Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com


    ค่าความรัก..ต้องจ่ายเท่าไร

    ผม ชายอายุ สามสิบต้น อาชีพการงาน พนักงานบริษัททั่วไป รายได้สองหมื่นกลางๆ ฐานะพออยู่ได้

    แฟน พนักงานบริษัทแห่งหนึ่ง สังคมดี อายุ ยี่สิบห้า

    ผมคบกะแฟนมาตั้งแต่เธอเรียนปีสี่ ก็คงจะรู้นะครับ ว่า ด้วยวัยที่มากกว่า ผมเอาใจตลอดเวลา ตั้งกะเธอเรียน ผมก็ซื้อโน่นซื้อนี่ให้ โดยที่เธอแค่บอกว่า อยากได้ ผมก็รีบจัดหา แม้ว่าบางอย่างมันจะแพงสำหรับผมก็ตาม แต่ก็ไม่เคยบ่น

    เกือบทุกวัน ผมจะไปรับเธอขึ้นรถไฟฟ้า กลับบ้านด้วยกัน อ้อ ผมไม่ค่อยได้ขับรถมาครับ จอดไว้สถานีรถไฟฟ้า แล้วค่อยต่อรถไปส่งเธอ เพราะค่าจอดที่ทำงานแถวสีลมมันแพงครับ เดือนละตั้ง 2000 อีกอย่างรถผมเก่าแล้วด้วย

    บางวัน ก็พากันไปกินข้าวกัน ก็ร้านธรรมดา นี่หละครับ มีความสุขดีครับ ผมกะว่าจะทำงานเก็บเงินอีกสักสองปี แล้วค่อยแต่งงานกัน อ้อตอนนี้ผมมีเงินเก็บ เก้าแสนกว่าๆครับ

    เมื่อสองสัปดาห์ที่ผ่านมา ผมรู้สึกแปลกไป โทรไปเธอก็รีบวาง จะไปรับที่ทำงานก็ไม่ต้องให้ไป บอกกลับเองได้
    วันเสาร์ผมชวนไปเที่ยว ก็ไปแบบแกนๆ (ผมดูออก) พอผมคุยอะไรสนุกๆ ก็ดุ ผม ตวาดใส่ผมมั่ง น้อยใจจังคับ
    ผมแค่ถามดีๆว่า เด๋วไปกินข้าวเย็นกันต่อไหมหลังจากดูหนัง เธอทำหน้าเบื่อหน่าย แล้วบอกว่า ก็รู้ไม่ใช่เหรอ ว่า หนิงต้องควบคุมอาหารให้หุ่นดี ไม่ใช่ว่า อ้วนเตี้ยแบบเธอนี่ กินได้ตลอดเวลา
    จิงคับ ผมอ้วนเตี้ย ไม่ได้สูงกว่าเธอ(165 cm) แล้วไม่ใช่ ไอ้อ้วนคนนี้เหรอ ที่ทำให้เธอทุกอย่าง ตั้งกะ xerox งานส่งอาจารย์ จวบจน ทำ powerpoint present งานให้ที่ทำงาน, ไปซือฝรั่งดองมาให้เธอกะเพื่อนกินตอนบ่าย, เอาผ้าไปซักแห้ง พร้อมกะส่งคืน...etc.
    ผมชักน้ำตาซึม เธอคงรู้ว่าพูดไม่ดี ก็บอกว่า "เออ เออ ถ้างั้นไปกิน starbuck แล้วกันอะ"
    ทานเสร็จ เธอซื้อขนมกลับบ้านอีก พวก แซนด์วิช ต่างๆ รวมแล้ว ก็ 500 กว่า บาท อืมม์ เยอะเหมือนกันสำหรับผม ทานข้าวไ้ด้ตั้งหลายมื้อ อ้อ เพิ่งช่วงหลังๆ นี่เองที่เธอชอบมากินที่นี่ แต่ผมว่า มันแพงนะ แน่นอน ผมก็จ่ายตามเคย

    เสร็จแล้วเธอบอก ว่า พี่ไม่ต้องไปส่งหรอก เด๋ว หนิงรอเพื่อน ขึ้นรถไฟฟ้ากลับไปก่อนเลยนะ
    ผมก็เลยเดินลงไปขึ้น mrt ที่สถานีอะครับ ระหว่างนั้น ถุงขนมเธอติดมากะผมด้วย ผมเลยต้องเดินย้อนกลับไปที่ esplanade ใหม่ครับ

    ผมเดินเข้าไป starbuck โต้ะข้างใน เห็นเธอหัวเราะร่วนอยู่กะเพื่อนคนนึง อายุราวๆ 40 หน้าตาปานกลาง แต่...เป็นผู้ชายอะครับ
    ผมเรียกเสียงเบาๆ "หนิง"
    เธอหันขวับมา มองหน้าเสียไปพักนึง แล้วก็เปลี่ยนเป็นหน้าเข้ม ไม่พอใจ "ทำไมพี่ มีอะไร"
    ผมยื่นถุงขนมให้ บอกว่า "ติดไปกะพี่อะครับ"
    เธอรับไปอย่างเสียไม่ได้ เสียงกะแทก" ขอบคุณ ทีหลังจะเอามาให้ โทรมาก่อนนะ อ้อนี่พี่วินคะ"
    ผมยกมือไหว้ สวัสดีครับ ชายหนุ่มคนนั้น รีบลุกขึ้นยืน รับไหว้พร้อมบอกว่า "สวัสดีครับ ไปไหนกันมาเหรอ ไปทานข้าวด้วยกันไหมครับ นี่กะลังชวนน้องหนิงอยู่พอดี"

    ผมมองชาย รูปร่างสูง หุ่นดี ไหล่ตั้ง หน้าตาธรรมดา แต่ดูดี อย่างขอบคุณ แล้วกล่าวว่า "ไม่เป็นไรครับ ผมอิ่มแล้วครับ" หนิงตอบเสียงแผ่วว่า "พี่วินคะ เราคุยธุระกันต่อเหอะคะ"

    ผมเดินออกมา ตัวลอยเหมือนไม่มีสติ นี่เหรอ ที่เธอบอกว่ารอเพื่อน แต่ไอ้หนุ่มคนนั้น คงไ่ม่ใช่เพื่อนหรอก เขาแก่กว่าผมอีก แต่ เขาดูดีกว่า ผมเยอะ ไม่ว่า รูปร่างหน้าตา และคงการศึกษาด้วย
    กลับถึงบ้าน ผมเริ่มน้ำตาคลอ โทรหาหนิง แต่โทรไม่ติด นอนคิดจนหลับไป

    เช้าวันอาทิตย์ ผมโทรหาหนิงอีก เธอบอกว่าไม่สบายไม่อยากไปไหน ผมก็โอเค แต่ถือโอกาสซื้อขนมว่าจะแวะไปให้ที่บ้าน

    หน้าบ้านหนิง เป็นบ้านจัดสรรระดับกลางๆ ย่านลาดพร้าวปลายๆ ผมเห็น รถ benz E200 kom สีดำตากลมจอดอยู่ หน้าบ้าน สงกะสัยว่าเป็นรถใคร เพราะเพื่อนหนิงไม่ไ้ด้มีรถแบบนี้

    ขอพักหน่อยครับ เด๋วมาต่อ...

    จากคุณ : ปมด้อย - [ 25 ธ.ค. 51 15:29:15 A:210.203.191.194 X: TicketID:174756 ]

 
 


ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com