ความคิดเห็นที่ 1 ถ้าให้อยู่เฉยๆ ผมขอนั่งทำงานที่ไม่ชอบดีกว่า ถ้าที่ทำอยู่ มันไม่ใช่ ก็คงแค่ ลองค้นหา งานที่ใช่ งานที่ชอบต่อไป การได้ทำงานที่ตัวเองรัก เป็นเรื่องที่ดี แต่ถ้าไม่ได้ หรือยังไม่เจอ ก็รักในสิ่งที่ตัวเองทำไปก่อน เพราะอย่างน้อย ผลตอบแทนของมัน ก็ทำให้เราสามารถไปทำอะไรที่เรารักได้ จากคุณ : monology - [ 2 ธ.ค. 51 18:16:37 ]

ความคิดเห็นที่ 2 มีค่ะ เพื่อนเราเอง เรียนที่เดียวกันนี่แหละ จบมาทำงานพร้อมๆ กัน แล้วก็พบว่าไอ้ที่เรียนๆ มาตลอดห้าปีน่ะ มันไม่ใช่ ...แบบตอนเรียนก็แค่ เอนท์ติด เรียนได้ (มันเรียนเก่ง) ทำงานได้สักพัก ก็เปลี่ยนงานตลอด ตามสายงานที่เรียนมาอ่ะนะ จนพบว่าไม่ไหวจริงๆ ก็ลาออก และคิดว่า การเรียนคงเป็นสิ่งที่เหมาะกับมันสุดๆ (เพราะเรียนเก่งไง) ลาออกจากงานประจำ มานอนอ่านหนังสือสอบเรียนต่อชิงทุ่น (โท-เอก) แต่กลายเป็นว่า ไอ้ที่มันจะไปเรียนก็ไม่พ้นไอ้ที่เพิ่งเรียนจบไป (สายที่เรียนกันแบบ วิชาชีพมากๆ) ไม่ได้รู้สึกรักอะไรในวิชาชีพนี้ จะต้องไปเรียนอีก สี่ห้าปีเป็นอย่างต่ำ มันลองเรียนแล้วก็พบว่า ทำไมมันต้องมานั่งเรียนอีกเนี้ยะ อยากจะลองเบนไปสายอื่น ก็ไม่ทันซะแล้ว เพราะส่วนใหญ่เรียนโท-เอก มันต้องผ่านปริญญาตรีแบบทางสายนั้นๆ กันทั้งนั้น จะมีแค่พวกบริหารที่มันไม่ชอบ ตอนนี้นั่งๆนอน อยู่กับบ้าน ไปวันๆ (บ้านมันรวย) มันพบว่า ก็มีความสุขดี มันบอกว่าสงสัยเป็นพวกมีแรงจูงใจต่ำ จากคุณ : น้ำตาฟ้า - [ 2 ธ.ค. 51 18:17:28 A:124.120.212.188 X: TicketID:186377 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ผมมีน้องอยู่ด้วยคนนึงตอนนี้ บ้านมันขายยา (ยารักษาโรคนะไม่ใช่ยาเสพติด) เจ้าใหญ่มากๆที่จังหวัดตรัง นี่หนีออกจากบ้านมาอยู่กับผมได้ เดือนละ อยู่บ้านได้เงินใช้เดือนหลายหมื่น อยู่กับผมผมให้เดือนละ 7พันเนี้ย พึ่งให้เงินเดือนเมื่อตะเกี้ยะ จากคุณ : นายแมมมอส - [ 2 ธ.ค. 51 18:30:09 ]

ความคิดเห็นที่ 4 มีค่ะ -- แต่เป็นคนที่เคยอดทนทำงานหนักมาก เมื่ออยู่ในช่วงวัยทำงาน -- เมื่ออายุ 42 เขาลาออก -- โดยที่มีรายได้จากกองทุนอะไรซักอย่าง เดือนละ 5,000฿ ตอนนี้อยู่อย่างสมาถะ ไม่มีเมีย ไม่ทำงาน -- เขาอยู่คนเดียว อยู่เฉยๆ  --- อย่างมีความสุข --- น่าอิจฉามากมาก จากคุณ : ปังจิ้มนม - [ 2 ธ.ค. 51 18:44:43 ]

ความคิดเห็นที่ 5 มีค่ะ เคยเป็นค่ะ แต่พอกลับมาอยู่บ้านแล้วก็ทนไม่ไหว ต้องกลับไปหางานทำต่อ  อิอิ ตอนนี้อยากกลับไปอยู่เฉยๆ อีกแล้วค่ะ แต่คราวนี้วางแผนไว้แล้ว คิดว่าอยู่ได้ละแบบไม่นิ่งเกินไป จากคุณ : titun - [ 2 ธ.ค. 51 18:46:53 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ต่อให้มีเงินเป็นล้านๆ แต่ไม่มีงานทำ คนอื่นผมไม่รู้นะครับ แต่ผมรู้สึกว่าตัวเองไร้คุณค่าชอบกล เป็นก้อนขี้เดินได้ก้อนนึงเท่านั้นเอง ว่าแต่คุณอยากทำอะไรล่ะครับ ^^ จากคุณ : CARAGIO - [ 2 ธ.ค. 51 19:17:36 ]

ความคิดเห็นที่ 7 มีค่ะ เรานี่แหละ แต่ไม่ได้ลาออกมาอยู่เฉยๆ นะ คือ ตอนแรกอ่ะ อยากลาออกมากๆ โดยที่ยังไม่ได้งานใหม่ อยากออกมาช่วยงานที่บ้าน แต่แม่ห้ามไว้ บอกว่าให้อดทนมากๆ ตอนนี้ได้งานใหม่แล้วก็เลยลาออกมาเลย เข้าใจความรู้สึกว่าทำงานที่ไม่ชอบแล้วก็ยังมีปัญหากับคน มันอึดอัดแค่ไหน ไม่อยากจะทนเลยสักวินาทีเดียว ทำงานแบบซังกะตายและเกิดทัศนคติที่แย่กับงานที่ทำด้วย จากคุณ : ป่ามป๊าม - [ 2 ธ.ค. 51 20:03:04 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เหมือนคุณกำลังเซ็งๆแค่นั้น ถ้ามันเบื่อมาก ก็ลองหางานใหม่ดูดีมั๊ย ออกมาอยู่เฉยๆ เซ็งหนักกว่าเก่านะ ผมว่า ^^ จากคุณ : eMiLe - [ 2 ธ.ค. 51 20:05:46 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ตัวเราเองแหละเกือบจะเกิดเหตุการณ์นั้นกับตัวเอง แต่โชคดีที่ได้งานใหม่เลยเปลี่ยนงานก่อน แต่ที่จริงงานใหม่ที่ได้มาไม่ใช่งานที่ชอบหรอกนะ แต่เพราะเราเองที่ไม่มีความอดทนเพียงพอและไม่สามารถปรับตัวเองได้เลยๆทำให้ต้องเกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างมาก แต่ก็ไม่เสียใจหรอกนะเพราะ เราคิดและทบทวนทุกอย่างด้วยตัวเองไปแล้ว จากคุณ : Mini_Piglet (Mini_Piglet) - [ 2 ธ.ค. 51 20:38:04 ]

ความคิดเห็นที่ 10 กำลังคิดอยากทำอยู่เหมือนกันคะ แต่หน้าที่รับผิดชอบมันจะส่งผลกระทบกับคนหลายๆ คนที่เรารัก เลยต้องหยุดคิดคะ จากคุณ : ~KyoKo~ - [ 2 ธ.ค. 51 20:59:01 ]

ความคิดเห็นที่ 11 โห............................. มันเป็นความฝันอันสูงสุดเลยนะนั่น เคยฝันไว้ว่าจะทำงานเก็บเงินเยอะๆ แล้วจะลาออกมาอยู่บ้าน แต่ทำงานอยู่กับบ้านนะ ไม่ใช่ลาออกมาอยู่เฉยๆ อย่างน้อยก็ดูแลบ้าน ทำกับข้าว แล้วก็เอาเวลามาทำงานเล็กๆ น้อยๆ พออยู่ได้  แต่ด้วยฐานะก็คงต้องก้มหน้าก้มตาทำงานต่อไป อ้อ ! อีกอย่างหนึ่งคือ ต้องหาผู้ชายที่อยากได้แม่บ้าน ไม่ใช่ Working woman มาเป็นสามีให้ได้ !  มีใครอยากได้บ้าง ข้าพเจ้าจะสมัครคนแรกเลย  ข้าพเจ้าจะได้ไม่ต้องทำงาน ข้าพเจ้าเบื่ออออออออออออออออ จัง ข้าพเจ้าเคยอยากเป็นเวิร์คกิ้งวูแมน เท่ๆ แต่สุดท้ายข้าพเจ้าก็รู้ว่า ข้าพเจ้ามีความสุขกับการอยู่บ้าน เป็นแม่ผีเรือนมากกว่า.......... จากคุณ : กิมตึ๋ง - [ 2 ธ.ค. 51 21:20:48 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ไม่ชอบก็ออก อยู่บ้านหาเห็บให้หมาเป็นปี  แม่เดินมาบอกว่า ถ้าจะช่วยกรุณา  สักนิด ทำไงก็ได้อย่ามาขอเงินได้มั่ย เลี้ยงไม่ไหวแล้ว เงินเก็บอันมีอยู่น้อยนิดก็หมดไปแล้วเลยหางานทำ คนละเรื่องที่เรียนมาเลย เป็นพนักงานร้านดอกไม้แถวอโศก ที่เลือกงานนี้ เพราะว่า ดูแล้วมันเป็นอาชีพนางเอกดี  (นางเอกในละครชอบกันจังทำงานร้านดอกไม้เนี่ย)   เงินดงเงินเดือนก็ช่างมัน พอเลี้ยงตัวเองได้ อยู่กับดอกไม้และของสวย ๆ งาม ๆ    เออ ถ้ามีงานอดิเรก ก็เอามาเป็นงานที่หาเงินได้ซะเลยสิ อย่างเราถ้าไม่ได้งานร้านดอกไม้ ก็จะไปร้านสัตว์เลี้ยงแล้ว จากคุณ : jezo - [ 2 ธ.ค. 51 21:21:33 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อูยยยยยย ผมนี่หล่ะครับ แต่ยังไม่ลาออกนะพอดีบ้านจน แค่คิดว่าพรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าไปทำงานก็เกิดอาการวิงเวียนศีรษะแล้ว 555+ ถ้าเกิดมารวยก็ขออยู่บ้านเฉยๆ นะ หางานอดิเรกทำไปเรื่อย ๆ ดีกว่า อยากทำอะไรหลาย ๆ อย่าง เปลี่ยนไปเรื่อย ๆ อ่ะ จากคุณ : อิฐมอญ - [ 2 ธ.ค. 51 21:26:28 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อยากเป็นอย่างนั้นเหมือนกันครับ เหตุผลจริงๆ สำหรับตัวเองคือขี้เกียจ จากคุณ : ZEROSUM - [ 2 ธ.ค. 51 21:31:09 ]

ความคิดเห็นที่ 15 55555 อ่านของแต่ละคนก็ ฮา ส่วนตัวก็เบื่อมากๆ ตอนนี้เริ่มมาหางานอย่างอื่นเสริมแล้ว แต่มันยากจังอะ  คงต้องก้มหน้าก้มตาทำงานประจำไป จากคุณ : ช็อกโกแลตกับสตรอเบอรี่ - [ 2 ธ.ค. 51 21:56:34 ]

ความคิดเห็นที่ 16 เราค่ะ ออกมาสร้างอาชีพเอง ทำขนมขาย ตอนนี้จะเปิดร้านแล้ว ต่อไปจะนั่งเขียนหนังสือ ปลูกผัก เลี้ยงแมว ที่ร้านที่บริษัทให้สามีดูแล ทำงานหนักตอนนี้ แลกกับสบายตอนใกล้แก่อ่ะ เกลียดงานออฟฟิส จากคุณ : Quenn - [ 2 ธ.ค. 51 22:07:49 ]

ความคิดเห็นที่ 17 มันดูขี้เกียจ และไร้คุณค่ามากไปหน่อยอ่ะคับ ถ้าคุณเครียด เบื่อสังคมการทำงาน คุณอาจจะหนี ถอยห่างออกมาได้ แต่ไม่ใช่ด้วยการนอนเกาไข่อยู่บ้านเฉยๆนะครับ หาอะไรทำ ที่เป็นประโยชน์ต่อตนเอง ต่อสังคม จะดีมากกว่านะ จากคุณ : ศาสตร์ - [ 2 ธ.ค. 51 22:11:56 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เราก็ออกนะ ถ้าใจไม่ไป   แบบว่าสมัครเล่นๆ ดันได้ คิดว่าทำฆ่าเวลาไป แล้วด้วยความที่ไม่ได้มีความตั้งใจจริง   ไปทำวันแรก ก็อยากกลับบ้านแล้ว  แบบเบื่อมากๆ  อยู่สภาพแวดล้อมที่นั่งอยู่แบบนั้น 8 ชม  มีเจ้านายนั่งอยู่ด้วย  จะกินข้าวก็ต้องรีบกิน รีบเดินกลับมา รวมแล้วไม่ถึง 20 นาที (กลัวไปนานแล้วโดนเขม่น)    พอดูจากตัวงานแล้ว ไม่คิดว่าพัฒนาตัวเองอะไรได้เท่าไหร่นัก    ทำไม่กี่วันก็ป่วย   หยุดแล้วโดนหักเงินเยอะด้วย   เลยขอออกเลยค่า   มาอยู่บ้านหางานใหม่ หรือเอาเวลาไปเรียนพิเศษเพิ่มความรู้ยังดีกว่าไปนั่งทำงานที่รู้สึก 1 วันเหมือน 1 ปี ถ้าได้ทำในสิ่งที่ชอบ ให้หนักแค่ไหน เหนื่อยแค่ไหน มันก็ยังมีความสุขกว่า  ยกเว้นมีปัจจัยจำเป็นจริงๆที่ไม่สามารถทำให้ชีวิตดำเนินไปตามอารมณ์ได้เสมอไป จากคุณ : สุดแสนรัก - [ 2 ธ.ค. 51 22:14:35 ]

ความคิดเห็นที่ 19 มีเพื่อนพ่อค่ะ .. เรียนได้เอ่อ.. ขออนุญาตนะค่ะ โง่มาก จบที่ 1.5 ม.ปลายอ่ะค่ะ เรียนต่อแล้วแต่ไม่รุ่ง เริ่มต้นจากทำงานในบริษัทโบรเกอร์ตลาดหุ้น แต่ไม่ได้เป็นโบรเกอร์นะ แต่เผอิญได้แต่งงานกะสาวบัญชีจุฬา ตอนแรกเธอทำงานอะไรก็ไม่รู้จำไม่ได้ พอเธอจับงานอันที่สอง ได้นายฝรั่ง... เพื่อนพ่อไปคุยๆ อะไรกะนายฝรั่งไม่รู้ จริงๆ พูดอังกฤษไม่เป็น นายฝรั่งชอบใจเพื่อนพ่อคนนี้มาก ก็เลยเปิดบริษัทให้แฟน(สาวจุฬา)ดูแล   เป็นบริษัทลอจิสติกอ่ะค่ะ ทำมาตั้งแต่มันยังไม่บูม พอบริษัทเริ่มโต (ยี่สิบปีที่แล้ว) เพื่อนก็พ่อลาออก เพราะไม่มีคนเลี้ยงลูก เพื่อนพ่อก็ เลี้ยงลูก 4 คน คนเล็กนี้พึ่งขึ้นม.ปลาย ก็ไม่ได้ทำงานในบ.ลอจิกนะ แฟนทำงาน มีชื่อเป็นเจ้าของเลยแหละ (แต่เจ้าของจริงๆเป็นฝรั่ง) แต่ได้เงินเดือนจากบริษัทนี้ แล้วปกติแฟนก็ให้ทุกเดือนไว้ดูลูกอยู่แล้วอ่ะค่ะ พอนายฝรั่งบินมา ก็เรียกหาคนแรกเลย เพื่อนก็ไปตามที่เรียก ก็คบแบบเพื่อนนะ ไม่ได้เป็นเจ้านายลูกน้องอะไร ที่น่าอิจฉาก็คงจะเป็นลูกๆ ของเพื่อนพ่อคนนี้ พูดภาษาอังกฤษได้หมดเลย เพราะนายฝรั่งตั้งใจส่งเรียน ร.ร. อินเตอร์ตั้งแต่เด็ก บางปีก็ให้ไปซัมเมอร์ที่บ้านเขาด้วย ที่ทำขนาดนี้เพราะอยากให้มาดูแลกิจการต่อจากเขาด้วย แต่ลูกที่เริ่มเรียนมหาลัยแล้ว เรียนทางด้านดนตรีหมดเลยอ่ะจ๊ะ ไม่สนใจกิจการเลย ก็สบายๆ ไปไหนก็ได้ เพราะลูกก็โตหมดแล้ว ทำงานก็ไปดูบริษัม แต่ทำไม่เป็น เพราะไม่เคยทำ คนเรานะ โง่วิชานะได้ แต่ต้องเลือกคบให้ถูกคน โง่ภาษา พูดภาษาไม่เป็น แต่ต้องรู้วิธีผูกใจคน จากคุณ : หวานใจนายโหด - [ 2 ธ.ค. 51 22:36:47 ]

ความคิดเห็นที่ 20 คงลาออกนะคะ ..ถ้าสิ่งที่เราอยากทำ มันเป็นไปได้แล้ว ณ ตอนนี้ แต่ที่แน่ๆคือ ไม่ใช่อยู่บ้านเฉยๆ สำหรับเรามันดูไร้ค่าไปหน่อยค่ะ ยกเว้นแต่ว่าบ้านรวยมากกกจนไม่ต้องทำงาน ทำแต่งานอดิเรก อันนั้นก็อีกเรื่อง จากคุณ : chocolate lover - [ 2 ธ.ค. 51 22:49:06 A:88.182.134.141 X: TicketID:194981 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ถ้าออกมาอยู่บ้านเฉยๆไม่ทำงานทำการ  ไม่คิดอะไร  คงไม่ไหวอะค่ะต่อให้รวยแค่ไหนก็ไม่เอาอะ -_-'  ให้เราเดือนละ5แสนแล้วบอกให้เรานั่งสวยไม่ต้องทำงาน  เราทำไม่ได้ค่ะ ถ้าเหนื่อย เบื่อ อยากพัก  ลาออกมาสัก1-2เดือนพักอยู่กะบ้านหรือไปเที่ยว  เหมือนถอยหลังมาตั้งหลัง  พักแล้วก้าวต่อไปข้างหน้า  หางานใหม่ เรียนต่อ เปิดกิจการ มันก็ถือเป็นเรื่องดีนะคะ จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย - [ 3 ธ.ค. 51 00:02:12 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ทำไปแล้วค่ะ  ^^" ไม่ได้รู้สึกแย่อะไรนะคะ  ออกมาเพราะไม่อยากปิดโอกาสตัวเอง ได้หยุดพัก  ได้ทำอะไรที่อยากทำให้เต็มที่ แล้วค่อยลุยใหม่  เหมือนเติมไฟยังไงยังงั้น ถ้าว่างนาน ๆ แนะนำให้หาอะไรใส่ตัวเองดีกว่าอยู่ว่าง ๆ แต่ตัวแสบใช้เวลาว่าง ๆ สลับกับไม่ว่าง  ยังรู้สึกว่ามันก็มีอะไรให้ทำเรื่อย ๆ มันอยู่ที่การเลือกทำมากกว่าค่ะ ออกช้า ออกไว ออกก่อน ออกหลัง  ถ้าหาเหตุผลที่สมเหตุสมผลต่อการกระทำของตัวเองได้ ไม่ใช่เรื่องแปลกค่ะ จากคุณ : ตัวแสบมาเยือน - [ 3 ธ.ค. 51 01:42:54 ]

ความคิดเห็นที่ 23 เคยเห็นค่ะ ก็สบายกันดี มันอยู่ที่ทางเลือกของคน ทำงานก้มีตังค์ใช้ ไม่ทำก้ไม่มี เรายังไม่ได้ทำงาน เพราะยังเรียนไม่จบ แต่ถ้าไม่เจองานถูกใจ ไม่ใช่เรา ฯลฯ เราทำไม่ได้อ่ะ มันเลยเห็นทางลางๆว่าคงได้อยู่กับบ้านขายชาปั่น ชาไขามุกเป็นแน่แท้ เหอๆๆ จากคุณ : เต้าหู้สู้ชีวิต - [ 3 ธ.ค. 51 02:29:51 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ผมนี่ไง แต่คุณต้องชัดเจนพอสมควรนะครับ ว่าจะลาออกมาทำอะไร ถ้าไม่ได้แผนสองสามสี่คืออะไร ที่สำคัญ อย่าเดือดร้อนใครเด้ออ จากคุณ : ตวงสิทธิ์ - [ 3 ธ.ค. 51 07:33:47 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ทำงานที่ไม่ชอบ รู้สึกว่าตัวเองมีคุณค่า ยิ่งถ้าเรารู้ว่าเราไม่ชอบ แต่สุดท้ายเราทำออกมาได้ดีเราจะภูมิใจกับมันมาก ออกมาอยู่เฉยๆ รู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า หายใจทิ้งไปวันๆ จากคุณ : อาบะเรนเจอร์ - [ 3 ธ.ค. 51 10:48:34 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ตอนนี้อยากลาออกจากสถานะปัจจุบันมากๆ แต่ทำไม่ได้ อนาถกว่าเยอะ T^T เคสคุณ ลาออกอ่ะมันทำได้ แต่ต้องวางแผนดีๆ เรื่องเงินเรื่องทองอ่ะค่ะถ้าไม่ชอบจริงๆก็ลาออกดูสิคะ เป็นคนขี้เบื่อแบบนี้ อยู่เฉยๆ แป๊บเดียวก็เบื่อ เดี๋ยวก็หางานใหม่ทำอยู่ดีแหละ อุอุ จากคุณ : PADAPA--DOO - [ 3 ธ.ค. 51 11:33:02 ]

ความคิดเห็นที่ 27 มีเพื่อนเราคนนึง.... หน้าตาน่ารัก ฉลาด บ้านรวย ระดับเชียร์ลีดเดอร์ เรียนเก่ง จบเกียรตินิยม ไปเรียนต่ออังกฤษมา 5 - 6 ปี มหาลัยชื่อดังของที่นั่นเลย เรียนจบมาทำงานเป็นพัก ๆ หลัก ๆ คือ คอยขับรถให้แม่ไปไหนมาไหน ได้แฟนดี กำลังจะแต่งงาน .....มันบอกว่า ไปดูหมอดูมา เค้าบอกว่า คนเรา ชีวิตจะต้องมีจุดบอดอยู่เรื่องหนึ่ง ของมันดีหมด ทั้งครอบครัว เงิน ความรัก ยกเว้นเรื่องงาน...ดังนั้น วิธีแก้คือ ไม่ต้องทำงาน จากคุณ : cioccolato - [ 3 ธ.ค. 51 12:32:26 ]

ความคิดเห็นที่ 28 มา แชร์ประสบการณ์ด้วยคน เราก็เป็นคนนึงที่ผ่านประสบการณ์นี้มาแล้ว ทำงานหนักมากจนป่วยหลายโรค ไมเกรน ไซนัส (โรคที่เกิดจากเรื่องงาน,เครียด พักผ่อนไม่พอ) แล้วงานก็มีปัญหาเรื่องความเหลื่อมล้ำทางสังคมในที่ทำงาน( เด็กเส้น) แต่กับตัวงาน เพื่อนร่วมงาน ลูกค้า ไม่มีปัญหาเลย เราเลยตัดสินใจลาออก ตอนอายุยี่สิบปลาย ๆ แล้วไปเรียนภาษาต่อที่เมืองนอก เผื่อฟลุึ๊ค หางานได้   ก็พักสมอง พักร่างกาย ได้ แค่ 3 เดือน ก็ ไม่ไหวแล้ว เริ่มเบื่อ สบายเกินไป ทำงานหาเงินมาเกือบสิบปี ไปใช้เมืองนอก แป๊ปเดียวเกือบหมด ก็เลยตัดสินใจกลับบ้านดีกว่า ก็หางานไปเรื่อย ๆ จนเจองานที่คิดว่าน่าจะโอเค กับสุขภาพ และ ความต้องการของตัวเอง แต่เป็นงานที่ต่างจากวุฒิการศึกษา และ ประสบการณ์เดิม แบบ ฟ้ากับเหว  ก็เลยเหมือนเริ่มต้นชีวิตใหม่ตอนเกือบ  สามสิบ ตอนนี้อยู่มาได้ 5 ปี อาการเดิมมันมาอีกแล้ววว   แต่คราวนี้คงต้องอดทนกว่าเดิม เพราะมีภาระมากขึ้น แต่สภาวะเศรษฐกิจและการเมือง อาจจะทำให้ไม่ต้องทน เพราะงัยก็ต้องเลิกอยู่ดี         ก็อาจจะกลับไปเป็นแบบเดิม พักสักพัก แล้วค่อยเริ่มใหม่ แต่คราวนี้ รู้สึกตัวว่า นิ่ง กว่าคราวที่แล้วเยอะ อาจจะเป็นเพราะอายุเยอะขึ้น เริ่มมองอะไร แบบ เข้าใจมากขึ้นก็ได้ หลายคนบอกว่า การอยู่เฉย ๆ  หายใจทิ้ง ดูไม่มีค่า แต่ถ้าต้องทำอะไร แบบ ฝืนทั้งใจและความรู้สึก มันเป็นการทรมาน ตัวเอง และทำร้ายจิตใจตัวเอง เราเป็นคนหนึ่งที่เลือกนึกถึง ความรู้สึกของตัวเองก่อน เพราะถ้าต้องทำอย่างไม่มีความสุข งานก็คงออกมาไม่ดี เสียประโยชน์ด้วยกันทุกฝ่าย   ไม่ว่าจะตัดสินใจยังไง ก็ต้องยอมรับผลที่จะตามมา อย่างมีสติ และมีความสุข ยังไง ก็ เป็นกำลังใจให้ เจ้าของกระทู้นะก๊าบ จากคุณ : hit on me - [ 3 ธ.ค. 51 13:27:14 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ...มานั่งนึกดู คนใกล้ชิดรอบตัวเยอะเลย - เพื่อนสนิทตั้งแต่อนุบาล ลูกชายคนเดียวบ้านรวย และก็เกมากๆ สมัยมัธยมเปลี่ยนโรงเรียนนับดู 4 โรงเรียน ไม่จบด้วย ไม่ทำงานอะไร แต่หาค่าขนม โดยรับถ่ายรูปตามงาน ชีวิตอย่างสบาย ล่าสุดแม่ออกรถป้ายแดงให้สวนกระแสประหยัดชาวโลก - เพื่อนสนิทตั้งแต่มัธยม ไม่เก แต่ไม่รักเรียน แต่มีพี่สาว 5 คน พี่สาวทุกคนรวยหมด เพราะกิจการครอบครัวทำทอง งานจิวเวอรี่ส่งนอก เครื่องเงิน ส่งออก แตกสาขากันออกไป เพื่อนไม่ต้องทำอะไรเลย มีหน้าที่แค่ ตามเก็บเงินให้พี่สาว แต่งหล่อเก็บเงินตามห้างที่กรุงเทพ - น้าสาวที่สิงค์โปร ฟ้องหย่าสามีที่นอกใจ ไม่รู้ตัวเลขสินสมรส แต่น้าสาวปลูกบ้านรวมตกแต่งทั้งหมด เก้าล้านบาท ว่าจะขอกู้น้ามาทำกิจการโรงแรมเล็กๆ อยู่นะนี่ มีแต่ที่ดิน แต่ทุนไม่หนา ก็ได้แต่ฝันลมๆแล้งๆไป จากคุณ : มาอีส - [ 3 ธ.ค. 51 13:32:25 A:85.27.114.46 X: TicketID:064840 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ถ้ามีเงินเยอะ แบบว่ารวยมาก อยู่บ้านเฉยๆนั่งตอบกระทู้ไปวันๆก็มีความสุขได้ค่ะ แต่ถ้าไม่ทำงาน ออกมาอยู่บ้านเฉยๆ เป็นภาระให้คนอื่นเลี้ยงดู ตัวเองมีความสุข แต่คนรอบข้างทุกข์ ก็ไม่ควรค่ะ จากคุณ : Why-Not-T-Shirt - [ 3 ธ.ค. 51 13:37:07 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เอาใจช่วย ให้ได้เจองานที่ชอบ และทำงานที่ชอบ มาเลี้ยงตัวเองได้ ชีวิตคุณจะมีความสุขมากๆเลย จากคุณ : คนหัวฟู - [ 3 ธ.ค. 51 16:41:41 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ขอบคุณสำหรับทุกความเห็นนะครับ อย่างน้อยพวกคุณก็ได้มีผลงาน อย่างหนึ่งในชีวิตคุณ คือช่วยรับฟังคนที่เครียด มันสร้างความรู้สึกที่ดี สำหรับคนที่เครียดนะครับ ขอบคุณครับ อิอิ โทษทีครับสำหรับคำว่าอยู่เฉยๆ มันอาจจะฟังดูร้ายแรง คือผมเป็นคนที่เคารพการทำงาน ผมเลยคิดว่าการที่ออกมาอยู่เฉยๆ คือไม่มีเงินเดือนประจำ อะครับ แต่จริงๆแล้วก็อาจจะทำโน่นทำนี่แต่ไม่เกิดรายได้ คือถ้าเป็นงานฟรีแลนซ์ รายได้ไม่แน่นอน ก็ยังถือว่าไม่ได้อยู่เฉยๆ อ่ะ แต่การอาจจะ ประนีประนอมมาหน่อยนึง ตอนนี้กำลังทำ Pro กัน Con อยู่อะครับ ว่าทนทำงาน กับออกมาชิวๆ สำหรับความเป็นไปได้ที่เห็น - สองสามเดือนแรก อยู่เฉยๆไม่ทำไรเลย คือนิ่ง เสพสุข ทำอะไรแบบไม่เกิดรายได้ ชมนกชมไม้ มีความสุขกับอาหารทุกคำ - หกเดือน ปีนึง ต่อๆมา ก็ทำแบบมีรายได้บ้าง ไม่มีบ้าง หาฟรีแลนซ์ ถ้าเริ่มทำธุระให้คนอื่น ๆ ก็คิดค่ารถ ค่าป่วยการ ค่าเสียเวลา อ่ะครับ แต่แนวทางมันยังไม่แน่นอนครับ ที่แน่แน่ ก็จะต้องเตรียมรับมือ กับความไม่แน่นอน ของการไม่ได้ทำงานบริษัท ถ้าจะออกไปคงไปทำงานอดิเรกครับ ผมเรียนวาดรูปอยู่แล้ว แต่ก็ไม่ได้ทำเป็นชิ้นเป็นอัน เพราะยังทำงานอยู่ใจมันร้อนรน กลับบ้านก็เหนื่อยต้องนอนนิ่งๆ เหนื่อยใจมั้ง เคยแบบปุ๊ป เลิกงานปั๊ป ไปเรียนวาดรูป ไปทำโน่นนี้ ปรากฏว่าเหนื่อยมาก โฟกัสไม่ได้เลย ผมว่างานในออฟฟิสมันไม่ยากหรอก แต่มันเปลืองพลังงานที่ต้องมานั่งรวบรวมสมาธิ เพื่อต้านความเบื่อของตัวเอง เพราะปริมาณมันเยอะอยู่ดี อยากคิดว่าไหนๆยังไปไหนไม่ได้ ก็ต้องทำใจ สนุกกับมัน ก็ทำไม่ได้ แรงจูงใจต่ำมั้งครับ ขี้เกียจด้วย บางทีเหนื่อยๆ นั่งหายใจทิ้ง มีความสุขมากๆ นั่งนิ่งๆ ที่โซฟา ปล่อยอารมณ์ ไม่เปิดคอมพ์ ไม่เปิดทีวี บางทีนั่งได้เป็นชั่วโมง บางทีก็นั่งสมาธิ หายใจเข้าออก ไปเรื่อยๆ ก็สุขดี วันหยุดอยู่บ้าน ก็จะรู้สึกเวลาผ่านไปเร็วมาก นั่งนิ่งๆแป๊ปเดียว ก็เย็นย่ำ ค่ำแล้ว เฮ้อ ดูทีวี อ่านหนังสือ วาดรูป ไปเที่ยว ชื่นชมต้นไม้ที่ปลูก มีเพื่อนที่ทำงานลำบากเมื่อสองสามปีก่อนด้วยกัน ตอนได้เงินก้อน เค้าลาออกมาก็หยุดอยู่บ้านเลยสองปี แล้วพอเริ่มหมดเงิน ก็หางานต่อ ยังบอกว่าจริงๆสองปียังไม่เบื่ออยู่บ้านเลย แต่ต้องทำงาน แต่เหมือนเกิดมาทั้งที ต้องมานั่งอดทน ลูกเต้าก็ไม่มี ไม่รู้สิครับ ขอบคุณนะครับ จากคุณ : สนใจใคร่รู้ - [ 3 ธ.ค. 51 17:30:55 A:58.8.5.212 X: TicketID:132907 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ญาติเรา เรียนจบโทจากนอก ด้านภาษา ตอนกลับมาเมืองไทย ได้งานเป็นเลขาอยู่บริษัททัวร์ อ้อ ที่ได้เพราะ เจ้านายเป็นฝรั่ง ทำเกือบปี พ่อเค้าป่วยก็เลย ลาออกมาดูแลพ่อที่บ้าน อ้อ เค้ามีพี่น้องอีก 2 คนนะ แต่  1 คนอยู่เมืองนอก อีกคนก็ งานไม่เป็นที่เป็นทาง นอกบ้างในบ้าง .. ตอนนี้พ่อพี่เค้าเสียแล้วจะ2ปีแล้วละ แต่ยังอยู่ที่บ้าน ด้วยเหตุผลอยู่เป็นเพื่อนแม่ อยู่แบบ โหลดหนัง เล่นคอมไป อาจจะมีรับจ๊อบแปลหนัง แปลเอกสารบ้างแต่ ยังไม่มีทีท่า ว่าจะหางานประจำ อ้อ แต่เราว่าเค้าเหมาะกับการแปลนะ แลว้เค้าก็ชอบด้วย มันก็ดี ตรงนี้แหละ ได้ทำงานที่ชอบบ้าง ทำหน้าที่ลูกตัญญู ไปด้วย ^^ แล้วมีเพื่อนพี่ อีกคน เรียนเก่งมาก ๆ เคยทำงานบริษัท ได้เงินเดือนสูง ด้วย แล้วก็ลาออก ก็ว่างงาน จนรับจ๊อบเป็นติวเตอร์ เราว่าเค้ามีความสามารถด้านนี้ดีเลยทีเดียว จนสอบต่อโทฟิสิก แต่เรียนไปหน่อยก็ไม่ไหว ไม่ใช่เรียนไม่ไหวแต่จ่ายค่าเทอมไม่ไหว เพราะเป็นติวเตอร์เด็กก้ไม่ได้มากมายอะไร จะหมดไปกับเกมคอมพิวเตอร์ ของพี่แกอะแหละ ตอนนี้เลย เช่าห้องเล็กๆ พอจะนอนได้ เป็นติวเตอร์เด็กม.ปลาย เด็กมหาลัยบ้าง กินเหล้า เล่นเกม ดูหนังโป๊  เป็นงี้ จะ 3-4 ปี แล้ว ดูเหมือนไม่มีจุดหมาย แต่เค้าบอกว่า ทำสิ่งนี้แล้วมีความสุขไม่ได้เบียดเบียนใคร (เบียดพี่ตูอยู่เกือบทุกเดือน)เหอๆ จากคุณ : ขนมชั้นสองสี - [ 6 ธ.ค. 51 00:51:38 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เราเนี่ยแหละค่ะ ออกมาอยู่บ้านเฉยๆ เพราะไม่ชอบงานที่ทำ แล้วก็หงุดหงิดไม่อยากทำงานที่นั่น ก็ออกมาเลย กล้าหาญมากมาย แต่นะ... พักนึงก็ต้องหางานใหม่อยู่ดีค่ะ จากคุณ : thanaploy - [ 7 ธ.ค. 51 08:43:03 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ขอบคุณนะครับ จากคุณ : สนใจใคร่รู้ - [ 11 ธ.ค. 51 04:49:15 A:58.8.3.163 X: TicketID:132907 ]