ตอนนี้ คุณแม่ป่วย อายุ 64 ปี ป่วยเป็นมะเร็ง ระยะสุดท้าย
เริ่มจาก
เป็นมะเร็งที่รังไข่ ลามไป ลำไส้ ลามไปต่อมน้ำเหลือง
รักษาด้วยการให้คีโม แบบกิน ประมาณ 1 ปี
แต่โชคร้ายที่ ร่างกายไม่ตอบสนองยาเท่าที่ควร
x-ray เมื่อเดือนสิงหา ปรากฏว่า มันเริ่มลามไปที่ตับแล้ว ค่ะ
หมอให้เริ่มทำคีโมอีกรอบ (ส.ค ก.ย ต.ค 51)
แม่ไม่อยากทำ แต่หมอบอกว่า ทำเถอะเผื่อมีโอกาสยืดระยะเวลาไปอีก
หมอบอกว่า เคสของคุณแม่ ของทุเรียน นี่ จะอยู่ได้ประมาณ 6- 9 เดือน
(เท่านั้น)
เมื่อเดือน ต.ค 51
ให้คีโม ครั้งที่ 3 วันสุดท้ายของการนอนที่ร.พ.
ปรากฎว่า คุณแม่มีอาการแปลกๆ (ทุเรียนนั่งเฝ้าสังเกตุอาการตลอดค่ะ)
อาการคือ แม่จะนอนราบ แล้ว ชันเข่า ยกตะโพก แล้ว พลิก ไป ทางซ้าย
เสร็จแล้ว ก็ กลับมานอนราบ อีก (ลองนับ 1 ถึง 4 ในใจนะคะ)
พอครบ 4 ปุ๊บ แม่ ก็ มีอาการ อย่างที่ว่า เนี่ย เป็นจังหวะที่สม่ำเสมอ
พลิกอย่างนี้ เป็น สเตป เลย ตั้งแต่ 4โมงเช้า - ตี 3 หัวใหล่ต้านซ้ายเป็นรอยช้ำ เข่าช้ำ เราก็ต้องเดินรอบเตียง คอยเอาหมอนมาหนุนไม่ไห้ กระแทก
แล้วเริ่มมีอาการ เป็นอัมพฤกษ์ ค่ะ (ตอนมาเดินได้ อย่างปกติ ขากลับเดินไม่ได้ ต้องอุ้ม และใช้รถเข็นค่ะ นอนร.พ 20 วันค่ะ)
คุณหมอทางสมอง มารับช่วงต่อค่ะ x-ray หลายรอบ เพราะเห็นจุดดำที่สมอง
หมอบอกว่า อาจจะเป็นลิ่มเลือดไปอุดตัน หรืออาจจะเป็น ก้อนเนื้อร้าย ที่มันลามไปที่สมอง ก็เป็นได้ ขอให้ทำใจ
พอกลับมาพักฟื้นที่บ้าน แม่ ก็ หัดเดิน และ ฟื้นตัวได้ดี แต่ กำลังใจแย่มาก
ตื่นขึ้นมา ก็ อยากตาย ๆๆๆๆ อย่ารักษา เขา อีกเลย
ณ เวลานี้ หมอทางมะเร็ง ก็ หยุดทำการรักษา ไปก่อน
ให้หมอทางสมอง มาดูแล
แต่ วันที่ 29 ม.ค 52 นี้ คุณหมอ นัด x-ray ทั้งร่างกาย
ทุเรียนฯ กลัว สิ่งที่คิดไว้ มันจะเป็นความจริง ตอนนี้ ผ่านไป 6เดือนแล้วค่ะ
ไม่อยากนับเวลาเลย
ยาวไปหน่อยค่ะ แต่อยากระบาย
ตอนนี้แม่ ก็ มีความเจ็บปวดมากๆ ตามอาการของโรคมะเร็ง ทั้วไปๆ
ไม่อยากให้แม่เจ็บปวดและทรมานมากไปกว่านี้
*ก่อนหน้านี้ ทุเรียนชอบเถียงแม่ ทุกเรื่องที่มีช่องค่ะ ทะเลาะกันก็บ่อย
อาจจะเป็นเพราะต่างคนต่างเครียด
คนป่วย เอาแต่ใจตัวเองนะคะ คนดูแล ก็ เหนื่อย เลย ผสมโรงกันไป
แต่เมื่อตอนปีใหม่ ทุเรียน ได้เอามาลัย กราบขอพร และ ขอขมา คุณแม่
จะด้วยเจตนา หรือไม่ เจตนา ของลูก ก็ ดี ที่ทำให้แม่เสียใจลูก ก็ ขออโหสิแม่ด้วย
พูดแล้วขนลุก
แม่ กอดทุเรียน แล้ว บอกว่า แม่อโหสิให้ แล้ว เรา ก็ กอด กัน ร้องไห้
พี่ๆ ที่มาเยี่ยมแม่ รวมทั้งญาติๆ ก็ เศร้า ไปตามๆ กันค่ะ
ตั้งแต่นั้นมา ถึง วันนี้ ทุเรียน ยัง ไม่เถียง หรือ ขัดใจแม่เลย
ฟังอย่างเดียว แล้ว ก็ ค่ะๆๆ น่าโมโหตัวเอง น่าจะทำตัวดี มาตั้งนานแล้ว
จากนี้ไป ช่วงเวลาที่เหลืออยู่ กับ คุณแม่ จะ ทำให้ดีที่สุดค่ะ
ขอบคุณที่อ่านค่ะ
แล้ว จะมาเล่า ผล การ x-ray ว่า จะเป็น อย่างที่ คุณหมอ กลัว หรือไม่
ขอกำลังใจค่ะ
แก้ไขเมื่อ 10 ม.ค. 52 22:44:35
จากคุณ :
ทุเรียนสีชมพู 
- [
10 ม.ค. 52 22:42:45
]
อย่าให้เป็นเช่นนั้นเลย (ตอนนี้เครียดมาก) ขอกำลังใจ
สู้ๆๆครับ
