ขอบคุณทุกๆกำลังใจจากกระทู้นี้
http://www.pantip.com/cafe/lumpini/topic/L7368470/L7368470.html#41
เมื่อเช้า....
หมูปิ้งไปเก็บเถ้ากระดูกแม่ที่วัด
ร่างของแม่เหลือนิดเดียว
แค่ห่อผ้า 1 ห่อ . . . .
เมื่อเช้าไม่ร้องไห้แล้ว
บอกกับตัวเองเสมอแม่ไปสบายแล้ว
ไม่ต้องเหนื่อยอีกต่อไป แต่ตอนที่พิมพ์ข้อความตรงนี้น้ำตาดันไหล
( ไม่ได้ร้องไห้เจงเจง....ง.ง.ง.... )
.
.
.
28 ธันวาคม 2551
วันนี้แม่มีไข้ช่วงเช้าพ่อจะพาไปหาหมอ
หมูปิ้งเตรียมของเสร็จไปบอกน้อง
ส่วนพ่อป้อนข้าวแม่ จากนั้นก็ไปอาบน้ำ
แต่พอกลับมา...เห็นพ่อร้องไห้...เห็นน้องร้องไห้
ในใจเหมือนมีอะไรมากดทับ
.
.
.
แม่ไปแล้วจริงๆ....
ไปตอนที่พ่อกำลังอุ้มแม่นั่งรถเข็น
ตอนนั้นน้ำตามาจากไหนไม่รู้
หมูปิ้งจับแขนแม่...ยังอุ่นๆ แต่แม่ไม่มีลมหายใจแล้ว
.
.
.
อยากจะคิดว่าแม่แค่หลับไปเดี๋ยวก็ตื่น
แต่...แม่ก็ไม่ตื่นขึ้นมาอีก
.
.
.
หลังจากที่ติดต่ออะไรเรียบร้อย
เตรียมเสื้อผ้าและเปลี่ยนเสื้อผ้าให้แม่และเช็ดตัว
ช่วยกันทำกับน้าสาวและแฟนน้องชาย
.
.
.
ตอนนั้นแม่เหมือนคนนอนหลับเฉยๆ
พอว่าง...เริ่มโทรบอกเพื่อนๆทีละคน
.
.
.
ช่วงที่โทรศัพท์...คำพูดที่ยากที่สุดคือ
"แม่เราไปสบายแล้วนะ"
มันเหมือนมีอะไรมาจุกที่คอ
ทำเสียงให้นิ่งไม่ไหว
.
.
.
หลังจากงานคืนแรกผ่านไป
กลับมาถึงบ้าน...เริ่มเก็บของแม่ทีละชิ้น
เก็บไปก็น้ำตาไหลไป...
หลานชาย 5 ขวบ เข้ามาถาม
" ย่าไปไหน...??"
ปกติเข้ามาจะเห็นย่านอนอยู่บนเตียงเสมอ
ฝืนตอบกลับไป...
"ย่าไปอยู่วัดครับ"
" ไม่ช่าย....ย่าไปสวรรค์" เจ้าตัวแสบตอบกลับมา
น้ำตาไหลอยุ่ดีๆหัวเราะออกมาซะงั้น
กับคำตอบที่ได้รับ หลักจากนั้นก็เริ่มร้องไห้น้อยลง
มีแค่บางช่วงที่คิดแล้วน้ำตาก็ไหล
แม่เหนื่อยมาหลายปีแล้ว
ตอนนี้ถึงเวลาที่จะได้นอนหลับสบาย
.
.
.
รักแม่นะ...ถึงแม่จะไม่อยู่แล้ว
แต่ความรู้สึกนี้ยังคงอยู่แน่นอน
"แล้วสักวันนึง....เราคงได้พบกันอีกครั้ง"
จากคุณ :
หมูปิ้งไม้ละ 5 บาท
- [
4 ม.ค. 52 23:37:19
]