เป็นเรื่องของแม่เรากับย่า (ลูกสะใภ้กับแม่สามีนั่นแหละ)
ย่าเราเป็นคนนิสัยที่ จะว่าไงดีล่ะ ขี้อวด พูดจาดูถูกคนและอื่นๆอีกเยอะ
แกเป็นแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้ว(คิดดู ขนาดลูกแท้ๆแกหลายคน ไม่มีใครอยู่กับแกได้เลย หนีหมด)
มีแต่เรากับมาม้าที่ยังอยู่ แม่อยู่มา20กว่าปีแล้ว(เราอยู่ตั้งแต่เกิด)
แล้วก็พ่อเราอีกคน แต่พ่อเราไม่ค่อยถูกกับย่าสักเท่าไหร่
แล้วย่าก็มีเรื่องให้พวกเราหน่ายใจประจำ(จนปลงแล้ว)
เช่นเรื่องนี้ แม่เราแต่งตัวสวยไปทำงาน คนรู้จักในซอยก็พากันชมว่าสวยดีๆ
แต่ย่าเราไม่ชอบให้ใครชมแม่เรา แกจะหน้าบึ้งทุกที
แล้ววันนั้นย่าเราก็เรียกแม่ไปด่าว่า สวยเกินคนอื่นแบบนี้ ไม่อายบ้างรึไง
พอแม่มาเล่าให้เราฟัง เรากับแม่พากันขำกลิ้งเลย
คิดได้ยังไงเนี่ย ข้อหานี้ของย่า แม่บอกว่าเป็นการด่าที่ดีใจยังไงก็ไม่รู้ หุหุ
อีกเรื่องนึง เรื่องของเรากับพ่อ พ่อเราจะนิสัยคล้ายๆย่า
(เอาเข้าไป แค่ย่าคนเดียวก็สุดๆแล้ว)
วันนั้นเราไปสอบที่ราม2 ก็นั่งรถเมล์ไป-กลับ คือเราชอบนั่งรถเมล์น่ะ ถึงจะรู้ว่ามันร้อนมันเบียด แต่เราเป็นคนสบายๆ ไม่ขี้หงุดหงิด
พอกลับมาบ้าน เราโดนพ่อด่าว่าทำไมไม่นั่งรถตู้ รู้ว่าร้อนแล้วยังจะนั่งรถเมล์
เออ อยากนั่งก็นั่งไป ไม่ต้องมารถตู้อีกเลยนะ ทีหลังจำไว้
เรางงไปพักใหญ่ นี่เราผิดเหรอเนี่ย มันก็เป็นสิทธิของเราที่จะเลือกนี่นา
แต่พ่อเราก็เป็นแบบนี้ทุกทีแหละ เรากับแม่ปลงมานานแล้ว
ญาติคนอื่นๆยังบอกว่าทึ่งเลย ทำไมพวกเราอยู่กับย่าและพ่อได้
ที่จริงเรากับแม่ไม่ได้อดทนอะไรหรอก เรียกว่าปลงซะมากกว่า
มันรู้สึกว่า ถึงไม่อยากอยู่ด้วย แต่ก็ไม่อยากทิ้งไปน่ะ(แม่เราคนดีซะจริง)
แม่บอกว่า ทนๆกับย่าไปอีกหน่อย แกแก่แล้ว อยู่อีกไม่นานหรอก
แค่อยากมาเล่าให้ฟังนะ ไม่ได้เครียดอะไร เพราะชีวิตเรากับแม่เคยเครียดจนขี้
เกียจเครียดอีกแล้วล่ะ(ซะงั้น)
ขอเพิ่มเติมอีกหน่อย
ขอบคุณทุกๆคนนะที่เข้ามากระทู้ของเรา
เราก็รู้แหละว่าพ่อเป็นห่วง แต่พ่อชอบใช้คำพูดแรง(เหมือนย่านั่นแหละ)
เราไม่ได้คิดมากหรอก เราเองก็รักพ่อ
เราคิดซะว่า อะไรไม่ดีที่ย่ากับพ่อเราทำ เราก็อย่าไปทำกับคนอื่น ดังคำที่ว่า
ถ้าไม่อยากให้เขาทำกับเรายังไง เราก็อย่าทำกับเขาแบบนั้น
แต่ถ้าเขาทำเราก่อน ก็ปล่อยๆไป เพราะเราเชื่อในกฏแห่งกรรม เดี๋ยวมันก็โดนกรรมตามสนองเองแหละ
มีอยู่ครั้งนึง บ้านเราเจอปัญหาเรื่องเงินอย่างหนัก พ่อเราอารมณ์เสียทั้งวัน
เราไม่ค่อยเครียดอะไรหรอก(ตอนนั้นยังไม่ค่อยรู้เรื่องการเงิน)
เราเป็นห่วงแม่ กลัวแม่จะเครียดหนัก แต่แม่เราบอกว่า
ล้มละลายขายก๊วยจั๊บกันเถอะพวกเรา เรามีความขยันอดทนอยู่กับตัว จะกลัวอะไร
เราทั้งขำทั้งซึ้งเลย จิตใจสุดยอดจริงๆ
สุดท้ายบ้านเราก็ผ่านพ้นปัญหานั้นมาได้
เรากับแม่ก็อยู่อย่างมีความสุขจนถึงทุกวันนี้(ถึงสภาพแวดล้อมจะไม่น่าสุขอะนะ)
แก้ไขเมื่อ 14 มี.ค. 52 16:55:07
จากคุณ :
ไมตรีและมิตรภาพ
- [
14 มี.ค. 52 13:56:18
]