ความคิดเห็นที่ 1 โสเภณี อาชีพหนึ่งที่เก่าแก่ที่สุดในโลก ในสมัยของชาวสุเมเรียนและชาวบาบิโลน ให้ผู้หญิงมีเพศสัมพันธ์กับคนอื่น (นอกจากคู่สมรส) เพื่อเหตุผลทางศาสนา รวมไปถึงการมีเพศสัมพันธ์กับชาวต่างแดน เพื่อแสดงถึงการมีจิตใจโอบอ้อมต้อนรับผู้มาเยือน แสดงถึงคุณค่าของการเป็นเจ้าเมือง ในประเทศไทย มีหลักฐานเป็นศัพท์ในสมัย สมเด็จพระนารายณ์มหาราช เรียกว่า รับจ้างทำชำเราแก่บุรุษ ต่อมาในสมัยรัตนโกสินทร์ ใน ประมวลกฎหมายตรา 3 ดวง บทพระไอยการลักษณะผัวเมีย มีการบัญญัติผู้ค้าประเวณีว่า หญิงนครโสเภณี และสมัยสมัย พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว มีสถานประกอบการเรียกว่า โรงหญิงนครโสเภณี โดยทั่วไปมีโคมสีเขียวตั้งข้างหน้า จึงเรียกกันว่า สำนักโคมเขียว ก่อนปี พ.ศ. 2499 การค้าประเวณีไม่ถือว่า ผิดกฎหมาย แต่เริ่ม พระราชบัญญัติปรามการค้าประเวณี พ.ศ. 2503 กำหนดว่าการค้าประเวณีเป็นความผิดอย่างชัดเจน แต่ในสังคมยุคใหม่เริ่มแพร่หลายมากขึ้นในช่วงสงครามเวียดนาม โดยในช่วงนั้นการค้าประเวณีจะเป็นการลักลอบค้าประเวณี ในปัจจุบันธุรกิจค้าประเวณีในประเทศไทยเป็นธุรกิจผิดกฎหมาย แต่การเปิดสถานบริการอาบอบนวดในประเทศไทย ถูกจัดให้อยู่ในส่วนของสถานบริการทั่วไป ซึ่งไม่ผิดกฎหมาย กลายเป็นธุรกิจแอบแฝงไป การขายบริการทางเพศของผู้ให้บริการถือเป็นการตกลง ระหว่างผู้ขายและผู้ซื้อ ถือเป็นความเข้าใจกันว่าไม่เกี่ยวข้องกับทางสถานบริการ โดยประมาณว่ามีผู้ขายบริการทางเพศในประเทศไทยมีประมาณ 130,000 คนในประเทศไทยรวมทั้งเพศชายและเพศหญิง ข้อมูลอ้างอิงจาก http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%84%E0%B9%89%E0%B8%B2%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B9%80%E0%B8%A7%E0%B8%93%E0%B8%B5 จากคุณ : primjang - [ 2 ก.พ. 52 11:05:38 ]

ความคิดเห็นที่ 2 “บ้านมันทุกข์ ลูกไม่มีกิน” แบกเจ็ดชีวิตบนไหล่ทรุดเซ ดอกไม้อีกหนึ่งดอก ที่โดดเดี่ยว ไร้คู่คิดคู่ปรึกษาหารือ กลางคืนต้องนอนเอามือก่ายหน้าผากซ่อนหยาดน้ำตาไว้มิให้ใครผู้ใดล่วงรู้ .................................. ก่อนหน้านี้เธอมีสามีมีลูกเล็กๆ น่ารัก วันหนึ่งสามีประสบอุบัติเหตุ ขาหัก ทำงานไม่ได้ ต่อมาสามีติดคุก เธอต้องรับภาระเลี้ยงลูกสามคน แม่เฒ่าแก่ชราหนึ่ง พี่ชายขี้เหล้าอีกหนึ่ง แม่สามีอีกหนึ่ง... เป็นภาระรับผิดชอบที่ลูกผู้หญิงคนหนึ่งแบกไว้บนหลังไหล่จนเพียบแปล้!! “เรานอนร้องไห้ทุกคืน ไม่อยากพูด น้ำตาจะตก ลูกคนเล็กก็ต้องตื่นมากินนม แม่ก็บ่นหาว่าเราเอาเงินไปไหนหมด ทุกอย่างไม่มีใครช่วยเรา บางครั้งไม่สบายก็ยังต้องทำงาน บางคนเห็นเราหัวเราะคิกๆ เห็นอย่างนี้ใช่ว่าจะมีความสุข ไหนจะค่านม ไหนจะค่าเทอมลูก ได้วันนี้ก็กินวันนี้” เสียงจากเธอ..หนึ่งในดอกไม้กลีบช้ำ ... จากคุณ : primjang - [ 2 ก.พ. 52 11:08:08 ]

ความคิดเห็นที่ 3 13 ปี กลีบดอกก็ช้ำ ต้องหามส่งโรงพยาบาล อีกหนึ่งชีวิตที่ผ่านช่วงเวลาอันแสนเลวร้าย.. ........................ วันนี้เธอเป็นแม่บ้านเลี้ยงลูกอ่อน อยู่กับสามีที่ธุรกิจส่วนตัวเล็กๆ เป็นของตนเอง ภายในบ้านที่เธอสร้างขึ้นจากน้ำพักน้ำแรงที่หมู่บ้านเล็กๆ แห่งในหนึ่งอำเภอทางภาคเหนือของประเทศ แต่วันวานเล่า วันวานเธอผ่านอะไรมาบ้าง.. .......................... เธอเป็นเด็กหญิงกำพร้าพ่อ ในวัย 13 ปี แม่มีครอบครัวใหม่ เธอต้องยอมสละเรือนกายให้แม่พี่น้องได้อยู่สุขสบาย ครั้งแรกเธอถึงกลับเลือดไหลไม่หยุด หมดสติ ต้องไปนอนพักเย็บบาดแผลที่โรงพยาบาล!!! หลังจากนั้น ชีวิตมันก็ต้องสู้แล้ว..เธอพูดสั้นๆ เธอโกอินเตอร์ ทำงานทุกวันทุกคืน เงินที่ได้จากหยาดเหงื่อแรงกายเกือบทุกบาททุกสตางค์ถูกส่งกลับมาบ้านให้แม่พี่น้องทั้งหมด..ด้วยความหวังว่า เมื่อถึงวันหนึ่งจะเลิกอาชีพนี้ กลับมาทำงานสุจริตทำสวนทำไร่ค้าขายเล็กน้อยที่บ้านเกิด ด้วยเงินที่เธอส่งกลับมา แต่มันไม่ได้เป็นเช่นนั้น เงินไม่เหลือ ไม่มีอะไรงอกเงย แม่ยังเป็นหนี้ พี่น้องเอารถไปขาย เราเหนื่อยแทบตาย แต่พวกเขากินใช้กันสบาย เธอตัดสินใจเดินเข้าสู่ชีวิตกลางคืนอีกครั้ง แต่ครั้งนี้เธอเก็บเงิน สร้างเนื้อสร้างตัว พบชายคนรัก และเริ่มต้นชีวิตครอบครัวใหม่อีกครั้ง ทุกวันนี้นอกจากดูแลลูกแล้ว เธอยังเป็นอาสาสมัครให้กับโครงการหนึ่ง ใช้ประสบการณ์ที่มี ช่วยปลุกกำลังใจให้ผู้หญิงทีเคยเดินพลาดพลั้งเหมือนเธอ.. จากคุณ : primjang - [ 2 ก.พ. 52 11:10:33 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ”หนูเป็นคน ไม่ใช่ควาย” สาวพม่าผู้แสนซื่อ หญิงสาวชาวพม่าจากเมืองชนบทเล็กๆ ผู้แสนซื่อ ไม่มีบัตร ดอกไม้กลางคืนกลางเมืองใหญ่ทางภาคเหนือ ............................... ภายในห้องพักคับแคบซอมซ่อ อุดอู้ ไร้อากาศถ่ายเท ชวนให้หายใจไม่ออก เธอระเบิดความกดดันด้วยหยาดน้ำตาเอ่อล้น เมื่อพูดถึงพฤติกรรมทางเพศอันดิบเถื่อนของแขกว่า “หนูเป็นคนนะ ไม่ใช่ควาย” หลายครั้งเธอเคยวางลูกอ่อนไว้บนฟูกนอนข้างกาย ขณะที่ลูกร้องไห้จ้าด้วยความหิว บนเรือนร่างของเธอคือเงาร่างของชายนักเที่ยวที่หิวกระหายความใคร่ ........................... เธอไม่รู้ว่าชั่วแผ่นดินกลบหน้า จะได้มีโอกาสกลับไปเห็นหน้าพ่อแม่อีกหนหรือไม่ จากคุณ : primjang - [ 2 ก.พ. 52 11:12:34 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ฉุกใจได้คิดสิการแล้ว ดังดวงแก้วตกต้องแผ่นผา เธอ...สาวอีสานแสนประเปรียว หน้าเก๋ เรียนจบม.6 ด้วยเกรดเฉลี่ย 3.5 เป็นลูกคนเดียวของพ่อแม่ที่แยกทางกัน เธออยู่กับยายตั้งแต่อายุได้ 5 ขวบ!! .............................. เธอบอกว่าเธอเป็นคนขี้เหงา ยุติการเรียนเพียงแค่ ม.6 ทั้งๆที่แม่อยากเรียนต่อ เธอติดเพื่อน แม้จะรู้ว่าพ่อรักแม่รัก แต่ทั้งคู่ก็ไปมีครอบครัวใหม่ของตัวเอง มีช่องว่างมากมายระหว่างความสัมพันธ์กับเธอและพ่อแม่.. และจากการชักชวนของเพื่อน วันหนึ่งชีวิตเธอก็ก้าวเดินสู่เส้นทางกลางคืน.. “เก็บเงินอีกซักก้อน จะไม่ทำงานอย่างนี้อีกแล้ว จะกลับบ้านไปช่วยยายค้าขายที่บ้านนอก งานนี้เป็นงานไม่แน่นอน ไม่ดีต่อชีวิต ไม่คงทน ยิ่งคนรู้เยอะเท่าไร ยิ่งไม่ดีกับเราเท่านั้น ทำงานตรงนี้ไม่สบายเลย หนักกายหนักใจ ต้องมามีอะไรอะไรกับคนอื่นโดยที่เราไม่ต้องการ ไม่ใช่งานดีเลยนะ สำหรับคนที่ยังไม่ก้าวเข้ามามันสวย มันสดใส เงินเยอะ ได้เงินมาง่ายๆ แต่พอได้มาอยู่ตรงนี้ จะรู้ว่า มันเป็นนรกบนโลกมนุษย์เลย” ความในใจของเธอ ที่เบื้องหน้ามีแต่เสียงหัวเราะ แต่ใครเล่าจะรู้ถึงข้างในจิตใจ.. จากคุณ : primjang - [ 2 ก.พ. 52 11:14:36 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เดี๋ยวค่ำๆ มาต่อนะคะ...ขอตัวไปทานข้าวกลางวันซักแป๊บค่ะ... จากคุณ : primjang - [ 2 ก.พ. 52 11:16:52 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เป็นบทความที่ดีค่ะ . . จากคุณ : himitsu00 - [ 2 ก.พ. 52 11:18:17 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ชอบอ่าน .. บทความดี ๆ จากคุณ : apple_meppo - [ 2 ก.พ. 52 12:09:20 ]

ความคิดเห็นที่ 9 นึกถึงเพลงนี้ของ ดา เอ็นโดรฟิน เลยครับ น่าจะเข้ากับกระทู้นี้ ขออนุญาตแปะเนื้อเพลงนะครับ Title : ดอกราตรี Artist : Endorphine Album : พริก ________________________________________________________________ ดึกลับดับแสงแอบแฝงในฟ้าราตรี ส่งกลิ่นอบอวนป่วนในหัวใจให้เกินข่มตา ขาวราวดวงเดือนเลื่อนลอยกันลงมา จากบนนภา...กลายเป็นดอกไม้ราตรี กลิ่นหวนชวนหอมลอยหายไปไกลแสนไกล ดั่งดวงดอกไม้เจ้าส่งสายใยถึงใครอีกคน ที่ลับลาไปทิ้งให้ราตรีหม่น ดุจดังหัวใจของคนที่เด็ดเจ้ามา * ดึกดื่นคืนนี้...ฮือ ฮือ ฮือ ฮือ ฮือ... ก็เธออยู่แห่งหนไหน...ฮือ ฮือ ฮือ ฮือ ฮือ... อีกกี่คืนไม่รู้...ฮือ ฮือ ฮือ ฮือ ฮือ... ที่ยังคงต้องฝันเฝ้ารอไปอย่างนี้... ** ฝากฟ้าสวรรค์กระซิบถ้อยคำรำพัน ให้ใครคนนั้นไม่ลืมไม่ลืมเรื่องราวคนนี้ แม้ราตรีโรย...ร่วงลับลาชีวี...แต่รักที่มี ไม่เคยจะเลือนล้างไป... (ซ้ำ*,**) http://www.imeem.com/thaipepperhot/video/LT9aEyYp/music_video/ จากคุณ : เทวดาหน้าโหด - [ 2 ก.พ. 52 12:44:42 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ถึงเป็นผู้หญิงกลางคืน เธอก็คือผู้หญิงคนหนึ่ง ถึงยังไงเราก็ยังมีอารมณ์ความรู้สึกเหมือนผู้หญิงทั่วไปนะ ยังอายเป็น ไม่ได้หน้าด้านหน้าชาอย่างที่คนส่วนหนึ่งคิด . เสียงจากหญิงสาวอีกคน ที่ทุกคืนต้องออกไปทำงานที่สังคมตั้งข้อรังเกียจ ชีวิตลูกกำพร้า ซัดเซพเนจรมาโดยไม่รู้จักหน้าค่าตาพ่อแม่ที่แท้จริง ไม่รู้วันเดือนปีเกิด ถูกข่มขืนแล้วก็ต้องใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับคนที่ข่มขืนเธอ !!!! “ไหนไหนเขาก็เป็นสามีเราแล้ว”  นี่คือคำพูดซื่อๆ ของหญิงสาวเช่นเธอ ด้วยความไม่ประสากับชีวิต เธอถูกหลอกไปขายร่างกาย สามีตามไปช่วยมาได้ แต่วันหนึ่งเขาก็ทอดทิ้งเธอ กับ ลูก ที่ไม่รู้ว่าเป็นลูกใคร.. เธอตัดสินใจหาเลี้ยงตัวเองกับลูกด้วยการเข็นรถขายของ เอาลูกเล็กๆ นั่งบนรถเข็น แต่ความแร้นแค้นทำให้เธอต้องก้าวสู่เส้นทางกลางคืนอีกครั้ง คนไม่ได้เรียนหนังสือ ไม่มีความรู้ อ่านไม่ออกเขียนไม่ได้อย่างเธอ ทางเลือกคงไม่มีมากนัก... วันหนึ่งในความเหน็บหนาวของค่ำคืน เธอเคยเก็บเด็กทารกที่ถูกแม่คลอดทิ้งไว้ในถังขยะมาเลี้ยงอยู่พักหนึ่ง...เธอบอกว่า –สงสาร- นี่คือน้ำใจอันใสสะอาด ที่ผู้หญิงที่ได้ชื่อว่าเป็นผู้หญิงกลางคืนอย่างเธอมี.. แก้ไขเมื่อ 02 ก.พ. 52 13:54:10 จากคุณ : primjang - [ 2 ก.พ. 52 13:53:41 ]

ความคิดเห็นที่ 11 สัมผัสแก่นกาย ที่ไร้สัมผัสแก่นใจ ใครบางคนกล่าวไว้ว่า ชีวิตของผู้หญิงกลางคืนเหมือนนิยายน้ำเน่า ล้วนแล้วไปด้วยความผิดหวัง แหลกร้าวและยับเยิน เหมือนดอกไม้กลีบช้ำ .. หญิงสาวที่ดูสุภาพและเกรงอกเกรงใจ สามีเป็น อ.ส. ที่เสียชีวิตในสมรภูมิรบ ครอบครัวเธอได้รับเงินช่วยเหลือจากทางการมา 2 หมื่นกว่าบาท พ่อแม่สามีแบ่งปันมาให้เธอกับลูกอีกสองชีวิต 5000 บาท ความอึดอัดใจ บวกกับความอยากลำบากที่ต้องต่อสู้ดิ้นรน ผลักดันให้เธอออกจากบ้านพ่อแม่สามี พาลูกมาเผชิญโลกภายนอกโดยไม่รู้โชคชะตา ด้วยทางเลือกที่ไม่มากนัก เธอตัดสินใจเข้าสู่ชีวิตราตรี เธอนอนร้องไห้อนาถใจในชะตากรรมของตนและลูกน้อยอยู่บ่อยๆ อดีตแม่บ้านผู้อยู่ห่างไกลสังคมกลางคืนอย่างเธอ ต้องนอนกับชายแปลกหน้าที่ไม่ใช่สามีตัวเอง!! “แม่ ทำไมกลางคืนแม่ไม่นอนกับหนู แม่ไปไหน หนูตื่นขึ้นมาไม่เห็นแม่” เสียงเล็กๆ ของลูกชายวัน 4 ขวบที่ทำให้เธอน้ำตาไหลแล้วน้ำตาไหลอีก.. กลางวันเธอทำหน้าที่แม่ ตื่นเช้าส่งลูกไปโรงเรียน จากนั้นมารับจ้างเจ้าของบ้านเช่าเปิดแผงขายข้าวแกง ล้างจาน ตกกลางคืนแต่งตัวไปทำงาน เธออยากเก็บเงินซักก้อนไว้ไปเปิดร้านขายของเล็กๆ จะได้อยู่กันสามคนแม่ลูก และเลิกราจากอาชีพอันขมขื่นนี้เสียที... นี่คือความฝันของผู้หญิงตัวเล็กๆ อย่างเธอ... แก้ไขเมื่อ 02 ก.พ. 52 13:58:26 จากคุณ : primjang - [ 2 ก.พ. 52 13:57:02 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ชีวิตต้องสู้ มีแม่เหมือนไร้แม่ ย่าสอนให้หนูอดทน ขยัน ย่าอยากส่งเงินให้หนูเรียนสูงๆ แต่ไม่มีปัญญา เพราะเรายากจน หนูต้องปอกมะพร้าว จนมือนี่ถลอกไปหมด ทำตั้งปีกว่าเก็บเงินได้ไม่กี่บาท พอจบป.6 หนูไปหาแม่ เห็นแม่มีทองใส่เต็มตัว แม่ให้เงินหนูไปจ่ายค่าเทอม หนูรักแม่นะ แต่หนูไม่เคยอยู่กับแม่เลย จนย่าเสีย หนูถึงได้มาอยู่กับแม่ วันหนึ่งหนูตื่นขึ้นมา แม่เขียนจดหมายไว้ว่าแม่ต้องหนีไปอยู่ที่อื่น เพื่อหลบเจ้าหนี้ หนูกลัวไม่มีใครเลย ต้องไปอาศัยอยู่บ้านญาติ เลิกเรียนหนังสือ และนี่คืออีกหนึ่งเหตุผลที่ทำให้ชีวิตของเธอก้าวไปสู่วงเวียนกลางคืน วันนี้เธอมีแม่มาอยู่ใกล้ๆ ชดเชยที่ขาดหายไปตอนวัยเด็ก...แต่ มากลับมาต้องทำงานอยู่ในสถานที่เดียวกัน สถานที่อโคจรของใครหลายๆ คน เธอบอกว่า เธอดีใจที่แม่มาอยู่ด้วย เธอรักแม่ แม้ว่าแม่ของเธอจะเป็นอย่างไรก็ตาม แล้ววันหนึ่งเธอมีความฝันว่า จะพาแม่และตัวเองออกไปให้พ้นวงโคจรนี้ นั้นเป็นความหวังของเธอ.. ซึ่งไม่รู้ว่าจะอีกนานแค่ไหน.. จากคุณ : primjang - [ 2 ก.พ. 52 13:59:58 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ....................................... ในเงามืดซ่อนเร้นไว้ด้วยเรื่องราวชีวิตของผู้หญิงกลางคืน จะด้วยเหตุผลกลใดก็ตามแต่ น้อยรายนักที่จะพอใจในคุณภาพชีวิตของตน แม้ว่าเธอจะมีสิทธิ์ภูมิใจในความรักอันสละอุทิศเพื่อพ่อแม่พี่น้องลูกหลาน -  หลายคนขายตัวส่งลูกเรียนจบมหาวิทยาลัย โดยที่ลูกไม่มีโอกาสล่วงรู้ -  หลายคนปลูกบ้าน ไถ่นา ให้พ่อแม่พี่น้องได้อยู่สุขสบาย -  และหลายคนส่งเสียญาติพี่น้องให้ได้เรียนหนังสือสูงๆ แทนความฝันตัวเอง งานเช่นนี้ ไม่เคยเป็นที่ยอมรับในสังคม มันเป็นการยากที่ใครซักคนจะยืดอกด้วยความภาคภูมิใจว่า   ”ฉันเป็นผู้หญิงขายตัว” ความภูมิใจของพวกเธอจึงเป็นความภูมิใจในโลกมืดอันเงียบงัน ที่ไร้สิทธิ์ไร้เสียงจะเอ่ยอ้างกับใครต่อใครได้ ความรู้สึกต่ำต้อยในตัว ไขว่คว้าหาใครซักคนมาเป็นหลักทางใจ ทำให้ต้องดิ้นรน และบางครั้งก็แสวงหา ได้แต่ความรักหลอกๆ ที่ผู้ชายเห็นเธอเป็นเครื่องเล่น... .. บนหนทางอันยาวไกล ทอดยาวข้ามศตวรรษต่อกี่ศตวรรษ ดอกไม้ราตรี ก็ยังคงซ่อนกลีบหมองของความหม่นเศร้าไว้ เดียวดาย และหนาวเย็น... จากคุณ : primjang - [ 2 ก.พ. 52 14:01:21 ]

ความคิดเห็นที่ 14 แอบมาอ่านครับ .......วันนี้ก้มีบทความดีๆเช่นเคยนะครับ จากคุณ : MaoCom - [ 2 ก.พ. 52 14:05:57 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ศ.พญ. นงพงา ลิ้มสุวรรณ หัวหน้าภาควิชาจิตเวชศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ โรงพยาบาลรามาธิบดี .......................................... ผู้หญิงบริการมักรู้สึกต่ำต้อยในตัวเอง สังคมก็เหยียดหยามผู้หญิงอาชีพนี้อยู่แล้ว คนไปเที่ยวก็ไม่ให้เกียรติ อันที่จริง เพศสัมพันธ์เป็นการแสดงออกซึ่งความรักระหว่างชายกับหญิงที่พิเศษ แต่นี้ไม่ใช่เรื่องของความรัก ผู้หญิงบริการจะรู้สึกว่าผู้ชายมาใช้เขาเหมือนเขาเป็นอุปกรณ์อะไรซักอย่าง ผู้หญิงเป็นเพศที่ละเอียดอ่อน ต้องการความรัก ความอบอุ่น อ่อนโยน นี่ได้รับแต่การเหยียดหยาม กลายเป็นเรื่องขายมาซื้อไป จิตใจของผู้หญิงบริการจึงรู้สึกแห้งแล้งมาก และอยู่ในสภาพที่น่าสงสารเห็นใจ มนุษย์เราต้องการความสุข คนที่ขาดการศึกษา ขาดทักษะชีวิต ก็จะไปหาความสุขที่หยาบๆ เป็นความสุขจากภายนอก ใช้การเสพทุกอย่างเป็นความสุข เช่น กิน ซื้อของ ให้มีคนมารัก นี้เป็นความสุขจากภายนอก ไม่ใช่ความสุขจากภายใน ผู้หญิงเหล่านี้เขาไม่มีต้นทุนที่ดีพอ ยากจน ขาดการศึกษา บริหารจัดการชีวิตไม่เป็น ............................................ จากคุณ : primjang - [ 2 ก.พ. 52 14:15:32 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ..  ตามมาดู..จร้า จากคุณ : ช่อเอี้อง - [ 2 ก.พ. 52 14:45:48 ]

ความคิดเห็นที่ 17 แฟนคลับจ๊า  ชอบอ่านที่หว้ากอ    เพราะเห็นชื่อนะเนี่ยเลยคลิกเข้ามาดูไม่นึกจะได้เจอที่สวนลุม หุหุหุ ปักหมุดไว้ก่อน เดี๊ยวกลับมาอ่านให้จบหน่ะ  โหวตให้ อีแง่มุมหนึงของผู้หญิงกลางคืน จากคุณ : eissee - [ 2 ก.พ. 52 16:37:54 ]

ความคิดเห็นที่ 18 อ่านแล้วอยากร้องไห้อ่ะ จากคุณ : seasandy - [ 2 ก.พ. 52 16:42:47 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ขอบคุณสำหรับการติดตามผลงานกันนะคะ...มีกำลังใจขึ้นอักโขเลยนะเนี่ย.. จากคุณ : primjang - [ 2 ก.พ. 52 18:18:35 ]