อยากให้เพื่อน ๆ เอาไปใช้กันเผื่อเจอโทรศัพท์โรคจิตไม่ต้องตกใจ ...สนุกจะตายไปนะ อิอิ
เรื่องมีอยู่ว่า มีพี่สาวคนนึงเขาโทรมาแม้ว
เจ๊ : "นี่แก ที่ออฟฟิตมีคนโรคจิตโทรป่วน โทรมาแล้วพูดจาหยาบคายทุกวันเลย"
เดี๊ยน : "หรอเจ๊ งั้นเอาเบอร์มา เจ๊มาปรึกษาถูกคนแล้ว"
พอได้เบอร์มา ก็เลยแกล้งโทรไปหาพี่โรคจิต
เดี๊ยน : "ฮาโหล ขอสายแอนหน่อยค่ะ" (ทำเสียงแอ๊บแบ๊วใสซื่อสุดริด)
พี่โรคจิต : "เอ่อ ไม่มีครับ ไม่ใช่"
เดี๊ยน : "งั้นไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณค่ะ" (อย่าลืมทำเสียง ๆ ๆ)
พี่โรคจิต : "เอ่อ เดี๋ยว ๆ ๆ ๆ น้องเดี๋ยว ๆๆๆ"
เดี๊ยนก็วางหูไป ไม่เกินอึดใจ พี่โรคจิต ก็โทรกลับมา กรี๊ด ๆ ๆ เป็นไปตามแผน
เดี๊ยน : "ฮาโหล สวัสดีค่ะ"
พี่โรคจิต : ฟืด ฟาด ฟืด ฟาด (พี่เขาจะหายใจถี่ ๆ มาก่อนเสมอ)
" น้อง ๆ มาขอให้พี่ 7 หน่อย เด๋วพี่จะ xxx ให้" บลา ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
พี่โรคจิตเขาก็จะสาธยายไปว่าเขาจะทำอะไรให้เรา ลีลาเขาเป็นยังไง บลา ๆ ๆ ๆ
เดี๊ยน : "นา โม ตัส สะ ภะ คา วะ โต อา รา หะ โต สาม มา สาม พุธ ธา สะ " อย่าลืมทำเสียงยาน ๆ ๆ ๆ ๆ
เอาหูไปแนบอีกที พี่โรคจิต ก็เงียบแล้วก็วางสายไป
วันรุ่งขึ้นพี่โรคจิตเขาคงจะคิดถึงเรา เขาก็โทรมาอีก
พี่โรคจิต : น้อง ๆ พี่จะ บลา ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆให้น้องมา บลา ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ
เดี๊ยน : "แม่นี้มีบุญคุณอันใหญ่หลวงงงงงงงงง แม่...เฝ้าหวงห่วงลูกแต่หลังเมื่อยังนอนแปล เอ เอ เอ ..." (อย่าลืมใส่ลูกคอ 38 ชั้น"
เอาหูไปฟัง พี่โรคจิต เงียบ ไปอีก เราก็เลยบอกว่า
"พี่อยากฟังเพลงไรอีกไหม เพลงคุณพ่อแม่ ดูหนังขี่คอก็ร้องเป็นนะ"
พี่โรคจิตงอล T_T วางหูไปอีก
แล้วพี่เขาก็หายไปเป็นอาทิตย์ ๆ ๆ ปล่อยเราให้เปล่าเปลี่ยวนั่งคิดถึงเขา วันนึงไปบ้านเพื่อนอยู่กันหลายคน ก็เลยคุยถึงพี่โรคจิต ก็เกิดอาการคิดถึงพี่เขาขึ้นมา ก็เลยยิงไป ...ตรู๊ดดดดด เงียบ ไม่โทรกลับแหะ
ตรู๊ดดดดดดดดดดด..... อ่ะ ๆ แล้วพี่เขาก็โทรกลับมา
เดี๊ยน : "ฮาโหลค่า"
พี่โรคจิต : ฟืดฟาดฟืดฟาด " น้อง ๆ พี่จะบลาๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ"
เนื่องจากอยู่กันหลายคน เลยต้องเปิดโฟนให้เพื่อน ๆ ได้ยินกันอย่างทั่วถึง
เดี๊ยน : "อะไรน๊า พูดดังงงง ๆ ๆ ม่ายด้ายยินนนนนน"
พี่โรคจิต : " ออกมาให้พี่บลาๆๆๆๆๆ หน่อย เดี๋ยวพี่จะ บลา ๆ ๆ ๆๆ ๆ ๆ"
เดี๊ยน : "พูดดัง ๆ ๆ ดังอีก ๆ ไม่ได้ยิน อารายน๊า"
พี่โรคจิต : " อมอ่ะ อมเป็นไหม อมอ่ะ อม ๆ ๆๆ ๆ "
เดี๊ยน : " อารายยยไม่ได้ยินนเลยยยย ดังอีกกกกกก พูดดดอีก พูดดังงงๆๆๆๆๆๆ"
พี่เขาเริ่มอารมณ์เสีย เขาก็ด่าเราต่าง ๆ นา ๆ แบบว่า ว่าเราบ้ามั่ง คนนู้นตาย คนนี้ตาย
เดี๊ยน : "อารายยยย โอ้ยยย ไม่ได้ยิน ๆ ๆ ๆ ดัง ๆ ๆ พูดดัง ๆ ๆ "
- - - วางหูไปในบัดดล - - - แพ้ภัยตัวเอง
แล้วพี่เค้าก็หายยยยไป หลายเดือนปล่อยให้เราเฝ้าคิดถึง ... กลางดึกคืนนึงเมื่อเดือนที่แล้ว
ยิงมาเป็น miss call ก็ไม่รู้ใคร ยิงมาอยู่หลายวันจนวันนึง ยิงมาตอนกลางวันก็เลยโทรกลับ ฮั่นแน่ ..เปลี่ยนเบอร์ซะด้วยยยย
แต่นู๋จำเสียงพี่ได้นะคะ
พี่โรคจิต : ฟืดฟาดฟืดฟาด "ออกมา...ให้หน่อย บลา ๆ ๆ ๆ ๆ "
เดี๊ยน : "อ้าว ๆ ๆ โรคจิตแล้วยังไม่ลงทุนอีกนะพี่"
พี่โรคจิต : "มาดิ ออกมา...ให้หน่อย เดี๋ยว ....ให้ บลา ๆ ๆ "
เดี๊ยน : "แค่นี้นะวันนี้อารมณ์ไม่ดี"
แล้วเขาก็หายยย ไปอีก ซักอาทิตย์ แล้วนี่เลยเมื่ออาทิตย์ที่ผ่านมา โทรมาอีก แล้วเราก็รับ แต่ด้วยอารมณ์ ทะเลาะกับแฟนอยู๋
ก็เลยรับ แล้วเอาไปจ่อกับลำโพงโทรทัศน์ แล้วเปิดเสียงดัง ๆ กรอกใส่โทรศัพท์ไป ... ประมาณ 20 วินาที พี่แกก็วางไป
โถๆ ๆ ๆ ๆ .... แล้วพี่จะโทรมาหานู๋อีกไหมคะเนี่ย ....
มีตังโทรก็โทรมาเถิดค่ะ นู๋รับสายพี่เสมอ นู๋ไม่เดือดร้อนหรอกค่ะ เพราะนู๋ไม่เสียตัง โทรมาดึก ๆ นู๋ก็รับ แต่ขอนอนนะ พี่พูดไปคนเดียวละกัน ขอไม่ฟังนะตอนกลางคืนอ่ะ เดี๋ยวเหนื่อยพี่ก็วางไปเอง มีแรงโทรก็โทรมา
เพื่อน ๆ ในออฟฟิต เวลาหงุดหงิด ก็จะนึกถึงความน่ารักของพี่นี่ล่ะ ... มามะ มาให้นู๋แกล้งซะดี ๆ
คริคริ .....
จากคุณ :
//JaE_PhUn
- [
13 ก.พ. 52 15:48:24
]