ความคิดเห็นที่ 1 ทำไมไม่แอดมิดที่ รพ ไปเลยอ่าค่ะ ล่าสุด เราเคยเห็นพวกคนป่วยที่ผอมมาก ทานข้าวไม่ได้ มีให้นมทางสายน้ำเกลือด้วยนะ แต่เป็นพวกนมทางการแพทย์นะ เราไปเห็นที่หอผู้ป่วย ที่จุฬาฯมา วันก่อนเอง จากคุณ : cabonala - [ 10 ก.พ. 52 10:30:23 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ให้อาหารเสริม แบบที่เป้นผง ชงๆ เอา สารอาหาร จะ ครบถ้วนกว่าโจ๊กค่ะ ถ้ามีเวลา ก็ ปั่นผัก ผลไม้ ก็ จะดี นะคะ เพราะ มันดูดซึมได้ง่าย ค่ะ เป็นกำลังใจนะคะ **คุณแม่เป็นเหมือนกันค่ะ ตอนนี้ ระยะสุดท้าย ใกล้จะไป เต็มที่แล้วค่ะ จากคุณ : ทุเรียนสีชมพู - [ 10 ก.พ. 52 10:36:48 ]

ความคิดเห็นที่ 3 หมอไม่รับแล้วค่ะ  เหมือนกับว่าถ้าไปโรงพยาบาล ก็แค่ให้น้ำเกลือ นอนไปเรื่อยๆ พาไปทีก็ให้น้ำเกลือ หมดขวดก็พากลับบ้านอยู่แบบนั้นอ่ะค่ะ จากคุณ : เส้นเล็กต้มยำใส่ถั่วงอกดิบ - [ 10 ก.พ. 52 10:44:34 ]

ความคิดเห็นที่ 4 จริงๆ น่าจะถามคุณหมอที่รักษาอยู่นะ ว่าท่านสามารถทานอะไรได้มั่ง แต่เราว่าโจ๊กซองไม่น่าให้ทานเยอะ ไม่ค่อยได้ประโยชน์อะไร ถ้าจะให้ทานอาหารเหลว ท่านอยากทานอะไรให้ปั่นไปเลยค่ะ โจ๊ก ก็เป็นโจ๊กสด ทำใหม่ๆ จะใส่หมู ใส่ผัก ใส่ไข่ ใส่อะไรก็ใส่ไปแล้วปั่นโลดค่ะ รึจะเปลี่ยนใส่ตับ ตำลึง ฟักทอง ก็ตามแต่ จะได้เปลี่ยนรสชาติไปด้วย ในเมื่อทานแล้วอาเจียร คงต้องบอกกันตรงๆ อ่ะค่ะว่าตอนนี้ยังทานข้าวไม่ได้ ต้องทานอาหารเหลวๆ ไปก่อน ทานเยอะๆ จะได้แข็งแรง ดีขึ้นแล้วจะได้เปลี่ยนเป็นข้าวได้ อ่านแล้วแอบอึ้งเหมือนกันนะเนี่ย เพราะเรื่องของจขกท. เหมือนกับเราเลย ย่าเราเป็นมะเร็งกระเพาะกำลังจะเข้าขั้นสุดท้าย รักษามาแล้ว 5 ปี แต่ย่าเรายังแข็งแรงอยู่ (ตามประสาคนแก่อายุ 82) เพราะไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร (ให้ท่านเข้าใจว่าเป็นโรคกระเพาะ) ลูกหลานเอาใจใส่ใกล้ชิด เลยมีกำลังใจดี เป็นกำลังใจให้จขกท. นะคะ เข็มแข็งให้มากๆ จากคุณ : minty girl - [ 10 ก.พ. 52 10:50:48 ]

ความคิดเห็นที่ 5 สู้ๆ นะครับ เปิด แผ่นธรรมะ เสียงสวดมนต์ให้ท่านฟังบ่อยๆ ด้วยนะครับ จิตใจสำคัญที่สุด จากคุณ : Chamlong (Chamlong97) - [ 10 ก.พ. 52 11:45:26 ]

ความคิดเห็นที่ 6 หมอก็บอกทำใจไป อยากกินอะไรก็หาให้กินได้กินซะตอนนี้นะ  ...  บอกแบบนี้เลยค่ะ อีกอย่าง ครอบครัวเราเป็นครอบครัวกลางๆ คนน้อย ฐานะปานกลาง ถ้าจะให้ไปนอน โรงพยาบาลเอกชนเค้าก็คงรับแอดมิท อยู่ค่ะ แต่บังคับให้จ้างพยาบาลเฝ้าด้วย  ค่าใช้จ่ายวันละ 1500 -2000 เราก็ไม่มีกำลังที่จะทำได้ขนาดนั้น เพราะย่าจะต้องนอนไปอีกนานแค่ไหนก็ไม่รู้ได้ค่ะ  เลยดูแลกันไปตามอาการ เรื่องโจ๊ก คงเปลี่ยนแน่ๆค่ะ ว่าจะทำเอง ใส่น้ำหมูสับบดละเอียดเอา แต่แกสู้มากๆค่ะ สู้จริงๆ บางทีก็บอก ไม่เป็นไรมากหรอกกินอีโนก็หายแล้วไม่ต้องห่วงหรอกน่า  เราก็ได้แต่ไปนั่งแอบร้องไห้เงียบๆตลอดเลย เฮ้อ... ชีวิตก็แค่นี้จริงๆ จากคุณ : เส้นเล็กต้มยำใส่ถั่วงอกดิบ - [ 10 ก.พ. 52 11:55:18 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ครับ คุณยายผมก็ประสบปัญหาคล้าย ๆ กันเลย ทางคุณหมอ และ โรงพยาบาลก็ไม่สามารถช่วยอะไรได้แล้ว นอกจากให้ทำใจ และ บอกว่าให้คนที่บ้านกำลังใจแก่ท่านให้มาก และ ดีที่สุดครับ ส่วนอาหารการกิน จริง ๆ แล้วมันก็มีห้ามน่ะครับ เพราะบางชนิดทานไปแล้ว มันจะไปเร่งให้เชื้อเติบโตเร็ว หรือ เป็นการให้อาหารพวกมันกิน แต่แม่ผมเค้าบอกว่า ถึงจะเลือกกินยังไงก็ไม่ทันแล้ว ตอนนี้ทำได้เพียงแค่ยืดเวลาออกไปแค่นั้นเอง ก็ทำอาหารตามใจคุณยายเลยครับ อยากทานอะไรจะทำให้เกือบหมด เว้นเฉพาะของเผ็ด และ มันมาก ๆ เท่านั้น   จะมีบำรุงก็พวก แบรนด์ต่าง ๆ น้ำผลไม้ ผลไม้ หรือ ขนมหวานอะไร ที่ท่านอยากทาน และสุดท้ายลูก หลาน พร้อมหน้าครับ นั่นคือ อาหารทิพย์ที่ดีที่สุดของท่านครับ เพราะเมื่อไหร่ที่ทุกคนมาพร้อมหน้า รอยยิ้มก็จะมีให้เห็นทันที เอาใจช่วยครับ อย่าเพิ่งท้อ ทั้งคุณ และ คุณย่าครับ สู้ ๆ ครับ จากคุณ : หากมีรักอีก ขอเป็นครั้งสุดท้าย - [ 10 ก.พ. 52 12:12:38 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ไม่จริงค่ะ ยาแก้ปวดมีอีกหลายอย่างที่สามารถให้ได้ ไปโรงพยาบาลที่มี pain clinic นะคะ  อย่างเช่น สถาบันมะเร็ง รพ.รามา รพ.ศิริราช รพ.มงกุฏวัฒนะ  รพ.กรุงเ ทพ, รพ.บำรุงราษฏร์   ต้อง pain clinic นะคะ คุณหมอสามารถสั่งยาให้ไปใช้ที่บ้าน ยามีอีกหลายอย่างแต่ไม่สามารถซื้อเองได้ค่ะ ถ้าอยู่ต่างจังหวัดต้องไปที่ศูนย์มะเร็งค่ะ  ถามหาคลินิกระงับปวดค่ะ จากคุณ : I Promise - [ 10 ก.พ. 52 12:29:54 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ฟังแล้วคิดถึงแม่ เลย คุณก็กอดท่านบ่อยๆ แล้วทำอาหารโจ๊กให้ท่านทาน น้ำผลไม้ ทำเอง ถามหมอว่ากินยาแก้ปวดตัวไหน ได้บ้าง พุดคุยกับท่านบ่อยๆ ให้เวลาท่านเยอะ ๆ คะ จากคุณ : ต้องไม่เป็นไร - [ 10 ก.พ. 52 12:41:16 ]

ความคิดเห็นที่ 10 .... คุณแม่เราเป็นระยะสามค่ะ อาการหนักที่สุดก็เป็นตอนหลังผ่าตัดและให้เคมีบำบัด อาการขนาดคุณย่าของคุณ  จะให้ทานชีวจิตคงไม่ได้แล้ว เพราะอาหารจำพวกชีวจิตเหมาะสำหรับคนที่กำลังอยู่ในระยะรักษาตัว   ไม่ค่อยมีสารพิษเจือปน  แต่จะไม่ค่อยให้หลังงานเท่าไหร่  เพราะส่วนมากจะเป็นผัก ทานแล้วอาจจะไม่ได้ช่วยให้มีแรงมากขึ้น ผู้ป่วยที่มีอาการหนักมากๆ ควรจะทานอาหารที่มีพลังงานสูงๆ มากกว่า ตอนนี้  ถ้าคุณย่าไม่สามารถรับประทานอาหารเองได้  หรือทานเท่าไหร่ก็ออกมาหมด แนะนำให้ให้อาหารทางสายยางดีกว่านะคะ เป็นอาหารเหลวอะค่ะ  รู้สึกว่าที่หน้า ร พ ศิริราชจะมีขาย เราไม่แน่ใจ   ลองซื้อพวกผงเกลือแร่มาชงให้ทานด้วยก็ดีค่ะ ระยะนี้ก็ให้กำลังใจท่านมากๆ นะคะ ผู้ป่วยโรคนี้ต้องการกำลังใจมากที่สุด  และห้ามเครียดเด็ดขาด คุณทำดีแล้วล่ะค่ะ  ที่ไม่ได้บอกว่าท่านเป้นโรคอะไร   เพราะคนส่วนมาก  พอรู้ว่าตัวเองเป็นโรคมะเร็ง จะรู้สึกว่าตัวเองกำลังจะตาย และจะหดหู่หมดกำลังใจ นอกเหนือจากนี้  ลองปรึกษาคุณหมอทางด้านมะเร็งดูนะคะ ลองไปที่สถาบันมะเร็งดู  คนอาจจะเยอะหน่อย ต้องรอนิดนึงอะค่ะ อย่าเพิ่งท้อนะ ผลจะออกมาเป็นอย่างไร  เราไม่รู้  แต่ขอให้ทำวันนี้ให้ดีที่สุด สู้ๆ ค่ะ จากคุณ : อายะจัง (ayakoxx) - [ 10 ก.พ. 52 13:09:15 ]

ความคิดเห็นที่ 11 อาหารที่ท่านไม่ได้ตอนนี้ จริงๆ แล้ว ภายในอาจจะไม่ย่อยแล้ว เพราะฉะนั้น ต้องทานอาหารอ่อนๆเท่านั้นนะคะ กำลังใจ ของลูกหลาน คนรอบข้าง ด้วยนะคะ พระคุ้มครองค่ะ จากคุณ : * + * So~ SaD~ StOrY~ * + * - [ 10 ก.พ. 52 13:09:55 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ก่อนอื่นต้องบอกได้เลยครับ กำลังใจสำคัญที่สุด คุณทำถูกแล้ว ที่ไม่ให้ท่านรู้ว่า ท่านเป็นโรคอะไร คุณควรจะบอกแก ว่า คุณหมอบอกว่าไม่ต้องไปหา เพราะว่า เดี๋ยว คุณ ย่าจะหายแล้ว ทานยานี้ไปเรื่อยๆ อาการจะหายเอง ส่วนยาอะไร หรือครับ ผมว่าณ ตอนนี้คงต้องเป็นยาเสริม ลองทานยาพวกที่มี anti-oxidant เยอะครับ ผมอยากให้ลองยา life pack นะ Nuskin เขาขาย ผมไม่รู้หรอกว่าช่วยได้เหรอป่าว แต่เห็นเขาโฆษณาดีนักดีหนา... จากคุณ : ซือกง - [ 10 ก.พ. 52 13:10:24 A:61.91.83.138 X: TicketID:175772 ]

ความคิดเห็นที่ 13 สนับสนุน อ่านหนังสือธรรมะ ให้ท่านฟังด้วยคะ จากคุณ : ต้องไม่เป็นไร - [ 10 ก.พ. 52 13:29:44 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ให้กำลังใจครับ ตอนนี้ทานไม่ได้ ยังไงก็อย่าให้เครียดครับ โดยต้องเริ่มที่ตัวผู้ดูแลก่อน เข้าใจครับว่า คนดูแลก็เครียดๆพอๆกับคนไข้ ยังไงก็พยายามทำใจให้สงบนะครับ ถ้าคนรอบข้างดูเป็นปกติ คนไข้ก็จะไม่เครียด ไม่คิดมากเองแหล่ะครับ จากคุณ : ฟลุ๊ก (dybydx) - [ 10 ก.พ. 52 13:31:04 ]

ความคิดเห็นที่ 15 เจอเคสปฏิเสธคนไข้อีกละ !!! ของพ่อเราโชคดีอ่ะ ร.พ.พระปิ่นเกล้าทหารเรือ เค้ารับเคสพ่อเราไว้ พ่อเราเป็นมะเร็งลำไส้ใหญ่เหมือนกัน มีอาการกระอักเลือด พ่อเราให้อาหารทางสายอ่ะนะ เพราะว่าระบบอะไร ๆ ก็ไม่ดีไปหมดแล้ว หลัง ๆ มาเช็คอาหารไม่ย่อย คุณหมอที่ ร.พ.พระปิ่นเกล้าทหารเรือ ตรวจเจอว่า คนไข้มีผังผืดยึดลำไส้ คุณหมอแจ้งว่า ... "การผ่าตัดมีความเสี่ยงสูง แต่ดีกว่าไม่ทำอะไรเลย ญาติคนไข้ลองพิจารณาดูครับ" ... เราประทับใจกับคำพูดของคุณหมอมาก ๆ อย่างน้อยก็แสดงให้เห็นว่า "หมออยากจะช่วย อยากให้คนป่วยทรมานน้อยที่สุด" ในคำพูดหมออ่ะ เราเข้าใจแจ่มแจ้งเลย มันสื่อว่า .. ยังงัยคนไข้ก็ต้องตาย แต่ขอให้ตายแบบทรมานน้อยที่สุด และจากไปอย่างสงบอ่ะ .. ในกรณียายเรา อาการแย่แบบนี้เลย ... แกเป็นมะเร็งผิวหนังอ่ะ ... ทางบ้านพาส่ง ร.พ.ศิริราช เพราะคุณยายเริ่มไม่รู้สึกตัว ... คุณหมอก็รับไว้นะ ... แล้วคุณยายก็จากไปที่ ร.พ.ศิริราช เหมือนกัน   เราว่า คุณ จขกท. อย่าเพิ่งท้อ ... เราว่ายังมีอีกหลาย ๆ ร.พ.รัฐบาล ที่ยังยินยอมรับคนไข้เคสหนัก ๆ แบบนี้นะ ลองติดต่อไปดูก่อนดีไหม? หาเบอร์ทางเน็ทก็ได้ ... **แต่เรามันอยู่ในตระกูลบ้าระห่ำอ่ะนะ ... ตอนที่ ร.พ.แรกปฏิเสธรับเคสพ่อเราอ่ะ ทั้ง ๆ ที่เป็น ร.พ.ที่พ่อเรารับการรักษามาโดยตลอด ... เราไม่เอาพ่อกลับบ้านด้วยสภาพนี้แน่ ๆ อ่ะ เราเข้าไปคุยกับหมอตรง ๆ อ่ะ พูดกับหมอดี ๆ แต่ซีเรียส หน้าตา + น้ำเสียงจริงจัง ว่าจะช่วยอะไรเราได้บ้าง นอกจากการให้พ่อเรากลับไปตายที่บ้านในสภาพนี้ พูดอย่างที่ใจคิดเลย พูดไปตรง ๆ ต้องการอะไรบอกหมอไปตรง ๆ เครื่อข่ายของหมอเค้ากว้างไกล เชื่อเรา ถ้าเค้าจะช่วยนะ ไม่เหนือบ่ากว่าแรงเค้าหรอก ... เค้าจะพยายามติดต่อเพื่อนหมอด้วยกันให้ ว่าใครพอจะรับเคสนี้ไว้ได้บ้าง ... จริง ๆ นะ เราทำแบบนี้จริง ๆ เป็นกำลังใจให้ จขกท. นะ .... จากคุณ : น้องบั๊ฟ - [ 10 ก.พ. 52 14:28:48 ]

ความคิดเห็นที่ 16 สู้ๆ จากคุณ : ko kai kuk kuk - [ 10 ก.พ. 52 14:49:04 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ลองถามคุณย่าดูก่อนนะครับ ว่าท่านอยากไปร.พ.รึเปล่า เพราะบางทีท่านไม่ได้อยากไปไหน อยากอยู่กับบ้านที่ท่านคุ้นเคยให้นานที่สุด มีลูกๆหลานๆ มาคอยเฝ้า คนไข้ระยะสุดท้ายที่ผมเคยดูแล บางคนไม่ได้กลัว"ความตาย"นะครับ เพราะท่านได้ใช้ชีวิตมาอย่างคุ้มค่าแล้ว คนที่ไม่อยากให้ท่านจากไปกลับเป็นญาติและลูกหลาน ประเพณีแถวบ้านผม (ภาคอีสาน)เวลามีคนไข้ระยะสุดท้าย มักขออนุญาตหมอ เอาผู้ป่วยกลับบ้านครับ เพราะที่บ้านอบอุ่นกว่าที่รพ.มาก ถ้าคุณย่ามีอาการปวดมาก คงต้องให้ยาแก้ปวดที่แรงมากขึ้น เช่นกลุ่มมอร์ฟีน หรือ tramadol ต้องไปรับที่รพ.ครับ จากคุณ : dr.pu.. - [ 10 ก.พ. 52 15:22:18 A:222.123.56.234 X: TicketID:200164 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ซึ้งใจมากๆเลยค่ะ ขอบคุณกำลังใจเพื่อนๆ ทุกคนนะคะ เราจะยังยิ้มบนหน้าเศร้าๆต่อไป ร.พ. ที่รักษา ตั้งแต่แรก จริงๆแล้วก็ดีนะคะ แต่คนไข้เยอะมากเตียงก็หายาก พยาบาลที่ชั้นนั้นก็จะขอให้มีคนเฝ้าตลอด 24 ชม. เพราะย่าลุกเองไม่ได้ ทานข้าว ขับถ่ายเองลำบาก  แต่เราก็ไม่มีปัญญาจริงๆค่ะ การที่ได้นอนเฝ้าที่บ้าน หลับบ้าง ตื่นบ้าง แต่ก็ยังพอลุกมาทำงานไหว  แต่ไปเฝ้าที่โรงพยาบาลนอนไม่หลับเลยค่ะ แล้วก็ให้เฝ้าแต่ผู้หญิงด้วย มันเครียดตรงนี้แหละ " ไม่ได้ทิ้งก็เหมือนทิ้ง  เอาใจใส่ก็เหมือนไม่สนใจ เพราะเราก็จำเป็นต้องทำมาหากิน"   ต้องยอมรับสภาพไปค่ะ ย่าเองแกไม่ได้อยากไปโรงพยาบาล  แต่เวลาที่แกพูดว่าอยากไปทำให้เราได้รู้ว่าแกคงปวดมากจนทนไม่ไหวแล้ว  เพราะแกไม่ชอบไปโรงพยาบาลมากๆ บอกว่ามันเหงา ต่อให้ลูกหลานล้อมเตียง แต่นอนอยู่บ้านคนเดียวซะยังดีกว่า เรื่องอาหาร ย่าเป็นคนชอบกินปลาอยู่แล้วเลยไม่ลำบากนัก  วันนี้ว่าจะทำข้าวต้มปลา เอาปลามาโขลกให้แหลกๆ คงจะพอทานได้ เราเองป่วยมีโรคประจำตัว เป็นสะเก็ดเงิน ต้องทานยากดภูมิตลอด แต่เวลาทานก้จะเพลีย เวียนหัว ทำให้ตอนนี้ต้องงดยาไปก่อน  ผื่นขึ้นเยอะมากมายเพราะปกติสามีจะทาให้   แล้วที่จริงแยกบ้านออกมาอยู่กับสามีหลายปีแล้ว  แต่ไม่มีคนดูแลเลยต้องกลับมาอยู่บ้าน  ตัวเองก็เลยโรคกลับมากำเริบหนักอีกครั้ง เลยวางแผนต่อเติมบ้านเพื่อจะมาดูแลย่าอย่างเต็มที่ให้สามีย้ายจากคอนโดมาอยู่ด้วย  หวังว่าคงจะได้ทำอย่างนั้น  เพราะห้องจะเสร็จแล้ว บอกแกทุกวันๆๆ ว่าหนูใกล้ได้มาอยู่แล้วนะ  ย่าต้องอดทนรอหน่อย จากนอนบ้าน 1 คืน เว้น 2 คืน เปลี่ยนมาเป็นวันเว้นวัน  จนเป็น นอนบ้าน 3 วัน กลับคอนโด 1 วัน   กระทั่งปัจจุบัน นอนบ้านอาทิตย์ละ 5 - 6 วันแล้ว เราก็เครียดเรื่องนี้ด้วยกลัวแฟนจะเบื่อ  แต่เค้าก็เข้าใจ บางทีก็แวะมาหาทายาให้แล้วก็กลับ  เหมือนว่าความเครียดมันประดังประเดเข้ามาหลายเรื่องเลยค่ะ แต่ตอนนี้ต้องตัดออกไปหมด กระจกก็ไม่ต้องไปส่องมัน  ดูย่าก่อน ยาก็ไม่ต้องไปกินมัน อดทนเอา เพราะอย่างไร เวลาก็เหลือน้อยเต็มทีแล้ว  ต้องเต็มที่กับแกให้มากที่สุด ขอบคุณเพื่อนๆมากสำหรับกำลังใจ  เราจะสู้ต่อไปนะคะ มีคนอีกมากมายที่เจอปัญหาหนักกว่านี้  อย่างน้อยวันนี้ย่าก็ยังอยู่กับเรา  แค่ทำให้แกยิ้มได้ทุกๆวัน กำลังใจเราก็ชาร์จขึ้นมาได้อีกเยอะ จะสู้ต่อไปค่ะ จากคุณ : เส้นเล็กต้มยำใส่ถั่วงอกดิบ - [ 10 ก.พ. 52 15:44:59 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เป็นกำลังใจให้ครับ ผลแห่งความดีจะตอบสนองคุณในไม่ช้าครับ จากคุณ : MR.QUE - [ 10 ก.พ. 52 16:12:04 ]

ความคิดเห็นที่ 20 แวะมาเป็นกำลังใจให้นะครับ เคยผ่านเหตุกาณ์ลักษณะนี้มาแล้วตอนคุณพ่อป่วย ถ้าครอบครัวคุณเจ้าของกระทู้นับถือพุทธศาสนา อยากให้พาคุณย่าท่านไปทำบุญที่วัดใกล้บ้านบ้าง หรือไม่ก็นิมนต์พระมาให้ท่านได้ตักบาตรบ่อย ๆ หรือซื้อปลาที่เค้าจะฆ่าจากตลาดมาให้ท่านอฐิษฐาน แล้วนำไปปล่อยแทนท่าน ถ้ามีสื่อธรรมมะ หรือเสียงสวดมนต์ก็เปิดให้ท่านฟัง ให้ท่านได้ทำกุศลมาก ๆ ให้อยู่ในบุญอยุ่เสมอในช่วงระยะนี้ จะเป็นประโยชน์กับท่านอย่างยิ่งครับ จากคุณ : 90210 - [ 10 ก.พ. 52 17:31:11 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ธรรมะ ครับ สนับนุน คห 20 จากคุณ : medmed - [ 10 ก.พ. 52 20:33:35 ]

ความคิดเห็นที่ 22 มาให้กำลังใจนะคะ จากคุณ : >>>:::jAm:::<<< - [ 10 ก.พ. 52 21:10:24 ]

ความคิดเห็นที่ 23 มาให้กำลังใจค่ะ ตอนคุณแม่เราป่วยด้วยโรคนี้ เราก็รู้สึกแบบคุณค่ะ เพราะแม่ทรมานมาก มีโรคแทรกเยอะด้วย และต้องผ่าตัด 3 ครั้งใน ระยะเวลา 3-4 เดือน แต่สุดท้ายยังไงก็จะกลับบ้านมากกว่า แต่โชคร้ายที่ยังไม่ทันได้กลับค่ะ มันเป็นช่วงที่ที่บ้านเรามีปัญหาเยอะมาก เราก็เรียนหนักมากต้องทำงานพิเศษไปด้วย ตื่นปุ๊บโรงพยาบาล มหาวิทยาลัย ที่ทำงาน กลับบ้าน จะวนๆกันแบบนี้ สิ่งที่ทำได้ก็อยู่เป็นเพื่อน หาเรื่องมาคุยให้แม่ยิ้มได้ เดินไปซื้อของให้  ไปนั่งรอเวลาแม่ไปตรวจห้องอื่น   ออกมาเห็นเราจะได้ดีใจ ต้องนั่งยิ้มและหัวเราะทั้งวัน แต่กลับบ้านมาต้องนั่งร้องไห้คนเดียว คิดแค่ว่าให้แม่มีความสุขที่สุดเท่าที่จะทำได้ แม่อยากกินก๋วยเตี๋ยวตอนเที่ยงคืน  แม่เราอยู่รามา ไปซื้อที่อนุสาวรีย์มาให้ จริงๆแล้วมันหมดเวลาเยี่ยมแล้ว แต่เราก็ขอพี่พยาบาลเค้า เพราะเรามีเวลาอยู่กับแม่อีกไม่มาก พี่เค้าก็เห็นใจ ยังไงก็อยากให้ทุกคนที่เจอแบบนี้อยู่ สู้ๆนะคะ เอาใจช่วยค่ะ ปล.ตอนแม่เราแม่เค้าจะทานพวกนม น้ำหวาน รังนกค่ะที่พอทานได้ เพราะแม่จะเบื่ออาหารโรงพยาบาลและพวกโจ๊ก จากคุณ : kiss_intheblue - [ 11 ก.พ. 52 00:20:20 ]

ความคิดเห็นที่ 24 มาให้กำลังใจเหมือนกัน และก็ให้กำลังตัวเองด้วย เนื่องจากแม่เสียชีวิตด้วยโรคนี้มา 7 ปีแล้ว ตอนนี้พ่อก็ตรวจพบว่ามีเนื้อร้ายเหมือนกัน รอผ่าตัดอยู่ ตอนนี้พยายามเรื่องอาหารการกินกับพ่อให้ดีที่สุด จากคุณ : ลูกทุ่งอินเตอร์ - [ 11 ก.พ. 52 13:31:16 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เป็นกำลังใจให้อีกคน ค่ะ คุณย่าเสีย เพราะ โรคนี้ เหมือนกัน ผ่านมาเกือบ ยี่สิป ปีแล้วยังคิดถึงทุกคืนเลย จากคุณ : janisa - [ 11 ก.พ. 52 17:29:32 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : keep on walking - [ 14 ก.พ. 52 00:06:56 ]