ตอนนี้ผมกำลังสับสน ท้อแท้ เหลือเกินกับเรื่องความรัก ระหว่างผมกับแฟน ...
ตลอดเวลาที่เราคบกันมา 4 ปีกว่า ๆ ทั้งแฟนและผมไม่เคยปัญหาที่รุนแรงอะไรเลย มีงอนกันบ้างตามประสาคนรักกัน
ถึงแม้เราจะไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่เราก็ไม่เคยห่างกันเกิน 2 วัน ถ้าเราไม่เจอกัน เราจะต้องโทรหากันตลอด... ทุกคนที่อยู่รอบข้างแฟนและตัวผม รับรู้มาตลอดที่เราคบกัน ...
แต่การรับรู้ของแต่ละฝ่ายมันไม่เหมือนกัน...
ฝ่ายผม ไม่มีปัญหาอะไร รับได้ทุกอย่าง ยินดีและเต็มใจที่เราคบกัน แต่ฝ่ายแฟนซิครับที่มีปัญหา ทางบ้านเค้ารับไม่ได้ที่ลูกเค้ามาคบกับคนแบบผม ...
ตลอดเวลาที่คบกันมา ผมคิดว่าผมทำหน้าที่แฟนได้ที่ เท่าที่คนๆ หนึ่งจะทำได้ ...
ผมไม่รวยหรอก แต่อันไหนที่ไม่ยากจนเกินไปนัก ผมทำให้ได้ ...
เวลา.. ผมมีให้แฟนเสมอ ไม่ว่าจะตอนไหน ก็ตาม ผมถือว่าเป็นการชดเชยสิ่งที่ผมให้แฟนไม่ได้ แฟนผมเค้าก็มีความสุขกับสิ่งที่ผมทำให้ เรารักกัน เราผูกพันกัน
แต่การที่แฟนต้องเป็นคนกลางระหว่างครอบครัวกับผม นี่ซิ... แฟนผมไม่มีความสุขหรอกครับ...
ตอนนี้มันเริ่มมาถึงทางตันซะแล้ว ... มันเริ่มมีสัญญาณไม่ดีจากครอบครัวแล้ว ว่า เค้าไม่ต้องการให้เราคบกันแล้ว...
ตอนนี้เราหันหน้ามาคุยกันจริงๆ จัง ๆ อีกครั้งเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเรา ว่าควรจะเป็นไปยังไงดี ..
จะเดินหน้า หรือ จะหยุด ความสัมพันธ์ แบบนี้ดี... เรื่องนี้เราคุยกันหลายครั้งแล้ว.. แต่ทุกครั้ง มันก็ยังคงเป็นไปตามเดิมก็คือ เราทำตามหัวใจของเรา
แต่ครั้งนี้ซิครับ .. เราทั้งสองคงต้องตัดสินใจทำอะไรบางอย่าง ... น่านซิ ... ตัดสินใจยังไงดี..
หนึ่ง ... เลิกคบกันไปเลย
สอง ... แอบคบกันไม่ให้ที่บ้านแฟนรู้
หรือ อะไรดี
ผมสับสนไปหมดแล้ว... ใจหนึ่งผมอยากให้แฟนทำให้ครอบครัว
แต่อีกใจหนึ่งผมอยากให้แฟนทำให้ผม
ผมควรทำยังไงดีครับ
ขอบคุณครับ
ปล. ถ้าผมเป็นผู้ชายจริง ๆ ผมคงได้แต่งงานกับแฟนไปแล้วครับ
จากคุณ :
ทอมฮะ ผมเป็นทอม
- [
31 พ.ค. 52 22:43:59
]