ความคิดเห็นที่ 1 ถ้าแม่ไม่รักแล้วเขาจะเลี้ยงดูให้คุณเติบโตมาจนอายุขนาดนี้เหรอคะ คิดดูอย่างมีสติ ทุกครั้งที่คุณนึกสาปแช่งแม่ให้รีบจากไป กรรมนั้นก็มาตกที่คุณทำให้คุณไม่มีความสุขในชีวิตหรอก เราไม่รู้ว่าบ้านคุณเป็นอย่างไร แต่การเปิดอกพูดคุยกันกับคนในบ้านเป็นสิ่งที่สำคัญ อย่ารอให้มันสายเกินไปเลยนะคะ มีอะไรให้ลองคุยกันดู ไม่ชอบอะไรก็บอกกันตรงๆ คนในครอบครัวถ้าพูดกันไม่ได้ แล้วใครจะมาพูดแทนคุณได้ใช่มั้ยคะ ลองคิดดูอีกทีตลอดเวลาที่อยู่ในครอบครัวมันจะไม่มีสัดช่วงเวลาหรือที่คุณจะมีความสุข มันต้องมีค่ะแต่คุณเคยมองเห็นมันบ้างหรือเปล่า หรือคุณเก็บเฉพาะรายละเอียดสิ่งเลวร้าย ผู้ปกครองเราแก่แล้วเปลี่ยนแปลงท่านไม่ได้หรอก แต่คุณเปลี่ยนแปลงตัวเองได้ ปราบตัวได้จริงมั้ยคะ ขอให้คุณค้นหาคำตอบให้เจอด้วยตัวเองค่ะ จงมองหาสิ่งที่ดีแม้มีเพียงน้อยนิด และยึดถือเอาสิ่งนั้นเป็นความสุขในครอบครัวที่คุณหาได้ เราเป็นกำลังใจให้ค่ะ แก้ไขเมื่อ 17 พ.ค. 52 19:34:13 แก้ไขเมื่อ 17 พ.ค. 52 19:33:09 จากคุณ : เสียงจากบ้านนา - [ 17 พ.ค. 52 19:30:55 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ไม่รู้จะช่วยยังไงดี   มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ ที่บ้านก็ไม่ค่อยจะยิ้มหัวเราะกันเท่าไรเหมือนกัน มีแต่ความเครียด จนเรากลายเป็นคนสองบุคลิกไปแล้ว แต่ก็ไม่ถึงขนาดมีคำด่าแรงๆ เอาเป็นว่าอยู่ตอบแทนบุญคุณแม่ที่เลี้ยงดูมาให้สู้โลกอันน่ากลัวต่อไป คิดซะว่าแม่ทำแบบนี้ทำให้เราเข้มแข็งขึ้นได้ มีกัน 2 คน ยังไงแม่ก็แก่แล้ว หรือถ้าทนไม่ไหวก็ห่างกันซักพักไปเช่าห้องอยู่ ว่างๆก็แวะมาดูแลหน่อย ห่างกันบ้างท่านอาจจะคิดอะไรขึ้นมาได้บ้าง จากคุณ : ปริศนาไขกระจ่างแล้ว - [ 17 พ.ค. 52 19:32:26 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ยังไงท่านก็เป็นแม่  อดทนนะครับ อดทน เอาใจช่วยนะครับ ให้ผ่านช่วงเวลาแย่ ๆ ไปได้ด้วยดี จากคุณ : หูกาง (zero4hero) - [ 17 พ.ค. 52 19:34:13 ]

ความคิดเห็นที่ 4 .....แม่ ไง จากคุณ : คาราเมลหวาน - [ 17 พ.ค. 52 19:39:20 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ตามมาเข้าใจคุณค่ะ ที่บ้านเราก็เป็น แต่เราเป็นกับพ่อ เรายึดหลักที่ว่า เค้าคือคนที่มีบุญคุณกับเรา เราต้องทดแทนและที่สำคัญ พระรูปหนึ่งท่านให้สติเราว่า ที่เราทุกข์อยู่แบบนี้(แบบที่คล้ายๆกับคุณนี่แหล่ะ) เราต้องทนและทำดีตอบแทน เพราะมันคือกรรม ที่เราเคยทำกับท่านไว้เมื่อชาติก่อน ถ้าเรากนี ไม่ทนในชาตินี้ กรรมก็จะตามไปอีก ทบต้นทบดอกอีกมากมาย เราก็ชดใช้กรรมซะชาตินี้ดีไหม และที่สำคัญ ดิฉันทราบดีว่า คนดีดีอย่างคุณไม่มีทางทิ้งท่านไปไหนแน่ๆ ดิฉันเห็นใจและอยากเอาใจช่วยคุณมากๆค่ะ สู้ๆ ด้วยกันนะ มีไรก็ระบายหลังไมค์ได้นะ จากคุณ : ให้รักนำทาง - [ 17 พ.ค. 52 19:40:08 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เห็นใจคุณเจ้าของกระทู้ค่ะ แต่ไม่รู้จะปลอบยังไงถึงจะเหมาะสมสวยงาม เป็นธรรมกับทั้งคุณและแม่ของคุณ เพราะมันคงมีรายละเอียดปลีกย่อยอื่นๆที่ดิฉันไม่สามารถรับรู้ได้ เอาเป็นว่าอย่างหนึ่งก็ชื่นชมคุณที่คุณยังมีสติ แยกแยะดีชั่วที่ยังเป็นห่วงคุณแม่อยู่นะคะ เหนื่อยใจนักก็ระบายมาเลยค่ะ ดิฉันจะพยายามเป็นผู้ฟังที่ดี สู้ๆ จากคุณ : กระต่าย - [ 17 พ.ค. 52 19:44:51 A:127.0.0.1 X:58.136.4.214 TicketID:166635 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เห้อ เราก็เป็น เ ป็นอากาศภายใ นบ้านเป็นประจำ ก็ ได้แต่เดินเงียบๆ เข้าห้องน้ำไป ร้องไห้ เงียบๆ อยู่คนเดียว นึกถึงเรื่องดีๆ เยอะๆ นะคะ เอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : เห้อ - [ 17 พ.ค. 52 19:54:40 A:124.121.165.132 X: TicketID:174886 ]

ความคิดเห็นที่ 8 อย่าไปแค้นเคืองโกรธ คนที่เป็นแม่เลยค่ะ ขอให้เข้มแข็งและอดทน...ยังไงก็แม่ของเรา คุณต้องสร้างกำลังใจให้ตัวเองนะ คิดซะว่าต่อไป ต้องอยู่เพื่อคอยดูแลเค้า เวลาเจ็บป่วย...อายุมากแล้วว วว จากคุณ : >>>..ตุ๊กแกสีชมพู..<<< - [ 17 พ.ค. 52 20:13:29 ]

ความคิดเห็นที่ 9 กลับไปรักแม่ครับ ไปรักแม่ให้บ้าตายกันไปข้างหนึ่งเลย ไม่มีแม่คนไหนเกลียดลูกหรอก ไปกอดเขา ไปหอมเขา ต่อให้ถูกผลัก ต่อให้ถูกตบก็ทำเถอะ ซื้ออะไรอร่อยๆไปให้เขา ถึงแม้เขาจะเททิ้งต่อหน้าก็ทำเถอะ บอกแม่ไปว่าเกลียดผมนักใช่ไหม เดี๋ยวผมจะรักแม่ให้ดู ชีวิตสั้นนักคุณเอ้ย เขาจะอยู่กับเราได้สักกี่ปี ทำดีกับแม่นะ อย่าแช่งแม่อีก จากคุณ : tuipeera - [ 17 พ.ค. 52 20:39:30 ]

ความคิดเห็นที่ 10 บ้านเราก็เป็นค่ะ  ปัญหาที่เราต้องเผชิญเพราะเรื่องในครอบครัว  จะแก้ไขอะไรก็ไม่ได้  จะหนีก็ไม่ได้  ทุกวันนี้แทบจะหลอนประสาทอยู่ตลอดเวลา ก็รู้กันแค่ในครอบครัวเรา  ไม่เคยระบายให้ใครฟังเพราะเป็นเรื่องที่ต้องอาศัยความเข้าใจและเปิดใจกว้างพอ  ใครไม่เจอกับตัวทนรับไม่ไหวหรอก(ก็ดีได้ฝึกความอดทน) เราอยากจะทำอะไรให้มันดีกว่าการอดทนและปล่อยเอาไว้ให้เสียสุขภาพจิตแต่ก็ทำอย่างที่คิดไม่ได้ซักที  ทั้งที่อึดอัดกับสภาพนี้เต็มแก่ และบ่อยครั้งที่เรารู้สึกเช่นที่เจ้าของกระทู้เล่าในท่อนท้ายๆ พอเอาเข้าจริง  รู้สึกขึ้นมาเลยว่าที่เราเคยคิดมา  ก็แค่อารมณ์ชั่ววูบ เอาเข้าจริงเราก็ใจไม่แข็งพอ  ถึงได้รู้ขึ้นมาว่าเรากลัวการเปลี่ยนแปลงที่อาจจะแย่กว่าเดิม  และที่คิดๆมาก็คิดถึงแต่เราเอง เราแคร์ตัวเอง แคร์คนอื่นรอบข้าง แต่เราลืมแคร์คนที่เรารัก ถึงเค้าจะทำให้เราทุกข์ก็ตาม ก็ขอให้กำลังใจนะคะ  ขอให้คุณมีกำลังใจเข้มแข็งเผชิญหน้าต่อไป  ถึงแม้จะทุกข์ใจ ก็ขอให้นึกถึงคืนวันดีๆเอาไว้เป็นแรงใจ สู้ๆๆค่ะ จากคุณ : paynegray - [ 17 พ.ค. 52 20:52:55 ]

ความคิดเห็นที่ 11 มาเป็นกำลังใจให้นะครับ โชคดีนะครับ  ที่คุณยังมีคุณแม่ ท่านดูแลคุณมาจนโต อาจมีอะไร (ต้องมีแน่ ๆ ) ทำให้ท่านเป็นแบบนี้ ผมไม่มีแม่ครับ ไม่เคยเห็นแม่ ตอนเด็ก ๆ เห็นเพื่อน ๆ มีแม่  คอยเอาอกเอาใจ ผมอิจฉาครับ เห็นสุนัขเลียลูก ๆ ของมัน  ตอนดูดนม ผมยังอิจฉมันเลยครับ ผมอยากมีแม่  แม่จะตี  จะด่า  จะดุ  ขนาดไหน ผมก็อยากมีแม่ครับ สู้ สู้ นะครับ วันที่ไม่มีแม่  คุณอาจรู้สึกแย่กว่านี้ เป็นกำลังใจให้ครับ จากคุณ : กระบือ ลำตะคอง (คน ริมตะคอง) - [ 17 พ.ค. 52 21:15:17 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เห็นใจค่ะ  แต่คิดว่าน่าจะมีวิธีแก้นะคะอย่าปล่อยให้เป็นเช่นนี้ต่อไปอีกเคยนะคะ เริ่มจากตัวคุณก่อนนะคะ  ถึงแม้จะเป็นการยากคุณก็ต้องเริ่มต้นค่ะ อาจจะต้องฝืนบ้าง โดยการหาเรื่องชวนแม่คุย คุยเรื่องอะไรก็ได้  เรื่องๆนั้นจะต้องเริ่มโดยมีการโต้ตอบกันนะคะ  ถ้าแม่พูดจาไม่ดีไม่เข้าหูคุณก็ต้องทำเฉยอย่าไปสนใจหรือโกรธทำเป็นไม่รู้สึกอะไร  และใช้คำพูดที่เรียบสุภาพนะคะ  ทำเช่นนี้ทุกวัน ทุกวัน นะคะ  ถ้าแม่ยังคงเป็นเหมือนเดิม  คุณก็ต้องพยายามต่อไปนะคะ เชื่อว่าสักวันแม่ก็จะคิดได้บ้าง  ข้อสำคัญคุณอย่ามีกิริยาโกรธ  หรือโมโห หรือพูดไม่ดีกลับไปนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : ส้มโอขาว - [ 17 พ.ค. 52 21:59:47 ]

ความคิดเห็นที่ 13 แม่อาจจะไม่มีคำพูดดี ๆ  ไม่มีอ้อมกอดอ่อนโยนคอยปลอบใจลูกทุกครั้ง ที่ลูกเจ็บ การแสดงออกของแม่อาจจะไม่ถูกไม่ควร   แม่อาจมีข้อบกพร่องมากมาย แต่ลูกรู้ไว้นะ   ว่าแม่รักลูกเสมอ   รักทุกวันตลอดมา หัวใจของแม่ผ่านร้อนผ่านหนาว  ผ่านความทุกข์ยากลำบากจนถึงวันนี้   มันอ่อนล้าเหลือเกิน ถ้าหากลูกจะอภัยให้ความบกพร่องของแม่  ถ้าหากลูกไม่ถือโทษโกรธเคือง ถ้าลูกยังระลึกถึงอ้อมกอดที่เคยโอบลูกไว้เมื่อตอนเด็ก ลูกก็จะพบว่า  ความรักของแม่ไม่ได้หายไปไหน ............... รถเก่า ที่เราได้ใช้งานมันมานานนับสิบปี วันนี้มันเกเร  ขับไปซ่อมไป  มีแต่ปัญหาจุกจิก น่าเบื่อ  เป็นภาระที่ต้องรับผิดชอบ หากเปลี่ยนมุมมอง  นึกย้อนกลับไป เมื่อครั้งที่รถเก่าคันนี้ยังสภาพดี  ไปไหนด้วยกันทุกวัน รู้สึกถึงความผูกพัน รถสภาพดีวันนั้นกลายเป็นเก่าผุพังในวันนี้  ก็เพราะมันรับใช้เรา จากคุณ : dreamin - [ 17 พ.ค. 52 22:56:15 ]

ความคิดเห็นที่ 14 วันที่คุณเรียนจบ คุณเปลี่ยนจากนักศึกษาเป็นบัณฑิต แล้วคุณก็มาทำงานเป็นลูกจ้าง อีกหน่อยคุณก็อาจจะเป็นนายจ้าง แต่สถานะที่คุณไม่อาจเปลี่ยนได้ก็คือลูกของแม่ครับ ถึงคุณแม่คุณจะร้ายกับคุณแค่ไหนก็คือแม่ครับ คุณอาจจะหนีปัญหาโดยการย้ายออกมา แต่นั่นก็ไม่ได้เปลี่ยนคำว่าแม่-ลูก ลองหันไปแก้ปัญหาดูครับ ค่อยๆใช้ความรักความห่วงใยรักษาความร้าวฉาน คุณไม่ต้องกลัวว่าจะทำไม่ได้ครับ เพราะความเป็นแม่ลูกไม่มีวันหมดเวลา ค่อยๆทำไปวันละนิด สักวันมันต้องดีขึ้นครับ ขอให้โชคดี ^^ จากคุณ : หมีอ้วนนอนม้วนตัวกลม - [ 17 พ.ค. 52 23:01:48 ]

ความคิดเห็นที่ 15 มีทางแก้ ง่ายๆ ครับ เมตตา ท่าน เมตตา ตัวคุณ เมตตา คนในครอบครัว คุณทุกข์ แล้วไม่คิดว่า เค้าทุกข์ หรือ ขึ้นชื่อว่าเกิดมาแล้ว ต้องทุกข์ด้วยกันทั้งนั้น ถ้าเมตตากัน  ..  โกรธ เกลียด กันไม่ลงหรอก อีกไม่นาน ก็ขึ้นเชิงตะกอน หนอ จากคุณ : kikirara - [ 17 พ.ค. 52 23:07:28 ]

ความคิดเห็นที่ 16 อ่านแล้วสะเทือนใจด้วยค่ะ เห็นใจและเข้าใจมากๆ เราพูดไม่เก่ง ปลอบอะไรก็ไม่เป็น ได้แต่ขอเป็นกำลังใจให้อดทน ขอให้เรื่องร้ายๆผ่านพ้นไป ให้คุณจขกท.ได้เจอวันที่มีแต่ความสุขในอนาคตนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ จากคุณ : animE' - [ 17 พ.ค. 52 23:49:27 ]

ความคิดเห็นที่ 17 แม่ยังไงก็ยังเป็นแม่คุณอยู่วันยังค่ำค่ะ หนักนิดเบาหน่อยก็ต้องอภัยให้ท่านนะรู้มั้ย เพราะแม่คือคนที่คลอดคุณออกมานะ  ทุกคนล้วนมีกรรมเป็นเครื่องกำหนดค่ะ ลองไปเยี่ยมเยียนตามบ้านเด็กกำพร้า เด็กพิการ ดูบ้างนะคะ ทัศนคติคุณอาจเปลี่ยนแปลงไปได้บ้าง  อย่างน้อยคุณยังโชคดีนะ ที่ยังมีแม่มาคอยยืนด่า ว่า  บางคนไม่มีแม้แต่ได้ยินเสียง หรือได้รับสัมผัสจากอ้อมกอดที่อบอุ่น ของผู้เป็นแม่เลยด้วยซ้ำนะจะบอกให้ ลองชวนแม่ไปทำบุญตักบาตรบ้างนะคะ  หรือซื้ออาหารตอนเช้ามาให้แม่ใส่บาตรบ้าง หรือถ้าพอมีเวลา ชวนแม่ไปฟังเทศน์ฟังธรรมบ้างก็ดีนะ อย่างน้อยแม่เค้าก็เริ่มแก่แล้วนะคะ จะอยู่ว่า อยู่ขวางหูขวางตาคุณ ไปได้นานอีกสักกี่ปีก็ไม่รู้นะ พี่ก็ไม่ได้มาจากครอบครัวที่อบอุ่นนะ แต่พี่ก็รู้นะว่าคนแต่ละคนก็ย่อมต้องมีปัญหาของตนเอง ไม่มีเว้นหรอกค่ะ แม้แต่พ่อแม่ของเรา พวกเค้าก็มีนะ เพราะฉะนั้นพวกเรา ก็ไม่ควรทำตัวให้เป็นปัญหาอีกปัญหาหนึ่งของพวกเค้านะคะ จากคุณ : luckycatty - [ 18 พ.ค. 52 00:01:22 ]

ความคิดเห็นที่ 18 บ้านเราก็เป็นไม่ยิ้ม ไม่ตลก ไม่เล่นกิจกรรม อะไรรวมกัน ต่างคนต่างอยู่ ตอนนี้พ่อก็ ไม่กลับบ้านมาหลายอาทิตย์แล้ว ขอให้อดทนตั้งหน้าตั้งตาทำงาน พ่อแม่หรือใครจัว่าอะไรก็อย่าไปคิดมาก ยังมีอีกหลายๆครอบครัวเป็นหนักกว่านี้อีก จากคุณ : fete - [ 18 พ.ค. 52 00:03:13 ]

ความคิดเห็นที่ 19 อาจจะมีเหตุผลอื่นที่ทำให้ท่านเครียดก็ได้นะคะ ยังไงท่านก็คือแม่ อย่าโกรธท่านเลยค่ะ มาเป็นกำลังใจให้นะคะ แม่หนูก็ขี้บ่นค่ะ แต่หนูก็รักแม่กะพ่อเหมือนเดิม จากคุณ : ไมโซ - [ 18 พ.ค. 52 01:23:04 A:125.27.120.248 X: TicketID:159833 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : 7things - [ 18 พ.ค. 52 02:01:13 ]

ความคิดเห็นที่ 21 คุย คุย และ คุยให้รู้เรื่องกันไปเลย จากคุณ : เลอนัก - [ 18 พ.ค. 52 02:25:54 ]

ความคิดเห็นที่ 22 อ้อนแม่เลย ล้มก้อบอกแม่มาดึงหน่อย ลุกไม่ไหว แม่บ่นอยากได้อะไรก้อซื้อมาให้ เช่น ของกิน เครื่องทุ่นแรงในบ้าน พาไปเที่ยว จากคุณ : jimmy - [ 18 พ.ค. 52 07:59:50 A:115.67.117.165 X: TicketID:136108 ]

ความคิดเห็นที่ 23 พรหมวิหาร 4 ครับ เมตตา อยากให้ผู้อี่นเป้นสุข กรุณา อยากให้ผู้อื่นพ้นจากทุกข์ มุทิตา ยินดีเมื่อผุ้อื่นเป็นสุข อุเบกขา จิตใจวางเฉยเป็นกลางต่อบุคคลที่ทำดี หรือ ทำไม่ดีกับเรา นั่นคือ เรามีหน้าที่ของเราอย่างไร ก้อทำหน้าที่ตามนั้น เช่น จขกท มีหน้าที่เป็นลูก ควรบำรุงพ่อแม่ ตามกำลังของตน ท่านจะทำอย่างไรกับตัวคุณ คุณก้อวางเฉยซะ อย่าให้เกิดอารมณ์ต่างๆขึ้นมา  เมตตาท่านให้มากๆครับ ท่านไม่เห็นความดีของคุณก้อเป็นเรื่องของท่านไม่ใช่เรื่องของคุณ เริ่มเนื้อหาวนแล้วครับ ... คุณมีหน้าที่อย่างไรก้อทำหน้าที่ของคุณให้ดีที่สุด ทำยากนะครับ แต่ ถ้าโจทย์ง่ายเกินไป ชีวิตก้อไม่มันส์นะครับ ขอให้มีความสุขมากๆครับ เอาใจช่วยให้ผ่านอุปสรรค จากคุณ : view2306 - [ 18 พ.ค. 52 09:31:53 ]

ความคิดเห็นที่ 24 คิดในทางบวกไว้... เพราะทางบ้านด่าแรง... พอเจอลูกค้าด่าก็เป็นเรื่องเล็กๆ เอง เพราะใจคุณเข้มแข้งมากพอ กลับบ้านมาไม่มีใครยิ้ม คุยด้วย.... แต่โชคดีที่ยังมีบ้านให้กลับทุกวันนั้นแหละคือเป้าหมายก่อนหลับ ถึงแม่ไม่พูดดีด้วย.... เธอเป็นผู้หญิงคนเดียวในโลกที่ไม่จำเป็นต้องพูดดีกับเราได้...ถือว่าคุณโชคดีมากที่กลับมายังได้เจอเธอทุกวัน มองทุกอย่างบวกไว้ค่ะ.....ชีวิตจะมีความสุขบนโลกนี้ยังมีอะไรมากมายและสวยงาม จากคุณ : sakulna - [ 18 พ.ค. 52 10:01:48 ]

ความคิดเห็นที่ 25 เข้าใจความรู้สึกนะคะ  จริง  ๆ แล้วมันเป็นเรื่องละเอียดอ่อนมาก ๆ  เลย   ยังไงก็ขอให้คุณ "ทน" ต่อไปนะคะ  ใครที่ไม่เคยเจอแบบนี้ก็คงจะไม่เข้าใจ จริง ๆ แล้วที่คุณอยู่กับท่าน  เป็นเพราะคุณยังเป็นห่วงและไม่อยากเป็นลูก อกตัญญูใช่มั้ยคะ  ดีแล้วล่ะค่ะ  คุณทำถูกแล้ว  ถึงแม้ว่าท่านทำไม่ดีกับเรา แต่เค้าก็ยังเป็นแม่ของเราอยู่วันยันค่ำ  สิ่งที่คุณทำอย่างเดียว ณ ตอนนี้ คืออดทนนะคะ  แล้ววันข้างหน้าจะดีขึ้นเองค่ะ จากคุณ : costarica - [ 18 พ.ค. 52 10:05:47 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ชอบ คห 9 อยากให้กิฟ ทำตามนั้นเถอะค่ะ รับรองว่า แม่จะเปลี่ยนไป จากคุณ : *Cookies* - [ 18 พ.ค. 52 10:29:31 ]

ความคิดเห็นที่ 27 อืม......ผมคิดว่าโลกนี้มันมีเหตุมีผล  มีการกระทำและมีกรรม สิ่งที่แม่คุณกระทำกับคุณ(กรรม)นั้น ย่อมที่จะมีที่มา......ไม่มีทางที่แม่(สติดีๆ)จะัเลือกกระทำกับลูกอย่างเช่นนั้น มันต้องมีเหตุ เพียงแต่เหตุนั้น อาจจะเกี่ยวหรือไม่เกี่ยวกับคุณเลยก็ได้ แต่ผลของการกระทำส่งผลถึงคุณแน่นอน... ลึกๆ แล้วผมเองก็เชื่อนะว่า คุณเองคงสามารถหาเหตุของการกระทำของแม่คุณได้ แล้วพิจารณาแก้ปัญหาให้ถูกจุด.... แต่หากปัญหานั้น ไม่สามารถแก้ไขได้ด้วยตัวคุณเอง จงหาตัวช่วย..... แต่หากปัญหานั้น ไม่สามารถแก้ไขได้ จงปล่อยให้แม่ของคุณเป็นไปตามกรรม(ของท่าน)... แม่ยังไงก็คือแม่นะครับ.....รักท่านมากๆ โดยไม่ต้องหาเหตุผลหรอกครับ อีกอย่างหนึ่ง....ตอนนี้คุณก็รู้แล้วนิครับว่าเหตุของความทุกข์ของคุณคืออะไร.... ทำไมไม่แก้เหตุที่ทำให้คุณทุกข์เลยครับ....ชีวิตเราสั้นเกินกว่าที่จะต้องทนทุกข์นะครับ.... จากคุณ : Mine_Knight - [ 18 พ.ค. 52 10:37:03 ]

ความคิดเห็นที่ 28 คงต้องว่า คิดในแง่บวกเข้าไว้ แม่ที่ดุด่าเรา แสดงว่าเรายังมีแม่ ลองมองเด็กกำพร้าดู ดูคนที่ด้อยกว่าเรา แล้วเราจะมีความสุขเอง จากคุณ : Cry (goffy-bz) - [ 18 พ.ค. 52 11:14:27 ]

ความคิดเห็นที่ 29 เข้าใจสภาพนี้ครับ  ... จากคุณ : oat_jazz - [ 18 พ.ค. 52 11:38:05 ]

ความคิดเห็นที่ 30 พอจะเข้าใจนะครับ ถ้าพูดตามหลักศาสนาพุทธ ผมว่าแม่คุณคงเป็นเจ้ากรรมนายเวรครับ ทางที่ดีคุณเองควรอโหสิกรรมให้คุณแม่ ไม่คิดจองเวรอีกจะดีที่สุดครับ แต่คุณเจอสถานการณ์ที่ยากลำบากนะครับ เพราะว่า เขาเป็นแม่คุณ ผมเชื่อว่าแม่คุณก็คงรักคุณล่ะครับ แต่ด้วยนิสัย สิ่งที่เขาเจอมา ก็เลยแสดงออกอย่างนี้ แล้วประจวบเหมาะคุณเป็นลูก มันก็เลยทุกข์แสนสาหัส ผมก็ดูแล้วคุณลึกๆ ก็ยังเป็นคนดี ยังเป็นห่วงแม่ ยังยอมให้แม่ทำได้ขนาดนี้ ขอให้คุณคิดดีๆ นึกถึงสิ่งดีๆ ถ้าทนไม่ไหวจริงๆ คุณถอยออกมา เพราะสุขภาพจิตแย่ การทนทุกข์ไม่ใช่สิ่งที่ดี คนที่เสวยทุกข์มากๆ จิตเกาะความหดหู่ อารมณ์เศร้า หมดลมหายใจไปก็ไปภพภูมิไม่ดีเหมือนกัน กรรมที่คิดไม่ดีกับพ่อแม่ ก็หนักเหมือนกันครับ ถ้าถอยได้ก็ต้องถอยเพิ่มเริ่มใหม่ แต่อย่างไรเขาก็ยังเป็นแม่คุณนะครับ จากคุณ : Impetus - [ 18 พ.ค. 52 13:25:50 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ผมก็เป็นคล้ายๆกันครับ แต่ไม่รุนแรงขนาด จขกท. และไม่มีคำหยาบคาย แต่ของผมจะเป็นเรื่องความไว้ใจกันในบ้านมากกว่า ซึ่งในบ้านผมไว้ใจได้คนเดียวคือแม่ นอกนั้นทั้งพ่อและพี่น้อง ไว้ใจอะไรไม่ได้เลย ทั้งเรื่องที่จะให้ช่วยทำอะไร หรือเรื่องเงินทอง ของต่างๆ ฯลฯ ที่วันดีคืนดีมันอาจโดนใครไม่รู้ (ซึ่งเป็นคนในบ้าน) มาหยิบเอาไป แบบไม่ขอ ทุกวันนี้สำนึกที่สุดก็คือแม่ครับ แม่มีแต่ให้ ถึงแม้ลูก (พี่น้องคนอื่นๆ) จะเคยทำอะไรเลวร้ายขนาดไหนไว้ก็ตาม ท่านก็ยังให้อยู่เสมอ โดยไม่เคยคิดว่า เมื่อก่อนลูกคนนั้นเคยทำอะไรไว้ หรือลูกคนนั้นจะพูดจริงหรือไม่ แม้ว่าตัวเองจะลำบากขนาดไหนก็ตาม ลูกสบายคือจบ ผู้หญิงคนนี้เป็นหนึ่งในสองคน(อีกคนก็ว่าที่ภรรยา = ='') ที่ผมเต็มใจจะเลี้ยงท่าน จนกว่าเราจะตายจากกันครับ =) ทุกวันนี้อยู่บ้านก็เหมือนอยู่หอครับ ออกจากห้อง ล๊อคกุญแจห้อง ของมีค่า เก็บใส่ตู้เซพ เก็บใส่ลิ้นชัก ล๊อคกุญแจหมดทุกอย่าง ต่างคนต่างอยู่ครับ จากคุณ : B@@M - [ 18 พ.ค. 52 13:41:15 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เป็นกำลังให้นะค่ะ แต่อยากจะบอกว่า พ่อแม่เป็นผู้มีพระคุณถึงเค้าจะดุจะด่าเรายังไง ก็อย่าไปคิดในแง่ไม่ดีกับท่านเลยนะค่ะ ที่บ้านแม่จะสอนเสมอค่ะว่า พรของพ่อแม่ เป็นพรที่ประเสริฐกว่าพรอื่นใด และคนที่พูดจาไม่ดีหรือดุด่า บุพการี คนคนนั้นไม่มีวันเจริญค่ะ ไม่ว่าจะทางใดค่ะ ขอให้คุณสู้ต่อไป ถึงท่านจะแสดงอย่างไรก็ให้คิดเสมอว่าเป็นบุพการีค่ะ สู้สู้นะค่ะ เห็นใจจิงๆค่ะ จากคุณ : นู้แก้ว (Mylittlesound) - [ 18 พ.ค. 52 14:58:13 ]

ความคิดเห็นที่ 33 เป็นกำลังใจให้ค่ะ ในทางธรรม แม่คือพระอรหันต์ของเราที่เราจะทำบาปไม่ได้เลย ส่วนตัวเรานั้น ก็คงเป็นกรรมเก่าของเราที่เคยทำไว้ในอดีต จึงต้องมีความทุกข์ ตอนนี้คงต้องทำบุญเยอะๆเช่น ทำทาน รักษาศีล สวดมนต์ แล้วแผาเมตตา อุทิศส่วนกุศลให้แม่และเทวดาที่รักษาท่าน ในทางโลก มนุษย์บางคน อาจปากร้าย ใจดี หรือบุคลิกภาพทำให้แสดงความรัก ความอบอุ่นไม่ได้ บางทีก็อาย ที่จะแสดง อาจต้องเริ่มที่คุณก่อน ลองพิจารณาดูนะคะ ต้องอดใจ และอดทน อย่างน้อยก็ยังมีแม่ มีบ้าน มีอาชีพการงาน สุขภาพก็แข็งแรง ชีวิตคุณยังไม่เลวร้ายหรอกค่ะ ทุกอย่างอยู่ที่ใจ และวิธีคิดค่ะ จากคุณ : อาม่าไฮเทค - [ 18 พ.ค. 52 15:17:31 ]

ความคิดเห็นที่ 34 คนส่วนใหญ่โชคดีที่เกิดมาในครอบครัวที่อบอุ่น คุณเจ้าของกระทู้..และเรา คือคนส่วนน้อย.. เราก็เป็นคล้ายๆกับคุณเจ้าของกระทู้ กับคนอื่นยิ้มได้ หัวเราะได้ แต่กับ... เราจำเป็นต้องหยั่งเชิงก่อน การยิ้มซี้ซั้วอาจกลายเป็นการยั่วโมโหได้ บ่อยครั้ง ที่...บอกว่าเราชอบทำหน้าบึ้ง ไม่ยอมยิ้มให้ เราไม่กล้าบอก ว่าเราไม่กล้ายิ้มให้กับ... ที่กำลังหน้าบูดบึ้ง เรากลัว... กลัวมาก ถ้าบอกก็จะเป็นการย้อน จะฝืนยิ้ม ก็ยิ้มไม่ออก เราไม่ใช่คนเดียวที่มีอาการอย่างนี้ พี่น้องเราก็เป็นเหมือนกันหมด ไม่มีใครสามารถพูดได้เต็มปากว่ารัก... ถ้าจะพูดก็รู้สึกเหมือนโกหก แต่จะให้ทิ้งกันไปก็ทิ้งไม่ลงหรอก เป็นห่วงมั้ยก็เป็นห่วง แค่ไม่อยากอยู่ใกล้เกินไป เหมือนกอดระเบิดเวลาเอาไว้ จะระเบิดเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ บ่นไปก็เท่านั้น ใครไม่เจอกับตัวไม่มีวันเข้าใจ ทนๆกันต่อไปเถิด จากคุณ : ฟพร - [ 18 พ.ค. 52 17:16:55 A:125.24.166.8 X: TicketID:102543 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ก็ทนมานานแล้วนิครับ ทนอีกหน่อยจะเป็นไรไป ยังไงก็แม่นะครับ ถ้าท่านไม่เคยแสดงความรักกับคุณเลย แสดงว่ามีบางจุด หรือบางอย่าง ที่ท่านไม่ชอบคุณอยู่ ถ้าคุณถาม ท่านอาจจะไม่บอกตรงๆ หรอกนะครับ เพราะคงจะมีทิฐืกันทั้งสองฝ่าย ลองค่อยๆ ทำดีกับท่านดุนะครับ ไม่ต้องทำเป็นดี จนผิดสังเกตุ ค่อยๆ ทำดีไปเรื่อง ที่ละเล็กที่ละน้อย ความสม่ำเสมอ ความดีที่เราให้ไป มันช่วยเปลี่ยนบางสิ่งบางอย่างได้นะครับ แนะนำให้สวดมนต์ก่อนนอนและแผ่เมตตาครั เคยใช้ได้ผลมาแล้ว ^__________________^ จากคุณ : โยไก (โยไก ชไนเดอร์) - [ 18 พ.ค. 52 17:55:36 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เวลาแม่ด่าคุณ คุณก็อนุโมทนาสาธุ ขอให้คำด่าของแม่ กลายเป็นพรอันประเสริฐ ให้เจริญรุ่งเรือง ยิ่งด่ายิ่งรวย จากคุณ : ตะวันสีชมพู - [ 18 พ.ค. 52 18:13:51 ]

ความคิดเห็นที่ 37 มาเป็นกำลังใจให้ จขกท    เห็นด้วยกับทุก ความเห็น พ่อแม่ของเราไม่ว่าจะเป็นคนเช่นไร ลูกต้องดูแลท่านเสมอ  ดังนี้อดทนไว้ แล้วคิดให้ได้อย่างที่คุณ คห ที่ 36 บอก เราอ่านหัวข้อแล้วต้องเข้ามาดู เพราะแต่ก่อนก้อเป็นอย่างนี้เหมือนกัน อยู่บ้านไม่มีความสุข  ก้อเลยต้องบ้าทำงาน  แล้วไม่อยากกลับบ้าน แต่ก็ไม่ถึงกับด่าว่ามากอย่างที่ จขกท เจอนะตรงนี้เห็นใจคุณจริงๆ   เราถึงขนาดว่า พยายามเก็บเงินซื้อห้องอยู่ใหม่ ทั้งๆที่ยังต้องดูแล ตังค์เก็บก้อไม่ค่อยมี แต่ก้อในใจหวังไว้ว่า อยากไปใช้ชีวิตอยู่คนเดียวให้มีความสุขเสียที รอเวลา และในระหว่างนั้น ก้อพยายามอดทน อดทนอย่างที่สุด แต่ก้อต้องทำหน้าที่ลูกต่อ ด่ามาก็ทำเป็นไม่สน เถียงแบบดีๆ ไม่ให้มีเรื่อง  อยากมีเรื่องก้อตามใจ เราไม่เอาด้วย ทำหน้าที่ของเราต่อไป หากับข้าวกับปลาไว้ให้ อยากทานอะไรก้อถาม ถ้าไม่ชอบหรือไม่พอใจ ก้อบอกเอาไว้คราวหน้า   ถ้าร้อนมา เราก้อต้องทำตัวเย็นไว้ ร้อนด้วยกันไม่มีประโยชน์จริงๆ  อันนี้เจอมาแล้ว ผู้ใหญ่ดื้อนี่สอนให้เข้าใจไม่ได้เลย ต้องทนๆๆ พยายามให้เขาเห็นว่า ไม่รักไม่ว่า แต่ไม่เชื่อและเข้าใจลูกแล้ว จะไปเชื่อและพึ่งใครได้ เอาให้มันรู้กันไป ยอมบาปอย่างนี้ แต่อย่างน้อยในใจท่านต้องคิดได้บ้างละน่า  แต่อย่าเก็บกดตัวเองนะ  หาทางระบายบ้าง อย่างเช่น เสียใจก้อต้องร้องให้ ไปทำบุญ (ชวนเขาบ้างก้อได้ ไม่ไปก้อไม่ต้องไปเสียใจ ถึอว่าบอกแล้ว)ไปทำประโยชน์  เที่ยว หากิจกรรมบางอย่างทำ เขียนระบายในบันทึก(เก็บให้ดีๆล่ะ อย่าให้ท่านไปอ่านเจอ) แล้วก้อที่สำคัญ ต้องๆๆๆอย่าคิดมาก  เราทำอย่างนี้มาตลอดจนท่านจากไป  ถึงจะทำอะไรได้ไม่ดีพอ แต่ก้อคิดว่าได้พยายามทำให้ทุกอย่างท่านแล้ว และเราต้องต่อสู้ชีวิตตัวเองต่อไป ทิ้งความทุกข์ไว้เป็นเรื่องสอนใจตัวเอง หวังว่า จขกท คงได้กลับมาอ่าน แล้วสู้ต่อนะคะ  ตนเป็นที่พึ่งแห่งตนค่ะ จากคุณ : norimaki - [ 18 พ.ค. 52 22:11:41 ]

ความคิดเห็นที่ 38 เศร้าค่ะ อ่านแล้วเศร้า อยู่ข้างๆ คุณนะคะ จากคุณ : แซลมอนเทอริยากิ - [ 19 พ.ค. 52 19:23:00 ]

ความคิดเห็นที่ 39 ไม่รู้จะปลอบยังไงค่ะ แต่บางที ชีวิตเราก็ต้องเจอบททดสอบมหาโหด จนอดน้อยใจไม่ได้ว่าทำไมต้องเป็นเราที่เจอแบบนี้ แต่เชื่อเถอะว่า เมื่อผ่านมันไปแล้ว เราจะขอบคุณอุปสรรคนั้นที่ทำให้เราเก่งและแกร่งมากขึ้น ก็ขอให้คุณผ่านบททดสอบนี้ให้ได้นะคะ เอาใจช่วยค่ะ จากคุณ : Spring Rolls - [ 19 พ.ค. 52 21:10:24 ]

ความคิดเห็นที่ 40 อ่านแล้วรักแม่อ่ะ ถึงแม้แม่เราจะงกก็เถอะ จากคุณ : มุตุ๊ - [ 19 พ.ค. 52 22:44:01 ]

ความคิดเห็นที่ 41 มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ.. คิดว่าเป็นกรรมเก่าของเรา ให้รับสภาพ และก็แก้ไขให้ดีขึ้น ด้วยการ สั่งสมบุญ นั่งสมาธิ แผ่เมตตา แล้วก็อธิษฐานจิตบ่อยๆนะคะ อย่างน้อยก็ทำให้ใจเราสงบขึ้น ไม่เครียดน่ะค่ะ อดทน และก็สู้ต่อไปนะคะ .. เพราะชีวิตเรายังต้องดำเนินต่อไปอีกค่ะ จากคุณ : เค้กผลไม้ - [ 20 พ.ค. 52 00:43:47 ]

ความคิดเห็นที่ 42 เข้าใจ จขกท. ผมรู้แค่ว่าเรื่องแบบนี้ใครไม่เจอกับตัวเองจริงๆคงไม่รู้ มาให้กำลังใจ จขกท. ไม่ขอแนะนำอะไรเพราะเข้าใจ จากคุณ : พูดตรงๆ - [ 20 พ.ค. 52 14:19:31 A:222.123.38.33 X: TicketID:176758 ]

ความคิดเห็นที่ 43 เรื่องจริงค่ะที่ว่า เปลี่ยนคนอื่นน่ะไม่ได้...แต่เราก็เปลี่ยนตัวเองได้นะคะ อย่างน้อยก็เปลี่ยนวิธีคิด....ให้ตนเองมีความสุขมากกว่าที่เป็นอยู่ได้ เป็นกำลังใจให้นะคะ จากคุณ : Nealathees - [ 20 พ.ค. 52 21:35:32 ]