PANTIP.COM : L7706896 เพราะหมอนะแหล่ะ ทำให้เราเกลียดโรงพยาบาล [สุขภาพกาย]

เพราะหมอนะแหล่ะ ทำให้เราเกลียดโรงพยาบาล

ไม่รู้ใครเคยเจอแบบเราบ้าง

เราทำงานอยู่ที่บริษัท แล้วอยู่ๆก็เกิดปวดท้องจนตัวงอเลย ปวดขนาดเหงื่อออก มือเย็นเลย เพื่อนเราก็พยุงเราไปห้องพยาบาลของบริษัท ปกติจะมีหมอที่จ้างมาจาก รพ วันละ 1 คน (เป็นสวัสดิการของบริษัท) แต่วันนั้นเป็นหมอระบบทางเดินหายใจ เราก็แจ้งอาการ หมอฟังก็บอกว่า น่าจะเป็นโรคกระเพาะนะ ลองเอายาไปกินแล้วกัน ก็จัดยาให้

หลังกินยา ตกเย็นเราก็ยิ่งปวด ปวดมาจนถึงกลางคืน เริ่มถ่ายท้อง อาเจียร ทรมานสุดๆ ตอนเช้าพ่อเลยพาไปส่ง รพ แถวสาธร ก็ไประบบทางเดินอาหารเลย พอถึงคิวพยาบาลเรียก ก็ไปนั่งตรงโต๊ะ บทสนทนาเป็นดังนี้

หมอ : เป็นไร
เรา : ปวดท้องค่ะ เป็นมาตั้งแต่เมื่อวานแล้ว
หมอ : ปวดตรงไหน (หันหน้าไปพิมพ์ที่คอม)
เรา : ชี้ไปที่ท้อง แล้วก็บอก ไม่แน่ใจ ปวดทั่วๆไปหมดเลย อาเจียรด้วย
หมอ : พูดแทรกขึ้นมา ลำไส้อ่ะดิ ไปกินไรมา (ห้วนๆแบบนี้เลยนะ)
เรา : ก็กินปกติเหมือนทุกวัน เมื่อวานก็ให้หมออีกท่านนึงดู บอกว่าเป็นโรคกระเพาะ ให้ยาชุดนี้มา (ยื่นยาไปให้ดู วางไว้ที่โต๊ะ)
หมอ : ลำไส้อักเสบ แล้วนี่ยาอะไร โรคกระเพาะ จะบ้าเหรอ ยาในประเทศ ห่วยจะตาย กินไปได้ไง (แล้วกำยาที่เราวาง โยนใส่ตรงหน้าเรา)
เรา : (อึ้ง..)
หมอ : ลำไส้อักเสบ ผมจะจัดยาให้ เอายานอกไป ยาในประเทศกินเข้าไปจะหายได้ไง (ตอนพูดก็ไม่ได้หันมามอง หันไปคีย์ในคอม)
เรา : ลำไส้อักเสบ ... มันเป็นยังไงเหรอคะ
หมอ : อักเสบอ่ะ ไม่รู้จักเหรอ ก็อักเสบอ่ะ หลอดลมอักเสบ กระเพาะปัสสาวะอักเสบ นั่นแหล่ะ (โห กระจ่างมากเลยหมอ -_-'')
หมอ : เอายาไป ไปได้แล้ว แล้วก็โยนแฟ้มเอกสาร ไว้อีกด้านนึงของเรา แล้วหันไปที่คอม พิมพ์ต่อไป -_-''

พยาบาลก็เชิญเราออก เราก็งง กลัวด้วย ไมพูดจาแบบนี้อ่ะ ทะเลาะกะเมียมาป่าวเนี่ย เราก็อึ้งๆ ออกไปรับยา จ่ายเงิน กลับบ้านก็กินยาชุดใหม่ วันสองวัวน อาการก็ดีขึ้น หมอเก่งจริงๆ แต่น่ากลัวมากเลย เราจ่ายเงินนะ ไม่ได้ไปขอรักษาฟรีๆซะหน่อย

ต่อมาอีกเกือบปี ดันปวดท้องอีก พูดตรงๆเราไม่กล้าไปหาหมอ ที่ รพ นี้อีก เพราะกลัวเจอหมอคนนี้ เลยทนปวดไปอีกวัน สุดท้ายทนไม่ไหว พ่อบังคับเลยไป รพ เดิมอีกรอบ (มันใกล้บ้านอ่ะ) แล้วก็ (ซวย) เจอหมอคนเดิม -_-''

หมอ : เป็นไร
เรา : ปวดท้องค่ะ (ไม่แน่ใจแล้วว่าปวดท้องเพิ่มแบบกลัวด้วยหรือเปล่า)
หมอ : ปวดตรงไหน
เรา : ก็ทั่วๆไป แถวๆนี้ เอามือชี้
หมอ : ไปนอน (บุ้ยหน้าไปที่เบาะ แล้วหมอก็เอามือกดๆ ตรงที่เจ็บ) ลำไส้น่ะแหล่ะ แล้วเดินออกมาคีย์ๆๆ ลำไส้อักเสบ (ไม่หันหน้ามา ยังคีย์อยู่) ไปได้แล้ว
เรา : ขอบคุณค่ะ ... รีบออกเลย T_T (อยู่ในห้องไม่ถึง 30 วินาที)

เรากลัวหมอคนนี้มากเลย ปกติลำไส้เราก็ไม่ค่อยดีอยู่แล้ว กินอะไรแปลกๆก็จะปวดท้อง ท้องเสีย แต่มักจะหายได้เอง มีสองครั้งเนี่ยแหล่ะ ที่ปวดหนักๆเข้า รพ แต่ไม่เข้าใจ พูดกับคนไข้ไม่ต้องเพราะมากก็ได้ แต่ขออธิบายให้เข้าใจ แล้วก็หันหน้ามามองตอนพูดหน่อยก็ได้นินา ไม่เข้าใจอ่ะ

เจอแบบนี้ ไม่อยากไปโรงพบาบาลอีกเลยค่ะ กลัวว่าหมอคนอื่นจะเป็นแบบนี้อีกหรือเปล่า เคยเจอแบบนี้มา 2-3 คน (รพ นี้แหล่ะ) แต่ไม่โหดร้ายเท่าคนนี้เลย (มีเฉพาะแผนกทันตกรรมเนี่ยแหล่ะ ประทับใจสุด พูดจาไพเราะมาก ทุกคนเลย อยากไปทำฟันอีกรอบเลย)

คุณหมอท่านไหนผ่านมาอ่าน ขอความกรุณาด้วยนะคะ T____T คนไข้ก็คน ไม่สบายก็กังวลอยู่แล้ว ขอแค่ใส่ใจตรงนี้เพิ่มซักนิด รพ จะน่าเข้าอีกจมเลยค่ะ

จากคุณ : มิโนรุ - [ 5 เม.ย. 52 23:10:34 ]

ความคิดเห็นที่ 15

ฮาๆๆๆ เดี๋ยวเล่าของเราให้ฟัง ฮาพอกัน แต่ยาวหน่อยนะคะ

เรามีอาการหัวใจเต้นเร็ว คนปกติหัวใจจะเต้น 60-100 ครั้งต่อนาที
แต่ของเรา 140 นั่นคือ หัวใจเราทำงานเหมือนคนวิ่งตลอดเวลา
เราเล่นเทนนิสเกือบทุกวัน วันละ 2 ชั่วโมง ตอนเล่นเทนนิส เคยลองจับเอง แล้วนับไม่ทันเพราะมันเต้นเร็วมาก
เราสังเกตุอาการตัวเองมาก่อน รู้แต่เล่นเทนนิสทีไร เหนื่อยเหมือนจะขาดใจตาย แต่ก็ฝืนเล่น
จนกระทั่งปีที่แล้วตอนตรวจสุขภาพประจำปี ถึงรู้ว่าหัวใจเต้นเร็วขนาดนั้น

น้องและเพื่อนๆสนิทเรา ก็แนะนำให้ไปให้หมอ เพราะถ้าทิ้งไว้ จะเป็นโรคหัวใจโต และอายุสั้นได้
เพราะอย่างที่บอกว่าหัวใจเราทำงานเหมือนคนวิ่งตลอดเวลา ทั้งวัน

เราไปหาหมอที่ศูนย์หัวใจศิริกิตย์ ขอนแก่น (ขอเอ่ยชื่อโรงพยาบาลเลย ถ้าต้องการ เอ่ยชื่อหมอด้วยก็ได้ )
ขอแอบบอกนิดนึงว่า เราเป็นคนมีความรู้ดี และภาษาอังกฤษก็ดีด้วย (มันเกี่ยวกับบทสนทนาของเรากับหมอ)
และก่อนไปหาหมอ เราก็ค้นหาข้อมูลเกี่ยวกับหัวใจเยอะเลย

ครั้งแรกที่ไปหาหมอ คือเดือนเมษา ปีที่แล้ว
หมอตรวจทุกอย่างที่ทำได้คือ ตรวจเลือดเพื่อเช็คว่าเป็นไทรอยด์หรือเปล่า ตรวจคลื่นไฟฟ้าหัวใจ เอ็กซเรย์หัวใจ
อัลตราชาวด์ และให้เราวิ่งสายพานเพื่อดูการทำงานของหัวใจ
คือตรวจทุกอย่างเท่าที่โรงพยาบาลจะมี ตอนวิ่งสายพานหัวใจเราเต้นเร็วถึง 190 จนหมอบอกให้หยุดเพราะกลัวเราจะช๊อค
ซึ่งพอหยุดวิ่งแล้ว จะต้องเช็คต่อไปอีกประมาณ 10 นาที เครื่องก็วาดกราฟไปเรื่อยๆ จนพยาบาลจะมาปิดเครื่อง
อยู่ๆ หัวใจเราก็หยุดเต้น กราฟหยุดไปเลยแป๊บนึง แว๊บเดียวเท่านั้น

เราก็คุยกับหมอ หมอบอกว่า ตรวจทุกอย่างแล้วไม่มีอะไรผิดปกติ บอกไม่ได้ว่าเป็นอะไร
อันนี้ เราก็เข้าใจหมอนะ เพราะตรวจทุกอย่างแล้ว ไม่มีอะไรผิดปกติเลย มันเหมือนหัวใจเต้นเร็วเอง
เราก็ถามเรื่องที่หัวใจหยุดเต้น หมอบอก ไม่มีอะไร ไม่เป็นไร มันเป็นแค่ครั้งเดียว
ให้จริงๆเราก็กังวลละ เพราะหัวใจมันหยุดเต้นอะ ถึงจะแว๊บเดียวก็เหอะ แต่ก็เข้าใจหมออีกว่าไม่รู้จะวิเคราะห์ผลยังไง
เพราะผลทุกอย่างปกติหมด

ทีนี้ เราบอกหมอว่า เคยตรวจที่โรงพยาบาลอื่น ผลออกมาว่า มีฮอร์โมนบางอย่างผิดปกติ (เป็นการตรวจสุขภาพประจำปี ซึ่งเราขอ
ตรวจเกี่ยวกับมะเร็ง แต่หมอที่นั่นบอกว่า ปกติเค้าไม่ตรวจฮอร์โมนตัวนี้กัน)
หมอ : ฮอร์โมนอะไร
เรา : จำไม่ได้ว่าชื่ออะไรคะ แต่เป็นเกี่ยวกับฮอร์โมนเพศ และตรวจหามะเร็ง
หมอ : อ้าว แล้วทำไม ไม่จำมาละ ยังงี้จะรู้ได้ไง ฮอร์โมนxyz (อะไรซักอย่างจำชื่อไม่ได้ แต่พูดเป็นอังกฤษ)
เรา : ฮอร์โมนที่หมอว่า มันเกี่ยวกับอะไรคะ (หวังจะได้ยินคำอธิบาย)
หมอ : เออ ก็อะไรซักอย่างนั้นละ อย่ารู้เลย

จำบทสนทนาวันแรกไม่ได้ทั้งหมดค่ะ แต่จำได้ว่าไม่ประทับใจเลย เพราะหมอไม่อธิบายอะไรเลย ทั้งๆที่เราถามแบบมีหลักการมาก
เช่น เกี่ยวกับ ขนาดของเม็ดเลือดหรือเปล่า เรากินกาแฟประจำเกี่ยวหรือเปล่า การเล่นกีฬา ปริมาณออกซิเจน พวกนี้
หมอนอกจากจะไม่อธิบาย ยังพูดศัพธ์อังกฤษแปลกๆออกมา ตอนนั้นก็คิดว่า เอ้า ถ้าเป็นตาสีตาสา เค้าจะฟังรู้เรื่องปะเนี่ย
แต่ก็ยังคิดว่า เออ สงสัยหมอจะเห็นเราพูดอังกฤษได้ ก็เลยพูดกศัพท์พวกนั้นกับเรา

สรุปไปหมอครั้งแรก ได้ยา concor มากิน และหมอนัดอีก 1 เดือน

เดือนถัดมาเราไปหาหมอ พร้อมหัวใจที่เต้นแค่ 50 -_-" ซึ่งมันต่ำไป
หมอก็ไม่ได้อธิบายอะไร บอกให้เราลดยาเหลือครึ่งเม็ด
ครั้งที่สองไม่มีอะไรเป็นพิเศษ

แต่ช่วงนั้น เราก็รู้สึกถึงอาการแปลกๆของตัวเอง คือเราเฉื่อยลง ไม่เฮฮา ไม่สนุกสนาน
แล้วก็ทำอะไรช้าๆ ดูเป็นเนือยๆ
ก็ไปค้นข้อมูล ปรากฏว่า side effect ของยาที่เรากินคือ ตัวบวม ท้องผูก และเซ็กเสื่อม !!!
เราก็ ว่าอยู่ ว่าทำไมเราเป็นเนือยๆ ไม่ยินดียินร้ายอะไรเลย อาการนี้ไม่เท่าไร
แต่ท้องผูกนี่ใช่เลย บางทีก็ 4-5 วัน

พอครบวันนัดครั้งต่อมา เราก็เล่าอาการให้หมอฟัง และบอกว่าเรากังวลเรื่องside effect โดยเฉพาะ ท้องผูก
หมอบอก อ่อ พวก side effect ที่ sexเสื่อมนี่ใช่ปะ ก็คงต้องยอมอ่ะ ส่วนท้องผูก ก็เดี๋ยวสั่งยาระบายให้

คือเรารู้สึกว่ามันแก้ปัญหาไม่ถูกจุด ก็ปรึกษาหมอ แต่ก็เหมือนเดิม ไม่ได้มีคำอธิบายอะไร
แต่ครั้งนี้เปลี่ยนยาให้เราเป็น isoptin และยาระบาย

กลับจากหมอครั้งนี้
เรากิน isoptin ได้ครึ่งเม็ด ก็เจอ side effect อีกแล้ว คือ อ้วก !!!!
อ้วกไป 3-4 รอบ ทนไม่ไหวแล้ว
ก็กลับมากิน concor ที่เหลือจากครั้งก่อน
ส่วนอาการท้องผูก ก็เรื้อรังมาจนถึงทุกวันนี้ เราต้องกินฟิตเน่ช่วย เพราะยาระบายหรืออะไรก็เอาไม่อยู่

พอ concor หมด เราก็ไม่ได้กินยาอะไรอีก
ก็เลิกกินยา เลิกหาหมอ หัวใจก็เต้นขึ้นเป็น 120 อีก

จนกระทั่ง สองอาทิตย์ที่แล้ว ก็เกิดกังวลกับหัวใจตัวเองอีก
ก็เลยกลับไปหาหมอที่เดิม ที่ตลกคือ อุตส่าเปลี่ยนวันแล้ว เพราะจำได้ว่าหมอนี่ เข้าเวรวัน พุธและศุกร์ เราก็เปลี่ยนไปวันอังคาร
ซวยซ้ำซาก หมอนี่เข้าเวรแทนพอดี T__T

เอาละ ปีที่แล้วนี่ไม่ประทับใจและ ไอ้พูดไม่ดีไม่เท่าไร แต่ไม่อธิบายให้คนไข้เข้าใจนี่ ไม่ชอบเลย
และนี่คือบทสนทนาล่าสุด คล้ายๆแบบนี้

หมอ : ที่ตีเทนนิสใช่ปะ (จำเราได้อีก)
เรา : ค่ะ แต่ไม่ได้มาหาหมอเป็นปีแล้วค่ะ
หมอ : ยาที่กินเป็นไง
เรา : isoptin กินไม่ได้ค่ะ เพราะอาเจียร ก็กิน concor ต่อ แต่พอยาหมดก็ไม่ได้กิน ตอนนี้หัวใจเต้น 120
ทีนี้นอกจากหัวใจแล้วก็ท้องผูกด้วยคะ เรื้อรัง ก็เลยกังวลทั้งหัวใจและลำไส้ค่ะ
หมอ : งั้นก็เอายาตัวนี้ xyz(จำไม่ได้ เป็นชื่อยา) ไปกินละกัน
เรา : ยานี่มี side effect อะไรบ้างคะ
หมอ : ก็แล้วแต่จริตของคน แต่ตัวยาเดียวกันกับ isoptin อะ
เรา : ขอเป็นยาตัวอื่นได้ป่าวคะ เพราะ isoptin กินแล้วอาเจียรคะ
หมอ : งั้นก็เอา abc ไปกินละกัน เป็นยาถูกๆ บ้านๆอ่ะ เผื่อจะกินได้
เรา : คืออยากได้ยาที่ดีๆอะคะ เพราะกังวลเรื่อง side effect มาก ตอนนี้ก็กังวลเรื่องลำไส้ด้วย
หมอ : งั้นก็ไปจี้หัวใจเลย ถ้าไม่อยากกินยา
เรา : จี้หัวใจยังไงคะ นี่คือคนอาการโคม่าทำนี่นา
หมอ : ก็ไม่หรอก ก็แล้วแต่จริตคนไข้ ก็ถ้าไม่อยากกินยา ก็ต้องจี้หัวใจเลยอะ
เรา : โห คงไม่ดีมั้งคะ ก็กินยาก็ได้คะ แต่อยากได้ที่ side effect น้อยๆอะคะ เพราะอย่างที่บอกว่ากังวลเรื่องท้องผูกด้วย
หมอ : งั้นจะเอายาตัวไหน เลือกเอา (ว่าแล้วก็นั่งนิ่งให้เราตัดสินใจ เอ่อ คือ .....)
เรา : ก็ไม่รู้ว่าตัวไหนจะดีนะคะ ก็อยากให้หมอแนะนำ อ่อ อีกอย่างคะ ว่ากินยาพอนสแตนท์แก้ปวดท้องประจำเดือนมาเป็น 10 ปีแล้วค่ะ
แล้วเพิ่งค้นข้อมูลดูว่า side effect ของยานี้ทำให้หัวใจเต้นเร็ว มันจะเกี่ยวกันป่าวคะ
หมอ : ก็อยู่มาได้เป็นปี ไม่เป็นอะไร มันก็คงไม่เป็นอะไรหรอก
เรา : แล้วสาเหตุมันมาจะมาจากอะไรคะ
หมอ : กรรมเก่ามั้ง (แสดดดดด ขอโทษเถอะนะ )
เรา : งั้นก็ขอยา concor ละกันคะ
หมอ : งั้นเอาตัวนี้ไป แล้วก็ทำบุญเยอะๆละกัน ชาติหน้าจะได้ไม่เป็นแบบนี้อีก ( โหหหหหหหหหหหหหหหหหหหหห )
เรา : (เป็นครั้งแรกที่เสียงแข็งใส่หมอ) ชาตินี้ก็ไม่ได้ทำเลวอะไรนี่คะ
หมอ : ใครจะไปรู้ ไม่งั้นก็กรรมเก่าตั้งแต่ชาติที่แล้ว ก็ชดใช้กรรมไปละกัน
เรา : ชาติที่แล้วก็คงไม่ได้เป็นคนเลวอะไร ชาตินี้ก็เป็นคนดีด้วย
หมอ : ก็ใครจะไปรู้ละ ก็ไปทำบุญเยอะๆละกัน เออ แล้วก็ระวังเป็นมะเร็งลำไส้ด้วย

คือ อันนี้เล่าฉบับย่อแล้วนะคะ
ออกจากห้องหมอมา เรารู้สึกเราโง่ มาก น่าจะด่าหมอไปเลย แต่ตอนนั้นมันมึนๆ เพราะเราเกรงใจหมอด้วย คิดว่าเราถามเยอะเกินไปหรือเปล่า
แต่คิดอีกที ก็เป็นสิทธิ์ที่คนไข้จะรู้ และเราเป็นคนไข้ที่ใส่ใจสุขภาพนะ หาข้อมูลมานะ ตัวเองกินยาอะไรก็บอกหมอ คืออยากให้หมอรักษาให้ตรงจุด
มาเจอหมอแสดๆ แบบนี้ บอกตรงๆว่า เราโง่มากๆ ที่ไม่ตอกกลับหมอเลย มีตอนสุดท้ายที่เสียงแข็งใส่เท่านั้นเอง
คือนึกถึง ถ้าคนไข้เป็นตาสีตาสา เค้าคงกังวล และไม่รู้เรื่องอะไรเลย
มาหาหมอ แทนที่จะหาย ดันได้โรคกลับไปอีก มีขู่อีก ว่าเป็นมะเร็งลำไส้ ดีว่าเราหาข้อมูลต่างๆไว้บ้างอยู่แล้ว
และก็พูดศัพท์เทคนิคใส่คนไข้ พอถามดันไม่อธิบาย
ยังเจ็บใจว่า ทำไมเราไม่ตอบกลับให้สำนึกซะบ้าง เกลียดมาก

จากคุณ : HowtoMake ScannerDarkly teaser - [ วันอนามัยโลก 00:57:56 ]