ความคิดเห็นที่ 1 เพิ่มเติมนะคะ บางครั้งเพื่อนเราก็จะชอบบ่นว่า ไม่มีใครฟังเค้า ไม่มีใครสนใจเค้าเลย เค้าเหมือนตัวคนเดียว ต่อสู้คนเดียว ประมาณนั้นค่ะ ทั้ง ๆ ที่จริงแล้ว เป็นเค้าเอง ที่ไม่เคยฟังความคิดคนอื่น และ ไม่สนใจ จิตใจคนอื่น ๆ เลย  เหมือนจะชอบบ่นน้อยใจค่ะ ส่วนเพื่อนชายเราก็พยายามเอาใจทุกอย่าง พยายามปลอบใจก็แล้ว ให้กำลังใจก็แล้ว   แล้วก็พยายามจะเข้าใจว่า เป็นอาการของคนที่ไม่ปกติ ก็จะไม่ถือสาอะไร  แต่ว่า ก็ทำได้เพียงแก้ปัญหาเฉพาะหน้าไปค่ะ จริงๆ แล้วเรากับเพื่อนอยากแก้ปัญหาที่ต้นเหตุกันมากกว่าค่ะ จากคุณ : Devil & Angel 2 Become Me - [ 14 ก.พ. 52 13:20:25 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เพื่อนชาย ก็เคยชวนเค้าไปหาจิตแพทย์นะคะ แต่เพื่อนหญิงเค้าว่า เค้าไม่ได้เป็นอะไร เค้าแค่เครียดเฉย ๆ แต่วันดีคืนดี ก็เดินมาบอกว่า เค้าไม่สบาย เค้าต้องการการรักษา พอเอาเข้าจริง ก็โกรธค่ะ โวยวายว่า มาหาว่าเค้าบ้าเหรองัย จากคุณ : Devil & Angel 2 Become Me - [ 14 ก.พ. 52 13:22:23 ]

ความคิดเห็นที่ 3 6.เวลาโกรธใครมาก ๆ บางทีจะด่า หรือ สบถ หรือพูดอะไรที่รุนแรงมาก ๆ แต่ไม่หยาบคายมาก แต่พอหายโกรธ จะจำไม่ได้ว่าตัวเองพูดอะไร - ถึงขนาดจำบางอย่างไม่ได้แบบนี้  เราว่าเกินคำว่า "เครียดเรื่องงาน" แล้วค่ะ  แนะนำให้ออกจากงานก่อนถ้าทางบ้านไม่ลำบากอะไร  แล้วตะล่อมไปหาจิตแพทย์ค่ะ จากคุณ : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย - [ 14 ก.พ. 52 15:33:36 ]

ความคิดเห็นที่ 4 อุ้ยยย  ยกเว้นจากข้อ 6,7,10 แล้ว เพื่อนคุณมีอาการแบบเราเลยอะ  ตกใจนะเนี๊ยหรือเราจะเข้าขั้นแล้วววววววววววววว   ปล ตอนนี้ไม่ค่อยโกรธง่ายแล้ว เพราะศึกษาวิธีจากเพื่อนในห้องนี้ จากคุณ : uxbridge - [ 14 ก.พ. 52 16:49:38 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เป็นไปได้ไหมที่จะเครียดเรื่องน้ำหนักตัวที่เพิ่มขึ้นด้วย เห็นบอกว่าจากเมื่อก่อนเคยผอม แล้วน้ำหนักก็ขึ้นมา 20 กิโลภายใน 2 ปี อาจจะฟังดูเป็นประเด็นที่ไร้สาระ แต่จริงๆแล้วส่งผลกระทบต่อสุขภาพจิตเหมือนกันนะคะเรื่องความอ้วนกับผู้หญิงเนี่ย มันจะทำให้รู้สึกแย่กับตัวเอง ไม่มั่นใจในรูปร่าง จนส่งผลให้จิตใจรู้สึกหงุดหงิด อะไรแบบนี้อ่ะค่ะ จากคุณ : ... - [ 14 ก.พ. 52 17:05:55 A:58.9.226.104 X: TicketID:178261 ]

ความคิดเห็นที่ 6 จากอาการทั้งหลายที่ จขกท บอกเล่ามานั้น พี่ขอแนะนำให้น้อง จขกท และคนรักของเพื่อน ช่วยกันโน้มน้าวให้เพื่อนไปพบจิตแพทย์ให้ได้ค่ะ ไม่มากก็น้อย เพื่อนน่าจะมีความอึดอัดใจ ไม่สบายใจอยู่หลายเรื่อง และ ในจำนวนหลายเรื่องนี้ เพื่อนอาจไม่รู้สึกว่าตนเองพูดระบาย และหรือ ขอคำปรึกษาใครได้ ซึ่งอาจไม่เป็นจริงดังนั้น แต่เป็นความคิดของเธอเอง ดังที่เนื้อหาในกระทู้บอกไว้ ซึ่งจุดนี้เอง ที่พี่มองว่าน่าจะจำเป็นแล้ว ที่จะ ต้องขอความช่วยเหลือจากบุคคลอื่น ที่มิใช่คนใกล้ชิด คุณหมอที่เคยทำจิตบำบัดเคยบอกค่ะ ว่าด้วยสถานะ และลักษณะความสัมพันธ์ ค่อนข้างชัดเจน และมีระยะห่างต่อกัน แม้จะทำให้ผู้ป่วยลังเล ที่จะเล่า และขอคำปรึกษา แต่เมื่อวางใจ และเริ่มเข้าใจหน้าที่ของแพทย์ มากขึ้น ผู้ป่วยก็จะเริ่มสบายใจ และผ่อนคลายขึ้น เมื่อพบจิตแพทย์ค่ะ และเมื่อได้พบแล้ว ได้พูด ได้ระบายออกมา และตลอดจนได้รับคำปรึกษา ซึ่งเป็นทัศนะ หรือมุมมองใหม่ที่ต่างจากมุมมองเดิมของผู้ป่วย ผู้ป่วยจะ เริ่มรู้สึกเครียดน้อยลง มองเห็นสภาพปัญหาของตนเอง และเรียนรู้ที่จะ ปรับรูปแบบการรับรู้ การนึกคิด และพฤติกรรมต่างๆ ของตนเอง ที่ทำให้ ตนเองตกอยู่กับดักของวงจรความเครียดอย่างชนิดที่ไม่อาจพาตนเอง ออกมาได้เสียที แม้ว่าจะพยายามแล้ว และคนใกล้ชิดจะช่วยเหลือแล้ว ก็ตาม ในการพบจิตแพทย์นั้น ประเด็นเรื่องความสามารถเข้ากันได้ หรือความ รู้สึกวางใจของผู้ป่วยที่มีต่อจิตแพทย์เป็นเรื่องสำคัญ ฉะนั้น อาจไม่ใช่ จิตแพทย์คนแรกที่พบ ที่จะทำให้ผู้ป่วยวางใจที่จะพูดคุย ให้ความร่วมมือ ในการรักษาด้วยได้ จำเป็นต้องอดทนที่จะค่อยๆ ค้นหาจิตแพทย์ที่ ผู้ป่วยวางใจและให้การยอมรับได้มากที่สุด เท่าที่จะเป็นได้ ทั้งนี้ เมื่อพบจิตแพทย์ที่วางใจและสามารถเข้ากับผู้ป่วยได้ดี อย่างน้อยใน ระดับหนึ่งแล้วนั้น จำเป็นนะคะ ที่ผู้ป่วยจะต้องรักษาความสัมพันธ์กับแพทย์ อย่างเหมาะสมด้วยค่ะ ขอส่งกำลังใจ มิตรภาพ และความปรารถนาดี ถึง จขกท และ เพื่อนทั้งสองคนด้วยค่ะ ขอให้พบหนทางเหมาะสมในการรักษาตัวได้ ในเร็ววัน เพื่อจะได้มีชีวิตที่มีความสุขขึ้นได้อย่างน้อย ทีละน้อยๆ ในที่สุดค่ะ จากคุณ : Between the birth - Nirvana (ipiup) - [ 14 ก.พ. 52 17:47:38 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ก็เพราะทุกอย่างรอบข้างเขา... มันดีหมดจด ไง มีแผนงานชีวิตดีเลิศ พยายามทำตัวให้ดี ชีวิตเลยเหมือนถูกแขวน เพราะตั้งความหวังไว้สูง ปรี๊ดดดด ... เกิดความเครียดสะสม เจอมาพอสมควรนะ ผู้หญิงแบบนี้ ไม่ใช่ มีเพื่อนคุณคนเดียวหรอก แต่ ... ขีเกียจพูดอ่ะ พวกนี้มักต้องการคนมาเอาใจ ต้องการเป็นศูนย์กลางของโลก พอเราเดินจากมา ก็ประมาณว่า โลกมันแตกสลาย เลยหล่ะ พาลจะฆ่าตัวตาย โทษเราเป็นสาเหตุซะอีก ผมก็ได้แต่บอกว่า "ชีวิตใคร คนนั้นก็ต้องรับผิดชอบเอาเองครับ จะมาเรียกร้องให้คนรอบข้างคอยเอาใจ หรือให้บริการ อะไรกันหนักหนา" ทุกชีวิตมีเสรีภาพในการแสวงหาความสุข โดยต้องไม่สร้างความเดือนร้อนให้ผู้อื่น หรือผู้คนรอบข้าง จากคุณ : HI Golfer - [ 14 ก.พ. 52 23:27:37 ]

ความคิดเห็นที่ 8 แนะให้พาไปหาหมอค่ะ  อาจจะบอกว่า คนที่พาไปอยากจะคุยกับหมอ  เพราะเครียด  แล้วทำทีเป็นชวนเขาไปด้วย ให้กำลังใจนะคะ  จขกท เป็นคนดีมากเลย  ที่เป็นห่วงเพื่อน   ขอให้คุณหาทางออกให้กับเพื่อนได้ในเร็ว ๆ นี้นะคะ จากคุณ : แสงท่าเรือ - [ 15 ก.พ. 52 06:56:17 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ขอบคุณมาก ๆ ทุกความเห็นนะคะ โดยเฉพาะคุณ Between the birth - Nirvana เรากับเพื่อนชายเรา ก็คิดอยู่ค่ะ ว่าอาจจะต้องพึ่งจิตแพทย์ค่ะ แต่ว่าไม่รู้จริง ๆ ว่า ควรจะเมื่อไหร่ และ อย่างไร ตอนนี้ก็ได้แต่ช่วยเหลือกันตามอัธยาภาพ หากไม่ดีขึ้น ก็คงต้องไปหาหมอค่ะ (ถ้าเค้ายอมนะ) ช่วงนี้พยายามตะล่อมให้เค้าเปิดใจเรื่องต่างๆ กับเราอยู่ค่ะ แต่ก็หาเวลาคุยกันได้ยากเหลือเกิน เหมือนเค้าพยายามจะหลบหน้าเราด้วย อยู่กันไกล ก็เลยคุยกันลำบากค่ะ เรากำลังจะกลับเมืองไทยในอีกสองเดือน คิดว่าถึงเวลานั้น คงจะได้คุยกันมากกว่านี้ ส่วนเพื่อนชายเราตอนนี้ก็สบายใจล่ะ ได้ระบายอะไร ๆ ออกมาบ้าง  เห็นบอกเก็บกดมานานแล้วเหมือนกัน ก็ดีแล้วค่ะ กลัวจะพาลเป็นไปอีกคน ส่วนแม่ของเพื่อนหญิงเรา ยังไม่ทราบเรื่องค่ะ คงยังไม่บอกตอนนี้ เพราะกลัวจะเครียดไปอีกคน (ท่านแก่แล้ว) อย่างไรก็ดี ขอบคุณทุกกำลังใจนะคะ จากคุณ : Devil & Angel 2 Become Me - [ 15 ก.พ. 52 12:53:03 ]