ความคิดเห็นที่ 1 ไปปรึกษาอาจารย์อย่างด่วนเลยครับ ถ้าจะให้ดีปรึกษากับพ่อแม่ก่อนก็ดี แล้วเอาท่านไปคุยด้วย การย้ายสายกลางทางสามารถทำได้ครับ แต่ภาระจะตกอยู่กับที่น้องเอง ซึ่งถ้าเรามั่นใจแล้วว่าเรายอมเหนื่อยเพื่อตรงนี้ เรื่องต่อๆไปก็น่าจะง่ายครับ ยินดีด้วยครับที่รู้ตัวแต่ตอนนี้ สุ้ๆนะครับน้อง เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : รายทาง (Waterman) - [ 25 พ.ย. 51 21:36:29 ]

ความคิดเห็นที่ 2 การเรียนใหม่หนึ่งปีดูเหมือนจะนาน แต่น้องครับ สำหรับการไล่ตามความฝัน แค่หนึ่งปี มันสั้นมากเลยครับ  แค่ 52 สัปดาห์เอง พี่มีเพื่อนอยู่คน ตอนอายุเอ่อ ... ยี่สิบปลายๆ มันไปเรียน สมศรี สอนภาษาอังกฤษกับเด็กมอ ปลาย เพราะมันอยากเป็นครูสอนภาษา พี่ไม่เห็นเลยว่า มันจะเสียเวลาตรงไหนในการตามความฝัน แต่มันเสียเวลาแน่ ที่มันรู้จัก ตัวเอง ช้าไป แต่ในอีกมุมหนึ่ง น้องเอ๊ย ชีวิตมันจะต้องเจออะไรที่ยากลำบากอยู่แล้ว แค่คณิต ที่ยังไม่ได้ลองทำ น้องก็กลัวเสียแล้ว ลองให้สุดก่อน อย่าคิดว่าทำไม่ได้ เลยพาลไม่ชอบ จะกลัว วิชาพวกนี้ มีแก่นของมันอยู่ ถ้าน้องเข้าถึง แก่น ของมันได้ น้องก็สามารถสนุกกับมันได้ครับ เหมือนที่น้องชอบภาษานั่นแหละครับ จากคุณ : the_architect - [ 25 พ.ย. 51 21:43:58 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ชีวิตเรามีอะไรมีมากครับ ปัญหาทุกอย่างมีทางแก้ไขครับ ค่อยคิดอย่างมีสติครับแต่คราวนี้น้องต้องมั่นใจตัวเองครับว่าถ้าย้ายแล้วน้องจะไม่กลัวอะไรอีก สู้ๆ เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : I am fine thank you - [ 25 พ.ย. 51 21:57:41 ]

ความคิดเห็นที่ 4 สายที่หน้ากากเรียนมาคือ สายคอมเมิร์สค่ะ คล้าย ๆ ปวช. แต่เรียนเป็นภาษาอังกฤษ.. มีรุ่นน้องคนนึงค่ะ เรียนเก่งมาก น้องเค้าอายุน้อยกว่าหน้ากากปีนึงค่ะ ก่อนหน้ากากจะเข้ามหาลัย ก็ได้คุยกับน้องเขา เห็นน้องเขาบอกว่าจะออกไปเรียน ม. 4 ใหม่ (ทั้ง ๆ ที่ถ้าเทียบคือจะขึ้น ม.6 อยู่แล้วนะ แต่จะไปเรียน ม.4 ใหม่) หน้ากากถามว่าทำไม น้องเขาตอบว่า เขาเพิ่งค้นคบตัวเองว่าเขาอยากเรียนแพทย์ค่ะ ^^ ตอนนี้น้องเค้าอยู่ ม.5 ค่ะ ส่วนเพื่อน ๆ ที่คอมเมิร์สตอนนี้ก็เป็น นศ.ปี 1 กันหมด ยกตัวอย่างให้ฟังเฉย ๆ น่ะค่ะ เห็นว่ากรณีคล้าย ๆ กัน เอาเป็นว่าถ้ามีจุดมุ่งหมายที่แน่นอนแล้ว อยากทำอะไรก็ทำโลดเลยค่ะ แก้ไขเมื่อ 25 พ.ย. 51 22:10:59 จากคุณ : หน้ากาก - [ 25 พ.ย. 51 22:10:11 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เข้ามาอ่านอีกรอบ.. อย่าไปคิดว่ามันเป็นการตัดสินใจทึ่ผิดเลยค่ะ อย่างน้อยน้อง จขกท. ก็ได้พบว่าที่จริงแล้วตัวเองชอบและอยากเรียนอะไรที่สุดกันแน่ไงคะ จากคุณ : หน้ากาก - [ 25 พ.ย. 51 22:29:27 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เข้าใจความรู้สึกของน้องเลยนะครับว่า รู้สึกอย่างไร พี่เองก็ผ่านจุดนั้นมาเหมือนกัน คือ เป็นคนที่เกลียดคำนวณมากๆ แต่ชอบภาษาต่างประเทศมากๆ ด้วย ด้วยความที่ทุกคนเข้าใจว่า การเรียนสายวิทย์มันทำให้มีทางเลือกที่ดีกว่าอันอื่น เลยถูกบังคับให้เรียน สายวิทย์ คณิต ทั้งที่ใจอยากเรียนศิลป์ภาษามาก แต่ แล้วก็เรียนวิทย์คณิต จนจบครับ เคยคิดว่าตอนเรียนจบ จะ Ent เข้าคณะทางอักษรศาสตร์ ศิลปศาสตร์ เหมือนกัน แต่มันก็เป็นไปไม่ได้ครับ เพราะทางบ้านไม่ให้เลย ไม่ว่าจะขอร้องอย่างไร และด้วยความที่พี่หัวอ่อน เลยต้องเรียนวิศวะ ตามที่บ้านอยากให้เรียน จนถึงบัดนี้ พอได้มาทำในสิ่งที่ตัวเองจบมา ก็เป็นไปตามที่คิดว่า มันไม่ใช่สิ่งที่เรารัก สิ่งที่เราชอบเลย .... แต่ก็ไม่เสียใจกับสิ่งที่ตัวเองตัดสินใจครับ เพราะนั่นคือสิ่งที่ผ่านมาแล้ว .... เมื่อรู้ตัวเองว่า ชอบภาษา ก็เรียนภาษาเพิ่มเติม และมุ่งมั่นในสิ่งที่ตัวเองรัก ตัวเองชอบ และเมื่อทุกอย่างลงตัวแล้ว เราก็สามารถที่จะกลับมาทำในสิ่งที่เรารักได้อย่างแน่นอน เพราะฉนั้น น้อง ครับ อย่าเสียใจกับสิ่งที่ตัวเองตัดสินใจไปแล้วเลย ถ้าหากน้องคิดว่า น้องเรียนได้ น้องก็เรียนได้ครับ จบม.6 มันแป๊ปเดียวเองนะครับ ส่วนเรื่องวิชาคณิตศาสตร์นั้น พี่บอกได้เลยว่า มันไม่เกินความพยายามหรอก จริงๆนะ อย่าเพิ่งไปกังวลล่วงหน้าครับ ขอให้คิดว่า ในเมื่อทุกคนทำได้ เราก็ต้องทำได้แน่นอน มีนักเรียนหลายคนที่ผ่านตรงนี้มาแล้ว เค้าก็ยังทำได้กันทั้งนั้น อย่างไรก็ตาม ถึงตอนนั้น ถ้าน้องยังแน่ใจตัวเองว่า ตัวเองอยากเรียนสายภาษาแล้วหล่ะก็ อยากให้มุ่งมั่น Ent เข้าในคณะทางศิลปศาสตร์เลยครับ ขอให้น้องโชคดีและมีความสุขกับอนาคตที่ตัวเองเลือกครับ จากคุณ : โรบินฮูดตะวันออก - [ 25 พ.ย. 51 22:39:47 ]

ความคิดเห็นที่ 7 พี่ไม่ค่อยเห็นด้วยถ้าต้องไปลงเรียนใหม่นะ พี่ว่าไม่จำป็นอ่ะ ลองพยายามย้ายสายดูก่อนดีกว่าไม๊คะ ถ้าไม่ได้จริงๆ ก็ไม่เห็นจะน่าซีเรียสอะไร วิชาอะไรก็เป็นประโยชน์ทั้งนั้นแหละ ไม่ได้หมายความว่าเรียนเลข แล้วต้องมาเรียนบัญชี เศรษฐศาตร์ พี่เองก็เรียนศิลป์คำนวณ ต่อด้วยนิติศาสตร์ แล้วก็ได้ค้นพบว่าวิชานิติศาสตร์ก็คือวิชาคำนวณ 555 งงไม๊ พี่ไม่ได้คิดไปเองนะ เพราะเคยมีอาจารย์บอกอย่างงั้นเหมือนกัน เรื่องยากพี่ว่าน้องเรียนเก่งออก คงไม่ใช่ปัญหาหรอก ถ้าอยากไปเรียนภาษาจีนก็ไปเรียนพิเศษเอาก็ได้ค่ะ จากคุณ : Im onair - [ 25 พ.ย. 51 23:00:52 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ดูเกรดที่ผ่านมาก็ไม่น่าเกลียดเลยนะ ถ้าคิดว่าอยากย้านสายการเรียนแล้วทางสะดวกก็ทำค่ะ แต่ถ้าไม่สามารถทำได้ก็เรียนสายเดิมต่อไปค่ะ แต่ใช่ว่าเรียนสายเดิมแล้วจะต้องทิ้งความฝันเรื่องภาษาที่ชอบนะ ไม่จำเป็นเลย มีหลายๆคนที่รู้จักเค้าไม่ชอบสิ่งที่เรียนอยู่แต่ก็เรียนให้จบจนได้แต่เค้าจะทำตามความฝันควบคู่ไปด้วย สู้ๆกับการเรียนเน้อ จากคุณ : fungjai - [ 25 พ.ย. 51 23:28:23 ]

ความคิดเห็นที่ 9 งั้นก็ย้ายสายเถอะ เข้าว่าไม่ใช้มันก็คือไม่ใช้จริงๆกับเลขเนี่ย ตอนเรียนก็มีเพื่อนรุ่นพี่ที่เรียนสายศิลป์ไปปีหนึ่ง แล้วพึ่งรู้ตัวว่า กุเรียนวิทย์ท่าจะรุ่งกว่าเค้าก็ย้ายสายมาเรียนม.4ใหม่แล้วมันก็รุ่งจริงๆ แต่ต้องเอาดีด้านนี้แน่ๆนะ ไม่งั้นก็เดี๋ยวมานั่งเซ็งอีกว่าไม่น่าย้ายเลยตรู จากคุณ : หลงรักเธอตั้งแต่วันแรกที่เจอ - [ 26 พ.ย. 51 00:04:50 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ย้ายเหอะ เพิ่งอยู่ ม.4  เสียเวลาหน่อย ไม่เป็นไรหรอก  ไปเลือกเรียนที่ชอบ แล้วคิดว่าจะเป็นประโยชน์แก่อนาคตตัวเองได้ดีกว่า  ทนเรียนที่ไม่ชอบไปอีก 3 ปี แถมเลขในสายศิลป์-คำนวณ นี่เป็นตัวฉุดเกรดเลย  คือถ้าเลข แด้แค่ 1 2 เกรดตกฮวบทันที   ที่พูดมาเพราะรู้สึกเสียดายที่เลือกผิดสายเหมือนกัน  ชอบภาษา แต่ไม่เลือกเพราะคิดว่าแคบกว่าศิลป์-คำนวณ  ทนๆอยู่กับเลขที่ไม่ชอบเอาซะเลย มาตั้ง 3 ปี ตอนเอนท์ มั่วฝรั่งเศส (ไม่เคยเรียน) ยังได้คะแนนดีกว่าเลขอีก   เข้ามหาลัยก็ใช้คะแนนฝรั่งเศสยื่น  (ถ้าเลือกเรียนภาษา ยังไงก็ทำได้ดีกว่านี้เพราะชอบ)   แล้วยิ่งน้องชอบภาษาจีนก็เอาให้ดีไปเลย   จะได้ไม่ต้องมาเสียดายทีหลังแบบพี่นะ จากคุณ : สุดแสนรัก - [ 26 พ.ย. 51 00:51:03 ]

ความคิดเห็นที่ 11 พี่เป็นเด็กศิลป์เยอรมันที่ขวนขวายเรียนเลขจนถึงม.ห้า (ม.หกไม่เรียนแล้ว) คะแนนก็รุ่งริ่งฉุดเกรดแบบน้องนี่แหละ แย่กว่าด้วยมั้ง  4ทุกตัว ยกเว้นเลข ได้ 1 เกือบทุกปี พี่เข้าเรียนคณะอักษรศาสตร์โดยที่ไม่สอบเลข แต่ก็คิดว่าการเรียนเลขแม้จะไม่เกี่ยวกับวิชาในคณะโดยตรงแต่มันเป็นบวกกับชีวิต ทั้งการจัดการด้านการเงิน ทั้งในแง่การทำงาน ลองกลับไปคิดดีๆค่ะ ว่าความคิดย้ายสายนี่มันเกิดจากอะไร เกิดจากน้องคิดว่าน้องเรียนไม่รู้เรื่อง อันนี้ควรใช้เวลากับมันให้มากขึ้น อ่านให้มาก ทำความเข้าใจ ถามครูถามเพื่อน ขยันทำโจทย์ แต่หากเกิดเพราะใจไม่ชอบจริงๆ ไม่เสียดายเวลา และจิตใจทนรับความกดดันอื่นๆได้ (จากตัวเอง จากพ่อแม่ จากครู จากเพื่อน จากคนอื่นๆที่มองมา) ก็ลองคุยกับตัวเอง พ่อแม่ ครู แล้วค่อยตัดสินใจ พี่ไม่ได้หมายความว่าให้น้องท้อ หรือแคร์สังคมจนไม่กล้าที่จะเปลี่ยนทางเดิน แต่อยากให้น้องประเมินสถานการณ์ ว่าตนเองรับอะไรได้แค่ไหน น้องทบทวนดีๆ แล้วน้องจะตอบได้ว่าควรทำยังไง พี่มีเพื่อนหลายคน บางคนจบตรีคณะสายวิทย์แล้วใบหนึ่ง มาเรียนตรีอีกใบที่คณะพี่ บางคนเอ็นท์ใหม่ย้ายคณะตอนขึ้นปีสาม ปีสี่ บางคนก็ทนๆเรียนไปจนจบในสายวิชา หรือคณะที่ตนไม่ถูกใจ บางคนคิดว่าตัวเองทำไม่ได้ ทำไม่ดี แต่ก็อดทนจนสุดท้ายก็จบมาได้เหมือนคนอื่นๆ ทุกคนมีทางเลือกค่ะ เมื่อเลือกแล้วก็ต้องเต็มที่ ทำให้ดีที่สุดนะคะ พี่เป็นกำลังใจให้ค่ะ แก้ไขเมื่อ 26 พ.ย. 51 02:12:12 จากคุณ : amitambien (amitambien) - [ 26 พ.ย. 51 02:09:27 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ถ้ามั่นใจว่าต้องการย้ายสายจริงๆ ก็ขอให้มุ่งมั่น ยืนยันความต้องการของตัวเอง พี่ว่าไม่มีความจำเป็นต้องไปเรียนซ้ำค่ะ พี่ย้ายมาแล้ว ขอเล่าปสก.ให้น้องฟังละกันนะคะ ตอนพี่จะขึ้นม.4 พอดีปีนั้นเป็นปีที่โรงเรียนเปิดโปรแกรมเรียนม.ปลาย 2 ปีจบเป็นปีแรก (เค้าเรียกโปรแกรมไรจำไม่ได้แล้ว แหะๆ ผ่านมาสิบกว่าปีละอ่ะ) เนื่องจากเป็นปีแรกเลยเปิดแค่ 2 ห้อง และเป็นสายวิทย์-คณิตทั้ง 2 ห้อง และคัดคนที่เกรดเฉลี่ยอยู่ในเกณฑ์ให้มีสิทธิเป็นหนูทดลองรุ่นแรก บังเอิญพี่ก็เป็นหนึ่งในนั้นอ่ะนะ แต่พี่ขอสละสิทธิ แล้วเลือกเรียนศิลป์-คณิตแทน เพราะรู้อยู่แล้วว่าจะเอนท์คณะไร จริงๆ เกลียดวิทย์เข้าไส้ด้วยล่ะ แต่ชอบภาษา(ถึงจะเกลียดเลขก็เหอะ) พวกอาจารย์ก็มาขอให้ลองเรียนดู พี่ก็ปฏิเสธท่าเดียว แต่วินาทีสุดท้ายทำอีท่าไหนไม่รู้ ยอมไปเรียนหลักสูตร 2 ปีจบ เทอมแรกอ้วกเกือบแตก ชีวะ เคมี ฟิสิกส์ ตรูมาเรียนไมเนี่ย? นั่งทำข้อสอบวิชาวิทย์ๆ ด้วยหัวสมองอันว่างเปล่า แต่เทอมนั้นเป็นเทอมที่ขยันสุดในชีวิตการเรียนเลยนะ 555+ (ในชีวิตไม่เคยกลับไปขยันได้เท่านั้นอีกแล้ว) พี่เลยไปขออาจารย์ย้ายสาย ไปเรียนศิลป์-คณิตตามที่ตั้งใจไว้ตอนแรก ตอนแรกก็โดนยื้ออีก ไม่ค่อยอยากให้ย้าย แต่พี่ไม่ยอม ยังไงก็จะย้าย เลยให้ผู้ปกครองไปคุยกับอาจารย์ด้วย ในที่สุดอาจารย์เลยยอมให้ย้ายอ่ะ แต่มีข้อแม้ว่า... ให้ย้ายไปอยู่สายวิทย์-คณิต ภาคปกติ ก่อน ตอนม.4 เทอมสอง พอขึ้นม.5 ค่อยย้ายไปศิลป์-คำนวณ จำเหตุผลอาจารย์ไม่ค่อยได้แล้ว แต่ก็ยอมอ่ะนะ เพราะไปต่อรองว่า ถ้างั้นต้องให้พี่เลือกห้องเอง 555+ สรุปเป็นม.ปลายที่ได้เรียน 3 ห้อง เพื่อนเยอะดี อิอิ อย่าไปเสียใจน้อง นอกจากเรื่องนี้ยังต้องมีอีกหลายเรื่องในอนาคตที่เรามีสิทธิจะตัดสินใจผิดพลาดไปบ้าง แต่ชีวิตยังมีทางออกให้เราเสมอ และสิ่งใดเกิดขึ้นแล้วสิ่งนั้นดีเสมอ (ชอบชื่อหนังสือเล่มนี้มาก...ขออภัยจำผู้แต่งไม่ได้) ไงก็ย้ายได้นะพี่ว่า ถึงจะผ่านมาแล้วหนึ่งเทอมก็เถอะ เพียงแต่อาจจะวุ่นวายเล็กน้อย ลองไปคุยกับรองฯอีกทีนะ แก้ไขเมื่อ 26 พ.ย. 51 06:32:32 จากคุณ : MaRiMeKKo - [ 26 พ.ย. 51 06:28:38 ]

ความคิดเห็นที่ 13 น้องไม่ได้รู้ตัวช้าไปหรอกครับ .. ว่าน้องชอบอะไร .. เมื่อเวลาผ่านไป 1 เทอม? บางคนทำงานมา 10+ ปีแล้วยังบอกว่า "กรูไม่ชอบอาชีพและคณะที่กรูเรียนเลย"   น้องเป็นเด็กที่รู้จักคิด .. เชื่อแน่ว่า "ต้องประสพความสำเร็จ"ในภายหน้าแน่นอนครับ //ต้นไม้ จากคุณ : โชคดีจ้า >.< (Top27) - [ 26 พ.ย. 51 06:54:37 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ความคิดเห็นส่วนตัวนะคะ... อยากลองให้มองอีกแง่หนึ่งนะคะ ถ้าบอกว่าชอบอย่างเดียว อยากทำอะไรที่ตัวเองชอบก็คงไม่ผิดคะ แต่ลองมองไปอนาคตหรือยังคะว่าอยากเป็นอะไร หรือทำอะไร สิ่งที่ชอบหรืออยากเป็นมันจะเป็นแหล่งเงินได้แค่ไหนในชีวิตเรา... ที่พูดแบบนี้เพราะคนมากมายที่เรียนในสิ่งที่ชอบ แต่จบมาตกงานหางานทำไม่ได้ สุดท้ายทำงานไม่ตรงสาย... เรื่องเรียนภาษา... ถ้าคุณชอบสามารถเรียนเองได้หรือเทคคอร์สสั้นๆ เอาไว้เป็นความสามารถพิเศษ จะเป็นผลดีมากในอนาคต... เพราะคนที่ชอบมักจะขวนขวายและมีความสุขกับมันที่ได้ทำ เพราะฉนั้นการเรียนด้วยตัวเองจะไม่ใช่เรื่องยากคะ เราเองเรียนสายวิทย์ คณิต แต่ชอบภาษาอังกฤษ... ก็เลยทำได้ดีจนสอบทุน นร. แลกเปลี่ยนได้ และพอเข้ามหาลัยไม่ได้เลือกเรียนภาษานะ ก็เรียนมาทางสายวิทย์ เก็บความรู้ทางภาษาไว้เป็นความสามารถพิเศษคะ เอาไว้เป็นตัวดึงเกรดคะ ลองคิดไปเผื่ออนาคตและลองคุยกับผู้ปกครองนะคะ สุดท้ายขอให้เจอทางที่ดีสำหรับคุณคะ จากคุณ : thangthai_ladypink - [ 26 พ.ย. 51 07:40:09 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เพิ่งมอสี่เอง แต่ว่าถ้าย้ายไปเรียนสายภาษา  ก็ต้องกวดวิชากันเหนื่อยหน่อยนะ แบบเพราะมันเป็นวิชาใหม่อ่า  เห็นอาจารย์บอกอย่างนี้ เราก็เคยคิดจะย้าย  ตอนนี้เราเรียนสายวิทย์ แบบ  ไทย  สังคม  อังกฤษ  คะแนนเราดีพอตัวอ่ะนะ แต่วิทย์  คณิต  มัน  เอ่อๆ  ไงไม่รู้สิ  แต่เราไม่ได้เกลียดวิชาพวกนี้น่ะ แล้วเราก็อยากทำงานที่เกี่ยวกับพวกวิทย์กายด้วย อืม  ก็สู้ต่อไป เหอๆ จากคุณ : กางเกงเลสีน้ำเงิน - [ 26 พ.ย. 51 08:51:38 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ถ้ามั่นใจ ถ้าแน่ใจ ถ้าคิดว่าชัวร์ จงทำครับน้อง ติดต่ออาจารย์ที่ปรึกษา พูดคุยกับพ่อแม่ แล้วทำเรื่องย้ายซะ มีหลายคนที่ค้นพบหนทางและความฝันของตัวเองในวันที่สาย ในจังหวะที่ช้า พี่ก็เป็นคนหนึ่งครับที่รู้ตัวช้าไป มัวแต่นั่งเรียนสายวิทย์-คณิตมาตลอด แถมเอนท์เข้าคณะที่เกี่ยวกับการคำนวณเต็มๆ ทั้งที่ใจจริง เป็นคนชอบภาษาไทย ภาษาอังกฤษ สังคม และประวัติศาสตร์มาตลอด มาในตอนนี้ พี่ออกตัวช้ากว่าเพื่อนไปสามปี! (ออกจากที่เก่ามาเรียนใหม่ตอนจะขึ้นปี 4) ของน้องแค่ปีเดียวยังไม่ถือว่าเป็นประเด็นใหญ่หรอกครับ ทำได้รีบทำนะ จากคุณ : บ้าเกม - [ 26 พ.ย. 51 16:48:48 ]

ความคิดเห็นที่ 17 โอ้โห เหมือนเจอตัวเองเมื่อ 2 ปีก่่อน ถ้าย้ายได้ ย้ายไปเลยนะครับ ผมนี่อยากย้าย แต่ก็ฝืนมาเรื่อยๆ (ไม่ฝีนหรอก ไม่เรียนเลยมากกว่า ดีที่วิชาอื่นมันพอช่วยได้) แต่ย้ายไม่ได้ ก็เรียนไปเถอะครับ เรียนอะไรมันก็ได้ทั้งนั้นแหละ ก้าวต่อไป ! จากคุณ : NiGht pRincE - [ 30 พ.ย. 51 20:31:41 ]