ก่อนหน้าจะมีเรื่อง เราก็เข้านอกออกในบ้านแฟนปกติค่ะ ไปทานข้าวที่บ้านเค้าหรือไปเที่ยว ตจว. ด้วยกันบ้าง ท่านก็ต้อนรับเราดี แต่ก็มีตึงๆ กันอยู่ เราก็คิดว่าเป็นปกติของแม่ที่หวงลูกชาย มีแฟนมาแบ่งเวลาลูกไป ก็อาจจะน้อยใจบ้าง แฟนเราเองก็ติดแฟนค่ะ แต่เค้าจะพยายามพาไปซะด้วยกันเลยทั้งแม่ทั้งแฟน เพราะเค้าเองไปทำงาน ตจว. มีเวลาให้ทั้งแม่ทั้งแฟนน้อยอยู่แล้ว
อาการที่เราคิดว่าท่านตึง ๆ กับเรา ก็เป็นแบบซื้ออะไรไปฝากก็ไม่เคยถูกใจ บางทีคืนมาก็มี ทำเฉย ๆ กับเรา ไม่มองหน้า หนีเข้าห้องเวลาเราไปที่บ้าน บางทีใช้ไหว้วานอะไรแล้วเราไปให้ไม่ได้จะเป็นเรื่อง เค้าเคยว่าเราให้แฟนฟังครั้งนึงซึ่งแฟนเล่าว่าท่านว่าไปร้องไห้ไป โดยที่ไม่บอกแฟนว่าท่านใช้ให้เราทำอะไร ยังไง ซึ่งพอแฟนรู้ยังบอกว่า แม่ก็โหดเกินไป
ตั้งแต่ครั้งนั้น ก็รู้สึกตึง ๆ กันมากขึ้น ดีแต่ว่าแฟนคอยเติมข้อมูลด้านดี ๆ ของเราให้แม่ฟังเรื่อย ๆ เราเองก็ทำตัวปกติ คิดไว้แต่ว่า ลูกเค้าเค้าก็ต้องรักต้องหวง
ก่อนวันเกิดเหตุ เป็นวันเกิดแฟนค่ะ แฟนบอกว่าวันนี้คุยกับแม่แล้วว่าวันนี้ตามสบาย ไม่มีนัดทานข้าวอะไรกับที่บ้าน แต่พอสาย ๆ แม่เค้าโทรมาบอกว่า เปลี่ยนใจแล้วจะทานข้าวกันที่บ้าน แฟนก็บอกโอเค เดี๋ยวจะไปดูหนัง รู้ว่าเสร็จกี่โมงจะโทรไปบอก พอจองตั๋วเสร็จก็โทรไปบอกเค้า ซึ่งเราได้กะเวลากันแล้วว่า หนังจบถึงบ้าน ก็เป็นเวลาทานข้าวที่บ้านเค้าพอดี เหมือนที่เคยไปอยู่ทุกครั้ง แต่ท่านบอกว่า ไม่ไหว เย็นไป ไม่ต้องมาแล้ว ไว้กินวันอื่น แฟนยืนยันว่ากลับไปทัน ท่านก็ไม่ยอมค่ะ แต่แฟนบอกว่าเสียงท่านก็ไม่ได้งอนอะไร
เย็นนั้น เรากับแฟนก็เลยหาอะไรง่าย ๆ ทาน แล้วแฟนก็มาส่งเรา ก่อนไปนั่งดื่มต่อกับเพื่อน กลับถึงบ้านตีสาม
วันรุ่งขึ้น แฟนเราชวนกินข้าวเย็น เราเสนอว่าทำกับข้าวทานที่บ้านมั้ย เมนูเมื่อวานไง จะได้เอาใจแม่เค้าด้วย เดี๋ยวเราไปเป็นลูกมือทำกับข้าว เค้าก็โทรไปถามแม่ ทุกอย่างโอเคหมด แต่พอเราขับรถไปถึงหน้าบ้านเค้า แฟนโทรมาบอกให้กลับไปก่อน เพราะทะเลาะกับแม่อยู่ แฟนเราก็เพิ่งขับรถกลับจากทำธุระข้างนอก ถึงก่อนเราประมาณ สิบนาที ถึงบ้านแม่เค้าบอกว่าหมดอารมณ์ ไม่ทำกับข้าวแล้ว ทีเมื่อวานพากันหายไปทั้งวัน ทำไมไม่วางแผน แฟนก็เลยโทรบอกให้เรากลับไปก่อน ขอเคลียร์กับแม่ก่อน
แฟนเราโทรมาเล่าให้ฟังทีหลังว่า เค้าปล่อยให้แม่ว่าไป ไม่ได้เถียงอะไร พอเย็นลงก็ค่อย ๆ ชวนคุย จนแม่อารมณ์ดีในที่สุด สำหรับแฟนเค้าก็มองว่าปัญหาจบแล้ว
แต่สำหรับเรา พอแม่เรารู้เรื่อง ก็เตือนเราบอกว่าคิดให้ดี ๆ ที่เค้าน้อยใจเรื่องลูกไปกับแฟน เป็นเรื่องปกติ แต่ที่รู้ว่าเรากำลังไปหาที่บ้าน แต่มาเปลี่ยนใจตอนสุดท้าย ให้เราขับรถกลับบ้านมันไม่ปกติ ให้เราคิดว่าถ้าเป็นที่บ้านเรา พ่อกับแม่โกรธหนู แต่ถ้าแฟนหรือเพื่อนมาที่บ้านยังไงก็ต้องต้อนรับเค้าก่อน
ไม่งั้นก็คงบอกว่าวันนี้ไม่สะดวกรับแขกตั้งแต่แรก ไม่ใช่มาไล่กลับตอนถึงบ้านแล้ว ทำเหมือนไม่อยากต้อนรับ เราเลยปรึกษาแม่ว่า เดี๋ยวแฟนกับแม่ดีกันแล้ว วันต่อไปก็คงทำกับข้าวทานที่บ้านอีก เพราะแฟนกำลังจะกลับไปทำงาน ตจว.แล้ว แม่เราห้ามไม่ให้ไปค่ะ บอกว่าถ้าเกิดหนูต้องขับรถกลับบ้านกลางทางอีกจะทำยังไง แล้วถ้าเกิดแฟนจะออกสังสรรคกับเพื่อนอีกจะกลายเป็นว่า เราไปกินข้าวแล้วก็พาลูกชายเค้าออกมานอกบ้านอีก
วันรุ่งขี้น เค้าก็ทำกับข้าวทานกันที่บ้านอีกจริงๆค่ะ เราก็บอกว่าติดธุระไม่ได้เข้าไป วันรุ่งขึ้นแฟนก็ไปทำงาน ตจว. ยังไม่ได้คุยเรื่องนี้กันอย่างจริงจัง
ถ้าถามเรา เราเองไม่โกรธแม่แฟนนะคะ แต่ก็เซ็ง ๆ นิดหน่อย แล้วก็ยังไม่กล้าเข้าไปเจอที่บ้านแล้วค่ะ มาเจอแม่เราพูดเข้าไปอีก แม่บอกว่ารักกันมาก แต่วิธีปฏิบัติของที่บ้านต่างกัน อยู่กันจะมีปัญหา พ่อกับแม่เลี้ยงหนูมาอย่างดี ถ้าจะไปอยู่กับคนอื่นก็อยากให้ไปอยู่กับคนพ่อแม่มั่นใจว่าเค้าใจดีกับเรา คนเราจะดีไม่ดีต่อกัน ก็ดูจากตอนโมโหนี่แหละ ให้เราลองตัดสินใจใหม่อีกทีดีมั้ย ปกติแม่เราเอ็นดูแฟนเรามากนะคะ แล้วไม่เคยพูดทำนองนี้กับเราเลย เจอปัญหาแบบนี้ เพื่อน ๆจะทำไงกันคะ
จากคุณ :
กลุ้ม
- [
10 พ.ค. 52 15:12:38
A:119.31.27.142 X: TicketID:213146
]
มีปัญหากับแม่แฟนแบบนี้ทำไงดีคะ
