้าไประบายกับคุณที่รู้จักเราและเค้า แต่ไม่ว่าจะไประบายที่ไหน มันก็คือการพูดลับหลังคนที่เรารัก จะต่างกันก็ตรงที่ ในบอร์ด พุดแล้วก็จบไป เก็บไปแต่ข้อคิด ที่เราอาจจะลืมคิด ครั้งต่อไป เมื่อมีปัญหา จะได้เอามาเตือนใจตัวเอง อย่างครั้งนี้ เราก็ได้รู้ 2 ประการหลัก 1) แง่มุมต่างๆที่เพื่อนๆให้มา รวมทั้งของคุณด้วย ทำให้เราได้สำนึก ว่าสิ่งที่เราคิดว่าเป็นปัญหามันเล็กมากๆๆๆ 2) เราอ่านความคิดเห็นหลายๆตอนของคุณแล้ว เรารักแฟนเราขึ้นเยอะเลยค่ะ ถ้ามีเรื่องอึดอัดขัดใจอีก เราคงไม่มีความคิดจะหาแฟนใหม่แวบเข้ามาในหัวเหมือนครั้งนี้แล้ว แฟนเราอาจจะมีเรื่องที่เรายังปรับให้ชอบไม่ได้บ้าง แต่ 6 ปีที่ผ่านมา ก็พิสูจน์แล้วว่าเค้าเป็นคนดี และถ้าเลิกกับเค้าไป...ฟลุ๊กๆไปเจอผู้ชายแบบคุณ เราคงไม่มีความสุขแน่ จากคุณ : จขกท. - [ 21 พ.ย. 51 12:52:12 A:79.70.106.2 X: TicketID:054186 ]

ความคิดเห็นที่ 37 เพิ่งอ่านเจอค่ะ กรณีคุณ คล้ายๆ ของดิชั้นนิดหน่อย ตรง แฟนดิชั้นเครียดเรื่องเรียน ทำให้นิสัยเปลี่ยนไปเลย จากอ่อนหวาน กุ๊กกิ๊ก เอาใจ กลายเป็นคนขี้หงุดหงิด จะเรียกให้หัน ยังหงุดหงิดเรย อะไรจะขี้หงุดหงิดขนาดนั้น เผอิญ ดิชั้นไม่ใช่แม่พระ ประเภท "ดิชั้นเข้าใจคุณทุกอย่างนะคะ คุณจะเจออะไรมา จะทำอะไรมา ดิชั้น จะทน จนกว่าชีวิตจะหาไม่" ดิชั้นเลือกความรักแบบ เข้าใจซึ่งกันและกันค่ะ ทำไมดิชั้นต้องมาคอยเข้าใจคนที่ไม่ยอมเข้าใจดิชั้นด้วย เมื่อพูดอย่างนี้กับแฟนไปแล้ว ด้วยพื้นฐานเขาดี เขาเข้าใจและปรับตัว ดิชั้นจึงสามารถพูดได้เต็มปากว่า ถึงเราจะทะเลาะกัน ไม่เข้าใจกัน แต่เราก็รักกัน เนื่องจากเรายอมรับและยอมปรับตัวเข้าหากัน ดิชั้นไม่คิดจะเป็นช้างเท้าหลัง แต่ก็ไม่ได้อยากจะเป็นช้างเท้าหน้า ดิชั้นชอบแบบโอบไหล่ แล้วเดินไปด้วยกันมากกว่า... ขอให้คุณโชคดีค่ะ แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 51 17:23:57 แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 51 17:21:30 จากคุณ : pp-botun - [ 21 พ.ย. 51 17:19:35 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ตอบความคิดเห็นที่ 36 - คุณส้ม เจ้าของกระทู้ ผมได้ตอบกระทู้คุณไปแล้ว ในความคิดเห็นที่ 4   ตอบตามประเด็นที่คุณเขียนไว้ในกระทู้ ผมแสดงความคิดเห็นอย่างชัดเจนจากการวิเคราะห์ปัญหาที่เกิดขึ้นอย่างตรงไปตรงมาไม่ได้มีอคติใดๆกับเจ้าของกระทู้หรือแฟนของคุณ ต่อมาคุณส้มได้มาเขียนเพิ่มประเด็นอีกในความคิดเห็นที่ 6 มีคำถามเพิ่มเติมอีก  ผมจึงได้ตอบประเด็นนี้ ในความคิดเห็นที่  35   ด้วยมีเจตนาจะชี้ให้คุณเห็นว่า  ปัญหาที่เกิดขึ้นนั้น  ขึ้นอยู่กับทัศนคติของคุณเองที่มีต่อท่าทีของแฟนคุณ   ถ้ารักกันแล้วจ้องจับผิดกัน ความรักของไปได้ไม่ตลอดรอดฝั่งนะครับ วันนี้ คุณมาเพิ่มประเด็นอีกในความคิดเห็นที่ 36   ดูเหมือนว่าคุณไม่เข้าใจในสิ่งที่ผมพยายามสื่อออกมา  ในเรื่องของมุมมองเกี่ยวกับความรัก  และ การปฏิบัติต่อคนที่เรารัก ผมตอบกระทู้ของคุณตามเนื้อหาที่คุณเล่ามาเท่านั้น   ในส่วนที่คุณไม่ได้เล่า ผมก็ไม่ได้ตอบ แต่แปลกใจว่า  ทำไมคุณไม่เลือกหยิบสิ่งดีๆ ที่ผมแนะนำไป  ไปทบทวนดูว่า  ใช่หรือไม่  ปัญหามาจากทัศนคติของคุณที่มีต่อท่าทีของแฟนคุณ   แต่คุณกลับมากล่าวหาผมว่า  "ไม่เข้าใจผู้หญิง" ในการฝึกนั้น  ใช้ได้กับทุกๆคน แม้แต่ตัวเราเอง  เราก็ต้องฝึกให้เป็นคนมีเหตุผล  หนักแน่น  ไม่ใช้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผล การ "เข้าใจ"   คือ  รู้ว่าผู้หญิงเป็นอย่างไร  และ เกิดความรู้สึกร่วม    แต่ไม่จำเป็นต้อง "ตามใจ"  แม้เราจะเข้าใจเธอ   เราก็ไม่ต้องตามใจเธอไปทุกอย่าง   เพราะเธอ  อาจ "เหลิง" ได้ครับ   ทำให้เสียนิสัยเปล่าๆครับ   การอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข   ไม่มีใครแพ้หรือชนะ  แต่เป็นการปรับตัวเข้าหากันอย่างเหมาะสมครับ ผมแต่งงานมา 15 ปีแล้ว ตั้งแต่ผมยังอายุ 20 กว่าๆ  ทุกวันนี้เรารักและผูกพันกันมากกว่าเดิม ภรรยาผมไม่เคยมีอาการใจน้อย แสนงอน  หงุดหงิด เอาแต่ใจ  จู้จี้ ขี้บ่นเลย  บ้านจึงเป็นสวรรค์สำหรับผมเสมอครับ  สิ่งที่เราได้เรียนรู้กันมา  ผมจึงสามารถให้คำแนะนำได้เมื่อมาตอบกระทู้  เพราะผมผ่านประสบการณ์เหล่านั้นมาแล้วด้วยดี   ภรรยาผมพูดเสมอว่า  ขอบคุณที่เลือกเธอเป็นคู่ชีวิต  ชีวิตนี้มีความสุขเพราะมีผมดูแลเอาใจใส่เธอ ผมเป็นทุกอย่างในชีวิตของเธอ  เป็นเหมือนพ่อ เหมือนพี่ชาย  เหมือนเพื่อน ที่อยู่เคียงข้าง  คอยปกป้องดูแลเธอและอำนวยความสะดวกสบายให้ทุกอย่าง ขอแสดงความยินดีด้วยครับ อย่างน้อยที่สุด  คุณก็ไม่คิดมองหาผู้ชายคนใหม่ ต้องขอโทษด้วย...จากประโยคสุดท้ายของคุณนั้น....  ไม่มีวันเกิดขึ้นแน่นอนครับ อย่าคิดเลยดีกว่า เพราะผมแต่งงานแล้วกับผู้หญิงที่ผมรักมากที่สุด และเธอ ทำให้ผมมีความสุขในชีวิตประจำวัน  ชีวิตนี้ไม่ต้องการอะไรเพิ่มไปกว่านี้อีกแล้ว  นอกจากจะใช้ชีวิตร่วมกันไปจนวันตาย   และ... ฝากข้อคิดอีกนิดนะครับ   รสนิยมของใครก็ของคนนั้นครับ  ผู้ชายอย่างผมเหมาะกับภรรยาของผม  และ ผู้หญิงอย่างภรรยาของผมก็เหมาะกับผม   คุณเองก็เหมาะกับแฟนของคุณ  ไม่งั้นเขาคงไม่รักคุณหรอกครับ    และถ้าบังเอิญคุณไปเจอใครที่มีนิสัยเหมือนผม  เขาคงให้ความสนใจเฉพาะผู้หญิงที่ใช้เหตุผลมากกว่าใช้อารมณ์ครับ ขอให้คุณโชคดี  มีความสุขและประสบความสำเร็จ ทั้งในการศึกษาและความรัก ขอให้คุณกับแฟน  รักกันและเข้าใจกัน  มีความสุขร่วมกันตลอดไปนะครับ จากคุณ : ออนไลน์ - [ 22 พ.ย. 51 01:42:07 ]