ความคิดเห็นที่ 1 แค่อยากเล่าอยากระบาย อารมณ์มันเหมือนเล่นโรลเลอร์โคสเตอร์ โยนขึ้นโยนลงไปมา เฝ้านึกว่าทำไมรักเรามันถึงพบจุดจบแบบนี้ แต่มันคงไม่แปลกหรอกใช่ไหม เพราะปัญหานี้ออกจะเกลื่อนกลาดสังคมไทย เพื่อนเราหลายคนเลิกกันสามีเพราะปัญหานี้ บางคนอยู่ไกลถึงฝรั่งเศสก็เจอเหมือนกัน เขาบอกว่ารักเรา เทอดทูนเรา ขอแก้ตัวใหม่ ขอโอกาสอีกครั้ง หลงผิดไปแล้ว แต่เรายังสงสัยว่าทำไปทำไมถ้ารักเราจริง แล้วถ้าเราไม่จับได้ จะเลิกหรือเปล่า หรือถึงจับได้ เดือนหน้าเดือนโน้นปีหน้าปีโน้นจะหวนกลับไปอีกหรือเปล่า จากคุณ : เศร้าใจ - [ 7 ม.ค. 52 10:58:03 A:58.137.64.130 X: TicketID:200133 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อย่าคิดมากนะคะ หันมาแต่งตัวสวย ๆ .....ออกจากบ้านบ่อย ๆ .....ให้สามีคิดมากบ้างสิคะ จากคุณ : ban for ban - [ 7 ม.ค. 52 11:08:01 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เข้ามาเป็นกำลังใจให้ค่ะ   นั่นสิ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นเยอะมากในสังคมไทย ทั้งคู่ที่แค่คบกันจนแต่งงาน เศร้านะคะ  เกิดขึ้นเยอะก็ไม่ได้แปลว่าปกติเลย จากคุณ : #^_^# นู๋อายยย - [ 7 ม.ค. 52 11:20:42 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ขอบคุณมากค่ะ คุณ แบน ฟอร์ แบน ปีที่แล้วเป็นปีที่ยากลำบากสำหรับเรามาก เขาทำตัวห่างเหิน แยกเตียงกันนอน ไม่เคยกอด ไม่เคยมานั่งใกล้ ๆ ชวนไปเที่ยวก็บ่ายเบี่ยง อย่างเช่น ชวนไปบ้านญาติที่ชายทะเล คุณสามีบอกว่าคนข้างบ้านแพ้ขนหมา (เราเลี้ยงหมาขนเกรียนไว้ตัวหนึ่ง) เราก็...เออ นะช่างคิดเหตุผลออก ชวนไปต่างประเทศก็บอกว่าเป็นห่วงหมา--อือม์ ก็ได้ ชวนไปใกล้ ๆในวันหยุดบอกว่าไม่อยากไปเจอรถติด เหนื่อย ฯลฯ ที่จริงคงกลัวน้องเมียน้อยน้อยใจ กลับมาถึงบ้านก็มีโลกของเขาเอง ส่วนใหญ่จะอยู่บ้านตอนกลางคืนเสาร์อาทิตย์ มาตอนนี้เราถึงได้ถึงบางอ้อว่า อยู่เพราะที่บ้านมียูบีซี เขาจะได้ดูบอลโดยไม่มีใครกวน! ตลอดเวลาดื่นดึกก็จะมีโทรศัพท์เข้ามาตลอด เขาก็บอกเราคุยเรื่องงาน บางทีเรานั่งอยู่ด้วย ถึงกับลุกไปเพื่อให้เขาคุยงานได้สะดวก นึก ๆดูตอนนี้มันช่างเป็นเมียที่มีมารยาทเป็นเลิศจริง ๆ พอมานึกตอนนี้เราก็เศร้าใจแกมขำ แถมสามีเราก็ช่างเป็นคนมีอารมณ์ขันเป็นเลิศ เพราะเสียงริงโทนของน้องเมียน้อย เป็นเพลง "หนักแผ่นดิน"! เราก็อาศัยที่มีงานทำ งานเข้าเยอะตลอดมาเป็นตัวบรรเทาความเจ็บปวด เขาก็เอาไปอ้างว่าที่ไม่ได้ชวนไปไหนเพราะเห็นว่าเรากำลังสนุกกับงาน และเขาเองก็สนุกกับงานที่ใหม่ด้วยเหมือนกัน ทุกอย่างฟังดูดีชะมัด แต่จริง ๆมันคือคำหลอกลวง ที่เราฟังมาทุกวัน ทุกวันในเวลาปีกว่า แบบนี้หรือที่คนรักกันเขาทำให้กัน เรายังสงสัย จากคุณ : เศร้าใจ - [ 7 ม.ค. 52 11:32:30 A:192.168.0.17 X:58.137.64.130 TicketID:200133 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ขอบคุณคุณนู๋อาย...มากค่ะ หลังจากเราจับได้ เขาก็ไปบอกเลิกกับน้องเมียน้อย แล้วก็กลับมาดูแลเอาใจใส่เราอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน ราวกับเป็นช่วงโปรโมชั่นก็ไม่ปาน ชวนเราไปเที่ยวเมืองนอก ไปรับไปส่งเราที่ที่ทำงานช่วงเสาร์อาทิตย์ เลิกงานตรงกลับบ้าน พูดคุยกันดูมีความสุข แต่ใจเรามันช่างยากลำบากเสียจริง เราอยากจะบอกว่าเราไม่อยากไปแล้ว ไม่ต้องมารับเราแล้ว เราดูแลตัวเองมาตลอดหลายปี แต่เราก็เกรงใจเขา กลัวเขาเสียใจว่าตั้งใจทำให้เรา เพื่อนมันก็บอกว่าเอ็งเป็นอะไร รู้ว่าผัวมีเมียน้อยตั้งแต่เที่ยงคืน ไม่กล้าปลุกเกรงใจ ต้องรอจนเช้าถึงจะไปปลุกขึ้นมาทะเลาะกัน เสียสติมากไปเป่า สรุปว่า เราคงเสียสติมานานหลายปีแล้ว เสียสติเพราะรัก เพราะเคารพในความเป็นส่วนตัว ปล่อยให้เขามีโลกส่วนตัวของเขาบ้าง เราคงอ่านคาลิล ยิบรานมากไป โดยเฉพาะที่เขาบอกว่าจงยืนอยู่ใต้หลังคาเดียวกัน แต่เป็นเสาคนละต้น จงดิ่มกินพร้อมกันแต่อย่าดิ่มกันจากถ้วยเดียวกัน ฯลฯ (อะไรทำนองนี้แหละ) แต่มันคงไม่ดีพอสำหรับเขา มันคงไม่ตอบสนองความต้องการของเขาทุกด้าน ถ้าเช่นนั้น เราควรปล่อยเขาไปเสียดีไหม ถ้าเขายังต้องการสิ่งที่เกินความสามารถที่เราจะให้ได้ จากคุณ : เศร้าใจ - [ 7 ม.ค. 52 11:52:43 A:192.168.0.17 X:58.137.64.130 TicketID:200133 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ปังเข้ามาปลอบใจ -- จากคุณ : ปังจิ้มนม - [ 7 ม.ค. 52 12:31:29 ]

ความคิดเห็นที่ 7 คุณ จขกท. อย่าเพิ่งตัดสินอะไรรวดเร็วไปนะครับ ผลที่ได้อาจจะไม่คุ้มค่ากัน จากคุณ : แมวหง่าวตัวอ้วน - [ 7 ม.ค. 52 12:34:24 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ยังสับสนอยู่ใช่ไหมค่ะ ยังอยู่กึ่งกลางระหว่างจะอยู่ - จะไป ใช่ไหมค่ะ เราเคยอยู่ในความรู้สึกแบบนี้ ....พอจะเข้าใจค่ะ.... ค่อย ๆ คิดนะคะ เราเดาว่า คุณมีอารมณ์น้อยใจด้วยแหละ เหมือนเราเมื่อก่อนเลย น้อยใจที่เค้าไม่กอด ไม่แสดงความรักเหมือนก่อน พอเค้ามาทำดี ก็ระแวง - ไม่เชื่อใจ เราอยู่ในวังวนนี้มานานมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก จนกระทั่งหย่า ก็ยังต้องเจอกัน คุยกัน เพราะยังไงลูกก็ยังอยู่ เค้าตัดเราไม่ได้   เราก็ตัดเค้าไม่ได้ ไม่รู้ว่าใช่ความผูกพันหรือเปล่า ..ย้ำอีกครั้ง .... ค่อย ๆ คิด .... ชีวิตอยากได้อะไรมากที่สุด ความสุขของชีวิตมีได้หลายทาง ถ้ามีความสุข (ไม่ใช่เรื่อง Sex  นะ) กับสามีไม่ได้ ก็หาความสุขให้ตัวเองในเรื่องอื่น ทำงานนอกบ้านก็เหนื่อยมากแล้ว อย่าทำให้ใจตัวเองเหนื่อยอีกเลย หางานอดิเรกทำ / คุยกับเพื่อน ๆ ทำอะไรก็ได้ที่คุณสบายใจ และไม่ทุกข์ ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน ทำไปเถอะค่ะ...... รักตัวเองให้มาก ๆ เค้าไม่ได้เป็นทุกอย่างของชีวิต เป็นเพียงส่วนเติมเต็ม ถ้ายังรักและผูกพัน ต้องให้โอกาส ถ้าไม่ไหว ใจไม่ได้ ต้องถามตัวเองให้ดี ต้องอยู่กับส่วนเติมเต็มนี้ให้มีความสุขให้ได้ค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ เข้ามาเพิ่มเติมนะคะ แก้ไขเมื่อ 07 ม.ค. 52 13:04:32 จากคุณ : berkery74 - [ 7 ม.ค. 52 12:45:32 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อย่าพึ่งตัดสินใจอะไรเลยค่ะ หากเขาดีพอก็สู้สักตั้ง ทำตัวเราเองให้มีคุณค่าที่เขาจะเกรงใจ และให้ความสำคัญ... จากคุณ : จูหน่านพ - [ 7 ม.ค. 52 12:53:45 ]

ความคิดเห็นที่ 10 คิดให้ดีๆก่อนตัดสินใจ ขอให้ได้ทางออกที่คุณสบายใจที่สุดนะคะ เสียใจกับเรื่องที่เกิดด้วยค่ะ จากคุณ : แดงเร็กเก้บาร์ - [ 7 ม.ค. 52 13:49:08 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เข้ามาเป็นกำลังใจให้จขกท.อีกรอบค่ะ ยิ่งมาอ่านต่อจากที่คุณเขียนเพิ่มแล้วยิ่งเศร้า ถ้าเป็นแบบที่คุณเล่า เราว่าเป็นคุณเป็นภรรยาในฝันของหลายต่อหลายคนเลย ทำตัวดี แต่กลับต้องมาเจอเรื่องแบบนี้   โลกนี้มันช่างโหดร้ายจริงๆ แต่เชื่อสิคะ  วันนี้รู้สึกว่าเลวร้ายมากๆ  แต่เราก็จะผ่านมันไปได้ วันหน้ามองกลับมาก็ไม่รู้สึกถึงความเจ็บปวดนั้นมากแล้ว จากคุณ : #^_^# นู๋อายยย - [ 7 ม.ค. 52 13:56:53 ]

ความคิดเห็นที่ 12 คุณเป็นคนดี แต่ก็อาจจะไม่ได้หมายความว่าเค้าจะต้องรักคนดีอย่างคุณคนเดียว เราเคยเป็นแบบคุณค่ะ พร้อมหลายอย่าง แต่คนที่เราเคยอยู่ด้วยเค้าบอกว่า มันคนละอย่างกัน เราดีมาก ดีจนไม่รู้ว่าใครจะดีเหมือนเราหรือเปล่า แต่คนที่เค้าต้องการหน่ะ ไม่ใช่เรา ตัวคุณก็ดีและก็ทำให้เค้าได้ทุกๆอย่าง คุณสับสนอยู่มากๆ เลยสินะคะ ขอให้ลองสู้อีกสักครั้งนะคะ ไม่มีอะไรยากเกินไปนัก และก็ไม่มีอะไรจะเสียแล้วนี่นา พยามรักษาและดูแลสิ่งที่ตัวเองเป็นให้ดีที่สุด ทำทุกอย่างให้สุดความสามารถ แล้วหากวันนึงรู้สึกว่าไม่ไหว หลังจากสู้มาจนสุดๆ แล้วค่อยถอยค่ะ แต่เราอยากให้คุณสู้จนสุดๆ ก่อนนะคะ สู้ค่ะ พยามดูแลตัวเองค่ะ ทำตัวให้สดใส ออกไปเที่ยวกับเพื่อนๆ บ้าง ไปทำบุญ ดูหนัง หรือเที่ยวกับเพื่อนๆ อย่าปล่อยให้ชีวิตตัวเองต้องอับเฉาไปค่ะ ความเจ็บปวดไม่ได้สร้างสิ่งดีๆ ให้ใคร แต่ความเจ็บปวดใช้มาเป็นแรงผลักดันให้เปลี่ยนแปลงตัวเองไปในทางที่ดีได้ค่ะ หลายคนเคยเจ็บมามาก แม้กระทั่งเราเองก็เช่นกัน แต่เราก็สู้จนที่สุด เมื่อไม่ไหวเราก็ถอย แล้วทุกวันนี้เราก็อยู่ของเราได้ค่ะ มีไปเที่ยวบ้างนิดหน่อย ไปไม่ให้ใครเดือดร้อน ไปสร้างความสุขให้ตัวเอง รู้จักการเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดูดีขึ้นมาบ้าง ใครๆ มองแล้วไม่เบื่อ ปัจจุบันนี้บางครั้ง แฟนที่ทิ้งเราไปเค้ากลับมาถามเราว่า ทำไมไม่อยู่บ้านเฉยๆ ทำไมต้องไปเที่ยว ทำไมต้องแต่งตัว ทำไมต้องทำนั่นทำนี่ ...เราก็ภูมิใจที่จะตอบกลับไปว่าเรามีความสุขแบบนี้ แล้วไม่เดือดร้อนใคร เราอยากให้คุณเข้มแข็ง จะให้เลิกเศร้าคงไม่ได้ แต่อยากบอกว่าน้ำตาและความเสียใจจะพาใจเศร้าหมองค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้คุณสู้ๆ และอยู่ต่ออย่างมีความสุขนะคะ ทำทุกอย่างเพื่อตัวเองค่ะ รักตัวเอง และรักเค้าคนนั้นให้เป็น จากคุณ : heartmiddle - [ 7 ม.ค. 52 14:20:57 ]

ความคิดเห็นที่ 13 มาให้กำลังใจครับ แนนำได้แค่ว่า "ทำอะไรก็ตาม จงมีสติเสมอนะครับ" ด้วยความเคารพครับ จากคุณ : My EyeS ArE OpeNeD. - [ 7 ม.ค. 52 14:26:07 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ขอบคุณคุณ heartmiddle คห12 มากครับ ตรงกับชีวิตผมสุดๆ เป็นกำลังใจให้จขกทคับ จากคุณ : Batman76 - [ 7 ม.ค. 52 14:50:48 A:58.8.170.4 X: TicketID:166722 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ีมีหนหนึ่งก็ต้องมีหนสอง นี่แหล่ะ ผู้ชาย สงสาร จขกท จากใจจริงเลยค่ะ หาทางออกให้ตัวเองมีัความสุขที่แท้จริงนะคะ สู้ สู้ ค่ะ จากคุณ : น้ำค้างข้ามคืน - [ 7 ม.ค. 52 14:58:16 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ขอบคุณสำหรับน้ำใจของทุกท่านนะคะ เรารู้สึกดีขึ้นมากที่ได้มาระบายให้ฟัง ได้รู้ว่าคนอื่นก็มีปัญหาในทำนองเดียวกัน มันทำให้ปัญหาเราเล็กลงไปถนัดตา ขอเล่าอีกหน่อยนะคะ สิ่งที่เราเสียใจมาก และต้องมานั่งคิดมาก ก็คือเราคิดว่าสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างสามีเรากับน้องคนนั้น มันมีอะไรมากกว่าเรื่องเซ็กซ์ ที่เราอ่านจากอีเมล์ของเขาทั้งสองคน เขาก็บอกน้องคนนั้นว่ารัก ทำให้เรามาคิดว่าแล้วรักของเราล่ะ หรือมันตายไปแล้ว? เราเคยบอกเขาว่าสักวันหนึ่ง ถ้าความรักของเรามันโรยรา เขาไปรักใครคนอื่นให้มาบอก ถึงเราจะไม่ได้มีอกขนาดสามศอก เราก็จะให้ไป ไม่ต้องหลอก ไม่ต้องดีหน้าว่ารัก ไม่ต้องสงสาร สมเพช เราไม่ต้องการ แต่นี่เราต้องถูกหลอกมาปีกว่า ตลอดเวลาเราต้องร้องขอให้คนที่หัวใจไปอยู่ที่อื่นแล้วกอดเรา ขอร้องให้กลับบ้านมากินข้าวด้วยกัน ขอร้องให้ได้ไปเที่ยวด้วยกัน มันเจ็บปวดเสียยิ่งกว่าสิ่งใด เราถามสามีหลังจากเรื่องเกิดขึ้นแล้วว่ารักน้องเขาเหรอ ทำไมไม่บอกเรา ปิดเราไว้ทำไม เขายอมรับว่าขี้ขลาด และตอนนั้นคิดว่านั่นคือความรัก บางทีเขากับเราอาจจะอยู่กันนานเกินไปจนเขามองข้ามน้ำใจเหล่านั้นไปหมด แต่วันที่เขาเห็นเราร้องไห้ แล้วเรากลับมายิ้มได้อีก (เพราะเราไม่รู้จะทำทุกข์เศร้าซึมไปทำไมกัน ) เขาก็รู้ว่าสิ่งที่รู้สึกกับน้องคนนั้นไม่ใช่ความรัก เพราะสิ่งที่เขารู้สึกกับเรามากมายมหาศาลลึกซึ้งกว่านั้น วันที่เรายิ้มออกหลังจากเกิดเรื่อง มันทำให้โลกเขามีความหมาย มันทำให้เขารู้ว่าอยู่กับความหลอกลวงตลอดมา แต่เราไม่เข้าใจ คำพูดอาจหอมหวาน แต่เราก็อายุไม่ใช่น้อย ๆกันแล้ว คุณจะไม่รู้เชียวหรือว่าอะไรคือรักอะไรไม่ใช่ อะไรจริงแท้ อะไรลวง ถ้าความรักที่เขามีต่อเรามันตายไปแล้ว มันก็ไร้ประโยชน์ที่จะอยู่ด้วยกัน จะฝืนทนไปทำไม อย่าทำเพราะเสียใจที่ทำให้เราเจ็บปวด อยากชดเชย อยากทำดี เราไม่ต้องการจริง ๆ แน่นอนว่าเรารักเขาอยู่ รักมาก แต่ถ้าความสัมพันธ์ไม่สมดุลย์กัน เราก็ไม่อยากได้ ที่เรากำลังคิดอยู่ก็คือ ถ้าเขาไม่กล้าตัดสินใจ เราอาจจะต้องตัดสินใจให้เขาเสียเองหรือเปล่า มันอาจจะเหมือนเอามีดมาแทงตัวเอง แต่คงยังดีกว่าอยู่ด้วยความคลางแคลง หวาดระแวง หรือเปล่า? จากคุณ : เศร้าใจ - [ 7 ม.ค. 52 16:12:33 A:58.8.126.209 X: TicketID:200133 ]

ความคิดเห็นที่ 17 เค้าอาจจะเพิ่งรู้จริงๆก็ได้ว่า  ที่รักคุณน่ะมันคือรักแท้   คนเราบางทีไม่เคยรู้ว่ารักคืออะไร  หรือรักนั้นมีค่าแค่ไหน จนจะเสียมันไป ถึงเห็นค่าของมัน   ถ้ามองในแง่ดี หากเค้ารู้ตัวแล้วว่าเค้าต้องการใคร ต้องการความรักแบบไหนมากที่สุด  หลังจากนี้ไป เค้าจะรักษาความรักนี้ให้ดี เพราะกลัวคุณจะร้องไห้ หรือกลัวเสียคุณไป ดูๆแล้ว เค้าก็เหมือนจะสำนึก และยังแคร์คุณอยู่มาก    ถ้าประณีประนอม ให้อภัยกันได้  ก็อยากให้กลับไปรักกันเหมือนเดิม  แต่ถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้อีก  แสดงว่าเค้าไม่แคร์เราแล้วถึงกล้าทำซ้ำสอง ถึงตอนนั้นก็ตัดสินใจแบบไม่ต้องคิด  ตอนนี้เค้าสำนึกแล้วก็ให้โอกาสเค้ากลับตัวเหอะ จากคุณ : สุดแสนรัก - [ 7 ม.ค. 52 17:36:27 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ผมก็อยากจะให้แง่คิดไว้อย่างนึงครับ...ผมทราบดีครับว่า คุณคิดอย่างไร เพราะผมเองก็เคยเป็นอย่างสามีคุณ และ สิ่งที่สามีคุณเป็น นั่นก็เพราะเขาเหมือนกับเด็ก ที่ไม่เคยได้ของเล่นใหม่ แล้วก็ได้ของเล่นใหม่ หลงจนลืมทุกสิ่งทุกอย่าง ระยะเวลาที่แต่งงานกันมา หรือ อายุ ไม่เกี่ยวหรอกครับ งานนี้ไม่ว่าจะอายุเท่าไรถ้ามีเด็กๆ มาให้ "ฟัน" ก็เอากันทั้งนั้นแหละครับ แต่เชื่อผมได้เลยว่า สามีคุณนั้นติด หรือ หลงกับ รูป รส กลิ่น เสียง ในขณะที่อยู่บนเตียงเท่านั้นครับ เขาไม่ได้ รัก อะไรหรอก เชื่อผม เพราะว่า คนที่จะมาเป็น "เมีย" ได้นั้น ไม่ใช่ว่า ลีลาบนเตียงเก่งนะครับ แต่เป็นเพราะเข้าใจกัน เห็นอกเห็นใจ กัน ประกอบกับ เคยผ่านร้อน ผ่านหนาวมาด้วยกันจนซึ้งใจกันแล้วต่างหาก จนทำให้เรื่องบนเตียงเป็นเรื่องรองๆ ลงไป ดังนั้นสิ่งที่คุณควรทำคือ คุมประสาทคุณให้อยู่กับเนื้อกับตัว และ หยิ่งในความเป็นคุณนะครับ แปลว่าอะไร แปลว่าไม่ต้องไปตามราวี ทะเลาะ หรือ ตบตีแย่งใครเขากลับคืนมา....ถ้าผมจะบอกว่า เดี๋ยวพอสามีคุณเบื่อ เขาก็กลับมาเอง...คุณจะเชื่อผมมั๊ย....เชื่อผมเหอะ ผมเคยมาแล้ว และ มีคนที่ปรึกษาผมเรื่องนี้ทั้งนั้น แล้วในที่สุด เขาก็กลับมาพร้อมกับ "น้ำตา" แต่คุณต้องแข็งนะครับ คือ ถ้าอยากจะไปอยู่กับ "น้อง(เมีย)น้อย" ก็เชิญ แต่เราแยกกันอยู่แยกกันนอน...คือทำให้เขารู้ว่า เราไม่อยากใช้ของสาธารณะกับใคร... จากคุณ : Getti (Getti) - [ 7 ม.ค. 52 17:42:36 ]

ความคิดเห็นที่ 19 คนเราก็พลาดกันได้คะ ผิดครั้งแรก ก็ให้อภัย ให้โอกาสทั้งตัวเค้าและตัวคุณด้วยคะ เริ่มต้นกันใหม่อีกครั้ง ผิดครั้งที่สองก็ . . . จากคุณ : โซแลงแซงค์ - [ 7 ม.ค. 52 18:18:59 ]

ความคิดเห็นที่ 20 บางทีถ้าไม่ใช่ คนที่ใช่ ไม่ว่าจะดีสักเพียงใด มันก็ไม่ใช่ค่ะ คงต้องทำใจให้ได้เรื่องนี้ก่อนนะ เราเองก็เคยถามคำถามนึงเหมือนคุณค่ะ แต่ตอนพูดตัวเองทำใจมาได้แล้วครึ่งหนึ่งน่ะค่ะ "ทำไม รักเค้า ชอบเค้า ตอนนั้นถึงไม่บอกเค้าไปล่ะ" โดนตะหวาดแหวกลับมาค่ะ เราเลยหายบ้าไปเลยก็ว่าได้ ตื่นจากฝัน จากจินตนาการ อันยาวนานหลายปี ที่ตัวเองสร้างไว้น่ะค่ะ เข้าขั้นตาสว่างเลยก็ว่าได้ จากนั้นก็อยู่บนโลกแห่งความเป็นจริงมาตลอด และมองว่าไม่ว่าสิ่งใดที่เกิดขึ้นนับแต่นี้ไปคือเรื่องจริง  จะไม่หลอกตัวเองอีกต่อไป แต่ไม่รู้สึกโกรธ หรือ แค้นใจนะ อาจเพราะเราชอบอ่านหนังสือ สอบสวน ลึกลับ มาตลอด เห็นอะไรผิดสังเกต จึงตั้งขอสงสัยไว้ตลอดก็เป็นได้ พอได้คำตอบ ก็เลยเท่ากับว่า ปัญหาทุกข้อไขกระจ่างแล้ว เพราะฉะนั้นคุณจขกท.คงต้องใจเย็นๆค่ะ  รอจนกว่าอะไรในจิตใจที่ขุ่นมัว มันตกตะกอนลงเสียก่อน  แล้ววันนั้นล่ะค่ะ คุณจะมองเห็นหนทางข้างหน้า ว่าจะก้าวเดินไปในทิศทางใดค่ะ จงรักตัวเองให้มากๆนะคะ  ไปทำบุญบ้าง เข้าสังคมอื่นๆบ้าง กลับไปหาพ่อแม่พี่น้องบ้าง  และคุณจะพบว่า ยังมีความรักใกล้ๆตัว รอคุณอยู่นะ อย่าปล่อยให้ตัวเองโทรม เพราะนั่นเท่ากับประกาศว่าตัวคุณยอมแพ้แล้ว ชีวิตคนเรายังอีกยาวไกลนะคะ  คนเพียงคนเดียว คงไม่อาจทำให้ชีวิตคุณทั้งชีวิต พังพินาศลงได้หรอกค่ะ  ถ้าคุณไม่ยินยอมให้มันเกิดขึ้นนะ และอย่าปล่อยให้อารมณ์อยู่เหนือเหตุผลเป็นอันขาด  มีสติตริตรองไว้เสมอนะคะ ยังมีประสบการณ์ใหม่ๆในวันข้างหน้า กำลังรอให้คุณก้าวเข้าไปค้นหา และเรียนรู้อยู่นะคะ เป็นกำลังใจให้นะคะ  สู้สู้ค่ะ จากคุณ : luckycatty - [ 7 ม.ค. 52 18:34:46 ]

ความคิดเห็นที่ 21 และอีกอย่างนะคะ คุณต้องอย่าตาม อย่าค้นหาอะไร ใดๆอีก ที่คุณยังไม่รู้ และอยากรู้  ปล่อยวางค่ะ  แล้วใจคุณจะกลับมาได้เร็วขึ้น มีสติไว้ค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : luckycatty - [ 7 ม.ค. 52 19:12:11 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ปล่อยวางเเละให้เค้าพิสูจน์ตัวเองอีกครั้ง ถ้าเค้าทำอีกก็จะได้เลิกได้อย่างสบายใจ ถ้าเค้าไม่ทำอีกก็พิสูจน์ได้ว่าเค้าพูดจริงไงครับ จากคุณ : -*- (sirensoren2) - [ 7 ม.ค. 52 20:18:11 ]

ความคิดเห็นที่ 23 หลังจากที่ จขกท จับได้ คุณสามี ก็ไปบอกเลิกกับน้องเมียน้อย แล้วก็กลับมาดูแลเอาใจใส่เราอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน ราวกับเป็นช่วงโปรโมชั่นก็ไม่ปาน ชวนเราไปเที่ยวเมืองนอก ไปรับไปส่งเราที่ที่ทำงานช่วงเสาร์อาทิตย์ เลิกงานตรงกลับบ้าน พูดคุยกันดูมีความสุข .. ทุกอย่างก้อลงตัวแล้วนิครับ.. ทำใจให้ สบายๆลืมเรื่องทั้งหมดที่เคยเกิดขึ้น .. คิดสะว่าถ้า คุณสามี จาไปอ่ะ เขา ไปนานแล้วล่ะที่ เขา กลับมา เพราะ เขา รักคุณที่สุดและเลือก จขกท อ่ะ .. เชิญ คุณสามี ไปตรวจเลือด นิดนุงด้วยล่ะ .. จากคุณ : ฟ้าหลังฝน (everything on) - [ 7 ม.ค. 52 20:37:36 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ทำไมต้องเอาหนังของเรามาฉายซ้ำด้วย คล้ายกันมากๆ อารมณเดียวกันเป๊ะๆเลย ช่วงเดือนแรกเราก็โทรๆๆๆ บ่นๆๆๆๆ หงุดหงิดใส่แฟน จนเค้าไม่อยากเข้าใกล้ และไม่เลิกติดต่อกับเมียน้อย เค้าบอกว่า ไม่มีใครอยากเข้าใกล้คนร้อนหรอก ... จนเพื่อนสนิทของแฟนและเป็นเพื่อนของเราด้วย บอกวาให้เลิกตาม เลิกแอบดูโทรศัพท์ เลิกพูดถึงเรื่องนี้ ทำหน้าที่ภรรยาให้ดีที่สุด เตรียมอาหารให้เค้าทุกวัน และเกือบทุกมื้อที่มีโอกาส อยากอะไรให้หาให้ๆหมด เบียร์ บุหรี่ เครื่องดื่ม ขนม ผลไม้ และให้ทำตัวให้ดูดีเข้าไว้ สดชื่น ยิ้มเข้าไว้ ลองทำดูซักสามวัน ว่าจะเป็นยังไง ปรากฏว่า แฟนก็ทำตัวดีขึ้นจริงๆค่ะ เกรงใจเรามากขึ้น จะไปโทรศัพท์ก็ไม่กล้า ต้องไปแอบโทรนอกบ้าน คือเค้าจะพยายามที่จะเลิกอย่างจริงจังมากกว่าตอนที่เราเอะอะโวยวาย หรือระแวง ตอนนี้ความสัมพันธ์ดีขึ้นนะคะ แต่เรายังระแวงไม่หาย ใจระแวง แต่พยายามไม่แสดงออก เราให้เวลาเค้าอีกสามเดือนค่ะ จะคอยๆๆ ถ้าเค้ายังเลิกไม่ได้จริงๆ เราจะไปเองค่ะ ระหว่างนี้ให้กระหน่ำสวดมนต์ ทำบุญ ตักบาตร ปล่อยกบ หอยขม และสัตว์อื่นๆเท่าที่สามารถ เวลาที่นึกเรื่องนี้ขึ้นมา ให้รีบตัดออกนะคะ เฝ้าสังเกตุแต่ไม่ใช่คอยติดประชิดจนเกินไป ทุกอย่างขึ้นกับการกระทำของเราด้วยค่ะ มีอะไรหลังไมค์มาได้นะคะ แก้ไขเมื่อ 07 ม.ค. 52 21:30:46 จากคุณ : Silluett - [ 7 ม.ค. 52 20:38:45 ]

ความคิดเห็นที่ 25 หัวอกผู้หญิงด้วยกันเข้าใจดีค่ะ  เป็นกำลังใจให้คุณนะคะ จากคุณ : เรียกฉันว่าที่รัก - [ 7 ม.ค. 52 21:44:32 ]

ความคิดเห็นที่ 26 มีแค่สิ่งเดียว ที่จะแก้ไขปัญหานี้ได้ "การอภัย" ค่ะ และตอนนี้มันก็อยู่ที่คุณเอง ว่าจะทำได้หรือเปล่า อย่าถามกลับว่า ทำไมต้องเป็นหน้าที่ฉัน ทีเค้าล่ะ ดีแต่ก่อเรื่องก่อปัญหา แล้วจะเชื่อได้ยังไงว่าอถัยแล้วจะไม่ทำอีก ที่ผ่านมาชั้นทำดีทุกอย่าง มาทำอย่างนี้ได้ยังไง เค้าไม่รักเราแล้วใช่มั๊ย ฯลฯ ถามเรา เราก็ตอบไม่ได้หรอกค่ะ เราก็คงยืนยันคำเดิมว่า "อภัย" เท่านั้น จะช่วยคุณได้ และการภัยนี้ ช่วยมาหลายคู่แล้วค่ะ กับปัญหาแบบนี้เลย ถ้าคุณอภัยได้เมื่อไหร่ เราสัญญาว่าคุณจะได้รับคำตอบทั้งหมดที่คุณอยากจะถามตอนนี้ รวมถึงได้สิ่งดีๆ กลับมาด้วยแน่นอน "อภัย ไม่ใช่ไม่โกรธ แต่คือการไม่ถือโทษ" เท่านี้ค่ะ จากคุณ : Love Actually is.. - [ 7 ม.ค. 52 23:16:57 ]

ความคิดเห็นที่ 27 ขอบคุณมากนะคะสำหรับทุกคำตอบ เรานอนไม่หลับก็เลยลุกขึ้นมาเดินไปเดินมาอยู่นาน ร้องไห้บ้าง หัวเราะบ้าง ตะโกนเหมือนบ้า เพื่อเอาสิ่งที่มันอัดอยู่ในใจออกมา ชีวิตเราจะไม่เคยมีความทุกข์เกี่ยวกับความรักมากเท่านี้มาก่อน สามีเราเป็นคนรักคนแรกของเรา รักกันมานานหลายปีถึงได้แต่งงานกัน เราถึงได้ไม่เคยรู้รสแห่งความเจ็บปวด ว่าชีวิตรักถ้ามันไม่เป็นอย่างที่คิดทุกสิ่งมันจะร้ายแรงขนาดไหน ไม่รู้ว่าควรรับมือกับความเศร้านี้อย่างไรดี เราเชื่อว่า Everything happens for a reason ค่ะ เรื่องที่เกิดขึ้นคราวนี้มันคงมาจากอะไรหลาย ๆอย่างในชีวิตคู่ของเรา ที่สะสมกันมา และไม่เคยได้แก้ไขทบทวน ความกระตือรือร้นในกันและกันมันอาจจะหายไป เวลาแตะต้องเนื้อตัวกันมันอาจจะไร้ซึ่งความมีชีวิตชีวา เวลาที่เจอหน้ากัน ความรู้สึกอาจจะจืดชืด เย็นชา ความรักคงกลายเป็นความคุ้นเคย กลายเป็นความจำเจ กลายเป็นหน้าที่พึงกระทำ บางทีเรื่องคราวนี้อาจจะเป็นแบบทดสอบว่า ความรู้สึกปรารถนาในกันและกันระหว่างเรา ความรักนานปีนั้นได้ดับสูญไปแล้วหรือยัง เรายังผูกพันกันในฐานะอะไรกันแน่ ถ้าเรายังเลือกที่จะอยู่กับเขาต่อไป เราก็คงต้องเผื่อใจไว้ว่า ในอนาคตมันอาจจะเกิดขึ้นได้อีก เราขอบคุณทุกคนมาก ๆนะคะที่มาให้กำลังใจ มาให้แง่คิด แบ่งปันประสบการณ์ เราคงว้าวุ่นสับสนอยู่ แต่แต่ละวันที่ผ่านไป ทุกสิ่งทุกอย่างคงกระจ่างชัดขึ้นในความรู้สึกของเรา และเราคงจะตัดสินใด้ว่าจะทำอย่างไรกับชีวิตคู่นี้ จากคุณ : เศร้าใจ -- อยู่บ้าง - [ 8 ม.ค. 52 05:15:00 A:58.8.116.117 X: TicketID:200133 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : แม่เสือสาว พราวเสน่ห์ - [ 8 ม.ค. 52 12:44:25 ]

ความคิดเห็นที่ 29 จขกท  สู้ สู้ นะคะ เราว่าชีวิตคู่มันยากกว่าการเป็นแฟนกันหลายเท่าค่ะ เราเองคงทำใจไม่ได้แน่ๆ ถ้าเกิดกรณีอย่างจขกท เราให้กำลังใจ จขกท แทนนะคะ ^^ ยิ้มสู้กับปัญหานะคะ จากคุณ : น้ำค้างข้ามคืน - [ 8 ม.ค. 52 15:00:42 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เท่าที่อ่านรู้สึกว่าจขกท.มีเหตุผลและสติดีทีเดียวค่ะ เราก็เคยเจอสภาพแบบนี้ แต่ไม่ร้ายแรงเท่า เพราะยังไม่ได้แต่งงานกัน เลยตัดใจได้ง่ายกว่าเพราะเป็นแค่แฟน ทั้งคนของเราบอกว่ารักคนใหม่มาก แต่ก็ยังไม่อยากออกจากชีวิตเรา เราเลยออกมาเอง ผู้ชายส่วนใหญ่ยังงี้แหละค่ะ ใช้อารมณ์นำเหนือทุกสิ่ง เวลาหลงคนใหม่ก็ลืมทุกๆอย่างที่เราเคยร่วมทุกข์สุขกันมา ทางเดียวก็คือ อย่าให้การกระทำของเขามาลดคุณค่าของเรา เราต้องทำให้ตัวเองมีความสุขด้วยตัวเอง จากคุณ : ปล่อยวาง - [ 8 ม.ค. 52 15:47:24 A:192.168.0.17 X:203.154.169.133 TicketID:192509 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เป็นกำลังใจให้นะคะ อ่านแล้วเศร้าจัง T_T จากคุณ : jimkong - [ 8 ม.ค. 52 22:52:39 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ถ้าเป็นเราเราคงย้ายมาอยู่ข้างนอกซักพักค่ะ ให้ใจสบายๆ ทบทวนเรื่องราว อ่านหนังสือธรรมะ เลี้ยงหมาไป ให้เขาจัดการเรื่องราวของเขาให้เรียบร้อย ทั้งเรื่องเมียน้อย ทั้งเรื่องคุณแม่คุณ (ให้เขาจัดการหาคนมาดูแม่) ผู้ชายบางคนเค้าอยู่กับเมียหลวงเพราะเมียหลวงดูแลดีทุกอย่าง เค้าคงไม่ยอมเสียคุณไปหรอกค่ะ แต่ด้วยเหตุผลใด ไม่มีใครตอบได้ และเหตุผลของเขา อาจมีวาระซ่อนเร้นก็ได้ คุณกำลังสับสน อยู่สงบๆกับตัวเอง กับเพื่อน กับหมา กับธรรมะ หรืองานอดิเรกต่างๆไปก่อนดีกว่าค่ะ ให้เค้าไปตรวจเลือดซะด้วย สองรอบเลย สมัยนี้น่ากลัวค่ะ อะไรก็เกิดขึ้นได้ แก้ไขเมื่อ 09 ม.ค. 52 03:30:18 จากคุณ : amitambien - [ 9 ม.ค. 52 03:29:21 ]

ความคิดเห็นที่ 33 เมื่อวานเราได้อยู่บ้านคนเดียว กับน้องหมา เพราะคุณแม่เขาไปทำธูระ ตัวสามีเราเขาก็ไปทำงานต่างจังหวัด เรารู้สึกถึงความสงบสุขอย่างที่ไม่ได้พบมาในรอบปีที่แล้ว แต่สุขได้ไม่นานเราก็เริ่มโกรธ.... โกรธทั้งตัวเรา ทั้งสามี โกรธตัวเองที่เราไม่ได้ลุกขึ้นสู้เพื่อตัวเองมานาน เราเครียด เสียใจ น้อยใจ สลับกันไปแบบนี้ตลอดเวลา หาความสุขไม่ได้ ทำไมเราละเลยตัวเองอย่างที่สุด มองในกระจกก็เห็นแต่ผู้หญิงหน้าตาอมทุกข์โศกเศร้า แล้วก็เลยไปโกรธสามีที่เป็นปัจจัยหนึ่งที่ทำให้ความสุขของเราหายไป แต่ถ้าคิดอีกมุมหนึ่ง ถ้าเราไม่เอาความสุขไปผูกไว้กับใคร ไม่ใช้ชีวิตแบบดาวบริวาร หมุนวนไปรอบ ๆคนอื่น หรืออีกทีก็จะคล้าย ๆ เปรตขอส่วนบุญรอให้เขาให้เศษเวลา เศษหัวใจ เศษอะไรต่อมิอะไรอีกมาก เราคงไม่ทุกข์แบบนี้ เราก็คิดว่าถ้าได้อยู่คนเดียวสักพักก็น่าจะดี ใจมันคงสงบขึ้น ทำงานอย่างสบายใจ ใช้ชีวิตไปเรื่อย ๆ ไม่ต้องเร่าร้อน ไม่ต้องคิดว่าใครจะโทรหาใคร ใครจะไปหาใคร จะโกหกเราไหม ขอบคุณอีกครั้งสำหรับคำแนะนำของทุกคนนะคะ จากคุณ : เศร้าใจ...บางที - [ 9 ม.ค. 52 11:32:10 A:58.137.64.130 X: TicketID:200133 ]

ความคิดเห็นที่ 34 มารออ่านความคืบหน้าทุกวันครับ เป็นกำลังใจให้นะครับ จากคุณ : ~ฉ่ำอุรา~ - [ 9 ม.ค. 52 12:16:22 ]

ความคิดเห็นที่ 35 คุณรู้ไหม เราเองก็เพิ่งเสียน้ำตาอย่างหนักกับแฟนเราซึ่งเราเพิ่งรู้ว่าเค้าแอบมีกิ๊ก เมื่อวานนี้ หลังจากที่รู้ เราทำงานไม่ได้เลย เหมือนไฟมาสุมที่หัว เราต้องหลบไปร้องไห้อย่างหนักต่อหน้าเพื่อนสนิทคนหนึ่ง เพราะความเสียใจ เพื่อนเราเค้าบอกว่า เราคาดหวังมากเกินไป พอเค้าไม่ได้เป็นอย่างที่หวังเราก็เสียใจ เป็นเรื่องปรกติ ไม่มีอะไรในโลกนี้เป็นของเรา แม้แต่พ่อแม่ หรือ ร่างกายของเราเอง จุดนั้น ทำให้เราลุกขึ้นมาได้ และปรับเปลี่ยนความคิดอยากครอบครองทั้งหมด เราตัดสินใจคุยกับเค้าแบบดีๆ ขำๆ แหย่ๆว่า เรารู้นะเรื่องของกิ๊กกับคุณ แต่เราไม่ใส่ใจนะ เพราะเป็นห่วงในสุขภาพของเค้ามากกว่า เพราะรู้ว่างานหนักและมีเรื่องเครียดจากงาน เรื่องอื่นเป็น noise เราไม่ใส่ใจก็แล้วกัน และยังรักเค้าเหมือนเดิม (แต่จะนานแค่ไหน เราไม่ได้บอก ฮ่าฮ่า) เมื่อวานนี้เราต้องวิ่งกลับเข้ากทม.ทันทีเพราะต้องการหาที่ระบาย เราไปเล่นกับน้องหมา น้องแมวที่บ้าน นั่งดูละครกับคุณแม่ เมื่อเช้าตื่นขึ้นมารู้สึกดีมากๆ เพราะได้เปลี่ยนบรรยากาศรอบๆตัวที่ทำให้ เราเศร้า พรุ่งนี้เรามีนัดไปช้อปปิ้ง ทำผม เอารถไปทำ grooming (ไปคนเดียวด้วย) เพราะเรานึกขึ้นมาได้ว่าในขณะที่เราทุกข์ เค้าคงไม่ได้ทุกข์กับเราด้วย เพราะฉะนั้นเลิกทุกข์ แล้วให้ความสุขตัวเองให้มากที่สุด คนที่รักเราก็มีมากมาย เราขอเอาเวลาที่จะมานั่งร้องไห้ คร่ำครวญ ให้กับคนที่รักเราดีกว่าค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ ดูแลตัวเองให้มากๆ และพยายามยืนขึ้นให้ได้เร็วที่สุดนะ จากคุณ : 2nd Ave. - [ 9 ม.ค. 52 17:55:58 ]

ความคิดเห็นที่ 36 คุณ 2ก Ave แล้วคุณจะต้องหลีกหนีปัญหานี้ไปอีกเท่าไรล่ะคะ เราก็คิดเหมือนคุณตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมา เพราะที่จริงเราก็สงสัยแบบแน่ใจมาก เพราะเวลาเราโทรไปที่ทำงานก็บอกว่าเขาออกมาแล้ว แต่ยังมาไม่ถึงบ้าน โทรไปหาเขา เขาบอกว่าทำงานอยู่ แล้วเราก็ทำแบบคุณ พูดทีเล่นทีจริงเรื่องผู้หญิงคนอื่น บอกเขาว่าเราเหงา กินข้าวกันไหมเย็นนี้ ไปเที่ยวด้วยกันบ้างไหม ฯลฯ มันก็ไม่ดีขึ้นแต่อย่างใด เขาไม่ได้สนใจเราเลย แล้ววันหนึ่งเราก็ไม่ไหวแล้ว ลุกขึ้นเผชิญหน้ากับปัญหา มันอาจจะเจ็บปวดรวดร้าวยิ่ง แต่พอทำไปแล้ว เราถึงได้คิดว่าเรารออะไรอยู่ ทำไมเราไม่ทำนานแล้ว ตอนนี้เราก็พยายามรักตัวเองมากขึ้น เพราะอาการซึมเศร้าที่เคยเป็นเมื่อก่อนนานมาแล้ว กำลังกลับมาเยือนเราอีกครั้ง เราขอให้แม่เขาไปอยู่ที่อื่น เราขอให้เราได้อยู่คนเดียวบ้าง ให้เราได้ใช้ชีวิตของเราไป ทำงานได้อย่างมีสมาธิ บางเวลาก็ออกไปเล่นกีฬา ถ้าจะถามว่ายังเจ็บอยู่ไหม แน่นอนเรายังเจ็บอยู่มาก แต่เชื่อว่าเราคงเยียวยาตัวเราเองได้ คนในห้องนี้ช่วยเราได้มากจริง ๆ เพราะอย่างน้อยเราได้รับกำลังใจ จากพวกคุณซึ่งไม่เคยรู้จักเราแม้แต่น้อย ได้รู้ว่าหลาย ๆคนยืนหยัดสู้กับปัญหายังไง และได้เข้าใจอะไรหลายอย่างได้ดีขึ้น เราขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนที่กำลังมีปัญหา ที่กำลังปวดร้าว สับสน หาทางไปไม่เจอ รวมที่ยังไม่กล้าเผชิญหน้ากับปัญหา วันนี้เราเริ่มค่อย ๆรักษาบาดแผลของเราเอง เริ่มเปลี่ยนแปลงชีวิต เรายังบอกไม่ได้ว่าวันหน้าจะเป็นยังไง แต่เราคงเข้มแข็งกว่าเดิมมาก จัดการกับปัญหาได้รวดเร็วกว่าแต่ก่อน และมีประสิทธิภาพมากกว่าเดิม รักตัวเองมากขึ้น และสามารถช่วยเหลือเป็นกำลังใจให้แก่คนอื่น ๆได้เหมือนกัน อย่างที่พวกคุณในห้องนี้ได้ให้แก่เรามาก่อน จากคุณ : เศร้าใจ - [ 11 ม.ค. 52 10:21:40 A:58.8.124.108 X: TicketID:200133 ]

ความคิดเห็นที่ 37 เข้ามาให้กำลังใจอีกทีครับ จากคุณ : ~ฉ่ำอุรา~ - [ 11 ม.ค. 52 21:37:25 ]

ความคิดเห็นที่ 38 เข้มแข็งนะ จากคุณ : ให้มันได้อย่างงี้เซ่ - [ 27 ม.ค. 52 16:07:33 ]