ไม่รู้ตั้งถูกห้องหรือเปล่า
แต่อยากเล่าสู่กันฟังครับ
ตอนนี้ เรียน ป.โท ครับ และไม่อยากเชื่อว่าตัวเองจะปิ๊งใครตั้งแต่แรกพบได้อีกเหมือนตอนเป็นเด็ก เพราะตอนนี้ ก็แก่แล้วอ่ะนะ 555+ แล้วที่ผ่านๆมา ก็อยู่แบบเบื่อๆ เจอผู้หญิงสวยๆเต็มไปหมดก็จริง แต่ก็ไม่ได้รู้สึกปลื้มอะไรมาก เพราะส่วนใหญ่ก็สวยตามสมัยนิยมทั้งนั้นเลย ผมยังคิดอยู่เลยว่า เราจะเจอคนรักที่แท้จริงได้ยังไง เพราะไม่รู้สึกโดนใจใครเลยซักกะคน เป็นอะไรที่น่าเบื่อมากครับ เพราะผมไม่ปิ๊งสาวเลยซักกะคนมานานมากๆแล้ว = ="
แต่เมื่อวันเสาร์ อาทิตย์ ที่ผ่านมา มีประชุมร่วมกับสถาบันอื่นครับ แล้วในที่สุดผมก็เจอจนได้ เธอไม่ได้สวยอะไรมากมายเลยครับ ออกจะหน้าแก่ด้วยซ้ำ ไม่ได้ออกแนวหมวยๆตามสมัยนิยมด้วย แต่สไตล์การแต่งตัว การปฏิบัติตัว การพูดจา และท่าทางของเธอ ทำให้ผมนึกถึงคืนวันเก่าๆ สมัยเป็นเด็ก
สมัยผมยังเด็ก ผมจำได้ว่า รู้จักกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง เธอน่ารักดีครับ แต่ด้วยความที่ยังเด็ก ผมก็แค่รู้สึกดีๆกับเธอเท่านั้นครับ แต่นี่ล่ะมั้ง ความรักที่แท้จริงก็น่าจะเป็นอย่างนี้ ไม่มีเรื่องอย่างว่าเข้ามาเกี่ยวข้อง มีแต่ความรู้สึกดีๆที่ให้แก่กัน แล้วคิดดูสิครับ 10 กว่าปีผ่านไป ได้เจอผู้หญิงสไตล์นี้อีก คือเธอไม่ได้คล้ายๆนะครับ แต่เหมือนกันเดี๊ยะๆเลย รู้สึกประหลาดมากๆเลยครับ รู้สึกดีจริงๆ พวกเราเป็นตัวแทนของสถาบันออกไปพูดเสนอแนวคิดบางอย่างในการประชุมน่ะครับ แล้วสถานภาพระหว่างผมกับเธอในการพูดคุยกัน ก็เหมือนผมกับเธอคนนั้นตอนเป็นเด็ก คือ เธอเก่งมากครับ พูดจาฉะฉานคล่องแคล่ว ขณะที่ผมก็พูดเงอะๆงะๆ จับใจความไม่ค่อยได้ เพราะเพื่อนมันดันออกมาให้เป็นหัวหน้ากลุ่ม ^^" แล้วในจำนวนผู้แทนของแต่ละสถาบัน ผมอ่อนสุดแล้ว เพราะคนอื่นเป็นรุ่นพี่ ทำ thesis กันหมดแล้ว เชี่ยวชาญงานด้านนี้กันมากๆ แต่ผมยังไม่ได้เริ่มทำเล๊ย TWT ก็นั่นแหละครับ ท่าทางของเธอ ตัวของเธอ แล้วก็อะไรหลายๆอย่างของเธอ ทำให้ผมรู้สึกว่า ชีวิต ป.โท ที่น่าเบื่อ งดงามขึ้นมาทันใด เธอทำให้ผมลืมไอ้พวกเพื่อนน่าเบื่อ(บางคน)ที่อยู่ใกล้ๆตัวไปเลย มหัศจรรย์มากๆเลยครับ! หลังจากประชุมกำหนดแนวทางกันตอนนั้นแล้ว ผมกับเธอก็ได้พูดคุยกันอีกบ้างครับ ผมกับเธอได้เจอกันสองวัน แล้วก็คงอาจจะไม่มีวันได้เจออีก เพราะเธอจะเรียนจบอยู่แล้วครับ แถมอยู่คนละสถาบันกันอีกต่างหาก (อยู่ไกลกันมั่กๆด้วย) ส่วนของผม หึหึหึ ยังไม่ได้ทำ Thesis เล๊ย เพราะเธอแก่กว่าผมปีนึงครับ
เฮ้อ....แต่ผมก็ทำใจได้แล้วล่ะ ได้คิดว่า ได้เจอเธอสองวัน ได้คุยกับเธอ ได้ทำงานกับเธอแค่ช่วงสั้นๆ ก็ดีที่สุดแล้วครับ เพราะเธอทำให้ผมสดชื่น และรู้สึกดีมากๆเลย เมื่อก่อน เครียดครับ เครียดเรื่องเรียน เครียดกับการใช้ชีวิตในกรุงเทพฯ เบื่อมากด้วย เบื่ออากาศร้อน เบื่อรถติด เบื่อเพื่อนที่ทำงานด้วยกัน(บางคน) เบื่อบางอย่างที่ไม่ยอมจบสิ้น เช่น การประชุม ที่ไม่มีวันสิ้นสุด (แถมผมต้องยืนพื้นตลอด เพราะเป็นหัวหน้ากลุ่มด้วย เง้อ...) เบื่อที่ว่าเมื่อไหร่จะได้กลับบ้านซักที (เพราะคณะผมเรียนหนักมากครับ) เบื่อสภาพสังคมเพี้ยนๆในกรุงเทพฯ เบื่อที่ยังไม่มีแฟนซักที เบื่อความเหงาของตัวเองด้วยครับ แล้ววิทยานิพนธ์ ก็อยู่ในช่วงทำ review เสนออาจารย์ แต่ผมเองเจือกขี้เกียจซะงั้น จิตใจมันฟุ้งซ่านไปหมด เรื่องวิดยานิพนธ์เลยแก้เบื่อไม่ได้ ^^" ไม่ได้เรื่องเลยผม แฮ่ๆๆๆ ใครมาเรียน ป.โท อย่าเลียนแบบความขี้เกียจของผมนะครับ อิอิ
แต่แล้ว เธอก็เข้ามา ทำให้จิตใจสว่างไสว ^_______________^ ทำให้นึกถึงคืนวันที่ดีๆในวัยเด็กอีกครั้ง และทำให้รู้ว่า ผู้หญิงที่เรารู้สึกประทับใจ รู้สึกดีด้วยในวัยเด็ก อย่างน้อยก็ยังมีอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริงในปัจจุบันนี้ นั่นคือเธอ
แต่เธอทั้งเก่ง ทั้งสวย คงมีแฟนแล้วมั้ง เหอๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่รู้สิ แต่คงได้เจอกันอีกยากแล้วล่ะ เฮ้อ...ปล่อยไป ปล่อยไป แต่ถ้าได้เจอกันอีก จะนัดกินข้าว อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก สับสน 555555+
ผมคิดว่า ถ้าเธอมีแฟนแล้ว ผมก็ขอยินดีกับเธอด้วย ผมไม่อยากคิดงี่เง่า ประมาณว่า ทำไมมันถึงมีแฟนแล้ว ทำไมมันไม่รอกรูวะ เหมือนเมื่อก่อนแล้วล่ะ มันงี่เง่ามากๆเลยที่จะคิดอย่างนั้น แค่ได้เจอเธอ คุยกับเธอวันสองวัน ก็ดีแล้วล่ะครับ อย่างน้อยก็ทำให้อยู่ในกรุงเทพฯได้อย่างมีความสุข คิดดู ประชุมเสร็จ มาเดินห้าง แล้วต่อแถวซื้อไอติม โดนเด็กเกรียนแซงคิว ยังไม่โกรธมันเลย ทั้งๆที่เมื่อก่อน คงต้องจัดการอะไรซะหน่อย นัดดูหนังกับเพื่อน แต่เพื่อนเบี้ยว ดูก่อนที่เราจะประชุมเสร็จ เรายังไม่ด่ามันเลย 55555+
เธอเป็นผู้หญิงที่มหัศจรรย์จริงๆ ^^ ได้เป็นแฟนก็น่าจะดี แต่ไม่ได้เป็นก็ไม่เป็นไร แค่ได้เจอเธอ ก็สุดยอดแล้ว เย้ๆๆๆๆๆ
บางครั้งบางที เธออาจจะเป็นกำลังใจให้ผมขยันทำ วิทยานิพนธ์ก็ได้นะ อิอิ ^^" สู้ว้อยยยยยยยยยยย
แก้ไขเมื่อ 29 มิ.ย. 52 12:09:24
แก้ไขเมื่อ 29 มิ.ย. 52 12:05:20
จากคุณ :
กลับมาแล้วคนดี 
- [
29 มิ.ย. 52 12:01:34
]
ผมเจอผู้หญิงคนหนึ่งที่ทำให้ใจผมมีความสุขมากๆครับ
