หวัดดีค่ะ
มารายงานตัว หลังจากไปหาคุณหมอเฉพาะทางด้านโรคภูมิแพ้มา 1 อาทิตย์
ก่อนไปหาหมอ เป็นช่วงอ่อนแอทั้งกายและใจ จิตตกอย่างรุนแรง มีภาวะซึมเศร้า เหงา ทุกข์ น้อยอกน้อยใจในชีวิต ร้องไห้แทบทุกวัน น้อยใจว่าทำไมตัวเองต้องติดเชื้อ HIV ทั้งๆที่เหตุการณ์ผ่านมาตั้ง 8 ปีแล้ว และที่ผ่านมาก็จิตใจเข้มแข็งมาตลอด มีอ่อนแอ ท้อแท้บ้างเป็นครั้งคราว
ช่วงที่ผ่านมานี่ อาจจะเป็นครั้งที่ อาการทางใจหนักหนาที่สุด เพราะดันมีสิ่งกระทบ มากระทบใจพร้อมกันหลายๆอย่าง บวกกับ สุขภาพภายแย่ลงมาก เรื่องโรคเอดส์ การติดเชื้อ HIV น่ะ ไม่มีอะไรเท่าไหร่ แค่ภูมิคุ้มกันขึ้นช้ามากๆ กับ ขอเปลี่ยนสูตรยาต้าน มา 4-5 เดือนแล้วก็ไม่ได้เปลี่ยนสักที
แต่อาการ โรคภูมิแพ้นี่ซิ หนักหนากว่าเอดส์อีกค่ะ ภูมิแพ้กำเริบ แสบคันไปทั้งตัว ผื่นแพ้ เห่อขึ้นทั้งแขน ขา เป็นสีแดงน่ากลัว บางจุดเป็นปื้นหนาๆ หรือแห้งจนแตก สภาพเหมือนหมาขี้เรื้อนเปี๊ยบเลย
หมอประจำตัวเรา ส่งไปหาหมอผิวหนัง แต่ก็อาการไม่ดีขึ้น ก็เลยดิ้นรนหาทางรักษาตัวเอง พอดีมีเพื่อนแนะนำ คลีนิคภูมิแพ้ ก็เลยลองไป คุณหมอใจดีมากๆ รู้ว่าเราติดเชื้อ HIV ด้วย ก็ไม่รังเกียจ ใส่ใจดูแลเต็มที่ ให้ยามาเพียบ
อาทิตย์เดียว ผื่นแดงต่างๆ หายเกลี้ยงเลยค่ะ ไม่คัน ไม่แสบแล้ว ชีวิตดีขึ้นมาก ไม่ทรมานแล้ว อิอิ ยาเสียตังค์เอง นี่มันดีกว่ายาฟรีจริงๆเนอะ
เมื่อวันศุกร์ไปหาคุณหมอประจำตัว มีข่าวร้ายคือ ยังไม่ได้เปลี่ยนยาต้านอีก คราวนี้ ประกันสังคมอนุมัติแล้ว แต่หมอต้องทำจดหมายไป องค์การเภสัชอีก ต้องรออีก 1 เดือน
ถ้าเป็นช่วงจิตตก คงได้ร้องไห้โฮ แต่พอดีช่วงนี้ สภาพจิตใจดีขึ้นแล้ว ก็เลยแค่ผิดหวังนิด แล้วอดทนรอต่อไป
คุณหมอเห็นผื่นแพ้หายแล้ว ก็เลยถามว่าไปทำอะไรมา พอเล่าให้ฟัง คุณหมอบอกว่า หมอที่รักษาภูมิแพ้เรา เป็นอาจารย์ของหมอเอง ไปคราวหน้าฝากสวัสดี ด้วยนะ
เมื่อวานไปหาคุณหมอภูมิแพ้ ก็เลยไปเล่าให้ฟัง คุณหมอดีใจใหญ่เลย แล้วก็บอกว่า ดีแล้ว เดี๋ยวหมอจะเขียนจดหมายฝากไปให้ ให้เอาไปให้คุณหมอที่ดูแลเรา ติดใส่แฟ้มประวัติของเราไว้ว่า เวลาอาการภูมิแพ้กำเริบ ต้องสั่งยาอะไรให้เรา
คุณหมอบอกว่า ให้หมอสั่ง ให้ประกันสังคมจ่าย จะได้ไม่ต้องมาซื้อที่คลีนิค มันแพง
หมอน่ารักมากเลยค่ะ ปกติหมอตามคลีนิคมักจะพยายามยื้อให้คนไข้ไปหาบ่อยๆ แต่นี่คุณหมอช่วยประหยัดให้ด้วย เขียนจดหมายฝากไปให้คุณหมอเรา ยาวเลยค่ะ
ถามคุณหมอว่า ทำไมพอผื่นแดงๆ หายไป มันดันกลายเป็นด่างขาวๆ หล่ะคะ หมอบอกว่ามันเป็นธรรมดา มันคงโดนยาสเตียรอยด์เข้าไป ตอนนี้ครบอาทิตย์แล้วก็หยุดสเตียรอยด์ได้ ทาแต่ยาบำรุง และกินยาแก้แพ้คุมไว้เรื่อยๆ บวกกับ ดูแลผิวให้สมดุล อย่าให้แห้ง (ผิวเราแห้งแบบโคตรแห้งเลยน่ะคะ)
ส่วนเจ้าด่างขาวๆนี่ หมอบอกว่า จะค่อยๆจางลงเอง ต้องอดทน หุหุ "อดทน" อีกแล้ว คำคำนี้สำคัญมากในชีวิตผู้ติดเชื้อ HIV เป็นเอดส์มันต้อง "อดทน" จริงๆค่ะ
ตอนนี้ไม่เป็นหมูขี้เรื้อนแล้ว กลายเป็นหมูด่างแบบหมาดัมเมเชี่ยนแทน ก็ดูน่ารักไปอีกแบบนะ
แต่สบายขึ้นมากค่ะ มันไม่เจ็บไปทั้งตัว ก็ทำให้อารมณ์ดีขึ้น ไม่ทุกข์ ไม่ท้อแล้ว เริ่มกลับมาลุยกิจกรรมต่างๆแล้ว นี่ก็กำลังจะไป ขึ้นรถตู้โดยสาร ไปบ้านแกร์ด้าที่ลพบุรีค่ะ คงไปอยู่ถึงวันอาทิตย์เลย เพราะวันอาทิตย์ มีเพื่อนๆเอารถตู้เข้าไปเยี่ยมเด็กๆ ก็เลยจะติดรถเพื่อนกลับมาด้วย
ไปอยู่กับเด็กๆคราวนี้ ก็มีหน้าที่ คุยกับแกงค์วัยรุ่น เรื่องอนาคตทางการเรียน และเรื่องแฟน เรื่องราวต่างๆอ่ะจ้า บวกกับ ไปวางแผนเตรียมจัดกิจกรรมต่างๆด้วย
คือ พอหายป่วย ก็ป่วนเพื่อนเลย ชวนเพื่อนทำกิจกรรมเลยอ่ะนะ ไปเตรียมตัวเดินทางก่อนนะคะ
จากคุณ :
++MooKaew++ 
- [
2 มิ.ย. 52 12:49:38
]
++ KAEW ไดอารี่ ++ ขี้เรื้อนหายแล้ว แต่เป็น ด่างขาวแทน
