ออกจากบ้านแม่ม ตั้งแต่บ่าย 4 โมง กะว่า ค่อย ๆ ไป เดี๋ยวก็ถึง
เดินออกจากบ้านมาถึงหน้าปากซอย ก็ประมาณ 3 กิโล!!
เพิ่งนึกออกว่า ตัวเองไปไม่ถูก แผนที่ก็ไม่ได้หยิบติดมาด้วย เอาล่ะสิเมิง
พยายามนั่งระลึกความหลังในสิ่งที่เคยอ่านผ่าน ๆ ไปเมื่อ 3 วันที่แล้ว
ว่า ตกลง เค้าไปมิตติ้งกันที่ไหน ?
จะโทรหาคุณกระซิบก็เกรงใจ เพราะเคยโทรไปทีนึงดันไปติดเบอร์คนที่คุณก็รู้ว่าใครแทนเหมือนคราวที่แล้ว T_T
ผมว่าคุณกระซิบก็คงงง ว่าผมไปเอาเบอร์นั่นมาได้ยังไง ถ้ายังไงก็สอบถามจิ้งจอกเอาเองเน้อ!!
นึกถึงจิ้งจอก อืมมม โทรหาจิ้งจอกดีกว่า หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา โอวแม่เจ้า
เครื่องที่หยิบมา ไม่มีเบอร์จิ้งจอก!! ปกติมันเคยมี แต่ด้วยความหน้ามึนของตัวเอง
ทำให้หลังจากที่ผมกดโทรหาจิ้งจอกครั้งสุดท้ายแล้ว ผมก็กดลบเบอร์มันทิ้งไปเฉยเลย T_T
กว่าจะรู้สึกตัวก็สายเสียแล้ว
เมื่อหมดที่พึ่ง ก็เหลือแต่ตัวเองที่ต้องช่วย เอาวะ ไปตายเอาดาบหน้า
นั่งรถออกมาจากบ้านก็นึกมาตลอดทางว่า เค้าจัดกันที่ไหน
โชคดีที่สมองเม็ดถั่วของผมยังพอจะระลึกชาติได้บ้าง เกษตร-นวมินทร์
ร้าน ดิอิมเมอร์รอล ชื่อร้านผมไม่ได้เขียนผิด แต่ตอนที่นึกนั่น ผมนึกออกมาเป็นชื่อนี้จริง ๆ
ดิอิมเมอร์รอล หึ หึ หึ ไอ้ควายเอ้ย T_T
กว่าจะออกมาถึงรังสิต ก็ปาเข้าไป 5 โมง จากบ้าน - รังสิต ห่างกันประมาณ 20 - 30 กิโลเมตร
แต่ใช้เวลาเดินทาง 1 ชั่วโมง มันบ้าชัด ๆ แหม ก็รถมันไม่มี นาน ๆ จะมีเกวียนแล่นผ่านหน้าบ้านซักคัน T_T
ออกมาถึงรังสิต ดันไปเจอเพื่อน เพื่อนถาม เมิงจะไปไหน?
ผมบอก จะไปมิตติ้ง มันมองผมตั้งแต่ศรีษะ จรด ส้นติง แล้วพูดมาสั้น ๆ ว่า
"เมิงจะไปสภาพนี้น่ะเหรอ ??"
"เออ ทำไมล่ะ"
สารภาพตามตรง ว่า เพื่อน ๆ ที่เห็นผมเมื่อวานนี้ จริง ๆ ชุดที่ผมแต่งออกมาจากบ้าน
ไม่ใช่ชุดนั้นนะครับ T_T
ผมใส่กางเกงขาสั้น เสื้อยืดย้วย ๆ ออกมา ใส่หมวกขอทาน รองเท้าหัวโต ๆ!!
เพราะฉะนั้น ไอ้ชุดที่เพื่อน ๆ เห็นผมใส่น่ะ ไม่ใช่ของผมเลย
มันเป็นของเพื่อนผมทั้งหมดชุดนั่นแหล่ะ T_T
แล้วไอ้เสื้อมันเนี่ยนะ ตัวจั๊กกะน้อยนึง ประมาณว่า หุ่นมันดีไง มันใส่แล้วหล่อ
แต่มันไม่คิดว่า หุ่นผมกับมันนี่ ต่างกัน 18 ชั่วโคตร มันก็หยิบมาให้ใส่
แล้วอะไรจะเกิดขึ้น ก็อย่างที่เพื่อน ๆ เห็นนั่นแหล่ะครับ
เมื่อแต่งเสร็จแล้ว สภาพออกมาก็คลับคล้ายคลับคลาเหมือนจิ้งเหลนตัวนึง
ที่เพิ่งฝ่าดงกับระเบิดตั้งแต่รังสิตยันเกษตร - นวมินทร์!!
ส่องดูกระจก ก็ได้แต่ส่ายหัวบอก ไม่ใส่ได้ไหม?
มันบอกมาไม่ได้ เมิงหัดแต่งตัวดี ๆ กับเค้ามั่ง นี่อะไรจะไปกินเลี้ยงดันเจือกใส่ขาสั้น
ให้เกียรติเจ้าของงานเค้าหน่อย เค้าจะรู้สึกยังไง แต่งตัวยังกะขอทาน!!
น่านนน มันพูดซะผมรู้สึกผิดไปเลย
เอาวะ ไหน ๆ ก็ไหน ๆ แล้ว กว่าจะออกมาจากบ้านมันก็เกือบ ๆ 6 โมง
ถามมันว่า ไอ้ถนนเกษตร - นวมินทร์เนี่ย มันอยู่ตรงไหนวะแล้วกุจะไปได้ยังไง
มันก็อธิบายมาว่าให้นั่งรถไปลงเกษตร แล้ว นั่งแท็กซี่ต่อไปโลด ผมก็ถามมันอีกว่า
เมิงรู้จักร้าน ดิ อิมเมอร์รอล หรือเปล่าวะ???
มันตอบกลับมา เมิงจัดงานกันในโรงแรมเลยเหรอ?
ห๊ะ โรงแรม ไม่ใช่แระ มันเป็นร้านคาราโอเกะโว้ย มีเรือด้วย
มันบอก ถ้าไอ้ร้านที่เมิงว่าน่ะ ไม่ใช่ ดิอิมเมอร์รอลที่เมิงบอกแล้วล่ะ
มันชื่อ อิมเมอร์ทอล โว้ย ไอ้ควายยยยยยยยยยยย!!
อ้าว ก็กุไม่รู้นี่ เวร เปลี่ยนสายพันธุ์ให้กุซะแล้ว T_T
มันก็อธิบายมานั่นแหล่ะครับ แต่ก็อย่างว่า คนไม่เคยไป ต่อให้อธิบายให้ตายมันก็ไม่รู้เรื่อง
ก็ได้แต่ฟัง ๆ มันไป โดยฝากความหวังไว้กับแท็กซี่
ขึ้นรถตู้หน้าเมเจอร์รังสิต คนมองผมเหมือนตัวอะไรซักอย่าง
ซึ่งผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเค้าคิดว่าผมเหมือนตัวอะไร
เออ ลืมไป มีแวะซื้อของขวัญด้วย ซื้อกันสด ๆ ออกมาจากร้านกันร้อน ๆ เลยแหล่ะครับ
สำหรับน้องที่ได้ของขวัญของผมไป ก็คงจะแปลกใจที่ทำไมไอ้บ้านี่ให้ของขวัญ 2 ชิ้น
ครือจริง ๆ แล้ว ก็อยากจะซื้อแค่อันเดียวแหล่ะครับ แต่ราคามันแค่ 100 เดียวเอง
เค้ากำหนดไว้ 150 ทำยังไงดี ก็เลยแวะเข้าเซเว่น ซื้อเพิ่มไปอีกอัน T_T
คนรับเค้าคงรู้สึกว่า ไอ้นี่ใจดี แต่จริง ๆ แล้วเปล่าครับ แค่ราคามันไม่ถึง!!
ขึ้นรถตู้ ตอนประมาณ 6 โมงครึ่ง ตอนนั้นเริ่มมืดแล้วครับ ท่องอยู่ในใจว่า เราต้องลงเกษตร
ทีนี้พอเวลามันมืด เราก็จำไม่ได้ว่า ช่วงไหนที่ควรจะบอกเค้าว่า จอดเกษตรด้วยครับ
สารภาพตามตรง ผมลงตรงสโมสรตำรวจ!! เพราะจำไม่ได้ว่าเกษตรอยู่ตรงไหน (บ้านนอกชัด ๆ)
แต่ไม่เป็นไรน่า เพราะเราต่อแท็กซี่อยู่แล้ว
โบกแท็กซี่ ขึ้นไปนั่ง บอกว่า ไปถนนเกษตร - นวมิทร์ครับ
ปรากฎว่า พี่แท็กซี่เป็นคุณป้าแก่ ๆ คนนึงที่ขับรถต้องเพ่งดูถนน!!
โอวแม่เจ้า นี่กุจะไปถึงร้านไหมล่ะเนี่ย โชคดีหรือโชคร้ายก็ไม่รู้ ที่รถติดวินาศสันตะโร
ใช้เวลาเดินทางจากตรงสโมสรตำรวจ ไปถึงร้าน 1 ชั่วโมงกว่า ๆ
ไปถึงที่ร้าน 2 ทุ่ม!!
สารภาพอีกครั้งว่า ไปถึงปุ๊บ ผมเดินเข้าร้านริมถนนทันที
โดยไม่รู้ว่า ไอ้ร้านที่อยู่ข้างหน้านั่น ไม่ใช่ร้าน immortal
แต่เป็นร้านอะไรซักอย่างที่ชื่อ แกละ ๆ อะไรเนี่ยแหล่ะ
เดินเข้าไปยืนมึน ๆ ตกลง ไอ้ห้อง Blue Sky นี่มันอยู่ตรงไหนฟระ
จนมีพนักงานเดินเข้ามาถาม ว่า มีอะไรให้รับใช้
"เอ่อ ห้อง Blue Sky อยู่ตรงไหนครับ"
พนักงานทำหน้างง ๆ แล้วพาผมเดินออกมานอกร้าน แล้วยกมือชี้ไปร้านข้าง ๆ ที่อยู่ด้านในพลางบอกว่า
"เชิญร้านโน้นเลยครับ"
แสรดดดดดดดดด กุเข้าร้านผิด!!!
เพราะฉะนั้น ที่กระซิบฯ เห็นสภาพผมตอนเดินขึ้นไปบนห้องครั้งแรกนั้น
จงอย่าแปลกใจว่าทำไมมันกระเซอะกระเซิงนัก ถ้าได้รู้ว่ากว่าจะมาถึงผมเผชิญอะไรมาบ้างคุณจะเห็นใจผม T_T
ผมแอบแซวกระซิบฯ ไปว่า "ทำไมเมิงไม่จัดที่รัชมังคลาไปเลยวะ ไกลโคตร"
แซวนะครับ ไม่ได้คิดจริงจังอะไร ต่อให้จัดเชียงใหม่ ถ้าผมจะไปซะอย่าง ผมก็ไปอยู่ดี ^_^
เข้าไปถึงงาน ก็คงไม่ต้องเล่าแล้วมั้งครับว่า เกิดอะไรมีวีรกรรมวีรเวรอะไรกันบ้าง
เพราะกระทู้ล่าง ๆ ก็คงเห็นภาพกันหมดแล้ว กับเสาเรือตกน้ำมันที่ใครจับไม่ได้
จับแล้วของจะเข้าตัว ปีนป่ายกันนัวเนียนุงนังไปหมด
ถ้าเปรียบสภาพ ก็คงเปรียบเสมือนคุณอยู่ในสวนสัตว์ซาฟารีอะไรซักอย่างนึง
มีทังลิโล่ ทั้งหมีสีชมพู แถมหูตัวอะไรซักอย่างอีกอันนึง สนุกสนานเฮฮาเป็นอย่างยิ่ง
และที่สำคัญ สาวสวนลุม ที่ผมเคยบอกมาทุกปีว่า สาวสวนลุมสวยที่สุดในบรรดาห้องของพันทิป
ในปีนี้ก็ยังจะขอยืนยันคำเดิมครับ เป็นการถ่ายรูปครั้งแรกที่สบายใจเป็นอย่างยิ่ง
เพราะไม่ต้องแต่งภาพอะไรเลย สวยอยู่แล้ว ถ่ายยังไงก็สวย ขนาดหลับตาถ่ายออกมายังสวยเลย
คุณนู๋อาย กับคุณ ธรรมธิดาครับ คุณเป็นผู้หญิงสองคนในงาน ที่ถ่ายรูปได้โดยไม่ต้องใช้แฟลต เพราะขาวสะท้อนแสงอย่างแรง!!!
และที่สำคัญ สวยน่ารักจริง ๆ ทั้งสองคนผู้หญิงอาไร๊ เห็นในรูปก็ว่าสวยแล้วนะ เจอตัวจริงนี่ละลายไปเลย T_T
ส่วนหนุ่ม ๆ เราเป็นชนกลุ่มน้อยครับ รู้ ๆ กันอยู่แล้ว ใครหล่อ ใครเท่ห์ยังไง เห็นกันอยู่
หลาย ๆ คนพอผมเจอตัวจริงแล้ว เล่นเอาผมเอ๋อไปเลยก็มี เช่นคุณฟิวเจอร์
พอเจอตัวจริง ผมสารภาพตามตรงว่า ผมเข้าใจว่า คุณฟิวเจอร์เนี่ย เป็นผู้หญิงมาตลอด T_T
ที่ไหนได้ ผู้ชายนี่หว่า แถมยังหล่ออีกต่างหาก!!
ได้เจอ น้องตวง น้องคาราจิโอ้ คุณแอมไฟน์ คุณบ้ากาม เอ้ย บ้าเกม คุณไรเซ็น ที่เป็นพิธีกรเป็นครั้งแรก
นอกเหนือจากที่เคยเห็นหน้าค่าตากันมาแล้ว ซึ่งได้เจอตัวจริง ก็ผิดคาดไปหมดเลย T_T
ส่วนสาว ๆ ผมจำไม่หมดครับ เยอะจัด แถมบาง login ยังไม่เคยเห็นอีกด้วย
แต่ที่ประทับใจจริง ๆ ก็คงเป็นพี่แดง ที่ตัวจริงน่ารักสุด ๆ ยิ้มสวยอีกต่างหาก
และที่สำคัญ พ่อหนุ่มคนนั้น โคตรหล่อ!!
มีอยู่ช่วงนึงเค้าออกมายืนสูบบุหรี่อยู่กับผมนอกร้าน ได้แต่ยิ้ม ๆ ให้กัน
ใจจริงผมอยากจะพูดกับเค้านะ แต่กลัวเค้าตอบผมกลับมาเป็นภาษาปะกิต มันจะเมื่อยมือกันเปล่า ๆ
ก็เลยได้แต่ยิ้มอย่างเดียว T_T
อ้อ อีกคนครับ คนนี้ตลกสุด เพราะตลอดเวลาที่ผมอ่านคอมเม้นท์ของเธอคนนี้
ผมคิดอยู่ในใจตัวเองตลอดเวลาว่า คน ๆ นี้ต้องเป็นกระเทยแน่ ๆ
กอรปกับ รู้สึกว่าผมจะเคยได้ข่าวแว่ว ๆ จากใครก็ไม่รู้ว่า เนี่ย login เนี้ย เป็นกระเทยนะ
แต่พอเจอตัวจริง ก็ได้แต่แอบด่าแม่ไอ้คนบอกในใจว่า
"กระเทยบ้านเตี่ยเมิง สวยขนาดนี้ ถ้ากระเทยสวยขนาดนี้กุก็จีบแหล่ะวะ!!"
คุณพิมมาดาครับ คือคน ๆ นั้นน่ารักสุด ๆ เธอพยายามบอกว่าตัวเธอเองนั้นอ้วน
แต่น้องครับ พี่อยากจะบอกไว้ตรงนี้เลยว่า น้องไม่อ้วนนะ กำลังดีแล้ว น้องจะผอมไปไหน
ผอมไปก็ไม่สวยหรอก แค่เกือบอ้วนอย่างนี้แหล่ะ กำลังดีแล้ว ^_^
(เลื่อนดูข้อความด้านบน ........โอว ยาวเกินไปแล้ว T_T)
ก็ประมาณนั้นแหล่ะครับ หล่อ สวย น่ารัก สนุกสนาน เฮฮา
ไม่รู้จักก็ได้รู้จัก ที่อยากเจอก็ได้เจอกันแล้วนะครับ
ยังยืนยันอีกครั้งว่า สาวสวนลุม สวยที่สุดในโลก!!
และสิ่งที่อยากจะบอกอีกอย่างก็คือ ขากลับ แท็กซี่พาผมไปหลงอยู่ไหนก็ไม่รู้ กว่าจะถึงบ้าน โดนค่าแท็กซี่ไป 559 บาทถ้วน!!
แสรดดดดดดดดดดดดดด
แต่ถึงอย่างนั้นผมก็ยังดีใจที่ได้ไปร่วมงานเมื่อวานนี้นะครับ
เพราะอย่างน้อยก็ทำให้ผมได้รู้ว่า น้องฟิวเจอร์ เป็นผู้ชาย
และ น้องพิมมาดา เป็นผู้หญิงจริง ๆ ไม่ใช่กระเทย!!
ได้เจอเมพขิง ๆ ตัวเป็น ๆ ซึ่งดูแล้ว ควรค่าแก่การชาบู บูชาเป็นอย่างยิ่ง
และที่สำคัญ ได้เจอคนที่ผมคิดว่า เค้าคนนั้นไม่มีตัวตนมาตลอด 2 ปีด้วย ผมล่ะดีใจจริง ๆ ครับ
(ใครเล่นมานานจะรู้นะครับว่า มันจะมี login ประเภทที่มีตัวตนจริง กับไม่มีตัวตน มีแต่ชื่อ)
ปล. สำหรับรูปที่ถ่าย รอหน่อยนะครับ จะเร่งมือแล้วส่งให้ดูในเร็ว ๆ นี้ ^_^
ปล. อีกครั้ง ยินดีที่ได้รู้จักเพื่อน ๆ ทุกท่าน ที่ไม่ได้เอ่ยชื่อในกระทู้นี้ด้วยนะครับ
เพราะถ้าเอ่ยหมด มันคงกลายเป็นเรื่องสั้นได้เรื่องนึงเลยแหล่ะ T_T
ก็อยากบอกทุกคนว่า พวกคุณน่ารักมาก ๆ ครับ ยินดีที่ได้รู้จัก
ปล.อีกครั้ง และอีกครั้ง ขอขอบคุณ คณะทำงาน ผู้จัดงานมิตติ้งคราวนี้ทุกท่านด้วยครับ ที่สละเวลาอันมีค่า
มาจัดงานสนุก ๆ ให้พวกเราได้พบเจอกันอย่างนี้ ถ้าไม่มีพวกคุณ พวกเราก็คงไม่ได้มาเจอ มารู้จักกันอย่างนี้แน่ ๆ
ขอบคุณครับ
หมายเหตุ : สำหรับเพื่อน ๆ หลายท่านคงคิดว่าผมเป็นใบ้ ก็ขอบอกให้ทราบนะครับว่า
ผมพูดได้ครับ เพียงแต่พูดไม่ค่อยเก่ง (แต่รักหมดใจ) เท่านั้นเอง T__T
สมันน้อย เบอร์ 14
แก้ไขเมื่อ 22 ธ.ค. 51 05:58:32