ขอเล่าคร่าวๆก่อนนะคะ ว่าตัวเองเป็นลูกคนสุดท้อง มีพี่ชายสามคน เป็นลูกสาวคนเดียวที่ทุกคนรอคอย
ตั้งแต่เล็กจนโต พ่อแม่และพี่ชายคอยช่วยกันตัดสินใจทุกเรื่องให้ เรามีหน้าที่แค่ต้องทำตามให้ดีที่สุด ไม่ว่าชอบหรือไม่ ไม่มีสิทธิ์โต้แย้ง เพราะ พวกเค้าคือคนที่รักและหวังดีกับเราที่สุด (เราโดนคำพูดนี้บ่อยมาก เวลาเราไม่เห็นด้วยกับการตัดสินใจของพวกเค้า)
พอจบม.ปลาย ทุกคนอยากให้เรามาเรียนต่อต่างประเทศ เพราะพี่ชายเราเรียนอยู่ เราต้องมาเรียนเมืองเดียวกับพี่ อยู่บ้านเดียวกับพี่ ไม่ได้รับอนุญาตให้อยู่หอ
เพื่อนในคลาสเราส่วนมากเป็นชาติอื่นที่ไม่ใช่คนไทย เค้าไม่เข้าใจว่าทำไมเราไปปาร์ตี้ไม่ได้ ทำไมไปเที่ยวค้างคืนกับพวกเค้าไม่ได้ เค้ารู้สึกว่า เราโตแล้ว น่าจะรับผิดชอบตัวเองได้แล้ว เราไม่รู้จะอธิบายยังไง ลึกๆเราก็ไม่อยากให้ใครมาวิจารณ์พี่ชายกับพ่อแม่เรา เราก็เลยบอกปัดไปว่าเราไม่อยากไปเอง
จริงๆมันก็เป็นมาตั้งแต่อยู่เมืองไทยแล้วที่เราไปไหนไม่ค่อยได้ แค่มันชัดเจนมากขึ้นที่นี่ เราอึดอัดมากขึ้นเรื่อยๆ ถ้าขอพี่ไปไหนกับเพื่อน พี่ก็ไม่ให้ไป เดี๋ยวเค้าพาไปเอง
เราเคยคิดว่าถ้าเราโตขึ้น เค้าก็คงปล่อยเรามากขึ้น แต่ตอนนี้เราเริ่มไม่แน่ใจแล้ว เราเรียนอยู่ปีสองแล้ว ปีหน้าเราก็จบ (อังกฤษเรียนตรีสามปี) พ่อแม่กับพี่มีแผนให้เราเรียบร้อยแล้วว่าอยากให้เราต่อโทด้านไหน
เราเบื่อมาก อยากเป็นตัวของตัวเอง อยากตัดสินใจเอง แต่ไม่รู้จะพูดยังไง ใจนึงก็กลัวทุกคนเสียใจ แต่อีกใจเราก็ไม่มีความสุขเลย
ขอโทษนะคะที่พิมพ์ยาวไปหน่อย แต่กลุ้มใจจริงๆค่ะ เราควรจะทำยังไงดี ให้เรามีอิสระมากขึ้น แล้วที่บ้านเราจะไม่เสียความรู้สึก
จากคุณ :
Ire
- [
19 พ.ย. 51 21:23:32
A:86.141.132.11 X: TicketID:099630
]
อยากโบยบินออกจากกรงทองค่ะ
