ความคิดเห็นที่ 1 คิดเสียว่าเป็นเรื่องธรรมดา ทุกคนต้องเคยเศร้าเพราะความรัก ก็ปล่อยวาง และรักเขาแบบไม่ต้องอยากได้อะไรตอบแทน จะทำให้เสียใจน้อยลงนะ จากคุณ : อืม - [ 14 พ.ค. 52 17:06:38 A:124.121.102.118 X: TicketID:140846 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ขอยกส่วนหนึ่งจากหนังสือ วาทะดังตฤณ ฉบับความรักหลากสี นะครับ ==================================== อาการที่ถูกต้องของการถอนพิษรักนั้น ไม่ใช่ความพยายาม ‘ตัดใจ’ เพราะใจเป็นสิ่งที่ไม่มีคมมีดชนิดไหนๆ ตัดได้ขาด พฤติกรรมทางจิตที่ถูกต้องคือ ‘สละออก’ ซึ่งเป็นอาการที่มนุษย์ส่วนใหญ่ไม่คุ้นเคย เนื่องจากเคยชินที่จะ ‘เอาเข้าตัว’ กันทั้งนั้น ซึ่งนั่นแหละครับคือการเพาะชำนิสัยหวงทุกข์ หวงยางเหนียวยึดติดกับปฏิกูลทางอารมณ์โดยแท้ แต่ละคนมีพลังหรือศักยภาพในการสละออกแตกต่างกัน และศักยภาพดังกล่าวนี้ไม่ใช่มีกันด้วยความบังเอิญ กับทั้งไม่ใช่ความสามารถเฉพาะทาง จิตที่มีดี ที่สามารถสลัดขยะหรือปฏิกูลทางอารมณ์ออกได้ง่ายนั้น คือจิตของผู้ที่เคยชินกับการสละออกเป็นประจำอยู่แล้ว ไม่เฉพาะเรื่องรักใคร่หรือเรื่องเงินๆ ทองๆ อย่างใดอย่างหนึ่ง นี่เป็นการมองภาพกว้างภาพรวม ถ้าคุณอ่านเกมของจิตออก จะเห็นความสัมพันธ์ทั่วถึงกันหมด ไม่มีใครฝึกเป็นผู้เชี่ยวชาญเฉพาะทางในการตัดรัก แต่ทุกคนสามารถฝึกที่จะเป็นผู้เชี่ยวชาญในการสละอารมณ์ส่วนเกินกันได้ทุกแง่ จากคุณ : อาบะเรนเจอร์ - [ 14 พ.ค. 52 17:15:27 ]

ความคิดเห็นที่ 3 อย่าคิดว่าเราเป็นฝ่ายถูกทิ้ง ให้คิดว่าเราเป็นฝ่ายเลือกที่จะทิ้งขยะชิ้นหนึ่งไป อย่าคิดว่าเราต้องเป็นฝ่ายเหงา ให้คิดว่าเราเป็นฝ่ายเลือกพักร้อนให้สบายตัวสบายใจสักระยะหนึ่ง อย่าคิดว่าเราเป็นฝ่ายทรมาน ให้คิดว่าเราเป็นฝ่ายเลือกทำความสบายใจแก่เขา อย่าคิดว่าเราควรเหนี่ยวรั้งเขา ให้คิดว่าเราเป็นฝ่ายให้อิสระเป็นทานแก่คนอื่น จากคุณ : อาบะเรนเจอร์ - [ 14 พ.ค. 52 17:16:06 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ก็เพราะความรักของคู่รัก..เป็นความรักแบบมีเงื่อนไขไงคะ... เป็น Conditional Love ฉันจะรักแต่เธอ..เธอก็ต้องรักฉันคนเดียว...ต้องไม่มีคนที่สาม สี่ ห้า...ต้องซื่อสัตย์ต่อกัน ฉันจะให้โอกาสเธออีกแค่ครั้งเดียว... ฯลฯ แต่ความรักของพ่อกับแม่ ของคนในครอบครัว เป็นความรักแบบไม่มีเงื่อนไข Unconditional Love ไม่มีกำหนด ไม่มีกฎเกณฑ์ ไม่มีขอบเขตด้วย...ต่อให้เราทำผิดใหญ่หลวงแค่ไหน บ่อยครั้งแค่ไหน แต่ทุกครั้งเราก็จะมีอ้อมกอดของพ่อแม่ ครอบครัว พร้อมกับการให้อภัยเสมอ... คุณ zui81 อย่าคิดมากเลย...ความรักแบบคู่รักก็อย่างนี้...แล้วยิ่งถ้ารักมาก...ก็ยิ่งลืมยาก...เผลอๆ อาจจะลืมไม่ได้เลยตลอดชีวิตก็ได้... แต่... ความเจ็บจะค่อยๆ จางลงเรื่อยๆ....เหลือแต่ความทรงจำที่จะไม่มีวันทำร้ายหัวใจคุณได้อีก...อดทนอีกหน่อย...รักษาแผลต้องใช้เวลา...แผลยิ่งใหญ่ การรักษายิ่งใช้เวลานาน...แต่คนป่วยต้องมีใจสู้นะ..แผลจะได้หายเร็วขึ้น หรืออีกที เปลี่ยนความรักแบบ Conditional ให้เป็น Unconditional สิคะ... จากคุณ : เจ้าหญิงน้อยรสส้ม - [ 14 พ.ค. 52 18:05:59 ]

ความคิดเห็นที่ 5 คุณถืออะไรมันหนักๆไม่ยอมวางมันลง มันก็หนักน่ะสิ จากคุณ : แดงเร็กเก้บาร์ - [ 14 พ.ค. 52 18:22:33 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ความรักไม่ได้ทำให้คุณเป็นทุกข์ เหตุที่คุณทุกข์ คือ ความไม่สมหวัง ไม่สมปรารถนาดังใจต่างหากครับ ดังนั้น หากลดความคาดหวังลงได้ ก็จะทุกข์น้อยลงได้เช่นกัน จากคุณ : the_architect - [ 14 พ.ค. 52 19:08:33 ]

ความคิดเห็นที่ 7 รักอย่างมีสติและดับทุกข์ด้วยปัญญาครับ จากคุณ : udom_su - [ 14 พ.ค. 52 21:02:38 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ลองอ่านหนังสือ เข็มทิศชีวิตดูนะครับช่วยได้ จากคุณ : MeGaHeat - [ 14 พ.ค. 52 21:47:22 ]

ความคิดเห็นที่ 9 คนเรานี่ก็แปลก คิดเอง เออเอง ยึดมั่นไปเอง แถมยังฟุ้งซ่านเอง แล้วก็ชอบกล่าวโทษความรักทุกทีสิน่า จากคุณ : แม่ขวัญข้าว - [ 15 พ.ค. 52 00:22:52 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ความรักไม่เคยทำให้ใครมีความทุกข์หรอกครับ ที่ทุกข์อยู่นั้นน่ะ....ความผิดหวังต่างหากล่ะ ที่ทุกข์อยู่นั้นน่ะ....ทุกข์เพราะเสียของรักไปต่างหากล่ะ ที่ทุกข์อยู่นั้นน่ะ....ความโหยหาอาวรณ์    ความฟุ้งซ่านรำคาญใจ  ต่างหากล่ะ ความรัก...ทำให้โลกสวยงาม  จิตใจเบิกบานผ่องใส ถ้าความรักสมหวัง...ไหนเลยจะมีความทุกข์ ความรักที่มีต่อคู่รัก  ต่างกับความรักที่มีต่อพ่อแม่ เรารักพ่อแม่  ที่เลี้ยงดูเรามา   พ่อแม่เป็นที่พึ่ง  พ่อแม่มีบุญคุณ   เรายกย่องเทิดทูนบูชาพ่อแม่ แต่...ความรักที่มีต่อคู่รัก  เป็นความสนิทเสน่หา   เป็นความรักความใคร่ ความพิศวาส แต่ถ้ารักอย่างไม่เห็นแก่ตัว.... แม้จะเสียของรักไปแล้ว   ถ้าคิดเสียว่า...ความสุขของคนที่เรารัก  คือ ความสุขของเรา ขอให้เธอโชคดี  มีความสุข   ถ้าเธออยู่กับใครที่ทำให้เธอมีความสุขได้มากกว่าที่อยู่กับเรา เราน่าจะยินดีกับเธอด้วย...   ถ้าคิดได้อย่างนี้    ไม่ทุกข์แน่ๆครับ รักอย่างเมตตา  ปรารถนาที่จะทำให้คนที่เรารักมีความสุขสิครับ   ชาตินี้ไม่มีทางอกหักเลย จากคุณ : ออนไลน์ - [ 15 พ.ค. 52 05:18:43 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ต่างคนต่างที่มา ร้อยพ่อพันแม่นะคุณ จะมาอยุ่ด้วยกันได้ มันก็ต้องอาศัยปัจจัยหลายๆอย่าง แต่กับพ่อแม่ มันไม่เหมือนกัน แค่เราเกิดมา เค้าก็รักเราแล้ว เปรียบกันไม่ได้หรอกคุณ ชีวิตมันอาจจะมีเรื่องแย่ๆ แต่มันก็ผ่านไปแล้ว คุณก็ควรจะปล่อยมันให้ผ่านไปบ้าง ไม่งั้นก็เหมือนกับคุณทำร้ายตัวเองอยู่นะ จากคุณ : -ATICUS_T- - [ 15 พ.ค. 52 05:32:08 ]

ความคิดเห็นที่ 12 โดยส่วนใหญ่แล้วน่าจะมาจากการตั้งความหวัง การต้องการ และการอยากให้เป็นมากกว่าค่ะ ถึงได้ทุกข์มาก เช่นว่า อยากให้เค้าเป็นอย่างนั้น อย่างนี้ อยากให้เค้ารักเรา อยากให้ทุกๆ อย่างสมดั่งใจที่เราหวัง ต้องการ ก็คือ ต้องการให้มันคงอยู่อย่างนั้น ต้องการให้มีกันตลอดเวลา ต้องการให้เป็นไปดังความคิด อยากให้มี อยากได้ หวังคิด หวังทำ แต่เราคงลืมไปบางอย่างค่ะ ว่าหวังมากไป คิดมากไป และอยากมากไปก็ทำให้เป็นทุกข์ และมันก็จะยิ่งเป็นทุกข์มากขึ้นไปอีก ทุกๆ คนล้วนมีผงเข้าตาตัวเองกันทั้งนั้นค่ะ ไม่ว่าใคร มองปัญหาคามทุกข์ของคนอื่นออก แต่ของตัวเองเจ็บเหลือเกิน บางคนคิดได้ แต่ทำยากเหลือแสน ค่อยๆ คิด ค่อย ปล่อยวางนะคะ ตัวเราเองก็กำลังทำใจลำบากเหมือนกัน ต้องค่อยๆ ขจัดความทุกข์ที่ว่ารักนั้นไม่เป็นสุขออกไปค่ะ จากคุณ : heartmiddle - [ 15 พ.ค. 52 09:45:30 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ... ??? จากคุณ : Top27 - [ 15 พ.ค. 52 10:16:27 ]

ความคิดเห็นที่ 14 อยู่คนเดียวเหอะน้อง เชื่อพี่ จากคุณ : การไม่มีเมียเป็นลาภอันประเสริฐ - [ 15 พ.ค. 52 23:19:06 ]

ความคิดเห็นที่ 15 http://www.imeem.com/6453hicaru/music/RSAe6XoQ/playground-plod-wang/ ลองฟังเพลงนี้ดูไหมคะ  ทำให้ปลงไปได้เยอะ เวลาฟุ้งซ่าน เปิดกรอกหูดังๆ เลยค่ะ จากคุณ : ถนนหน้าร้าน - [ 16 พ.ค. 52 16:35:30 ]