"ความสุขของคะน้า"
เชิญรับอ่านกันได้เลยคร้าบบบบบบบบบบบบบบบบ
ตอนที่ 1
ความสุขของคะน้า
ปล.เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงบ้าง ไม่จริงบ้าง นะครับโดยรวมของเรื่องราวแล้วจริง ที่มาที่ไป จริงทั้งหมด
แต่คำสนทนาอาจจะมีการเสริมเติมแต่งให้ได้อรรถรสขึ้น ทั้งนี้ขอสงวนชื่อแม่ผม เพราะกลัวจะโดนแม่ตัวเองฟ้องในภายหลัง T_T
แต่ชื่อคุณนายคะน้า ผมขอไม่สงวน เพราะถ้ามันอยากจะฟ้อง ก็ให้มันไปฟ้องเลย
เชิญ!!!!
เฮ้ย
.งู!!
ผมร้องพร้อมสะดุ้งสุดตัว เมื่ออยู่ดี ๆ ก็รู้สึกถึงการสัมผัสแบบหยุ่นๆ
บริเวณตาตุ่มอันเปล่าเปลือยของผม ที่ขณะนี้กำลังยืนกินน้ำอยู่หน้าตู้เย็น
มือนึงจับประตูตู้เย็นค้างไว้ อีกมือนึงก็กำลังจับขวดน้ำกระดกเข้าปากด้วยความกระหาย
เพราะเพิ่งกลับมาจากเล่นกีฬา ใจนึงอยากจะกระโจนหนี แต่อีกใจนึงก็บอกกับตัวเองว่า
กุกระโดดไม่ไหวแล้ว อีกใจนึงก็บอกให้วิ่งสิ แต่อีกใจนึงกระซิบบอกข้างๆหูว่า
เมิงจะบ้าเร๊อะ!! ระหว่างที่กำลังตัดสินใจว่าผมจะเชื่อใจดวงไหนดี
เสียงแม่ผมก็ดังขึ้นมาจากหน้าบ้าน
งูบ้าอะไรจะขึ้นมาถึงชั้น 3
เสียงของแม่นั่นเองทำให้ผมเริ่มคิดได้ .....3.เออ จริงด้วยคงไม่มีงูที่ไหนดั้นด้นขึ้นบันไดมาถึงบนนี้ ถึงแม้ถ้ามี มันก็คงเป็นงูไฮโซ
ชอบอยู่ในที่สูง ๆ ที่ซึ่งหาอะไรกินไม่ได้ มันจะขึ้นมาทำไมกัน เมื่อคิดได้
ผมก็ยิ้มแหย ๆ แก้เก้อ แหม ก็มันตกใจ แม่ผมส่ายหัวดุ๊กดิ๊กประมาณว่า
ปลงกับลูกชายหัวแก้วหัวแหวนของเธอพร้อมพึมพำเบาๆ ให้ได้ยิน (เบาตรงไหนฟระ)
ชั้นเลี้ยงมันมาอีท่าไหนหว่า
ผมเบื่อที่จะต่อล้อต่อเถียงกับคำบ่นของแม่ จึงเอ่ยถามถึงสาเหตุการสัมผัสหยุ่นๆเมื่อซักครู่
แล้วอะไรอ่ะเมื่อกี๊นี้ ผมเหลียวมองไปรอบ ๆ แต่ก็ไม่เห็นอะไรผิดปกติ
แมว
เสียงตอบจากแม่ทำเอาผมฉงน หืมม แมว แมวอะไร ผมเหลียวมองไปรอบๆ อีกครั้ง
เพื่อหาแมวที่แม่ว่า เอ๊ะ หรือว่าแม่จะอำผมอีกแล้ว แมวบ้าอะไรจะขึ้นมาถึงชั้น 3 แต่...เอ แมวไมใช่งูนี่หว่า แค่ชั้น 3 แค่นี้
มันไม่ครณาแมวหรอก ผมพยายามสอดส่ายสายตาอันซ่อกแซ่กเพื่อหา แต่ก็ไม่เจอ
มานี่มาลูก เมี๊ยว ๆ ๆ ๆ
เสียงแม่ผมเรียก ตอนแรกผมจะเดินไปหาแล้ว ถ้าไม่ติดว่ามีเสียง เมี๊ยว ๆ ตามหลังผมต้องนึกว่ากำลังเรียกผมอยู่แน่ ๆ
โชคดีที่ผมฉลาด เลยรู้ว่า แม่เรียกแมว ไม่ได้เรียกผม สิ้นเสียงเมี๊ยว ๆ ของแม่
ตัวร้ายก็ปรากฏ แง๊ว แง๊ว แง๊ว มันส่งเสียงตอบออกมาจากหลังตู้เย็นที่ผมยืนพิงอยู่
มิน่าล่ะผมถึงหามันไม่เจอ ไปหลบอยู่หลังตู้เย็นนี่เอง เข้าไปได้ยังไงหว่า
ที่นิดเดียว ผมหันไปตามเสียงร้องตอบ ทันใดนั้น ก็ได้ประสบพบเจอกับ
แมว!!....... เอ่อ .......... หรือเปล่าวะ!!!
รูปพรรณสัณฐานน่าจะเป็นแมว สิ่งมีชีวิตตัวนั้น มี 3 สี เท่าที่เห็นแว๊บ ๆ มีสีขาว สีส้ม และ สีดำ
อยู่ในตัวเดียวกัน มันก็น่าจะเป็นแมวนั่นแหล่ะ แต่บางอย่างบอกกับผมว่า มันไม่ใช่ มันต้องเป็นอะไรซักอย่างที่รูปร่างเหมือนแมว
มันย่าง 2 ขุมครึ่งเข้ามาหาผม ยิ่งท่าเดินของมันยิ่งแล้วใหญ่ มันจะเป็นแมวไปได้เยี่ยงไร
ในเมื่อมันเดินเอียงข้าง!! เดินยังไงถึงเรียกว่าเดินเอียงข้าง
คุณเคยเห็นปูไหมครับ ปูมันเดินยังไง ไอ้ตัวนี้ก็เดินอย่างนั้นแหล่ะ
มันแถเข้ามาหาผมด้วยจุดประสงค์อะไรซักอย่างของมัน ที่ผมก็ไม่มีปัญญาจะรู้
มันก้าว ก้าว เอียง เอียง แถ แถ เข้ามาหาผม ท่าทางมันไม่น่าไว้วางใจเป็นอย่างมาก
และผมเริ่มรู้แล้วว่ามันเป็นอะไร แน่นอน มันต้องเป็นปูแน่ๆ
มันต้องเป็นปูปลอมตัวเป็นแมวมาอำผมแน่ๆ เพราะมันเดินเอียงข้าง!
โอว แม่เจ้าโว้ย กุคิดได้ยังไงกันนี่ปูปลอมตัวเป็นแมว!!
ผมกระถดถอยหนีแมวสามสีในร่างปู หรือ ปูในร่างแมวสามสีตัวนั้นด้วยความไม่ไว้วางใจ
มันจะหนีบผมหรือเปล่าก็ไม่รู้ ปลอดภัยไว้ก่อนดีกว่า มันเหลือบสายตามองผมแบบขวางๆ
เพราะตัวมันยืนขวางๆ กับผม เมื่อมันเป็นผมเดินหนีมันพร้อมทำสายตาไม่เชื่อ
มันจึงร้องออกมาให้ผมได้ยิน เพื่อยืนยันตัวมันเองว่า มันเป็นแมว ไม่ใช่ปูแปลงร่างมา
เมี๊ยว เมี๊ยววววววววว
เฮ้ย อย่ามาโกหก นี่มันปลอมเหมือนแม้กระทั้งเสียงเชียวหรือนี่!!
ผมตะโกนพลางกระถดถอยหลังกรูด ๆ ๆ จนในที่สุด หลังผมก็ปะทะเข้ากับกำแพงบ้าน
ในขณะที่ ปู เอ้ย แมว เอ้ย ปู ตัวนั้นก็แถเข้ามาหาผมด้วยความมุ่งมั่น
หลังผมชิดกำแพง ทำยังไงดีล่ะ หนีไม่ได้อีกแล้ว โอว โชคชะตา
ช่างเล่นตลกกับผมเสียเหลือเกิน นี่ผมต้องเอาชีวิตวัยหนุ่มมาทิ้งเสียแล้วหรือ
เมียก็ยังไม่มี น่าสมเพชเวทนาเสียนี่กระไร ภาพในหัวตอนนั้น
ท่านจะเห็นชายหนุ่มตัวเล็ก ๆ ยืนเอาหลังพิงกำแพง สองมือโบกสะบัดอยู่ข้างหน้า
พลางร้องขอชีวิต โอว ไม่ ได้โปรด ไม่นะ อย่าง พรีสสสสสสสสส
ในขณะที่เบื้องหน้า มีปูสัญชาติแมวตัวใหญ่ยักษ์ สูงกว่า 3 เมตร
กำลังเยี้องย่าง 2 ขุมครึ่งในท่าตะแคงตรีนเดินเข้ามาช้า ๆ (เมิงต้องเป็นแมวผู้ดีแน่ๆ)
ไม่นะ ผมร้องลั่น!!!
นี่ แกเป็นบ้าอะไร ฮ๊ะ!!!
เสียงสวรรค์ดังขึ้นปลุกสติผมที่กระเจิดกระเจิงเป็นหนังสัตว์ประหลาดบุกโลก
ให้ตื่นขึ้นมาผมมองไปรอบๆตัว ตู้เย็นยังอยู่ที่เดิม ผมเองก็ยังอยู่ที่เดิม ฝาตู้เย็นยังเปิดอยู่ แต่แม่เจ้า
ไอ้แมวสามสีนรกตัวนั้นมันมาอยู่ปลายเท้าผมแล้ว และมันก็กำลังถู ๆ ไถ ๆ อยู่ที่ตาตุ่มข้างเดิมของผม
ผมยกขาพลางกระโดดหนีทันที
เอิ้วววว แมวอะไรอ่ะแม่น่ากลัวชิบเป๋งเลย
จากคุณ :
สมันน้อย เบอร์ 14 
- [
21 พ.ย. 51 20:26:22
]
--[ฟามสุขของ คะน้า ตอนที่ 1]--
